Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.787.2022.2.JKU

1. Czy planowana przez Spółkę działalność, obejmująca pełną realizację Projektów stworzenia nowego Produktu, w tym działania kreacyjne jak i działania wdrożeniowe podejmowane do momentu zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu przed uruchomieniem produkcji bieżącej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d CIT? 2. Czy w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na prototyp, zgodnie z art. 18ea CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania 30% kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, które w omawianym zakresie stanowią wydatki niezbędne dla celów uzyskania odpowiednich notyfikacji umożliwiających wprowadzenie Produktu na rynek, obejmujące opisane we wniosku: a. koszty wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych), b. koszty przygotowania ekspertyz, c. koszty przygotowania dokumentacji jakościowej (lub jej części), d. koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski, e. koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem)? 3. Czy w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów stanowiące koszty działań promocyjno-informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących: a. koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów, b. koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu, c. koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS, d. koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień?

Interpretacja indywidualna  – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego  zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 grudnia 2022 r. (data wpływu 2 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Spółka zamierza w II połowie 2022 r. rozpocząć działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem i sprzedażą detaliczną (i) suplementów diety oraz (ii) kosmetyków (dalej: „Produkty”). Produkty będą stanowić produkty własne Wnioskodawcy, produkowane i wprowadzane do obrotu w sposób szczegółowo opisany poniżej.

Sprzedaż Produktów prowadzona będzie na odległość, w szczególności za pośrednictwem dedykowanych stron internetowych zawierających ofertę nabycia Produktów, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych państw Unii Europejskiej, przy czym Produkty będące przedmiotem oceny obecnie nie istnieją, w związku z czym nie występują w sprzedaży - będą produktami nowymi na rynku.

W związku z planowanymi działaniami Wnioskodawca rozważa w ramach rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2022 i lata kolejne skorzystanie z:

1. Ulgi na działalność badawczo-rozwojową, opisanej w art. 18d ustawy o CIT;

2. Ulgi na prototyp, opisanej w art. 18ea ustawy o CIT;

3. Ulgi prowzrostowej, opisanej w art. 18eb ustawy o CIT.

Poniżej zawarto opis planowanego procesu produkcji i wprowadzania Produktów na rynek.

Proces wytworzenia nowego produktu.

Spółka w związku z planowanym rozpoczęciem działalności w zakresie wytwarzania i sprzedaży detalicznej Produktów planuje utworzenie zespołu rozwojowego, którego zadaniem będzie realizacja projektów związanych z opracowywaniem nowych Produktów, w szczególności na bazie własnych receptur produktowych.

Członkiem zespołu będzie co najmniej jedna osoba posiadająca wykształcenie chemika środków bioaktywnych i kosmetyków oraz doświadczenie w komponowaniu składów suplementów diety i kosmetyków (dalej: „Chemik”). Chemik w oparciu o posiadaną przez siebie wiedzę i doświadczenie, dostępną literaturę, badania naukowe oraz akty prawne, odpowiadać będzie za cały proces, tj. stworzenie Produktu od podstaw („od zera”).

Proces ten obejmować będzie następujące etapy:

1. opracowanie koncepcji Produktu (tj. wymaganego działania i podstawowych parametrów),

2. opracowanie składu Produktu (tj. składników aktywnych odpowiadających za określone działanie),

3. opracowanie kreacji Produktu (tj. brandu, całościowej charakterystyki i parametryzacji),

4. badania laboratoryjne (potwierdzenie lub uprawdopodobnienie działania),

5. stworzenie lub pozyskanie odpowiedniej dokumentacji Produktu niezbędnej do wprowadzenia go na właściwy rynek (w Polsce oraz za granicą).

Ostatecznie natomiast po przeprowadzeniu ww. działań prace zespołu rozwojowego dotyczące opracowania nowego Produktu Wnioskodawca będzie uznawać za zakończone.

Precyzując powyższe Spółka wskazuje co następuje.

Opracowanie koncepcji Produktu.

Pod pojęciem opracowania koncepcji Produktu Wnioskodawca rozumie określenie podstawowych właściwości Produktu na bazie wiedzy i rekomendacji pozyskanych z analizy rynku oraz informacji z innych działów Spółki (np. dział marketingu, dział call center).

Podstawowe właściwości produktu to m.in.: typ produktu (kosmetyk/suplement), forma (np. balsam, krem, kapsułka, saszetka, etc.), zastosowanie (np. wspomaganie odchudzania, wspomaganie stawów, redukcja zmarszczek etc.), dawkowanie, bazowe właściwości (np. wchłanialność, etc.), sugerowane składniki aktywne.

Powyższa lista nie jest zamknięta, przy czym chodzi o kryteria, których określenie jest konieczne dla rozpoczęcia procesu opracowania składu Produktu, o czym poniżej.

Czynności w tym zakresie podejmowane będą przez Chemika oraz inne osoby w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy, a ich efektem jest określenie głównych parametrów Produktu.

Proces ten w całości realizowany jest przez Wnioskodawcę wewnętrznie, przez analizę gromadzonych przez Wnioskodawcę informacji dotyczących rynku właściwego, preferencji konsumenckich i potencjału sprzedażowego danej kategorii produktów.

Opracowanie składu Produktu.

Następnie, w oparciu o ww. informacje, tj. na bazie opracowanej koncepcji Produktu, Chemik rozpocznie opracowanie składu Produktu.

Proces ten polegać będzie na selekcji oraz doborze składników aktywnych (witamin lub minerałów, czy też substancji pochodzenia roślinnego lub substancji chemicznych) oraz ich stężeń.

Zarówno w przypadku suplementów diety, jak i kosmetyków Chemik będzie samodzielnie opracowywał skład danego produktu na bazie przygotowanej koncepcji Produktu.

Kluczowe parametry Produktu zostaną zatem określone już na etapie formułowania koncepcji Produktu i to ona będzie wyznacznikiem kierunku dalszych prac Chemika w kierunku wytworzenia nowego Produktu i opracowania jego pełnego (szczegółowego) składu. W tym zakresie Chemik określi bowiem odpowiednie wytyczne i rekomendacje.

Chemik natomiast będzie bazował na swoim doświadczeniu i umiejętnościach, a przy tym będzie wykorzystywał aktualnie dostępną wiedzę i będzie działał w oparciu o:

1. przepisy prawa obowiązujące na danym rynku sprzedaży na teryt. Unii Europejskiej, w tym w szczególności w oparciu o regulacje:

a) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności;

b) Rozporządzenia Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiające wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci;

c) Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności;

d) wytycznych właściwych dla danego rynku, np. w Polsce na gruncie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie składu i oznakowania suplementów diety z 9 października 2007 r. oraz uchwał Głównego Inspektoratu Sanitarnego (Zespołu do spraw Suplementów Diety działającego przy Radzie Sanitarno-Epidemiologicznej);

2. znane lub przewidywane skutki działania tych składników, w szczególności w oparciu o dane ujęte w różnego rodzaju artykułach/publikacjach tematycznych, monografiach Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organization, WHO), opiniach Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (ang. European Food Safety Authority, EFSA).

Co zatem istotne, to Chemik każdorazowo decydować będzie o ostatecznym doborze składników aktywnych produktu.

Opracowanie kreacji Produktu.

Równocześnie Wnioskodawca będzie opracowywał pozostałe istotne cechy i komponenty produktu, warunkujące jego podstawową charakterystykę.

Działanie to jest naturalnym uzupełnieniem (uszczegółowieniem) wszystkich wcześniejszych prac - opracowanych koncepcji Produktu i założeń jego działania, a przy tym ma na celu określenie wszystkich niezbędnych elementów ściśle związanych ze stosowaniem opracowywanego Produktu i zakładanym działaniem dobranych składników aktywnych.

W omawianym zakresie aktywności zespołu rozwoju będą się skupiały na następujących zadaniach:

1. weryfikacji czy danego składnika aktywnego można użyć (mając na uwadze podział określonych substancji na: zakazane, dozwolone oraz dozwolone, ale w ograniczonej ilości);

2. weryfikacji dawkowania określonych składników (mając na uwadze charakterystyczną cechę suplementu diety jaką jest brak potwierdzonego działania leczniczego);

3. określeniu treści/form oświadczeń o Produkcie, jego składzie i działaniu poszczególnych składników oraz określeniu form promowania Produktu (mając na uwadze uregulowania prawne w zakresie tego co można powiedzieć o danym Produkcie lub jakie formy jego promocji są zakazane), w tym opracowaniu opisu Produktu (Karty Produktu) obejmującego zakres jego działania i właściwości, w tym właściwości każdego ze składników;

4. określeniu ceny dobranych składników i Produktu oraz założeń budżetowych;

5. określeniu grupy docelowej (np. dla ludzi starszych, dla ludzi z nadwagą, dla ludzi z preferencjami żywieniowymi - weganie itp.),

6. określeniu pożądanej formy aplikacji (np. roztwór, tabletki powlekane/niepowlekane, wielkość kapsułki);

7. określeniu treści informacji pożądanych lub niezbędnych do zawarcia na opakowaniu Produktu (mając na uwadze obowiązkowe informacje i ostrzeżenia, np. dot. dawkowania, sposobu przechowywania lub zakazu spożywania przez dzieci lub kobiety w ciąży);

8. uzgodnieniach produkcyjnych bazujących na właściwościach fizykochemicznych końcowego Produktu, dot. m.in. składników pomocniczych, zsypywalności, wielkości kapsułek, etc.;

9. stworzeniu identyfikacji wizualnej i brandu nowo opracowanego Produktu, tj. podjęciu kompleksowych prac ukierunkowanych przede wszystkim na:

a) opracowaniu nazwy Produktu, a kolejno zastrzeżeniu tej nazwy i znaku towarowego na terytorium Unii Europejskiej,

b) opracowaniu etykiet lub opakowań Produktu, a w tym: grafik, logotypu, barw (kolorystyki), czcionki oraz treści, w tym treści uwzględniających oświadczenia opracowane w toku ww. działań kreacyjnych ujętych w pkt 3.

