Interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1034.2022.2.KK

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i prawa własności znajdujących się na niej budynków.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i prawa własności znajdujących się na niej budynków. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 7 lutego 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (podatnik) jest osobą fizyczną, rezydentem polskim z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Wnioskodawca odziedziczył wraz z bratem nieruchomość po zmarłej matce. Spadkodawczyni zmarła w 2017 r. Akt poświadczenia dziedziczenia został wydany w 2018 r., natomiast postanowienie sądu w sprawie działu spadku nastąpiło w 2019 r. Spadkodawczyni była w posiadaniu nieruchomości przez okres dłuższy niż 5 lat przed otwarciem spadku. Zgodnie z protokołem dziedziczenia, Wnioskodawca wraz z bratem odziedziczyli cały spadek wprost w części po 1/2 części każdy.

W skład spadku wchodził:

a)udział wynoszący 1/8 części w prawie własności pierwszej nieruchomości o wartości 37 500 zł,

b)prawo użytkowania wieczystego nieruchomości drugiej o wartości 400 000 zł.

Podczas działu spadku Wnioskodawca otrzymał nieruchomość drugą o wartości 400 000 zł, a brat otrzymał nieruchomość pierwszą o wartości 37 500 zł, bez obowiązku spłat.

W 2022 r. dokonano zbycia nieruchomości drugiej przez Wnioskodawcę za cenę 800 000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Jego matka nabyła udział w nieruchomości podczas nabycia spadku po zmarłym w 2016 r. bracie (…). Nabyty udział wynosił 1/8 części w prawie własności nieruchomości położonej w (…), stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr geodezyjnym ..., obszaru 0,0602 ha, dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).

Matka nabyła w 2009 r. w wyniku darowizny od brata (…) i jego żony (…) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w (…), stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr geodezyjnym ..., o obszarze 0,4124 ha oraz prawo własności znajdujących się na niej budynków, dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi Księgę Wieczystą o numerze (…).

Przedmiotem spadku był udział 1/8 części nieruchomości i całość prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, które Wnioskodawca nabył 1/2 tego udziału, a Jego brat również 1/2 udziału. Natomiast, zgodnie z postanowieniem o dziale spadku, Wnioskodawca otrzymał składnik majątku o wartości 400 000 zł (prawo użytkowania wieczystego), a brat majątek o wartości 37 500 zł (1/8 udziału w nieruchomości). Przedmiotem działu spadku  po matce Wnioskodawcy był jedynie udział w wyżej wymienionej nieruchomości oraz udział w wyżej wymienionym prawie użytkowania wieczystego. Postanowienie o dziale spadku uprawomocniło się w dniu 5 czerwca 2019 r.

Zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Co więcej, w 2022 r. Wnioskodawca nie wykonywał działalności gospodarczej w rozumieniu przytoczonego przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy i od jakiej kwoty Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych w związku ze zbyciem odziedziczonej nieruchomości, jeśli sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat od nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, ale zgodnie z prawomocnym postanowieniem o dziale spadku, wartość nieruchomości przekraczała udział Wnioskodawcy w spadku, gdyż wartość uzyskanej po podziale nieruchomości wynosiła 400 000 zł, podczas gdy wartość udziału w samym spadku wynosiła połowę z kwoty 437 500 zł, a Wnioskodawca nie miał obowiązku spłaty drugiego spadkobiercy?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT), źródłami przychodów są m.in. odpłatne zbycie nieruchomości. W art. 10 ust. 5 ww. ustawy ustawodawca jednocześnie wprowadza normę, zgodnie z którą wyłącza z opodatkowania zbycie nieruchomości, jeśli od końca roku momentu jej nabycia lub wybudowania przez spadkodawcę do momentu sprzedaży minęło 5 lat. W opisanym przypadku ten warunek został spełniony. Spadkodawca nabył bowiem nieruchomość przed 2017 r., co w tych okolicznościach wyłącza zbycie nieruchomości w 2022 r. ze źródła przychodów.

Jednakże w art. 10 ust 7 ustawy PIT, ustawodawca precyzuje pozostałe okoliczności mające wpływ na wyłączenie zbycia nieruchomości z opodatkowania. Zgodnie z tym przepisem, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia nieruchomości odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości - do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawcy przysługiwał udział w wysokości 1/2 w spadku po matce. Natomiast dokonano działu spadku, podczas którego Wnioskodawca, bez obowiązku spłaty, uzyskał 91,43 % wartości spadku (400 000 zł/437 500 zł). Zatem, zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy PIT, nie będzie stanowiła źródła przychodów wartość sprzedaży w części 50 % otrzymanej wartości, a nadwyżka w wysokości 41,43% będzie stanowiła źródło przychodów z tytułu zbycia nieruchomości. Odnosząc wskazany udział procentowy na wartość, kwota będąca iloczynem kwoty sprzedaży 800 000 zł i udziału 41,43%, to jest 331 440 zł będzie stanowiła przychód ze sprzedaży nieruchomości.  W konsekwencji, Wnioskodawca w terminie do 30 kwietnia 2023 r. powinien złożyć  za 2022 r. zeznanie PIT-39, wykazując w nim przychód w wysokości 331 400 zł i (przy braku innych transakcji) wykazać podatek 62 966 zł, chyba że zdecyduje o skorzystaniu z tzw. „ulgi mieszkaniowej”. Jednocześnie w podanych powyżej okolicznościach, Wnioskodawca nie ma innych obowiązków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych,  w szczególności otrzymanie majątku po dziale spadku w wartości przekraczającej jego udział w spadku (bez spłat) nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca również nie nabywa prawa do odliczenia kosztów uzyskania przychodu w związku ze zbywaną nieruchomością, chyba że poniósł nakłady np. remontowe bezpośrednio z nią związane - wtedy analogicznie do podziału przychodu, przysługuje Mu możliwość ujęcia w kosztach uzyskania 41,43 % wartości takich wydatków, pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania (zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy PIT).

