Interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.827.2022.2.AN

- czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, zwrócone osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą koszty podróży służbowej (koszty przelotu, transportu lokalnego, wyżywienia i noclegu), poniesione przez nich w celu należytego wykonania umów, stanowić będą dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy obowiązek ich zwrotu będzie wynikał z postanowień umowy; - czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, może On uznać za koszty uzyskania przychodu, wydatki bezpośrednio przez Niego poniesione, w związku z podróżami służbowymi Współpracowników, wykonywanymi w celu prawidłowej realizacji usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r., za pośrednictwem systemu e-PUAP, wpłynął Państwa wniosek z 18 października 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy:

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, zwrócone osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą koszty podróży służbowej (koszty przelotu, transportu lokalnego, wyżywienia i noclegu), poniesione przez nich w celu należytego wykonania umów, stanowić będą dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy obowiązek ich zwrotu będzie wynikał z postanowień umowy;

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, może On uznać za koszty uzyskania przychodu, wydatki bezpośrednio przez Niego poniesione, w związku z podróżami służbowymi Współpracowników, wykonywanymi w celu prawidłowej realizacji usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania, pismem z 19 stycznia 2023 r. (data wpływu do Organu 23 stycznia 2023 r.), oraz pismem z 22 lutego 2023 r. (data wpływu do Organu 24 lutego 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów w rozumieniu art. 3 ust. 1 updop. Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe (coaching) mający na celu rozwój własny pracowników, budowanie silnej organizacji, przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu, poprawę działań w radzeniu sobie ze stresem. Usługi te świadczone są on-line poprzez platformę internetową.

Przeważającym PKD Wnioskodawcy jest pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana - PKD 86,90,E.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zawiera z osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą umowy o współpracę (dalej: „Współpracownicy” lub „Usługodawcy”). Zawierane umowy cywilnoprawne ze współpracownikami dotyczą świadczenia przez nich usług:

- jako opiekun-psycholog dla wsparcia w biznesie, obsługę czatu 1 ON 1;

- jako partnership manager, aktywne pozyskiwanie nowych klientów, utrzymywanie aktywnych, w tym kluczowych klientów firmy, prowadzenie bezpośredniej, bieżącej obsługi klientów (w tym kluczowych), opieka nad klientami w fazie posprzedażowej i dbanie o ich obsługę zgodnie z procedurami firmy;

- kierowania strategią sprzedażową Spółki na terytorium hiszpańskim, pomocą przy wprowadzeniu na rynek hiszpański usług Spółki, współpracą z zespołem marketingu, pozyskanie 10 founding partnerów na terytorium, nawiązywanie pozytywnych relacji z klientami;

- współtworzenie strategii działania Spółki, w tym strategii technologicznej, produktowej, współtworzenie kultury organizacyjnej Spółki, wdrożenie i realizacja strategii technologicznej i produktowej, budowa i zarządzanie zespołem managerów, programistów i specjalistów QA, w tym zarządzenie wynikami ww. zespołów;

- implementacja systemu do marketing automation, kontakt i koordynacja oprogramowania do marketing automation, implementacja i wysyłka mailingów onboardingowych do użytkowników, współpraca z zespołem produktowym i marketingu;

- obsługi zapytań użytkowników na czacie pomocy prawnej;

- prowadzenie rozmów psychologiczno-coachingowych za pośrednictwem platformy (…) dla pracowników klientów Spółki korzystających z wsparcia psychologicznego, udzielenie wsparcia psychologicznego, reagowanie na sytuacje zagrażające życiu lub zdrowiu korzystających lub osób trzecich;

- przygotowanie prezentacji z zakresu ochrony zdrowia psychicznego, formułowanie metodologii prowadzenia warsztatów grupowych, aktywne i stałe badanie potrzeb klientów w zakresie potrzeb szkoleniowych, kontaktowanie się z potencjalnymi klientami;

- usługi programistyczne.

Współpracownicy są zobowiązani do wykonywania obowiązków określonych w umowach zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz wytycznymi Wnioskodawcy (w rozumieniu art. 737 Kodeksu Cywilnego), z zachowaniem najwyższej staranności oraz dobrych obyczajów. Usługodawca jest zobowiązany do osobistego wykonywania obowiązków określonych w umowie. Powierzenie obowiązków wynikających z umowy osobom trzecim może nastąpić wyłącznie za uprzednią zgodą Wnioskodawcy, wyrażoną w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Za działania lub zaniechania osób trzecich usługodawca odpowiada jak za własne. Usługi są świadczone przez usługodawcę w miejscu i czasie przez Niego określonym. Czas i miejsce wykonywania usług nie podlega akceptacji ani kontroli ze strony Wnioskodawcy.

