Interpretacja indywidualna z dnia 15 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.2.2023.2.AWY

Nieuznanie planowanej Transakcji sprzedaży Nieruchomości za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji podleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ww. czynności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej z 27 grudnia 2022 r., który dotyczy nieuznania planowanej Transakcji sprzedaży Nieruchomości za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ww. czynności.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 lutego 2023 r. (wpływ 9 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

- A. sp. z o.o.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

- B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna

Opis zdarzenia przyszłego

B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna („Spółka” lub „Sprzedający”) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce („podatek VAT”).

Przedmiotem podstawowej działalności gospodarczej Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami (PKD 68.20.Z).

Spółka jest użytkownikiem wieczystym:

‒nieruchomości położonej w (…), ul. (…), stanowiącej działkę ew. nr 1, o powierzchni 2,0743 ha, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) („Działka 1”). Sposób korzystania z Działki 1 został oznaczony w księdze wieczystej jako BI - inne tereny zabudowane.

‒nieruchomości położonej w (…), ul. (…), stanowiącej działkę ew. nr 2, o powierzchni 0,0096 ha, dla której Sąd Rejonowy w (…), VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) („Działka 2”). Sposób korzystania z Działki 2 został oznaczony w księdze wieczystej jako BI - inne tereny zabudowane.

Działka 1 i Działka 2 są położone na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przyjętym uchwałą nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 19 lipca 2007 r. (dalej: „MPZP”), według którego północne części Działki 1 i Działki 2 położone są na terenie zieleni urządzonej (symbol 1 PZ), natomiast południowe części obu działek znajdują się na terenie rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2 000 m² (symbol UC).

Na Działce 1 posadowione są będące własnością Spółki budynek handlowo-usługowy o powierzchni zabudowy 9 232,00 m², mający jedną kondygnację naziemną i brak kondygnacji podziemnych (dalej: „Budynek”), myjnia, budowle i inne naniesienia („Naniesienia”).

Na Działce 2 znajdują się będące własnością Spółki naniesienia („Naniesienia”) (takie jak fragment drogi dojazdowej i chodnika). Pozwolenia na użytkowanie Budynku i Naniesień zostały wydane w 2010, 2011 i 2012 r. Myjnia została wzniesiona i jest użytkowana w sposób odpowiadający umowie najmu z dnia 2 czerwca 2014 r. zawartej z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie usług myjni samochodowej.

Od 2010 r. powierzchnie handlowo-usługowe Budynku były wynajmowane najemcom na cele prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Najemcy są uprawnieni do korzystania z Działki 1, Działki 2, Budynku i Naniesień (dalej razem: „Nieruchomości”) zgodnie z odpowiednimi umowami najmu.

Spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego Działki 1 i Działki 2 i prawo własności Budynku i Naniesień na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 grudnia 2018 r., Spółka nabyła wszelkie prawa związane z Nieruchomościami przysługujące sprzedającemu oraz przejęła prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu powierzchni handlowo-usługowych Budynków i Naniesień. Sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie podlegała zwolnieniu od podatku VAT.

Od momentu nabycia Nieruchomości, Spółka wykorzystywała i wykorzystuje nabyte aktywa do prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności wynajmuje powierzchnie handlowo-usługowe Budynku najemcom i udostępnia Nieruchomości najemcom do celów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Spółka nie dokonywała ulepszeń Budynku wraz z Naniesieniami w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa o CIT”), których wartość wyniosłaby co najmniej 30% wartości początkowej Budynku i Naniesień w okresie dwóch lat przed planowaną datą sprzedaży Nieruchomości.

Spółka nie dokonała wyodrębnienia organizacyjnego Nieruchomości jako odrębnego przedsiębiorstwa lub organizacyjnie wydzielonej części przedsiębiorstwa w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę. W szczególności, Nieruchomości nie zostały wyodrębnione w formie oddziału, wydziału, dywizji, pionu lub jakiejkolwiek innej jednostki organizacyjnej, w tym w dokumentach korporacyjnych (np. umowie spółki) ani w dokumentach wewnętrznych Spółki (np. regulaminach wewnętrznych, schemacie organizacyjnym lub w innych dokumentach wewnętrznych Sprzedającego o podobnym charakterze). Spółka nie wyodrębniła w związku z działalnością prowadzoną w Nieruchomościach zakładu pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy i nie zgłosiła go jako odrębnego podatnika, czy płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne. Spółka nie dokonała finansowego wyodrębnienia Nieruchomości, w tym nie prowadzi oddzielnej rachunkowości dla Nieruchomości (nie sporządza odrębnego bilansu lub rachunku zysków i strat dla Nieruchomości).

