(1)

Rozporządzeniem (UE) nr 1039/2012 (2) Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz grzejników aluminiowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („pierwotne środki”). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, zwane jest dalej „pierwotnym dochodzeniem”.

(2)

Rozporządzeniem (UE) 2019/59 (3) Komisja Europejska („Komisja”) przedłużyła okres obowiązywania ostatecznych środków antydumpingowych na przywóz grzejników aluminiowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”) w następstwie przeglądu wygaśnięcia („poprzedni przegląd wygaśnięcia”).

(3)

Obecnie obowiązujące stawki cła antydumpingowego wynoszą od 12,6 % do 56,2 % w przypadku przywozu od objętych próbą producentów eksportujących, 21,2 % w przypadku przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą oraz 61,4 % w przypadku wszystkich pozostałych przedsiębiorstw w Chinach.

(4)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (4) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(5)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony 17 października 2023 r. przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Producentów Grzejników Aluminiowych („wnioskodawca”) w imieniu przemysłu Unii, który wytwarza grzejniki aluminiowe, w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Wniosek o przeprowadzenie przeglądu oparto na uzasadnieniu, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu Unii.

(6)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć przegląd wygaśnięcia, w dniu 12 stycznia 2024 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu do Unii grzejników aluminiowych pochodzących z Chin na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej („zawiadomienie o wszczęciu”) (5).

(7)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od 1 stycznia 2020 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja w szczególności poinformowała wnioskodawcę, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów chińskich, władze chińskie i znanych importerów o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.

(9)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(10)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(11)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych.

(12)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego kryterium doboru próby była reprezentatywność pod względem wielkości produkcji i sprzedaży produktu podobnego w Unii w okresie od 1 października 2022 r. do 30 września 2023 r.

(13)

Próba ta składała się z trzech producentów unijnych, z których wszyscy mają siedzibę we Włoszech, i odpowiadała ponad 65 % szacowanej całkowitej produkcji produktu podobnego w Unii.

(14)

Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Ponieważ nie otrzymano żadnych uwag, Komisja potwierdziła wstępnie wybraną próbę jako próbę ostateczną.

(15)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych i reprezentujących ich zrzeszeń o zgłoszenie się i udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Nie zgłosił się żaden importer niepowiązany.

(16)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów w Chinach o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej o wskazanie innych producentów, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi. Nie otrzymano żadnych odpowiedzi.

(17)

W związku z tym Komisja poinformowała władze Chin, że przy badaniu kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu zamierza - wobec braku współpracy - skorzystać z dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi.

(18)

Kwestionariusze dla producentów unijnych, jak również dla importerów, użytkowników i producentów z Chin udostępniono w internecie w dniu wszczęcia postępowania (6).

(19)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w Chinach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(20)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od trzech objętych próbą producentów unijnych.

(21)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu nie udzielił też rząd ChRL ani żaden producent z Chin.

(22)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii.

(23)

Komisja przeprowadziła wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego w pomieszczeniach trzech objętych próbą producentów unijnych:

(24)

8 sierpnia 2024 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe. Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ustaleń.

(25)

Komisja rozpatrzyła i w stosownych przypadkach uwzględniła uwagi przedstawione przez zainteresowane strony. Żadna ze stron nie wystąpiła z wnioskiem o posiedzenie wyjaśniające.

(26)

Produktem objętym przeglądem jest ten sam produkt, co w pierwotnym dochodzeniu i w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, a mianowicie grzejniki aluminiowe oraz elementy lub sekcje, z których składa się taki grzejnik, nawet połączone w całość, z wyłączeniem grzejników oraz ich elementów i sekcji typu elektrycznego, obecnie objęte kodami CN ex 7615 10 10 , ex 7615 10 80 , ex 7616 99 10 i ex 7616 99 90 (kody TARIC 7615 10 10 10, 7615 10 80 10, 7616 99 10 91, 7616 99 90 01 i 7616 99 90 91) („produkt objęty przeglądem”).

(27)

W toku pierwotnego dochodzenia oraz poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wykazano, a w przedmiotowym dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(28)

Wszystkie te produkty uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(29)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping i czy ewentualne wygaśnięcie obowiązujących środków mogłoby doprowadzić do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

(30)

Jak wspomniano w motywie 16, żaden z producentów z Chin nie współpracował w toku dochodzenia. W związku z tym 21 lutego 2024 r. Komisja poinformowała władze chińskie i wszystkie zainteresowane strony, że z uwagi na brak współpracy Komisja zamierza zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących Chin. W tym zakresie Komisja nie otrzymała żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(31)

W związku z tym zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparto na dostępnych faktach, a w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, informacjach uzyskanych od stron współpracujących w toku dochodzenia przeglądowego (tj. od wnioskodawcy) oraz informacjach z innych ogólnodostępnych źródeł, w szczególności bazy danych Global Trade Atlas („GTA”) (7).

(32)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(33)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski” (zwane dalej „kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi”).

(34)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(35)

W niedawno prowadzonych dochodzeniach dotyczących sektora aluminium w Chinach (8) Komisja stwierdziła występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(36)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w Chinach dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (9). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze aluminium znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (10), a ponadto rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (11). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w Chinach powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie przez rząd ChRL, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (12). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w Chinach (13). Podobnie Komisja stwierdziła zakłócenia w kosztach wynagrodzeń w sektorze stalowym zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (14), jak również zakłócenia na rynkach finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności pod względem dostępu przedsiębiorców do kapitału w Chinach (15).

(37)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora aluminium w Chinach, w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w Chinach. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku, i w dokumencie roboczym służb Komisji w sprawie znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu (16) („sprawozdanie”), a także jego zaktualizowanej wersji („zaktualizowane sprawozdanie”) (17), które opera się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem.

(38)

We wniosku twierdzono, że ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w Chinach ceny krajowe i koszty chińskiego przemysłu aluminiowego nie mogą zostać wykorzystane w niniejszej sprawie. Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca odniósł się do sprawozdania, w szczególności do sekcji dotyczących sektora aluminium (18), do wcześniejszych dochodzeń Komisji dotyczących aluminium i produktów rynku niższego szczebla (19), do chińskich przepisów, a także do dodatkowych badań.

(39)

W szczególności wnioskodawca zlecił przeprowadzenie badania pt. „China Household Aluminum Radiators Industry Market Research Report” („Sprawozdanie z badania rynku grzejników aluminiowych dla gospodarstw domowych w Chinach”) („badanie”), zaktualizowanego w październiku 2023 r. Badanie wykazało, że Chiny są nie tylko największym na świecie producentem boksytu, głównym źródłem aluminium, ale również największym producentem aluminium na świecie, oraz „[z]godnie z danymi opublikowanymi przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Aluminium i Międzynarodowe Przedsięwzięcie Energetyczne, w 2020 r. chińska produkcja aluminium wzrosła o 5 % w ujęciu rok do roku, podczas gdy w pozostałej części świata produkcja aluminium wzrosła jedynie o 0,3 %, a w niektórych regionach nawet spadła. Chiny odpowiadają za 57,2 % światowej produkcji aluminium. Ogólnie rzecz biorąc, chińska produkcja aluminium wykazuje tendencję wzrostową. Produkcja aluminium w Chinach w 2022 r. wyniosła 40 mln ton, co ponownie stanowi ponad połowę światowej produkcji aluminium. Chiny są również jednym z największych konsumentów aluminium na świecie”.

(40)

Wnioskodawca utrzymywał ponadto, że dobra koniunktura, której doświadczył przemysł aluminiowy w Chinach, był wynikiem korzystnej polityki rządowej zachęcającej przedsiębiorstwa państwowe do wejścia na rynek pierwotnej produkcji aluminium i przedsiębiorstwa prywatne do wejścia do sektorów produkcji aluminium.

