Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.22.2023.1.AKR

Ujęcie w podstawie opodatkowania wypłaconych rekompensat (zwrot kosztów) oraz sposobu dokumentowania wypłaconych rekompensat.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ujęcia w podstawie opodatkowania wypłaconych rekompensat oraz sposobu dokumentowania wypłaconych rekompensat.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży elektromobilności. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. oferowaniem rozwiązań informatycznych związanych z obsługą, zarządzaniem i rozliczaniem usług ładowania pojazdów elektrycznych oraz świadczeniem usług ładowania pojazdów elektrycznych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Spółka występuje także jako dostawca usług ładowania w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1083 z późn. zm.; dalej: ustawa o elektromobilności).

W świetle ww. ustawy, usługa ładowania obejmuje m.in. ładowanie pojazdów elektrycznych i zapewnienie możliwości korzystania przez użytkowników pojazdów elektrycznych z infrastruktury stacji ładowania na potrzeby ładowania (dalej: Usługi e-Mobilności).

Jako dostawca Usług e-Mobilności, Spółka umożliwia swoim klientom przy wykorzystaniu dedykowanego oprogramowania ładowanie pojazdów elektrycznych na ogólnodostępnych stacjach ładowania, których to właścicielami są inne podmioty.

Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem wniosku nie jest kwestia skutków podatkowych działalności Spółki jako dostawcy Usług e-Mobilności na ogólnodostępnych stacjach ładowania.

Niezależnie, Spółka dostarcza także klientom system (oprogramowanie) umożliwiający ładowanie samochodów elektrycznych oraz służący m.in. do monitorowania statusu stacji oraz zużycia energii elektrycznej, do prywatnych stacji ładowania, do których można zaliczyć np. przydomowe stacje ładowania samochodów elektrycznych (tzw. (…)).

Spółka rozważa wdrożenie nowego modelu biznesowego (dalej: Model), w ramach którego planuje rozpoczęcie współpracy z kontrahentami (pracodawcami), którzy udostępniają swoim pracownikom służbowe samochody elektryczne (dalej: Kontrahenci).

Kontrahenci, w celu bardziej efektywnego wykorzystania czasu pracy swoich pracowników (dalej: Pracownicy) chcieliby, aby Pracownicy mieli możliwość ładowania udostępnionych im służbowych samochodów elektrycznych (dalej: Samochody Elektryczne) we własnych domach z wykorzystaniem przydomowych stacji ładowania. Dodatkowo, Kontrahenci chcieliby rekompensować Pracownikom rzeczywiste koszty związane ze zwiększonym zużyciem energii elektrycznej wynikającym z ładowania Samochodów Elektrycznych w domach Pracowników.

Wnioskodawca, w ramach Modelu, zamierza zaoferować Kontrahentom rozwiązanie pozwalające na spełnienie ww. celu. Na podstawie zawartej ze Spółką umowy (dalej: Umowa), Kontrahent będzie mógł zakupić lub wydzierżawić od Spółki ładowarki samochodów elektrycznych do zamontowania w/przy domach Pracowników, tzw. (…) (dalej: Ładowarki). Niemniej, jest to punkt opcjonalny, tzn. Kontrahent będzie uprawniony do nabycia/wydzierżawienia Ładowarki także od innego niż Spółka podmiotu, na którym Wnioskodawca zainstaluje dedykowane oprogramowanie. Każdorazowo jednak Kontrahent będzie posiadał tytuł prawny do Ładowarki i będzie ją udostępniał Pracownikowi do używania. Ładowarki zostaną wyposażone w dedykowane oprogramowanie, które umożliwi ładowanie samochodów elektrycznych oraz m.in. zapewni możliwość monitorowania statusu stacji oraz ilości faktycznie zużytej w danym okresie energii elektrycznej (dalej: Oprogramowanie). Spółka jest właścicielem Oprogramowania i na podstawie Umowy udzieli Kontrahentowi odpłatnej licencji na korzystanie z Oprogramowania (dalej: Licencja).

Pracownicy na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z Kontrahentem (tj. pracodawcą Pracowników) oraz Wnioskodawcą będą zobowiązani do przedstawienia Kontrahentowi informacji lub dokumentów, które umożliwią precyzyjne wyliczenie kwoty rekompensaty przysługującej za ładowanie samochodu służbowego w danym okresie rozliczeniowym. W szczególności, Pracownicy mogą być zobowiązani do przekazania informacji nt. stawki (taryfy) za zużycie energii elektrycznej obowiązującej w miejscu, w którym zlokalizowana będzie ładowarka. Informacja o stawkach (taryfach) za zużycie energii elektrycznej obowiązujących Pracownika, w tym także informacja o zmianie stawek (taryfy), może także zostać przesłana przez Pracownika bezpośrednio do Wnioskodawcy. W przypadku przekazania ww. informacji do Kontrahenta, Kontrahent będzie zobowiązany do ich przekazania Wnioskodawcy w terminie umożliwiającym rozliczenie zwrotu kosztów energii elektrycznej zużytej na ładowanie Samochodów Elektrycznych na zasadach określonych w porozumieniu. Pracownicy mogą być także zobowiązani do przedstawienia na rzecz Kontrahenta umowy na dostawę energii elektrycznej, informacji o wybranej taryfie, rachunku za energię elektryczną etc., w celu zweryfikowania przez Kontrahenta prawidłowości przekazanej Spółce informacji w zakresie obowiązującej Pracowników stawki (taryfy).

Za prawidłowość tych informacji odpowiadać będzie Pracownik. W szczególności w sytuacji, w której zadeklarowana przez Pracownika stawka (taryfa) będzie wyższa niż rzeczywiście obowiązująca w danym okresie rozliczeniowym, Pracodawca będzie miał prawo domagać się zwrotu nienależnie otrzymanej przez Pracownika części wypłaconej rekompensaty.

Dzięki zainstalowanemu Oprogramowaniu oraz przedstawionym przez Pracowników informacjom lub dokumentom, Wnioskodawca będzie miał możliwość skalkulowania rzeczywistych kosztów poniesionych przez każdego Pracownika określonego Kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym na ładowanie Samochodów Elektrycznych przy pomocy Ładowarek. Pozwoli to na obliczenie rzeczywistej kwoty rekompensaty za ładowanie Samochodów Elektrycznych przy pomocy Ładowarek należnej każdemu z Pracowników w danym okresie.

Jednocześnie, Pracownicy będą mieli możliwość realizowania przy pomocy Ładowarek także prywatnych ładowań (np. w sytuacji posiadania własnego samochodu elektrycznego). Oprogramowanie pozwala na wskazanie przez Pracownika, czy konkretny proces ładowania powinien zostać rozliczony jako służbowy, czy prywatny. Z tytułu kosztów energii elektrycznej zużytej na ładowanie prywatnych samochodów elektrycznych, Pracownikom nie będzie należna rekompensata.

W ramach Umowy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia należnej każdemu z Pracowników rekompensaty. Wnioskodawca dokona wypłaty przedmiotowych rekompensat w imieniu i na rzecz Kontrahenta. Następnie, Wnioskodawca obciąży Kontrahenta łączną kwotą rekompensat zapłaconych na rzecz wszystkich Pracowników tego Kontrahenta w danym okresie.

Wypłata rekompensaty może również nastąpić ze środków wypłaconych przez Kontrahenta „z góry” na rzecz Wnioskodawcy, tj. przed dokonaniem rozliczenia z Pracownikami. W takim wypadku, Wnioskodawca dysponowałby środkami Kontrahenta, które byłyby przeznaczone na wypłatę rekompensat na rzecz Pracowników. Wnioskodawca nie byłby uprawniony do wykorzystywania oraz nie będzie wykorzystywał przedmiotowych środków w żadnym innym celu.

W przypadku, gdyby okazało się, że za dany okres powstała po stronie Wnioskodawcy nadwyżka otrzymanych od Kontrahenta środków ponad kwotę należnych Pracownikom rekompensat, kwota ta będzie podlegała zwrotowi na rzecz Kontrahenta lub zostanie rozliczona z rekompensatami na rzecz Pracowników za kolejne okresy.

Natomiast w sytuacji, gdy kwota rekompensat należnych Pracownikom za dany okres przekroczy kwotę, jaką Wnioskodawca otrzyma z góry od Kontrahenta, Kontrahent dopłaci powstałą różnicę.

Niezależnie od sposobu wypłaty rekompensaty, Wnioskodawca przy dokonywaniu zwrotu kosztów energii elektrycznej zużytej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, będzie występował jedynie jako podmiot rozliczeniowy (pośrednik) pomiędzy Kontrahentem a Pracownikami i będzie dokonywał ich wypłaty w imieniu i na rzecz Kontrahenta, który będzie ponosił koszt ekonomiczny wypłaconych rekompensat (dalej: Usługi Pośrednictwa).

W ramach zawartej Umowy, Spółce będzie przysługiwało od Kontrahenta wynagrodzenie, zależne od wybranego przez Kontrahenta wariantu Umowy, tzn.:

1.Wariant 1 – dzierżawa Ładowarki – w ramach którego Wnioskodawca będzie otrzymywał miesięcznie naliczane wynagrodzenie, które będzie obejmowało następujące świadczenia:

a)czynsz za dzierżawę stacji ładowania;

b)ubezpieczenie, standardową obsługę serwisową;

c)system do zarządzania stacjami ładowania wraz z raportowaniem;

d)dostęp do stacji ogólnodostępnych (…); oraz

e)Usługi Pośrednictwa.

