Interpretacja indywidualna z dnia 13 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.842.2022.2.TR

Sprzedaż nieruchomości (działek) – stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie będzie stanowiła źródła przychodu, albowiem zostanie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tychże nieruchomości (roku 1972), a jednocześnie – nie nastąpi w wykonaniu podatkowoprawnej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna   Pani,

stwierdzam,   że   Pani   stanowisko   w   sprawie   oceny   skutków   podatkowych   opisanego   zdarzenia   przyszłego   w   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   jest   prawidłowe.

Zakres   wniosku   o   wydanie   interpretacji   indywidualnej

8   listopada   2022   r.   wpłynął   Pani   wniosek   z   4   listopada   2022   r.   o   wydanie   interpretacji   indywidualnej,   który   dotyczy   podatku   dochodowego   od   osób   fizycznych.   Uzupełniła   go   Pani   –   w   odpowiedzi   na   wezwanie   –   pismem   z   10   stycznia   2022   r.   (wpływ   11   stycznia 2022   r.).   Treść   wniosku   jest   następująca:

Opis   zdarzenia   przyszłego  

W   1972   r.   Wnioskodawczyni   z   mężem   kupili   na   prawach   współwłasności   gospodarstwo   rolne   i   od   50   lat   są   współwłaścicielami   gospodarstwa   rolnego   –   teraz   już   o   powierzchni   ok.   2   ha.

Kiedy   mąż   zachorował   na   (...),   małżonkowie   musieli   sprzedać   po   kawałku   ziemi,   żeby   były   środki   na   leczenie   i   wydatki   związane   z   chorobą.   Całą   sytuacje   małżonkowie   opisali   w   2016   r.   wypełniając   wniosek   o   wydanie   interpretacji   indywidualnej.   Odpowiedź   otrzymali   22   listopada   2016   r.   znak   (...),   z   której   wynika,   że   stanowisko   jest   prawidłowe.

Teraz   sytuacja   się   trochę   zmieniła,   ponieważ   mąż   Wnioskodawczyni   bardzo   podupadł   na   zdrowiu   przez   prawie   10   lat   choroby,   nie   ma   siły   chodzić,   ani   załatwiać   żadnych   spraw,   postanowił   zrobić   aktem   notarialnym   umowę   darowizny   1/2   swojej   części   współwłasności   na   rzecz   Wnioskodawczyni   i   umowę   dożywocia –   akt   notarialny   z   18   października   2022   r.

Wnioskodawczyni   zastanawia   się,   czy   gdy   teraz   będą   zmuszeni   sprzedać   kawałek   ziemi,   gruntu   rolnego,   to   czy   ta   interpretacja   indywidualna,   którą   mają   jest   aktualna.

Z   uzupełnienia   wniosku   na   wezwanie   wynika,   co   następuje.

W   roku   1972   Wnioskodawczyni   nabyła   współwłasność   nieruchomości   (gospodarstwa   rolnego)   do   małżeńskiego   majątku   dorobkowego.

Celem   nabycia   przez   Wnioskodawczynię   nieruchomości   aktem   notarialnym   z   18   października   2022   r.   było   zapewnienie   dożywotniej   opieki   nad   mężem   i   późniejsza   decyzja   odnośnie   do   opieki   wobec   osoby   Wnioskodawczyni.

Działka   x   jest   to   działka   zabudowana   domem   i   budynkami   gospodarczymi;   jest   to   siedlisko   małżonków,   gdzie   mieszkają.  

Pozostałe   działki są   to   grunty   orne   –   łąki,   gdzie   sąsiad   kosi   i   zbiera   siano,   w   zamian   za   co   grunty   są   utrzymane   w   kulturze   rolnej.

Na   dzień   planowanej   sprzedaży   działki   będą   objęte   miejscowym   planem   zagospodarowania   przestrzennego   i   przeznaczone   pod   zabudowę,   a   objęcie   i   przeznaczenie   będą   wynikały   z   uchwalonego   przez   gminę   planu   zagospodarowania   przestrzennego,   gdzie   uchwalenie   planu   nastąpi   bez   jakichkolwiek   starań   ze   strony   Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni   nie   poczyniła/nie   poczyni   żadnych   działań   dotyczących   zwiększenia   wartości   nieruchomości,   uatrakcyjnienia   nieruchomości   (np.   wydzielenie,   podział,   budowa   drogi,   doprowadzenie   sieci   wodociągowej,   energetycznej).

W   stosunku   do   przedmiotowych   działek   Wnioskodawczyni   nie   podejmowała/nie   będzie   podejmowała   takich   działań   jak:   zmiana   przeznaczenia   terenu,   wystąpienie   o   decyzję   o   wyłączeniu   gruntów   z   produkcji   rolnej,   lub   jakichkolwiek   innych   działań.

Każda   działka   ma   warunki   zabudowy,   o   które   Wnioskodawczyni   wspólnie   z   mężem   występowali   ,   gdy   mieli   współwłasność   majątkową.   O   zagospodarowanie   terenu   Wnioskodawczyni   nie   występowała,   ani   nie   zamierza   występować.

Wnioskodawczyni   nie   podjęła/nie   podejmie   działań   w   celu   sprzedaży   każdej   z   działek,   to   jest   już   sprzedanych   i   będących   przedmiotem   sprzedaży.

Wnioskodawczyni   pozyskała/pozyska   nabywcę   dla   sprzedawanych   działek   zaocznie   tzw.   „pocztą   pantoflową”   („ludzie   chodzą,   pytają,   jeden   drugiemu   coś   powie”).

Oprócz   wymienionych   we   wniosku,   Wnioskodawczyni   nie   dokonywała   wcześniej   sprzedaży   nieruchomości   i   nie   posiada/nie   będzie   posiadała   innych   nieruchomości   przeznaczonych   w   przyszłości   do   sprzedaży.

Pytanie  

Czy   w   związku   ze   sprzedażą   działek   rolnych   Wnioskodawczyni   ma   obowiązek   zapłaty   podatku   dochodowego?  

Pani   stanowisko   w   sprawie

Zdaniem   Wnioskodawczyni,   nie   powinna   płacić   podatku   dochodowego,   ponieważ   od   wydania   poprzedniej   interpretacji   podatkowej   zmieniło   się   tylko   to,   że   po   50   latach   współwłasności   z   mężem,   została   sama   obarczona   odpowiedzialnością   i   opieką   nad   całością   gospodarstwa.   Mąż   potrzebuje   całkowitej   pomocy.

Również   w   uzupełnieniu   wniosku   Zainteresowana   wskazała,   że   jest   zwolniona   z   zapłaty   podatku   dochodowego.

Ocena   stanowiska  

Stanowisko,   które   przedstawiła   Pani   we   wniosku   jest   prawidłowe.  

Uzasadnienie   interpretacji   indywidualnej

Zgodnie   z   przepisem   art.   9   ust.   1   ustawy   z   dnia   26   lipca   1991   r.   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   (t.   j.   Dz.   U.   z   2022   r.   poz.   2647   ze   zm.):

W   myśl   art.   10   ust.   1   pkt   8   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych:

Jeżeli   zatem   odpłatne   zbycie   nieruchomości   i   ww.   praw   majątkowych   następuje   przed   upływem   5   lat   licząc   od   końca   roku   kalendarzowego,   w   którym   nastąpiło   nabycie   i   nie   zostaje   dokonane   w   wykonywaniu   działalności   gospodarczej   stanowi   źródło   przychodu,   o   którym   mowa   w   art.   10   ust.   1   pkt   8   lit.   a-c   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych.

W   przypadku   odpłatnego   zbycia   nieruchomości   lub   ich   części   oraz   udziału   w   nieruchomości   i   praw   majątkowych,   o   których   mowa   w   art.   10   ust.   1   pkt   8   lit.   a-c   ww.   ustawy,   co   do   zasady   decydujące   znaczenie   w   kwestii   opodatkowania   podatkiem   dochodowym   od   osób   fizycznych   ma   moment   nabycia.

Aby   ustalić,   czy   w   przedmiotowej   sprawie   sprzedaż   przez   Panią   nieruchomości   będzie   podlegać   opodatkowaniu   podatkiem   dochodowym   od   osób   fizycznych,   istotne   jest   ustalenie,   czy   odpłatne   zbycie   nastąpi   po   upływie   pięciu   lat   licząc   od   końca   roku   kalendarzowego,   w   którym   nastąpiło   ich   nabycie.

