Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.776.2022.1.ENB

Obowiązek podatkowy z tytułu przekazania nieodpłatnie egzemplarzy autorskich.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych przekazywania egzemplarzy autorskich książek. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Uniwersytet (...) (dalej jako: Uczelnia) jest uczelnią publiczną w rozumieniu art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 z późn. zm.).

W strukturach Uczelni, wśród innych jednostek administracyjnych, funkcjonuje wydawnictwo uczelniane, które prowadzi działalność wydawniczą na potrzeby Uczelni. Przedmiotem tej działalności jest merytoryczna i organizacyjno-techniczna obsługa procesu wydawniczego, wydawanie publikacji i ich rozpowszechnianie, popularyzacja dorobku naukowego pracowników Uczelni. Wydawnictwo działa na podstawie rocznego Planu Wydawniczego, zatwierdzanego każdorazowo przez Władze Uczelni.

Znaczną część produkcji wydawniczej stanowią podręczniki dydaktyczne. Są przeznaczone do nauczania prowadzonych przedmiotów, stanowią materiał edukacyjny dla studentów wszystkich lat i kierunków. Co do zasady, mają określoną cenę sprzedaży. Sprzedaż prowadzą księgarnie zewnętrzne.

Z autorami podręczników są zawierane umowy wydawnicze, na mocy których dochodzi do przeniesienia na Uczelnię autorskich praw majątkowych w zakresie niezbędnym do wydania publikacji. Autorom przysługuje wynagrodzenie w określonej umową kwocie, tj. (...)% ceny sprzedanego egzemplarza - płatne jednorazowo, po sprzedaży całego nakładu. Umowa wydawnicza określa nakład egzemplarzy do publikacji.

Wynagrodzenie autorskie obejmuje należności za:

1)napisanie i dostarczenie utworu w umówionej postaci oraz wykonanie korekty autorskiej,

2)przeniesienie praw w zakresie ustalonym umową,

3)utrwalenie, zwielokrotnienie i wprowadzenie dzieła do obrotu.

Oprócz wynagrodzenia, w ramach umowy wydawniczej, każdemu autorowi zapewnia się po 2 egzemplarze autorskie nieprzeznaczone do sprzedaży, jako potwierdzenie wykonania umowy. Egzemplarze autorskie są przekazywane autorom nieodpłatnie.

Pytania

1)Czy przekazywanie autorom egzemplarzy autorskich powoduje powstanie po stronie autorów przychodu?

2)Jak należy ustalić wartość przychodu powstającego po stronie autorów?

3)Do jakiego rodzaju (źródła) przychodu należy zakwalifikować wartość nieodpłatnie przekazanych egzemplarzy autorskich?

4)Czy Uczelnia ma obowiązek naliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych?

5)W jakiej pozycji formularza PIT-11 należy ująć osiągnięty przychód z tytułu otrzymanych egzemplarzy autorskich?

Państwa stanowisko w sprawie

Otrzymanie egzemplarzy autorskich stanowi dla autora przysporzenie majątkowe, które stanowi przychód z nieodpłatnego świadczenia. Przychód ten wycenia się po cenie egzemplarzy autorskich przeznaczonych do sprzedaży, wartość która stanowi podstawę opodatkowania. Przychód kwalifikuje się do źródła przychodów, o którym mowa w art.10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z innych źródeł przychodów). Przedmiotowy przychód nie jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście (art.10 ust. 1 pkt 2 UPDOF). W związku z przekazaniem egzemplarzy autorskich na Uczelni nie ciąży obowiązek uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast Uczelnia jest zobowiązana do wykazania tego przychodu w PIT-11 w części dotyczącej informacji o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (część „F” formularza PIT-11 obowiązującego w 2022 r.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 2 – działalność wykonywana osobiście;

pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

pkt 9 – inne źródła.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z kolei na mocy art. 20 ust. 1 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Z opisu zdarzenia wynika, że jesteście Państwo Uczelnią publiczną. W strukturach Uczelni, funkcjonuje wydawnictwo uczelniane, które prowadzi działalność wydawniczą na potrzeby Uczelni. Znaczną część produkcji wydawniczej stanowią podręczniki dydaktyczne. Co do zasady, mają określoną cenę sprzedaży. Sprzedaż prowadzą księgarnie zewnętrzne.

Z autorami podręczników są zawierane umowy wydawnicze, na mocy których dochodzi do przeniesienia na Uczelnię autorskich praw majątkowych w zakresie niezbędnym do wydania publikacji. Autorom przysługuje wynagrodzenie w określonej umową kwocie, tj. (...)% ceny sprzedanego egzemplarza - płatne jednorazowo, po sprzedaży całego nakładu. Umowa wydawnicza określa nakład egzemplarzy do publikacji.

Wynagrodzenie autorskie obejmuje należności za:

1)napisanie i dostarczenie utworu w umówionej postaci oraz wykonanie korekty autorskiej,

2)przeniesienie praw w zakresie ustalonym umową,

3)utrwalenie, zwielokrotnienie i wprowadzenie dzieła do obrotu.

Oprócz wynagrodzenia, w ramach umowy wydawniczej, każdemu autorowi zapewnia się po 2 egzemplarze autorskie nieprzeznaczone do sprzedaży, jako potwierdzenie wykonania umowy. Egzemplarze autorskie są przekazywane autorom nieodpłatnie.

Stosownie do art. 63 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509):

Jeżeli umowa obejmuje sporządzenie egzemplarzy przeznaczonych do udostępnienia publiczności, twórcy należą się egzemplarze autorskie w liczbie określonej w umowie.

Egzemplarze autorskie nie są wliczane do nakładu i nie mogą również być brane pod uwagę przy obliczaniu wynagrodzenia autorskiego w tych przypadkach, gdy jest ono związane z liczbą egzemplarzy dzieła. Niezależnie jednak od tego, że egzemplarzy autorskich nie zalicza się do nakładu utworu, ani nie stanowią podstawy obliczenia wynagrodzenia autora, to ich wartość stanowi, z uwagi na brak wyłączenia z opodatkowania, przychód autora z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dochód z tego tytułu w sposób bezpośredni wiąże się z honorarium twórcy za wydanie dzieła.

W kontekście przedstawionego przez Państwa stanowiska wyjaśnić również należy, że o kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, a nie forma zobowiązania stosunku prawnego. Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie, to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i moment jej zawarcia.

W konsekwencji wartość przekazanych autorowi, będącemu osobą fizyczną, egzemplarzy autorskich, stanowi dla niego przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość przychodu należy obliczyć przy zastosowaniu zasad określonych w ww. art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku. Wartość przychodu należy zatem ustalić na podstawie cen egzemplarzy będących przedmiotem sprzedaży (na podstawie ich ceny rynkowej).

W związku z zakwalifikowaniem przychodu związanego z otrzymaniem praw autorskich do przychodów z praw majątkowych, ciążył na Państwu obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, przekazania kwot pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki na rachunek urzędu skarbowego.

Stosownie bowiem do art. 41 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl natomiast art. 41 ust. 1a ustawy:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1)w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;

2)w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Zatem, po zakończonym roku podatkowym jesteście Państwo zobowiązani w myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym do sporządzenia i przesłania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy oraz przekazania podatnikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy stosownie do treści art. 42 ust. 2 ww. ustawy.

Przychód z tytułu praw majątkowych należy wykazać w części „E” informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 w rubryce „Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”.

W konsekwencji Państwa stanowisko, zgodnie z którym przychód z tytułu otrzymania egzemplarzy autorskich należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, w odniesieniu do którego nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika, a wyłącznie obowiązki informacyjne należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).