(41)

Dokładniej rzecz ujmując, we wniosku wskazano, że znaczące inicjatywy w zakresie regionalnej pomocy państwa podejmowane przez rząd chiński potwierdzają również zakłócający charakter chińskich interwencji rządowych, wspierających sektor aluminium w prowincjach w następujący sposób:

(42)

Podsumowując, we wniosku przyjęto stanowisko, że ceny lub koszty nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie, zgodnie z wnioskiem, w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(43)

Rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody załączone do akt sprawy, włączając w to sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez wnioskodawcę, co do istnienia znaczących zakłóceń lub odpowiedniości zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(44)

W związku z tym, badając w obecnym dochodzeniu, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w Chinach, Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku, a także w zaktualizowanym sprawozdaniu. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w Chinach stwierdzonych również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(45)

W sektorze produktu objętego przeglądem nadal istnieje znaczny stopień własności, kontroli, nadzoru politycznego lub doradztwa ze strony rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki Chin. Rząd ChRL i Komunistyczna Partia Chin („KPCh”) utrzymują również struktury zapewniające im stały wpływ na przedsiębiorstwa, a w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe (20). Interwencje KPCh w proces podejmowania decyzji operacyjnych stały się jednak normą nie tylko w przedsiębiorstwach państwowych, ale również w przedsiębiorstwach prywatnych (21), przy czym KPCh rości sobie prawo do kierowania praktycznie każdym aspektem krajowej gospodarki.

(46)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów produktu objętego przeglądem nie można było ustalić dokładnych proporcji producentów prywatnych i państwowych. W toku dochodzenia ustalono jednak, że sektor produktu objętego przeglądem jest obsługiwany zarówno przez przedsiębiorstwa państwowe, jak i prywatne (22). Na przykład kilku producentów jest przedsiębiorstwami prywatnymi, w tym grupa Unbeatable („Unbeatable”) (23), przedsiębiorstwa Zhejiang Navas Industry and Trade, znane wcześniej jako Yongkang Sanghe Radiator (24) („Zhejiang Navas”), China Botai (25) i China Flyhigh (26), podczas gdy największy chiński producent aluminium, China Aluminum Corporation („Chinalco”) (27), jest przedsiębiorstwem państwowym z ponad 35 % udziałem własności publicznej (28).

(47)

Ponadto rząd ChRL opracowuje wytyczne dla przedsiębiorstw również przez wyznaczanie celów szczegółowych oraz polityk dla sektora, do których przestrzegania zobowiązani są wszyscy uczestnicy z branży, niezależnie od ich prywatnego lub publicznego charakteru.

(48)

Na przykład w standardowych warunkach mających zastosowanie do przemysłu aluminiowego („warunki standardowe”) (29), wydanych przez Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnej („MIIT”) w 2020 r., określono ogólne ramy funkcjonowania przemysłu aluminiowego na szczeblu centralnym. Oficjalnie warunki standardowe mają na celu: „[w]spieranie reformy strukturalnej przemysłu aluminiowego po stronie podaży, wspieranie rozwoju technologicznego przemysłu i promowanie wysokiej jakości rozwoju przemysłu” oraz zapewnienie, aby: „[w]ydobycie boksytu, produkcja tlenku glinu, aluminium elektrolitycznego i aluminium wtórnego były zgodne z krajową i lokalną polityką przemysłową, planami dotyczącymi zasobów mineralnych, przepisami, regulacjami i polityką w zakresie ochrony środowiska i oszczędzania energii, przepisami, regulacjami i polityką w zakresie górnictwa, przepisami, regulacjami i polityką w zakresie bezpieczeństwa produkcji, przepisami i polityką, planami rozwoju przemysłu i innymi wymogami” (30).

(49)

W 14. planie pięcioletnim prowincji Szantung dotyczącym rozwoju przemysłu aluminiowego („plan prowincji Szantung”) (31) wymieniono następujące cele: „[d]o 2025 r. wartość produkcji przemysłu aluminiowego osiągnie 800 mld RMB, wielkość rynku produktów końcowych będzie nadal rosła, przy czym produkty o wysokiej wartości dodanej będą stanowić ponad 60 %, a stosunek wielkości produkcji materiałów aluminiowych do wielkości produkcji aluminium elektrolitycznego przekroczy średnią krajową […]. Prowincja przekształci się w główny klaster przemysłowy aluminium o znaczącym wpływie krajowym i zagranicznym” (32).

(50)

We wrześniu 2022 r. Stały Komitet Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych Regionu Autonomicznego Guangxi Zhuang wydał decyzję w sprawie promowania wysokiej jakości rozwoju przemysłu aluminiowego („decyzja w sprawie Guangxi”) (33) i określił cele dotyczące wspierania wiodących przedsiębiorstw i kierowania ścieżką rozwoju przedsiębiorstw państwowych w prowincji: „Utrzymanie i utworzenie grupy wiodących przedsiębiorstw o podstawowej konkurencyjności. Ustanowienie systemu »lidera łańcucha przemysłowego« w przemyśle aluminiowym, obejmującego przedsiębiorstwa będące liderami łańcuchów przemysłowych tlenku glinu i aluminium elektrolitycznego, w celu wdrożenia kompleksowej oceny efektywności energetycznej i zachęt obejmujących cały przemysł […]. Wzmocnienie wysiłków w zakresie wspierania małych i średnich przedsiębiorstw w przemyśle aluminiowym, skupienie się na tworzeniu grupy wyspecjalizowanych, profesjonalnych, specjalnych i nowych dużych przedsiębiorstw w dziedzinie głębokiego przetwarzania aluminium, a także wiodących przedsiębiorstw w sektorze produkcji aluminium; oraz dalsze promowanie marki Guangxi Aluminium. Poprawa jakości i efektywności rozwoju przedsiębiorstw państwowych z branży aluminium, wspieranie Guangxi Investment Group i innych przedsiębiorstw państwowych w celu optymalizacji i zintegrowania ich wewnętrznej działalności w sektorze aluminium; przyjęcie i wykorzystanie kapitału w celu wdrożenia łańcucha przemysłu aluminiowego we wszystkich prowincjach i krajach w drodze połączeń i przejęć, za pomocą udziałów o określonym prawie do dywidendy lub udziałów większościowych lub innych metod, tak aby wdrożyć skoordynowany rozwój całego łańcucha przemysłowego i zbudować wiodące przedsiębiorstwa w przemyśle aluminiowym wywierające wpływ na szczeblu krajowym i charakteryzujące się międzynarodową konkurencyjnością” (34).

(51)

Co więcej, kontrolę rządu i nadzór nad polityką można również zaobserwować na poziomie odpowiednich stowarzyszeń branżowych. W istocie chińskie stowarzyszenia branżowe mają zagwarantować wdrażanie przez przemysł polityki rządu ChRL. Odpowiedzialność tę potwierdza także fakt, że prowadząc swoją działalność ściśle współpracują z władzami państwa, czego odzwierciedleniem jest ich status.

(52)

Na przykład Chińskie Stowarzyszenie Przemysłu Produkcji Metali Nieżelaznych („CNFA”) (35) stwierdza w art. 3 swojego statutu, że organizacja ta „[p]odlega ogólnemu kierownictwu Komunistycznej Partii Chin, ustanawia organizację Komunistycznej Partii Chin, prowadzi działalność partyjną i zapewnia niezbędne warunki dla działalności organizacji partyjnej” i „przyjmuje profesjonalne doradztwo, nadzór i zarządzanie ze strony podmiotów odpowiedzialnych za rejestrację i zarządzanie, podmiotów odpowiedzialnych za kształtowanie partii, a także odpowiednich departamentów administracji odpowiedzialnych za zarządzanie przemysłem” (36). Zgodnie z art. 6 zakres działalności Stowarzyszenia obejmuje między innymi: „[z]godnie z ogólną polityką i ogólnym zadaniem polegającym na ustanowieniu socjalistycznego systemu gospodarki rynkowej, przedstawionym przez Partię i państwo, oraz w świetle rzeczywistej sytuacji przemysłu, aktywne przedstawianie sugestii i opinii dotyczących rozwoju przemysłu, polityki przemysłowej, przepisów ustawowych i wykonawczych” (37). Ponadto warunki kwalifikowania się do bycia przedstawicielem Stowarzyszenia obejmują uznawanie przywództwa Komunistycznej Partii Chin, wspieranie socjalizmu o chińskiej specyfice, zdecydowane wdrażanie wytycznych, zasad i polityki partii oraz charakteryzowanie się dobrymi cechami politycznymi (38).

(53)

Jeśli chodzi o możliwość ingerowania przez rząd ChRL w ceny i koszty poprzez obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, komórki KPCh w przedsiębiorstwach, zarówno państwowych, jak i prywatnych, stanowią ważny kanał, za pośrednictwem którego państwo może ingerować w decyzje gospodarcze. Komisja ustaliła w toku dochodzenia występowanie osobistych powiązań między producentami produktu objętego przeglądem a KPCh, takich jak obecność członków KPCh wśród kadry kierowniczej najwyższego szczebla lub członków zarządu szeregu przedsiębiorstw produkujących produkt objęty przeglądem.

