Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.736.2022.2.KC
Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z 26 stycznia 2023 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W wyniku umowy darowizny z (…) stycznia 1996 r. został Pan obdarowany przez swoich rodziców – J. i W. W. udziałem wynoszącym 1/4 nieruchomości położonej w A. oznaczonej jako działka nr 1 o obszarze 7 417 m2, na której usytuowany jest dom mieszkalny.
Zgodnie z zapisami umowy darowizny wartość przedmiotowej nieruchomości została oszacowana na 40 000 zł w tym 4/5 stanowi wartość nieruchomości 1, a 1/5 stanowi wartość domu mieszkalnego.
W 2017 r. podczas procedury podziału nieruchomości nastąpiła zmiana powierzchni działki nr 1, na skutek modernizacji ewidencji gruntów. Działka nr 1 o powierzchni 0,7417 ha ujawniona w KW nr (…) odpowiadała działce 1 o powierzchni 0,7459 ha ujawnionej w ewidencji gruntów.
W wyniku decyzji z (…) maja 2017 r. zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości działka 1 o powierzchni 0,7459 ha została podzielona na następujące działki:
‒1 o powierzchni 0,0154 ha,
‒2 o powierzchni 0,1460 ha,
‒3 o powierzchni 0,1435 ha,
‒4 o powierzchni 0,1947 ha,
‒5 o powierzchni 0,2396 ha,
‒6 o powierzchni 0,0067 ha.
W wyniku ww. decyzji działki nr 1, 4, 6 przeszły z mocy prawa na własność Gminy A. z dniem (…) czerwca 2017 r.
W wyniku postanowienia Sądu Rejonowego w A. z (…) marca 2018 r. zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej numerem 2 o powierzchni 0,1460 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta (…) i przyznano własność tej nieruchomości Panu bez obowiązku spłaty.
Zgodnie z zapisami postanowienia zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej numerem 3 i przyznano własność tej nieruchomości na rzecz M. S. bez obowiązku spłaty.
Ponadto, zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej nr 5 i przyznano własność tej nieruchomości na rzecz E. K. bez obowiązku spłaty.
Na działce 5 znajduje się dom mieszkalny będący – do momentu zniesienia współwłasności w ramach postanowienia – również elementem współwłasności.
Ustanowiono na rzecz ubezwłasnowolnionego S. W. prawo dożywocia polegające na zobowiązaniu E. K. do zapewnienia S. W. dożywotniego utrzymania i w tym celu obciążono nieruchomość oznaczoną numerem 5 prawem dożywocia.
Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta A. z (…) listopada 2020 r. orzeczono, iż Gmina A. jest zobowiązana do wypłaty odszkodowania na Pana rzecz za udział 1/4 części za prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działki 1, 3, 6 o łącznej powierzchni 0,2168 ha, które na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta A. z (…) maja 2017 r. o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości przeszły na własność Gminy A. z przeznaczeniem na drogę publiczną.
Podsumowując, Pana udział w wyniku podziału oraz zniesienia współwłasności wynoszący 1/4 (co daje powierzchnię 0,1865 ha) z nieruchomości nr 1 wraz z domem mieszkalnym o powierzchni 0,7459 ha zamieniono na nieruchomość 2 o powierzchni 0,1460 ha, którą Panu przekazano w drodze postanowienia z (…) marca 2018 r. oraz współudział 1/4 (co daje powierzchnię 0,0542 ha) w nieruchomościach nr 1, 3, 6 o łącznej powierzchni 0,2168 ha, które przeszły na własność Gminy A., za które otrzymał Pan odszkodowanie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Opierając się na średniej cenie 1 m2 wynoszącej 367 zł dla działek budowlanych zlokalizowanych w mieście A. wg danych serwisu pośrednictwa sprzedaży nieruchomości (…) w marcu 2018 r. oszacował Pan wartość rynkową nieruchomości nr:
‒2 na 535 820 zł (1460m2 x 367zł/m2),
‒3 na 526 645 zł (1435m2 x 367zł/m2),
‒5 na 879 332 zł (2396m2 x 367zł/m2).
Działki nr 1, 4, 6 będące pozostałymi działkami wydzielonymi z nieruchomości nr 1 przeszły z mocy prawa na własność Gminy A. z dniem (…) czerwca 2017 r. i nie były w 2018 r. przedmiotem współwłasności.
Łączna szacunkowa wartość rynkowa nieruchomości nr 2, 3 i 5 będących przedmiotem współwłasności wynosi 1 941 797 zł. W związku z tym Pana udział wynoszący 1/4 w nieruchomościach nr 2, 3 i 5 oszacował Pan na 485 449,25 zł.
Wartość rynkowa nabytej przez Pana nieruchomości nr 2 w 2018 r. w wyniku zniesienia współwłasności przekroczyła wartość Pana udziału 1/4 w nieruchomościach nr 2, 3 i 5 o kwotę 50 370,75 zł.
Planowane odpłatne zbycie nieruchomości, o której mowa we wniosku nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wyjaśnił Pan, iż z dniem (…) czerwca 2017 r. przeszły z mocy prawa na własność Gminy A. działki nr 1, 4, 6.
