Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 czerwca 2005 r., sygn. III SA/Wa 704/04

W przypadku gdy organ podatkowy kwestionuje wysokość nadpłaty zwróconej podatnikowi, a wcześniej wykazanej przez niego w zeznaniu podatkowym - powinien wydać decyzję określającą zobowiązanie podatkowe, a nie decyzję określającą wysokość nienależnego zwrotu nadpłaty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2005 r. sprawy ze skargi Janusza W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 11 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Decyzją z 11 grudnia 2003 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 w związku z art. 220 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, po rozpatrzeniu odwołania Janusza W., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z 25 września 2003 r. w sprawie określenia należnego zwrotu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r.

Organ odwoławczy uznał, podzielając stanowisko organu I instancji, że skarżący zawyżył deklarowaną nadpłatę w zeznaniu podatkowym za 1999 r. /PIT-32/, w związku z zaniżeniem przychodów z działalności gospodarczej oraz zawyżeniem kosztów uzyskania przychodów. W trakcie kontroli skarbowej ustalono bowiem, że skarżący nie wywiązał się z obowiązku zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów odsetek od środków na rachunku bankowym prowadzonym w związku z wykonywaną pozarolniczą działalnością gospodarczą, zaniżając w ten sposób przychody z tej działalności. Nie zaewidencjonował również przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń uzyskanych w związku z korzystaniem z telefonów oraz samochodu osobowego, które należały do PZU "D" Sp. z o.o. z siedzibą w W.