(1)

W dniu 14 lutego 2020 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu do Unii elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("Chiny" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie").

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej w dniu 3 stycznia 2020 r. ("skarga") przez stowarzyszenie European Aluminium ("skarżący"). Skarżący reprezentował ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji elementów wyciskanych z aluminium. Skarga zawierała dowody na istnienie dumpingu i wynikającą z niego istotną szkodę.

(3)

Na tej podstawie Komisja uznała, że skarga zawierała wystarczające dowody, aby uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(4)

Po otrzymaniu od skarżącego wniosku popartego wymaganymi dowodami rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1215 (2) Komisja objęła przywóz produktu objętego postępowaniem rejestracją zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(5)

W zawiadomieniu o wszczęciu (3) Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja w szczególności poinformowała skarżącego, znanych producentów unijnych, krajowe stowarzyszenia producentów aluminium w Unii, znanych producentów eksportujących, władze Chin, znanych importerów, przedsiębiorstwa handlowe i użytkowników o wszczęciu dochodzenia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.

(6)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie swoich argumentów.

(7)

Komisja otrzymała uwagi od dwóch importerów (przedsiębiorstw Airoldi i Kastens and Knauer) dotyczące wszczęcia dochodzenia. Komisja uwzględniła wszystkie zgłoszone uwagi i odniosła się do nich w poniższych sekcjach.

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(9)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę w oparciu o największą reprezentatywną ilość produkcji i sprzedaży na rynku Unii, którą można było zbadać w dostępnym czasie. Próba ta składała się z czterech największych pod względem produkcji i sprzedaży producentów unijnych. Producenci objęci próbą produkowali i sprzedawali bardzo szeroki zakres produktów, w tym cztery podstawowe rodzaje produktu (sztaby i pręty, kształtowniki o pełnym przekroju, kształtowniki drążone, przewody rurowe i rury), i odpowiadali za nieco mniej niż 10 % produkcji i sprzedaży na rynku unijnym. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby.

(10)

Stowarzyszenie European Aluminium twierdziło, że oparcie próby na największych producentach mogło uniemożliwić określenie pełnego zakresu szkody. Twierdzenie to zostało sformułowane na podstawie faktu, że mniejsi producenci odpowiadali za największą ilość produkcji i sprzedaży i w przypadku tych przedsiębiorstw nie występowały korzyści skali tak jak w przypadku największych producentów. Stowarzyszenie European Aluminium zaproponowało włączenie do próby dwóch dodatkowych przedsiębiorstw, co według niego umożliwiłoby również uwzględnienie w większym zakresie rynków użytkowników końcowych.

(11)

Komisja odniosła się do tego twierdzenia i postanowiła utrzymać swoją pierwotną próbę. Chociaż kilka przedsiębiorstw, które mogły spełniać kryteria prawne pozwalające na uznanie ich za MŚP, dostarczyło informacje dotyczące kontroli wyrywkowej, odpowiadały one jedynie za marginalną część produkcji i sprzedaży w Unii. Mniejsi producenci, o których wspomniało stowarzyszenie European Aluminium, nie mogli zostać zakwalifikowani je jako małe i średnie przedsiębiorstwa ze względu na ich rzeczywistą wielkość. Wobec tego Komisja nie miała żadnego obiektywnego powodu, aby dokonać zmiany próby ani aby włączyć do niej dwa przedsiębiorstwa zaproponowane przez stowarzyszenie European Aluminium.

(12)

Komisja uznała więc, że na podstawie informacji dostępnych w aktach sprawy próba jest reprezentatywna dla przemysłu Unii.

(13)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(14)

Sześciu importerów niepowiązanych dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie do próby. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby obejmującej dwóch importerów na podstawie największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży produktów objętych dochodzeniem pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w okresie objętym dochodzeniem. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych importerów, których dotyczy postępowanie. Komisja nie otrzymała żadnych uwag w tym względzie.

(15)

Jeden importer (przedsiębiorstwo Airoldi Metalli S.p.A.) stwierdził, że najwięksi importerzy - w szczególności z Niemiec - nie brali udziału w dochodzeniu, co może oznaczać, że badanie rynku przeprowadzone przez Komisję dotyczące zarówno szkody, jak i dumpingu nie będzie odpowiadać realiom gospodarczym sektora.

(16)

Wszystkich importerów poinformowano o wszczęciu dochodzenia za pomocą zawiadomienia o wszczęciu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a także umożliwiono im nawiązanie współpracy oraz objęcie ich próbą. Ponadto, mimo iż poziom współpracy ze strony importerów był niski, miała miejsce współpraca ze strony Niemiec, w tym ze strony jednego z importerów objętych próbą.

(17)

W związku z tym Komisja uznała, że w oparciu o informacje dotyczące kontroli wyrywkowej dostępne w aktach sprawy próba jest reprezentatywna.

(18)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(19)

Trzydziestu siedmiu producentów eksportujących w Chinach przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby w wyznaczonym terminie. Dwóch z tych producentów eksportujący przekazało wymagane informacje po wyznaczonym terminie. Ich odpowiedzi wzięto pod uwagę, ale nie zostali objęci próbą na późniejszym etapie, ponieważ nie należeli do największych producentów pod względem wielkości wywozu. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dobrała próbę złożoną z trzech współpracujących grup producentów eksportujących, opierając się na największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, która mogła zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie, stanowiącej 28,1 % łącznego wywozu.

(20)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby Komisja zasięgnęła opinii wszystkich znanych producentów eksportujących elementy wyciskane z aluminium oraz władz chińskich. Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących swojego wstępnego doboru próby.

(21)

Dwudziestu dwóch producentów eksportujących w Chinach poinformowało o zamiarze wystąpienia o indywidualne badanie na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Tylko dwóch producentów eksportujących złożyło jednak wypełnione kwestionariusze w wyznaczonym terminie. Na tym etapie Komisja nie była w stanie rozpoznać tych wniosków ze względu na ograniczenia czasowe. Decyzję w sprawie przyznania badania indywidualnego Komisja podejmie więc na ostatecznym etapie dochodzenia.

(22)

Komisja wezwała następujące podmioty do udzielenia odpowiedzi na kwestionariusz: (4)

(23)

Komisja otrzymała odpowiedzi na kwestionariusz od czterech producentów unijnych objętych próbą, stowarzyszenia producentów unijnych, dwóch importerów objętych próbą, jednego użytkownika (przedsiębiorstwa Alstom Holdings) i dwóch grup producentów eksportujących - grupy Haomei Group oraz od grupy Press Metal Group.

