Wyrok SN z dnia 25 lutego 2022 r., sygn. II CSKP 109/22

Niezgodność pomiędzy faktyczną powierzchnią lokalu a jego powierzchnią określoną w umowie sprzedaży stanowiła wadę rzeczy sprzedanej w rozumieniu art. 556 § 1 KC w brzmieniu obowiązującym do 24 grudnia 2014 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący) ‎

SSN Marcin Krajewski ‎

SSN Mariusz Łodko (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa E. O. ‎przeciwko A. S., H. S. i T. S. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lutego 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) ‎z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. akt V ACa (…),

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie II w części oddalającej apelację powódki co do roszczenia obniżenia ceny o kwotę ‎182 573,91 (sto osiemdziesiąt dwa tysiące pięćset siedemdziesiąt trzy 91/100) zł wraz z odsetkami ustawowymi od 11 grudnia ‎2012 r. do dnia zapłaty, oraz co do rozstrzygnięć o kosztach postępowania zawartych w punktach I i III i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 20 listopada 2018 r. Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z 13 marca 2017 r., którym oddalono jej powództwo o zapłatę kwoty 258 255,67 zł.

Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Okręgowy, z których wynika, że pozwani H. S., A. S. i T. S. byli współwłaścicielami lokalu niemieszkalnego, w którym A. S. oraz T. S. prowadzili w formie spółki cywilnej Agencję Ubezpieczeniowo-Turystyczną H. Powódka E. O. prowadziła działalność gospodarczą - Biuro Usługowe „E.” w S.. Przedmiot działalności gospodarczej stron był podobny i współpracowali z tymi samymi agencjami ubezpieczeniowymi i biurami podróży.