Jak wypłata trzynastki za 2017 r. wpływa na podstawę wymiaru świadczeń chorobowych

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest zaliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego,ponieważ stanowi przychód, od którego jest obliczana składka na ubezpieczenie chorobowe. Wysokość trzynastki stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika przysługującego za czas faktycznie przepracowany, co oznacza, że pracownik nie zachowuje do niej prawa za okresy niezdolności do pracy czy macierzyństwa.

Trzynasta pensja zwiększa kwotę wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków przysługujących pracownikowi w razie niezdolności do pracy z powodu choroby, macierzyństwa albo sprawowania opieki na dzieckiem lub innym członkiem rodziny. Jest to składnik wynagrodzenia uwzględniany w podstawie wymiaru wskazanych świadczeń, jeśli pracownik, zgodnie z przepisami płacowymi, nie zachowuje do niego prawa za okresy pobierania tych świadczeń. W związku z tym, że trzynasta pensja jest składnikiem wypłacanym za okres roczny, w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków uwzględnia się go w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 42 ust. 3 ustawy zasiłkowej).