Odnosząc się przy tym do działań opisanych w pkt 9 pow. Spółka wskazuje, że są to działania konieczne dla celów uzyskania stosownej notyfikacji i złożenia powiadomienia o wprowadzeniu produktu do obrotu na terytorium kraju (w Polsce - do Głównego Inspektoratu Sanitarnego). Powiadomienie takie z zasady bowiem obejmuje (m.in.:) takie elementy jak: (i) nazwa produktu, (ii) postać produktu, w jakiej jest on wprowadzany do obrotu, oraz (iii) wzór oznakowania w języku polskim (por. art. 29 ust. 1 i 2 z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, Dz.U.2020.2021). Stąd będą one naturalnym elementem opracowania kreacji Produktu. W szczególności, że w zgłoszeniu tym Spółka wskazuje siebie jako podmiot wprowadzający Produkt do obrotu.

Całość wyżej wskazanych działań podejmowana będzie przez zespół rozwoju przy ścisłej współpracy z innymi działami Spółki, w szczególności zespołem kreacyjnym działu marketingu. Chemik odpowiadać więc będzie za treść merytoryczną i niezbędne informacje ww. etykiet, czy broszur informacyjnych, zwłaszcza dotyczących działania, dawkowania, czy zastrzeżeń (stosownie do opracowanych koncepcji całościowej kreacji Produktu opisanych powyżej). Natomiast wspomniany zespół kreacyjny odpowiadać za przygotowanie elementów identyfikacji wizualnej, nazwy i brandu Produktu.

Badania laboratoryjne.

W przypadku Produktów będących kosmetykami, Wnioskodawca będzie zlecał przeprowadzenie badań w kierunku potwierdzenia oczekiwanych właściwości Produktu. Co bowiem istotne, zgodnie z prawodawstwem UE komunikowanie określonych właściwości preparatu kosmetycznego wymaga przeprowadzenia w tym obszarze badań.

Omawiane badania podzielić można na dwa rodzaje, tj.:

a. badania laboratoryjne (zlecane do podmiotu zewnętrznego) analogiczne do badań wymaganych dla leków, związane z weryfikacją działania określonych składników aktywnych dzięki aparaturze laboratoryjnej oraz

b. badania aplikacyjne (również zlecane do podmiotu zewnętrznego), związane z oceną działania Produktu przez jego użytkowników - grupę badawczą, na podstawie testów aplikacyjnych.

W przedmiotowym zakresie Chemik będzie ściśle współdziałał z zewnętrznym podmiotem wykonującym badania i w tym przedmiocie będzie opracowywał zakres i cel badań (które z zasady będą służyć celom informacyjnym i promocyjnym danego Produktu, w szczególności wykazaniu określonej efektywności działania Produktu).

Oprócz opisanych powyżej badań, koncepcja produktu może powodować konieczność realizacji badań dodatkowych, np. badań kompatybilności z danym rodzajem opakowania lub badań potwierdzających cechy preparatu (np. brak składników GMO, brak laktozy, brak glutenu, produkt wegański). Badania te będą zlecane przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie, Spółka nie wyklucza by analogiczne badania przeprowadzać w przyszłości również względem składników Produktów stanowiących suplementy. Przepisy nie wymagają takich badań i potwierdzenia działania suplementów, niemniej względem suplementów o istotnym znaczeniu sprzedażowym (zwłaszcza z uwagi na ich przewidywaną popularność wśród nabywców), dla celów marketingowych i informacyjnych Spółka może zlecać badania ukierunkowane na uprawdopodobnienie określonego działania składników aktywnych Produktu.

Prace wdrożeniowe - pierwsza produkcja dla celów uzyskania dokumentacji jakościowej Produktu i zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu.

Po realizacji ww. etapów Wnioskodawca realizować będzie czynności wdrożeniowe, na które składają się w szczególności próby technologiczne, ostateczne potwierdzenie składu oraz właściwości ilościowo-jakościowych, a także pozyskanie dokumentacji Produktu koniecznej do wprowadzenia go do obrotu.

Opisywany etap działań jest elementem wieńczącym całościowe prace nad projektem stworzenia nowego Produktu i jest przy tym koniecznym elementem tego projektu. Jego wynikiem jest wykonanie pierwszej próbnej produkcji, konfekcjonowanie towaru (por. z opisem poniżej) oraz dokonanie zgłoszenia Produktu do obrotu zgodnie z właściwymi procedurami, wskazując Spółkę jako podmiot wprowadzający Produkt do obrotu.

Gdyby nie powyższe działania kreacyjne, działania wdrożeniowe w ogóle nie miałyby miejsca, ponieważ są one naturalnym uzupełnieniem działań kreacyjnych. Ich pełne przeprowadzenie przesądza o całościowym opracowaniu nowego Produktu i to nie tylko pod kątem jego składników aktywnych (receptury własnej sensu stricto), ale także pod kątem uzyskania niezbędnej dokumentacji i finalnie możliwości rozpoczęcia jego bieżącej produkcji i (kolejno) sprzedaży.

Wynikiem powyższego, dopiero ukończenie działań wdrożeniowych, a w ramach tych, dopiero z uzyskaniem niezbędnej dokumentacji jakościowej i dokonania zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu, Spółka będzie mogła rozpocząć właściwe działania produkcyjne. Rozpoczęcie produkcji bieżącej natomiast stanowić będzie o pełnym wdrożeniu koncepcji opracowania nowego Produktu.

Proces produkcji (bieżącej).

Jedynie dla celów przedstawienia pełnego obrazu planowanych działań Spółka przedstawia opis działań produkcyjnych, realizowanych już po ukończeniu wcześniej opisanych prac dotyczących realizacji projektów związanych z opracowywaniem nowych Produktów.

Proces ten jest dwuetapowy.

W pierwszym etapie Wnioskodawca zamawia towar (suplement lub kosmetyk) w formule white label w zakładzie produkcji kontraktowej (np. zamawia kapsułki o określonym składzie), przekazując zakładowi produkcyjnemu recepturę, parametry fizyczne oraz wymagania ilościowo/jakościowe.

Dostawa dokonywana jest w nieoznakowanych opakowaniach jednostkowych (np. nieoklejone buteleczki zawierające określoną ilość kapsułek), zebranych w większe formy np. karton, paleta, etc.

Następnie, Wnioskodawca przeprowadza kontrolę jakości oraz samodzielnie konfekcjonuje Produkt.

Kontrola jakości polega na weryfikacji czy wyprodukowana partia jest zgodna z zamówieniem, nie posiada uszkodzeń mechanicznych, ma skład zgodny z recepturą oraz czy odpowiada innym oczekiwaniom Spółki wyrażonym w zamówieniu. Kontrola obejmuje weryfikację dokumentacji oraz wyrywkową inspekcję fizyczną. Spółka może też przeprowadzić ślepą próbę kierując losowo wybrane sztuki towaru do laboratorium.

Natomiast na proces konfekcjonowania składa się w szczególności etykietowanie oraz pakowanie w dedykowane opakowania jednostkowe (kartoniki). Co istotne, dopiero na tym etapie Produkt przyjmuje swój ostateczny kształt, tj. opatrywany jest nazwą handlową oraz informacjami wymaganymi przez prawo w obrocie konsumenckim.

Co za tym idzie, dopiero z chwilą zakończenia procesu konfekcjonowania możliwe jest wprowadzenie Produktu do obrotu detalicznego.

W tym miejscu Spółka zaznacza, że chociaż w procesie produkcji Spółka wykorzystuje kontraktowy zakład produkcyjny, to przedmiotem zamówienia nie jest zakup produktu podmiotu trzeciego, ale wytworzenie przez ten podmiot ściśle oznaczonej rzeczy na zamówienie Spółki. Podmiot ten nie będzie miał prawa do rozporządzania wytworzonymi towarami w sposób inny niż poprzez przekazanie ich Spółce. To właśnie Spółka określa recepturę, dokładną ilość, specyfikę i parametry jakościowe wymaganego towaru, a podmiot trzeci nie będzie miał prawa swobody wykorzystywania takiego towaru na swoją rzecz. Gotowy towar będzie sprzedawany wyłącznie Spółce i to wyłącznie Spółka będzie pozostawała podmiotem konfekcjonującym ów towar i ostatecznie wprowadzającym Produkt do obrotu.