(24)

Grupa Liaoning Zhongwang Group nie udzieliła żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. W świetle powyższego w dniu 1 kwietnia 2020 r. Komisja poinformowała grupę Liaoning Zhongwang Group, że zamierza w odniesieniu do niej zastosować przepis art. 18 rozporządzenia podstawowego. W piśmie tym Komisja wezwała grupę Liaoning Zhongwang Group do przedstawienia swoich uwag dotyczących zastosowania art. 18 nie później niż do dnia 13 kwietnia 2020 r. Grupa Liaoning Zhongwang Group nie przedstawiła żadnych uwag. Próbę zmniejszono do dwóch grup producentów eksportujących reprezentujących 20,9 % łącznego wywozu.

(25)

Z uwagi na wybuch pandemii COVID-19 i środki izolacji wprowadzone przez poszczególne państwa członkowskie, jak również przez poszczególne państwa trzecie, Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych zgodnie z art. 16 rozporządzenia podstawowego na etapie tymczasowym.

(26)

Komisja zdalnie przeprowadziła kontrole krzyżowe wszystkich informacji, które uznała za niezbędne do celów tymczasowych ustaleń. Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe następujących przedsiębiorstw:

(27)

Przedsiębiorstwo Airoldi wystąpiło z wnioskiem o zawieszenia dochodzenia ze względu na pandemię COVID-19 aż do czasu unormowania się sytuacji, ponieważ środki izolacji negatywnie wpłynęły na jego prawo do obrony (na przykład dlatego, że nie miało ono dostępu do własnych akt lub nie mogło uczestniczyć w przesłuchaniach prowadzonych przez Komisję).

(28)

Nie można było przychylić się do tego wniosku. W szczególności rozporządzenie podstawowe nie zawiera podstawy prawnej umożliwiającej Komisji zawieszenie dochodzenia. Komisja jest wręcz zobowiązana do przestrzegania wiążących terminów zakończenia dochodzenia. W związku z tym Komisja nie może podjąć takiej decyzji. Dostrzegając poważne trudności, których doświadczyły niektóre współpracujące przedsiębiorstwa, Komisja wydała zawiadomienie w sprawie skutków pojawienia się pandemii COVID-19, w którym przewidziała jak najdalej idącą elastyczność w zakresie przedłużania terminów, biorąc pod uwagę ograniczenia prawne oraz konieczność dochowania obowiązujących terminów. Ponadto, jak opisano w poprzednim akapicie, Komisja w zadowalający sposób przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe informacji udzielonych przez strony lub przeprowadziła przesłuchania w trybie wideokonferencji z udziałem zainteresowanych stron. Wszystkie te środki zapewniły stronom, w tym przedsiębiorstwu Airoldi, możliwość pełnego wykorzystania praw do obrony i udziału w dochodzeniu.

(29)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").

(30)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w Chinach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(31)

W związku z tym, w celu zebrania danych niezbędnych do ostatecznego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w Chinach o dostarczenie informacji wymaganych w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu, dotyczących czynników produkcji stosowanych do wytwarzania elementów wyciskanych z aluminium. Trzydziestu trzech chińskich producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(32)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do prowadzenia dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja przesłała również kwestionariusz do rządu Chińskiej Republiki Ludowej ("rząd ChRL"). Rząd ChRL nie udzielił jednak odpowiedzi na pytania zawarte w tym kwestionariuszu. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w Chinach znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(33)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała również wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających stosowność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania tego zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Dwóch producentów eksportujących zgłosiło uwagi dotyczące istnienia znaczących zakłóceń. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano w motywach 74-89 poniżej.

(34)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(35)

W dniu 16 marca 2020 r. Komisja opublikowała pierwszą notę do akt dotyczącą określenia wartości normalnej ("nota z dnia 16 marca 2020 r."), w której zwróciła się o opinię zainteresowanych stron na temat odpowiednich źródeł, z których Komisja może skorzystać w celu określenia wartości normalnej, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) akapit drugi rozporządzenia podstawowego. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i siła robocza, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego postępowaniem. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na tym etapie Komisja wskazała następujące potencjalnie reprezentatywne kraje: Brazylię, Kolumbię, Ekwador, Islamską Republikę Iranu, Kazachstan, Malezję, Mauritius, Meksyk, Czarnogórę, Federację Rosyjską, Serbię, Sri Lankę, Tajlandię i Turcję.

(36)

Komisja umożliwiła wszystkim zainteresowanym stronom przedstawienie uwag. Komisja otrzymała uwagi od dwóch chińskich producentów eksportujących, od skarżącego i importera. Rząd ChRL nie przedstawił żadnych uwag.

(37)

Komisja odniosła się do otrzymanych uwag dotyczących noty z 16 marca w drugiej nocie dotyczącej źródeł wykorzystanych do celów określenia wartości normalnej z dnia 25 czerwca 2020 r. ("nota z dnia 25 czerwca 2020 r."). Komisja sporządziła również tymczasowy wykaz czynników produkcji i stwierdziła, że na tym etapie ma zamiar wykorzystać Turcję jako reprezentatywny kraj w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag i otrzymała je od skarżącego, jednej grupy producentów eksportujących oraz importera. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano w motywach 169-173.

(38)

Produktem objętym dochodzeniem są sztaby, pręty, kształtowniki (nawet drążone), rury i przewody rurowe; niezmontowane; nawet gotowe do użycia w konstrukcjach (np. cięte na wymiar, nawiercone, gięte, sfazowane, gwintowane); wykonane z aluminium, nawet w postaci stopu, zawierającego nie więcej niż 99,3 % aluminium.

(39)

Pochodzący z Chin produkt objęty dochodzeniem jest obecnie objęty kodami CN ex 7604 10 10, ex 7604 10 90, 7604 21 00, 7604 29 10, 7604 29 90, ex 7608 10 00, 7608 20 81, 7608 20 89 i ex 7610 90 90 (kody TARIC 7604101011, 7604109011, 7604109025, 7604109080, 7608100011, 7608100080, 7610909010) ("produkt objęty postępowaniem"). Powyższe kody CN i TARIC podano jedynie w celach informacyjnych i nie mają one wiążącego wpływu na klasyfikację produktu.

(40)

Produkt objęty postępowaniem jest powszechnie zwany "elementami wyciskanymi z aluminium", co stanowi odniesienie do najczęściej stosowanego procesu jego produkcji, nawet jeżeli można go wytwarzać, również stosując inne procesy produkcji, takie jak walcowanie, wykuwanie lub odlewanie.