Ze względu na rozszerzenie swojej działalności na terytorium Hiszpanii, współpracownicy realizując swoje obowiązki niejednokrotnie udają się w podróże służbowe do Hiszpanii. W związku z tym, konieczne jest poniesienie kosztów związanych z podróżami służbowymi, takimi jak koszty przelotów, transportu lokalnego, koszty noclegu i wyżywienia. Jednakże biorąc pod uwagę stosunkowo duże koszty takich podróży, nie każdy ze współpracowników jest w stanie ponieść taki wydatek we własnym imieniu, a dopiero potem uzyskać zwrot tych kosztów od Wnioskodawcy.

Tym samym, możliwe jest wystąpienie dwóch sytuacji:

- w przypadku gdy Współpracownik nie jest w stanie ponieść samodzielnie kosztów podróży służbowej, wszelkie koszty są pokrywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę;

- Współpracownicy ponoszą koszty związane z podróżą służbową, a następnie po powrocie z wyjazdu, na podstawie przedstawionych przez Współpracownika rachunków, faktur lub innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatku, Wnioskodawca zwraca Współpracownikowi poniesione przez niego wydatki.

Znacznie efektywniejszym i skuteczniejszym organizacyjnie rozwiązaniem jest poniesienie wszelkich wydatków związanych z podróżą służbową bezpośrednio przez Wnioskodawcę. W tej sytuacji, Współpracownicy zgłaszają się do odpowiedniego działu administracyjnego Spółki i zgłaszają kierunek podróży. Dział administracyjny zapewnia wszelkie niezbędne bilety lotnicze, kolejowe, nocleg, wyżywienia i inne niezbędne rzeczy w związku z wyjazdem. Wszelkie wydatki są bezpośrednio pokrywane przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku Współpracowników, którzy ponoszą wydatki we własnym imieniu, Wnioskodawca zamierza dodać do umów zawieranych ze Współpracownikami postanowienie, zgodnie z którym, na mocy art. 742 Kodeksu Cywilnego, dokona On zwrotu Współpracownikom wszelkich wydatków poniesionych przez Nich w trakcie podróży służbowej, niezbędnych do należytego wykonania usług.

Wnioskodawca nie będzie wypłacać współpracownikom diet w postaci ryczałtu, lecz rozliczenie będzie następować na podstawie rzeczywiście poniesionych i odpowiednio udokumentowanych wydatków, tj. na podstawie faktur, rachunków, paragonów itd.

W pismach uzupełniających z 19 stycznia 2023 r. oraz 22 lutego 2023 r., wskazaliście Państwo, że:

- Wydatki na podróże służbowe Współpracowników są i będą pozostawać w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Jak wskazano w treści wniosku, podróże te odbywają się na polecenie Spółki, ich celem jest pozyskanie nowych klientów dla Spółki, omówienie warunków świadczenia usług, udział w konferencjach i wydarzeniach promujących świadczone przez Spółkę usługi. Zagraniczne podróże służbowe współpracowników Spółki związane są z rozszerzeniem działalności gospodarczej na terytorium Hiszpanii.

- Wydatki na podróże służbowe Współpracowników pozostają w ścisłym związku z przychodem oraz źródłem przychodu, będą one ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodu.

- Związek przyczynowy między zagranicznymi podróżami służbowymi Współpracowników Spółki jest zależny od rodzaju wykonywanej działalności. Wnioskodawca jest spółką międzynarodową, a wśród Współpracowników znajdują się osoby o różnej narodowości, co wiąże się z koniecznością odbywania podróży służbowych w celach sprzedażowych i zarządczych.

Współpracownicy Spółki świadczący usługi w zakresie m.in. aktywnego pozyskiwania nowych klientów przemieszczają się w celu udziału w międzynarodowych konferencjach na których reprezentują, promują Wnioskodawcę, dojeżdżają do klientów w celu sprzedaży usług, omówienia warunków ich świadczenia, oraz prowadzenia negocjacji mających na celu utrzymanie klienta.

Usługi prowadzenia obsługi klientów, kierowania strategią sprzedażową Spółki, wprowadzania usług Spółki na terytorium Hiszpanii, współtworzenia strategii działania Spółki, a także wszelkie działania koordynacyjne, wdrożeniowe i promocja Spółki prowadzone przez Współpracowników podczas służbowych podróży do Hiszpanii ukierunkowane są na uzyskanie przez Spółkę nowego źródła przychodu w postaci nowego rynku świadczenia usług, pozyskania nowych klientów oraz zachowanie źródeł przychodu w postaci dbałości o relacje z aktualnymi klientami, opieki nad klientami w fazie posprzedażowej.

