Komentarz do ustawy o związkach zawodowych – art. 1[1]

Definicje

W świetle nowego art. 1¹ pkt 1 ustawy o związkach zawodowych osobą wykonującą pracę zarobkową jest pracownik lub osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli nie zatrudnia do tego rodzaju pracy innych osób, niezależnie od podstawy zatrudnienia, oraz ma takie interesy zawodowe związane z wykonywaniem pracy, które mogą być reprezentowane i bronione przez związek zawodowy.

[Osoba wykonująca pracę zarobkową] Przyjęta przez ustawodawcę definicja „osoby wykonującej pracę zarobkową” w zasadzie odpowiada terminowi, jaki przyświeca wolnościom związkowym w standardach Międzynarodowej Organizacji Pracy. W publikacji MOP poświęconej praktycznym aspektom wolności zrzeszania się czytamy, iż w praktyce różnych krajów występują dwa rodzaje ograniczeń w korzystaniu z prawa do zrzeszania się: prawne i praktyczne. Do przeszkód prawnych należy ograniczenie członkostwa w związkach do osób pozostających w stałym zatrudnieniu (regular employment). Definiuje się też organizacje reprezentujące osoby pracujące (workers’ organizations) jako organizacje pracowników najemnych (organizations of wage workers)[1].

W tym kontekście należy nawiązać do użytego w konwencji MOP Nr 87 sformułowania z tekstu oryginalnego. Polska wersja językowa konwencji stosuje termin „pracownicy” jako tłumaczenie angielskiego terminu „” lub francuskiego terminu „”, którymi to terminami posłużono się w tekście konwencji. Użyte terminy w wersjach oryginalnych mają szersze znaczenie. Należy zwrócić uwagę, że termin „pracownicy” ma w Polsce znaczenie wąskie i odnosi się tylko do pracowników w rozumieniu Kodeksu pracy