(41)

Niniejsze dochodzenie nie obejmuje następujących produktów:

(42)

Produkt objęty postępowaniem ma wiele zastosowań. Główne zastosowania końcowe obejmują:

(43)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:

(44)

Komisja uznała zatem na tym etapie, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(45)

Unijny rynek produktu objętego dochodzeniem obejmuje sztaby i pręty, rury oraz kształtowniki o pełnym przekroju i drążone wyprodukowane z różnych stopów aluminium. Produkty te mają różne wymiary, a niektóre spośród nich wykańcza się z wykorzystaniem szeregu metod, takich jak ciągnienie, cięcie, kształtowanie itp. Wszystkie te produkty sprzedaje się użytkownikom pochodzącym z różnych sektorów. Do głównych sektorów wykorzystujących produkt należą przemysł budowlany (około 50 %), transport (około 30 %), inżynieria (około 12 %) i produkty konsumpcyjne (około 8 %). Produkty te sprzedaje się albo bezpośrednio sektorom użytkowników końcowych, albo za pośrednictwem dystrybutorów.

(46)

Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, również obejmuje te same podstawowe rodzaje produktu wyprodukowane z podobnych rodzajów stopów aluminium o podobnych wymiarach i rodzajach wykończenia. Porównanie cen przywożonych rodzajów produktu z cenami produktów sprzedawanych przez producentów unijnych objętych próbą wykazało, że ponad 95 % przywożonych rodzajów produktu jest bezpośrednimi odpowiednikami produktów sprzedawanych przez przemysł Unii. W związku z tym jest oczywiste, że konkurencja między sprzedażą produktów przywożonych i sprzedażą przemysłu Unii była bardzo wysoka.

(47)

Wiele sprzedawanych produktów przywożonych i produktów sprzedawanych przez przemysł Unii było wytwarzanych według indywidualnych specyfikacji klienta. Mimo iż produkty te można uznać za produkty wytworzone na zamówienie, wszystkie miały jednak te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne, a zatem do celów niniejszego dochodzenia należy je postrzegać jako jeden produkt.

(48)

Niektóre zainteresowane strony twierdziły, że definicja produktu objętego dochodzeniem zawarta w zawiadomieniu o wszczęciu jest niejasna. Przedstawiły one następujące argumenty:

(49)

Produkt objęty dochodzeniem zdefiniowano w oparciu o jego właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne. W definicji jasno określono, że wszystkie sztaby, pręty, kształtowniki, rury i przewody rurowe zawierające nie więcej niż 99,3 % aluminium są objęte zakresem dochodzenia.

(50)

Komisja potwierdza, że wbrew przekonaniom niektórych zainteresowanych stron definicja produktu objętego dochodzeniem nie opierała się na metodach produkcji. Chociaż wyciskanie faktycznie stanowi najpowszechniejszą metodę produkcji, produkty, których właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne odpowiadają właściwościom określonym w definicji produktu, są objęte dochodzeniem niezależnie od zastosowanej metody produkcji.

(51)

Jeżeli chodzi o domniemane rozszerzenie definicji produktu o określenie "wykonane z aluminium", wynikało to z niepełnego odczytania definicji produktu. W rzeczywistości odnośny zapis ma następujące brzmienie "wykonane z aluminium, nawet w postaci stopu". Jest to jedynie doprecyzowanie warunku o brzmieniu "zawierającego nie więcej niż 99,3 % aluminium", zgodnie z którym dochodzenie dotyczy produktów wykonanych zarówno z aluminium niestopowego, jak i ze stopów aluminium, pod warunkiem że zawierają one nie więcej niż 99,3 % aluminium.

(52)

Jeżeli chodzi o fakt, że kody CN "podano jedynie w celach informacyjnych" w zawiadomieniu o wszczęciu, strona stwierdziła, że uwzględnienie tak nieprecyzyjnej definicji w tymczasowej lub ostatecznej wersji rozporządzenia nakładającego cła stanowiłoby naruszenie zasad ogólnych prawa Unii. Według tej strony interpretacja kodów CN nie jest wiążąca i tak ogólne odniesienie naruszałoby pewność prawa odnośnie do zakresu produktu. W tym względzie Komisja zauważyła, że w zawiadomieniu o wszczęciu odniesienie "podano jedynie w celach informacyjnych" dodano w celu zapewnienia, aby produkt objęty dochodzeniem określono zgodnie z definicją produktu zawartą w zawiadomieniu o wszczęciu, a nie z definicją zawartą w kodach CN. Zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego z chwilą wszczęcia przedmiotowego dochodzenia Komisja stworzyła szereg kodów TARIC, przy czym wskazane kody CN miały szerszy zakres niż produkt objęty postępowaniem. Wspomniane kody TARIC, które wskazano w motywie 39, umożliwiają określenie produktu objętego postępowaniem w części normatywnej niniejszego tymczasowego rozporządzenia.

(53)

Przedsiębiorstwo Airoldi będące importerem twierdziło, że elementy wyciskane z aluminium wykonane ze stopów twardych, w szczególności z niestandardowych stopów twardych, należy wykluczyć z zakresu produktu, ponieważ produkcja unijna zdecydowanie nie pozwala na zaspokojenie rzeczywistego unijnego popytu na tego rodzaju produkty.

(54)

W tym względzie dochodzenie wykazało, że elementy wyciskane z aluminium wykonane ze stopów twardych mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne co inne produkty objęte definicją produktu objętego postępowaniem. Przedsiębiorstwo Airoldi nie przedstawiło żadnych dowodów na poparcie twierdzenia dotyczącego niedoboru podaży tego rodzaju produktu. W rzeczywistości Komisja stwierdziła, że w okresie badanym przemysł Unii, w tym dwóch producentów objętych próbą, dokonał znaczących inwestycji w nowe prasy do stopów twardych, w związku z czym jest w stanie zapewnić dostawy szerokiego asortymentu elementów wyciskanych z aluminium, w tym wykonanych ze stopów twardych.

(55)

Przedsiębiorstwo Fuyao Glass będące producentem eksportującym twierdziło, że dochodzenie powinno dotyczyć głównie tych elementów wyciskanych z aluminium, które wykorzystuje się w przemyśle budowlanym lub które są przeznaczone "do użycia w konstrukcjach", oraz że należałoby wykluczyć produkty wytwarzane i wywożone przez przedsiębiorstwo Fuyao Glass, takie jak akcesoria przeznaczone dla sektora samochodowego.

(56)

Przedsiębiorstwo Fuyao Glass twierdziło również, że biorąc pod uwagę możliwe do rozróżnienia cechy w ramach właściwości fizycznych, technicznych i chemicznych, proces produkcji, jakość, kanały dystrybucji, brak zamienności i odmienne postrzeganie przez konsumentów, a także rozbieżności w kosztach produkcji i cenach między produktami o różnym zastosowaniu końcowym, należałoby wyłączyć produkowane przez nie elementy wyciskane z aluminium przeznaczone do dekoracyjnych zastosowań w sektorze samochodowym z zakresu przedmiotowego dochodzenia.