Dodatkowo, współpracownicy poszczególnych działów uczestniczą w szkoleniach, warsztatach oraz spotkaniach wewnątrz organizacji w celu omówienia dalszych strategii rozwoju Spółki, kierunków rozwoju, które wymagają ich obecności dla większej skuteczności powodzenia realizowanych projektów (przykład: szkolenie z komunikacji wewnątrz organizacji, przedstawienie nowej wizji sprzedaży i jej poszczególnych etapów, wprowadzenie nowych narzędzi sprzedażowych i szkolenie z ich użytkowania, szkolenia sprzedażowe, omówienie okresowych wyników finansowych Spółki, planowanie budżetu na kolejny rok, wyznaczanie celów kwartalnych i rocznych, wyznaczenie kamieni milowych, omówienie zmiany wizerunku firmy, zwiększenie portfela świadczonych usług na rzecz obsługiwanych klientów, omówienie zmian w strategii otwierania nowego rynku zagranicznego, strategia doboru podwykonawców na nowym rynku zbytu (Hiszpania), wybór agencji marketingowych do wprowadzenia świadomości istnienia produktu (usługi oferowanej przez Spółkę) na rynek hiszpański, wprowadzenie nowych osób do zespołu zarządczego odpowiedzialnych za opiekę posprzedażową i marketing itd.).

- Kwoty podróży służbowych zwracane Współpracownikom przez Wnioskodawcę, nie stanowią dla nich elementu wynagrodzenia za świadczone przez nich usługi.

- Fakt poniesienia przez Wnioskodawcę ww. wydatków nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego Współpracownikom. Wysokość wynagrodzenia jest niezależna od ilości wyjazdów, oraz wysokości zwróconych wydatków.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, zwrócone osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą koszty podróży służbowej (koszty przelotu, transportu lokalnego, wyżywienia i noclegu), poniesione przez nich w celu należytego wykonania umów, stanowić będą dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy obowiązek ich zwrotu będzie wynikał z postanowień umowy?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, może On uznać za koszty uzyskania przychodu, wydatki bezpośrednio przez Niego poniesione, w związku z podróżami służbowymi Współpracowników, wykonywanymi w celu prawidłowej realizacji usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zwrócone osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą koszty delegacji (koszty przelotu, transportu lokalnego, wyżywienia i noclegu), które zostaną poniesione przez Współpracowników w celu należytej realizacji umów, jak i koszty bezpośrednio poniesione przez Wnioskodawcę w związku z podróżami służbowymi Współpracowników, będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, musi spełniać on następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, o ile został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że każdy racjonalny wydatek, poniesiony przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jeżeli nie jest wymieniony w katalogu wyłączeń w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, może być uznany za koszt podatkowy.

Zgodnie z treścią art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Z kolei, w myśl art. 742 Kodeksu cywilnego, dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym.

W ocenie Wnioskodawcy, w obydwóch sytuacjach, poniesione przez Niego wydatki mają bezpośredni związek z uzyskaniem przychodu. Współpracownicy Spółki są delegowani w celu wykonywania zadań określonych w umowie. Delegacje mają na celu obsługę klientów Spółki, pozyskanie nowych klientów, kierowanie strategią sprzedażową na terenie danego kraju i pomoc we wprowadzaniu na ten rynek usług Wnioskodawcy. Takie działania w sposób bezpośredni przekładają się na uzyskanie przychodu przez Wnioskodawcę i jego zachowanie (poprzez pozyskanie nowych klientów i utrzymanie relacji z dotychczasowymi klientami).

W dalszej części należy uznać, że dojdzie do spełnienia przesłanek definitywnego poniesienia kosztu z zasobów Wnioskodawcy. Koszty w obu sytuacjach, zostaną w ostatecznym rozrachunku poniesione przez Wnioskodawcę, w sytuacji gdy Współpracownicy nie będą w stanie sami ponieść kosztów podróży służbowej, Wnioskodawca bezpośrednio przed wyjazdem, pokryje wszelkie koszty związane z daną podróżą, tj. koszty transportu (bilety lotnicze, komunikacja miejska), nocleg, wyżywienie oraz w zależności od potrzeb inne niezbędne wydatki. W pozostałych sytuacjach, Współpracownicy przedstawią Wnioskodawcy faktury, rachunki, paragony lub inne dokumenty dokumentujące poniesione przez nich wydatki, na podstawie których Wnioskodawca dokona ich zwrotu Współpracownikom. W tym przypadku, obowiązek zwrotu będzie wynikał także z postanowień umów łączących Wnioskodawcę ze Współpracownikami. Zwracając koszty podróży służbowej Współpracownikom, Wnioskodawca nie otrzyma z tego tytułu żadnej rekompensaty.

