Artykuł
Współczesne instrumenty finansowania działalności – finansowanie faktoringowe w praktyce – cz. 1
Faktoring minimalizuje negatywne skutki inflacji oraz różnic kursowych w obrocie międzynarodowym. Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność, że faktor/instytucja faktoringowa posiadający/posiadająca fachowe przygotowanie do ściągania należności wpływa dyscyplinująco na terminowość wzajemnych rozliczeń. Ponadto skorzystanie z usług faktoringowych często przekłada się na obniżenie kosztów własnych w zakresie prowadzenia księgowości i rozliczeń należności, ponieważ profesjonalni faktorzy dysponują sprawdzonymi systemami księgowymi pozwalającymi obsługiwać nieograniczoną liczbę faktur.
Umowa faktoringu należy do tzw. umów nienazwanych, wzajemnych i odpłatnych. Jej przedmiotem jest nabycie przez faktora (z reguły instytucję finansową/bank) określonych wierzytelności przysługujących przedsiębiorcy (faktorantowi) z tytułu sprzedaży, dostawy lub usługi w zamian za określoną kwotę odpowiadającą tej wierzytelności, a pomniejszoną o tzw. prowizję (wynagrodzenie) faktora. Dodatkowo faktor, w ramach umowy faktoringu, zobowiązuje się do wykonania dodatkowych czynności (niezwiązanych bezpośrednio z samą cesją), np. do: administracji wierzytelnościami i płatnościami faktoranta, kojarzenia dostawców i odbiorców, doradztwa prawnego i ekonomicznego, prowadzenia postępowań spornych, inkaso należności, windykacji należności, prowadzenia rozliczeń transakcji między faktorantem i dłużnikiem oraz informowania go o terminowości wywiązywania się dłużnika z płatności, kierowania upomnień do dłużników, zbierania informacji i gromadzenia danych statystycznych o istotnym znaczeniu gospodarczym dla faktoranta, czy nawet opracowania projektów rozwoju faktoranta.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right