Sprzedający nie zatrudnia pracowników.

Sprzedający planuje zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości („Transakcja”) z A. sp. z o.o. („Kupujący”).

Kupujący będzie w momencie dostawy Nieruchomości zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Kupujący nie jest podmiotem powiązanym ze Sprzedającym w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

W związku z umową sprzedaży, Kupujący nabędzie od Sprzedającego jedynie Nieruchomości, wolne od wszelkich obciążeń i roszczeń osób trzecich, z następującymi wyjątkami:

1) Nieruchomości będą mieć obciążenia, w tym wynikające z ograniczonych praw rzeczowych, ujawnione w księgach wieczystych prowadzonych dla Nieruchomości na dzień zawarcia umowy sprzedaży, w tym z tytułu służebności gruntowej, służebności przesyłu i hipoteki (która zostanie wykreślona po dokonaniu Transakcji, po spłacie zabezpieczonego nią długu Sprzedającego),

2) Kupujący wstąpi z mocy prawa w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu powierzchni w Budynku,

3) na Kupującego przelane zostaną prawa wynikające z umów projektowych i budowlanych Budynku i Naniesień, w zakresie przysługującym Sprzedającemu,

4) na Kupującego przelane zostaną majątkowe prawa autorskie do dokumentacji projektowej i wykonawczej Budynku i Naniesień w zakresie przysługującym Sprzedającemu; Sprzedający udzieli również Kupującemu upoważnienia do wykonywania osobistych praw autorskich do dokumentacji projektowej i wykonawczej Budynku i Naniesień i zobowiąże się do niewykonywania osobistych praw autorskich, w zakresie w jaki prawa takie przysługują Sprzedającemu,

5) Sprzedający przeniesie na Kupującego prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących udostępnienia Nieruchomości operatorom telekomunikacyjnym, a jeżeli przeniesienie praw i obowiązków nie może zostać dokonane, Sprzedający doprowadzi do zawarcia trójstronnych umów regulujących przeniesienie tych praw i obowiązków,

6) Sprzedający przeniesie na Kupującego prawo do korzystania z nazwy / logotypu Budynku w zakresie w jakim Sprzedający jest uprawniony do korzystania z nazwy / logotypu. Nazwa „(…)” i logotyp są umieszczone na Budynku. Sprzedający nie posiada autorskich praw majątkowych do tej nazwy / logotypu,

7) Kupujący nabędzie własność ruchomości znajdujących się w/na Nieruchomościach, a służących korzystaniu z Nieruchomości (np. kosze na śmieci, wiata na odpady, maszty flagowe i tablice reklamowe, ławki, meble itp.).

Przedmiotem Transakcji nie będą:

‒ prawa i obowiązki Spółki wynikające z umów, innych niż umowy najmu i umowy udostępnienia Nieruchomości operatorom telekomunikacyjnym, zawartych przez Sprzedającego, dotyczących obsługi i funkcjonowania Nieruchomości, w tym w szczególności z umów dotyczących dostawy mediów, umów o wywóz odpadów, itp.; umowy te pozostaną przy Sprzedającym lub zostaną rozwiązane, a Kupujący zawrze ewentualne nowe umowy w tym zakresie. Umowy na dostawy mediów mogą jednak być przejęte przez Kupującego jeżeli sytuacja gospodarcza na rynku energii w Polsce uniemożliwi Kupującemu zawarcie nowych umów dostaw mediów i wejście w prawa i obowiązki Sprzedającego będzie konieczne w celu zapewnienia dostaw mediów i wywiązania się Kupującego z obowiązków wynikających z umów najmu;

‒ wierzytelności Sprzedającego, z wyjątkiem praw i obowiązków wynajmującego wynikających z umów najmu Nieruchomości, ale z wyłączeniem wierzytelności i pożytków z tych umów za okres do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność Nieruchomości;

‒ zobowiązania Sprzedającego, z wyjątkiem zobowiązań wynikających z umów najmu powierzchni Budynku;

‒ środki pieniężne na rachunkach bankowych lub w kasie Sprzedającego;

‒ księgi i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Sprzedającego;

‒ oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

‒ tajemnice przedsiębiorstwa Sprzedającego;

‒ znaki towarowe, patenty i inne prawa własności przemysłowej, innych niż majątkowe prawa autorskie do dokumentacji projektowej i wykonawczej Budynku i Naniesień.

