Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1005.2022.2.EC

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego w sytuacji nieterminowego złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym, w związku z wydatkowaniem części przychodu ze sprzedaży nieruchomości na zakup nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe, natomiast w zakresie wydatkowania części przychodu na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu niemieszkalnego (garażu) jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania  ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 3 marca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca w dniu 30 marca 2015 r. aktem notarialnym Repertorium A nr .., sporządzonym przed Notariuszem ....., nabył wraz z żoną ..... nieruchomość - lokal mieszkalny o powierzchni …. m², położony przy ul. …… we .... wraz z lokalem niemieszkalnym (garażem), w zakresie którego małżonkom przysługiwało prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr …., za cenę .... gr. Nabycie nastąpiło do majątku wspólnego. W dniu 20 listopada 2015 r. została zawarta umowa o podział majątku wspólnego małżonków ..... - został pomiędzy małżonkami ustanowiony także ustrój rozdzielności majątkowej. W wyniku zawartej umowy Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem ww. lokalu.

W dniu 13 lutego 2020 r. aktem notarialnym Repertorium A nr ……….., sporządzonym przed Notariuszem ....., Wnioskodawca sprzedał przedmiotowy lokal wraz  z garażem ..... za kwotę .... zł, z czego ....zł zostało przeznaczone  na spłatę hipoteki wpisanej w księdze wieczystej nieruchomości. Pozostała kwota .... zł została przelana na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Dnia 13 marca 2020 r. Wnioskodawca podpisał umowę o kredyt hipoteczny na kwotę .... zł celem nabycia domu jednorodzinnego położonego w ... Na nieruchomości ustanowiono hipotekę do kwoty .... zł. Warunkiem udzielenia kredytu było wniesienie środków własnych w łącznej w kocie 170 000 zł, które Wnioskodawca wniósł ze środków pochodzących ze sprzedaży mieszkania  przy ul. … we ……...

Dnia 27 marca 2020 r. Wnioskodawca nabył na własność nieruchomość zabudowaną położoną w miejscowości …. za kwotę .... zł - zakup został w części sfinansowany z zaciągniętego kredytu hipotecznego (poza zadatkiem w kwocie .... zł oraz kwotą .... zł uiszczonym ze środków własnych - środki te pochodziły w części z tych pochodzących ze sprzedaży mieszkania przy ul. …., a w części ze zgromadzonych oszczędności). Wnioskodawca nie złożył w 2021 r. deklaracji podatkowej PIT-39 za 2020 r.  z uwagi na błędne przekonanie, że przeznaczenie środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości za zakup innej nieruchomości i spłatę kredytu oraz powstała w ten sposób ulga mieszkaniowa zwalnia Go z obowiązku złożenia zeznania o wysokości osiągniętego przychodu. Wnioskodawca zamierza złożyć korektę deklaracji podatkowej PIT-39 za 2020 r. celem wykazania wysokości osiągniętego dochodu oraz chciałby skorzystać z przysługującej Mu ulgi podatkowej.

Celem nabycia przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego położonego przy ul.  …… wraz z lokalem niemieszkalnym (garażem), jak i późniejszego nabycia domu położonego w …., było i pozostaje nadal realizowanie własnych celów mieszkaniowych. Kredyt na zakup lokalu mieszkalnego przy ul. …..  we …….. wraz z lokalem niemieszkalnym (garażem) został zaciągnięty w dniu  3 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca zgodnie z umową dotyczącą nabycia lokalu niemieszkalnego garażu nabył udział wynoszący 27500/82869 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie  do użytku właścicieli lokali. Lokal niemieszkalny (garaż) nie był przynależy do lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Kredyt z dnia 3 kwietnia 2013 r. został zaciągnięty zarówno na zakup lokalu mieszkalnego położonego przy ul. …. we ….., jak i jednocześnie na zakup lokalu niemieszkalnego (garażu). Kredyty na zakup nieruchomości położonej we ….,  jak i położonej w ………, zostały zaciągnięte w banku mającym siedzibę w Polsce.