(57)

Na poparcie swojego twierdzenia przedsiębiorstwo Fuyao Glass argumentowało, że między produkowanymi i wywożonymi przez nie produktami a produktami wykorzystywanymi w sektorze budowlanym występują liczne różnice natury technicznej, takie jak wykorzystany rodzaj stopu aluminium, niektóre specyficzne etapy produkcji, nadawanie kodów identyfikacyjnych, starzenie, kontrola wyglądu oraz opakowanie. Przedsiębiorstwo Fuyao Glass twierdziło ponadto, że przy określaniu definicji produktu należy uwzględnić kwestię jednorodności lub podobieństwa.

(58)

W tym względzie Komisja zauważyła, że przedsiębiorstwo Fuyao Glass nie wyjaśniło, dlaczego dochodzenie powinno dotyczyć wyłącznie elementów wyciskanych z aluminium wykorzystywanych w przemyśle budowlanym lub przeznaczonych "do użycia w konstrukcjach", a nie elementów wyciskanych z aluminium wykorzystywanych w innych sektorach. Elementy wyciskane z aluminium wykorzystuje się w wielu sektorach, w tym w sektorze motoryzacyjnym, i wszystkie spośród nich mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne. Chociaż faktycznie między poszczególnymi elementami wyciskanymi z aluminium występują pewne różnice pod względem kształtu i właściwości, należy zauważyć, że produkty te mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne, takie jak fakt, iż wykonano je z aluminium i wykorzystuje się je jako materiały (tj. produkty pośrednie) do produkcji produktów przetworzonych. W związku z tym różne rodzaje tych elementów faktycznie stanowią produkt objęty postępowaniem opisany w definicji produktu.

(59)

Niektórzy producenci eksportujący (przedsiębiorstwa Jilin Qixing i Shandong Nollvetec Lightweight Equipment) oraz jeden użytkownik - przedsiębiorstwo Alstom oraz jego stowarzyszenie UNIFE - twierdzili, że elementy wyciskane z aluminium wykorzystywane w sektorze transportu kolejowego należy wykluczyć z zakresu dochodzenia. Główne argumenty w tej kwestii dotyczyły tego, że jest to niewielki sektor konsumencki przemysłu Unii, że wpływ na użytkownika byłby nieproporcjonalny, a przywóz z Chin obejmuje indywidualne dostosowane rozwiązania. Twierdzili oni również, że w przedmiotowym sektorze do elementów wyciskanych z aluminium mają zastosowanie inne normy i charakterystyki techniczne, co odróżnia ten sektor od innych.

(60)

Przedstawiciele przemysłu Unii zakwestionowali ten wniosek o wyłączenie, uzasadniając to tym, że przemysł Unii ma zdolność wytwarzania produktów na potrzeby sektora transportu kolejowego. Ponadto przedstawiciele przemysłu Unii stwierdzili, że produkt objęty dochodzeniem został wyczerpująco zdefiniowany, a w definicji uwzględniono właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne tego sektora.

(61)

Komisja oddaliła wniosek o wyłączenie, ponieważ nie przedstawiono przekonujących dowodów na poparcie twierdzenia, że elementy wyciskane z aluminium wykorzystywane w sektorze transportu kolejowego mają odmienne podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne. W rzeczywistości w odniesieniu do wszystkich sektorów użytkowników - a także wielu indywidualnych użytkowników - obowiązują specjalne normy i wymogi techniczne, co oznacza, że sektor transportu kolejowego stanowi po prostu jeden z sektorów użytkowników, a nie sektor, w przypadku którego zachodziłyby przesłanki wyłączenia go z zakresu przedmiotowych środków. Podobnie nie można było przyjąć innych wniosków opartych na argumentacji związanej ze określonymi normami technicznymi spełnianymi przez produkty przywożone lub konkretnych użytkowników końcowych, ponieważ zachowanie zgodności z konkretnymi normami nie stanowi samo w sobie przesłanki wyłączenia z zakresu definicji produktu, jeżeli dany produkt mieści się w tej definicji. Nie można uniknąć sytuacji, w której w ramach działalności związanej z elementami wyciskanymi z aluminium, która coraz bardziej koncentruje się na produktach dostosowanych do potrzeb klientów, obowiązywać będą określone wymogi i normy; nie oznacza to jednak, że produkty te mają odmienne podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne.

(62)

Ponadto kilku producentów unijnych może zaspokoić popyt tego sektora, spełniając większość obowiązujących w nim wymogów. Potwierdzono to na przykład w przypadku dużych elementów wyciskanych z aluminium na potrzeby wagonów kolejowych, w odniesieniu do których przedstawiciele sektora transportu kolejowego twierdzili, że trzech producentów w Chinach i jeden producent w Unii są w stanie zaspokoić ich zapotrzebowanie.

(63)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że nie istnieją podstawy do wyłączenia sektora transportu kolejowego (lub jego części) z zakresu produktu w toku dochodzenia.

(64)

Kilka innych zainteresowanych stron zgłosiło uwagi dotyczące wytwarzanych lub przywożonych przez nie produktów, zwracając się o wyjaśnienie, czy są one objęte zakresem produktu. Chociaż przemysł Unii zgłosił uwagi dotyczące takich wniosków w nocie dołączonej do akt udostępnionej zainteresowanym stronom do wglądu, Komisja zauważa, że ostatecznie decyzje w tym zakresie leżą w kompetencjach krajowych organów celnych w chwili przywozu. Kwestii tej zostanie poświęcona szczególna uwaga pod względem ewentualnego alternatywnego opisu produktu objętego postępowaniem.

(65)

Jak wskazano w motywie 24 powyżej, grupa Liaoning Zhongwang Group nie podjęła współpracy w ramach przedmiotowego dochodzenia. Nie przekazała też żadnych uwag dotyczących pisma, w którym poinformowano ją, że Komisja zamierzała zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(66)

Jak wskazano w motywie 32, dochodzenie wszczęto na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Z chwilą wszczęcia dochodzenia Komisja przesłała rządowi ChRL dwa kwestionariusze (5) dotyczące istnienia zakłóceń. Rząd ChRL nie udzielił jednak żadnej odpowiedzi. W nocie werbalnej z dnia 25 marca 2020 r. Komisja poinformowała rząd ChRL, że zamierza w tym względzie zastosować przepis art. 18 rozporządzenia podstawowego, oraz wezwała rząd ChRL do zgłoszenia uwag dotyczących zastosowania art. 18. Rząd ChRL nie przedstawił żadnych uwag.

