Interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.722.2022.2.ŁS

Odpłatne zbycie działki oraz usytuowanego na niej budynku nie będzie stanowić źródła przychodu, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, ponieważ zbycie to nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca 2014 r., w którym nastąpiło nabycie.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z datą wpływu 25 stycznia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

14 marca 2014 r. nabył Pan wspólnie z żoną nieruchomość położoną w miejscowości F., gmina W. powiat c.-t., województwo w., KW nr 1/101, stanowiącą działkę nr 123 o powierzchni 0,11 ha (działka gruntu oddana w wieczyste użytkowanie do 3 grudnia 2095 r.).

22 maja 2018 r. dokonał Pan z żoną podziału majątku wspólnego, w wyniku czego stał się Pan jedynym właścicielem wyżej wymienionej nieruchomości.

16 kwietnia 2019 r. wykupił Pan od gminy W. działkę nr 123 położoną w miejscowości F. o powierzchni 0,11 ha, na której usytuowany jest budynek, której wcześniej był Pan użytkownikiem wieczystym.

20 września 2019 r. rozwiązał Pan umowę majątkową małżeńską, ale przedmiotowa nieruchomość pozostała Pana własnością.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Jedyną działalnością gospodarczą, jaką Pan prowadził, był warsztat samochodowy w okresie 1 marca 2010 r. – 1 kwietnia 2012 r., który znajdował się poza działką nr 123, położoną w F. Nie prowadził Pan żadnej działalności związanej z obrotem nieruchomościami.

Jeżeli nastąpi odpłatne zbycie działki nr 123 oraz położonego na niej budynku, o którym mowa we wniosku, to nie będzie to powiązane z działalnością gospodarczą, ponieważ nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.

Budynek usytuowany na działce 123 został wybudowany przez Gminną Spółdzielnię (...) we W. Nie posiada Pan informacji, kiedy został wybudowany.

Działkę nr 123 i usytuowany na niej budynek, o którym mowa we wniosku, nabył Pan z myślą o prowadzeniu działalności gospodarczej przez Pana żonę.

Działkę nr 123 i usytuowany na niej budynek wykupił Pan od Gminy w trybie bezprzetargowym na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Pana żona prowadziła działalność gospodarczą (sklep spożywczy) przez okres dwóch lat, czerwiec 2014 r. – sierpień 2016 r.

Budynek został sklasyfikowany zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. sekcja I dział 12 grupa 123. Budynek, o którym mowa, został sklasyfikowany zgodnie z klasyfikacją środków trwałych w grupie 1 podgrupa 10, rodzaj 103, PKOB 1999 r. 1230, PKWiU 2015 – 41.00.24.0. Budynek położony na działce 123 jest budynkiem użytkowym, przeznaczonym na działalność handlowo-usługową (sklep). W chwili obecnej nie jest wykorzystywany na żadną działalność gospodarczą. Budynek ten był wykorzystywany przez Pana żonę na działalność gospodarczą w latach 2014-2016.

W tym budynku nie znajduje się część mieszkalna. Nieruchomość była przedmiotem najmu w okresie od października 2016 r. do czerwca 2017 r. firmie „F.” P. W. oraz w okresie lipiec 2017 r. – marzec 2018 r. firmie sklep spożywczy „C.” Nie był to najem okazjonalny. Nie są aktualnie zawarte żadne umowy najmu.

Żadnych działań nie podejmował Pan w celu pozyskania najemców. Nie modernizował Pan lokalu w celu pozyskania najemców.

W celu sprzedaży budynku zamieścił Pan ogłoszenie na stronie internetowej. Nie pozyskał Pan, na dzień dzisiejszy, żadnego nabywcy. Potencjalny klient zainteresowany ewentualnym zakupem sam zgłosił się do Pana. Zapytał czy sprzedaż nieruchomości jest aktualna, ponieważ od dłuższego czasu nie widniała informacja o sprzedaży w Internecie.

Po zakupie nieruchomości w 2014 r. zostało zmienione pokrycie dachowe i częściowo zostały odświeżone pomieszczenia. Od tamtej pory nie robił Pan nic w tym kierunku.

Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży żadnych innych nieruchomości. Nie posiada Pan więcej żadnych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż. Na dzień dzisiejszy nie planuje Pan transakcji zakupu żadnych nieruchomości lub udziału w nieruchomości.

Ewentualna sprzedaż spowodowana jest faktem, iż budynek od pięciu lat stoi niewykorzystywany do żadnych celów. W związku z tym niszczeje i traci na wartości.