W zależności od wybranego wariantu oraz długości trwania umowy zostanie skalkulowana odpowiednia jedna opłata miesięczna obejmująca wynagrodzenie za świadczenia ww. usług.

2.Wariant 2 – Licencja na Oprogramowanie – w ramach którego Wnioskodawca będzie otrzymywał miesięcznie naliczane wynagrodzenie w postaci następujących opłatz tytułu:

a) abonamentowej (koszt Licencji);

b) za świadczone Usługi Pośrednictwa, oraz

c) serwisowej.

-w zależności od wybranego przez Kontrahenta zakresu nabywanych świadczeń od (…).

W tym wariancie możliwe jest także uzyskanie przez Wnioskodawcę jednorazowego wynagrodzenia za sprzedaż oraz montaż Ładowarki, w przypadku, gdy Kontrahent zdecyduje się na jej zakup od Spółki.

Niemniej, Kontrahent może nabyć Ładowarkę w inny sposób (od innego niż Spółka podmiotu). W takim wypadku, Wnioskodawca na podstawie Umowy, zainstaluje Oprogramowanie na takiej Ładowarce Kontrahenta oraz będzie pobierał wynagrodzenie na podst. wymienionej w lit. a-c.

Podsumowując, planowany do wprowadzenia przez Wnioskodawcę Model będzie obejmował (w zależności od wybranych opcji):

1)sprzedaż bądź wynajem na rzecz Kontrahentów Ładowarek (opcjonalnie);

2)zainstalowanie w Ładowarkach Oprogramowania oraz udzielenie Kontrahentowi odpłatnej Licencji na Oprogramowanie;

3)świadczenie Usług Pośrednictwa, w ramach których Wnioskodawca w imieniu i na rzecz Kontrahenta dokona na rzecz Pracowników tego Kontrahenta wypłaty rekompensaty rzeczywistych kosztów energii elektrycznej zużytej w danym okresie na ładowanie Samochodów Elektrycznych przy użyciu Ładowarek;

4)obciążenie Kontrahenta przez Wnioskodawcę Opłatą Abonamentową oraz łączną kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom w danym okresie przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca podkreśla, że zamierza obciążać Kontrahenta kwotą rekompensat udzielonych Pracownikom bez doliczania jakiejkolwiek marży. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczone Usługi Pośrednictwa, zgodnie z Umową, będzie zawierało się w Opłacie Abonamentowej.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy należne od Kontrahenta nie będzie w żaden sposób uzależnione od wartości wypłaconych na rzecz Pracowników rekompensat. Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że będzie prowadził przejściową ewidencję wypłacanych w każdym okresie rekompensat na potrzeby podatku. Spółka będzie także dysponowała dowodem wypłaty rekompensat w postaci wyciągów bankowych wskazujących na realizację przelewów bankowych na rzecz Pracowników.

Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem wniosku nie jest kwestia skutków podatkowych dla Pracowników w PIT rozliczenia kosztów zużytej energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, lecz kwestia kwalifikacji na gruncie ustawy o VAT środków otrzymanych przez Wnioskodawcę od Kontrahenta na wypłatę rekompensat z tytułu zużycia energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych w przydomowych ładowarkach.

Pytania

1.Czy podstawa opodatkowania z tytułu usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie obejmować kwoty (rekompensaty) jakie Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związkuze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych?

2.Czy Wnioskodawca, w związku z obciążeniem Kontrahenta kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom w jego imieniu i na jego rzecz z tytułu zużycia przez Pracowników energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, będzie miał obowiązek wystawienia faktury VAT zgodnie z art. 106b ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania z tytułu usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, nie powinna obejmować kwoty (rekompensaty) jaką Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z obciążeniem Kontrahenta kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom w jego imieniu i na jego rzecz z tytułu zużycia przez Pracowników energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, nie będzie miał on obowiązku wystawienia faktury VAT zgodnie z art. 106b ustawy o VAT, a obciążenie Kontrahenta kwotą rekompensat będzie mogło odbywać się na podstawie not obciążeniowych (bez wykazanego podatku VAT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje jednak kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego.

Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków, poniesionych w imieniu i na rachunek tego ostatniego i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Wnioskodawca w opisie stanu przyszłego wskazał, że wypłaty rekompensat na rzecz Pracowników będzie dokonywał w imieniu i na rzecz Kontrahenta.