(67)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego "[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu".

(68)

Art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego stanowi jednak, że w przypadku stwierdzenia, że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia oraz wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski.

(69)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL właściwe było zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(70)

Art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego stanowi, że "znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(71)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego postępowaniem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz istotnie nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w przypadku gdy zasadnicze elementy struktury gospodarczej i administracyjnej kraju wywozu zapewniają rządowi znaczne uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego działania mechanizmów rynkowych.

(72)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że "jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze".

(73)

Na podstawie tego przepisu Komisja sporządziła sprawozdanie krajowe dotyczące Chin (zwane dalej "sprawozdaniem") (6), w którym wykazano istnienie znaczącej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł stalowy i chemiczny). Sprawozdanie zostało umieszczone w aktach sprawy na etapie wszczęcia dochodzenia. Skarga zawierała również pewne istotne dowody uzupełniające sprawozdanie. W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia.

(74)

Skarga zawierała informacje na temat dodatkowych badań i sprawozdań, w których przeanalizowano sytuację przemysłu aluminiowego w Chinach. Pierwszym źródłem informacji było sprawozdanie dotyczące nadwyżki mocy produkcyjnej sporządzone przez Izbę Handlową Unii Europejskiej w Chinach ("sprawozdanie Izby Handlowej UE"), które wykorzystano do wykazania istnienia nadwyżki mocy produkcyjnej w Chinach. Po drugie, skarżący wymienił dokument Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju pt. "Badanie zakłóceń na rynkach międzynarodowych - łańcuch wartości aluminium" ("badanie OECD") (7), w którym przeprowadzono szczegółową analizę kwestii dotacji finansowych przyznawanych przedsiębiorstwom w przemyśle aluminiowym, a także fakt, że podatki wywozowe od pierwotnego aluminium oraz niepełne zwroty podatku VAT w przypadku produktów z aluminium zniechęcały do wywozu pierwotnego aluminium i zachęcały do produkcji i wywozu półproduktów i artykułów prefabrykowanych z aluminium, w tym elementów wyciskanych z aluminium. Po trzecie, skarżący zwrócił uwagę, że w niedawnym przeglądzie wygaśnięcia dotyczącym ceł antydumpingowych na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej w rolkach pochodzących z Chin (8) Komisja potwierdziła istnienie znaczących zakłóceń, a poczynione przez nią ustalenia miały charakter systemowy i nie ograniczały się do produktu objętego postępowaniem w tym konkretnym dochodzeniu, oraz że nie było powodów, aby odejść od tej metodyki.

(75)

Jak wskazano w motywie 66, rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody istniejące w aktach sprawy na etapie wszczęcia dochodzenia, włączając w to sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez skarżącego, odnośnie do istnienia znaczących zakłóceń lub zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(76)

Uwagi w tym zakresie złożono w chwili wszczęcia dochodzenia w imieniu dwóch producentów eksportujących - przedsiębiorstw GuangDong HaoMei New Materials Co., Ltd i GuangDong King Metal Light Alloy Technology Co., Ltd (przedsiębiorstw Haomei i King Metal). Po pierwsze, wspomniane zainteresowane strony twierdziły, że otrzymane przez nie dotacje były minimalnej wysokości i koncentrowały się na modernizacjach technologicznych i informatycznych. Producenci eksportujący twierdzili ponadto, powołując się na szereg europejskich przepisów dotyczących pomocy finansowej na rzecz przedsiębiorstw, że otrzymana przez nich pomoc była porównywalna z pomocą przyznaną unijnym przedsiębiorstwom wykorzystującym zaawansowane technologie w celu osiągnięcia celów związanych z interesem publicznym, takich jak wsparcie transformacji technologicznej i cyfryzacji.

(77)

Komisja przypomina, że aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, w analizie cen i kosztów w kraju wywozu uwzględnia się potencjalny wpływ co najmniej jednego z elementów zakłócających wymienionych w tym przepisie. W tym kontekście nie uwzględnia się struktury kosztów i mechanizmów kształtowania cen na innych rynkach, w tym kwestii związanych ze wsparciem finansowym, takich jak wsparcie udzielone na rynku UE. Ponadto Komisja przypomina, że znaczące zakłócenia w Chinach poddano ocenie przeprowadzonej na poziomie krajowym. W związku z tym, nawet jeżeli w rzeczywistości zgłaszający uwagi producenci eksportujący nie korzystali z żadnego znaczącego finansowania przyznanego przez państwo, oba te przedsiębiorstwa kwalifikowały się do wsparcia finansowego opisanego w sekcjach 3.2.1.8 i 3.2.1.5 poniżej. Wynika to z faktu, że - jak wyjaśniono w sekcji 3.2.1.4 - obaj producenci eksportujący, podobnie jak wszystkie przedsiębiorstwa sektora aluminiowego, byli uwzględnieni w dokumentach państwa chińskiego dotyczących planowania i wytycznych oraz korzystali z dostępu do finansowania za pośrednictwem chińskiego systemu finansowego, o którym mowa w sekcji 3.2.1.8. W tym względzie banki i inne instytucje finansowe przestrzegające zaleceń rządu ChRL ułatwiają dostęp do finansowania uczestnikom rynku, w tym producentom produktów z aluminium, tworząc w ten sposób warunki bezpieczeństwa finansowego dla tych przedsiębiorstw i zapewniającym im dodatkową przewagę w porównaniu z podobnym przedsiębiorstwami spoza Chin.

(78)

Po drugie, producenci eksportujący twierdzili, że w skardze odniesiono się do znaczących zakłóceń mających wpływ na ceny i koszty w sposób bardzo ogólny oraz że dane te nie miały zastosowania w ich konkretnym przypadku. Producenci eksportujący twierdzili, że zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w celu obliczenia wartości normalnej Komisja może zdecydować się na wykorzystanie kosztów krajowych, pod warunkiem że w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody potwierdzono, iż koszty te nie są zniekształcone, a ocenę należy przeprowadzić osobno w odniesieniu do każdego eksportera i producenta. Przedsiębiorstwa Haomei i King Metal utrzymywały, że dowody wykazujące istnienie znaczących zakłóceń przedstawione w skardze i pochodzące z licznych sprawozdań dotyczyły szeroko pojętej chińskiej gospodarki i chińskiego przemysłu aluminiowego oraz nie miały automatycznie zastosowania do wspomnianych dwóch producentów eksportujących.