Co więcej na etapie zamówienia towarów od podmiotu trzeciego, towary te nie będą mogły być uznane za Produkt.

Nie będą posiadać nazwy, znaku towarowego oraz innych oznaczeń koniecznych do ich wprowadzenia do obrotu. Każdorazowo bowiem, to Spółka naniesie odpowiednie oznaczenia na Produkt i będzie podmiotem dokonującym odpowiedniego zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu w jego ostatecznej formie.

W rezultacie uznać należy, że Spółka u podmiotu trzeciego nabywać będzie jedynie komponent pełnego Produktu, a nie sam Produkt. Komponent ten będzie odpowiednio konfekcjonowany (zgodnie z opisem ujętym powyżej) i dopiero wówczas możliwa będzie jego bieżąca sprzedaż.

Planowane wykorzystanie ulg podatkowych.

Na tle powyższego Spółka wskazuje, że planowane i przedstawione tu działania zespołu rozwoju mają być podejmowane systematycznie, zgodnie z opisywanym podziałem na etap działań kreacyjnych i etap działań wdrożeniowych oraz zgodnie z przyjętą - jednolitą metodologią tych działań. Działań, dla których każdorazowo tworzone będą odpowiednie harmonogramy prac oraz, które w znacznej mierze dotyczyć będą działań twórczych członków zespołu rozwoju, a w szczególności Chemika oraz członków Zespołu Kreacyjnego, związanych z wykorzystywaniem dostępnej wiedzy, umiejętności i doświadczenia (Spółki oraz jej personelu) do pełnego opracowania nowego Produktu nadającego się do wprowadzenia na rynek i bieżącej sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe Spółka rozważa możliwość identyfikacji działalności badawczo-rozwojowej i skorzystanie z tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W powyższym zakresie przedmiot zainteresowania Spółki skupia się jednak wokół możliwości identyfikacji prac badawczo-rozwojowych, a nie zasad rozliczenia samej ulgi.

Stąd na potrzeby niniejszego wniosku w przypadku kwalifikacji ww. działań jako prac badawczo-rozwojowych uznać należałoby, że Spółka ponosić będzie odpowiednie koszty kwalifikowane, będzie posiadać stosowną dokumentację tych kosztów oraz będzie prowadzić odrębną ewidencję pozwalającą na określenie rodzaju i wysokości określonych kosztów kwalifikowanych i ich wyodrębnienie w księgach rachunkowych. Ponadto Spółka wskazuje, że:

a) jako działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca uznaje całość opisanych wyżej działań podejmowanych przez Wnioskodawcę w zakresie wytworzenia nowego produktu, poza pracami produkcyjnymi, które traktowane są jako początek wdrożenia efektów działań rozwojowych;

b) opisywane czynności będą podejmowane co najmniej od II połowy roku 2022, w tym będą kontynuowane w przyszłości;

c) w przypadku kwalifikacji ww. działań jako prac badawczo-rozwojowych, Spółka zamierza odliczyć w ramach ulgi koszty kwalifikowane, zgodnie z treścią art. 18d ust. 5 i 5a CIT, w tym zgodnie z limitami określonymi w art. 18d ust. 7 CIT;

d) Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia jak również nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Na potrzeby oceny prawno-podatkowej niniejszego wniosku Spółka wskazuje, że wszystkie koszty kwalifikowane, o których mowa w niniejszym wniosku stanowić będą koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 CIT, a przy tym Spółka jest świadoma, iż nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi BR koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, jeżeli te zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Dodatkowo, Spółka rozważa możliwość równoczesnego skorzystania z innych ulg, tj. z tzw. ulgi na prototyp oraz z tzw. ulgi prowzrostowej.

Precyzując powyższe, Spółka rozważa możliwość zakwalifikowania do kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, następujących kosztów:

i. kosztów (wynagrodzenia netto podmiotu trzeciego) wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych), obowiązkowych, mających na celu uzyskanie stosownych notyfikacji służących wprowadzeniu Produktu na rynek (w kraju lub za granicą);

ii. kosztów (wynagrodzenia netto podmiotu trzeciego) przygotowania ekspertyz, mających na celu uzyskanie stosownych notyfikacji służących wprowadzeniu Produktu na rynek (w kraju lub za granicą);

iii. kosztów (wynagrodzenia netto podmiotu trzeciego) przygotowania dokumentacji jakościowej (w całości lub w części), niezbędnej dla celów uzyskania stosownych notyfikacji służących wprowadzeniu Produktu na rynek (w kraju lub za granicą),

iv. kosztów opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski;

v. kosztów opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem).

Wysokość kosztów, o których mowa w pkt i-iii Spółka ustali w oparciu o faktury zakupowe lub rachunki od podmiotów trzecich, natomiast wysokość kosztów, o których mowa w pkt  iv-v Spółka ustali w oparciu o dowody zapłaty (zw. potwierdzenia przelewów) opłat związanych z prowadzeniem postępowania o dopuszczenie Produktu do obrotu.

Wskazywane koszty Spółka zamierza rozliczyć w ramach wspomnianej ulgi na prototyp, albowiem są one wprost związane z uzyskaniem odpowiedniego pozwolenia na wprowadzenie nowego Produktu do obrotu.

Spółka wskazuje również, że po ukończeniu wcześniej omówionego etapu działań wdrożeniowych, a więc po całościowym ukończeniu Projektu stworzenia nowego Produktu, celem rozpoczęcia bieżącej sprzedaży nowego Produktu, Spółka podejmować będzie dalsze działania związane z chęcią uzyskania przychodów ze sprzedaży dotychczas nieoferowanego Produktu. Ściślej mówiąc Produktu nieoferowanego przez Spółkę ani w Polsce, ani w żadnym innym kraju, w którym Spółka prowadzi bieżącą sprzedaż pozostałych Produktów.

Celem powołanego zwiększenia przychodów i rozpoczęcia bieżącej sprzedaży nowego Produktu Spółka zamierza podejmować działania związane z odpowiednim zareklamowaniem nowego Produktu. Działania te podejmowane będą z uwzględnieniem strategii biznesowej Spółki, tj. koncentracji na bezpośredniej sprzedaży detalicznej w strumieniu e-commerce, z pominięciem sprzedaży w punktach stacjonarnych i tradycyjnych łańcuchach dystrybucyjnych. Wobec tego, Spółka dostosowuje do strategii sprzedaży swoją strategię marketingową.

Spółka zakłada zatem podejmowanie szeroko zakrojonych działań promocyjno-informacyjnych i ponoszenie kosztów z nimi związanych, w szczególności związanych z zakupem (od zewnętrznego podmiotu) przestrzeni reklamowych w sieci Internet, tj. związanych z zakupem miejsc reklamowych w postaci tzw. banerów.

Baner jest to reklama dedykowana danemu Produktowi udostępnia za pośrednictwem źródeł internetowych opartych o portale informacyjne, portale tematyczne, media społecznościowe oraz silniki wyszukiwania (w szczególności Google).

Głównym celem banneru jest zwrócenie uwagi odbiorcy na istnienie danego rodzaju Produktu i zachęcenie tego odbiorcy do odwiedzenia stron promujących lub stron sprzedażowych.

Kliknięcie w baner pozwala bowiem przekierować odbiorcę do tych stron, przy czym te podzielić można na dedykowane strony promujące dany rodzaj Produktów (strony promujące) oraz strony sprzedażowe określonego Produktu wraz z opisem jego cech i właściwości (strony sprzedażowe).

Jednocześnie, zatem Spółka zakłada, że inną kategorią kosztów działań promocyjno-informacyjnych będą wydatki na zakup (od zewnętrznego podmiotu) usług związanych z opracowaniem ww. banerów, stron promujących lub sprzedażowych wraz z nabyciem praw do tych banerów lub stron (prawa do korzystania, administrowania i wprowadzania dowolnych zmian), a także wydatki stanowiące koszty pracownicze związane z wypłatą wynagrodzeń pracownikom lub zleceniobiorcom, którzy na rzecz Spółki tworzyć będą określone banery lub strony i w związku tym przenosić będą na Spółkę prawa do tych banerów lub stron.

Inną kategorią kosztów działań promocyjno-informacyjnych jakie może obecnie przewidzieć Spółka są wydatki ponoszone na bezpośrednie kampanie promocyjne polegające na wysyłaniu określonego rodzaju powiadomień promujących Produkt za pośrednictwem poczty (adresów e-mail) lub SMS do wyselekcjonowanej grupy odbiorców. Wydatki tego rodzaju Spółka może podzielić na koszty opłat za rozsyłkę pojedynczego powiadomienia za pośrednictwem SMS oraz koszty związane z wypłatą wynagrodzeń pracownikom lub zleceniobiorcom, którzy w ramach zespołów marketingowych Spółki opracują określone powiadomienie i roześlą je (w postaci SMS lub mailem).

Podsumowując, w związku z chęcią zastosowania tzw. ulgi prowzrostowej Spółka zamierza rozliczyć koszty opisywanych działań promocyjno-informacyjnych, których wysokość ustali w oparciu o:

1. faktury zakupowe lub rachunki od podmiotów trzecich dotyczące nabycia usług:

a. sprzedaży miejsc reklamowych w sieci Internet,

b. związanych z opracowaniem stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu wraz z nabyciem praw do wykorzystywania takich stron,

c. telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS, przy uwzględnieniu kosztów wysyłki pojedynczego SMSu zawartych w odpowiednim zestawieniu (billingu),

2. ewidencję czasu pracy pracowników lub zleceniobiorców pozwalającą na określenie proporcji w jakiej czas pracy poświęcony na ww. działania pozostaje w ogólnym czasie pracy i tym samym pozwalającą na obiektywne określenie wartości kosztów pracowniczych związanych z opisywaną powyżej działalnością promocyjno-informacyjną, dzięki odniesieniu (alokowaniu) tej proporcji do wartości wynagrodzenia zasadniczego określonego w umowie (o pracę lub zlecenie).

W omawianym zakresie Spółka wskazuje, że dla celów rozliczenia obu tych ulg, wskazane koszty będą faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który będzie dokonywane odliczenie i nie będą Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani też nie będą odliczone od podstawy opodatkowania (tu w szczególności nie będą odliczone na gruncie ww. ulgi B+R). Dodatkowo, Spółka wskazuje, że sprzedaż nowych Produktów będzie następowała do podmiotów niezależnych, tj. nie będzie dotyczyła zbycia nowych Produktów na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 CIT.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 28 grudnia 2022 r., wskazaliście Państwo, że prace wykonywane przez Chemika, opisane w pkt 1-3 opisu procesu wytworzenia procesu wytworzenia nowego Produktu, mają charakter twórczy.

Całość opisywanego procesu obejmującego opracowanie koncepcji, składu i kreacji Produktu dotyczy prac, które są efektem kreacji umysłu i indywidualnie podejmowanych działań twórczych Chemika.

Chemik działa w oparciu o własną wiedzę i umiejętności, w tym w oparciu o swoje wykształcenie i doświadczenie, a także w oparciu o branżowe, specjalistyczne publikacje, czy artykuły.

Wytwór jego działań zawsze jednak ma indywidualny charakter i nie stanowi kopiowania, czy odtwarzania już istniejących Produktów i ich koncepcji, lecz służy połączeniu wiedzy o potwierdzonych lub wysoce prawdopodobnych działaniach określonych substancji aktywnych, którą to wiedzę wykorzystuje celem stworzenia „od podstaw” nowego produktu.

Tym samym, wykorzystuje on aktualnie dostępna wiedzę i umiejętności (przede wszystkim własne), ale też wiedzę powszechnie dostępną (branżową, specjalistyczną), czy też wiedzę Spółki (zdobyte przez nią know-how) do zaprojektowania i stworzenia nowego produktu - suplementu diety lub kosmetyku.

Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a CIT.

Pytania

1. Czy planowana przez Spółkę działalność, obejmująca pełną realizację Projektów stworzenia nowego Produktu, w tym działania kreacyjne jak i działania wdrożeniowe podejmowane do momentu zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu przed uruchomieniem produkcji bieżącej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d CIT?

2. Czy w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na prototyp, zgodnie z art. 18ea CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania 30% kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, które w omawianym zakresie stanowią wydatki niezbędne dla celów uzyskania odpowiednich notyfikacji umożliwiających wprowadzenie Produktu na rynek, obejmujące opisane we wniosku:

a. koszty wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych),

b. koszty przygotowania ekspertyz,

c. koszty przygotowania dokumentacji jakościowej (lub jej części),

d. koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski,

e. koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem)?

3. Czy w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów stanowiące koszty działań promocyjno-informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących:

a. koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

b. koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

c. koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS,

d. koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień?

Wnioskodawca zakłada przy tym, że spełni warunek o którym mowa w art. 18eb ust. 4 CIT.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedzi na wszystkie pytania powinny być twierdzące.

Powyższe twierdzenie Wnioskodawca opiera na następującej argumentacji.

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, planowana przez Spółkę działalność obejmująca pełną realizację Projektów stworzenia nowego Produktu, w tym działania kreacyjne jak i działania wdrożeniowe podejmowane do momentu zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu przed uruchomieniem produkcji bieżącej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT.

W efekcie powyższego, względem rozpoznanych kosztów kwalifikowanych, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. będzie uprawniona do zastosowania ulgi B+R, zgodnie z art. 18d CIT.

Wyjaśniając powyższe Wnioskodawca wskazuje co następuje.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „SWiN”).

Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z kolei w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r., prace rozwojowe oznaczały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja od 1 października 2018 r., art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w Prawie o SWiN.

Ponadto, wprowadzenie nowych definicji związane było z koniecznością rozgraniczenia działalności artystycznej od naukowej i prac rozwojowych:”(...) projekt przesądza, że badania naukowe i prace rozwojowe prowadzi się w dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych, a twórczość artystyczną - w dziedzinie sztuki i dyscyplinach artystycznych” (str. 11 Uzasadnienia).

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, dokonana zmiana treści art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, miała charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje, nie zmieniając jednocześnie ich zakresu.

Nadrzędnym celem wprowadzenia nowych definicji miało być bowiem jasne rozróżnienie działalności naukowej i prac rozwojowych od działalności artystycznej.

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zawartym w interpretacji indywidualnej z 16 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.558.2018.2.BM), zmiana definicji działalności badawczo-rozwojowej poprzez wyłączenie z niej przykładowego wymienienia przejawów prac rozwojowych, tj. opracowywania prototypów, projektów pilotażowych, testowania i walidacji nowych lub ulepszonych rozwiązań stanowi jedynie jej uproszczenie, nie zmieniające jej zakresu. Jak czytamy w powołanej interpretacji: „(...) zmiana definicyjna wprowadzona od 1 października 2018 r. w zakresie prac rozwojowych, objęła wyłączenie z niej przykładowego wymienienia przejawów prac rozwojowych, tj. opracowywanie prototypów, projektów pilotażowych, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana ta ma przy tym jedynie charakter uproszczenia konstrukcyjnego definicji.”

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, wraz z jego uzasadnieniem, zawarte we wniosku, pozostaje aktualne zarówno w stanie prawnym sprzed 1 października 2018 r., jak również w odniesieniu do przepisów obowiązujących od 1 października 2018 r.

I tak, w rozumieniu powołanych przepisów określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

- działalność ma charakter twórczy,

- działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

- działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Jak przy tym wskazują ww. objaśnienia użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, że zgodnie przepisami by działalność podatnika mogła być uznana za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, by podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe.

W obu przypadkach jednak, aby mówić o działalności badawczo rozwojowej działania Spółki muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

A)Cechy twórczości

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

Zgodnie natomiast z ww. Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia.

Z kolei, w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu - rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo- rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, lub nawet jeśli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Jak dodatkowo wskazują ww. Objaśnienia MF twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie, testowanie i walidacje ulepszonych procesów (tu: produkcyjnych), których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne procesów, których ostateczny kształt nie został określony.

Z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy więc wyłączyć działalność o charakterze rutynowym, można natomiast włączyć do niej nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań.

Na tle powyższego, zakres prac Spółki dotyczący całościowego procesu stworzenia nowego Produktu, niewątpliwie mieści się w pojęciu działań o charakterze twórczym.

Działania te są bowiem nastawione na pełne opracowanie określonego rodzaju Produktu „od zera” i w szczególności obejmują opracowanie określonej formulacji (doboru) składników aktywnych, a kolejno obejmują m.in. opracowanie i analizy określonych parametrów jakościowo-technicznych, opracowanie treści / form tzw. komunikacji, określenia treści informacji pożądanych, a także przygotowania pełnej dokumentacji rejestrowej, a ostatecznie określenia całościowego brandu. Spółka będzie twórcą idei Produktu jako całości. Pozostałe komponenty Produktu, będą również kontrolowane przez Spółkę. Należy tu w szczególności wskazać na nazwę, przeznaczenie i aplikowanie produktu. Charakter twórczy tych prac jest zatem widoczny zarówno na etapie działań kreacyjnych, jak i na etapie działań wdrożeniowych.

Działania te mają przy tym indywidualny charakter, w tym mają charakter kreacyjny, już od samego początku i co niezwykle istotne nie są związane z jakimkolwiek mechanicznym ani odtwórczym działaniem.

Jednocześnie, Spółka niewątpliwie prowadzi swoje prace „systematycznie”.

B)Cechy systematyczności

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

Zgodnie natomiast z treścią ww. Objaśnień MF „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że działalność Spółki w zakresie realizacji Projektów stworzenia nowego Produktu (tu: suplementu diety lub kosmetyku) od podstaw bez wątpienia podejmowana będzie w sposób zaplanowany, metodycznie i uporządkowanie. Wymaga bowiem przyjęcia planu postępowania i jego odwzorowania w drodze ustalenia odpowiedniego harmonogramu prac uwzględniającego opisywane etapy działań kreacyjnych i wdrożeniowych. Kolejne kroki realizacji harmonogramu i metodologia działania Spółki z założenie będzie więc łatwa do weryfikacji.

Niewątpliwie zatem, działania zespołu rozwoju będące przedmiotem wniosku można uznać za działalność twórczą podejmowaną w sposób systematyczny.

Co więcej, są one podejmowane przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu, które wykorzystują swoją wiedzę i umiejętności, w tym wiedzę samego przedsiębiorstwa (Spółki) oraz aktualnie dostępną wiedzę wynikającą z różnego rodzaju publikacji, artykułów branżowych/tematycznych, czy badań. W szczególności wspomnieć tutaj należy o Chemiku, który zdecydowanie jest najważniejszą osobą w zespole rozwoju.

C)Cecha wykorzystania już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zgodnie ze wskazaniem ww. objaśnień sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych, a więc prac, o których mowa w niniejszym wniosku.

Skoro zatem działalność badawczo-rozwojowa to nie tylko zespół działań podejmowanych nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności (dot. badań naukowych), ale także (alternatywnie) nakierowanych na wykorzystanie dostępnej już wiedzy i umiejętności (dot. prac rozwojowych) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (tu: nowych lub usprawnionych procesów produkcji), to kryteria działalności badawczo-rozwojowej należy uznać za spełnione także pod tym względem.

W szczególności, że z dalszej części objaśnień można wywnioskować, iż

 a) w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik (tu: Spółka) zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych procesów, a dodatkowo

 b) istotny jest element celowościowy odnoszący się do „wykorzystywania” zasobów wiedzy (także tej, zdobytej w ramach danego przedsiębiorstwa) do tworzenia nowych, zmienionych, czy usprawnionych zastosowań.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, działalność zespołu rozwoju jaki ma zostać powołany przez Spółkę obejmować będzie weryfikację/poszukiwanie dającej się zastosować aktualnie dostępnej wiedzy i jej połączenie z własną wiedzą Spółki lub jej personelu celem opracowania nowego Produktu od podstaw.

Zatem do czasu uruchomienia bieżącej produkcji nowego Produktu, wszelkie działania Spółki związane z opracowaniem tego Produktu powinny być klasyfikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, która w omawianym zakresie kończy się całościową realizacją procesu - w momencie zakończenia etapu działań wdrożeniowych dzięki przygotowaniu odpowiedniej dokumentacji i zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu na danym rynku (w Polsce oraz za granicą).

Powyższe dotyczy całościowej realizacji procesu stworzenia nowego Produktu od podstaw, tj. zarówno etapu działań kreacyjnych, jak i etapu działań wdrożeniowych, które determinowane są działaniami kreacyjnymi i chęcią finalnego umożliwienia Spółce bieżącej sprzedaży nowego Produktu.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza przy tym szereg interpretacji indywidualnych wydanych w analogicznych sprawach - dotyczących opracowywania, względnie ulepszania określonego rodzaju suplementów diety - przykładowo:

1. DKIS z 26 stycznia 2021 r., 0113-KDIPT2-3.4011.851.2020.2.IR,

2. DKIS z 24 czerwca 2020 r., 0111-KDIB1-3.4010.188.2020.1.PC,

3. DKIS z 30 lipca 2019 r., 0111-KDIB1-3.4010.263.2019.1.MBD,

4. DKIS z 31 maja 2019 r., 0114-KDIP2-1.4010.155.2019.1.JS.

Powołane przykłady, zdaniem Wnioskodawcy, zasługują na szczególne uwzględnienie, nie tylko z uwagi na obszar działań badawczo-rozwojowych, który dotyczy suplementów diety i kosmetyków, ale również z uwagi na ich zakres, a w tym uwzględnienie prac związanych z dokumentacją rejestrową, uwzględnienie współpracy z laboratorium analitycznym, czy też uwzględnienie prac nad opracowaniem odpowiednich etykiet.

Jak zatem wnioskuje Wnioskodawca, zakres prac badawczo-rozwojowych nie ogranicza się wyłącznie do opracowania samego produktu (tu: własnej receptury nowego Produktu - suplementu diety i doboru składników aktywnych lub odpowiedniego wykorzystania opracowanej lub uzyskanej receptury Produktu - kosmetyku), ale także może obejmować szereg działań następczych, ściśle skorelowanych z opracowaniem nowego Produktu i związanych z możliwością realnego wprowadzenia tego nowego Produktu na dany rynek w określonej postaci, które w analizowanym tu przypadku nie ograniczają się do opracowanie koncepcji i składu Produktu, ale także obejmują działania uzupełniające wpływające na finalną postać produktu i możliwość jego produkcji, tj. działania kreacyjne oraz wdrożeniowe.

Stąd właśnie Wnioskodawca obejmuje zakresem działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 CIT, całościową realizację procesu stworzenia nowego Produktu od podstaw obejmującą jednolicie całość prac wykonywanych do momentu rozpoczęcia bieżącej produkcji nowego Produktu.

Na tle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż planowane działania całościowo mieszczą się w zakresie powoływanej na wstępie definicji działalności badawczo-rozwojowej i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d CIT.

W konsekwencji zgodnie i na zasadach przewidzianych w art. 18d ust. 1 i nast. CIT, Spółka będzie miała prawo do odliczenia rozpoznanych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania. Zakładając oczywiście, iż potencjalne koszty kwalifikowane będą spełniać nw. warunki:

   - Spółka poniesie koszty na działalność badawczo-rozwojową,

   - koszty na działalność badawczo-rozwojową będą dla Spółki stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy o CIT,

   - ww. koszty uzyskania przychodów stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy o CIT i będą mieściły się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT,

   - w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy o CIT, Spółka wyodrębni koszty działalności badawczo-rozwojowej,

   - koszty te zostaną wykazane w zeznaniu podatkowym jako koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

   - kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczy limitów określonych w ustawie o CIT,

   - koszty kwalifikowane nie będą Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie będą odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółka zaznacza jednak, iż zakres możliwych do identyfikacji kosztów kwalifikowanych i sposób ich rozliczenia nie stanowi przedmiotu zapytania, a powyższe Wnioskodawca wskazuje jedynie dla celów porządkowych niniejszego wniosku.

Odnosząc się natomiast do chęci skorzystania z dalszych ulg Wnioskodawca wskazuje następujące stanowisko i argumentację.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na prototyp, zgodnie z art. 18ea CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania 30% kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, które w omawianym zakresie stanowią wydatki niezbędne dla celów uzyskania odpowiednich notyfikacji umożliwiających wprowadzenie Produktu na rynek, obejmujące opisane we wniosku:

a) koszty wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych),

b) koszty przygotowania ekspertyz,

c) koszty przygotowania dokumentacji jakościowej (lub jej części),

d) koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski, oraz

e) koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem).

Zgodnie bowiem z treścią art. 18ea ust. 1 CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18ea ust. 4 CIT, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

Natomiast w myśl art. 18ea ust. 6 CIT, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1) badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2) badania cyklu życia produktu;

3) systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy wyznaczają kilka przesłanek, które określony podatnik musi spełnić łącznie, aby móc skorzystać z omawianej ulgi. Przesłanki te Wnioskodawca podzielił na cztery grupy.

Po pierwsze, podatnik musi prowadzić prace badawczo-rozwojowe.

Po drugie, w wyniku tych prac musi powstać nowy produkt.

Po trzecie, podatnik musi podjąć ściśle zakreślone ustawą działania związane z wprowadzeniem tego produktu na rynek. Działania te nie są skonkretyzowane (zdefiniowane) wprost, niemniej są scharakteryzowane jako działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu dla tego produktu certyfikatów i zezwoleń umożliwiających jego sprzedaż. Zdaniem Wnioskodawcy, chodzi zatem o ogół działań związanych z rejestracją i dopuszczeniem nowego produktu do obrotu dzięki właściwym certyfikatom lub zezwoleniom, które to działania można doprecyzować dzięki nw. kosztom.

Po czwarte bowiem, ulga pozwala na stosowne odliczenie kosztów ww. działań, a koszty te są objęte katalogiem zamkniętym, wskazującym m.in. na koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia.

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż Spółka nie uzyskuje wprost „certyfikatów” ani „zezwoleń” nie stanowi jednak przeszkody dla rozliczenia omawianej ulgi. W ocenie Wnioskodawcy, należy mieć na uwadze jej cel, który dotyczy preferencyjnego odliczenia kosztów związanych z podejmowaniem działań służących umożliwieniu wprowadzenia Produktu na rynek i rozpoczęcia jego sprzedaży. Powyższych sformułowań nie należy zatem interpretować ściśle zwłaszcza, że ustęp odwołujący się do określonego rodzaju kosztów odnosi się także do działań związanych z dopuszczeniem do obrotu.

W ocenie Wnioskodawcy, chodzi zatem o wszelkie działania, które odpowiednie akty prawa (odrębne od ustawy podatkowej) narzucają na podmioty aby te legalnie mogły obracać towarem. Fakt, iż w omawianej sytuacji nie mówimy wprost o „certyfikacie” ani „zezwoleniu” lecz o „zgłoszeniu” - z zasady obowiązku powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego (GIS) o wprowadzeniu lub zamiarze wprowadzenia środka spożywczego po raz pierwszy do obrotu (por. art. 29 ust. 1 i nast. ww. ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia) nie powinien niwelować prawa do zastosowania omawianej ulgi. W szczególności, że zgłoszenie takie kończy się wpisem danego Produktu i podmiotu wprowadzającego produkt do obrotu do odpowiedniego rejestru, a jednocześnie w toku weryfikacji zgłoszenia przez uprawniony organ (w Polsce GIS) może zostać wszczęte odpowiednie postępowanie wyjaśniające, w toku którego określone opinie, ekspertyzy czy dokumentacja jakościowa mogą być wymagane.

Analogicznie w przypadku stosownego zgłoszenia do obrotu kosmetyku, zgodnie z właściwymi rozporządzeniami unijnymi uwzględniającymi wymagania prawne dotyczące produktów kosmetycznych. W szczególności dotyczące składu, oznakowania, wytwarzania, dokumentacji i bezpieczeństwa produktów kosmetycznych we wszystkich krajach Unii Europejskiej, w tym uwzględniającymi obowiązek producenta do zgłoszenie i rejestracji kosmetyku.

Wnioskodawca wskazuje więc, że zasadnym wydaje się, aby Spółka mogła rozliczyć w ramach opisywanej ulgi działania związane z wprowadzeniem nowego produktu na rynek i koszty z nimi związane.

Jak wskazano we wniosku koszty te obejmują m.in. (i) badania i koszty tych badań, (ii) przygotowania obowiązkowych dokumentów związanych z dopuszczeniem Produktu do obrotu i koszty przygotowania takiej dokumentacji oraz (iii) działania związane z prowadzeniem procesu rejestracji i opłat związanych z tą rejestracją i dopuszczeniem produktu do obrotu.

Na tle powyższego Wnioskodawca wskazuje, iż Spółka niewątpliwie spełniać będzie powoływane przesłanki, albowiem dzięki zespołowi rozwoju będzie prowadzić prace badawczo-rozwojowe i w ich wyniku będzie tworzyła nowy Produkt.

Co więcej, Spółka będzie podejmowała działania związane z wprowadzeniem nowego produktu na rynek i będzie ponosiła koszty z nimi związane.

Wśród tych Wnioskodawca pragnie wyróżnić cztery kategorie kosztów, tj.:

1. koszty badań,

2. koszty ekspertyz,

3. koszty przygotowania dokumentacji jakościowej oraz

4. koszty opłat pobieranych w celu uzyskania pozwolenia na wprowadzenie Produktu do obrotu.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie ww. koszty będą możliwe do rozliczenia w ramach analizowanej ulgi, o ile wspomniane badania, ekspertyzy, dokumentacja, czy opłaty będą ściśle związane z procesem wprowadzenia nowego produktu na rynek.

Spełnienie tej przesłanki nie powinno jednak budzić zastrzeżeń.

Nie powinno bowiem ulegać wątpliwości, że ww. koszty są ściśle związane z działaniami, których nadrzędnym celem jest wprowadzenie nowego Produktu na dany rynek i tym samym dopuszczenie do obrotu nowego Produktu (w Polsce oraz za granicą). Mowa jest zatem o działaniach, bez których zgodnie z prawem nie jest możliwa sprzedaż nowego Produktu.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty przygotowania niezbędnej dokumentacji jakościowej i opłaty pobierane w celu złożenia powiadomienia o wprowadzeniu Produktu do obrotu zawsze będą mogły stanowić omawiane tu „koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu”.

Odmiennie natomiast, koszty ekspertyz lub badań będą mógłby stanowić „koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu” wyłącznie, gdy ekspertyzy te lub badania będą wymagane dla potrzeb dokumentacji jakościowej (np. z uwagi na bezpieczeństwo stosowania określonego składnika) i będą konieczne do przedłożenia przy powiadomieniu o wprowadzeniu Produktu do obrotu (np. w toku ww. postępowania wyjaśniającego lub dla celów złożenia zgłoszenia i udokumentowania składu ilościowo- jakościowego).

Równocześnie, koszty obowiązkowych badań będą stanowić „koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu” wyłącznie, gdy ich przeprowadzenie jest wymagane przepisami, a więc wyłącznie w zakresie w jakim dotyczyć będą opisanych we wniosku obowiązkowych badań nowych Produktów stanowiących kosmetyki.

Mając zatem na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na prototyp, zgodnie z art. 18ea CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania 30% kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, które w omawianym zakresie stanowią wydatki niezbędne dla celów uzyskania odpowiednich notyfikacji umożliwiających wprowadzenie Produktu na rynek, obejmujące opisane we wniosku:

a) koszty wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych),

b) koszty przygotowania ekspertyz,

c) koszty przygotowania dokumentacji jakościowej (lub jej części),

d) koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski, oraz

e) koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem).

Ad. 3

Wnioskodawca uznaje również, że Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów, stanowiące koszty działań promocyjno- informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących:

a) koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

b) koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

c) koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS,

d) koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień.

W myśl art. 18eb ust. 1 CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Podatnik ma zatem możliwość podwójnego uwzględniania w rozliczeniu podatkowym kosztów związanych ze zwiększeniem przychodów ze sprzedaży produktów (do kwoty 1 mln zł), o ile faktycznie dojdzie do tego zwiększenia.

Omawiana norma w ust. 4 zawiera bowiem zastrzeżenie, zgodnie z którym podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów:

  - zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

  - osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub

  - osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Korzystając z omawianej ulgi Spółka musi zatem przez dwa kolejne lata podatkowe prowadzić działalność i w obu tych latach powinna odnotować zwiększenie przychodów - zaistnienie jednej z trzech ww. przesłanek.

Zakładając, iż niniejszy wniosek dotyczy wprowadzenia do obrotu nowego Produktu (w Polsce oraz za granicą), na potrzeby niniejszego wniosku i powołanej poniżej argumentacji uznać należy, że spełnienie ww. warunków będzie miało miejsce.

I tak, stosownie do treści art. 18eb ust. 2 CIT przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Ustawa nie zawiera przy tym definicje legalnej „rzeczy wytworzonej przez podatnika” Wnioskodawca stoi na stanowisku, że za rzeczy wytworzone przez podatnika powinny być uznawane nie tylko rzeczy samodzielnie wyprodukowane od początku do końca przez dany podmiot, ale także rzeczy, które są produkowane na rzecz danego podmiotu, zgodnie z jego precyzyjnie określonymi wytycznymi. Zakładając przy tym, że Spółka będzie jasno określała ilości i parametry towarów jakie mają być wyprodukowane na jej rzecz, a kolejno towary te (jako komponent Produktu) będzie odpowiednio konfekcjonowała, tj. pakowała i sygnowała swoimi oznaczeniami (prowadząc do określenia ostatecznej postaci Produktu możliwego do sprzedaży) uznać należy, że omawiane Produkty stanowić będą rzeczy wytworzone przez Spółkę.

Wnioskodawca podkreśla, że przyjęcie, iż Produkty stanowią rzeczy wytworzone przez Spółkę uzasadniają, w szczególności takie okoliczności jak:

  - fakt, iż to Spółka opracowuje (określa) całościowe parametry Produktu oraz jego ostateczną recepturę,

  - fakt, iż gdyby nie zlecenie przez Spółkę produkcji towaru producentowi kontraktowemu, finalnie żaden Produkt by nie powstał i nie był możliwy do sprzedaży,

  - fakt, iż towar wytworzony przez producenta kontraktowego może być sprzedany przez tego producenta wyłącznie na rzecz Spółki i producent ten nie ma żadnych praw do swobodnego wykorzystywania wytworzonych towarów, czy też przekazanej mu receptury,

  - fakt, iż towar wytworzony przez producenta kontraktowego stanowi zaledwie komponent pełnego Produktu, którego odpowiednie konfekcjonowanie, w tym oznaczenie jest zapewniane przez Spółkę,

  - fakt, iż podmiotem wprowadzającym Produkt do obrotu jest Spółka,

  - fakt, iż oznakowanie Produktu wskazywać będzie Spółkę jako podmiot odpowiedzialny i wprowadzający Produkt do obrotu.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że okoliczność, iż Spółka korzysta z usług producenta kontraktowego w omawianej sytuacji nie powinna wyłączać Spółki z możliwości skorzystania z omawianej ulgi.

Powyższe w ocenie Wnioskodawcy nie stoi w sprzeczności z celami racjonalnego ustawodawcy, który w uzasadnieniu projektu nowelizacji wprowadzającej art. 18eb CIT wskazywał, że ulga ta ma na celu wspieranie ekspansji na zagraniczne rynki zarówno przez podmiotu rozpoczynające, jak i rozwijające dotychczasową działalność sprzedażową (por. str. 44 uzasadnienia projektu 1532, ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw Dz.U.2021.2105).

Zakładając więc, że w niniejszym wniosku mowa jest o Spółce, która zamierza rozpocząć działalność związaną z wytwarzaniem i sprzedażą suplementów diety oraz kosmetyków i w ramach tej działalności zamierza wprowadzać na rynek polski i rynki zagraniczne szereg nowych Produktów, opisywane działania Spółki w pełni wpisują się w powołane cele ustawodawcy.

Jak wnioskuje Wnioskodawca głównym celem ustawodawcy była zachęta do ekspansji produktowej realizowana dzięki możliwości odliczenia poniesionych (ściel określonych – o czym mowa poniżej) kosztów tej skutecznej ekspansji (gdy do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży).

