Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2022 r., sygn. I PSKP 19/21

Przy kwalifikowaniu pracowników do pozostawienia w pracy w związku z reformą czy zwolnieniami grupowymi pracodawca może brać pod uwagę także przewinienia, za które pracownika ukarano dyscyplinarnie, ale kara uległa już zatarciu z uwagi na upływ czasu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) ‎

SSN Zbigniew Korzeniowski ‎

SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa J. Ż. ‎przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w P. z udziałem Prokuratora Generalnego ‎o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, przedstawienie nowych warunków zatrudnienia i odszkodowanie, ‎po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu ‎6 kwietnia 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy ‎i Ubezpieczeń Społecznych w K. ‎z dnia 23 maja 2019 r., sygn. akt V Pa (…),

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powód J. Ż., po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa, domagał się przywrócenia do pracy w pozwanej Izbie Administracji Skarbowej w P., przedstawienia mu przez pozwaną nowych warunków zatrudnienia, ewentualnie o zasądzenie odszkodowania z tytułu dyskryminacji bądź z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu w kwocie 50.000 zł.

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. wyrokiem z dnia 13 grudnia 2018 r. oddalił powództwo oraz nie obciążył powoda kosztami procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód od dnia 1 stycznia 1983 r. był zatrudniony, początkowo w Urzędzie Skarbowym w K., następnie w (…) Urzędzie Skarbowym w K., a od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 marca 2015 r. w (...) Urzędzie Skarbowym w K.. Stosunek pracy powoda powstał na podstawie mianowania, a następnie został przekształcony w umowny stosunek pracy na czas nieokreślony. Z uwagi na zmiany w strukturze organizacyjnej urzędów skarbowych i izb skarbowych, od dnia 1 kwietnia 2015 r. powód stał się pracownikiem Izby Administracji Skarbowej w P., w dalszym ciągu wykonując obowiązki pracownicze w (…) Urzędzie Skarbowym w K.. Świadczył pracę na stanowisku starszego komisarza skarbowego w dziale obsługi bezpośredniej i postępowań podatkowych, a od dnia 17 marca 2017 r. - w komórce organizacyjnej o nazwie Wieloosobowe Stanowisko Obsługi Bezpośredniej z przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 3.815,89 zł. Do głównych zadań powoda należała kontrola kas rejestracyjnych u podatników. Wyjazd powoda do podatnika pozwana traktowała jako podróż służbową, wystawiając z tego tytułu druk polecenia wyjazdu służbowego i zwracając powodowi koszty dojazdu do podatnika oraz dietę zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej. Powód korzystał z publicznych środków transportu. W ostatnim okresie zatrudniania powód był oceniany pozytywnie przez swoich bezpośrednich przełożonych N. S. i M. B. M.. W ocenie M. B. M., najistotniejsza w pracy powoda była nie ilość sprawdzonych kas fiskalnych, ale sposób przeprowadzenia kontroli, do której nie miała żadnych zastrzeżeń. Dlatego też powód zawsze był oceniany „na poziomie oczekiwań.”

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00