Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.28.2023.1.KO

Możliwość wystawienia faktury korygującej zmniejszającej cenę sprzedaży i obniżenia podstawy opodatkowania oraz wartości podatku należnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury korygującej zmniejszającej cenę sprzedaży i obniżenia podstawy opodatkowania oraz wartości podatku należnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

P Sp. z o.o. zawarła w dniu 1 grudnia 2007 r. umowę sprzedaży nieruchomości (dalej: Umowa Sprzedaży) na rzecz I Sp. z o.o. (dalej: Kupujący). Następnie spółka P Sp. z o.o. została przejęta przez spółkę B Sp. z o.o. (w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych) ze skutkiem na dzień 1 grudnia 2021 r. Z kolei w dniu 1 sierpnia 2012 r. spółka B Sp. z o.o. przekształciła się w spółkę K Sp. z o.o. W rezultacie Wnioskodawcą w zakresie niniejszego wniosku o interpretację jest K Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka).

Przedmiotem wskazanej wyżej Umowy Sprzedaży były następujące niezabudowane nieruchomości gruntowe:

a)niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w województwie …, w …, w dzielnicy …, przy ul. …, oznaczona w ewidencji gruntów numerem …, z obrębu …, o obszarze 1 347 m², dla której Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … (dalej: Nieruchomość I),

b)niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w województwie …, w …, w dzielnicy …, przy ul. …, oznaczona w ewidencji gruntów numerem …, stanowiąca grunty orne, z obrębu …, o obszarze 1 404 m², dla której Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … (dalej: Nieruchomość II),

c)niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w województwie …, w …, w dzielnicy …, przy ul. …, oznaczona w ewidencji gruntów numerem …, stanowiąca grunty orne, z obrębu …, o obszarze 1 465 m², dla której Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … (dalej: Nieruchomość III),

d)niezabudowana nieruchomość położona w województwie …, w …, w dzielnicy …, stanowiąca działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem …, stanowiąca nieużytki, z obrębu …, o obszarze 71 m², dla której Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … (dalej: Nieruchomość IV),

e)niezabudowana nieruchomość położona w województwie …, w …, w dzielnicy …, stanowiąca działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem …, stanowiąca drogę, z obrębu …, o obszarze 33 m2, dla której Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … (dalej: Nieruchomość V),

f)niezabudowana nieruchomość położona w województwie …, w …, w dzielnicy …, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów numerem …, z obrębu …, o obszarze 199 m², dla której Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … (dalej: Nieruchomość VI),

g)niezabudowana nieruchomość położona w województwie …, w …, przy ul. …, składająca się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów numerami: … z obrębu …, o obszarze 293 m², stanowiąca zurbanizowane tereny niezabudowane; …, z obrębu …, o obszarze 284 m², stanowiąca grunty orne; …, z obrębu …, o obszarze 433 m², stanowiąca grunty orne oraz przy … działki gruntu …, z obrębu …, o obszarze 404 m², stanowiąca zurbanizowane tereny niezabudowane, dla której Sąd Rejonowy dla … w …, Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą … (dalej: Nieruchomość VII).

Sprzedaż wskazanych wyżej Nieruchomości podlegała opodatkowaniu VAT. W rezultacie, Wnioskodawca sprzedał na rzecz Kupującego ww. Nieruchomości za cenę w łącznej kwocie netto 35 011 688,86 zł, która powiększona o należny podatek VAT w wysokości 7 702 571,55 zł wyniosła 42 714 260,41 zł brutto.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż Nieruchomość I, Nieruchomość II oraz Nieruchomość III na moment sprzedaży były obciążone, uznanym przez Wnioskodawcę za nieważne, prawem dzierżawy do dnia 1 sierpnia 2031 r., na rzecz spółki S Sp. z o.o. (a poprzednio na rzecz osoby fizycznej, która przeniosła na rzecz S sp. z o.o. ogół praw i obowiązków z umowy dzierżawy).