Pytanie
Czy w przypadku planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości 2 (Pana własności, którą nabył Pan w drodze darowizny) zaistnieje konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, w omawianej sprawie, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli nie następuje w wyniku działalności gospodarczej i zostanie dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Jako moment pierwotnego nabycia nieruchomości – współudziału 1/4 nieruchomości 1 należy przyjąć umowę darowizny z (…) stycznia 1996 r., czyli od końca roku kalendarzowego (1996), w którym nastąpiło nabycie prawa majątkowego do nieruchomości, należy liczyć okres pięciu lat.
Zgodnie z treścią interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 kwietnia 2013 r. znak: IPTB2/415-76/13-2/KSM, organ podatkowy podaje, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału, jaki przypadł byłym współwłaścicielom rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.
W ramach dokonania podziału i zniesienia współwłasności Pana współudział wynoszący 1/4 (co daje powierzchnię 0,1865 ha) z nieruchomości nr 1 wraz z domem mieszkalnym o powierzchni 0,7459 ha zamieniono na nieruchomość 2 o powierzchni 0,1460 ha oraz współudział 1/4 (co daje powierzchnię 0,0542 ha) w nieruchomościach nr 1, 3, 6 o łącznej powierzchni 0,2168 ha – razem 0,2002 ha, bez współudziału w domu mieszkalnym. Mimo, iż Pana udział w gruncie zwiększył się o 0,0137 ha to jednak utracił Pan współudział 1/4 w domu mieszkalnym, który w umowie darowizny z (…) stycznia 1996 r. wyniósł 1/4 wartości całej nieruchomości nr 1.
W związku z powyższym, należy przyjąć iż w ramach zniesienia współwłasności nabyte na własność mienie nie zwiększyło się i mieści się w ramach udziału.
W konsekwencji, w przypadku przyszłego odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie obowiązek zapłaty podatku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością.
Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W myśl art. 196 § 1 ww. Kodeksu:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału.
Na mocy art. 206 omawianej ustawy:
Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.
Zgodnie z art. 210 §1 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Stosownie do art. 211 ww. Kodeksu:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Art. 212 § 1 i § 3 Kodeksu cywilnego stanowią, że:
§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.
§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.
Zniesienie współwłasności poprzez fizyczny podział rzeczy wspólnej, polega na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Stąd zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla udziału w nieruchomości, nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że w drodze umowy darowizny z (...) stycznia 1996 r. nabył Pan udział wynoszący 1/4 nieruchomości nr 1 położonej w A. W wyniku decyzji z (...) maja 2017 r. zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości działka 1 o powierzchni 0,7459 ha została podzielona na następujące działki: 1 o powierzchni 0,0154 ha, 2 o powierzchni 0,1460 ha, 3 o powierzchni 0,1435 ha, 4 o powierzchni 0,1947 ha, 5 o powierzchni 0,2396 ha, 6 o powierzchni 0,0067 ha. W wyniku ww. decyzji działki nr 1, 4, 6 przeszły z mocy prawa na własność Gminy A. z dniem (...) czerwca 2017 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w A. z (...) marca 2018 r. zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej numerem 2 o powierzchni 0,1460 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) i przyznano własność tej nieruchomości Panu bez obowiązku spłaty. Zgodnie z zapisami postanowienia zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej numerem 3 i przyznano własność tej nieruchomości na rzecz M. S. bez obowiązku spłaty. Ponadto, zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej nr 5 i przyznano własność tej nieruchomości na rzecz E. K. bez obowiązku spłaty. Łączna szacunkowa wartość rynkowa nieruchomości nr 2, 3 i 5 będących przedmiotem współwłasności wynosi 1 941 797 zł. W związku z tym Pana udział wynoszący 1/4 w nieruchomościach nr 2, 3 i 5 oszacował Pan na 485 449,25 zł. Wartość rynkowa nabytej przez Pana nieruchomości nr 2 w 2018 r. w wyniku zniesienia współwłasności przekroczyła wartość Pana udziału 1/4 w nieruchomościach nr 2, 3 i 5 o kwotę 50 370,75 zł.
Z analizy przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że współwłaścicielem nieruchomości nr 2 był Pan od 1996 r. Natomiast w 2018 r. na podstawie postanowienia sądu doszło do zniesienia współwłasności, a wartość działki uzyskanej w wyniku tej czynności przekroczyła wartość Pana udziału w nieruchomościach będących przedmiotem podziału.
Wobec tego nabycie przedmiotowej działki nastąpiło odpowiednio w części – w 1996 r. oraz w części – w 2018 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Pan nabył.
Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że planowane odpłatne zbycie nieruchomości w części nabytej przez Pana w 1996 r., nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu, ponieważ zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji, w odniesieniu do tej części nie zaistnieje konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Natomiast w związku z tym, że - jak wynika z opisu zdarzenia - wartość rynkowa nabytej przez Pana działki nr 2 w wyniku zniesienia współwłasności dokonanego w 2018 r. przekroczyła wartość rynkową nabytego przez Pana w drodze darowizny udziału 1/4 w nieruchomościach będących przedmiotem dokonanego podziału, to przychód, jaki uzyska Pan z odpłatnego zbycia nieruchomości w części, nabytej przez Pana w wyniku dokonanego w 2018 r. zniesienia współwłasności, będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy odpłatne zbycie zostanie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku 2018.
I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Na mocy art. 30e ust. 2 ww. ustawy :
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.
Jak stanowi art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Zgodnie z art. 30e ust. 4 omawianej ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
W myśl art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right