(79)

Komisja zwraca uwagę na fakt, że w świetle powyższego istnienie znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ustala się na poziomie całego państwa. W przypadku potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia mają zastosowanie do wszystkich producentów eksportujących w Chinach. W każdym razie zgodnie z tym samym przepisem rozporządzenia podstawowego producenci eksportujący mogą wykazać, że stwierdzone znaczące zakłócenia nie mają wpływu na ich własne koszty krajowe, w których to przypadkach wartość normalną oblicza się na podstawie tych kosztów krajowych. Nie ustalono jednak, aby w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody koszty krajowe miały niezakłócony charakter, w tym w kontekście przepisu dotyczącego zainteresowanych stron przewidzianego w art. 2 ust. 6a lit. c). W szczególności producenci eksportujący nie przedstawili dokładnych i odpowiednich dowodów wykazujących na niezniekształcony charakter cen i kosztów. W związku z ustaleniami poczynionymi w toku dochodzenia przedstawionych w sekcji 3.2.1.10 i wobec braku istotnych dowodów świadczących, że wspomniane ustalenia nie mają zastosowania do kosztów krajowych przedmiotowych producentów eksportujących, twierdzenie to odrzucono.

(80)

Po trzecie, producenci eksportujący twierdzili, że zarówno sprawozdanie Komisji, jak i sprawozdanie Izby Handlowej UE przedstawione w aktach mają bardzo ogólny charakter, ponieważ dotyczą ogólnych problemów w przemyśle aluminiowym, które nie mają jednak zastosowania w szczególności do przedsiębiorstw Haomei i King Metal. Podobnie w badaniu OECD skupiono się na największych producentach, którzy są głównymi beneficjentami dotacji państwowych w Chinach; w dokumencie tym przyznano, że inni producenci, w tym producenci półproduktów, nie korzystają ze znaczących dotacji państwowych. Ponadto dwóch przedmiotowych producentów eksportujących nie otrzymuje znaczących kwot w ramach dotacji państwowych, co szczegółowo opisano w otrzymanych uwagach, w których wymieniono wszystkie przypadki pomocy państwa otrzymanej przez przedsiębiorstwa Haomei i King Metal. W związku z tym dwóch przedmiotowych producentów eksportujących nie korzysta z dotacji państwowych w zakresie, w jakim korzystają z nich najwięksi producenci, wobec czego ich ceny nie mają zniekształconego charakteru.

(81)

Komisja przypomniała, że potwierdzono istnienie znaczących zakłóceń w kraju wywozu rozumianym jako całość zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b). Trzy sprawozdania wykorzystane do wykazania istnienia znaczących zakłóceń spełniają zatem wymogi przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. b). Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) wykorzystanie kosztów krajowych jest możliwe, jeżeli potwierdzono, że koszty te nie mają zakłóconego charakteru na poziomie poszczególnych producentów eksportujących. Fakt, iż dwóch przedmiotowych producentów eksportujących nie korzystało z dotacji w takim samym zakresie jak inni, więksi producenci, nie ma znaczenia w przedmiotowej sprawie, co szczegółowo wyjaśniono w motywach 76-77.

(82)

Ponadto dwóch przedmiotowych producentów eksportujących zauważyło, że ich koszty energii elektrycznej i koszty zatrudnienia nie były zakłócone oraz że nie istniały dowody wykazujące twierdzenie, że znaczące zakłócenia miały wpływ na te dwa czynniki produkcji.

(83)

Jak wyjaśniono wcześniej w motywie 77, istnienie znaczących zakłóceń dających podstawę do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego potwierdzono na poziomie ogólnokrajowym, a zgodnie z przepisami art. 2 ust. 6a producenci eksportujący mogą wykazać, że stwierdzone znaczące zakłócenia pozostają bez wpływu na ich własne koszty krajowe - w takiej sytuacji wartość normalną oblicza się na podstawie tych kosztów krajowych. W przedmiotowej sprawie nie stwierdzono jednak, aby w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody krajowe koszty energii elektrycznej lub krajowe koszty zatrudnienia miały niezakłócony charakter, w tym w kontekście przepisu dotyczącego zainteresowanych stron przewidzianego w art. 2 ust. 6a lit. c). Żaden producent eksportujący nie przedstawił dowodów świadczących o tym, że jego koszty energii elektrycznej i pracy nie były zakłócone. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(84)

Jeżeli chodzi o zwroty podatku VAT w Chinach w przypadku wywozu produktów z aluminium, przedsiębiorstwa Haomei i King Metal twierdziły, że nie korzystały ze zwrotów podatku VAT w odniesieniu do sztab i prętów oraz że korzystały jedynie z ulgi podatkowej w wysokości 10 % od podatku od osób prawnych.

(85)

Po pierwsze, zgłaszający uwagi producenci eksportujący nie ujawnili bardziej szczegółowych informacji, czy inne wywożone przez nich produkty mogą być objęte zwrotem podatku VAT, poza informacjami dotyczącymi sztab i prętów. Po drugie, jak ustaliła Komisja w swoim sprawozdaniu, chińska polityka dotycząca zwrotów podatku VAT jest szczególnie istotna jako dowód istnienie zakłóceń w zakresie kosztów materiałów (tj. pierwotnego aluminium) wykorzystywanych w produkcji produktu objętego postępowaniem. Fakt, że wywóz niektórych produktów z aluminium przez przedsiębiorstwa Haomei i King Metal nie byłby objęty zwrotem podatku VAT nie zmieniałby faktu, iż ceny surowców wykorzystanych przez nie przy procesie produkcji byłyby zakłócone wskutek stosowania tej polityki zwolnienia z podatku VAT na poziomie krajowym. Wspomniani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych dowodów przeciwnych. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(86)

Dodatkowo dwóch przedmiotowych producentów eksportujących twierdziło, że w ich prawie handlowym oraz statutach spółek nie ma mowy o roli komitetu partii oraz że podlegali oni egzekwowaniu prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Twierdzili, że regularnie odbywały się audyty przeprowadzane przez biegłych rewidentów, a budżety były przejrzyste i ogólnodostępne.

