Interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.21.2023.1.MR

Rozliczenie Usług marketingowych nabywanych od Agencji z Chin.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu rozliczenia Usług marketingowych nabywanych od Agencji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Pani (…) (dalej jako: „Wnioskodawczyni”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest m.in. handel sztucznymi kwiatami (dalej jako: „Towary”). Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza podatek VAT w okresach miesięcznych.

Wnioskodawczyni importuje Towary z Chin. Wnioskodawczyni przy nabywaniu Towarów z Chin korzysta z pomocy agencji z siedzibą w Chinach (dalej jako: „Agencja”), z którą zawarta została umowa (...) 2010 r. w sprawie dostarczania Towarów (dalej: „Umowa”). Agencja nie jest podatnikiem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zarówno na terytorium kraju, jak i na terytorium Unii Europejskiej. Na podstawie Umowy Agencja dostarcza na rzecz Wnioskodawczyni Towary. Towary są dostarczane do (…) i odprawiane w polskich urzędach celnych. Wnioskodawczyni rozlicza import towarów korzystając procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931, dalej jako: „Ustawa o VAT”).

Wnioskodawczyni i Agencja postanowiły z dniem 1 stycznia 2023 r. wprowadzić zmiany do Umowy. Zgodnie ze zmianami w Umowie, Agencja oprócz dostarczania Towarów, świadczy na rzecz Wnioskodawczyni usługi marketingowe polegające na pozyskiwaniu nowych producentów dla Wnioskodawczyni oraz promuje Wnioskodawczynię na targach lub bezpośrednio u producentów (dalej jako: „Usługi marketingowe”). Ponadto, wprowadzone w Umowie postanowienia wskazują, że płatności dokonywane przez Wnioskodawczynię na rzecz Agencji będą dokonywane w następujący sposób:

-płatności za dostawy Towarów będą realizowane przelewem bankowym w terminie każdorazowo uzgodnionym przez obie strony na podstawie przesłanej przez Agencję faktury, dokumentującej dostawę Towarów, natomiast

-płatności za świadczenie Usług marketingowych będą realizowane przelewem bankowym w terminie każdorazowo uzgodnionym przez obie strony na podstawie wystawionej przez Agencję faktury, dokumentującej świadczenie Usług marketingowych. Do faktury powinna być załączona specyfikacja w postaci dokładnego opisu czynności wchodzących w skład Usług marketingowych udokumentowanych wystawioną fakturą.

W związku z tym, że Usługi marketingowe nie znajdują się w katalogu elementów wchodzących w skład wartości celnej towarów (o której mowa w art. 71 Rozporządzenia 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny), zdaniem Wnioskodawczyni, są one zatem wyłączone przepisami prawa celnego z wartości celnej Towarów. Koszty Usług marketingowych nie będą zwiększać wartości celnej, gdyż Usługi marketingowe nie pozostają w ścisłym związku z określonymi partiami zamawianych i importowanych przez Wnioskodawczynię Towarów. Faktury wystawiane przez Agencję będą dla Wnioskodawczyni podstawą do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu usług.

Pytanie

Czy nabycie Usług marketingowych od Agencji stanowi dla Wnioskodawczyni import usług, czy powinna zwiększać podstawę opodatkowania Towarów będących przedmiotem importu?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie Usług marketingowych od Agencji stanowi dla Wnioskodawczyni import usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów Ustawy o VAT) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 Ustawy o VAT – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT).

Na mocy art. 2 pkt 7 Ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w przepisach art. 28a-28o Ustawy o VAT.

I tak, stosownie do art. 28a Ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a Ustawy o VAT wprowadza drugą definicję podatnika do Ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art.15 ust. 2 Ustawy o VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawczyni spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a Ustawy o VAT,gdyż wykonuje ona samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Stosownie do art. 2 pkt 9 Ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e Ustawy o VAT,podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 Ustawy o VAT,

b)usługobiorcą jest:

-w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b Ustawy o VAT– podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4 Ustawy o VAT,

-w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie zart. 97 ust. 4.

Artykuł 17 ust. 2 Ustawy o VAT stanowi, że w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, miejscem świadczenia Usług marketingowych nabywanych przez Wnioskodawczynię od Agencji jest – stosownie do art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT – miejsce siedziby działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, tj. terytorium Polski. W związku z tym, że Agencja nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do rozpoznania importu usług, zgodnie z art. 2 pkt 9 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT.

Na podstawie art. 30c ust. 1 Ustawy o VAT, podstawy opodatkowania z tytułu importu usług nie ustala się, w przypadku, gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub wartość usługi, na podstawie odrębnych przepisów, zwiększa wartość celną importowanego towaru.