Ustawa   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   nie   definiuje   pojęcia   „nabycie”,   należy   zatem   odwołać   się   do   przepisów   ustawy   z   dnia   23   kwietnia   1964   r.   Kodeks   cywilny   (t.   j.   Dz.   U.   z   2022   r.   poz.   1360).

W   szczególności   art.   155   §   1   ww.   Kodeksu   stanowi,   że:

Zatem,   pojęcie   „nabycie”   należy   rozumieć   szeroko,   tzn.,   że   nabycie   nieruchomości   lub   praw   majątkowych   następuje   z   chwilą   uzyskania   prawa   własności,   bez   względu   na   charakter   czynności   prawnej,   na   podstawie,   której   doszło   do   przysporzenia   majątkowego.   Tym   samym,   poprzez   „nabycie”   należy   rozumieć   każde   zwiększenie   aktywów   podatnika.

Z   informacji   zawartych   we   wniosku   i   jego   uzupełnieniu   wynika,   że   nieruchomość   objętą   zamiarem   sprzedaży   nabyła   Pani   w   roku   1972   wspólnie   z   mężem   do   małżeńskiego   majątku   dorobkowego.  

Stosunki   majątkowe   między   małżonkami   zostały   uregulowane   w   ustawie   z   dnia   25   lutego   1964   r.   Kodeks   rodzinny   i   opiekuńczy   (t.   j.   Dz.   U.   z   2020   r.,   poz.   1359).

Zgodnie   z   art.   31   §   1   ww.   Kodeksu:

Przedmiotami   majątkowymi   w   rozumieniu   tego   przepisu   są   wszelkie   prawa   majątkowe   zarówno   bezwzględne   (prawo   własności   rzeczy   oraz   inne   prawa   rzeczowe),   jak   i   względne   (np.   przysługujące   małżonkom   wierzytelności).

Wspólność   ustawowa   obejmuje   wszelkie   przedmioty   majątkowe   nabyte   w   czasie   jej   trwania   przez   oboje   małżonków   lub   przez   jednego   z   nich.  

Z   ww.   przepisu   wynika,   że   wspólność   małżeńska   została   ukształtowana   jako   wspólność   łączna.   Charakteryzuje   się   ona   tym,   że   w   czasie   jej   trwania   małżonkowie   nie   mają   określonych   udziałów   w   majątku   wspólnym,   nie   mogą   więc   rozporządzać   udziałami,   a   także   nie   mogą   żądać   podziału   majątku   objętego   wspólnością   ustawową.   Obojgu   małżonkom   przysługuje   pełne   prawo   do   całości   majątku   wspólnego.

Jak   wskazuje   art.   33   pkt   2   ww.   Kodeksu:

Kwestia   określenia   momentu   nabycia   nieruchomości   i   praw   majątkowych   była   przedmiotem   uchwały   Naczelnego   Sądu   Administracyjnego   z   dnia   15   maja   2017   r.,   sygn.   akt   II   FPS   2/17,   w   której   sąd   stwierdził,   że:

W   uzasadnieniu   uchwały   Naczelny   Sąd   Administracyjny   stwierdził,   że:

Zdaniem   Naczelnego   Sądu   Administracyjnego   skoro,   z   uwagi   na   wspólność   majątkową,   nie   można   wyodrębnić   udziałów,   które   małżonkowie   posiadali   w   chwili   nabycia   nieruchomości   w   małżeństwie,   to   nie   można   też   przyjąć,   że   pięcioletni   termin   biegnie   od   daty   nabycia   nieruchomości   w   drodze   spadku.   Dla   oceny   skutków   podatkowych   odpłatnego   zbycia   nieruchomości   kluczowy   jest   moment   poniesienia   wydatku   na   nabycie   tego   składnika   do   majątku   wspólnego   i   to,   że   tego   wydatku   –   w   momencie   jego   poniesienia   –   nie   można   przypisać   jednemu   bądź   drugiemu   małżonkowi   w   udziałach   o   określonej   wielkości.  

Przyjmując   argumentację   wynikającą   z   uchwały   Naczelnego   Sądu   Administracyjnego   z   dnia   15   maja   2017   r.,   sygn.   akt   II   FPS   2/17,   wskazać   należy,   że   jakkolwiek   np.   wskazana   w   Pani   wniosku   darowizna   z   18   października   2022   r.   polegająca   na   przesunięciu   składników   majątkowych   z   majątku   wspólnego   obojga   małżonków   do   majątku   osobistego   jednego   z   nich   jest   czynnością   prawną   rozporządzającą   nieodpłatną,   to   jednak   nie   powoduje   nabycia   w   rozumieniu   art.   10   ust.   1   pkt   8   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   nieruchomości   i   innych   praw   majątkowych   przez   małżonka,   do   którego   majątku   wspólnego   przedmioty   te   wcześniej   już   przynależały.

