Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.741.2022.1.ENB

Odliczenie podatku zapłaconego w Norwegii.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy odliczenia podatku zapłaconego w Norwegii. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pracuje Pan w Norwegii od 2008 r. Posiada Pan przychody z Norwegii. Dodatkowo jest Pan emerytem na terytorium RP.

Podatek dochodowy od dochodu z Norwegii płaci Pan zgodnie z przepisami w Norwegii. Zgodnie z Konwencją MLI, po zmianie przepisów przychody z Norwegii wykazał Pan w polskim urzędzie skarbowym na deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG za 2021 rok.

Po złożeniu pierwszej wersji deklaracji podatek do dopłaty wyniósł 757 zł. Rozliczenie było przygotowane i złożone przez wykwalifikowane i doświadczone biuro zajmujące się wszelkimi sprawami polsko-norweskimi. Był Pan zmuszony zrobić korektę wyżej wymienionej deklaracji w związku z niewykazaniem wszystkich dni pobytu w Norwegii, przez co dochód z Norwegii był zawyżony.

Po korekcie deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG za 2021 rok wyliczono podatek do zwrotu w kwocie 109 zł. Korektę ww. deklaracji robiło inne biuro rachunkowe, również znające przepisy norweskie.

Po złożeniu korekty deklaracji został Pan poproszony o przedłożenie dokumentów związanych z rozliczeniem podatkowym z Norwegii. Pracownik urzędu skarbowego wezwał Pana do ponownej korekty bowiem stwierdził, że nieprawidłowo został wykazany podatek zapłacony w Norwegii, z czym się Pan nie zgadza.

Opisał i przetłumaczył Pan podstawowe składniki miesięcznego odcinka wypłaty oraz rozliczenia rocznego ze skatteetaten (norweski urząd podatkowy).

I.Payslip od pracodawcy „X” (tł. odcinek wypłaty) zawiera podany okres za jaki jest naliczone i wypłacone wynagrodzenie, datę wynagrodzenia, kogo dotyczy, na jaki nr konta jest wypłacane i zawiera kilka składników.

Najważniejsze są pozycje:

1)po angielsku „tax deduction basis” lub po norwesku „grunnlag prosentrekk”(tł. podstawa obliczenia podatku),

2)po norwesku „skattetrekk” (tł. podatek) oraz

3)po angielsku „payment amount” (tł. kwota wypłaty).

II.Utbetalingsoversikt z NAV, czyli odcinek dotyczący zasiłku dla bezrobotnych (tł. przegląd wypłat).

Ten odcinek zawiera :

1)po norwesku „dagpenger brutto” (tł. zasiłek dla bezrobotnych brutto),

2)po norwesku „trygdeavift” (tł. podatek do ubezpieczeń społecznych),

3)po norwesku „trekk av forskudd dagpenger” (tł. podatek od zaliczki na zasiłek dla bezrobotnych) - ta zaliczka na zasiłek była wypłacana w czasie epidemii covid, w związku z masowymi zwolnieniami urząd NAV nie był w stanie w terminie rozpatrzeć wszystkich wniosków. W związku z powyższym wypłacał zaliczki na poczet późniejszego przyznanego zasiłku dla bezrobotnych i w momencie wypłaty tej zaliczki na zasiłek dla bezrobotnych nie była pobrana zaliczka na podatek. Dopiero po przyznaniu zasiłku zaczęto pobierać podatek w związku z czym na odcinku wypłaty z NAV jest właśnie ta pozycja,

4)po norwesku „skattetrekk” (tł. podatek) - podatek od wypłaconego za dany okres, czyli za 2 tygodnie zasiłku,

5)po norwesku „netto betalt” (tł. wypłata netto).

W obu przypadkach jest pobierana jedna kwota: „skattetrekk” – (tł. podatek).

Norwegia „wrzuca wszystko do jednego worka”, którym jest dla nich podatek czyli „skettetrekk”. Na żadnym „payslipie” od pracodawcy czy NAV nie ma pobranej kwoty na system zabezpieczenia społecznego.

