Trzynastka w podstawie wymiaru świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa za 2023 r.

Trzynaste wynagrodzenie roczne, do którego mają prawo pracownicy jednostek sfery budżetowej, należy uwzględnić w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków z FUS, w tym świadczenia rehabilitacyjnego. Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest bowiem zmniejszane za czas nieobecności w pracy m.in. z powodu choroby czy związanej z macierzyństwem. Zatem przy ustalaniu podstawy wymiaru ww. świadczeń wynagrodzenie roczne wymaga uzupełnienia do kwoty, jaką pracownik otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował. 

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej podwyższa podstawę wymiaru świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa. Jest ono bowiem przyznawane za efektywnie przepracowany czas w danym roku. Tak zwana trzynastka stanowi 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy (art. 4 ust. 1 ustawy o trzynastkach). 

Zasady uwzględniania trzynastki w podstawie zasiłkowej