Kursy walut w rachunkowości, podatkach i cłach

Polscy przedsiębiorcy utrzymujący kontakty gospodarcze z zagranicą otrzymują od swoich kontrahentów faktury wystawione w walutach obcych. Sami również wystawiają nierzadko faktury z kwotami wyrażonymi w obcych walutach. Ale dla celów księgowych (bilansowych), podatkowych, czy celnych należności i zobowiązania wyrażone w obcych walutach trzeba przeliczać na złotówki. Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii oraz Ministerstwo Finansów udzieliły wyjaśnień jakie kursy walut trzeba stosować przy tych przeliczeniach.

Płatności w walutach obcych

Zgodnie z art. 358 Kodeksu cywilnego jeżeli przedmiotem zobowiązania (np. z tytułu umowy) podlegającego wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej, dłużnik (np. kupujący) może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe będące źródłem zobowiązania lub czynność prawna (np. umowa) zastrzega spełnienie świadczenia wyłącznie w walucie obcej. Wartość waluty obcej w PLN określa się według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia wymagalności roszczenia, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna zastrzega inaczej. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia w walucie polskiej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia, w którym zapłata jest dokonywana.