Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Sz 245/21

Dopóki wierzyciel może domagać się realizacji świadczenia, dopóty nie można mówić o trwałym przysporzeniu majątkowym u dłużnika. Dłużnik miałby przychód dopiero z chwilą umorzenia mu zobowiązania.

Gazeta Prawna nr 103/2021

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Sędzia WSA Elżbieta Dziel Sędzia WSA Marzena Kowalewska Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.) po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi I. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] .[...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Iwony Kwietniewskiej kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Przewodniczący Sędziowie

Uzasadnienie

I. K. wnioskiem z dnia [...] października 2020 r. (wpływ do organu: [...] października 2020 r.) zwróciła się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przedawnienia zobowiązania kredytowego.

We wniosku o interpretację wnioskodawczyni przedstawiła następujący stan faktyczny: [...] marca 2010 r. zawarła umowę kredytu z wierzycielem pierwotnym - Bankiem [...] Na podstawie umowy, wnioskodawczyni była zobowiązana do spłaty zadłużenia w terminach wskazanych w umowie oraz w harmonogramie spłaty. Umowa została zawarta na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą. Po około roku czasu od zawarcia umowy kredytowej, w związku z problemami finansowymi, wnioskodawczyni zaprzestała dokonywania spłaty zgodnie z harmonogramem, co w następstwie doprowadziło do wypowiedzenia umowy kredytowej i postawienia całości roszczenia w stan natychmiastowej wymagalności. W związku z tym, wierzyciel pierwotny - bank, w 2011 r. zwrócił się do sądu powszechnego o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności, po czym - na podstawie tego tytułu - [...] lutego 2012 r. wszczęto na skutek wniosku banku przeciwko wnioskodawczyni postępowanie egzekucyjne, które prowadził komornik sądowy. Następnie, [...] grudnia 2014 r. Bank [...] dokonał sprzedaży wierzytelności na rzecz nowego wierzyciela - A. N. S. F. I. Z. W., jednakże nie wycofał wniosku egzekucyjnego od komornika i postępowanie egzekucyjne toczyło się nadal przeciwko wnioskodawczyni z wniosku wierzyciela pierwotnego jakim był bank, albowiem tylko bank miał prawo prowadzić postępowanie egzekucyjne na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego. Od 2011 r., kiedy to bank wszczął postępowanie egzekucyjne, jego następca prawny - A. , aż do 2018 r. nie przeprowadzał jakiegokolwiek postępowania sądowego, egzekucyjnego, itp.