Konsultował się Pan oprócz kilku biur w Norwegii i Polsce, również w tamtejszym urzędzie skarbowym „skatteetaten”. Chciał Pan się dowiedzieć ile procent od pobranej zaliczki na podatek jest przeznaczany na system ubezpieczenia społecznego. Uzyskał Pan odpowiedź, że nie ma osobno zaliczek na podatek i osobno na ubezpieczenie społeczne. Jest tylko podatek - jedna kwota - ujęta w pozycji na odcinku wypłaty jako „skettetrekk”. Nie ma również osobnych składek na ubezpieczenie zdrowotne. W Norwegii na miesięcznych payslipach jest wykazywana jedna kwota - jest to po norwesku "skattetrekk". W rocznym rozliczeniu z norweskiego urzędu skarbowego jest wykazane wiele pozycji, z których wymienił Pan najważniejsze:

1)„income” (tł. przychody),

2)„income tax” (tł. podatek dochodowy) – składa się z kwot:

–income tax to the state,

–equalisation tax,

–income tax to municipality and county,

–income tax to the state,

–bracket tax on personal income,

–national insurance contributions (tł. podatek dochodowy na rzecz państwa, podatek wyrównawczy; podatek dochodowy na rzecz gminy i powiatu; podatek dochodowy na rzecz państwa, podatek dochodowy od osób fizycznych; składki na ubezpieczenia).

W rocznym rozliczeniu jest więc pozycja składki na ubezpieczenia społeczne, jednak wszystko jest zsumowane jako jedna kwota podatku i tytuł tej pozycji zsumowanej to „income tax” czyli podatek dochodowy.

3)„provisionally calculated tax and duties” (tł. podatki i cła wyliczone tymczasowo) - tłumacząc to na język polski to wstępnie obliczony podatek - podatek należny i właśnie tą pozycję kazał Panu wykazać w polskim rozliczeniu norweski urząd skarbowy. Jest to podatek należny po uwzględnieniu zwrotu podatku z Norwegii.

Tak uważają również biura rachunkowe. W tej kwocie jest wliczona pozycja -składki na ubezpieczenie społeczne. Nie jest ona podzielona jak w Polce, lecz w Norwegii wchodzi w skład podatku dochodowego, czyli podatku należnego „provisionally calculated tax and duties”.

4)„withholding tax” (tł. podatek u źródła) czyli pobrane zaliczki przez cały rok.

W rocznym rozliczeniu nie ma w Norwegii wykazanego osobno należnego podatku a osobno składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W Norwegii, pomimo, że składki są wymienione to i tak zsumowane są jako jedna wartość. Jest jedna kwota zawierająca wszystkie podatki i składki jako podatek należny dochodowy.

W urzędach skarbowych uzyskał Pan informację, że Norwegia wysyła do Polski 2 informacje na temat podatników z Polski:

1)przychody – „income” i

2)obliczony należny podatek dochodowy – „provisionally calculated tax and duties” - czyli kwota razem ze składkami, po uzwględnieniu zwrotu podatku z Norwegii.

W Norwegii występuje dużo zwrotów podatku, są one wypłacane jesienią. W Polsce należy się rozliczyć do kwietnia. Podatnik często wykazuje w Polsce zapłacone zaliczki przez cały rok czyli podatek u źródła „withholding tax”, bez uwzględniania zwrotów podatku. Następnie jest wzywany do zrobienia korekty, bo Norwegia przesłała informację o przychodzie i podatku należnym, czyli już po uwzględnieniu zwrotu podatku czyli pozycję – „provisionally calculated tax and duties”.

Dzieje się tak przeważnie po 2 latach, ponieważ z takim opóźnieniem Norwegia wysyła informacje. Następnie urząd skarbowy nakazuje wykazać podatek pomniejszony o zwrot podatku czyli pozycję - podatek dochodowy należny obliczony „provisionally calculated tax and duties” - czyli razem ze składkami na ubezpieczenia społeczne.

Najpierw każą więc dzielić kwotę na składki i podatek, a po 2 latach robić korektę uwzględniając zwrot podatku, gdzie biorą pod uwagę podatek dochodowy należny obliczony „provisionally calculated tax and duties” czyli kwotę zawierającą też składki społeczne.

Skatteetaten nie wysyła do Polski żadnej informacji o zapłaconych składkach na ubezpieczenia społeczne. W Norwegii liczy się jeden podatek – jest to suma wszystkich zaliczek i składek. Taki też podatek został przez Pana wykazany. W Norwegii składki na ubezpieczenia społeczne nie są odliczane od przychodu, więc można je odliczyć w Polsce. Dlatego też można ująć je jako jedną kwotę w pozycji zapłacony podatek za granicą w załączniku ZG, analogicznie jak to robi Norwegia, czyli traktuje wszystkie zaliczki na podatki i składki na ubezpieczenia społeczne jako jedną kwotę.

Takie informacje są brane pod uwagę przez polskie urzędy skarbowe. Tak też Pan zrobił i uważa Pan, że zrobił to poprawnie.

