Wyrok SA w Lublinie z dnia 31 marca 2021 r., sygn. akt III AUa 1107/20

Przesłanki warunkujące prawo do świadczeń z tarczy antykryzysowej nie mogą być interpretowane z pominięciem celu przepisów pomocowych.

Gazeta Prawna nr 85/2021

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący sędzia Małgorzata Pasek

Sędziowie: sędzia Elżbieta Czaja

sędzia Krzysztof Szewczak (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 marca 2021 r. w L. sprawy E. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L. o prawo do świadczenia postojowego na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 3 listopada 2020 r. sygn. akt VIII U 1682/20

I. oddala apelację;

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. na rzecz E. G. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 maja 2020 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił E. G. prawa do świadczenia postojowego. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż z zapisów w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS wynika, że na dzień złożenia wniosku (23 kwietnia 2020 r.) o świadczenie postojowe wnioskodawczyni posiadała inny tytuł do ubezpieczeń społecznych.

W odwołaniu od tej decyzji E. G., zarzuciła obrazę przepisów art. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 15zq ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, przez błędną ich wykładnię i przyjęcie, że społeczne pełnienie funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni, które nie stanowi realnego źródła dochodu, można uznać za równoważną podstawę uzyskania dochodu z innymi tytułami do ubezpieczenia, które niosą ze sobą realne zyski i odmówić na tej podstawie należnego wnioskodawczyni świadczenia oraz obrazę art. 81 § 1 k.p. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy wnioskodawczyni pozostawała w gotowości do pracy, której nie mogła świadczyć z powodów niezależnych od niej, a tym samym jest uprawniona do świadczenia postojowego.