Przedmiotem zapytania jest wydatkowanie części środków ze sprzedaży nieruchomości  we …. na spłatę kredytu na zbywaną nieruchomość, jak i zakup domu  w …... Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości we ……. zostały wydatkowane na wkład własny na nabycie nieruchomości w …….. Ustrój rozdzielności majątkowej obowiązuje między małżonkami od 20 listopada 2015 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że forma prawna lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawcę w dniu 30 marca 2015 r. to lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wyniku wykonywania działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości poza wskazanymi we wniosku. Nie udostępniał nieruchomości innym osobom na podstawie umów najmu, dzierżawy ani innej. Nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej dotyczącej obrotu nieruchomościami. Cały przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca wydatkował, w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu, na spłatę kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość i wkład własny na zakup zabudowanej nieruchomości. Na zakupionej nieruchomości znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny.

Pytanie

Czy nieterminowe złożenie zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym (PIT 39) ma wpływ na skorzystanie z ulgi, o której jest mowa w art. 21 ust. 1  pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w sytuacji nieterminowego złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym w związku  z wydatkowaniem części przychodu ze sprzedaży nieruchomości na zakup nieruchomości zabudowanej i spłatę kredytu zaciągniętego na zakup garażu. Natomiast w zakresie możliwości zwolnienia od podatku dochodu ze sprzedaży nieruchomości w części wydatkowania przychodu na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie zbywanej nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, cele mieszkaniowe, na które może zostać wydatkowana kwota uzyskana ze sprzedaży, aby była ona zwolniona z podatku oraz dodatkowego obwarowania korzystania ze zwolnienia, zostały określone w art. 21 ust. 25-30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według Wnioskodawcy, żaden z warunków nie uzależnia prawa do skorzystania z ulgi od terminowego złożenia zeznania PIT-39, zatem jego nieterminowe złożenie nie pozbawia Wnioskodawcy prawa skorzystania ze zwolnienia, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.  W ocenie Wnioskodawcy, istotnym jest aby uzyskane ze sprzedaży środki pieniężne  w odpowiedniej wysokości, zostały wydane w określonym terminie 3 lat na cele wskazane  w ustawie, co potwierdzają posiadane przez Wnioskodawcę dowody.

Art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył  w marcu 2015 r. nieruchomość, którą następnie sprzedał w lutym 2020 r. Uzyskane pieniądze z tytułu sprzedaży przeznaczył na własne cele mieszkaniowe w postaci spłaty zobowiązania kredytowego obciążającego sprzedawaną nieruchomość, wkładu własnego  do kredytu hipotecznego na zakup nowej nieruchomości oraz zapłaty częściowej za zakup nowej nieruchomości. Wnioskodawca nie złożył w obowiązującym terminie, tj. do dnia  30 kwietnia 2021 r. deklaracji PIT 39, ponieważ był przekonany, że z uwagi na przeznaczenie środków ze sprzedaży mieszkania na cele mieszkaniowe, zwolniony jest z obowiązku zapłaty podatku, a tym samym nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego  są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa  w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. (ust. 1a) wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału  w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, oraz (ust. 2a) wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1.

Niezbędnym zatem warunkiem do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie otrzymanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w ww. ustawie,  co uczynił Wnioskodawca. Przepis ww. artykułu wiąże też skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych z terminem wydatkowania środków pieniężnych (3 lata, zaś Wnioskodawca środki te wydatkował  w terminie ok. 1 miesiąca).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy,  nie zawierają wymogu składania specjalnego oświadczenia, że uzyskany przychód zostanie wydatkowany na cele mieszkaniowe. Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131  w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, jest zwolnieniem z mocy prawa i przysługuje podatnikowi bez decyzyjnej ingerencji organów podatkowych, jeżeli spełni on określone przepisami warunki. Warunkami tymi są wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia przed upływem terminu trzyletniego na cele mieszkaniowe.

Biorąc powyższe pod uwagę, przychód uzyskany ze zbycia lokalu mieszkalnego w części,  w jakiej Wnioskodawca przeznaczył go na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed upływem terminu trzyletniego, jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Niezłożenie przez Wnioskodawcę PIT-39 w terminie  do 30 kwietnia 2021 r. nie spowodowało utraty prawa do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Należy wskazać, że w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

W myśl art. 33 ww. Kodeksu:

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w sentencji uchwały z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17:

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową,nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Uchwała dotyczyła wprawdzie określenia momentu nabycia w przypadku odziedziczenia po zmarłym małżonku udziału w nieruchomości lub prawie majątkowym wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy PIT, jednakże argumenty zawarte w uzasadnieniu tej uchwały zostały uznane w orzecznictwie sądów administracyjnych za aktualne, także w innych przypadkach „wyjścia” lub „wejścia” nieruchomości z/do majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową.

Zatem, nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż w 2020 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabytego przez Pana w 2015 r.  do majątku wspólnego małżonków, stanowi źródło przychodu, o którym mowa  w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego,  w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:

Według art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

W myśl art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość (prawo majątkowe) niezależnie od tego czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na zakup tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego pochodziły z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych – pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie

art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje więc taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kole jak stanowi art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Organ podatkowy podkreśla, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest możliwe tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Ponadto treść art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wskazuje, że oprócz czasu, w którym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości ma zostać wydatkowany, istotny jest również cel, na który został (zostanie) wydatkowany. Ustawodawca w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, zawarł katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Katalog tych wydatków ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe  w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają  na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem  od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi, czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Podkreślenia wymaga również kwestia, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych, podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Z treści wniosku wynika, że dnia 13 marca 2020 r. Wnioskodawca podpisał umowę o kredyt hipoteczny na kwotę 640 000 zł celem nabycia domu jednorodzinnego. Na nieruchomości ustanowiono hipotekę do kwoty 960 000 zł. Warunkiem udzielenia kredytu było wniesienie środków własnych w łącznej w kwocie 170 000 zł, które Wnioskodawca wniósł w części ze środków pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Celem zakupu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym była realizacja potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Do zakupionej nieruchomości Wnioskodawcy przysługuje prawo własności. Wnioskodawca nie złożył w 2021 r. deklaracji podatkowej PIT-39 za 2020 r. z uwagi na błędne przekonanie, że przeznaczenie środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości za zakup innej nieruchomości i spłatę kredytu oraz powstała w ten sposób ulga mieszkaniowa zwalnia Go z obowiązku złożenia zeznania o wysokości osiągniętego przychodu. Wnioskodawca zamierza złożyć korektę deklaracji podatkowej PIT-39 za 2020 r. celem wykazania wysokości osiągniętego dochodu oraz chciałby skorzystać z przysługującej Mu ulgi podatkowej.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie w 2020 r. przez Wnioskodawcę nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabytego w 2015 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy, gdyż zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (tj. do dnia 31 grudnia 2020 r.).

Wydatkowanie przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z ww. odpłatnego zbycia nieruchomości, w okresie nie później niż trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na wkład własny na nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w której będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe i której jest Pan właścicielem, uprawnia Pana do skorzystania ze zwolnienia określonego  w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lita. a) ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych.

Powyższe zwolnienie od podatku obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnej, jaka proporcjonalnie odpowiadać będzie udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Natomiast wydatkiem na własne cele mieszkaniowe nie będzie spłata kredytu z przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, w części w jakiej kredyt został przeznaczony na zakup lokalu niemieszkalnego (garażu). Wydatkowanie części środków pieniężnych uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu niemieszkalnego, tj. garażu, nie będzie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131, gdyż jak Pan wskazał w uzupełnieniu wniosku, zakupiony lokal niemieszkalny (garaż) nie był przynależy do lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Przepis art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza do wydatków na własne cele mieszkaniowe spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone art. 21 ust. 25 w pkt 1 ww. ustawy, wśród których nie wymieniono zakupu garażu czy miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym. Zatem Pana stanowisko w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Niezłożenie przez Pana zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2020 r., w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (PIT-39), w którym nastąpiło zbycie nieruchomości, stosownie do art. 45 ust. 1 w związku z ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powoduje utraty prawa do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy; może skutkować natomiast konsekwencjami karno-skarbowymi. Kwestia odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe, uregulowana jest przepisami zawartymi w ustawie z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 859 ze zm.), które nie stanowią przepisów prawa podatkowego podlegających wykładni w ramach wydawania interpretacji indywidualnych.

W odniesieniu natomiast do możliwości złożenia korekty zeznania, wskazać należy, że stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że opisany we wniosku stan faktyczny różni się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).