Pytanie

Czy prawidłowym było wykazanie w załączniku ZG w PIT-36 za 2021 r. podatku zapłaconego za granicą czyli kwoty z rocznego rozliczenia podatkowego z Norwegii z pozycji „provisionally calculated tax and duties” czyli należny obliczony podatek dochodowy?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że właściwie wykazał Pan podatek zapłacony za granicą jako kwotę z pozycji norweskiego rozliczenia rocznego czyli „provisionally calculated tax and duties”.

Zrobił to Pan za pośrednictwem 2 różnych biur. Konsultował się Pan z polskimi wojewódzkimi urzędami skarbowymi, które jasno stwierdziły, że właśnie o tej kwocie podatku dostają informację z Norwegii, czyli podatek obliczony należny bez żadnego podziału na składki społeczne. Konsultował Pan się również z norweskim urzędem, i taką właśnie instrukcję i potwierdzenie od nich Pan otrzymał. Jest to ewidentnie ta sama kwota, czyli obliczony podatek należny: czyli kwota z „provisionally calculated tax and duties” z rozliczenia po angielsku. Okoliczność tę w Pana ocenie potwierdza również fakt, że polskie urzędy skarbowe w wezwaniach do korekt deklaracji każą wykazywać właśnie tę kwotę czyli podatek obliczony należny po uwzględnieniu zwrotu podatku, która zawiera wszystkie podatki, czyli w tym do gmin czy składki na ubezpieczenia społeczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Kwestie dotyczące unikania podwójnego opodatkowania w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w Norwegii reguluje Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r., Nr 134, poz. 899 ze zm.; dalej: Konwencja polsko – norweska).

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Norwegia notyfikowały ww. Konwencję polsko – norweską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369, dalej: Konwencja MLI). Zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej umowy podatkowej wynikają z art. 35 Konwencji MLI.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

a)w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz

b)w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeśli nie wskazano inaczej, zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji przez Polskę:

–w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2020 r.; oraz

–w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 maja 2020 r.

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 35 ust. 1 lit. a) Konwencji MLI odnosi się jedynie do podatków pobieranych u źródła od nierezydentów podatkowych – w przepisie tym jest bowiem mowa o podatkach pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji.

W odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, termin rozpoczęcia stosowania Konwencji MLI należy określić na podstawie art. 35 ust. 1 lit. b) Konwencji MLI.

W tym miejscu wskazać należy, że okresem podatkowym dla osoby fizycznej jest rok podatkowy. Stosownie do art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zatem Konwencja MLI ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.

Z opisu zdarzenia wynika, że pracuje Pan w Norwegii od 2008 r., dodatkowo jest Pan emerytem na terytorium RP. Podatek dochodowy od dochodu z Norwegii płaci Pan zgodnie z przepisami w Norwegii. Zgodnie z Konwencją MLI, po zmianie przepisów przychody z Norwegii wykazał Pan w polskim urzędzie skarbowym na deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG za 2021 rok związanych z rozliczeniem podatkowym z Norwegii. Pracownik urzędu skarbowego stwierdził, że nieprawidłowo został wykazany podatek zapłacony w Norwegii, z czym się Pan nie zgadza.

Na żadnym dokumencie od pracodawcy czy NAV nie ma pobranej kwoty na system zabezpieczenia społecznego. W norweskim urzędzie skarbowym „skatteetaten” uzyskał Pan informację, że nie ma osobno zaliczek na podatek i osobno na ubezpieczenie społeczne. Jest tylko podatek - jedna kwota - ujęta w pozycji na odcinku wypłaty jako „skettetrekk”. Nie ma również osobnych składek na ubezpieczenie zdrowotne. W Norwegii na miesięcznych payslipach jest wykazywana jedna kwota - jest to po norwesku "skattetrekk". W rocznym rozliczeniu z norweskiego urzędu skarbowego jest wykazane wiele pozycji, z których wymienił Pan najważniejsze:

1) „income” (tł. przychody),

2) „income tax” (tł. podatek dochodowy) – składa się z kwot:income tax to the state, equalisation tax, income tax to municipality and county, income tax to the state, bracket tax on personal income, national insurance contributions (tł. podatek dochodowy na rzecz państwa, podatek wyrównawczy; podatek dochodowy na rzecz gminy i powiatu; podatek dochodowy na rzecz państwa, podatek dochodowy od osób fizycznych; składki na ubezpieczenia).

W rocznym rozliczeniu jest więc pozycja składki na ubezpieczenia społeczne, jednak wszystko jest zsumowane jako jedna kwota podatku i tytuł tej pozycji zsumowanej to „income tax” czyli podatek dochodowy.

3) „provisionally calculated tax and duties” (tł. podatki i cła wyliczone tymczasowo) - wstępnie obliczony podatek - podatek należny i właśnie tą pozycję kazał Panu wykazać w polskim rozliczeniu norweski urząd skarbowy. Jest to podatek należny po uwzględnieniu zwrotu podatku z Norwegii. W tej kwocie jest wliczona pozycja -składki na ubezpieczenie społeczne. Nie jest ona podzielona jak w Polce, lecz w Norwegii wchodzi w skład podatku dochodowego czyli podatku należnego „provisionally calculated tax and duties”.

4) „withholding tax” (tł. podatek u źródła) czyli pobrane zaliczki przez cały rok.

W rocznym rozliczeniu nie ma w Norwegii wykazanego osobno należnego podatku a osobno składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W Norwegii, pomimo, że składki są wymienione, to i tak zsumowane są jako jedna wartość. Jest jedna kwota zawierająca wszystkie podatki i składki jako podatek należny dochodowy.

Skatteetaten nie wysyła do Polski żadnej informacji o zapłaconych składkach na ubezpieczenia społeczne. W Norwegii liczy się jeden podatek – jest to suma wszystkich zaliczek i składek. Taki też podatek został przez Pana wykazany. W Norwegii składki na ubezpieczenia społeczne nie są odliczane od przychodu, więc można je odliczyć w Polsce. Dlatego uważa Pan, że też można ująć je jako jedną kwotę w pozycji zapłacony podatek za granicą w załączniku ZG, analogicznie jak to robi Norwegia, czyli traktuje wszystkie zaliczki na podatki i składki na ubezpieczenia społeczne jako jedną kwotę.

Pana wątpliwość dotyczy zatem możliwości odliczenia na podstawie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty wykazanej w dokumencie otrzymanym z Norwegii obejmującej zarówno podatek jak i składki na ubezpieczenie społeczne.

W sytuacji gdy świadczenie zgodnie z przepisami Konwencji polsko-norweskiej podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Norwegii, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, stosuje się właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 22 ust. 1 Konwencji polsko-norweskiej, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a)Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu;

b)Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12, 13 lub ustępu 7 artykułu 20 niniejszej Konwencji mogą być opodatkowane w Norwegii, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Norwegii. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Norwegii;

c)Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód;

d)Bez względu na postanowienia litery a), unikanie podwójnego opodatkowania następuje poprzez zastosowanie odliczenia, o którym mowa w literze b) niniejszego ustępu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, jednakże zgodnie z prawem wewnętrznym Norwegii, dochód ten jest zwolniony z podatku.

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że art. 22 ust. 1 lit. a) Konwencji polsko-norweskiej został zastąpiony przez art. 5 ust. 6 Konwencji MLI.

Zgodnie z tym przepisem:

W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mogą być opodatkowane przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez tę drugą Umawiającą się Jurysdykcję wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji), pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na:

i)odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;

ii)odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.

Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji jest zwolniony z opodatkowania przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, wówczas ta Umawiającą się Jurysdykcja może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.

W konsekwencji, w przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami Konwencji może być opodatkowany przez Norwegię (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Norwegię wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Norwegii), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Norwegii. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Norwegii.

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód.

W Polsce natomiast kwestię odliczenia podatku zapłaconego za granica reguluje art. 27 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zgodnie z którym:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Literalne brzmienie ww. przepisów wskazuje zatem, że odliczeniu może podlegać wyłącznie kwota równa podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Oznacza to, że odliczeniu na podstawie art. 27 ust. 9 ustawy może podlegać wyłącznie podatek zapłacony w Norwegii. Jeśli w otrzymanych przez Pana dokumentach zapłacony podatek jest ujęty w jednej kwocie ze składkami na ubezpieczenie społeczne, w celu dokonania odliczenia na podstawie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy dokonać wyodrębnienia zapłaconej składki społecznej i odliczyć wyłącznie kwotę równą zapłaconemu podatkowi. Wyodrębniona składka na ubezpieczenie społeczne może natomiast podlegać odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po spełnieniu warunków wynikających z tego przepisu.

Wobec powyższego Pana stanowisko, zgodnie z którym w druku PIT-ZG należało wykazać kwotę z pozycji „provisionally calculated tax and duties” zawierającą zarówno podatek, jak i składkę na ubezpieczenia społeczne należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).