(87)

Komisja przypomina, że zgodnie z Konstytucją Komunistycznej Partii Chin wszystkie chińskie przedsiębiorstwa mają obowiązek ustanowienia komórek partyjnych, co szczegółowo wyjaśniono w motywie 105. W związku z tym brak szczegółowych postanowień w tym zakresie w statutach obu producentów eksportujących nie zmienia faktu, że Komunistyczna Partia Chin wywiera wpływ na decyzje biznesowe w przypadku większości chińskich przedsiębiorstw w wyniku obecności przedstawicieli państwa w komórkach partyjnych (9). Przyczyniło się to do ogólnego wpływu Komunistycznej Partii Chin na chińską gospodarkę oraz do kontroli partii nad tą gospodarką. W rezultacie taka ingerencja państwa miała wpływ nie tylko na chińskich producentów eksportujących, lecz również na producentów surowców i materiałów wykorzystywanych przez tych producentów eksportujących (w tym przedsiębiorstwa Haomei i King Metal), wskutek czego ceny tych materiałów były zakłócone. W aktach sprawy nie ma dowodów, które podważają to stwierdzenie. Po drugie, w sekcji 3.2.1.6 Komisja ustaliła istnienie zakłóceń na poziomie krajowym w odniesieniu do egzekwowania prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte. Nie przedstawiono dowodów na potwierdzenie, że zakłócenia istniejące na poziomie krajowym nie mają zastosowania do dwóch producentów eksportujących. Oba stwierdzenia zostały zatem odrzucone.

(88)

Inny producent eksportujący, mianowicie grupa Press Metal Group, przedstawił uwagi dotyczące istnienia znaczących zakłóceń w odpowiedzi na notę z dnia 16 marca 2020 r. Producent eksportujący twierdził, że Komisja nie powinna rozpoczynać procedury na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego przed rzeczywistym potwierdzeniem istnienia znaczących zakłóceń. W związku z tym zdaniem tego eksportera Komisja nie powinna podejmować kroków, takich jak przesłanie kwestionariuszy na podstawie art. 2 ust. 6a i rozpoczęcie poszukiwania reprezentatywnego kraju, aż do czasu potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń.

(89)

Komisja wyjaśniła, że o ile stwierdzenie rzeczywistego istnienia znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) następuje dopiero w chwili tymczasowego lub ostatecznego ujawnienia informacji, w art. 2 ust. 6a lit. e) przewidziano obowiązek zbierania danych niezbędnych do zastosowania wspomnianej metody, gdy dochodzenie wszczęto na tej właśnie podstawie. W tym przypadku Komisja uznała dowód przekazany przez skarżącego w odniesieniu do znaczących zakłóceń za wystarczający do wszczęcia dochodzenia na tej podstawie. Zostało to wyraźnie określone w pkt 3 zawiadomienia o wszczęciu zgodnie z obowiązkiem określonym w art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego. Komisja podjęła zatem niezbędne kroki, stosując przepisy określone w art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego. Procedura ta obejmuje rozesłanie kwestionariuszy, a także wyszukanie ewentualnych odpowiednich reprezentatywnych krajów. Ponadto w art. 2 ust. 6a lit. e) akapit drugi nakłada się na Komisję także obowiązek natychmiastowego informowania stron o odpowiednich źródłach, które Komisja zamierza w tym względzie wykorzystać. Jest to podstawa prawna przekazywania informacji wymaganych w kwestionariuszach na temat not dotyczących czynników produkcji, co opisano szczegółowo w motywach 35-37. Na podstawie wszystkich tych elementów Komisja odrzuciła ten argument.

(90)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w ChRL właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała badanie znaczących interwencji rządowych w chińskiej gospodarce ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w odnośnym sektorze, z uwzględnieniem produktu objętego postępowaniem.

(91)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji "socjalistycznej gospodarki rynkowej". Pojęcie to jest zapisane w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką Chin. Podstawową zasadą jest "socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, mianowicie są one własnością całego narodu i zbiorową własnością klasy robotniczej". Gospodarka państwowa jest "wiodącą siłą gospodarki narodowej", a państwo posiada mandat "do zapewnienia jej konsolidacji i wzrostu" (10). W związku z tym ogólna struktura gospodarki Chin nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, lecz wręcz wyraźnie nakazuje się takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej nad własnością prywatną przenika cały system prawny i jest podkreślane jako ogólna zasada we wszystkich najważniejszych aktach prawnych. Chińskie prawo rzeczowe jest doskonałym przykładem: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego ustroju gospodarczego, zgodnie z którym własność publiczna odgrywa zasadniczą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na rozwijanie ich obok własności państwowej (11).

(92)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin ("KPCh"). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobistym), tworząc wspólnie rozbudowaną strukturę, w której nie sposób rozróżnić funkcji KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. wiodącej roli KPCh nadano jeszcze większe znaczenie, co znalazło potwierdzenie w tekście art. 1 konstytucji. Po obecnym pierwszym zdaniu tego artykułu: "system socjalistyczny jest podstawowym systemem Chińskiej Republiki Ludowej" dodano nowe zdanie w brzmieniu: "Cechą definiującą socjalizm typu chińskiego jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin" (12). Ilustruje to niekwestionowaną i cały czas rosnącą kontrolę KPCh nad ustrojem gospodarczym Chin. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(93)

Państwo chińskie prowadzi politykę interwencjonizmu gospodarczego służącą realizacji celów, które pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh, a nie politykę odzwierciedlającą warunki gospodarcze panujące na wolnym rynku (13). Narzędzia interwencjonizmu gospodarczego stosowane przez władze chińskie są zróżnicowane i obejmują system planowania przemysłowego, system finansowy, a także poziom otoczenia regulacyjnego.

(94)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznaczany jest przez złożony systemem planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w kraju. Wszystkie te plany obejmują kompleksową i złożoną matrycę sektorów i przekrojowych strategii politycznych i są obecne na wszystkich szczeblach władzy. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji, a w poprzednich cyklach planowania był to stały element. Zgodnie z tymi planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są wyszczególniane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych przez system planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach władzy stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.2.1.5 poniżej) (14).

(95)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy Chin jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i realizując swoją politykę kredytową, banki te muszą dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, zamiast oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej) (15). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego, które nie stanowią części sektora bankowego, nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (16).

(96)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w gospodarkę przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do realizacji celów politycznych innych niż efektywność ekonomiczna, podważając tym samym zasady rynkowe w tej dziedzinie. Obowiązujące prawodawstwo przewiduje wyraźnie, że procedurę zamówień publicznych przeprowadza się w celu ułatwienia realizacji celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Niemniej jednak charakter tych celów pozostaje niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (17). Podobnie w obszarze inwestycji rząd chiński utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ na miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (18).

(97)

Podsumowując, model ekonomiczny Chin opiera się na pewnych podstawowych aksjomatach, które przewidują różnorakie formy interwencji i zachęcają do nich. Tak znaczące interwencje rządowe pozostają w sprzeczności ze swobodą działania mechanizmów rynkowych, co prowadzi do zakłócenia efektywnej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (19).

(98)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki Chin.