Na dzień dzisiejszy nie ma ustalonej żadnej konkretnej daty sprzedaży budynku wraz z działką ani pewności, co do sprzedaży ww. nieruchomości.

14 marca 2014 r. nabył Pan nieruchomość, o której mowa we wniosku, wspólnie z żoną do majątku wspólnego małżeńskiego. Oprócz zawartej 22 maja 2018 r. umowy o podział majątku wspólnego, została w tym samym dniu 22 maja 2018 r. również zawarta umowa między Panem a Pana żoną umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową. Ostatecznie umowa majątkowa małżeńska została rozwiązana 20 września 2019 r.

Pytanie

Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości wraz z działką będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od wzbogacenia (działka kupiona wraz z nieruchomością w 2014 r.)?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, sprzedaż nieruchomości wraz z działką nie powinna podlegać opodatkowaniu, ponieważ w momencie kupna nieruchomości stanowiły wspólnotę majątkową, która w świetle prawa jest bezudziałowa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Na mocy art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast na podstawie art. 10 ust. 7 tej ustawy: 

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Odrębnym źródłem przychodów jest – wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością – zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że dokonana sprzedaż nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania i cel Pana działania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Brak jest zatem podstaw, aby podejmowane przez Pana czynności, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i uzyskane z tego tytułu przychody kwalifikować do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości należy zatem ustalić w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym przypadku decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jej nabycia.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 komentowanej ustawy.

Moment nabycia nieruchomości w rozumieniu zacytowanego wyżej przepisu niewątpliwie związany jest z przeniesieniem prawa własności i również w prawie podatkowym musi być określony zgodnie z normami prawa rzeczowego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem zgodnie z art. 232 ustawy Kodeks cywilny może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i art. 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności nieruchomości.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może, więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego (Kodeks cywilny, Komentarz pod red. Krzysztofa Pietrzykowskiego, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 1997).

W analizowanej sprawie, jak Pan wskazał 14 marca 2014 r. nabył wspólnie z żoną nieruchomość położoną w miejscowości F., KW nr 1/101, stanowiącą działkę nr 123 o powierzchni 0,11 ha (działka gruntu oddana w wieczyste użytkowanie do 3 grudnia 2095 r.). 16 kwietnia 2019 r. działkę nr 123 i usytuowany na niej budynek wykupił Pan od Gminy w trybie bezprzetargowym na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.):

Nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3.

Stosownie do art. 32 ust. 1a ww. ustawy:

Nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa może być sprzedana użytkownikowi wieczystemu za zgodą wojewody. Zgody wojewody nie wymaga sprzedaż na rzecz użytkownika wieczystego nieruchomości, o których mowa w art. 51 ust. 2 i art. 57 ust. 1.

Stosownie do treści art. 32 ust. 2 cyt. ustawy:

Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.

Natomiast art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że:

Nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Wobec powyższego, w sytuacji nabycia przez podatnika prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, a następnie nabycia nieruchomości na własność w trybie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za datę nabycia nieruchomości, od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia nabycia własności nieruchomości, bowiem sprzedaż nieruchomości wieczystemu użytkownikowi przez Gminę w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na „władztwo do rzeczy”, które podatnik już uzyskał.

Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, tj. 16 kwietnia 2019 r., wygasło z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego.

Oznacza to, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, w sytuacji kiedy podatnik pierwotnie nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, a następnie uzyskał do niego prawo własności nieruchomości, dla celu określenia upływu 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotne znaczenie ma moment nabycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości.

Biorąc pod uwagę, że nieruchomość, którą planuje Pan sprzedać, została nabyta przez Pana w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 ww. Kodeksu:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 wskazanej ustawy) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. ustawy).

W przypadku zatem sprzedaży nieruchomości przez małżonka, któremu nieruchomość ta przyznana została w wyniku podziału majątku wspólnego, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych takiej transakcji ma data nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, stwierdzić należy, że nabycie przez Pana nieruchomości, której dotyczy wniosek, nastąpiło w 2014 r., kiedy to prawo wieczystego użytkowania ww. nieruchomości zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków.

Zatem planowane przez Pana odpłatne zbycie działki nr 123 oraz usytuowanego na niej budynku nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodu, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, ponieważ zbycie to nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca 2014 r., w którym nastąpiło nabycie.

W związku z powyższym, nie powstanie u Pana obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu dokonanej sprzedaży.

Pana stanowisko uznano za prawidłowe ze względu na prawidłowo wywiedzione skutki prawnopodatkowe, pomimo odmiennej argumentacji prawnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).