Wyrok SN z dnia 28 lutego 2006 r., sygn. II PK 186/05

Przepis art. 11 k.p. ma podstawowe znacznie dla prawa pracy, bowiem zgodne oświadczenia woli pracodawcy i pracownika stanowią podstawę nawiązania stosunku pracy i ustalania warunków pracy i płacy. Ma więc zastosowanie w każdej tego rodzaju sytuacji. Jednakże w sferze materialnoprawnej nie wypełnia całości zagadnienia zawierania i przekształcania stosunków (umów) pracy. Zastosowanie mają bowiem jeszcze przepisy szczególne określające tryb zmiany zawartych umów o pracę, które wyprzedzają stosowanie ogólnego przepisu art. 11 k.p. Chodzi tu o wskazany tryb ofertowy, uregulowany w art. 70 § 1 k.c. oraz o tryb rokowaniowy (negocjacyjny) z art. 72 § 1 k.c. W prawie pracy mają one odpowiednie zastosowanie z mocy art. 300 k.p.

Teza od Redakcji

Przewodniczący SSN Maria Tyszel,

Sędziowie: SN Zbigniew Myszka, SA Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 lutego 2006 r. sprawy z powództwa Władysława S., Artura J., Wioletty S., Macieja C., Renaty K. przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi Dziecięcemu w T. o zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 31 marca 2005 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Powodowie Władysław S., Artur J., Wioletta S., Maciej C. i Renata K., pozwem z 20 marca 2001 r. wystąpili o zasądzenie po 503 zł od 1 lutego 2001 r., tytułem podwyżki wynagrodzeń, ustalonej z dyrektorem zakładu.

Pozwany Wojewódzki Szpital Dziecięcy w T. wniósł o oddalenie powództwa zarzucając brak ostatecznego i wiążącego uzgodnienia podwyżki wynagrodzeń powodów.

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Toruniu wyrokiem z 27 listopada 2001 r. uwzględnił powództwa i zasądził powodom po 300 zł tytułem podwyżki wynagrodzeń za czas od 1 lutego 2001 r. do dnia wyrokowania. Umorzył postępowanie w części co do kwot po 203 zł, wobec ich wypłacenia i cofnięcia powództw w tym zakresie. Ustalił, że powodowie byli zatrudnieni jako anestezjolodzy w pozwanym Szpitalu. Prowadzili rozmowy z dyrektorem, w których stwierdził on, że może podwyższyć im wynagrodzenia o 503 zł. W tej kwocie podwyżka o 203 zł miała wynikać z mocy ustawy z 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń. W piśmie z 5 lutego 2001 r. do dyrektora powodowie wskazali, że ustalenia co do podwyżki wynagrodzeń uważają za wiążące i oczekują nowych angaży. Podwyżki tej nie otrzymali. Od września 2001 r. wszyscy pracownicy pozwanego otrzymali podwyżkę o 120 zł brutto. Sąd Rejonowy za wiarygodne uznał zeznania powodów o zobowiązaniu się dyrektora pozwanego do podwyższenia im wynagrodzeń od 1 lutego 2001 r.