Uzasadnienie to jest dość lakoniczne, niemniej można z niego wywnioskować, iż głównym beneficjentem mieli pozostawać producenci/wytwórcy, a nie importerzy, pośrednicy, czy dystrybutorzy obcych towarów.

I właśnie tak, w opinii Wnioskodawcy, należy odczytywać ww. zapis ust. 2, przy czym ten nie powinien różnicować sytuacji podmiotu, który ma możliwości produkcyjne i sam we własnym zakresie wytwarza towary od początku do końca, od podmiotu, który zleca (częściową) produkcję na swoją rzecz i wykorzystuje tzw. producenta kontraktowego.

Na tym tle powyższego Wnioskodawca uznaje, że Spółka ma prawo do zastosowania omawianej ulgi, o ile rozpozna określonego rodzaju koszty - wprost wskazane w ustawie.

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 CIT za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Dla Spółki niezwykle istotne znaczenie ma tutaj ww. pkt 2.

Jak wskazała Spółka, w opisie zdarzenia przyszłego, w związku ze stworzeniem nowego Produktu celem rozpoczęcia bieżącej sprzedaży nowego Produktu, może ona podejmować dalsze działania związane z chęcią uzyskania przychodów ze sprzedaży dotychczas nieoferowanego Produktu (w Polsce ani w żadnym innym kraju).

Spółka może zatem podejmować typowe działania ekspansyjne, których dotyczy analizowana ulga i dla celów tej ekspansji może ponosić koszty działań promocyjno-informacyjnych. Wśród tych Spółka wskazuje koszty:

 1. zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

 2. zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

 3. zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS do wyselekcjonowanej grupy odbiorców, a także

 4. związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców w zakresie w jakim ich wynagrodzenie wiąże się z wynagrodzeniem za czas pracy poświęcony na wysyłkę SMS, wysyłkę e-maili, opracowanie banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowanie treści odpowiednich powiadomień.

Uzasadniając chęć rozliczenia wszystkich ww. kosztów Wnioskodawca podnosi, że przepis art. 18eb ust. 7 CIT, z jednej strony wprowadza katalog zamknięty kosztów, o czym świadczy jednoznaczne sformułowanie „za koszty (...) uznaje się koszty (...)”. Z drugiej jednak strony katalog ten, w części w jakiej odnosi się do „kosztów działań promocyjno-informacyjnych” wskazuje na szeroki zakres tego rodzaju kosztów.

Koszty te nie zostały bowiem nigdzie zdefiniowane, a dodatkowo ich doprecyzowanie ma miejsce poprzez użycie sformułowania „w tym”, co sugeruje niepełne wyliczenie i brak określenia wszystkich i zarazem jedynych dopuszczalnych kosztów.

Wystarczające zatem wydaje się aby omawiane koszty dotyczyły działań promocyjno-informacyjnych, gdzie łączna pisownia oznacza tyle, co „promocyjny i zarazem informacyjny”, a więc nakierowanych nie tylko na reklamę i wypromowanie Produktu, ale również na poinformowanie o Produkcie (tu: o jego działaniach, składzie, sposobie zażycia itd.).

Na tym tle, koszty działań opisywanych w pkt 1-3 pow. jako możliwe do rozliczenia w ramach ulgi prowzrostowej nie powinny budzić jakichkolwiek wątpliwości.

Odnosząc się natomiast do kosztów opisanych w pkt 4 pow. Wnioskodawca pragnie zaliczyć w poczet tego rodzaju kosztów również koszty personelu związane z częścią wynagrodzenia pracowników lub zleceniobiorców faktycznie wykonujących czynności związane z działaniami promocyjno-informacyjnymi (np. związanymi z przygotowaniem strony internetowej).

Jeżeli zatem taki obiektywnie da się ustalić na podstawie ewidencji czasu pracy i stosownej alokacji proporcji czasu pracy do wynagrodzenia za pracę lub zlecenie to, rozliczenie tego rodzaju kosztu w ramach omawianej ulgi nie powinno być ograniczane.

Ograniczenie takie nie wynika bowiem z ustawy. Ta ogranicza omawiane koszty wyłącznie przez wskazanie, iż te nie powinny być zwrócone lub odliczone od podstawy opodatkowania (por. art. 18eb ust. 10 CIT). Sytuacja taka nie ma tutaj miejsca. W szczególności nie można mówić o kosztach odliczonych w ramach ulgi B+R, albowiem opisywane tu działania następować będą po zakończeniu opisywanych na wstępie prac badawczo-rozwojowych, a w konsekwencji jednoczesne odliczenie kosztu kwalifikowanego, o którym mowa w art. 18e ust. 2 pkt 1 i 2 wraz z analizowanym tu kosztem (pracowniczym) działalności promocyjno-informacyjnej nie będzie miało miejsca.

Wytyczne powołanego pow. art. 18e ust. 2 pkt 1 i 2 CIT i rozliczenie kosztów pracowniczych na potrzeby ulgi B+R w ocenie Wnioskodawcy stanowi jednak wskazówkę, iż analogicznie koszty pracownicze mogą stanowić koszt działalności promocyjno-informacyjnej na potrzeby ulgi prowzrostowej. W omawianym zakresie ustawa nie precyzuje, czy powoływane koszty działań promocyjno-informacyjnych odnosić można do kosztów własnych działań (tu: kosztów pracowniczych), czy może wyłącznie do kosztów wynikających z wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów trzecich. Zdaniem Wnioskodawcy, absolutnie nie. Gdyby tak miało być, racjonalny ustawodawca wskazałby na taką okoliczność wprost w nowelizowanych przepisach. Ograniczenia takiego jednak brak, a sam (powołany powyżej ust. 7) odnosi się do „kosztów”, a więc w ocenie Wnioskodawcy do „kosztów” w ujęciu ogólnym.

Pomijając zatem ponowne odnoszenie się do wspomnianego na wstępie katalogu zamkniętego kosztów możliwych do uznania za koszt poniesiony w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych) produktów, analizując koszty działalności promocyjno-informacyjnej należy mieć na uwadze ich cel i charakter.

Chodzi zatem o wszelkie wydatki, które zgodnie z ustawą o CIT mogą być uznane za koszt podatkowy, a dodatkowo ich celem jest zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów i wiążą się z działaniami a charakterze promocyjno-informacyjnym. Bezsprzecznie, takimi kosztami mogą również pozostawać wydatki związane z wynagrodzeniem pracowników lub zleceniobiorców wykonujących określone prace la rzecz Spółki (tzw. koszty pracownicze, tj. należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, na zasadach określonych w art. 15 ust. 4g oraz art. 16 ust. 1 pkt 57 CIT).

W efekcie, w opinii Wnioskodawcy, Spółka może zakwalifikować do analizowanych kosztów działalności promocyjno-informacyjnej nie tylko stanowiące koszt uzyskania przychodów wydatki na nabycie określonych świadczeń od podmiotów trzecich, dokumentowane odpowiednią fakturą lub rachunkiem, ale także wydatki jakie Spółka ponosić będzie na rzecz swoich pracowników lub zleceniobiorców, o ile pozostaną ściśle związane z omawianymi działaniami promocyjno-informacyjnymi. Stąd, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzenie stosownej ewidencji i zastosowanie spisanej w darzeniu przyszłym alokacji obiektywnie pozwoli na określenie wysokości kosztów pracowniczych ściśle związanych z ww. działaniami promocyjno-informacyjnymi.

Poruszając przy tym kwestię obiektywnej metody ustalenia wysokości ww. kosztu, w ocenie Wnioskodawcy zasadne wydaje się tu zastosowanie zasad analogicznych do identyfikacji kosztów kwalifikowanych prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 lub 2 CIT.

Reasumując, w ocenie Spółka, będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów, stanowiące koszty działań promocyjno-informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących:

 a. koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

 b. koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

 c. koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS,

 d. koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zajmowanego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

Stosownie do art. 4a pkt 26 updop,

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

W art. 18d ust. 2-3  updop, zawarte są poszczególne koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, stanowiące koszty kwalifikowane.

Stosownie do treści art. 18d ust. 5 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,

Ponadto w myśl art. 18d ust. 7 updop wynika, że

Zgodnie natomiast z art. 18d ust. 8 updop,

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu oznaczonym nr 1 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano),

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 updop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W objaśnieniach dotyczących ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zawartych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów wskazano, że każda ulga w podatku dochodowym ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania. Ulgi podatkowe z jednej strony zmniejszają obciążenia fiskalne podatnika, z drugiej zaś dochody sektora finansów publicznych. W konsekwencji, wszelkie przepisy prawa podatkowego, które dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, należy wykładać ściśle.

Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

Zatem, działalnością badawczo-rozwojową będą tyko te prace które w ramach opracowania nowych produktów mogą być uznane za działalność twórczą, tj. aktywność podatnika nastawioną na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związaną z postępem naukowym, czy technologicznym.

