Udzielanie zaległych urlopów wypoczynkowych w 2022 r.

Z powodu trwającego stanu zagrożenia epidemicznego ogłoszonego z powodu COVID-19, pracodawca może udzielić pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 30 dni. Pracodawca sam może wskazać termin wykorzystania takiego urlopu, bez uzyskania zgody pracownika i z pominięciem planu urlopów.

Obowiązkiem pracodawcy jest udzielanie pracownikowi urlopu wypoczynkowego w tym roku kalendarzowym, w którym uzyskał on do niego prawo. Odstępstwa od tej zasady dopuszczalne są tylko wyjątkowo i są ściśle określone w przepisach. Pracodawca powinien udzielić niewykorzystanego w danym roku urlopu wypoczynkowego najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego (art. 168 Kodeksu pracy). Urlop wypoczynkowy udzielany pracownikowi w terminie późniejszym niż rok kalendarzowy, w którym pracownik nabył do niego prawo, jest urlopem zaległym.

Należy podkreślić, iż wykorzystanie przez pracownika urlopu wypoczynkowego powinno być planowane na rok, w którym pracownik nabył prawo do tego urlopu. Niedopuszczalne jest zatem automatyczne planowanie wykorzystania urlopu lub jego części w kolejnym roku kalendarzowym.

Urlopu niewykorzystanego w danym roku kalendarzowym należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca III kwartału następnego roku kalendarzowego, jednak przyjmuje się, że termin ten jest zachowany, jeżeli pracownik rozpoczął urlop przed 30 września.

Przykład:

Pracownik ma 15 dni zaległego urlopu wypoczynkowego za 2021 r. W planie urlopów na 2022 r. zaplanował wykorzystanie tego urlopu od 26 września do 14 października. Taki termin wykorzystania zaległego urlopu jest prawidłowy.