Zaliczeniu tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu nie sprzeciwia się treść art. 16 ust. 1 updop, w katalogu wskazanego przepisu nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest także zgodne z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku NSA z dnia 28 lipca 2020 r. sygn. akt II FSK 3266/19 wskazano, że z brzmienia przepisu art. 15 ust. 1 updop nie wynika, że przepis ten wyłącza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez podatnika wydatków, do których poniesienia zobowiązał się podatnik (wykonawca zamówienia) w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej z kontrahentem (zamawiającym), a służących prawidłowemu wykonaniu umowy i osiągnięciu rezultatu oczekiwanego lub pożądanego przez zamawiającego, którego częścią jest uiszczenie przez podatnika wydatków zamiast uiszczania ich przez zamawiającego, a kwota tych wydatków jest uwzględniana w wysokości wynagrodzenia (czyli przychodu) podatnika.

Sama okoliczność ponoszenia wydatków w imieniu innego podmiotu nie przesądza bowiem o braku możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest natomiast zbadanie, czy wydatki te spełniają przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 updop, oraz brak wymienienia wydatku w katalogu negatywnym, tj. art. 16 ust. 1 updop.

W orzecznictwie wskazuje się, że podatnicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu również wydatki z tytułu delegacji służbowych na rzecz osób, z którymi łączyła ich umowa zlecenia. Uznanie, że kosztami uzyskania przychodu są wyłącznie wydatki związane z delegacjami służbowymi osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, rażąco narusza art. 742 KC oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (por. wyrok NSA z 11 czerwca 1996 r. sygn. akt SA/SZ 3298/95).

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w każdej z opisanych sytuacji poniesione przez Niego wydatki stanowić będą koszty uzyskania przychodu. Wydatki te, spełniają wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 updop, przy czym nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 updop.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawyz dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”:

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Innymi słowy, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów, pod warunkiem, że nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W tym miejscu należy wskazać, że w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych ujętych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy o CIT, nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez zleceniodawcę na podróże służbowe.

W odniesieniu do wydatków związanych z wyjazdami służbowymi Współpracowników tj. osób fizycznych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, należy podkreślić, że w katalogu przepisu art. 16 ust. 1 ustawy, nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli zatem Współpracownik wykonuje zadania wynikające z umowy, to koszty podróży służbowej mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko wtedy, gdy wydatki te związane są z osiągnięciem, zachowaniem albo zabezpieczeniem przychodu Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazaliście Państwo w uzupełnieniu wniosku, wydatki na podróże służbowe Współpracowników są i będą pozostawać w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Podróże te odbywają się na polecenie Spółki, ich celem jest pozyskanie nowych klientów dla Spółki, omówienie warunków świadczenia usług, udział w konferencjach i wydarzeniach promujących świadczone przez Spółkę usługi. Zagraniczne podróże służbowe współpracowników Spółki związane są z rozszerzeniem działalności gospodarczej na terytorium Hiszpanii. Ponadto, wydatki na podróże służbowe Współpracowników pozostają w ścisłym związku z przychodem oraz źródłem przychodu, będą one ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodu.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca zobligowany jest do ponoszenia ww. kosztów zarówno przepisami prawa (kwestia ta nie podlega ocenie w niniejszej interpretacji), jak i postanowieniami umowy, to przyjmując za Spółką, że spełniają one wskazane w art. 15 ust. 1 updop, przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, a jednocześnie z uwagi na to, że nie zostały one wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 updop, należy uznać, że zwrócone osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą koszty podróży służbowych (koszty przelotów, transportu lokalnego, noclegu i wyżywienia), stanowić będą dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez Współpracowników.

Podobnie należy potraktować wydatki bezpośrednio poniesione przez Wnioskodawcę w związku z podróżami służbowymi Współpracowników, wykonywanymi w celu prawidłowej realizacji usług.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- zwrócone osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą koszty podróży służbowej (koszty przelotu, transportu lokalnego, wyżywienia i noclegu), poniesione przez nich w celu należytego wykonania umów, stanowić będą dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy obowiązek ich zwrotu będzie wynikał z postanowień umowy - jest prawidłowe;

- Wnioskodawca może uznać za koszty uzyskania przychodu, wydatki bezpośrednio przez Niego poniesione, w związku z podróżami służbowymi Współpracowników, wykonywanymi w celu prawidłowej realizacji usług - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).