Wyrok SN z dnia 11 lutego 2014 r., sygn. I UK 325/13

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)

SSA Agata Pyjas-Luty

w sprawie z odwołania M. D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 11 lutego 2014 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 21 lutego 2013 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzją z 21 grudnia 2010 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu M. D. prawa do emerytury górniczej z art. 50a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz. U. 2009 Nr 153, poz. 227 ze zm., albowiem nie udowodnił on 15 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1 cyt. ustawy, a jedynie 10 lat, 8 miesięcy i 11 dni.

Ubezpieczony odwołał się od w/w decyzji do sądu, domagając się zaliczenia do okresu pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1 cyt. ustawy okresu pracy w drużynie ratowniczej, zatrudnienia od 1 lipca 1992 r. do 27 września 2010 r. na stanowisku starszego inspektora i nadinspektora zakładów górniczych w Okręgowym Urzędzie Górniczym. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2012 r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. oddalił odwołanie.

Sąd ustalił, że M. D. (ur. 6 października 1960 r.) w dniu 6 października 2010 r. ukończył 50 lat oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. Ubezpieczony był zatrudniony na pełny etat w KWK G. od 11 sierpnia 1981 r. do 29 stycznia 1992 r. jako ślusarz pod ziemią, dozorca pod ziemią i sztygar zmianowy pod ziemią. W tym czasie od 16 kwietnia 1982 r. do 29 stycznia 1992 r. był czynnym członkiem kopalnianej drużyny ratowniczej KWK G. Natomiast od 30 stycznia 1992 r. do 19 czerwca 1992 r. pracował w pełnym wymiarze czasu w K. - Zakład Robót Górniczych jako sztygar pod ziemią. W Okręgowym Urzędzie Górniczym M. D. jest zatrudniony od 1 lipca 1992 r. do nadal jako starszy inspektor i nadinspektor zakładów górniczych, wykonując czynności wskazane w art. 50c ust. 2 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach, tj. pracę równorzędną z pracą górniczą. Z wykazów z 2 listopada 2011 r., dotyczących miesięcy, w których liczba wykonanych przez odwołującego się zjazdowych dni kontrolnych podziemnych wynosiła nie mniej niż połowę dni roboczych wynika, że od lipca 1992r. do grudnia 2004r. były 84 miesiące ze zjazdami wynoszącymi nie mniej niż połowa dni roboczych, od stycznia 2005r. do października 2010r. było 17 takich miesięcy. Wniosek o emeryturę ubezpieczony złożył 29 września 2010 r. Organ rentowy wyliczył, że M. D. łącznie ma 32 lata, 5 miesięcy, 25 dni pracy, na które składają się: (1) 10 lat, 8 miesięcy i 11 dni pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach (tj. od 11 sierpnia 1981 r. do 14 listopada 1991 r., od 15 stycznia 1992 r. do 19 czerwca 1992 r.), (2) 4 lata, 9 miesięcy i 22 dni pracy górniczej w wymiarze 1,5 (tj. pracy jako ratownik od 16 kwietnia 1982 r. do 14 listopada 1991 r., od 15 stycznia 1992 r. do 29 stycznia 1992 r.), (3) 16 lat, 11 miesięcy i 22 dni pracy równorzędnej z art. 50c ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy (tj. zatrudnienie w Okręgowym Urzędzie Górniczym od 1 lipca 1992 r. do 27 września 2010 r. - data zaświadczenia).