Przekazane Pracownikom rekompensaty będą następnie zwracane Spółce przez Kontrahenta w takiej samej wartości, w jakiej zostały wypłacone Pracownikom lub wypłata rekompensat nastąpi ze środków wypłaconych przez Kontrahenta na rzecz Spółki „z góry”.

W takim wypadku, Wnioskodawca dysponowałby środkami Kontrahenta, które byłyby przeznaczone na wypłatę rekompensat na rzecz Pracowników. Wnioskodawca nie byłby uprawniony do wykorzystywania oraz nie będzie wykorzystywał przedmiotowych środków w żadnym innym celu. W przypadku, gdyby okazało się, że za dany okres powstała po stronie Wnioskodawcy nadwyżka otrzymanych od Kontrahenta środków ponad kwotę należnych Pracownikom rekompensat, kwota ta będzie podlegała zwrotowi na rzecz Kontrahenta lub zostanie rozliczona z rekompensatami na rzecz Pracowników za kolejne okresy.

Natomiast w sytuacji, gdy kwota rekompensat należnych Pracownikom za dany okres przekroczy kwotę, jaką Wnioskodawca otrzyma z góry od Kontrahenta, Kontrahent dopłaci powstałą różnicę.

Wartość wypłaconych rekompensat nie będzie w żaden sposób wpływała na wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Kontrahenta z tytułu świadczonych usług ani za sprzedaż/ wynajem Ładowarek. Spółka będzie prowadzić ewidencję potwierdzającą, że wypłacone Pracownikom rekompensaty zostały za dany okres zwrócone Wnioskodawcy przez Kontrahenta w takiej samej wartości lub że kwota przekazana Wnioskodawcy przez Kontrahenta „z góry” została w całości rozliczona z wypłaconymi przez Wnioskodawcę na rzecz Pracowników rekompensatami. Taki stan rzeczy będzie także znajdował potwierdzenie w wyciągach bankowych, którymi Spółka będzie mogła udokumentować rekompensaty przekazane poszczególnym Pracownikom za dany okres.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż otrzymywany od Kontrahenta zwrot rekompensat wypłaconych przez Spółkę Pracownikom stanowi zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz usługobiorcy, o którym mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT.

Spółka przedmiotowe wydatki (rekompensaty wypłacone Pracownikom) będzie ujmowała przejściowo w ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zwrot rekompensat, dokonywany przez Kontrahenta na rzecz Spółki, będzie podlegał wyłączeniu z podstawy opodatkowania na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w:

• Interpretacji indywidualnej z 23 maja 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.130.2022.2.IB: „Z uwagi na to, że – jak wynika z opisu sprawy – kwoty otrzymywane od Klienta przez Państwa jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w jego imieniu i na jego rzecz ujmować będą Państwo przejściowo w prowadzonej przez siebie ewidencji VAT, w niniejszej sprawie będzie spełniony warunek, o którym mowa w przepisie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy. Mając zatem na uwadze ww. okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymywany przez Państwa od Klienta zwrot wydatków, tytułem Zwrotów przekazywanych Uczestnikom nie będzie stanowić elementu podstawy opodatkowania świadczonych przez Państwa usług, bowiem spełnione będą warunki, o których mowa w powołanym wyżej art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106apkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzystaz procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazanyw pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19aust. 1b.

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy o VAT stanowi, że ilekroć jest mowa o fakturze, rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Przez sprzedaż należy rozumieć – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne, wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Biorąc pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym podstawa opodatkowania z tytułu usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, nie powinna obejmować kwoty (rekompensaty) jaką Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, Wnioskodawca uważa, że brak jest podstaw do wystawienia faktury dokumentującej te czynności, ponieważ – jak wynika z powołanego wyżej przepisu z art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodami dokumentującymi sprzedaż. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia Usług Pośrednictwa będzie wliczone w wysokość Opłaty Abonamentowej należnej Spółce od Kontrahenta i będzie niezależne od wysokości środków otrzymanych tytułem zwrotu kwoty rekompensat wypłaconych Pracownikom przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta.

Na podstawie powyższych rozważań, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż, w związku z obciążeniem Kontrahenta kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom, w imieniu i na rzecz tego Kontrahenta, z tytułu zużycia przez Pracowników energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury VAT zgodnie z art. 106b ustawy o VAT, a obciążenie Kontrahenta kwotą rekompensat będzie mogło odbywać się na podstawie not obciążeniowych (bez wykazanego podatku VAT), gdyż przekazanie rekompensat nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych:

• Interpretacja indywidualna z 3 listopada 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.623.2022.1.KO: „Wypłacenie wynagrodzenia pracownikom w okolicznościach opisanych we wniosku nie wiąże się z wykonaniem świadczenia podlegającego opodatkowaniu. Przekazanych przez Panią środków na pokrycie wynagrodzeń pracowników nie można uznać za wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem zwrot kosztu wynagrodzeń pracowników nie powinien być przez Panią dokumentowany fakturą, lecz innym dowodem księgowym, np. notą obciążeniową”.