(54)

Na przykład prezes Chinalco oraz członek zarządu i dyrektor generalny Chinalco są odpowiednio sekretarzem partii i zastępcą sekretarza partii w organizacji partyjnej Chinalco. Oprócz tego w 2024 r. wszystkie jednostki Grupy Chinalco uruchomiły Studium Dyscypliny Partyjnej i Edukacji: „[n]a spotkaniu wdrożeniowym Studium Dyscypliny Partyjnej i Edukacji Grupy Chinalco podkreślono, że organizacje partyjne na wszystkich szczeblach powinny wzmocnić połączenie nauki i zastosowania, połączyć Studium Dyscypliny Partyjnej i Edukacji z wdrożeniem rocznego systemu wdrażania planowania strategicznego Grupy Chinalco „4 + 4 + N + roczne kluczowe projekty”, i dążyć do realizacji rocznych celów i zadań, a także skutecznie przekształcać wyniki nauki w niewyczerpaną siłę napędową przyspieszającą budowę doskonałego przedsiębiorstwa z branży aluminium światowej klasy z silną kompleksową przewagą konkurencyjną oraz zapewniać silne gwarancje polityczne dla dążenia do otwarcia nowego rozdziału modernizacji Chinalco” (39) .

(55)

Ingerencji partii podlegają również prywatne przedsiębiorstwa działające w sektorze grzejników aluminiowych. Na przykład przewodniczący i sekretarz oddziału partii w Jiangsu Unbeatable Group Co., Ltd. został uznany w 2021 r. za jednego ze 100 najlepszych członków KPCh w gminie Nantong (40). Ponadto gmina Qidong (położona na terytorium Nantong w prowincji Jiangsu) zorganizowała sesje edukacyjne KPCh z Unbeatable Group: „W swoim przemówieniu […] stwierdziła, że budowa punktu nauczania na miejscu w strefie zaawansowanych technologii Unbeatable Group jest ściśle związana z rzeczywistą sytuacją powiatu i miasta, zgodna z charakterystyką przedsiębiorstwa i w pełni odzwierciedla koncepcję budowania na wysokim szczeblu partii prowadzącej do wysokiej jakości rozwoju” (41).

(56)

Ponadto w sektorze produktu objętego przeglądem prowadzona jest polityka faworyzująca producentów krajowych lub w inny sposób wpływająca na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(57)

Rząd ChRL nadal uznaje przemysł aluminiowy za jedną z kluczowych gałęzi gospodarki (42). Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, dyrektywach i innych dokumentach dotyczących aluminium, wydawanych na szczeblu krajowym, prowincjonalnym i gminnym, które zostały szczegółowo udokumentowane przez Komisję w poprzednich dochodzeniach w tym sektorze (43), a także w zaktualizowanym sprawozdaniu (44).

(58)

Na przykład na szczeblu krajowym 14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju sektora surowców (45) zawiera przepisy zapewniające dostępność aluminium jako surowca: „Przeprowadzenie działań w celu pokonania braków kluczowych surowców; […] Przeprowadzenie działań w celu konsolidacji i poprawy stanu masowych podstawowych materiałów oraz ukierunkowanie przedsiębiorstw na wykorzystywanie nowej generacji technologii informatycznych na podstawie zoptymalizowanych procesów produkcji w celu poprawy ogólnej konkurencyjności […], stopów aluminium o wysokiej wytrzymałości […]”. W planie wzywa się również do kontroli mocy produkcyjnych w sektorze aluminium: „Ścisła kontrola nowo zwiększonej mocy produkcyjnej. Poprawa i ścisła realizacja strategii zastępowania mocy produkcyjnych […] w sektorze aluminium elektrolitycznego, zapobieganie niekontrolowanemu rozwojowi […] i tlenku glinu”. Plan ten obejmuje również geograficzne rozmieszczenie poszczególnych branży w Chinach w rozdziale „Zapewnienie wytycznych dotyczących odpowiedniego rozmieszczenia”. Rozdział ten stanowi, co następuje: „Udoskonalony zostanie układ nowych mocy produkcyjnych. […] Realizacja krajowych i regionalnych kluczowych strategii, regionalnych strategii rozwoju koordynacji i kluczowych strategii w obszarach funkcjonalnych oraz zachęcanie sektora surowców do optymalizacji i dostosowania swojego układu przestrzennego. […] Zapewnienie uporządkowanego rozmieszczenia na obszarach przybrzeżnych projektów wykorzystujących zasoby zza granicy, takie jak tlenek glinu”. W planie jest również mowa o utworzeniu klastrów przemysłowych: „Propagowanie znormalizowanych klastrów przemysłowych. […] promowanie zmiany struktury sektora aluminium elektrolitycznego ze struktury »węgiel kamienny - energia elektryczna - aluminium« na »czysta energia, taka jak energia wodna, energia wiatrowa - aluminium«”. W planie przewidziano również propagowanie zaawansowanych technologii w sektorze aluminium i promowanie transformacji sektora. Z powyższego wykazu wynika, że sektor aluminium jest ściśle monitorowany i regulowany przez rząd centralny oraz rozwija się w dużej mierze w drodze interwencji rządowej, a nie na zasadzie działania sił rynkowych.

(59)

Na szczeblu lokalnym zakres ingerencji Chin w przemysł aluminiowy jest bardziej widoczny. Jednym z takich przykładów jest plan prowincji Szantung, w którym oprócz celów opisanych w motywie 49 powyżej określono środki wsparcia dla lokalnych przedsiębiorstw aluminiowych w następujący sposób: „Zwiększenie wsparcia politycznego i regulacyjnego. Aktywne wdrażanie różnych polityk wsparcia na szczeblu krajowym i na szczeblu prowincji, udzielanie wsparcia na rzecz kwalifikujących się klastrów przemysłowych, kluczowych produktów i kluczowych technologii. Wspieranie przedsiębiorstw realizujących duże projekty krajowe i prowincjonalne. Należyte wykorzystanie pakietu polityk wspierających kluczowe projekty w zakresie transformacji energetycznej, wspieranie pionierskich przedsiębiorstw poprzez zapewnianie wsparcia w takich aspektach, jak zachęty podatkowe, zapewnienie gruntów, przydział zielonej energii, obniżki podatków i innowacje technologiczne, a także wdrożenie zachęt podatkowych na rzecz recyklingu aluminium. Zachęcanie funduszy inwestycyjnych na szczeblu prowincji do inwestowania w badania i rozwój oraz w uprzemysłowienie nowych kluczowych produktów, a także do przyciągania inwestycji z kapitału społecznego” (46) .

(60)

W prowincji Yunnan plan działania na rzecz przekształcenia całego łańcucha przemysłu metali nieżelaznych i nowych materiałów z nowymi przewagami na lata 2021-2023 („plan prowincji Yunnan”) (47) obejmuje między innymi środki mające na celu obniżenie kosztów operacyjnych przemysłu aluminiowego za pomocą preferencyjnej polityki podatkowej: „Wdrożenie preferencyjnej polityki podatkowej na rzecz rozwoju regionu zachodniego oraz należyte prowadzenie dochodzeń i rejestracja odpowiednich przedsiębiorstw z sektora zielonego krzemu, zielonego aluminium i przemysłu głębokiego przetwarzania metali nieżelaznych wymienionych w katalogu promowanych gałęzi przemysłu w regionie zachodnim; zapewnienie dobrowolnych porad i usług, aby pomóc przedsiębiorstwom zmniejszyć obciążenie podatkowe” (48).

(61)

W decyzji w sprawie Guangxi, jak już wykazano w motywie 50, określono kilka celów dotyczących rozwoju przemysłu aluminiowego w prowincji. Ponadto w decyzji tej nakazuje się, co następuje: „[d]o 2030 r. stosunek produkcji aluminium do produkcji aluminium elektrolitycznego powinien przekroczyć 2:1, a udział rafinowanych i głęboko przetworzonych produktów z aluminium w produktach z aluminium 60 %. Organy rządowe powinny zorganizować i wdrożyć projekty mające na celu rozszerzenie i wzmocnienie łańcucha przemysłowego oraz stworzenie rentownego przemysłu intensywnego przetwarzania aluminium, który cechuje się zarówno dużą wielkością, jak i wysoką jakością produkcji, oraz koncentrować się na rozwijaniu i tworzeniu korzyści w następujących sektorach: aluminium do lekkich samochodów, aluminium do nowych źródeł energii, takich jak fotowoltaika i baterie, aluminium wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, aluminium wykorzystywane do pakowania żywności i leków, aluminium do urządzeń elektronicznych oraz aluminium do celów budowlanych i wyposażenia domów. Należy zapewnić stałe wsparcie na rzecz rozwoju wysokiej klasy produktów, takich jak aluminium dla przemysłu lotniczego i kosmicznego, statków i kolei […]” (49).

(62)

Ponadto producenci grzejników aluminiowych skorzystali również ze środków wsparcia finansowego, co wyraźnie wskazuje na zainteresowanie państwa tym sektorem. Na przykład przedsiębiorstwo Zhejiang Navas skorzystało z gwarancji publicznej państwowego holdingu inwestycyjnego gminy Yongkang na pożyczkę w wysokości 10 mln RMB, która w 2022 r. była nadal niespłacona (50).

(63)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji głównych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania produktu objętego przeglądem. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(64)

Obecne dochodzenie nie przyniosło żadnych dowodów wskazujących, by dyskryminacyjne stosowanie lub nieodpowiednie egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w sektorze aluminiowym nie wpływało na producentów produktu objętego przeglądem.

(65)

Na produkt objęty przeglądem mają również wpływ zakłócenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o których mowa również powyżej w motywie 35. W sektorze tym takie zniekształcenia występują zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do materiałów do produkcji pochodzących od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w Chinach).

(66)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor produktu objętego przeglądem nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym mowa również w motywie 35 powyżej. Nawet na szczeblu politycznym rząd głęboko reguluje środki finansowe. Na przykład decyzja w sprawie Guangxi pozwala na: „[u]tworzenie specjalnego funduszu na rzecz wysokiej jakości rozwoju przemysłu aluminiowego oraz zwiększenie wsparcia na rzecz transformacji i modernizacji przemysłu aluminiowego. Pełne wykorzystanie przewodniej roli funduszu rozwoju wysokiej jakości przemysłu Guangxi, a także rządowych funduszy inwestycyjnych na wszystkich szczeblach; zachęcanie wiodących przedsiębiorstw w przemyśle aluminium i elektrolitycznego aluminium oraz kapitału społecznego do udziału w tworzeniu przemysłowych funduszy inwestycyjnych w dziedzinie aluminium w celu skoncentrowania się na wspieraniu intensywnego przetwarzania aluminium i projektów przemysłu aluminium o wysokiej wartości dodanej. Zachęcanie instytucji finansowych do wprowadzania innowacji i rozwijania finansowania łańcucha dostaw aluminium, finansowania technologii i zielonego finansowania dla przemysłu aluminiowego oraz do wdrażania zróżnicowanych polityk wsparcia kredytowego dla projektów przedsiębiorstw produkujących aluminium i aluminium elektrolitycznego, takich jak oszczędzanie energii i redukcja emisji, transformacja technologiczna, rozbudowa i naprawa łańcucha przemysłowego oraz kompleksowe wykorzystanie zasobów. Wspieranie kwalifikujących się spółek z sektora aluminium do notowania na krajowych i zagranicznych giełdach papierów wartościowych oraz do notowania na New Third Board i regionalnych rynkach kapitałowych. Poprowadzenie przedsiębiorstw z branży aluminiowej do uzyskania bezpośredniego finansowania za pośrednictwem rynku obligacji. Wspieranie sekurytyzacji aktywów dłużnych przedsiębiorstw z branży aluminiowej poprzez leasing finansowy. Dostosowanie i optymalizacja polityki wsparcia fiskalnego i podatkowego dla przemysłu aluminiowego; dostosowanie wsparcia do kluczowych obszarów łańcucha przemysłowego, takich jak intensywne przetwarzanie aluminium, badania i rozwój technologii, bezpieczeństwo łańcucha dostaw, oszczędność energii i redukcja emisji, a także rozwój w zakresie aluminium pochodzącego z recyklingu” (51).

(67)

Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(68)

Komisja przypomina również, że wytwarzanie produktu objętego przeglądem wymaga szeregu materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego przeglądem kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Oprócz tego podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i w wszystkich sektorach.

(69)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego przeglądem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całych Chinach. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w Chinach, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(70)

Podsumowując, z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak opisano w następnej sekcji.

(71)

W obecnym dochodzeniu rząd ChRL nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(72)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(73)

Komisja wydała notę dotyczącą źródeł do celów określenia wartości normalnej. W nocie tej opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów oraz odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. Ponadto w nocie tej Komisja poinformowała zainteresowane strony o swoim zamiarze wykorzystania Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie.

(74)

W nocie Komisja wskazała Turcję jako państwo o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do Chin, tzn. że oba są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje „o wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto, w których zgodnie z dostępnymi danymi odbywała się produkcja produktu objętego przeglądem.

(75)

Przed opublikowaniem noty Komisja otrzymała od wnioskodawcy uwagi dotyczące reprezentatywnego kraju, w których sugerowano również, że Turcja będzie odpowiednim reprezentatywnym krajem.

(76)

W nocie Komisja wskazała, że w przypadku Turcji dane dotyczące danych finansowych producentów grzejników aluminiowych oraz przywozu odnośnych surowców, energii i pracy są publicznie dostępne.

(77)

W związku z tym Komisja przeprowadziła wyszukiwanie w bazie Orbis pod kątem dostępności danych finansowych przedsiębiorstw produkcyjnych w Turcji (54). Uzyskano łatwo dostępne dane dotyczące dwóch producentów grzejników aluminiowych w Turcji: Sanica Isi Sanayi Anonim Sirketi i Peksa Profil Sanayi Ve Ticaret Anonim Sirketi. Najnowsze sprawozdania finansowe tych przedsiębiorstw obejmują rok obrotowy kończący się w 2022 r. Ponadto Turcja dysponuje danymi dotyczącymi przywozu na temat potrzebnych czynników produkcji, energii elektrycznej i kosztów pracy.

(78)

W nocie Komisja poinformowała zainteresowane strony, że zamierza wykorzystać Turcję jako odpowiedni reprezentatywny kraj oraz dane dwóch przedsiębiorstw wymienionych powyżej, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, w celu uzyskania niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(79)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat odpowiedniości wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju oraz tych dwóch przedsiębiorstw jako producentów w reprezentatywnym kraju.

(80)

Po opublikowaniu noty Komisja nie otrzymała żadnych uwag.

(81)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(82)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Turcja spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(83)

W nocie Komisja wymieniła czynniki produkcji, takie jak materiały, energia i siła robocza, wykorzystywane do produkcji produktu objętego przeglądem zgodnie z metodyką wyjaśnioną przez wnioskodawcę i odzwierciedlającą proces produkcji stosowany w Unii. Komisja stwierdziła również, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA (55) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy wykorzysta Turecki Instytut Statystyczny (56) oraz Urząd Regulacji Rynku Energii Republiki Turcji do ustalenia niezniekształconych kosztów energii (57).

(84)

Komisja wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia ogólnodostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie. Po opublikowaniu noty Komisja nie otrzymała żadnych uwag co do wykazu czynników produkcji.

(85)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje wynikające z wniosku oraz dalsze informacje przeanalizowane przez Komisję, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji w przypadku grzejników aluminiowych

(86)

Grzejnik aluminiowy można wytwarzać różnymi metodami, z których najczęstszą jest odlewanie i wytłaczanie. Grzejnik aluminiowy jest powszechnie uznawany za taki, w którym wykorzystywanym metalem jest aluminium lub stop aluminium, lub ogólnie za taki, w którym wykorzystanym metalem jest głównie aluminium.

(87)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną cenę importową stosowaną przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w bazie danych GTA, w której uwzględniono należności celne przywozowe i do której dodano koszty transportu. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (60). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 70 i sekcji 3.3 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w Chinach nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe surowców. Po wykluczeniu przywozu z Chin do reprezentatywnego kraju wielkość przywozu z innych państw trzecich pozostała reprezentatywna.

