Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. II PSKP 72/22

Regulacje w sprawie wygaśnięcia stosunku pracy na tle ustaw dotyczących reform w administracji nie są wyłączone z kontroli w zakresie identyfikowania przyczyn niezaproponowania pracownikom dalszego zatrudnienia. Pracownik może kwestionować zasadność wygaśnięcia stosunku pracy i dochodzić roszczeń z powołaniem na naruszenie przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy, które notabene stanowią konstrukcję wyjątkową. Istnieje wymóg ujawnienia przez pracodawcę kryteriów doboru pracowników do zwolnienia (kryteriów selekcyjnych), ponieważ propozycje dalszego zatrudnienia nie zostały złożone wszystkim pracownikom zajmującym te same lub podobne stanowiska. 

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Renata Żywicka (przewodniczący) ‎

SSN Zbigniew Korzeniowski ‎

SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa E.Ł. przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w W. ‎o przywrócenie do pracy, odszkodowanie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 kwietnia 2023 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie ‎z dnia 2 czerwca 2021 r., sygn. akt XXI Pa 206/20,

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od pozwanej Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz powódki 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powódka E.Ł. wniosła do Sądu Rejonowego w Warszawie pozew o przywrócenie do pracy w pozwanej Izbie Administracji Skarbowej w W. na poprzednich warunkach pracy i płacy z uwagi na niezgodne z prawem stwierdzenie wygaśnięcia umowy o pracę, z uwagi na faktyczne jej rozwiązanie. Wystąpiła też o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz odszkodowania w kwocie 30.000 zł za doznaną krzywdę spowodowaną naruszeniem zasady równego traktowania w zatrudnieniu oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według ogólnie obowiązujących przepisów prawa. Zdaniem powódki, uznanie, że doszło do wygaśnięcia jej stosunku pracy (na podstawie art. 170 ust. 1 pkt 1 Przepisów wprowadzających ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej oraz art. 63 k.p. w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej), było nieuzasadnione. Jedyną przyczyną tego rozwiązania, które miało charakter arbitralny i dyskryminujący, był jej wiek.