Powyższe wynika z faktu, iż w dniu 1 sierpnia 2001 r. Spółka zawarła z Osobą Fizyczną umowę dzierżawy przedmiotowych Nieruchomości, zmienioną następnie w dniu 14 sierpnia 2001 r., zmienioną następnie w dniu 6 listopada 2006 r. (dalej: Umowa Dzierżawy), która według Wnioskodawcy jest w całości nieważna. W dniu 15 listopada 2005 r., Wnioskodawca wniósł do Sądu Rejonowego … powództwo o stwierdzenie nieważności Umowy Dzierżawy a sprawa ta, na moment składania niniejszego wniosku, nie została jeszcze zakończona prawomocnym wyrokiem sądu. Z kolei na mocy porozumienia z dnia 16 listopada 2007 r. Osoba Fizyczna przeniosła na spółkę S Sp. z o.o. wszelkie prawa z powołanej Umowy Dzierżawy ze skutkiem na dzień 1 grudnia 2007 r.

Pytanie

Czy w przypadku, gdy Sąd Rejonowy … stwierdzi ważność (istnienie) Umowy Dzierżawy, w konsekwencji czego Spółka i Kupujący zawrą aneks do Umowy Sprzedaży obniżający cenę sprzedaży Nieruchomości o kwotę 6 710 000 zł brutto (tj. o kwotę netto 5 500 000 zł powiększoną o podatek VAT w wysokości 1210 000 zł), Wnioskodawca uprawniony będzie do wystawienia faktury korygującej zmniejszającej cenę sprzedaży, a w rezultacie do obniżenia kwoty podatku VAT należnego z tego tytułu w rozliczeniu za okres, w którym ww. faktura zostanie wystawiona?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Sąd Rejonowy … stwierdzi ważność (istnienie) Umowy Dzierżawy, w konsekwencji czego Spółka i Kupujący zawrą aneks do Umowy Sprzedaży obniżający cenę sprzedaży Nieruchomości o kwotę 6 710 000 zł brutto (tj. o kwotę netto 5 500 000 zł powiększoną o podatek VAT w wysokości 1 210 000 zł), Wnioskodawca będzie uprawniony do wystawienia faktury korygującej zmniejszającej cenę sprzedaży, a w rezultacie do obniżenia kwoty podatku VAT należnego z tego tytułu w rozliczeniu za okres, w którym ww. faktura zostanie wystawiona.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Jak natomiast wynika z art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie, podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl z kolei art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy w VAT z tytułu sprzedaży opisanych wyżej Nieruchomości powstał w 2007 r. Jednocześnie w przypadku, gdy sąd w postępowaniu prowadzonym z powództwa Spółki stwierdzi ważność (istnienie) Umowy Dzierżawy, a co za tym idzie Spółka i Kupujący zawrą aneks do Umowy Sprzedaży obniżający cenę sprzedaży Nieruchomości o kwotę 6 710 000 zł brutto (tj. o kwotę netto 5 500 000 zł powiększoną o podatek VAT w wysokości 1 210 000 zł), ziszczą się wskazane wyżej przesłanki uprawniające Spółkę do wystawienia faktury korygującej dokumentującej ww. fakt.

Jednocześnie, w opinii Wnioskodawcy, powyższego nie zmienia fakt, że doszło w tym wypadku do przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu omawianej sprzedaży. Wskazać bowiem należy, iż przepisy o VAT nie zawierają regulacji limitujących okres, w jakim można wystawiać faktury korygujące, w szczególności nie zabraniają dokonywania korekty faktur po upływie terminu przedawnienia. Ponadto, co istotne, zgodnie z zawartą przez strony Umową Sprzedaży, zawarcie aneksu do Umowy Sprzedaży w zakresie obniżenia ceny sprzedaży może nastąpić dopiero po uzyskaniu przez Wnioskodawcę prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego ważność (istnienie) Umowy Dzierżawy. Co za tym idzie, dopiero wówczas Wnioskodawca będzie mógł wystawić fakturę korygującą (wcześniej takie prawo mu nie przysługiwało).