Poza sprzedażą Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży, Sprzedający nie przeniesie na Kupującego innych elementów, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania Organu wskazali Państwo:

1.Czy Naniesienia znajdujące się na Działce 2 (działce nr 2) stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.)?

Odp.: Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 z późn. zm.; „Prawo budowlane”) pod pojęciem budowli rozumieć należy każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych.

Działka 2 jest w chwili obecnej zabudowana drogami wewnętrznymi i parkingami wykonanymi w oparciu o decyzję Prezydenta Miasta (…) z dnia 19 lutego 2009 r., nr (…), zmienione późniejszą decyzją z dnia 20 stycznia 2010 r., nr (…). Pozwolenia na użytkowanie dla tych obiektów wydane zostało przez (...) Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta (…) w dniu 15 kwietnia 2010 r., znak: (…). Zgodnie z treścią powyższej decyzji naniesienia na Działce 2 zakwalifikowane zostały zgodnie z kategorią obiektów budowlanych do kategorii XXII - place składowe, postojowe, składowiska odpadów, parkingi.

Powyższe oznacza, że organy administracji architektoniczno-budowlanej oraz nadzoru budowlanego zakwalifikowały Naniesienia jako obiekty budowlane. Z uwagi na brak możliwości uznania ich za budynek (zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego) lub za obiekt małej architektury (zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego), na gruncie ustawy należy zakwalifikować je właśnie jako budowle.

Niezależnie od powyższego, Spółka pragnie sprostować opis zdarzenia przyszłego w ten sposób, że naniesienie w postaci myjni zostało rozebrane i nie znajduje się już na terenie nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. W ocenie Spółki nie wpływa to na stanowisko przedstawione we wniosku i uzasadnienie tego stanowiska.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy prawidłowe jest stanowisko, że przedmiotem sprzedaży będą składniki niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Nieruchomości nie stanowią przedsiębiorstwa. Nieruchomości nie są również wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, Nieruchomości nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji Transakcja nie będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przedsiębiorstwo

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Nie zawiera również przepisu, który wskazuje na bezpośrednie odniesienie do definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Nie oznacza to jednak, że nie należy się odwołać w tym zakresie do definicji legalnej zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z poglądem powszechnie przyjętym w orzecznictwie sądowym oraz w interpretacjach organów podatkowych, w celu określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwa dla celów VAT należy wykorzystać uregulowania art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Takie podejście jest spójne systemowo, gdyż do definicji przedsiębiorstwa z art. 55¹ Kodeksu cywilnego odwołuje się wprost art. 4a pkt 3 Ustawy o CIT, który wprowadza definicję przedsiębiorstwa dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle powyższej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Oznacza to, że aby mówić o transferze przedsiębiorstwa, przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki.

Aby dokonać prawidłowej wykładni normy zawartej w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy mieć na uwadze także orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) wydane na gruncie dyrektywy 2006/112/WE. W swoim orzecznictwie, TSUE, po pierwsze, kładzie nacisk na potrzebę zakreślenia autonomii prawa podatkowego przy dekodowaniu pojęcia „przedsiębiorstwa”. Po drugie, wskazuje, że dla uznania danego zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo niezbędne jest, by przekazane aktywa były wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej. Po trzecie, za przedsiębiorstwo należy uznać już taki zespół składników majątku, który jest zdolny do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Po czwarte, oceny, czy dana transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa należy dokonywać w odniesieniu do konkretnego przypadku. W konsekwencji takiego podejścia, NSA w swoim orzecznictwie przyjął, że pojęcie przedsiębiorstwa zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112 rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy.

Nieruchomości nie wyczerpują przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa, nawet w świetle jej szerokiego rozumienia wynikającego z orzecznictwa TSUE. W przypadku Transakcji nie można mówić w szczególności o zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. W szczególności, sprzedaży nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników wchodzących w skład definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego, w szczególności składników niematerialnych.

Przedmiotem nabycia będą Nieruchomości wraz z obciążeniami ujawnionymi w księgach wieczystych prowadzonych dla Nieruchomości na dzień Transakcji oraz ruchomości związane z korzystaniem z Nieruchomości. Kupujący wstąpi także, na zasadzie art. 678 § 1 Kodeksu cywilnego, w prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów najmu powierzchni Budynku, przejmie wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów najmu, z wyłączeniem wierzytelności i pożytków z prawa za okres do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność Nieruchomości. Będzie również dysponował prawem do korzystania z nazwy komercyjnej Budynków. Kupujący wstąpi także we wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umów projektowych i budowlanych Budynku i Naniesień oraz nabędzie majątkowe prawa autorskie do dokumentacji projektowej i wykonawczej Budynku i Naniesień. Kupujący nie przejmie praw i obowiązków wynikających z umów innych niż umowy najmu. Wyjątkowo, umowy na dostawy mediów mogą jednak być przejęte przez Kupującego jeżeli sytuacja gospodarcza na rynku energii w Polsce uniemożliwi Kupującemu zawarcie nowych umów na dostawy mediów i wejście w prawa i obowiązki Sprzedającego będzie konieczne w celu zapewnienia dostaw mediów i wywiązania się Kupującego z obowiązków wynikających z umów najmu. Natomiast, pozostałe składniki materialne i niematerialne i zobowiązania związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez Sprzedającego pozostaną przy Sprzedającym.

Niezależnie od tego, że Kupujący stanie się stroną umów najmu Budynku, Kupujący nie nabędzie od Sprzedającego zespołu składników majątku (zaplecza) Sprzedającego umożliwiającego kontynuację działalności prowadzonej przez Sprzedającego i wystarczającego do prowadzenia tej działalności. Nie dojdzie również do przejścia zakładu pracy (Sprzedający nie zatrudnia pracowników).

W konsekwencji, Nieruchomości nie stanowią przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych, aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

‒istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych;

‒zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

‒składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

‒zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W świetle powyższego, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem. Aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być zatem wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Odnosząc powyższe do zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, nie można - zdaniem Sprzedającego - uznać, że Nieruchomości stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych, ani że zespół ten łączą więzi, pozwalające uznać Nieruchomość za wyodrębnione na płaszczyźnie:

(i)organizacyjnej

Odrębność organizacyjna oznacza możliwość ustalenia w każdym momencie, które składniki majątkowe przedsiębiorstwa przynależą do danej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Co więcej, odrębność organizacyjna wymaga, aby możliwe było przyporządkowanie do takiego odrębnego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych odrębnej dokumentacji, łącznie z księgami rachunkowymi, umowami stanowiącymi źródło praw i obowiązków dotyczących wyłącznie zakresu działalności prowadzonej przez ten zespół składników, bądź wyłącznie z wykorzystaniem tego zespołu.

W opisanym zdarzeniu przyszłym zbywane w ramach Transakcji Nieruchomości nie zostały formalnie wydzielone w strukturze organizacyjnej Sprzedającego. Nie stanowią odrębnego oddziału, wydziału, dywizji, pionu lub jakiejkolwiek innej jednostki organizacyjnej w dokumentach korporacyjnych (np. umowie spółki) ani w dokumentach wewnętrznych Sprzedającego (np. regulaminach wewnętrznych, schemacie organizacyjnym lub w innych dokumentach wewnętrznych Sprzedającego o podobnym charakterze). Sprzedający nie wyodrębnił w związku z działalnością prowadzoną na nich zakładu pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy i nie zgłosił go jako odrębnego podatnika, czy płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych lub składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne.

Tym samym, nie można mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym Nieruchomości stanowiących przedmiot Transakcji.

(ii)finansowej

Odrębność finansową należy rozpatrywać w kontekście co najmniej takiego prowadzenia ksiąg rachunkowych, który pozwalałby na bieżące rozdzielenie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa od przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów całego przedsiębiorstwa.