Stosownie do art. 30b ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

W myśl art. 30b ust. 4 Ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w jej sprawie nie będzie miał zastosowania powołany art.30c ust. 1 Ustawy o VAT, ponieważ – jak wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego – Usługa marketingowa będzie wyłączona przepisami prawa celnego z wartości celnej Towaru, tj. koszty takiej Usługi marketingowej nie zwiększają tej wartości celnej. Określony w przepisach celnych katalog elementów wchodzących w skład wartości transakcyjnej towarów importowanych nie wskazuje by do wartości celnej należałoby doliczać usługi marketingowe. Jednocześnie, wartość nabywanej Usługi marketingowej nie będzie zwiększała podstawy opodatkowania z tytułu importu Towarów, ponieważ ze wskazanego przepisu art. 30b ust. 4 Ustawy o VAT wynika, że do podstawy opodatkowania powinny być wliczone te koszty dodatkowe, które związane są przede wszystkim bezpośrednio z transportem sprowadzanych towarów, a w przedmiotowej sprawie koszty Usługi marketingowej nie mają związku z transportem tych Towarów.

A zatem, konieczne jest rozliczenie nabywanych przez Wnioskodawczynię od Agencji Usług marketingowych odrębnie od importu Towarów. Zdaniem Wnioskodawczyni, opodatkowanie Usług marketingowych w kraju spowoduje powstanie obowiązku podatkowego z tytułu ich importu, a mając na uwadze charakter rozliczenia podatku VAT, tj. samonaliczanie podatku, Wnioskodawczyni powinna określić podstawę opodatkowania oraz naliczyć podatek należny.

Z drugiej strony, Wnioskodawczyni z tytułu importu usług przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 orazart. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT podatnikiem jest ich usługobiorca.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, stosownie do art. 88 ust. 4 Ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, że nabywane przez Wnioskodawczynię od Agencji Usługi marketingowe są związane z wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych, tj. sprzedażą Towarów – kwiatów sztucznych, Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego. Należy podkreślić, że zarówno naliczenie podatku należnego, jak i odliczenie podatku naliczonego związane z importem usług podlega wykazaniu w deklaracji VAT.

Jak stanowi art. 99 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10,art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 11c Ustawy o VAT, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2070), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa wart. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawieart. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 13b Ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

W przypadku natomiast art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 7 lit. c i d rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1988), ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego wynikające m.in. z importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b Ustawy o VAToraz importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b Ustawy o VAT.

W części ewidencyjnej JPK import usług wykazuje się w dwóch pozycjach:

K_27 (podstawa opodatkowania), K_28 (podatek należny);

K_29 (podstawa opodatkowania), K_30 (podatek należny).

Pozycjom tym odpowiadają w części deklaracyjnej pola od P_27 do P_30.

W pozycjach K_27 oraz K_28 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego wynikającą z importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b Ustawy o VAT.

A zatem w tych polach wskazuje się każdy import usług, który nie podlega wykazaniu w polach K_29 oraz K_30.

Tym samym w tych pozycjach wykazuje się import usług:

-od podatników spoza UE (jeżeli usługa nie jest prowadzona ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w UE);

-od podatników unijnych, jeżeli kraju opodatkowania nie wyznacza miejsce siedziby usługobiorcy (tj. gdy stosowane są przepisy inne niż art. 28b ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do wykazania nabywanych Usług marketingowych od Agencji w pliku JPK_V7M w części dotyczącej rozliczenia podatku należnego z tytułu importu usług, jak również będzie uprawniona do wykazania odliczenia tego podatku w części dotyczącej podatku naliczonego. Wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu importu usług od Agencji z Chin Wnioskodawczyni będzie zobowiązania wykazać w polach K_29 oraz K_30 części ewidencyjnej pliku JPK_V7M oraz pozycjach P_29 oraz P_30 części deklaracyjnej pliku JPK_V7M.

Reasumując, nabycie Usług marketingowych od Agencji z Chin stanowi dla Wnioskodawczyni import usług, który będzie podlegał wykazaniu w pliku JPK_V7M w części ewidencyjnej i deklaracyjnej po stronie podatku należnego i naliczonego.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni zostało potwierdzone przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej z 26 sierpnia 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP4/443-208/14/PK oraz w interpretacji indywidualnej z 14 listopada 2018 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.594.2018.1.KB.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługi,

-odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest m.in. handel sztucznymi kwiatami (Towary). Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiemVAT i rozlicza podatek VAT w okresach miesięcznych.

Wnioskodawczyni importuje Towary z Chin. Przy nabywaniu Towarów z Chin korzysta z pomocy agencji z siedzibą w Chinach, z którą zawarta została Umowa w 2010 r. w sprawie dostarczania Towarów. Agencja nie jest podatnikiem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zarówno na terytorium kraju, jak i na terytorium Unii Europejskiej. Na podstawie Umowy Agencja dostarcza na rzecz Wnioskodawczyni Towary. Towary są dostarczane do (…) i odprawiane w polskich urzędach celnych. Wnioskodawczyni rozlicza import towarów korzystając procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2023 r. Wnioskodawczyni i Agencja wprowadziły zmiany do Umowy. Zgodnie ze zmianami w Umowie, Agencja oprócz dostarczania Towarów, świadczy na rzecz Wnioskodawczyni usługi marketingowe polegające na pozyskiwaniu nowych producentów dla Wnioskodawczyni oraz promuje Wnioskodawczynię na targach lub bezpośrednio u producentów (Usługi marketingowe). Wprowadzone w Umowie postanowienia wskazują, że płatności dokonywane przez Wnioskodawczynię na rzecz Agencji będą dokonywane w następujący sposób:

