Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1048.2022.5.MR

Interpretacja indywidualna dotycząca skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 15 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2022 r. (wpływ 2 listopada 2022 r.) oraz pismem z 29 grudnia 2022 r. (wpływ 4 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

Budynek został wybudowany w latach 1990 – 1992 z majątku prywatnego. Od 3 lutego 1995 roku budynek przeznaczony jest na magazyn w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – sprzedaż nasion, pasz, nawozów i zboża. Budynek nie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz nie amortyzowany.

W roku 2021 utwardzono kostką część placu. Poniesiono nakłady w wysokości 22.400 zł netto.

W 2012 roku w okresie od maja do grudnia dokonano modernizacji i rozbudowy ww. budynku z przeznaczeniem na budynek magazynowo – biurowy, koszt 176.688 zł netto.

W roku 2014 utwardzono kostką brukową dalszy plac z przeznaczeniem na skład nawozów sztucznych, koszt 53.000 zł netto.

Od całej kwoty ponoszonych wydatków podatek naliczony był rozliczany w deklaracjach VAT- 7. Budynek i plac wprowadzono do ewidencji środków trwałych, amortyzacja stanowiła koszt uzyskania przychodów do dnia 31 sierpnia 2022 r., tj.: do dnia likwidacji działalności gospodarczej jako osoba fizyczna.

Nadmienia Pani, że budynek wraz z placem został ujęty w spisie z natury na dzień likwidacji.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Budynek i plac był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej do dnia likwidacji, czyli do 31 sierpnia 2022 roku.

Działalność opodatkowana podatkiem liniowym.

Wątpliwości Pani budzi kwestia opodatkowania sprzedaży budynku będącego środkiem trwałym przed upływem 5 lat od dnia zakończenia działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy należy naliczyć podatek należny od budynku i placu na dzień likwidacji działalności?

2.Czy należy opodatkować sprzedaż budynku przed upływem 5 lat od dnia zakończenia działalności?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 2

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od zakończenia działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 tej ustawy:

Z zestawienia powyższych przepisów wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełnione powinny zostać dwie podstawowe przesłanki:

-     nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

-        nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Zatem, w przypadku gdy co najmniej jeden z podanych warunków nie zostanie spełniony, przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podkreślić należy, że stosownie do treści art. 14 ust. 1 tej ustawy:

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy:

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ww. ustawy:

Stosownie do art. 24 ust. 3b ww. ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, a więc również składników majątku trwałego, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie do dnia ich odpłatnego zbycia – stanowią przychód z tej działalności.

Zatem, przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej istotny jest okres, jaki upłynął pomiędzy datą wycofania tych składników majątkowych z prowadzonej działalności gospodarczej, bądź datą likwidacji tej działalności, a datą ich sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Z przepisu tego wynika, że przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku powstaje w sytuacji, gdy spełniają one ustawową definicję środków trwałych, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Definicja środka trwałego zawarta została w art. 22a ust. 1 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym:

W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• ­składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
• składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z wniosku wynika, że budynek został wybudowany w latach 1990-1992 z majątku prywatnego. Od 3 lutego 1995 roku budynek przeznaczony jest na magazyn w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – sprzedaż nasion, pasz, nawozów i zboża. Budynek i plac wprowadzono do ewidencji środków trwałych, amortyzacja stanowiła koszt uzyskania przychodów do 31 sierpnia 2022 r., tj.: do dnia likwidacji działalności gospodarczej jako osoba fizyczna. Nadmienia Pani, że budynek wraz z placem został ujęty w spisie z natury na dzień likwidacji.

Mając na uwadze powyższe odpłatne zbycie wskazanego we wniosku składnika majątku przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym działalność ta została zlikwidowana stanowi dla Pani przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego nie sposób zgodzić się z Pani stanowiskiem, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od zakończenia działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności.

Jednocześnie zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują tego, w jakiej formie należy opodatkować dochód ze źródła, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy, dlatego przyjmuje się, że w przypadku likwidacji działalności gospodarczej dochód z tytułu odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach stosowanych dla tej działalności gospodarczej w ostatnim roku jej prowadzenia. Zatem dochód ze zbycia ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).