Sprzedający nie prowadzi odrębnej rachunkowości w stosunku do Nieruchomości, w tym nie przygotowuje odrębnego bilansu czy rachunku zysków i strat dla Nieruchomości. W rezultacie Nieruchomości nie są wyodrębnione w ramach Sprzedającego na płaszczyźnie finansowej.

(iii)funkcjonalnej

Odrębność funkcjonalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa, oznacza, że wyodrębnione składniki muszą posiadać pełną zdolność do niezależnego funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo.

W ramach Transakcji, Kupujący nie stanie się stroną umów niezbędnych do funkcjonowania Nieruchomości innych niż umowy najmu, w tym umów na podstawie których usługi świadczy personel zarządzający Nieruchomościami oraz utrzymujący je w stanie technicznym umożliwiającym korzystanie z nich przez najemców, co stanowi podstawę działalności gospodarczej Sprzedającego związanej z Nieruchomościami. Kupujący nie stanie się również stroną umów na dostawy mediów (umowy pozostaną przy Sprzedającym lub zostaną rozwiązane), lecz zawrze inne umowy po nabyciu Nieruchomości. Wyjątkowo, umowy na dostawy mediów mogą jednak być przejęte przez Kupującego jeżeli sytuacja gospodarcza na rynku energii w Polsce uniemożliwi Kupującemu zawarcie nowych umów na dostawy mediów i wejście w prawa i obowiązki Sprzedającego będzie konieczne w celu zapewnienia dostaw mediów i wywiązania się Kupującego z obowiązków wynikających z umów najmu.

W świetle powyższego, Nieruchomości nie spełniają przesłanek wyodrębnienia na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

W objaśnieniach Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. dotyczących opodatkowania VAT zbycia nieruchomości komercyjnych („Objaśnienia MF”) wskazano, że przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT czy też zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności: (i) zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz (ii) faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Następujące okoliczności jednoznacznie wskazują, że Nieruchomości nie stanowią przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego:

‒ na przedmiot Transakcji składają się jedynie aktywa w postaci Nieruchomości, określonych ruchomości, prawa i obowiązki wynikające z umów najmu Nieruchomości, a także określone wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów najmu i prawo do korzystania z nazwy Budynków;

‒ Nieruchomości są aktywami, niebędącymi zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych powiązanych funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo;

‒ Nieruchomości nie są wyodrębnione w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Sprzedającego;

‒ same Nieruchomości i przejmowane prawa i obowiązki nie posiadają potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Dodatkowo, w ramach umowy sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego zawartych przez Sprzedającego umów z dostawcami mediów, umów dotyczących zarządzania i nadzoru nad funkcjonowaniem Nieruchomości, a także innych wymienionych składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań Sprzedającego, innych niż wynikających z umów najmu. Nie dojdzie również do przejścia zakładu pracy. W rezultacie Nieruchomości nie posiadają zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W świetle powyższego, Nieruchomości nie są wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, Nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, przedmiotem umowy sprzedaży będą Nieruchomości niestanowiące przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W rezultacie Transakcja nie będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym w zakresie nieuznania planowanej Transakcji sprzedaży Nieruchomości za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ww. czynności jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania planowanej Transakcji sprzedaży Nieruchomości za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ww. czynności (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), natomiast w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla sprzedaży Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz możliwości rezygnacji z tego zwolnienia i wyboru opodatkowania (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3) oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej dokonanie Transakcji (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zwrot nadpłaty

Przedmiotowy wniosek wspólny z 27 grudnia 2022 r. dotyczy 5 zdarzeń przyszłych w podatku od towarów i usług i 2 Zainteresowanych składających wniosek wspólny, zatem opłata od złożonego wniosku wspólnego w tym przypadku wynosi 400 zł (5 zdarzeń przyszłych x 40 zł x 2 Zainteresowanych).

22 grudnia 2022 r. dokonali Państwo wpłaty w wysokości 480 zł tytułem opłaty od wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej. W związku z tym, że całkowita wpłata od niniejszego wniosku wynosi 480,00 zł, kwota 80 zł jest wpłatą nienależną, zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według Państwa dyspozycji na rachunek bankowy wskazany we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

A. sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14 r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.