-płatności za dostawy Towarów będą realizowane przelewem bankowym w terminie każdorazowo uzgodnionym przez obie strony na podstawie przesłanej przez Agencję faktury, dokumentującej dostawę Towarów, natomiast

-płatności za świadczenie Usług marketingowych będą realizowane przelewem bankowym w terminie każdorazowo uzgodnionym przez obie strony na podstawie wystawionej przez Agencję faktury, dokumentującej świadczenie Usług marketingowych. Do faktury powinna być załączona specyfikacja w postaci dokładnego opisu czynności wchodzących w skład Usług marketingowych udokumentowanych wystawioną fakturą.

W związku z tym, że Usługi marketingowe nie znajdują się w katalogu elementów wchodzących w skład wartości celnej towarów (o której mowa w art. 71 Rozporządzenia 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny), zdaniem Wnioskodawczyni, są one zatem wyłączone przepisami prawa celnego z wartości celnej Towarów. Koszty Usług marketingowych nie będą zwiększać wartości celnej, gdyż Usługi marketingowe nie pozostają w ścisłym związku z określonymi partiami zamawianych i importowanych przez Wnioskodawczynię Towarów. Faktury wystawiane przez Agencję będą dla Wnioskodawczyni podstawą do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy nabycie Usług marketingowych od Agencji stanowi dla Wnioskodawczyni import usług, czy też powinno zwiększać podstawę opodatkowania Towarów, będących przedmiotem importu.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do art. 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany wyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z okoliczności analizowanej sprawy wynika, że Wnioskodawczyni spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy:

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, która podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy, jak i usługobiorcy. Jednocześnie, aby wystąpił import usług, miejsce świadczenia usługi nabywanej przez podatnika od podatnika zagranicznego musi znajdować się na terytorium Polski.

Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z zawartą Umową Agencja, oprócz dostarczania Towarów, świadczy na rzecz Wnioskodawczyni usługi marketingowe, polegające na pozyskiwaniu nowych producentów dla Wnioskodawczyni oraz promuje Wnioskodawczynię na targach lub bezpośrednio u producentów. Przy czym,Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, natomiast Agencja nie jest podatnikiem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zarówno na terytorium kraju, jak i na terytorium Unii Europejskiej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy dotyczące miejsca świadczenia usług należy stwierdzić, że miejscem świadczenia nabywanych przez Wnioskodawcę od Agencji usług marketingowych będzie – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – miejsce siedziby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. terytorium Polski. W związku z tym, że Agencja nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania importu usług, zgodnie z art. 2 pkt 9 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy:

Zatem podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać z tytułu świadczenia usług od nabywcy lub osoby trzeciej, oraz podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze.

Z kolei, w myśl art. 30b ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 30b ust. 4 ustawy:

Na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy:

Zatem, co zasady podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna towarów powiększona o należne cło. Podstawa opodatkowania obejmuje również koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pod warunkiem jednak, że nie zostały one włączone do wartości celnej.

Przy czym, należy nadmienić, że w myśl art. 30c ust. 1 ustawy:

Należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania powołany art. 30c ust. 1 ustawy, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – Usługi marketingowe są wyłączone przepisami prawa celnego z wartości celnej Towarów. Koszty Usług marketingowych nie będą zwiększać wartości celnej, gdyż Usługi marketingowe nie pozostają w ścisłym związku z określonymi partiami zamawianych i importowanych przez Wnioskodawczynię Towarów. Wartość nabywanych Usług marketingowych nie będzie zwiększała podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, ponieważ ze wskazanego wyżej przepisu art. 30b ust. 4 ustawy wynika, że do podstawy opodatkowania powinny być wliczone te koszty dodatkowe, które związane są przede wszystkim bezpośrednio z transportem sprowadzanych towarów, natomiast w przedmiotowej sprawie koszty Usług marketingowych nie mają/nie będą miały związku z transportem konkretnych Towarów. Zatem, konieczne jest rozliczenie nabywanych przez Wnioskodawczynię Usług marketingowych odrębnie od importu towarów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane regulacje prawne, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, nabywając od Agencji Usługi marketingowe, powinna rozpoznać w tym zakresie import usług, który będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na terytorium Polski – w myśl art. 28b ustawy w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 9 ustawy. Natomiast podstawa opodatkowania z tytułu Usług marketingowych realizowanych na rzecz Wnioskodawczyni, powinna być ustalona odrębnie od podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Podstawę opodatkowania z tego tytułu będzie stanowić – stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy – płatność wykazana przez Agencję na fakturze dokumentującej świadczenie Usług marketingowych.

W związku z powyższym, nabycie Usług marketingowych od Agencji stanowi/będzie stanowić dla Wnioskodawczyni import usług, dla którego należy ustalić podstawę opodatkowania odrębnie od podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu usług oraz wykazania importu usług w JKP_V7M, ponieważ Wnioskodawczyni nie zadała pytania w tym zakresie.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).