Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.59.2023.1.DJ

Zbycie nieruchomości po upływie 5 lat od nabycia przez spadkodawcę.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 16 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Uzupełniła go Pani pismem z 14 lutego 2023 r. (wpływ 14 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni, córka (…) oraz syn (…) byli współwłaścicielami lokalu mieszkalnego (...) w równych udziałach wynoszących 1/3 części z tytułu nabycia spadku po X, zmarłym (…) 2021 roku, na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu (…) z dnia (…) 2021 roku.

W dniu (…) 2022 roku doszło do sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, mieszczącego się (...), za kwotę (…) zł. Kwotę sprzedaży w wysokości (…) zł podzielono równo zgodnie z wielkością udziałów po (…) zł dla każdego z właścicieli.

Na podstawie umowy podziału majątku wspólnego i działu spadku z dnia (…) 2016 roku spadkodawca w niniejszej sprawie - X nabył samodzielnie prawo do 1/2 udziału w prawie własności do lokalu mieszkalnego (...). Na podstawie umowy określona wartość całej nieruchomości wynosiła (…) zł. Przypadający na X udział wynosił (…) zł, pozostałe 1/2 udziałów otrzymała siostra Y.

Równocześnie X nabył samodzielnie prawo do 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej, zabudowanej o powierzchni (…) m2 położonej w miejscowości A. Wartość nieruchomości gruntowej zgodnie z aktem notarialnym z dnia (…) 2016 roku określono na kwotę (…) zł, a zatem wartość udziału przypadająca na X wynosiła (…) zł, pozostałą część 1/2 udziału otrzymała siostra Y. W dniu (…) 2017 roku rodzeństwo X i Y zawarli umowę zniesienia współwłasności. Tym samym X nabył uprawnienie do własności lokalu mieszkalnego (...) i stał się jedynym właścicielem nieruchomości, której wartość określona została na kwotę (…) zł. Równocześnie siostra Y otrzymała na wyłączność nieruchomość gruntową położoną w miejscowości A o wartości (…) zł.

W drodze zniesienia współwłasności w nieruchomościach odziedziczonych w 2016 r. przez X i A, X nabył prawo własności nieruchomości o wartości niższej niż wartość jego udziałów, a Y otrzymała wyższą.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzowała Pani, że była Pani współwłaścicielką lokalu mieszkalnego (...) w udziale wynoszącym 1/3 części z tytułu nabycia spadku po X, zmarłym (…) 2021 roku, na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu (…) z dnia (…) 2021 roku. W dniu (…) 2022 roku doszło do sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, mieszczącego się (...), za kwotę (…) zł. Kwotę sprzedaży w wysokości (…) zł podzielono równo zgodnie z wielkością udziałów po (…) zł dla każdego ze współwłaścicieli.

W dniu (…) 2016 roku po zmarłym (…) 2014 roku B- ojcu zmarłego X, sporządzono w obecności notariusza poświadczenie dziedziczenia na podstawie którego spadek po zmarłym B, na podstawie ustawy, wprost nabyli: (…) - żona, córka Y oraz syn X. W skład spadku wchodziła nieruchomość gruntowa o powierzchni (…) m2 położona w miejscowości A oraz prawo do lokalu mieszkalnego nr (…) położonego (...). Udziały (…) w majątku wspólnym były równe. Udział po zmarłym B spadkobiercy nabyli w wielkości 1/3 części każde z nich.

Na podstawie „Umowy podziału majątku wspólnego i działu spadku" po zmarłym (…) 2014 roku B i przekazującej swoje udziały w nieruchomościach żonie B, (…) aktem notarialnym z dnia (…) 2016 roku X nabył samodzielnie do majątku osobistego prawo do 1/2 udziału w prawie własności do lokalu mieszkalnego (...). Na podstawie umowy określona wartość całej nieruchomości wynosiła (…) zł. Przypadający na X udział wynosił (…) zł, pozostałe 1/2 udziałów otrzymała siostra Y. Równocześnie X nabył samodzielnie do majątku osobistego prawo do 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej, zabudowanej o powierzchni (…) m2 położonej w miejscowości A.

