Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. I UK 347/18

W razie wykonywania pracy o charakterze mieszanym (tj. pod ziemią i na powierzchni) praca ta stanowi pracę górniczą, jeżeli jest wykonywana pod ziemią co najmniej przez połowę dniówek roboczych w miesiącu, obliczanych w stosunku do czasu pracy obowiązującego w myśl zasad Kodeksu pracy w danym zawodzie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)

‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z odwołania K. M. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R. ‎o prawo do emerytury górniczej, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 30 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 czerwca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił przyznania ubezpieczonemu K. M. prawa do emerytury górniczej, gdyż zamiast wymaganych 25 lat pracy górniczej udokumentował on jedynie 19 lat, 6 miesięcy i 1 dzień takiej pracy. Do pracy górniczej nie zaliczono następujących okresów zatrudnienia wnioskodawcy:

–w KWK „K.” od 1 października 1983 r. do 31 marca 1984 r. na stanowisku oddziałowego referenta technicznego pod ziemią (z powodu braku wykazu zjazdów pod ziemię za ten okres),

–w PGiMP „B.” od 1 czerwca 1990 r. do 30 kwietnia 1991 r. (z powodu braku wykazu zjazdów pod ziemię za ten okres),

–w Przedsiębiorstwie Budowy Kopalń P. na stanowisku specjalisty ds. górniczych pod ziemią od 27 września 2004 r. do 10 października 2004 r. (z powodu braku wykazu zjazdów pod ziemię za ten okres),

–w firmie „F.” miesięcy, w których nie wykonywał on co najmniej połowy wymaganych zjazdów, tj. grudzień 1993 r., wrzesień 1994 r., grudzień 1994 r., luty 1995 r. oraz listopad 1995 r.,