• Interpretacja indywidualna z 22 czerwca 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0114-KDIP4-1.4012.239.2022.1.AM: „Tym samym, niezależnie od tego, że B. S.A. pokrywa koszty robót budowlanych dotyczących realizowanego Projektu w zakresie prac Infrastrukturalnych zgodnie z zawartym Porozumieniem, należy stwierdzić, że nie wiąże się to z wykonaniem świadczenia podlegającego opodatkowaniu. Przekazanych przez B. S.A. środków nie można uznać za wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem zwrot kosztów dotyczących wykonania robót budowlanych w zakresie Prac Infrastrukturalnych, które pokryje B. S.A. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie powinien być przez Państwa dokumentowany fakturą, lecz innym dowodem księgowym, np. notą obciążeniową”.

• Interpretacja indywidualna z 23 maja 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.130.2022.2.IB: „W konsekwencji wcześniejszych rozważań i stwierdzenia, że otrzymywany przez Państwa od Klienta zwrot wydatków, tytułem Zwrotów przekazywanych Uczestnikom nie będzie stanowić elementu podstawy opodatkowania świadczonych przez Państwa usług, należy wskazać, że brak jest podstaw do wystawienia faktury dokumentującej te czynności, ponieważ – jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodami dokumentującymi sprzedaż”.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków, poniesionych w imieniu i na rachunek tego ostatniego i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z opisu sprawy wynika,Spółka rozważa wdrożenie nowego modelu biznesowego (dalej: Model), w ramach którego planuje rozpoczęcie współpracy z kontrahentami (pracodawcami), którzy udostępniają swoim pracownikom służbowe samochody elektryczne (dalej: Kontrahenci). Kontrahenci, w celu bardziej efektywnego wykorzystania czasu pracy swoich pracowników (dalej: Pracownicy) chcieliby, aby Pracownicy mieli możliwość ładowania udostępnionych im służbowych samochodów elektrycznych (dalej: Samochody Elektryczne) we własnych domach z wykorzystaniem przydomowych stacji ładowania. Dodatkowo, Kontrahenci chcieliby rekompensować Pracownikom rzeczywiste koszty związane ze zwiększonym zużyciem energii elektrycznej wynikającym z ładowania Samochodów Elektrycznych w domach Pracowników.

Wnioskodawca, w ramach Modelu, zamierza zaoferować Kontrahentom rozwiązanie pozwalające na spełnienie ww. celu. Na podstawie zawartej ze Spółką umowy (dalej: Umowa), Kontrahent będzie mógł zakupić lub wydzierżawić od Spółki ładowarki samochodów elektrycznych do zamontowania w/przy domach Pracowników, tzw. (…) (dalej: Ładowarki). Niemniej, jest to punkt opcjonalny, tzn. Kontrahent będzie uprawniony do nabycia/wydzierżawienia Ładowarki także od innego niż Spółka podmiotu, na którym Wnioskodawca zainstaluje dedykowane oprogramowanie. Każdorazowo jednak Kontrahent będzie posiadał tytuł prawny do Ładowarki i będzie ją udostępniał Pracownikowi do używania. Ładowarki zostaną wyposażone w dedykowane oprogramowanie, które umożliwi ładowanie samochodów elektrycznych oraz m.in. zapewni możliwość monitorowania statusu stacji oraz ilości faktycznie zużytej w danym okresie energii elektrycznej (dalej: Oprogramowanie). Spółka jest właścicielem Oprogramowania i na podstawie Umowy udzieli Kontrahentowi odpłatnej licencji na korzystanie z Oprogramowania (dalej: Licencja).