Zdaniem tut. Organu, nie wszystkie realizowane przez Państwa prace związane z wytwarzaniem suplementów diety oraz kosmetyków, spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo, że prace opisane w pkt 1-3 opisu procesu wytworzenia nowego Produktu, mają charakter twórczy. Zatem, tylko działania w zakresie etapów nr 1-3 procesu, polegające na:

1. opracowaniu koncepcji Produktu (tj. wymaganego działania i podstawowych parametrów),

2. opracowanie składu Produktu (tj. składników aktywnych odpowiadających za określone działanie),

3. opracowaniu kreacji Produktu (tj. brandu, całościowej charakterystyki i parametryzacji),

mieszczą się w definicji prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26 updop.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, dotyczące ustalenia, czy planowana przez Spółkę działalność, obejmująca pełną realizację Projektów stworzenia nowego Produktu, w tym działania kreacyjne jak i działania wdrożeniowe podejmowane do momentu zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu przed uruchomieniem produkcji bieżącej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d CIT, w zakresie:

  - prac polegających na opracowaniu koncepcji Produktu (tj. wymaganego działania i podstawowych parametrów), opracowanie składu Produktu (tj. składników aktywnych odpowiadających za określone działanie), opracowaniu kreacji Produktu (tj. brandu, całościowej charakterystyki i parametryzacji) – jest prawidłowe;

 - w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop,

W myśl art. 18ea ust. 2 updop,

Zgodnie z art. 18ea ust. 4 updop,

Natomiast, zgodnie z art. 18ea ust. 6 updop,

W myśl art. 18ea ust. 7 updop,

Stosownie do art. 18ea ust. 8 updop,

W myśl art. 18ea ust. 9 updop,

Stosownie do art. 18ea ust. 10 updop,

Zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop,

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w ramach tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea ust. 1 updop, Wnioskodawca ma prawo odliczyć kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu.

W tym miejscu należy jednak ponownie odwołać się do treści art. 18ea ust. 4 updop, zgodnie z którym,

W analizowanym przepisie ustawodawca odwołuje się wprost do możliwości odliczenia w ramach ulgi kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu, na który składają się wyłącznie koszty certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży. Zatem, tylko ww. koszty podlegają odliczeniu zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop.

Tym samym, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania nr 2, że w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na prototyp, zgodnie z art. 18ea CIT, i odliczyć od podstawy opodatkowania 30% kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, które w omawianym zakresie stanowią wydatki niezbędne dla celów uzyskania odpowiednich notyfikacji umożliwiających wprowadzenie Produktu na rynek, obejmujące opisane we wniosku:

- koszty wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych),

- koszty przygotowania ekspertyz,

- koszty przygotowania dokumentacji jakościowej (lub jej części),

- koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski,

- koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepisy dotyczące ulg muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową i nie powinny być one przedmiotem wykładni rozszerzającej.

Stanowisko to zgodne jest z wypracowanym przez orzecznictwo i utrwalonym już poglądem, że przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych - jako odstępstwo od sformułowanej w art. 84 Konstytucji RP zasady równości i powszechności opodatkowania - powinny być interpretowane ściśle. Wykładnia przepisów zawierających takie normy winna być precyzyjna, aby mogła doprowadzić do prawidłowego jej odczytania, wykluczone jest dokonywanie wykładni rozszerzającej, czy zawężającej mogącej spowodować skutki o charakterze prawotwórczym, przy czym organy podatkowe obowiązane są do stosowania przepisów prawa, zaś sądy do badania poprawności realizowania tego procesu (por. wyrok WSA w Gdańsku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 538/14; wyrok NSA z 25 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 94/12).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

Odnosząc się do wątpliwości w zakresie pytania nr 3 należy wskazać, że regulacje dotyczące ulgi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży zawierają dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że

Według art. 18eb ust. 2 updop,

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy,

W myśl art. 18eb ust. 4 updop,

Według art. 18eb ust. 7 updop,

Jak wynika z opisu sprawy, celem powołanego zwiększenia przychodów i rozpoczęcia bieżącej sprzedaży nowego Produktu Spółka zamierza podejmować działania związane z odpowiednim zareklamowaniem nowego Produktu. Działania te podejmowane będą z uwzględnieniem strategii biznesowej Spółki, tj. koncentracji na bezpośredniej sprzedaży detalicznej w strumieniu e-commerce, z pominięciem sprzedaży w punktach stacjonarnych i tradycyjnych łańcuchach dystrybucyjnych. Spółka zakłada zatem podejmowanie szeroko zakrojonych działań promocyjno-informacyjnych i ponoszenie kosztów z nimi związanych, w szczególności związanych z zakupem (od zewnętrznego podmiotu) przestrzeni reklamowych w sieci Internet, tj. związanych z zakupem miejsc reklamowych w postaci tzw. banerów.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że jak wynika z treści wniosku, w pierwszym etapie Wnioskodawca zamawia towar (suplement lub kosmetyk) w formule white label w zakładzie produkcji kontraktowej (np. zamawia kapsułki o określonym składzie), przekazując zakładowi produkcyjnemu recepturę, parametry fizyczne oraz wymagania ilościowo/jakościowe.

Dostawa dokonywana jest w nieoznakowanych opakowaniach jednostkowych (np. nieoklejone buteleczki zawierające określoną ilość kapsułek), zebranych w większe formy np. karton, paleta, etc.).

Następnie, Wnioskodawca przeprowadza kontrolę jakości oraz samodzielnie konfekcjonuje Produkt.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w art. 18eb updop, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 updop przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 updop wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Jeszcze raz podkreślić należy, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Odnosząc się wprost do pytania będącego przedmiotem wniosku, tj. ustalenia, czy w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów, stanowiące koszty działań promocyjno-informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących:

 a) koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

 b) koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

 c) koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS,

 d) koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień,

należy wskazać, że nie może pozostać bez znaczenia fakt, że w przypadku wytworzenia Produktów Wnioskodawca korzysta z usług podmiotu trzeciego.

Organ ponownie zaznacza, że zgodnie z art. 18eb ust. 2 updop przez produkt rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

Ustawodawca nie wprowadził na potrzeby przepisu art. 18eb definicji „wytworzenia” rzeczy, należy więc posłużyć się potocznym rozumieniem tego słowa. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego ( https://sjp.pwn.pl/) „wytworzyć” to „zrobić, wyprodukować coś”.

Jak wynika z treści wniosku, przedmiotem zamówienia nie jest zakup produktu od podmiotu trzeciego, ale wytworzenie przez ten podmiot ściśle oznaczonej rzeczy na zamówienie Spółki.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca nie może zostać uznany za podmiot wytwarzający Produkt, w rozumieniu art. 18eb ust. 2 updop.

Podsumowując powyższe wyjaśnienia oraz mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz zdarzenie przyszłe sprawy należy stwierdzić, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, dotyczące ustalenia, czy w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT, i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów stanowiące koszty działań promocyjno-informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących:

a)koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

b)koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

c)koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS,

d)koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień,

należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

  - planowana przez Spółkę działalność, obejmująca pełną realizację Projektów stworzenia nowego Produktu, w tym działania kreacyjne jak i działania wdrożeniowe podejmowane do momentu zgłoszenia wprowadzenia Produktu do obrotu przed uruchomieniem produkcji bieżącej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d CIT, w zakresie:

   - polegających na opracowaniu koncepcji Produktu (tj. wymaganego działania i podstawowych parametrów), opracowanie składu Produktu (tj. składników aktywnych odpowiadających za określone działanie), opracowaniu kreacji Produktu (tj. brandu, całościowej charakterystyki i parametryzacji) - jest prawidłowe,

   - w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe;

   - w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na prototyp, zgodnie z art. 18ea CIT, i odliczyć od podstawy opodatkowania 30% kosztów wprowadzenia na rynek nowego Produktu, które w omawianym zakresie stanowią wydatki niezbędne dla celów uzyskania odpowiednich notyfikacji umożliwiających wprowadzenie Produktu na rynek, obejmujące opisane we wniosku:

 a. koszty wykonania badań (laboratoryjnych oraz aplikacyjnych),

 b. koszty przygotowania ekspertyz,

 c. koszty przygotowania dokumentacji jakościowej (lub jej części),

 d. koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium Polski,

 e. koszty opłat związanych z przeprowadzeniem postępowania o dopuszczenie nowego Produktu do obrotu na terytorium innych krajów (zgodnie z lokalnym prawodawstwem),

- jest nieprawidłowe;

  - w związku z opisywanymi działaniami Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi prowzrostowej, zgodnie z art. 18eb CIT, i odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych Produktów stanowiące koszty działań promocyjno-informacyjnych opisanych we wniosku i obejmujących:

 a. koszty zakupu przestrzeni reklamowych w sieci Internet związanych z zakupem tzw. banerów,

 b. koszty zakupu usług związanych z opracowaniem banerów, stron promujących dany Produkt lub stron sprzedażowych danego Produktu,

 c. koszty zakupu usług telekomunikacyjnych związanych z wysyłką SMS,

 d. koszty pracownicze związane z pracą pracowników lub zleceniobiorców Spółki dotyczące wysyłki SMS, wysyłki e-maili, opracowania banerów, stron promocyjnych lub sprzedażowych, czy też opracowania treści odpowiednich powiadomień

- jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).