Udzielanie zaległego urlopu wypoczynkowego na podstawie ustawy o COVID-19

Podczas stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego pracodawca może skierować pracownika na zaległy urlop wypoczynkowy. Urlopu może udzielić każdy pracodawca - niezależnie od formy organizacyjno-prawnej i kondycji ekonomicznej. Zaległego urlopu wypoczynkowego należy pracownikowi udzielić najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego w poprzednich latach kalendarzowych. Urlop może być udzielony w wymiarze do 30 dni urlopu, w terminie wskazanym przez pracodawcę, bez uzyskania zgody pracownika i z pominięciem planu urlopów, a pracownik jest zobowiązany taki urlop wykorzystać (art. 15gc ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych; dalej: ustawa o COVID-19).

Skierowanie na urlop zaległy przez pracodawcę

Prawo do udzielenia takiego urlopu na podstawie ww. przepisu dotyczy tylko urlopu niewykorzystanego przez pracownika w poprzednich latach kalendarzowych, tj. zaległego urlopu wypoczynkowego. Obecnie urlopem takim jest urlop, do którego pracownik nabył prawo w poprzednim roku kalendarzowym (poprzednich latach kalendarzowych) i nie wykorzystał go do końca 2020 r.

Prawo to nie dotyczy natomiast urlopu, do którego pracownik nabył prawo w bieżącym roku, tj. 2021. Urlop za rok bieżący ma być udzielony pracownikowi na ogólnych zasadach, tj. zgodnie z planem urlopów albo jeżeli pracodawca takiego planu nie opracowuje (bowiem działająca u niego zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę albo też taka organizacja u niego nie działa) - po porozumieniu z pracownikiem. Należy jednak zaznaczyć, że i w przypadku urlopu za bieżący rok kalendarzowy ostateczna decyzja o terminie urlopu pracownika należy do pracodawcy - udzielając takiego urlopu, pracodawca bierze pod uwagę nie tylko wnioski pracowników, ale i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy (art. 163 § 1 Kodeksu pracy).