Pracownicy na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z Kontrahentem (tj. pracodawcą Pracowników) oraz Wnioskodawcą będą zobowiązani do przedstawienia Kontrahentowi informacji lub dokumentów, które umożliwią precyzyjne wyliczenie kwoty rekompensaty przysługującej za ładowanie samochodu służbowego w danym okresie rozliczeniowym. W szczególności, Pracownicy mogą być zobowiązani do przekazania informacji nt. stawki (taryfy) za zużycie energii elektrycznej obowiązującej w miejscu, w którym zlokalizowana będzie ładowarka. Informacja o stawkach (taryfach) za zużycie energii elektrycznej obowiązujących Pracownika, w tym także informacja o zmianie stawek (taryfy), może także zostać przesłana przez Pracownika bezpośrednio do Wnioskodawcy. W przypadku przekazania ww. informacji do Kontrahenta, Kontrahent będzie zobowiązany do ich przekazania Wnioskodawcy w terminie umożliwiającym rozliczenie zwrotu kosztów energii elektrycznej zużytej na ładowanie Samochodów Elektrycznych na zasadach określonych w porozumieniu. Pracownicy mogą być także zobowiązani do przedstawienia na rzecz Kontrahenta umowy na dostawę energii elektrycznej, informacji o wybranej taryfie, rachunku za energię elektryczną etc., w celu zweryfikowania przez Kontrahenta prawidłowości przekazanej Spółce informacji w zakresie obowiązującej Pracowników stawki (taryfy). Za prawidłowość tych informacji odpowiadać będzie Pracownik. W szczególności w sytuacji, w której zadeklarowana przez Pracownika stawka (taryfa) będzie wyższa niż rzeczywiście obowiązująca w danym okresie rozliczeniowym, Pracodawca będzie miał prawo domagać się zwrotu nienależnie otrzymanej przez Pracownika części wypłaconej rekompensaty.

Dzięki zainstalowanemu Oprogramowaniu oraz przedstawionym przez Pracowników informacjom lub dokumentom, Wnioskodawca będzie miał możliwość skalkulowania rzeczywistych kosztów poniesionych przez każdego Pracownika określonego Kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym na ładowanie Samochodów Elektrycznych przy pomocy Ładowarek. Pozwoli to na obliczenie rzeczywistej kwoty rekompensaty za ładowanie Samochodów Elektrycznych przy pomocy Ładowarek należnej każdemu z Pracowników w danym okresie. Jednocześnie, Pracownicy będą mieli możliwość realizowania przy pomocy Ładowarek także prywatnych ładowań (np. w sytuacji posiadania własnego samochodu elektrycznego). Oprogramowanie pozwala na wskazanie przez Pracownika, czy konkretny proces ładowania powinien zostać rozliczony jako służbowy, czy prywatny. Z tytułu kosztów energii elektrycznej zużytej na ładowanie prywatnych samochodów elektrycznych, Pracownikom nie będzie należna rekompensata.

W ramach Umowy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia należnej każdemu z Pracowników rekompensaty. Wnioskodawca dokona wypłaty przedmiotowych rekompensat w imieniu i na rzecz Kontrahenta. Następnie, Wnioskodawca obciąży Kontrahenta łączną kwotą rekompensat zapłaconych na rzecz wszystkich Pracowników tego Kontrahenta w danym okresie.

Wypłata rekompensaty może również nastąpić ze środków wypłaconych przez Kontrahenta „z góry” na rzecz Wnioskodawcy, tj. przed dokonaniem rozliczenia z Pracownikami. W takim wypadku, Wnioskodawca dysponowałby środkami Kontrahenta, które byłyby przeznaczone na wypłatę rekompensat na rzecz Pracowników. Wnioskodawca nie byłby uprawniony do wykorzystywania oraz nie będzie wykorzystywał przedmiotowych środków w żadnym innym celu. W przypadku, gdyby okazało się, że za dany okres powstała po stronie Wnioskodawcy nadwyżka otrzymanych od Kontrahenta środków ponad kwotę należnych Pracownikom rekompensat, kwota ta będzie podlegała zwrotowi na rzecz Kontrahenta lub zostanie rozliczona z rekompensatami na rzecz Pracowników za kolejne okresy. Natomiast w sytuacji, gdy kwota rekompensat należnych Pracownikom za dany okres przekroczy kwotę, jaką Wnioskodawca otrzyma z góry od Kontrahenta, Kontrahent dopłaci powstałą różnicę.

Niezależnie od sposobu wypłaty rekompensaty, Wnioskodawca przy dokonywaniu zwrotu kosztów energii elektrycznej zużytej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, będzie występował jedynie jako podmiot rozliczeniowy (pośrednik) pomiędzy Kontrahentem a Pracownikami i będzie dokonywał ich wypłaty w imieniu i na rzecz Kontrahenta, który będzie ponosił koszt ekonomiczny wypłaconych rekompensat (dalej: Usługi Pośrednictwa).

W ramach zawartej Umowy, Spółce będzie przysługiwało od Kontrahenta wynagrodzenie, zależne od wybranego przez Kontrahenta wariantu Umowy, tzn.:

·Wariant 1 – dzierżawa Ładowarki – w ramach, którego Wnioskodawca będzie otrzymywał miesięcznie naliczane wynagrodzenie, które będzie obejmowało następujące świadczenia:

a)czynsz za dzierżawę stacji ładowania;

b)ubezpieczenie, standardową obsługę serwisową;

c)system do zarządzania stacjami ładowania wraz z raportowaniem;

d)dostęp do stacji ogólnodostępnych (…); oraz

e)Usługi Pośrednictwa.

