Wyrok SN z dnia 3 października 2013 r., sygn. III SK 50/12
1. Potrzeba zapobieżenia ewentualnym nadużyciom polegającym na zakupie biletów z ofert promocyjnych, ich wykorzystaniu bez walidacji, a następnie zwrocie za potrąceniem jedynie odstępnego, nie uzasadnia pozbawienia podróżnych możliwości korzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 4 Prawa przewozowego, po rozpoczęciu ważności biletu. Wystarczające byłoby wprowadzenie warunku skasowania biletu w kasie przed rozpoczęciem podróży, aby ryzyko przewoźnika z tytułu odstąpienia od umowy przewozu przez pasażera, który być może skorzystał z przewozu (lecz twierdzi, że jeszcze nie rozpoczął podróży) na podstawie biletu z oferty promocyjnej, było takie samo jak w przypadku podróżnego zawierającego umowę przez zajęcie miejsca w pociągu, w którym nie było drużyny konduktorskiej albo przewożonego na trasie, na której drużyna nie zdążyła dokonać weryfikacji lub sprzedaży biletów.
2. Art. 24 uokik chroni interesy ekonomiczne konsumentów jedynie pośrednio, zapewniając by przedsiębiorcy w obrocie konsumenckim respektowali wyznaczone przez prawodawcę standardy w zakresie traktowania słabszych uczestników rynku oraz przestrzegali uprawnień przyznanych konsumentów przez prawodawcę. Dlatego bilansowanie pozytywnych i negatywnych skutków praktyki dla interesów ekonomicznych konsumentów nie należy do przesłanki warunkującej zastosowanie zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
3. Przesłanka interesu publicznego - rozumiana jako przesłanka kompetencyjna - ma charakter jakościowy a nie ilościowy.
4. Nałożenie kary pieniężnej w przypadku stwierdzenia naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów jest kompetencją fakultatywną organu ochrony konsumentów, pozostającą w sferze jego swobodnego uznania.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa PKP Intercity Spółki Akcyjnej w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o naruszenie zbiorowych interesów konsumentów i nałożenie kary pieniężnej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 października 2013 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 kwietnia 2012 r.,