(88)

Turecki Instytut Statystyczny publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach tureckiej gospodarki (61). Komisja ustaliła wartość odniesienia w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem na podstawie średnich godzinowych kosztów pracy w przemyśle wytwórczym (62) w 2020 r., zindeksowanych do 2023 r.. Średni godzinowy koszt pracy w przeliczeniu na EPC (63) wynosi 35,02 CNY/roboczogodzinę.

(89)

Cenę energii elektrycznej dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Turcji publikuje turecki Urząd Regulacji Rynku Energii (64). Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej opublikowane 15 lipca 2024 r. Statystyki te wskazują, że średnia taryfa przemysłowa w 2023 r. wyniosła 1,12 CNY/kWh.

(90)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(91)

Aby ustalić niezniekształcone wartości pośrednich kosztów produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, a także ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących, Komisja wykorzystała dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(92)

Na podstawie danych pochodzących od dwóch tureckich producentów grzejników aluminiowych (Sanica Isi Sanayi Anonim Sirketi i Peksa Profil Sanayi Ve Ticaret Anonim Sirketi (65)) Komisja obliczyła koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne (10,33 %) i zysk (9,12 %) jako odsetek kosztów sprzedanych towarów.

(93)

Komisja wykorzystała informacje przedstawione przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu do obliczenia pośrednich kosztów produkcji. Koszty te określono jako odsetek, dzieląc pośrednie koszty produkcji przez koszty bezpośrednie i pośrednie. Następnie odsetek ten (15,6 %) zastosowano w stosunku do niezniekształconej wartości kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji.

(94)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(95)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja oparła się na dostarczonych przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu informacjach dotyczących zużycia każdego czynnika (materiałów i pracy) używanego w produkcji grzejników aluminiowych. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju - Turcji - jak opisano w sekcji 3.3.2.

(96)

Po ustaleniu niezniekształconych kosztów produkcji Komisja dodała pośrednie koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, jak wskazano w sekcji 3.3.2.5:

(97)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(98)

W okresie badanym, a w szczególności w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, przywóz grzejników aluminiowych z Chin był nieznaczny. Według Eurostatu wielkość przywozu grzejników aluminiowych z Chin wyniosła w ODP 159 913 elementów (66), co odpowiada udziałowi w rynku UE w przedziale 0,5-1 %. Dla porównania udział w rynku przywozu z Chin wyniósł 24 % w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem i 3 % w poprzednim okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(99)

Ta nieznaczna wielkość nie mogła stanowić podstawy do analizy kontynuacji dumpingu. W związku z tym Komisja przeanalizowała w następnej sekcji prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

(100)

Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. Analizie poddano następujące elementy: ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Chinach, atrakcyjność rynku unijnego oraz ewentualną zdolność absorpcyjną rynków państw trzecich w świetle środków antydumpingowych obowiązujących w tych państwach.

(101)

Komisja przeanalizowała wzorzec cen chińskiego wywozu do państw trzecich w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(102)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Komisja najpierw przeanalizowała dane dotyczące wywozu z Chin do państw trzecich na poziomie ośmiocyfrowego kodu celnego w bazie danych Global Trade Atlas. Nie uznano jednak, że te ceny eksportowe dokładnie odzwierciedlają ceny grzejników aluminiowych, ponieważ klasyfikacja taryfowa na tym poziomie obejmuje również szeroki zakres produktów innych niż produkt objęty postępowaniem, których wielkość znacznie przekracza (co najmniej 100 razy) wielkość przywozu grzejników aluminiowych. W związku z tym statystyki dotyczące chińskiego wywozu nie dostarczają rozstrzygających dowodów dotyczących chińskich cen eksportowych na innych rynkach.

(103)

Z kolei w wyniku braku współpracy ze strony producentów eksportujących z Chin oszacowanie cen eksportowych stosowanych w wywozie z Chin do państw trzecich opierało się na informacjach, którymi dysponowała Komisja, tj. informacjach dostarczonych we wniosku o dokonanie przeglądu, a mianowicie na chińskich notowaniach cenowych dla importerów w państwach trzecich. W szczególności wnioskodawca przedstawił szereg ofert cenowych złożonych państwom położonym w pobliżu Unii, takim jak Mołdawia, Rosja i Azerbejdżan, a także notowania na internetowych platformach sprzedaży.

(104)

Zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego Komisja dostosowała szacunkową cenę eksportową stosowaną w wywozie do państw trzecich, jak opisano w motywie 103, z uwzględnieniem różnic wpływających na ceny i porównywalność cen. W tym kontekście, w art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego nałożono na Komisję obowiązek dokonania obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową na tym samym poziomie handlu oraz uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których wykazano, że mogą wpłynąć na ceny oraz ich porównywalność. W omawianym przypadku Komisja dostosowała cenę eksportową do poziomu ex-works poprzez usunięcie krajowych kosztów transportu (67).

(105)

Średnia cena eksportowa do państw trzecich oszacowana zgodnie z motywem 103 wyniosła 3,68 EUR/element wyrażona jako cena FOB lub 3,52 EUR/element po dostosowaniu do poziomu ex-works.

(106)

Uzyskana średnia cena eksportowa do państw trzecich ustalona w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym była o 34,4 % niższa od wartości normalnej ustalonej na podstawie kryteriów wskazanych w sekcjach 3.2 i 3.3 powyżej. Uznano zatem za prawdopodobne, że jeżeli obecne środki miałyby zostać uchylone, chińscy producenci eksportujący zaczęliby sprzedawać do Unii po cenach niższych od tej wartości normalnej.

(107)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca zasygnalizował, że istnieje rozbieżność między ceną eksportową ex-works a wynikającym z niej marginesem dumpingu między dokumentem zawierającym ustalenia a dokumentacją dotyczącą obliczenia dumpingu. Ponieważ rozbieżność wynikała z błędu pisarskiego w dokumentacji dotyczącej obliczenia dumpingu, Komisja skorygowała ją.

(108)

Jeżeli chodzi o moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Chinach, ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów ustalenia oparto na informacjach przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. Wnioskodawca przedstawił dowody na to, że chiński rynek aluminium rozwija się i nadal będzie się rozwijał nawet po 2026 r. Z informacji tych wynika, że w całym 2022 r. produkcja aluminium w Chinach osiągnęła rekordowo wysoki poziom (68). Ponadto we wrześniu 2023 r. zgłoszono, że „Chiny napędzają globalną produkcję aluminium do rekordowego poziomu” (69). Ponadto niezależne badanie zlecone przez wnioskodawcę, „China Household Aluminum Radiators Industry Market Research Report” [Sprawozdanie z badań rynku grzejników aluminiowych dla gospodarstw domowych w Chinach] (70), zaktualizowane w październiku 2023 r., zawiera istotne i najnowsze dane na temat chińskiej nadwyżki mocy produkcyjnych.

(109)

W szczególności w badaniu oszacowano moce produkcyjne w zakresie chińskich grzejników aluminium na około 240 mln elementów rocznie w 2023 r., co stanowi wzrost o 35 mln elementów w porównaniu z 2021 r. Ten wzrost mocy produkcyjnych przekracza wzrost produkcji, który wzrósł ze 188 mln do 217 mln elementów w tym samym okresie, co stanowi wzrost o 29 mln elementów.

(110)

Zarówno wzrost produkcji, jak i mocy produkcyjnych w latach 2021-2023 był znacznie wyższy niż wzrost konsumpcji krajowej w Chinach, która zwiększyła się jedynie z 19 mln do 23 mln elementów, co stanowi wzrost o zaledwie 4 mln elementów.

(111)

W rezultacie wolne moce produkcyjne wzrosły z 17 mln do 23 mln elementów w latach 2021-2023, co odpowiadało niemal całkowitej konsumpcji w Unii wynoszącej 23-25 mln elementów w ODP.

(112)

Ponadto ani badanie, ani dochodzenie nie ujawniły żadnych elementów, które mogłyby wskazywać na jakikolwiek znaczący wzrost chińskiego wywozu do innych państw trzecich, ponieważ nie ma dostępnych informacji, które wskazywałyby na jakikolwiek znaczący wzrost popytu na grzejniki aluminiowe na całym świecie.

(113)

W związku z tym, ze względu na brak jakichkolwiek innych informacji, Komisja uznała, że ani chiński popyt krajowy, ani popyt światowy nie będzie w stanie wchłonąć znacznych wolnych mocy produkcyjnych dostępnych w Chinach.