Jednocześnie,   od   1   stycznia   2019   r.   w   ustawie   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   obowiązuje   przepis   art.   10   ust.   6,   zgodnie   z   którym:

Biorąc   powyższe   pod   uwagę,   należy   stwierdzić,   że   w   rozumieniu   przepisów   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   nieruchomości   (działki)   objęte   zamiarem   sprzedaży   nabyła   Pani   w   roku   1972.

Oceniając   skutki   podatkowoprawne   opisanego   przez   Panią   zdarzenia   należy   jednak   też   podnieść,   że   uregulowania   cyt.   wyżej   art.   10   ust.   1   pkt   8   lit.   a)-c)   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   odnoszą   się   do   odpłatnego   zbycia   nieruchomości,   które   nie   następuje   w   wykonaniu   działalności   gospodarczej.

Analizując   zatem   w   przedmiotowej   sprawie,   czy   opisana   przez   Panią   sprzedaż   nieruchomości   będzie   stanowiła   źródło   przychodu   podlegającego   opodatkowaniu   podatkiem   dochodowym,   należy   więc   też   rozstrzygnąć,   czy   sprzedaż   ta   nie   nastąpi   w   wykonywaniu   działalności   gospodarczej,   zdefiniowanej   w   art.   5a   pkt   6   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych.

Zgodnie   z   art.   5a   pkt   6   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych:

Zatem   pojęcie   działalności   gospodarczej   charakteryzuje   się   między   innymi   prowadzeniem   tej   działalności   w   celach   zarobkowych,   prowadzeniem   działalności   na   własny   rachunek,   jej   zorganizowaniem   i   ciągłością   –   zawodowym   charakterem,   uczestnictwem   w   obrocie   gospodarczym.   Ponadto,   przy   ocenie   zakresu   pojęcia   działalności   gospodarczej   nie   można   abstrahować   od   zamiaru   podmiotu   podejmującego   poszczególne   czynności.

W   świetle   powyższego   należy   uznać,   że   działalność   jest   wtedy   zarobkowa,   gdy   jest   zdolna   do   potencjalnego   generowania   zysku,   a   jej   przeznaczeniem   jest   zapewnienie   określonego   dochodu.   Zarobkowego   charakteru   nie   mają   działania,   których   wyłącznym   celem   jest   zaspokojenie   własnych   potrzeb   osoby   podejmującej   określone   czynności,   czy   też   jej   rodziny.

Zatem   sprzedaż,   nawet   wielokrotna,   przedmiotów   z   majątku   prywatnego   osoby   fizycznej,   które   nie   są   związane   z   działalnością   gospodarczą   oraz   nie   były   nabyte   w   celu   ich   odsprzedaży,   nie   stanowi   działalności   gospodarczej   w   rozumieniu   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych.

W   konsekwencji,   w   oparciu   o   okoliczności   przedstawione   przez   Panią,   a   w   szczególności   fakty,   że   działki   mające   być   przedmiotem   sprzedaży   zostały   nabyte   w   roku   1972   jako   gospodarstwo   rolne   i   były   wykorzystywane   w   działalności   rolniczej   oraz   że   środki   ze   sprzedaży   mają   być   przeznaczone   na   leczenie   i   opiekę,   a   Pani   nie   wykonywała   czynności   wykraczających   poza   zwykły   zarząd   majątkiem   prywatnym,   a   co   więcej,   że   sama   sprzedaż   zostanie   niejako   wymuszona   trudną   sytuacją   losową,   należy   stwierdzić,   że   zamierzoną   sprzedaż   nieruchomości   (działek)   należy   rozpatrywać   w   kategorii   odpłatnego   zbycia,   klasyfikowanego   do   źródła   przychodu   w   rozumieniu   art.   10   ust.   1   pkt   8   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych.  