W zależności od wybranego wariantu oraz długości trwania umowy zostanie skalkulowana odpowiednia jedna opłata miesięczna obejmująca wynagrodzenie za świadczenia ww. usług.

·Wariant 2 – Licencja na Oprogramowanie – w ramach, którego Wnioskodawca będzie otrzymywał miesięcznie naliczane wynagrodzenie w postaci następujących opłatz tytułu:

a)abonamentowej (koszt Licencji);

b)za świadczone Usługi Pośrednictwa, oraz

c)serwisowej.

-w zależności od wybranego przez Kontrahenta zakresu nabywanych świadczeń od (…).

W tym wariancie możliwe jest także uzyskanie przez Wnioskodawcę jednorazowego wynagrodzenia za sprzedaż oraz montaż Ładowarki, w przypadku, gdy Kontrahent zdecyduje się na jej zakup od Spółki. Niemniej, Kontrahent może nabyć Ładowarkę w inny sposób (od innego niż Spółka podmiotu). W takim wypadku, Wnioskodawca na podstawie Umowy, zainstaluje Oprogramowanie na takiej Ładowarce Kontrahenta oraz będzie pobierał wynagrodzenie na podst. wymienionej w lit. a-c.

Planowany do wprowadzenia przez Wnioskodawcę Model będzie obejmował (w zależności od wybranych opcji):

1)sprzedaż, bądź wynajem na rzecz Kontrahentów Ładowarek (opcjonalnie);

2)zainstalowanie w Ładowarkach Oprogramowania oraz udzielenie Kontrahentowi odpłatnej Licencji na Oprogramowanie;

3)świadczenie Usług Pośrednictwa, w ramach których Wnioskodawca w imieniu i na rzecz Kontrahenta dokona na rzecz Pracowników tego Kontrahenta wypłaty rekompensaty rzeczywistych kosztów energii elektrycznej zużytej w danym okresie na ładowanie Samochodów Elektrycznych przy użyciu Ładowarek;

4)obciążenie Kontrahenta przez Wnioskodawcę Opłatą Abonamentową oraz łączną kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom w danym okresie przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca zamierza obciążać Kontrahenta kwotą rekompensat udzielonych Pracownikom bez doliczania jakiejkolwiek marży. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczone Usługi Pośrednictwa, zgodnie z Umową, będzie zawierało się w Opłacie Abonamentowej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy należne od Kontrahenta nie będzie w żaden sposób uzależnione od wartości wypłaconych na rzecz Pracowników rekompensat. Wnioskodawca będzie prowadził przejściową ewidencję wypłacanych w każdym okresie rekompensat na potrzeby podatku. Spółka będzie także dysponowała dowodem wypłaty rekompensat w postaci wyciągów bankowych wskazujących na realizację przelewów bankowych na rzecz Pracowników.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą stwierdzenia, czy podstawa opodatkowania z tytułu usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, będzie obejmować kwoty (rekompensaty) jakie Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych.

Jak wskazuje przepis art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu świadczenia usługi lub dostawy towarów. A zatem podstawa opodatkowania obejmuje całość świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Należy zauważyć, że podstawa opodatkowania dotyczy danego konkretnego przedmiotu opodatkowania, tj. np. dostawy towaru lub świadczenia usługi. Dla danej czynności ustalana jest jedna podstawa opodatkowania. W przypadku świadczenia kompleksowego, świadczenie to stanowi jedną usługę, dla której określona jest podstawa opodatkowania. Ma to zastosowanie także w sytuacji, gdy strony umowy zobowiązaniowej ustalą odrębne rozliczanie niektórych dodatkowych kosztów w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług. Pomimo odrębnego rozliczania, koszty takie są składnikiem podstawy opodatkowania jednej czynności. Wyjątkiem jest sytuacja określona w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, kiedy ponoszone wydatki mają zostać zwrócone podatnikowi przez nabywcę towarów bądź usługobiorcę, i które to wydatki są ponoszone w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. Wówczas, po spełnieniu przesłanek określonych w ww. przepisie, istnieje możliwość odrębnego rozliczenia takich kosztów bez wliczania ich do podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia danej usługi.

