Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.526.2022.1.KK

Opodatkowanie sprzedaży i nabycia gazu w systemie gazowym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie opodatkowania sprzedaży i nabycia gazu w systemie gazowym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka A została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego 11 sierpnia 2020 r. pod numerem (…). Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. handel gazem PKD 35.14.Z.

Podmiot został zarejestrowany przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w (…), w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (CRPA) (…). Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał (…) decyzję o przyznaniu koncesji na obrót paliwami gazowymi. (…) Spółka otrzymała z URE koncesję na obrót gazem ziemnym za granicą.

W tym samym czasie została podpisana umowa z giełdą litewską na transgraniczny obrót gazem pomiędzy Polską a Litwą. Stroną transakcji jest litewska giełda (…), bez odbiorców końcowych.

Gaz jest dostarczany wyłącznie przez systemy gazowe – (…) (po stronie litewskiej) i (…) (po stronie polskiej). Podmiot posiada dostęp do platformy aukcyjnej dla przepustowości transgranicznej organizowanej przez (…) – (…).

Dodatkowo, Spółka uzyskała koncesję na Obrót Gazem Ziemnym na terenie Republiki Czeskiej i zamierza dokonywać handlu na giełdach (…) oraz (…) jak również dokonywać importu paliwa gazowego poprzez połączenie z Czechami do Polski jak również z Czech przez Polskę na Litwę.

Przez system gazowy należy rozumieć system znajdujący się na terytorium UE, lub jakąkolwiek sieć połączoną z takim systemem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2)eksport towarów,

3)import towarów na terytorium kraju,

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju,

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dostawa energii i gazu jest zasadniczo traktowana dla celów podatku VAT jako dostawa towaru.

Miejscem dostawy towarów, w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym do podmiotu będącego podatnikiem (art. 15 ust. 2) jest miejsce, gdzie podmiot posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy poddać analizie fakt, czy transakcje, o których mowa w opisie stanu faktycznego, będą stanowiły wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez WNT (art. 9 ust. 1) rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane na terytorium państwa członkowskiego, inne niż terytorium państwa rozpoczynającego wysyłkę.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju, na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Należy jednak wskazać, że przepisy ustawy o VAT, zgodnie z regulacjami Dyrektywy 2006/112/WE Rady Europejskiej z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L 347/1 ze zm. zwanej dalej „Dyrektywa 2006/112/WE”) – przewidują wyłączenia od uznawania dokonywanych transakcji mieszczących się w ogólnym schemacie WNT i WDT, za tego typu czynności.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy, przemieszczenia towarów, o których mowa w art. 11 ust. 1 przez podatnika lub na jego rzecz, nie uznaje się za WNT w przypadku, gdy przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym.

Natomiast w przypadku WDT, na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 9 ustawy, przemieszczenia towarów, o których mowa w ust. 3 przez podatnika lub na jego rzecz, nie uznaje się za WDT, w przypadku, gdy przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym.

W ustawie o VAT wskazano zatem wprost, że w przypadku, gdy przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, to takiej czynności nie uznaje się za WDT lub WNT. Uznać jednak należy, że w preambule do Dyrektywy 2006/112 w punkcie 19 wskazano, że do celów VAT gaz i energię elektryczną uznaje się za towary. Problematyczną kwestią jest natomiast określenie miejsca dostawy.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, w przypadku dostawy do podatnika-pośrednika gazu w systemie gazowym znajdującym się na terenie Wspólnoty, uznaje się miejsce, w którym podatnik-pośrednik ma siedzibę swojej działalności. Dla celów ust. 1 „podatnik-pośrednik” oznacza podatnika, którego główna działalność w odniesieniu do zakupu gazu, polega na odsprzedaży tych produktów i którego własna konsumpcja tych produktów jest nieznaczna.

Ustawodawca uznał, że miejsce świadczenia dla dostaw tych towarów znajdować się będzie w państwie nabywcy, lecz przy wykorzystaniu mechanizmu reverse charge, bez traktowania powyższych transakcji jako wewnątrzwspólnotowych. Tak więc przemieszczenie gazu w systemie gazowym nie jest wewnątrzwspólnotową dostawą tych towarów i jednocześnie nie kreuje wewnątrzwspólnotowego nabycia w państwie ich przeznaczenia.

Pytania

1.Czy Spółka postępuje właściwie, prezentując w deklaracji VAT-7 i pliku JPK_V7M dostawę gazu na rzecz giełdy litewskiej w poz. 11 „Wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju”?

2.Czy Spółka postępuje właściwie, ujmując nabycie gazu na giełdzie litewskiej w poz. 31 i 32 jako „Wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy”?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, jeżeli nabywca gazu posiada siedzibę działalności na Litwie, a głównym celem nabycia gazu jest jego odsprzedaż w systemie gazowym, to miejscem opodatkowania będzie Litwa.

Taka sprzedaż przez Podatnika, nie będzie opodatkowana w Polsce i została ujęta w deklaracji VAT przez Spółkę jako dostawa towarów poza terytorium kraju i ujęta w pliku JPK jako „Dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju” poz. 11 deklaracji VAT. Nie jest to bowiem żadną z czynności podlegających opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

W przypadku zakupu gazu w systemie gazowym w zakresie ustalenia miejsca dostawy należy rozpatrywać analogicznie. Nabywca (Spółka) jest zobowiązany do opodatkowania nabytego gazu według zasad właściwych na terytorium Polski. Nabywca takie nabycie ujmuje w pliku JPK w poz. 31 oraz 32 jako „Dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy” (wykazuje nabywca).

Spółka, jako nabywca towarów, oprócz obowiązku rozliczenia VAT należnego, będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony na podstawie art. 86 ust. 1.

Na chwilę obecną stawka VAT na gaz została obniżona do 0% w ramach działania tarczy antyinflacyjnej wprowadzonej przez Rząd RP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej jako: „ustawa”):

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Według art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W konsekwencji, w rozumieniu ustawy, dostawa gazu stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Według art. 17 ust. 2 ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Norma wskazana w art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy ustanawia zatem miejsce dostawy gazu w systemie gazowym dla sytuacji gdy nabywca jest podatnikiem który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel czy rezultat działalności z wyjątkiem podmiotu działającego jako organ władzy publicznej. Dla zastosowania tej reguły ustalania miejsca świadczenia konieczne jest ponadto, aby ten podatnik występował w charakterze pośrednika lub „handlowca”, tzn. podmiotu, który nabywa gaz nie po to, aby go zużyć na własne potrzeby (poza marginalnym zużyciem), lecz w celu odsprzedania za pośrednictwem stosownego systemu.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy, miejsce dostawy gazu w systemie gazowym jest ustalane na podstawie siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nabywcy. Jest to niezależne zarówno od tego gdzie podmiot pośredniczący (nabywający i odsprzedający gaz) nabędzie gaz oraz od tego gdzie odsprzeda ten gaz. I tak, miejscem opodatkowania dostawy gazu w systemie gazowym jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczany jest gaz – miejsce, gdzie nabywca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Przy tym, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy:

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka otrzymała z URE koncesję na obrót gazem ziemnym za granicą.

W tym samym czasie została podpisana umowa z giełdą litewską na transgraniczny obrót gazem pomiędzy Polską a Litwą. Stroną transakcji jest litewska giełda, bez odbiorców końcowych.

Gaz jest dostarczany wyłącznie przez systemy gazowe – (…) po stronie litewskiej) i (…) (po stronie polskiej). Podmiot posiada dostęp do platformy aukcyjnej dla przepustowości transgranicznej organizowanej przez (…) – (…).

Dodatkowo, Spółka uzyskała koncesję na Obrót Gazem Ziemnym na terenie Republiki Czeskiej i zamierza dokonywać handlu na giełdach (…) oraz (…) jak również dokonywać importu paliwa gazowego poprzez połączenie z Czechami do Polski jak również z Czech przez Polskę na Litwę.

Wnioskodawca wskazał, że przez system gazowy należy rozumieć system znajdujący się na terytorium UE, lub jakąkolwiek sieć połączoną z takim systemem.

Dostawa energii i gazu jest zasadniczo traktowana dla celów podatku VAT jako dostawa towaru.

Miejscem dostawy towarów, w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym do podmiotu będącego podatnikiem jest miejsce, gdzie podmiot posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Spółka postępuje właściwie, prezentując w deklaracji VAT-7 i pliku JPK_V7M dostawę gazu na rzecz giełdy litewskiej w poz. 11 „Wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju” oraz czy Spółka postępuje właściwie, ujmując nabycie gazu na giełdzie litewskiej w poz. 31 i 32 jako „Wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy”.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:

Według art. 99 ust. 11c ustawy:

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Od 1 października 2020 r., kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) – dalej: „rozporządzenie”.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

·szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy);

·szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).

Zatem od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z 1 kwietnia 2020 r. (Dz. U. poz. 576) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z 25 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1127) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia:

Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:

Z powyższych przepisów wynika, że w deklaracji podatkowej należy wykazać m.in. sprzedaż która ma miejsce poza terytorium kraju oraz dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zgodnie z pkt 4.1 Objaśnień co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposobu wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy, zwanych dalej: „Objaśnieniami”, będących załącznikiem do rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług:

Przy tym, w JPK_V7M i JPK_V7K przewidziano dwa pola, w których wykazuje się sprzedaż opodatkowaną poza granicami kraju, tj. K_11 i P_11.

W polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, w stosunku do których podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju – wykazaną w K_11.

Natomiast dostawy towarów dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy, wykazuje się w polu K_31 oraz K_32.

W polu K_31 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, natomiast w polu K_32 wykazuje się wysokość podatku należnego wynikającą z dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz wskazane we wniosku informacje odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że sprzedaży gazu w systemie gazowym na rzecz podatników zarejestrowanych w państwach Unii Europejskiej nie należy rozpoznawać jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabycia gazu w systemie gazowym od podatników zarejestrowanych w państwach Unii Europejskiej nie należy rozpoznawać jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W analizowanym przypadku sprzedaż gazu w systemie gazowym na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy, podlega opodatkowaniu w kraju, gdzie nabywca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gazu w systemie gazowym na rzecz zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej za granicą kontrahenta zagranicznego, który posiada siedzibę w państwie Unii Europejskiej (skoro z opisu sprawy nie wynika aby gaz był dostarczany do stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej kontrahenta zagranicznego) sprzedaż gazu podlega opodatkowaniu w kraju siedziby tego kontrahenta.

W konsekwencji Wnioskodawca sprzedaży gazu w systemie gazowym na rzecz kontrahenta zagranicznego nie opodatkowuje na terytorium Polski i ujmuje taką sprzedaż jako dostawę towarów poza terytorium kraju – pole K_11 w JPK_V7M.

Natomiast w przypadku gdy Wnioskodawca dokonuje zakupu gazu w systemie gazowym od zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej za granicą kontrahenta zagranicznego, który posiada siedzibę w państwie Unii Europejskiej nabycie gazu podlega opodatkowaniu w Polsce, gdzie Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jednocześnie skoro Wnioskodawca jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy natomiast kontrahent zagraniczny jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz niezarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, Wnioskodawca na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy jest zobowiązany do opodatkowania nabytego gazu według właściwych zasad na terytorium Polski. Wnioskodawca takie nabycie gazu w systemie gazowym ujmuje jako dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy – pole K_31 oraz K_32 w JPK_V7M.

W konsekwencji, Spółka postępuje właściwie, prezentując w deklaracji JPK_V7M dostawę gazu na rzecz giełdy litewskiej w polu K_11 „Wysokość podstawy opodatkowania wynikająca z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju”. Spółka postępuje również właściwie, ujmując nabycie gazu na giełdzie litewskiej w polu K_31 jako „Wysokość podstawy opodatkowania wynikająca z dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy” oraz w polu K_32 „Wysokość podatku należnego wynikająca z dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy”.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.).