Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 maja 2021 r., sygn. I SA/Ol 227/21
Nabycie przez przedsiębiorcę wierzytelności na własne ryzyko i na własny rachunek, poniżej jej wartości nominalnej, bez dodatkowego wynagrodzenia, nie jest odpłatną usługą.
Gazeta Prawna nr 119/2021
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) sędzia WSA Andrzej Brzuzy po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 maja 2021r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz P. W. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
P. W. (dalej strona, wnioskodawca, skarżący), zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako Dyrektor KIS, organ) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie:
- braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia wierzytelności,
- braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług wypłaconej przez dłużnika spornej kwoty.
We wniosku przedstawiono stan faktyczny, z którego wynikało, że wnioskodawca od "[...]" 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zgłoszoną w CEIDG z kodem PKD 49.32.Z jako działalność taksówek osobowych. W związku z prowadzoną działalnością wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm., dalej jako ustawa VAT). Z dniem 13 sierpnia 2020 r. strona rozszerzyła dotychczas prowadzoną działalność gospodarczą o kod PKD 64.99.Z, tj. pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. W związku z rozszerzeniem zakresu prowadzonej działalności wnioskodawca utracił prawo do opodatkowania w formie karty podatkowej i od dnia 13 sierpnia 2020 r. podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej oraz prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach dodatkowej działalności wnioskodawca zamierza dokonywać zakupu od osób poszkodowanych, przysługujących im wierzytelności o zapłatę odszkodowania wobec zakładów ubezpieczeń z tytułu szkód komunikacyjnych w pojazdach. Transakcja będzie dokonywana na podstawie "umowy cesji wierzytelności" regulowanej przepisami art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm., dalej jako K.c.). Zgodnie z postanowieniami umowy, w zamian za wierzytelność cedent otrzymuje zapłatę w określonej kwocie. W związku z tym, poszkodowany (cedent), który dokonuje cesji przysługującej mu wierzytelności otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie przy zawarciu niniejszej umowy cesji wierzytelności. Zawierana umowa cesji ma zatem charakter odpłatny, wynagrodzenie dla cedenta ustalane jest kwotowo i wypłacane jest wyłącznie w dniu podpisania umowy. Wynagrodzenie przysługuje jedynie zbywcy w związku z cesją wierzytelności. W ramach tej działalności wnioskodawca nabywa wierzytelność jako przedsiębiorca we własnym imieniu, na własny rachunek i ryzyko. Poza zakupem wierzytelności wnioskodawca nie dokonuje żadnych innych dodatkowych świadczeń na rzecz zbywcy wierzytelności. Jako cesjonariusz wnioskodawca nie otrzymuje od zbywcy wynagrodzenia oraz nie świadczy żadnych usług na jego rzecz.