Trzynastki za 2020 r. – odpowiedzi na pytania Czytelników

Dodatkowe wynagrodzenie roczne, zwane trzynastką, przysługuje pracownikom jednostek sfery budżetowej. Wypłacane jest nie później niż w ciągu pierwszych 3 miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Na prawo do trzynastki nie wpływa rodzaj umowy o pracę, wymiar czasu pracy ani ogólny staż pracy pracownika, lecz przepracowanie w jednostce minimalnego okresu 6 miesięcy w roku, za który przysługuje ta nagroda.

Zasady nabywania prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, ustalania jego wysokości oraz wypłacania reguluje ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. W związku z tym, że 2020 r. był rokiem pandemii Covid-19, występowało w nim wiele absencji oraz zmian w warunkach pracy i płacy. W niniejszej publikacji odpowiadamy na najczęściej pojawiające się pytania Czytelników dotyczące przyznawania prawa i wypłaty trzynastki. Podpowiadamy, komu i na jakich zasadach przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne, w jaki sposób m.in. obliczać jego wysokość, jak przeliczać je po zmianach etatów i przerwach w zatrudnieniu.

Zawieszenie nauczyciela w obowiązkach służbowych a trzynastka

Nauczyciel świadczył pracę do maja 2020 r. Następnie został zawieszony w prawach i w tym okresie otrzymywał część wynagrodzenia. Dopiero w połowie grudnia 2020 r. komisja dyscyplinarna przywróciła go do pracy w szkole. W 2020 r. nie przepracował więc 6 miesięcy. Czy należy mu wypłacić trzynastkę za 2020 r., skoro nieprzepracowanie uprawniającego okresu do trzynastki wynikało z zawieszenia pedagoga, po którym został on przywrócony do pracy?

Nie. Nauczyciel zawieszony w obowiązkach ponad 6 miesięcy w danym roku kalendarzowym nie nabywa prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego.

Podstawowym warunkiem nabycia prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego jest przepracowanie u danego pracodawcy okresu co najmniej 6 miesięcy w danym roku kalendarzowym (art. 2 ust. 2 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej; dalej: ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym). Przepis wprowadza jednak szereg wyjątków skutkujących prawem do wynagrodzenia rocznego mimo nieprzepracowania okresu co najmniej 6 miesięcy u pracodawcy (art. 2 ust. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym).