Wyrok SN z dnia 28 września 2022 r., sygn. I NSKP 17/21
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów zawiera otwarty katalog przesłanek, od których spełnienia uzależniona jest wysokość kar, dlatego też sąd może uwzględnić okoliczności przemawiające za obniżeniem kary lub jej podwyższeniem nie ujęte w art. 111 u.o.k.k.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Żmij (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Elżbieta Karska
SSN Mirosław Sadowski
w sprawie z powództwa P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o nałożenie kary pieniężnej po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 14 września 2022 r. skarg kasacyjnych powoda i pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 3 kwietnia 2020 r., sygn. akt. VII AGa 1123/18:
1. oddala skargę kasacyjną pozwanego;
2. uchyla zaskarżony wyrok w pkt I w części co do apelacji powoda oraz w pkt II w całości i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 3 kwietnia 2020 r., VII AGa 1123/18 Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie z powództwa P. sp. z o.o. w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o nałożenie kary pieniężnej, na skutek apelacji obu stron od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 28 kwietnia 2017 r., XVII AmA 11/16 w pkt I oddalił obie apelacje, zaś w pkt II zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego.
Sąd II instancji wskazał, że decyzją z 24 lutego 2011 r. Prezes UOKiK (I)napodstawie art. 106 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, po przeprowadzeniu postępowania wszczętego z urzędu, nałożył na P. S.A. z siedzibą w W. karę pieniężną w wysokości 130 689 900 zł, co stanowi równowartość 33 000 000 euro, w związku z brakiem współdziałania w toku kontroli prowadzonej przez Prezesa UOKiK w ramach postępowania wyjaśniającego, polegającym na: (1) uniemożliwieniu kontrolującym niezwłocznego rozpoczęcia czynności kontrolnych, poprzez opóźnianie kontaktu z osobą upoważnioną do reprezentacji P. S.A., pomimo jej obecności w siedzibie P. S.A.; (2) niewykonaniu żądania kontrolujących z 3 grudnia 2009 r. przekazania dokumentów dotyczących udziału P. S.A. w projekcie telewizji mobilnej, w tym udziału P. S.A. w M. sp. z o.o. z siedzibą w W. poprzez doręczenie przez P. S.A. wybranych przez siebie fragmentów tych dokumentów; (3) niewydaniu przez P. S.A. dysku twardego, na którym zapisane zostały dane informatyczne dotyczące działalności P. S.A., tj. kopie znajdujących się na serwerze P. S.A. skrzynek poczty elektronicznej pięciu pracowników tej spółki oraz (II) na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego w związku z art. 83 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, Prezes UOKiK umorzył postępowanie antymonopolowe prowadzone w sprawie nałożenia na P. S.A. z siedzibą w W. kary pieniężnej, o której mowa w art. 106 ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, w związku z brakiem współdziałania w toku kontroli prowadzonej przez Prezesa UOKiK w ramach postępowania wyjaśniającego, polegającym na nieuzasadnionym przedłużeniu procesu decyzyjnego P. S.A., dotyczącego zgłoszonego przez kontrolujących 30 grudnia 2009 r. żądania wydania dysku twardego, na którym zapisane zostały dane informatyczne dotyczące działalności P. S.A., tj. kopie znajdujących się na serwerze P. S.A. skrzynek poczty elektronicznej pięciu pracowników tej spółki, co było przyczyną 2,5 godzinnego oczekiwania kontrolujących na stanowisko P. S.A., które ostatecznie ograniczyło się do powtórzenia wcześniejszej argumentacji niezwiązanej faktycznie z przedmiotem żądania, pomimo że kontrolujący przedmiotowe żądanie zgłaszali już 3 grudnia 2009 r., azgodność z prawem i zasadność zgłoszonego żądania podlegała ocenie Sądu Okręgowego w Warszawie – SOKiK, który postanowieniem z 22 grudnia 2009 r. (XVII Amz 54/09/A) oddalił zażalenie P. S.A. z 11 grudnia 2009 r.