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku uznania, że ze względu na upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku VAT z tytułu sprzedaży dokonanej w roku 2007, Spółka nie miałaby prawa do wystawienia faktury korygującej oraz obniżenia - zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT - kwoty podatku VAT należnego z tytułu tej sprzedaży, wówczas doszłoby do naruszenia podstawowej zasady podatku VAT jaką jest zasada neutralności tego podatku.

W konsekwencji, jako że do zawarcia aneksu zmniejszającego cenę sprzedaży dojdzie dopiero po uprawomocnieniu się wyroku sądu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie on uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego z tego tytułu w rozliczeniu za okres, w którym Spółka wystawi na rzecz Kupującego fakturę korygującą, stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy,

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy,

Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35),

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.),

Elementy jakie – co do zasady – powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy, natomiast terminy, w jakich należy wystawiać faktury ustawodawca określił w art. 106i ustawy.

Podkreślenia wymaga, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Podatnik jest zatem obowiązany dokumentować swoją sprzedaż wystawiając faktury.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy,

W świetle art. 106j ust. 2 i 2a ustawy,

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, a ich istotą jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktura korygująca w systemie VAT ma zatem taką samą wartość dowodową jak faktura wystawiona pierwotnie.

Zgodnie z art. 112 ustawy,

W myśl art. 112 a ust . 1 ustawy,

Na podstawie art. 70 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), dalej ustawa Ordynacja podatkowa,

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2009 r. sygn. akt I FPS 9/08 oraz linią orzeczniczą sądów, przepis art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku lub nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która może być zadeklarowana przez podatnika do przeniesienia na następny miesiąc.

Przedawnienie zobowiązań podatkowych dotyczy zatem wszystkich zobowiązań, bez względu na sposób ich powstania. Przedawnieniu podlegają zarówno zobowiązania powstałe po doręczeniu decyzji ustalającej, jak i zobowiązania powstające z mocy prawa.

W komentowanym przepisie określony jest jeden termin przedawnienia - wynoszący 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten nie może być ani odroczony (art. 48 Ordynacji podatkowej) przez organ podatkowy, ani też przedłużony przez Ministra Finansów (art. 50 Ordynacji podatkowej).

W związku z powyższym należy przyjąć tezę, że jeżeli przedawnia się zobowiązanie podatkowe, to wraz z nim przedawnieniu ulegają także inne elementy danego stosunku prawno-podatkowego.

W kwestii przedawnienia wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu z dnia 21 stycznia 2010 r. w sprawie C-472/08.

W orzeczeniu tym TSUE orzekł, że artykuł 18 ust. 4 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego, wyznaczającym trzyletni termin przedawnienia na wystąpienie z wnioskiem o zwrot nadpłaty VAT nienależnie pobranej przez organy administracji skarbowej tego państwa.

Termin taki sam w sobie nie jest w stanie praktycznie uniemożliwić lub nadmiernie utrudnić wykonywania prawa do odliczenia, ponieważ trzyletni termin przedawnienia może w zasadzie umożliwić każdemu przeciętnie uważnemu podatnikowi skuteczne dochodzenie uprawnień przysługujących mu w porządku prawnym Unii.

Skoro TSUE za zgodny z zasadami uznał 3-letni okres przedawnienia, to tym bardziej za taki należy uznać termin 5-letni przewidziany w polskich przepisach podatkowych.

Zgodnie z art. 70 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa,

W myśl art. 70 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa,

Stosownie do art. 70 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa,

Art. 70 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka zawarła w dniu 1 grudnia 2007 r. umowę sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych – Nieruchomość I-VII. Sprzedaż Nieruchomości podlegała opodatkowaniu VAT. Państwo sprzedali na rzecz Kupującego ww. Nieruchomości za cenę w łącznej kwocie netto 35 011 688,86 zł, która powiększona o należny podatek VAT w wysokości 7 702 571,55 zł wyniosła 42 714 260,41 zł brutto.

