Trzynastka za 2020 r. w podstawie wymiaru zasiłków

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje prawa do trzynastki lub jest ona zmniejszana m.in. za okresy niezdolności do pracy.

Trzynasta pensja zwiększa kwotę wynagrodzenia chorobowego i zasiłków przysługujących pracownikowi w razie niezdolności do pracy z powodu: choroby, macierzyństwa albo sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest składnikiem wynagrodzenia, od którego należy obliczyć składkę na ubezpieczenie chorobowe. Trzynastka podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, jeżeli pracownik, zgodnie z przepisami płacowymi:

• nie zachowuje do niej prawa za okresy pobierania tych świadczeń albo
• otrzymuje ją w wysokości pomniejszonej za okresy pobierania tych świadczeń.

Ogólne zasady uwzględniania trzynastki w podstawie zasiłkowej

W związku z tym, że trzynasta pensja jest składnikiem wypłacanym za okres roczny, w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków uwzględnia się ją w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

PRZYKŁAD

Pracownik zatrudniony od 1 marca 2010 r., otrzymujący stałe miesięczne wynagrodzenie, był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 1 do 12 stycznia 2021 r. Oprócz pensji w kwocie 4200 zł brutto miesięcznie (po pomniejszeniu o składki w wysokości 13,71% - 3624,18 zł) nabył prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego (trzynastki) za 2020 r., które otrzymał 31 grudnia 2020 r. w kwocie 4200 zł brutto (po pomniejszeniu o składki 13,71% - 3624,18 zł). Podstawę wymiaru przysługującego pracownikowi wynagrodzenia chorobowego w styczniu 2021 r. stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za okres od stycznia do grudnia 2020 r. wynoszące 3624,18 zł. Do tak ustalonej podstawy wymiaru zasiłku należało dodać 1/12 kwoty wypłaconej trzynastej pensji za rok poprzedzający miesiąc, w którym pracownik choruje, czyli za 2020 r., tj. 302,02 zł (3624,18 zł x 1/12). Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego wynosi 3926,20 zł (3624,18 zł + 302,02 zł).