Reasumując,   na   gruncie   zdarzenia   przyszłego   opisanego   przez   Panią   we   wniosku   i   jego   uzupełnieniu,   planowane   odpłatne   zbycie   (sprzedaż)   przez   Panią   nieruchomości   (działek)   –   stosownie   do   art.   10   ust.   1   pkt   8   ustawy   o   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   –   nie   będzie   stanowiła   źródła   przychodu,   albowiem   zostanie   dokonane   po   upływie   pięciu   lat,   licząc   od   końca   roku   kalendarzowego,   w   którym   nastąpiło   nabycie   tychże   nieruchomości   (roku   1972),   a   jednocześnie   –   nie   nastąpi   w   wykonaniu   podatkowoprawnej   działalności   gospodarczej.  

W   rezultacie,   nie   będzie   Pani   zobowiązana   do   zapłaty   podatku   dochodowego   od   osób   fizycznych   z   tytułu   rzeczonej   sprzedaży   nieruchomości   (działek).

Dodatkowe   informacje

Informacja   o   zakresie   rozstrzygnięcia

Interpretacja   dotyczy   zdarzenia   przyszłego,   które   Pani   przedstawiła   i   stanu   prawnego,   który   obowiązuje   w   dniu   wydania   interpretacji.

Pouczenie   o   funkcji   ochronnej   interpretacji

·Funkcję   ochronną   interpretacji   indywidualnych   określają   przepisy   art.   14k-14nb   ustawy   z   dnia   29   sierpnia   1997   r.   –   Ordynacja   podatkowa   (t.   j.   Dz.   U.   z   2022   r.   poz.   2651   ze   zm.).   Interpretacja   będzie   mogła   pełnić   funkcję   ochronną,   jeśli:   Pani   sytuacja   będzie   zgodna   (tożsama)   z   opisem   stanu   faktycznego   lub   zdarzenia   przyszłego   i   zastosuje   się   Pani   do   interpretacji.

·Zgodnie   z   art.   14na   §   1   Ordynacji   podatkowej:

·Zgodnie   z   art.   14na   §   2   Ordynacji   podatkowej:

Pouczenie   o   prawie   do   wniesienia   skargi   na   interpretację

Ma   Pani   prawo   do   zaskarżenia   tej   interpretacji   indywidualnej   do   Wojewódzkiego   Sądu   Administracyjnego.   Zasady   zaskarżania   interpretacji   indywidualnych   reguluje   ustawa   z   dnia   30   sierpnia   2002   r.   Prawo   o   postępowaniu   przed   sądami   administracyjnymi   (t.   j.   Dz.   U.   z   2022   r.   poz.   329   ze   zm.;   dalej   jako   „PPSA”).  

Skargę   do   Sądu   wnosi   się   za   pośrednictwem   Dyrektora   KIS   (art.   54   §   1   PPSA).   Skargę   należy   wnieść   w   terminie   trzydziestu   dni   od   dnia   doręczenia   interpretacji   indywidualnej   (art.   53   §   1   PPSA):

·    w   formie   papierowej,   w   dwóch   egzemplarzach   (oryginał   i   odpis)   na   adres:   Krajowa   Informacja   Skarbowa,   ul.   Teodora   Sixta   17,   43-300   Bielsko-Biała   (art.   47   §   1   PPSA),   albo

·    w   formie   dokumentu   elektronicznego,   w   jednym   egzemplarzu   (bez   odpisu),   na   adres   Elektronicznej   Skrzynki   Podawczej   Krajowej   Informacji   Skarbowej   na   platformie   ePUAP:   /KIS/SkrytkaESP   (art.   47   §   3   i   art.   54   §   1a   PPSA).

Skarga   na   interpretację   indywidualną   może   opierać   się   wyłącznie   na   zarzucie   naruszenia   przepisów   postępowania,   dopuszczeniu   się   błędu   wykładni   lub   niewłaściwej   oceny   co   do   zastosowania   przepisu   prawa   materialnego.   Sąd   jest   związany   zarzutami   skargi   oraz   powołaną   podstawą   prawną   (art.   57a   PPSA).

Podstawa   prawna   dla   wydania   interpretacji

Podstawą   prawną   dla   wydania   tej   interpretacji   jest   art.   13   §   2a   oraz   art.   14b   §   1   ustawy   z   dnia   29   sierpnia   1997   r.   –   Ordynacja   podatkowa   (t.   j.   Dz.   U.   z   2022   r.   poz.   2651   ze   zm.).