Nieruchomość I, Nieruchomość II oraz Nieruchomość III na moment sprzedaży były obciążone, uznanym przez Państwa za nieważne, prawem dzierżawy do dnia 1 sierpnia 2031 r., na rzecz spółki S Sp. z o.o.

Powyższe wynika z faktu, iż w dniu 1 sierpnia 2001 r. Spółka zawarła z Osobą Fizyczną umowę dzierżawy przedmiotowych Nieruchomości, zmienioną następnie w dniu 14 sierpnia 2001 r., zmienioną następnie w dniu 6 listopada 2006 r., która według Państwa jest w całości nieważna. W dniu 15 listopada 2005 r., wnieśli Państwo do Sądu Rejonowego powództwo o stwierdzenie nieważności Umowy Dzierżawy a sprawa ta, na moment składania niniejszego wniosku, nie została jeszcze zakończona prawomocnym wyrokiem sądu. Z kolei na mocy porozumienia z dnia 16 listopada 2007 r. osoba fizyczna przeniosła na spółkę S Sp. z o.o. wszelkie prawa z powołanej Umowy Dzierżawy ze skutkiem na dzień 1 grudnia 2007 r. Obowiązek podatkowy w VAT z tytułu sprzedaży opisanych wyżej Nieruchomości powstał w 2007 r.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy w przypadku, gdy Sąd Rejonowy stwierdzi ważność (istnienie) Umowy Dzierżawy, w konsekwencji czego Spółka i Kupujący zawrą aneks do Umowy Sprzedaży obniżający cenę sprzedaży Nieruchomości o kwotę 6 710 000 zł brutto (tj. o kwotę netto 5 500 000 zł powiększoną o podatek VAT w wysokości 1210 000 zł), uprawnieni będą Państwo do wystawienia faktury korygującej zmniejszającej cenę sprzedaży, a w rezultacie do obniżenia kwoty podatku VAT należnego z tego tytułu w rozliczeniu za okres, w którym ww. faktura zostanie wystawiona.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. regulacje dotyczące kwestii korygowania podstawy opodatkowania i kwot podatku należnego zawarte były w art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 29 ust. 4 ustawy,

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy,

Zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy,

Należy wskazać, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. powołane przepisy, regulujące powyższe kwestie zostały zmienione mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Niemniej jednak, zgodnie z zapisem art. 7 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw,

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw,

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy,

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy,

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.),

Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy,

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2419),

Art. 13 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw stanowi, że

Natomiast na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.,

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawa i obowiązki m.in. w zakresie wystawiania faktur korygujących i rozliczenia podatku na ich podstawie, obowiązują podatników dopóty, dopóki zobowiązanie podatkowe określone w tych fakturach nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia – zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej – co do zasady – wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, a kończy się z upływem 5 lat. Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia podatkowego wyznacza termin płatności tegoż zobowiązania (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia). Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.

Instytucja przedawnienia ma to do siebie, że w odniesieniu do okresu, który uległ przedawnieniu nie mogą być dokonywane żadne czynności ani zwiększające zobowiązanie podatkowe, ani zmniejszające zobowiązanie podatkowe. Podatnik nie jest tym samym zobowiązany ani do wystawiania ani do posiadania dokumentów oraz ewidencji prowadzonych dla celów rozliczania podatku za okresy, które uległy przedawnieniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że nie będą Państwo uprawnieni do wystawienia faktury korygującej do sprzedaży dokonanej 1 grudnia 2007 r. Zatem nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy i tym samym obniżenia wartości podatku należnego. Powyższe wynika z faktu, że zobowiązanie podatkowe wynikające z tytułu sprzedaży Nieruchomości dokonane w 2007 r. – zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – uległo przedawnieniu.

W związku z powyższym stanowisko Państwa jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja została wydana przy założeniu, że nie nastąpiła wcześniej przerwa biegu przedawnienia zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy Ordynacja podatkowa.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.