(114)

Potwierdza to wnioski Komisji z poprzedniego przeglądu wygaśnięcia (71), zgodnie z którymi chińscy producenci dysponują wystarczającymi wolnymi mocami produkcyjnymi, aby zaopatrywać rynek unijny w przypadku wygaśnięcia środków.

(115)

Unijny rynek grzejników aluminiowych, którego wielkość w ODP wyniosła 23-25 mln elementów, jest jednym z największych rynków na świecie. Chociaż w okresie badanym konsumpcja grzejników aluminiowych w Unii spadła o 22 % ze względu na zmniejszenie się przemysłu budowlanego, jak wyjaśniono w motywie 132, rynek ten nadal pozostaje silny ze względu na rygorystyczne przepisy dotyczące efektywności energetycznej i renowację starych budynków w celu spełnienia nowych norm i ograniczenia emisji dwutlenku węgla.

(116)

Aby wskazać prawdopodobne ceny stosowane w wywozie do Unii w przypadku braku środków, Komisja przeanalizowała ceny eksportowe grzejników aluminiowych pochodzących z Chin na innych rynkach eksportowych poza Unią. Jak wyjaśniono w motywach 102 i 103, ponieważ ośmiocyfrowy kod celny danych statystycznych dotyczących wywozu nie dostarcza dokładnych wartości oraz ze względu na brak współpracy, Komisja ustaliła ceny eksportowe na podstawie rzeczywistych faktur i notowań chińskich producentów eksportujących na rynki państw trzecich, zgodnie z informacjami przedstawionymi przez wnioskodawcę (zob. również motyw 103 powyżej).

(117)

W ODP średnia cena sprzedaży przemysłu Unii wynosiła 8,56 EUR/element. Jest to cena o 82 % wyższa od średniej ceny sprzedaży chińskich grzejników aluminiowych (tj. 4,70 EUR/element), obliczonej na podstawie notowań dokonanych przez chińskich producentów eksportujących na rzecz klientów w Mołdawii, Rosji i Azerbejdżanie, a także notowań z internetowych platform sprzedaży, które to notowania przedstawiono we wniosku o dokonanie przeglądu.

(118)

Te ceny eksportowe były znacznie niższe w porównaniu z cenami przemysłu Unii, w związku z czym rynek unijny, pod względem cen, pozostaje atrakcyjny dla chińskich producentów.

(119)

Przed wprowadzeniem środków w 2012 r. przywóz z Chin do Unii wynosił 10,6 mln elementów rocznie. Oprócz środków nałożonych na przywóz z Chin, które są przedmiotem niniejszego przeglądu, wiele innych państw trzecich nałożyło środki antydumpingowe na przywóz grzejników aluminiowych z Chin (72), co utrudnia chińskim producentom eksportującym wywóz na te rynki i dodatkowo zwiększa atrakcyjność rynku unijnego, na który mogą taki wywóz przekierować.

(120)

Zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych WTO (73) Komisja stwierdziła, że w 2023 r. do przywozu chińskich grzejników aluminiowych do Argentyny i Zjednoczonego Królestwa miały zastosowanie cła antydumpingowe i cła wyrównawcze (74). Restrykcje te stanowią czynnik ograniczający wywóz dla chińskich producentów grzejników aluminiowych. Jednak na podstawie wniosku o dokonanie przeglądu (75) oraz wniosków przedstawionych w motywach 108 i 109, chińscy producenci są w znacznym stopniu zorientowani na wywóz, ponieważ szacuje się, że konsumpcja wewnętrzna grzejników aluminiowych w Chinach wynosi zaledwie jedną dziesiątą całkowitej wielkości produkcji.

(121)

Biorąc pod uwagę trudności chińskich eksporterów w sprzedaży na tych rynkach ze względu na środki wprowadzone przez te inne państwa trzecie w odniesieniu do przywozu grzejników aluminiowych z Chin, gdyby zezwolono na wygaśnięcie obecnych środków, rynek unijny stałby się jeszcze bardziej atrakcyjny dla chińskich eksporterów chcących wywozić nadwyżkę produkcji i wykorzystać wolne moce produkcyjne.

(122)

W swoich uwagach do dokumentu zawierającego ogólne ustalenia wnioskodawca przypomniał, że w 2024 r. Ukraina wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu grzejników aluminiowych z Chin.

(123)

W związku z powyższym, w szczególności biorąc pod uwagę znaczne wolne moce produkcyjne dostępne w Chinach oraz atrakcyjność rynku unijnego, Komisja oczekuje, że uchylenie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do ponownego wystąpienia dumpingu oraz że towary po cenach dumpingowych będą napływać na rynek unijny w znacznych ilościach. Stwierdza się zatem, że w przypadku wygaśnięcia obecnych środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

(124)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie badanym przez 11 producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(125)

Komisja ustaliła wielkość produkcji w Unii na podstawie wszystkich dostępnych informacji dotyczących przemysłu Unii, takich jak:

(126)

Aby chronić poufność danych FIR, Komisja nie mogła ujawnić dokładnych danych liczbowych uzyskanych przez połączenie danych FIR z danymi dostarczonymi przez AIRAL w odniesieniu do innych producentów unijnych. W związku z tym Komisja przedstawiła te informacje w postaci przedziałów i indeksów, dzięki którym wszystkie zainteresowane strony mogły uzyskać wiedzę wystarczającą do zrozumienia analizy i wniosków Komisji oraz zgłoszenia uwag w tym zakresie.

(127)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła około [30-32] mln elementów. Jak wskazano w motywie 13, objęci próbą producenci unijni reprezentowali ok. 65 % całkowitej unijnej produkcji produktu podobnego.

(128)

Komisja ustaliła poziom konsumpcji w Unii na podstawie łącznej sprzedaży przemysłu Unii w Unii i łącznego przywozu z państw trzecich do Unii.

(129)

Informacje na temat sprzedaży przemysłu Unii w Unii uzyskano na podstawie zweryfikowanej sprzedaży w Unii producentów unijnych objętych próbą, danych dostarczonych przez wnioskodawcę w kwestionariuszu makroekonomicznym oraz danych otrzymanych oddzielnie przez FIR.

(130)

W odniesieniu do przywozu Komisja oparła się na bazie danych Surveillance (76). Ponieważ baza danych Surveillance zawierała jedynie masę, a nie liczbę przywożonych elementów, konieczne było przeliczenie wagi na elementy przy użyciu współczynnika przeliczeniowego opartego na zweryfikowanych danych trzech producentów unijnych objętych próbą wskazanych w motywie 23 powyżej.

(131)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii

(132)

Konsumpcja grzejników aluminiowych w Unii spadła w okresie badanym o 22 %. Analiza rok do roku wykazała wzrost o 18 % w latach 2020-2021, a następnie stopniowy spadek konsumpcji w kolejnych dwóch latach.

(133)

Gwałtowny wzrost popytu na grzejniki aluminiowe w latach 2020-2021 był spowodowany głównie wzrostem działalności w zakresie budownictwa mieszkaniowego i komercyjnego po uruchomieniu szeregu pakietów bodźców gospodarczych w celu pobudzenia gospodarki po wybuchu pandemii COVID-19. Na przykład we Włoszech, gdzie mają siedzibę producenci unijni objęci próbą, w tzw. dekrecie o wznowieniu (77) przewidziano zachęty do renowacji budynków mieszkalnych i poprawy efektywności energetycznej.

(134)

Popyt na grzejniki aluminiowe zaczął jednak spadać w 2022 r. wraz z wybuchem kryzysu energetycznego oraz gwałtownym wzrostem cen surowców i stóp procentowych. Negatywna tendencja utrzymywała się w ODP, przy czym konsumpcja spadła z [36-38] mln elementów do [23-25] mln elementów, co stanowi niemal taki sam poziom jak w 2014 r.

(135)

Komisja ustaliła wielkość przywozu grzejników aluminiowych z Chin na podstawie bazy danych Surveillance, przeliczoną na elementy, wykorzystując współczynnik konwersji oparty na zweryfikowanych danych trzech producentów unijnych objętych próbą, jak stwierdzono w motywie 130. Jak widać w tabeli 2, udział przywozu w rynku został określony przez porównanie tej wielkości przywozu z konsumpcją w Unii.

