Wyrok SN z dnia 4 października 2022 r., sygn. I NSNc 566/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Paweł Księżak ‎

Bogusława Rutkowska (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa S. G. ‎przeciwko P. w W. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych 4 października 2022 r. ‎skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 10 czerwca 2019 r., sygn. VII AGa 613/18:

1. oddala skargę nadzwyczajną;

2. znosi wzajemnie koszty procesu w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.

Uzasadnienie

Prokurator Generalny wniósł 10 lutego 2021 r. skargą nadzwyczajną działając na podstawie art. 89 § 1 i § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn. Dz.U. 2021, poz. 1904 z późn. zm. – w aktualnym brzmieniu, dalej: „u.SN”) z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, w związku z zasadą równej dla wszystkich ochrony prawnej praw majątkowych określonych w art. 2 w zw. z art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, z uwagi na błędne uznanie przez Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 10 czerwca 2019 r., VII AGa 613/18, że wynagrodzenie za wykonane przez S. G. (dalej: „powód”) prace polegające na zaprojektowaniu i wytworzeniu specyficznych elementów elewacji, które zostały przeznaczone do wbudowania w bryłę budynku Hotelu, nie są wykonanymi robotami budowlanymi o jakich mowa w art, 647¹ § 5 k.c., a tym samym inwestor, czyli P. (dalej: „pozwany” lub „P.) nie ponosi odpowiedzialności solidarnej za wskazane prace, w konsekwencji czego powód nie otrzymał należnego mu wynagrodzenia, podczas gdy należność za wykonane prace, jako prawo majątkowe, które słusznie się należy jako zapłata za wykonanie części zobowiązania, podlega ochronie poprzez zagwarantowanie wynagrodzenia ze strony inwestora, czyli P..

Zaskarżonemu wyrokowi na zasadzie art. 89 § 1 pkt 2 i 3 u.SN zarzucono: