Jak korygować transakcje objęte odwrotnym obciążeniem

Od 1 stycznia 2017 r. nowe grupy towarów i usług zostały objęte odwrotnym obciążeniem. Często podatnicy mają problem z korektą tych świadczeń. Ustawodawca nie ułatwia zadania, gdyż wiele kwestii nadal nie jest wprost określone w ustawie. Pomocne mogą być wyjaśnienia MF dotyczące rozliczenia transakcji objętych odwrotnym obciążeniem.

Przypomnijmy, że odwrotnym obciążeniem są objęte towary wymienione w zał. nr 11 do ustawy i usługi (przede wszystkim roboty budowlane) z zał. nr 14 do ustawy. W przypadku zakupu tych towarów lub usług odwrotne obciążenie ma zastosowanie, gdy są spełnione warunki wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy o VAT.

Warunki, których spełnienie powoduje obowiązek zastosowania odwrotnego obciążenia

1. Korekta zaliczek wpłaconych w 2016 r.

Od 1 stycznia 2017 r. odwrotnym obciążeniem zostały objęte roboty budowlane oraz nowe towary. Jednak w wielu przypadkach zaliczki na nie zostały wpłacone w 2016 r. i opodatkowane VAT na zasadach ogólnych, gdyż nie miało jeszcze zastosowania odwrotne obciążenie. Jeśli więc wykonanie tych usług lub dokonanie dostaw nastąpi już w 2017 r., należy skorygować rozliczenie tych zaliczek (art. 8 ustawy zmieniającej z 1 grudnia 2016 r.), gdyż cała transakcja musi być opodatkowana na tych samych zasadach. Z regulacji tych wynika, że w przypadku uiszczenia przed 1 stycznia 2017 r. całości lub części zapłaty na poczet dokonanych od tego dnia dostaw towarów lub świadczenia usług, dla których podatnikiem od 1 stycznia 2017 r. stał się nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 lub 8 ustawy o VAT korekty rozliczenia tej zapłaty dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy tych towarów lub wykonano tę usługę. Korekty dokonuje zarówno sprzedawca, jak i nabywca.