(136)

Przywóz do Unii z Chin kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

(137)

W okresie badanym wielkość przywozu grzejników aluminiowych z Chin była ograniczona i stale spadała (łącznie o 61 %), osiągając najniższy poziom w ODP. Udział w rynku przywozu z Chin zmniejszył się o 38 % w 2021 r., a następnie pozostał stabilny od 2021 r. do ODP ze względu na niższą konsumpcję.

(138)

Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie bazy danych dotyczących nadzoru.

(139)

Średnia cena przywozu do Unii z Chin kształtowała się następująco:

Tabela 4

Średnie ceny importowe

(140)

Ceny importowe z Chin wzrosły zgodnie z tendencjami rynkowymi. Osiągnęły one najwyższy poziom w 2022 r., kiedy to były jeszcze wyższe niż średnia cena przedsiębiorstw objętych próbą, ale spadły o 25 % w ODP. Ogółem ceny wzrosły w okresie badanym o 117 %.

(141)

Chińskie ceny importowe wzrosły zgodnie z tendencjami rynkowymi w latach 2020-2022. W ODP średnia cena jednostkowa przywozu z Chin do Unii spadła i była niższa zarówno od średniej ceny sprzedaży na jednostkę, jak i średniego kosztu produkcji na jednostkę w Unii, jak przedstawiono w tabeli 9 poniżej.

(142)

Przywóz grzejników aluminiowych z państw trzecich innych niż Chiny pochodził głównie z Iranu i Turcji.

(143)

Wielkość przywozu do Unii oraz udział w rynku i trendy cenowe dotyczące przywozu grzejników aluminiowych z innych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 5

Przywóz z państw trzecich

(144)

Przywóz z państw trzecich wzrósł w okresie badanym o 19 %, osiągając najwyższy poziom w 2022 r., ale udział w rynku pozostał zasadniczo stabilny. W okresie badanym średnia cena przywozu z państw trzecich wzrosła ponad dwukrotnie.

(145)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca zwrócił się do Komisji o oddzielne wykazanie wielkości, udziałów w rynku i średniej ceny przywozu z Iranu i Turcji. Komisja odpowiednio zaktualizowała powyższą tabelę 5.

(146)

Ocena warunków ekonomicznych przemysłu Unii objęła ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(147)

Jak wspomniano w motywie 11, w celu oceny warunków ekonomicznych przemysłu Unii zastosowano kontrolę wyrywkową.

(148)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody.

(149)

Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, w zweryfikowanych odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez producentów unijnych objętych próbą oraz w danych makroekonomicznych dostarczonych przez AIRAL i FIR. Dane obejmują wszystkich producentów unijnych.

(150)

Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie zweryfikowanych danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Dane dotyczyły producentów unijnych objętych próbą.

(151)

Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(152)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(153)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(154)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych w Unii

(155)

Wielkość produkcji przemysłu unijnego w okresie badanym spadła o 21 %. Analiza obejmująca kolejny rok wykazała wzrost o 20 % w latach 2020-2021, a następnie stopniowy spadek w okresie od 2021 r. do ODP. Jest to zgodne z tendencją popytu na grzejniki aluminiowe w Unii, jak pokazano w tabeli 2.

(156)

Moce produkcyjne spadły w okresie badanym o 9 %. W latach 2020-2022 utrzymywały się one na stosunkowo stabilnym poziomie, a następnie spadły o 6 %, co pokazuje, że przemysł Unii był w stanie częściowo zmniejszyć moce produkcyjne, aby poradzić sobie ze spadkiem produkcji w ODP.

(157)

Wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyło się o 13 % w okresie badanym, odzwierciedlając tendencję spadkową produkcji pomimo zmniejszenia mocy produkcyjnych.

(158)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(159)

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym spadła w okresie badanym o 23 %. Tendencja sprzedaży odzwierciedlała tendencje w zakresie konsumpcji w Unii i wielkości produkcji w Unii. Sprzedaż wzrosła o 17 % w latach 2020-2021, aby zaspokoić zwiększony popyt na rynku unijnym, jak wyjaśniono w motywie 133, a następnie stopniowo zmniejszała się w 2022 r. i w ODP ze względu na spadek popytu spowodowany wyższymi cenami i stopami procentowymi, jak wyjaśniono w motywie 134.

(160)

Udział przemysłu Unii w rynku utrzymywał się na stałym poziomie w okresie badanym po spadku zarówno konsumpcji w Unii, jak i wielkości sprzedaży oraz spadku przywozu.

(161)

Ze względu na spadek konsumpcji w ODP wielkość sprzedaży przemysłu Unii spadła, ale przemysł Unii utrzymał swój udział w rynku unijnym. Produkcja, zatrudnienie, inwestycje zmieniały się z podobną tendencją spadkową co wielkość sprzedaży.

(162)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Zatrudnienie i wydajność

(163)

Zatrudnienie w przemyśle Unii również spadło o 18 % w okresie badanym, zgodnie ze zmianami wielkości produkcji. Przemysł Unii był jednak w stanie ograniczyć spadek wydajności do 4 %.

(164)

Jak wyjaśniono w motywie 99, stwierdzenie istnienia dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie było możliwe. W związku z tym nie można było ustalić marginesu dumpingu. W dochodzeniu skupiono się zatem na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków antydumpingowych.

(165)

Środki antydumpingowe nałożone w następstwie pierwotnego dochodzenia umożliwiły przemysłowi Unii poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu, co pokazują dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(166)

Średnie jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Ceny sprzedaży i koszt produkcji w Unii

(167)

Średnia cena przemysłu Unii wzrosła w okresie badanym o 48 % w następstwie wzrostu kosztów produkcji.

(168)

Średni koszt produkcji wzrósł w okresie badanym o 47 %. Gwałtownie wzrósł on już w 2022 r. (+ 45 % w porównaniu z 2020 r.) i osiągnął najwyższy poziom w 2022 r. Wzrost kosztów wynikał głównie z gwałtownego wzrostu kosztów energii i cen aluminium, które jest głównym surowcem.

(169)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie koszty pracy na pracownika

(170)

Średnie koszty pracy na pracownika w przemyśle unijnym w okresie badanym wzrosły o 11 %. W 2021 r. wzrosły one o 13 %, a następnie utrzymywały się na stosunkowo stabilnym poziomie.

(171)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Zapasy

(172)

Zapasy wzrosły w okresie badanym o 24 %. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł z 4,5 mln do 6,1 mln elementów w 2021 r., a następnie do 6,2 mln elementów w 2022 r., po czym zmniejszył się do 5,5 mln elementów w ODP. W odpowiedzi na wyższą konsumpcję w 2021 r. oraz w celu optymalizacji procesu produkcji przemysł Unii zwiększył poziom zapasów. W obliczu niższego popytu w 2022 r. przemysł Unii nie był jednak w stanie szybko zmniejszyć tych zapasów.

(173)

W odniesieniu do produkcji stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wyrażony jako odsetek produkcji wzrósł o 47 %.

(174)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(175)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(176)

Rentowność przemysłu unijnego wzrosła o 1 punkt procentowy w okresie badanym. Z analizy obejmującej kolejny rok wynika, że rentowność była najwyższa w 2021 r., kiedy to osiągnęła poziom 10 %, co przyczyniło się do podwojenia wyników z poprzedniego roku, ale następnie gwałtownie spadła w 2022 r. do 4 % ze względu na pogorszenie warunków rynkowych. W ODP rentowność wzrosła do 6 %, ponieważ koszty aluminium spadły w ODP, podczas gdy ceny sprzedaży grzejników zostały skorygowane w dół, jednak z opóźnieniem.

(177)

Przepływy środków pieniężnych netto określają zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Odnotowano tendencję wzrostową przepływów pieniężnych netto, które zwiększyły się o 85 % w okresie badanym.

(178)

Roczne inwestycje przemysłu Unii na koniec okresu sprawozdawczego spadły w okresie badanym o 15 %. Chociaż w latach 2021 i 2022 inwestycje były o około 40 % wyższe niż w 2020 r., zmniejszyły się one w ODP z około 14 mln EUR do 8,5 mln EUR i ograniczały się głównie do wymiany istniejącego sprzętu.

(179)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Kształtował się on z podobną tendencją jak rentowność, przy czym najwyższy poziom osiągnął w 2021 r., po czym spadł w 2022 r. i ponownie wzrósł w 2023 r., przy ogólnym wzroście o siedem punktów procentowych w okresie badanym.