Wartość nieruchomości gruntowej zgodnie z aktem notarialnym z dnia (…) 2016 roku określono na kwotę (…) zł, a zatem wartość udziału przypadająca na X wynosiła (…) zł, pozostałą część 1/2 udziału otrzymała siostra Y. X nabył nieruchomość do majątku osobistego z uwagi na fakt, że do czasu zawarcia umowy podziału majątku nie zawierał ze swoją żoną – (…) żadnych umów rozszerzających wspólność ustawową. Umowa podziału majątku oraz działu spadku po zmarłym B wyczerpała całość majątku wspólnego (…) i ten podział majątku wspólnego oraz dział spadku - dokonany został bez żadnych spłat ani dopłat, a strony postępowania nie zachowują względem siebie żadnych roszczeń z tego tytułu na przyszłość.

W dniu (…) 2017 roku rodzeństwo X i Y zawarli umowę zniesienia współwłasności. Tym samym X nabył uprawnienie do własności lokalu mieszkalnego (...) i stał się jedynym właścicielem nieruchomości, której wartość określona została na kwotę (…) zł. Równocześnie siostra Y otrzymała na wyłączność nieruchomość gruntową położoną w miejscowości A o wartości (…) zł. W drodze zniesienia współwłasności w nieruchomościach odziedziczonych w 2016 r. przez X i A, X nabył prawo własności nieruchomości o wartości niższej niż wartość jego udziałów, a Y otrzymała wyższą. Zniesienie współwłasności w 2017 r. przez X i A mieści się w ramach udziału jaki przypadał X w rzeczy wspólnej i odbyło się to bez spłat i dopłat i nie nastąpiło nabycie majątku - przez X - przekraczające pierwotnie posiadane przez niego udziały. X do dnia śmierci nie zawierał z żoną umów rozszerzających wspólność ustawową majątkową, w związku z czym był jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego.

Pytania (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1)Czy w związku z zaistniałym zdarzeniem okres 5 lat należy liczyć od końca roku w którym doszło do zniesienia współwłasności przedmiotowego mieszkania (...) przez X i A, tj. od roku 2016?

2)Czy w związku z zaistniałym zdarzeniem, tj. zniesieniem współwłasności (dział spadku) przez X i A w 2016 r. spadkobierczyni po X, Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości w 2022 r.?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu podania)

Wg Pani wiedzy, jest Pani zwolniona z obowiązku zapłaty podatku dochodowego wynikającego ze sprzedaży mieszkania (…) 2022 roku, gdyż od nabycia prawa własności do przedmiotowego lokalu przez Pani męża X w roku 2016 do dnia sprzedaży minął okres 5 lat. Liczy Pani ten czas od chwili nabycia spadku (akt poświadczenia dziedziczenia z (…) 2016 roku) przez Pani męża (…) po śmierci jego ojca (…), który zmarł (…) 2014 roku.

Wskazać należy, że kwestia zniesienia współwłasności, jako formy nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, była już przedmiotem oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego, który stwierdził, że co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał (por. wyrok NSA z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2836/12).

Zatem, zniesienie współwłasności w przedmiotowej sprawie - zarówno przy nabyciu własności przez zniesienie współwłasności przez X, jak i Wnioskodawczynię nie stanowi nabycia rzeczy, gdyż mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat i nie nastąpiło nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadane udziały w spadku. A zatem, odpłatne zbycie nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytej w drodze spadku i dziale spadku w 2016 r. przez X oraz w wyniku dokonania przez niego działu spadku nie nastąpiły takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, że uzyskał on składniki majątkowe powodujące przyrost wartości jego udziału w spadku kosztem innego spadkobiercy, oznacza to, że nie nastąpiło przysporzenie majątkowe dla spadkobiercy, w odniesieniu do jego udziału w całym wspólnym majątku spadkowym.