Wnioskodawca wskazuje na podobną interpretację podatkową nr 0113-KDIPT2-2.4011.404.2022.2ACZ z 15 lipca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano m.in. art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia prawa, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytego w drodze spadku i dziale spadku, istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tego prawa przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Wobec powyższego aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2022 r. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i prawa własności znajdujących się na niej budynków, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie daty ich nabycia przez spadkodawcę, czyli matkę Wnioskodawcy oraz ustalenie, czy w wyniku działu spadku wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawcę składników majątkowych nie przekroczyła wartości przysługującego Jemu udziału  w składnikach majątkowych będących przedmiotem spadku, przed działem spadku.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Jak stanowi art. 924 ww. Kodeksu:

Z kolei w myśl art. 925 ww. Kodeksu:

Art. 1025 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z treścią art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1037 § 1 ww. Kodeksu:

Z kolei jak stanowi art. 1037 § 2 ww. Kodeksu:

Celem z kolei postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego:

Natomiast w myśl art. 210 ww. Kodeksu:

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 212 § 1 ww. Kodeksu:

Z kolei art. 212 § 2 ww. Kodeksu stanowi, że:

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Jak wynika z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę przedmiotem działu spadku z 2019 r. były: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości i prawo własności znajdujących się na niej budynków oraz udział w nieruchomości. W wyniku działu spadku Wnioskodawca nabył na wyłączną własność prawo użytkowania wieczystego nieruchomości  i prawo własności znajdujących się na niej budynków, bez obowiązku spłaty na rzecz brata, z kolei brat Wnioskodawczyni nabył na wyłączną własność udział w nieruchomości gruntowej, bez obowiązku spłaty na rzecz Wnioskodawcy. Jak wskazał Wnioskodawca, wartość rynkowa nabytych przez Niego składników majątkowych w wyniku działu spadku, przekroczyła wartość udziału Wnioskodawcy, jaki Jemu przysługiwał w składnikach majątkowych przed działem spadku. Zatem, skoro w związku z przeprowadzonym działem spadku Wnioskodawca nabył składnik majątku o wartości rynkowej przekraczającej Jego udział w składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku po zmarłej matce, oznacza to, że dla udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości i prawie własności znajdujących się na niej budynków, nabytych w drodze działu spadku w części przekraczającej udział nabyty w spadku, dniem nabycia, zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku, tj. 5 czerwca 2019 r.

Zatem,sprzedaż w 2022 r. przez Wnioskodawcę ww. prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości w odniesieniu do udziału nabytego przez Wnioskodawcę ponad udział spadkowy w drodze działu spadku, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

Natomiast, stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,  w odniesieniu do udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości i prawie własności znajdujących się na niej budynków, nabytych w spadku po matce, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) ww. ustawy, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. praw przez spadkodawczynię w drodze darowizny, tj. 2009 r. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę  w 2022 r. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i prawa własności znajdujących się na niej budynków, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po Jego matce, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, już minął.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Z kolei zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:

Zatem, sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2022 r. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i prawa własności znajdujących się na niej budynków, w odniesieniu do udziału nabytego przez Wnioskodawcę w spadku po matce, nie stanowi źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa przez spadkodawczynię (matkę Wnioskodawcy), tj. 2009 r.

Natomiast, sprzedaż przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego ww. zabudowanej nieruchomości, w odniesieniu do udziału nabytego przez Wnioskodawcę w 2019 r. wyniku działu spadku w części przekraczającej udział nabyty w drodze spadku po matce w składnikach majątkowych, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie. Tym samym, dochód uzyskany ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i prawa własności znajdujących się na niej budynków, w części nabytych w wyniku działu spadku ponad udział posiadany w składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e w zw. z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ nie odniósł się do podanych we wniosku wyliczonych przez Wnioskodawcę kwot przychodów podlegających i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, gdyż prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym, Organ nie może odnieść się do kwot wskazanych przez Wnioskodawcę we wniosku.

Podkreślić należy, że Organ nie ma możliwości przeprowadzania wyliczeń, przeliczeń, w tym ustalenia wysokości podatku, z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.), nakłada na Organ obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji jedynie co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania, ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli : Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.).