(180)

Dochodzenie wykazało, że w przypadku większości wskaźników mikroekonomicznych odnotowano pozytywne zmiany, a sytuacja gospodarcza i finansowa przemysłu unijnego w okresie badanym polepszyła się.

(181)

W następstwie wprowadzenia obowiązujących środków przemysł unijny był w stanie utrzymać swój udział w rynku, a także przywrócić poziom przepływów pieniężnych i zwrotu z inwestycji.

(182)

Rentowność przemysłu unijnego wzrosła w okresie badanym, ale pozostała poniżej docelowego zysku określonego w pierwotnym dochodzeniu.

(183)

Przemysł Unii zmniejszył jednak produkcję, zatrudnienie i kontynuował działalność przy niskim wykorzystaniu mocy produkcyjnych, głównie ze względu na znaczny spadek popytu na grzejniki aluminiowe.

(184)

Pogorszenie wskaźników makroekonomicznych, w połączeniu ze zmniejszeniem inwestycji netto i wzrostem zapasów, wskazuje na podstawowe słabości przemysłu Unii. Główne obawy obejmują zdolność przemysłu Unii do utrzymania rentowności w kontekście rosnących kosztów i malejącego popytu, a także długoterminowe skutki zmniejszenia inwestycji netto. Chociaż krótkoterminowa płynność i rentowność są stabilne, stabilność i wzrost w przyszłości mogą być zagrożone.

(185)

Pomimo to Komisja stwierdziła, że na podstawie ogólnej oceny czynników szkody przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(186)

W motywie 185 Komisja stwierdziła, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w wyniku przywozu pochodzącego z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W związku z tym Komisja oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody wyrządzonej przywozem towarów po cenach dumpingowych z Chin w przypadku wygaśnięcia środków.

(187)

W celu ustalenia, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku uchylenia środków wprowadzonych wobec Chin, Komisja zbadała (i) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Chinach oraz atrakcyjność rynku unijnego; oraz (ii) prawdopodobne poziomy cen przywozu z Chin i ich wpływ na sytuację przemysłu Unii w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków

(188)

Jak określono w sekcji 3.3.5.2, moce produkcyjne w Chinach znacznie przekroczyły zarówno wielkość produkcji, jak i popyt na chińskim rynku krajowym w ODP. Ponadto nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na znaczny wzrost popytu krajowego w Chinach ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące atrakcyjności rynku unijnego opisane w sekcji 3.3.5.3, Komisja stwierdziła, że w przypadku wygaśnięcia środków takie wolne moce produkcyjne zostałyby najprawdopodobniej wykorzystane do zaopatrzenia rynku unijnego.

(189)

Jak określono w motywie 103, Komisja uznała faktury i notowania przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu, skorygowane o koszty transportu, koszty wyładunku i należności celne UE, za wskaźniki zastępcze dla potencjalnych cen sprzedaży do Unii. Na podstawie tych cen eksportowych przywóz z Chin do Unii, z wyłączeniem cła antydumpingowego, podcinałby unijną cenę sprzedaży o 45 % w ODP. Wskazuje to na to, że przywóz z Chin w większych ilościach spowodowałby znaczną presję cenową na przemysł Unii w przypadku braku środków.

(190)

W przypadku uchylenia środków, biorąc pod uwagę prawdopodobne poziomy cen, przemysł Unii nie byłby w stanie utrzymać wielkości sprzedaży i udziału w rynku w porównaniu z przywozem z Chin po niższych cenach. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków chiński udział w rynku gwałtownie wzrósłby w bardzo szybkim tempie, również biorąc pod uwagę obowiązujące środki nałożone przez inne państwa trzecie na przywóz grzejników aluminiowych, o których mowa powyżej w motywach 119 i 120.

(191)

Utrata części wielkości sprzedaży prowadziłaby do jeszcze niższego wykorzystania mocy produkcyjnych i wzrostu średnich kosztów produkcji, doprowadzając do pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu Unii i zwiększenia ryzyka sytuacji przynoszącej straty dla przemysłu.

(192)

Jeżeli przemysł Unii zdecydowałby się obniżyć swoje poziomy cen, próbując utrzymać wielkość sprzedaży i udział w rynku, jego sytuacja finansowa niemal natychmiast pogorszyłaby się, a także mogłoby dojść do wystąpienia sytuacji przynoszącej straty.

(193)

W obu scenariuszach wygaśnięcie środków miałoby negatywny wpływ na przemysł Unii.

(194)

Na tej podstawie stwierdza się, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chin po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej wystąpiłaby ponownie.

(195)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(196)

Obowiązujące obecnie cła antydumpingowe, o których mowa w motywie 3, umożliwiły przemysłowi Unii utrzymanie udziału w rynku unijnym i poprawę jego sytuacji finansowej, ale przemysł ten nadal nie jest w stanie zwiększyć wykorzystania mocy produkcyjnych i osiągnąć zysku docelowego.

(197)

Jednocześnie Komisja stwierdziła również, że prawdopodobnie nastąpiłoby pogorszenie sytuacji przemysłu unijnego w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obowiązujących środków wprowadzonych wobec Chin.

(198)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że utrzymanie istniejących środków antydumpingowych byłoby korzystne dla przemysłu Unii.

(199)

Żaden importer nie współpracował w niniejszym dochodzeniu. W poprzednim przeglądzie wygaśnięcia stwierdzono, że wpływ wprowadzenia środków na importerów nie będzie znaczący.

(200)

Wobec braku dowodów wskazujących inaczej Komisja stwierdziła, że obecnie obowiązujące środki nie mają istotnego negatywnego wpływu na importerów oraz że utrzymanie środków nie wpłynie nadmiernie na importerów.

(201)

Do współpracy w dochodzeniu nie zgłosili się żadni użytkownicy. Grzejniki aluminiowe są produktem konsumpcyjnym; użytkownikami są dystrybutorzy i duże organizacje handlu detalicznego, które następnie odsprzedają grzejniki.

(202)

W toku pierwotnego dochodzenia i poprzedniego przeglądu wygaśnięcia (78) ustalono, że użytkownicy byli w stanie przenieść na użytkowników końcowych cały lub niemal cały wzrost cen wynikający z nałożenia cła, przy czym dla tych ostatnich wpływ takich środków jest nieznaczny.

(203)

Ustalenia te zostały potwierdzone w obecnym przeglądzie wygaśnięcia, ponieważ w toku dochodzenia nie ujawniono żadnych wskazań, które byłyby sprzeczne z pierwotnymi ustaleniami.

(204)

Na tej podstawie i zgodnie z wnioskami wyciągniętymi w poprzednich dochodzeniach Komisja stwierdziła, że utrzymanie środków nie wywarłoby znaczącego wpływu na użytkowników.

(205)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków w odniesieniu do przywozu grzejników aluminiowych pochodzących z Chin nie leży w interesie Unii.

(206)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących ponownego wystąpienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody oraz interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące grzejników aluminiowych z Chin.

(207)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych ma zastosowanie wyłącznie po przedstawieniu ważnej faktury handlowej organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Do czasu przedstawienia takiej faktury przywóz powinien podlegać cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chin”.

(208)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(209)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(210)

Poszczególne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z Chin i wytworzonego przez wymienione osoby prawne. Przywóz produktu objętego przeglądem, wyprodukowanego przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, powinien podlegać stawce cła mającej zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chin”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(211)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji. Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie dotyczące zmiany nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(212)

Eksporter lub producent, który nie dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie wykorzystywanym do ustalenia poziomu cła mającego obecnie zastosowanie do wywozu tego produktu, może zwrócić się do Komisji o objęcie go stawką cła antydumpingowego ustaloną dla przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą. Komisja powinna przychylić się do tego wniosku pod warunkiem spełnienia trzech warunków. Nowy producent eksportujący musiałby wykazać, że: (i) nie dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie wykorzystywanym do ustalenia poziomu cła mającego zastosowanie do jego wywozu; (ii) nie jest powiązany z przedsiębiorstwem, które dokonywało takiego wywozu i które w związku z tym jest objęte cłami antydumpingowymi; oraz (iii) dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem lub przyjął nieodwołalne zobowiązanie umowne do wywozu znacznej ilości tego produktu.

(213)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (79), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(214)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,