Również w wyniku zbycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie nastąpiło dla niej przysporzenie majątkowe powodujące przyrost wartości jej udziałów. Mając na uwadze powyższe rozważania, należy przyjąć, że okres 5-letni należy liczyć od końca 2016 r., a zatem upłynął on 31 grudnia 2021 r. oraz brak jest przysporzenia majątkowego powodującego przyrost wartości udziałów spadkobierców, toteż Wnioskodawczyni, zwolniona jest z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dokonanej transakcji sprzedaży mieszkania w dniu (…) 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

˗ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z opisu sprawy wynika, że w 2014 roku zmarł (…) (ojciec X) a spadek po nim na podstawie ustawy wprost nabyli: żona – (…), córka - Y oraz syn X. W skład spadku wchodziła nieruchomość gruntowa o powierzchni (…) m2 położona w miejscowości A oraz prawo do lokalu mieszkalnego nr (…) położonego (...). Udziały (…) małżonków (…) w majątku wspólnym były równe. Udziały po zmarłym B spadkobiercy nabyli w wielkości 1/3 części każde z nich. Na podstawie „Umowy podziału majątku wspólnego i działu spadku" po zmarłym B i przekazującej swoje udziały w nieruchomościach żonie (…) aktem notarialnym z (…) 2016 roku X nabył samodzielnie do majątku osobistego prawo do 1/2 udziału w prawie własności do lokalu mieszkalnego (...) oraz prawo do 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej, zabudowanej o powierzchni (…) m2 położonej w miejscowości A. Umowa podziału majątku oraz działu spadku po zmarłym B wyczerpała całość majątku wspólnego (…) i ten podział majątku wspólnego oraz dział spadku - dokonany został bez żadnych spłat ani dopłat. W 2017 roku rodzeństwo X i Y zawarli umowę zniesienia współwłasności. Tym samym X nabył uprawnienie do własności lokalu mieszkalnego (...) i stał się jedynym właścicielem nieruchomości, której wartość określona została na kwotę (…) zł, natomiast siostra Y otrzymała na wyłączność nieruchomość gruntową położoną w miejscowości A o wartości (…) zł. W drodze zniesienia współwłasności w nieruchomościach odziedziczonych przez X i A, X nabył prawo własności nieruchomości o wartości niższej niż wartość jego udziałów, a Y otrzymała wyższą. X zmarł (…) 2021 roku a spadek po nim w równych udziałach wynoszących 1/3 części odziedziczyli żona (Wnioskodawczyni), córka (…) oraz syn (…). Zatem w wyniku spadku po mężu stała się Pani współwłaścicielką lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w (...) w udziale wynoszącym 1/3 części. W 2022 roku doszło do sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

W tym miejscu należy wskazać, że przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

 Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Natomiast art. 925 Kodeksu cywilnego stanowi:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Podkreślić jednakże należy, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest więc od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonali lub dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

W myśl natomiast art. 10 ust. 7 cyt. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Art. 1035 ustawy Kodeks cywilny stanowi:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Jak stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 210 ww. Kodeksu stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Stosownie zaś do art. 211 ww. Kodeksu:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

W myśl art. 212 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Analogicznie sytuacja kształtuje się przy dziale spadku, bowiem za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w cytowanym wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy w celu stwierdzenia, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Panią udziałów w nieruchomości nabytej w spadku po mężu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie tychże udziałów w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę.

A więc w niniejszej sprawie istotne jest określenie daty nabycia nieruchomości (będącej przedmiotem sprzedaży w 2022 roku) przez Pani męża. Pani mąż odziedziczył część nieruchomości po swoim zmarłym w 2014 roku ojcu. Jednocześnie w wyniku podziału majątku wspólnego i działu spadku, dokonanego w 2016 roku Pani mąż nabył składniki majątkowe o wartości przekraczającej udział w spadku (wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tych czynności). Fakt ten potwierdza opis stanu faktycznego wskazany we wniosku, w którym wyjaśniła Pani, że: Udział po zmarłym B spadkobiercy nabyli w wielkości 1/3 części każde z nich.

Na podstawie „Umowy podziału majątku wspólnego i działu spadku" po zmarłym (…) 2014 roku B i przekazującej swoje udziały w nieruchomościach żonie (…), aktem notarialnym z dnia (…) 2016 roku X nabył samodzielnie do majątku osobistego prawo do 1/2 udziału w prawie własności do lokalu mieszkalnego (…). Równocześnie X nabył samodzielnie do majątku osobistego prawo do 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej, zabudowanej o powierzchni (…) m2 położonej w miejscowości A.

Oznacza to, że dla udziału w nieruchomości (prawie własności do lokalu mieszkalnego (...)) nabytego przez Pani męża w drodze spadku będzie dzień śmierci ojca Pani męża, natomiast dla udziału nabytego w drodze podziału majątku wspólnego i działu spadku ponad przysługujący Pani mężowi udział w spadku (tj. nabycie w wyniku podziału majątku wspólnego i działu spadku części majątku, który należał do innych osób) dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił podział majątku wspólnego i dział spadku.

Zatem, Pani mąż nabył ww. nieruchomość w dwóch datach:

-w 2014 roku (w dacie śmierci …) – w części przypadającej Pani mężowi w spadku po ojcu;

-w 2016 roku (w wyniku podziału majątku wspólnego i działu spadku) – w części przekraczającej udział nabyty przez w spadku po ojcu.

W konsekwencji pięcioletni okres, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit.a-c w zw. z art. 10 ust. 5 i ust. 7 w Pani przypadku należy liczyć od końca roku 2014 (w którym to roku Pani mąż nabył udziały w tej nieruchomości w drodze spadku) oraz od końca roku 2016 (w odniesieniu do udziałów w nieruchomości nabytych w drodze podziału majątku wspólnego i działu spadku w części przekraczającej udział Pani męża w majątku spadkowym).

Jednocześnie należy zauważyć, że umowa zniesienia współwłasności dokonana w 2017 roku przez Pani męża i jego siostrę nie ma w tym przypadku znaczenia. Wskazać bowiem należy, że jak Pani poinformowała w opisie stanu faktycznego sprawy: W drodze zniesienia współwłasności w nieruchomościach odziedziczonych (…) przez X i A, X nabył prawo własności nieruchomości o wartości niższej niż wartość jego udziałów, a Y otrzymała wyższą. Zniesienie współwłasności w 2017 r. przez X i A mieści się w ramach udziału jaki przypadał (…) w rzeczy wspólnej i odbyło się to bez spłat i dopłat i nie nastąpiło nabycie majątku - przez X - przekraczające pierwotnie posiadane przez niego udziały (…). Zatem ww. czynność zniesienia współwłasności dokonana w 2017 roku nie stanowiła dla Pani męża nowego nabycia udziałów w nieruchomości, bowiem – jak wynika z opisu sprawy - wartość majątku nabytego przez Pani męża w wyniku ww. zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości udziałów jakie przysługiwały Pani mężowi przed dokonaniem zniesienia współwłasności.

W związku z tym, skoro Pani mąż nabył nieruchomość (będącą przedmiotem zbycia w 2022 roku przez Panią i Pani dzieci) w dwóch datach tj. w 2014 roku i w 2016 roku to sprzedaż przysługujących Pani udziałów w tejże nieruchomości nie stanowi dla Pani źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w zw. z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, odpłatne zbycie przez Panią w 2022 roku udziałów w nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie stanowi dla Pani źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć bowiem należy, że rzeczona sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca lat kalendarzowych (tj. 2014 i 2016), w których nastąpiło nabycie tejże nieruchomości przez spadkodawcę (Pani męża). W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu przedmiotowej sprzedaży ani do złożenia zeznania PIT-39 za 2022 rok.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że skoro – jak wyżej wywiedziono – przedmiotowa sprzedaż udziałów w nieruchomości, będącej przedmiotem Pani pytań nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to konsekwencją powyższego jest brak możliwości zastosowania w odniesieniu do uzyskanego przysporzenia któregokolwiek ze zwolnień przedmiotowych wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można bowiem zwolnić z opodatkowania czegoś co nie stanowi przedmiotu opodatkowania. Ponadto, we własnym stanowisku w sprawie wskazała Pani, że w niniejszej sprawie okres 5-letni należy liczyć od końca 2016 roku. Wobec powyższego, z uwagi na fakt, że Pani stanowisko w niniejszej sprawie zawiera błędne uzasadnienie – należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pani jako Wnioskodawczyni (osoby występującej z wnioskiem). Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych spadkobierców, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie mogą wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej wydanie, spełniającymi wymogi formalne, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00