Odnosząc się zatem do kwot (rekompensat) jakie Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych – jak wskazał Wnioskodawca – w imieniu i na rzecz Kontrahenta Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, należy zauważyć, że zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, w przedmiotowej sprawie będzie istnieć możliwość odrębnego rozliczenia takich zwrotów (rekompensat) bez wliczania ich do podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę opisanych usług. Dla wyłączenia ww. zwrotów z podstawy opodatkowania świadczonych usług Wnioskodawca, zgodnie z ww. przepisem ustawy, powinien posiadać dowód poniesienia tych wydatków w imieniu i na rzecz Kontrahenta oraz ponoszone wydatki powinny być przez Wnioskodawcę ujmowane przejściowo w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku, co – jak wynika z przedstawionego opisu sprawy – będzie w niniejszej sprawie spełnione.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują i nie wskazują, jak należy rozumieć pojęcie „w imieniu i na rzecz”. Przyjęcie w ustawie takiej konstrukcji prowadzi do wniosku, że zwrot ten, zgodnie z regułami wykładni literalnej, powinien być interpretowany według ogólnych zasad języka polskiego.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, określenie „w imieniu” oznacza działanie „ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś”. Natomiast określenie „na rzecz” oznacza tyle, co działanie „na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra”. Dlatego też, z uwagi na brak w ustawie specyficznych definicji legalnych komentowanych zwrotów, powinny być one interpretowane szeroko, zgodnie z ich potocznym rozumieniem i znaczeniem na gruncie języka polskiego.

Określonych wskazówek odnośnie interpretacji ww. zwrotów dostarcza również ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Przepisy ww. Kodeksu odnoszą się zarówno do kwestii działania w czyimś imieniu, jak i na czyjąś rzecz.

W art. 95 ust. 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazano, że:

Tym samym przedstawiciel, stosownie do postanowienia art. 95 Kodeksu cywilnego, działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy, przez co rozumieć należy, że wszelkie skutki faktyczne i prawne jego działania dotyczą bezpośrednio jego mocodawcy.

Nadto z ww. przepisu art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy wynika, że aby podstawa opodatkowania nie obejmowała ww. opłat, to winny być one księgowane na koncie przejściowym.

Z uwagi na to, że – jak wynika z wniosku – Spółka przedmiotowe wydatki (rekompensaty wypłacone Pracownikom) będzie ujmowała przejściowo w ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku, w niniejszej sprawie będzie spełniony warunek, o którym mowa w przepisie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka będzie także dysponowała dowodem wypłaty rekompensat w postaci wyciągów bankowych wskazujących na realizację przelewów bankowych na rzecz Pracowników. Jednocześnie, Wnioskodawca zamierza obciążać Kontrahenta kwotą rekompensat udzielonych Pracownikom bez doliczania jakiejkolwiek marży. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczone Usługi Pośrednictwa, zgodnie z Umową, będzie zawierało się w Opłacie Abonamentowej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy należne od Kontrahenta nie będzie w żaden sposób uzależnione od wartości wypłaconych na rzecz Pracowników rekompensat.

Mając zatem na uwadze ww. okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że kwoty (rekompensaty) jakie Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, nie będą stanowić elementu podstawy opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług, bowiem spełnione będą warunki, o których mowa w powołanym wyżej art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy.

Wątpliwości Spółki dotyczą również wskazania, czy Wnioskodawca w związku z obciążeniem Kontrahenta kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom w jego imieniu i na jego rzecz z tytułu zużycia przez Pracowników energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, będzie miał obowiązek wystawienia faktury VAT zgodnie z art. 106b ustawy o VAT.

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe.

W konsekwencji wcześniejszych rozważań i stwierdzenia, że otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahentówkwoty (rekompensaty) tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, nie będą stanowić elementu podstawy opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług, należy wskazać, że brak jest podstaw do wystawiania faktur dokumentujących te czynności, ponieważ – jak wynika z powołanego wyżej przepisu z art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodami dokumentującymi sprzedaż.

Jednocześnie należy zauważyć, że nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i nie jest objęta regulacją powyższych przepisów. Niemniej jednak stwierdzić należy, że brak jest przeciwwskazań na gruncie ustawy dla dokumentowania opisanych czynności notą obciążeniową.

Podsumowując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa w kontekście analizowanej sprawy należy stwierdzić, że:

Ad 1.

Podstawa opodatkowania z tytułu usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, nie powinna obejmować kwoty (rekompensaty) jaką Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta tytułem zwrotu środków wypłaconych w jego imieniu i na jego rzecz Pracownikom w związku ze zużyciem przez nich energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych.

Ad 2.

W związku z obciążeniem Kontrahenta kwotą rekompensat wypłaconych Pracownikom w jego imieniu i na jego rzecz z tytułu zużycia przez Pracowników energii elektrycznej na ładowanie Samochodów Elektrycznych, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury VAT zgodnie z art. 106b ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłegoi zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).