(99)

Rząd ChRL i KPCh utrzymują struktury, które zapewniają wywieranie stałego wpływu na przedsiębiorstwa, a w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw państwowych i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa państwowe. Odbywa się to zwykle w drodze rotacji kadr między organami rządowymi a przedsiębiorstwami państwowymi, obecności członków partii w organach wykonawczych przedsiębiorstw państwowych i komórek partii w przedsiębiorstwach (zob. również sekcja 3.2.1.4), a także poprzez kształtowanie struktury korporacyjnej sektora przedsiębiorstw państwowych (20). W zamian przedsiębiorstwa państwowe mają szczególny status w chińskiej gospodarce, co wiąże się z szeregiem korzyści ekonomicznych, w szczególności ochroną przed konkurencją i zapewnieniem preferencyjnego dostępu do odpowiednich czynników produkcji, w tym finansowania (21). Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w sektorze aluminium zostały omówione bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.1.5 poniżej.

(100)

Badanie OECD przedstawione przez skarżącego jako dowód odnosi się do przedsiębiorstw państwowych w sektorze aluminium, które wyraźnie podkreślają w swoich zgłoszeniach regulacyjnych, w jaki sposób odpowiedzialność państwa wpływa na odpowiednie polityki przemysłowe i przekłada się na wsparcie rządowe. W szczególności, jedno z przedsiębiorstw państwowych nadmienia w swoim prospekcie emisyjnym obligacji na 2016 r., że jest jednym z 52 kluczowych przedsiębiorstw państwowych, że odgrywa kluczową rolę w formułowaniu i wdrażaniu polityki w sektorze energetycznym oraz że otrzymuje kompleksowe i trwałe wsparcie ze strony rządu ChRL. Inne przedsiębiorstwo państwowe odwołuje się w swoim prospekcie emisyjnym obligacji na 2017 r. do faktu, że odnośne władze prowincji mogą wywierać znaczący wpływ na przedmiotową grupę (22).

(101)

Chiny są największym producentem aluminium na świecie, przy czym szereg dużych chińskich przedsiębiorstw państwowych należy do największych indywidualnych producentów na całym świecie. Według szacunków przedsiębiorstwa państwowe odpowiadają za ponad 50 % całkowitej produkcji aluminium pierwotnego w Chinach (23). Badanie przemysłu metali nieżelaznych w Chinach również wskazuje na to, że przedsiębiorstwa państwowe mają dominujący udział w rynku krajowym (24). Podczas gdy wzrost mocy produkcyjnych w ostatnich latach przypisywany jest częściowo prywatnym przedsiębiorstwom, taki wzrost zazwyczaj wiązałby się również z różnymi formami zaangażowania ze strony władz (lokalnych), takimi jak tolerowanie nielegalnego zwiększania zdolności produkcyjnych (25). Ponadto moce produkcyjne w sektorze aluminium wśród głównych przedsiębiorstw państwowych również wzrosły, choć w mniejszym stopniu (26).

(102)

Poza kontrolowaniem przedsiębiorstw państwowych rząd ChRL ma także wpływ na prywatne przedsiębiorstwa w Chinach. Komisja ustaliła na przykład, że jedno z objętych próbą przedsiębiorstw, Grupa Press Metal, potwierdziło, iż w ostatnich latach otrzymywało wsparcie finansowe od państwa. Prezes Zarządu przedsiębiorstwa, Guan Baoqiang, oświadczył: "rząd w różnych aspektach wspiera transformację naszego przedsiębiorstwa w kierunku inteligentnej produkcji. W 2011 r. spółka zależna naszego nowo utworzonego przedsiębiorstwa zajmującego się zaawansowaną technologią skorzystała z preferencyjnych polityk rządu, m.in. z ulgi podatkowej itd. W ubiegłym roku, aby uczynić nasz łańcuch produkcji bardziej inteligentnym i automatycznym, wprowadziliśmy duże, inteligentne, wysokiej klasy urządzenia o wartości ponad 100 mln RMB, a rząd zapewnił nam ze swojej strony dofinansowanie na transformację technologiczną. Teraz będziemy samorzutnie zwracać uwagę na rządowe polityki z zakresu wspierania przemysłu" (27).

(103)

Ponadto zgodnie z prospektem pierwszej oferty publicznej producenta eksportującego Guangdong Haomei New Materials Co. Ltd. przedsiębiorstwo regularnie otrzymywało dotacje rządowe. W okresie sprawozdawczym ten producent eksportujący odniósł korzyść w postaci następujących kwot: 11 318 300 RMB w 2016 r., 17 020 800 RMB w 2017 r. i 11 486 700 RMB w 2018 r. Przekazane kwoty stanowiły odpowiednio 11,28 %, 13,24 %, 11,16 % zysków przedsiębiorstwa. W odniesieniu do tych informacji w tym samym dokumencie określono, jak istotne dla przedsiębiorstwa są te dotacje: "W okresie sprawozdawczym dotacje rządowe otrzymane przez przedsiębiorstwo zapewniały pewną gwarancję finansowania. Jeżeli przyjrzymy się dotacjom rządowym/marży zysku, wyniki operacyjne przedsiębiorstwa nie zależą w dużej mierze od rządowych dotacji. Gdyby jednak przedsiębiorstwo nie było w stanie otrzymać rządowych dotacji w przyszłości, mogłoby to wpłynąć na przepływy środków pieniężnych oraz na wyniki operacyjne przedsiębiorstwa" (28).

(104)

Z uwagi na wysoki poziom interwencji rządu w przemyśle aluminiowym i wysoki udział przedsiębiorstw państwowych w tym sektorze, nawet prywatni producenci nie mogą działać na warunkach rynkowych. W istocie w sektorze aluminium zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne podlegają nadzorowi politycznemu i wytycznym, jak opisano w sekcji 3.2.1.5 poniżej.

(105)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. O ile przewidziane w prawodawstwie chińskim prawo do mianowania i do usunięcia kluczowego personelu kierowniczego w przedsiębiorstwach państwowych przez właściwe organy państwa można uznać za odzwierciedlające odpowiednie prawa własności (29), komórki KPCh w przedsiębiorstwach, zarówno państwowych, jak i prywatnych, stanowią kolejny ważny kanał, za pośrednictwem którego państwo może ingerować w decyzje gospodarcze. Zgodnie z chińskim prawem spółek w każdej spółce należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składają się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (30)), a spółka zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. Wydaje się, że w przeszłości wymóg ten nie zawsze był przestrzegany lub ściśle egzekwowany. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Według doniesień KPCh wywiera również presję na przedsiębiorstwa prywatne, aby na pierwszym miejscu stawiały "patriotyzm" oraz przestrzegały dyscypliny partyjnej (31). W 2017 r. odnotowano, że komórki partyjne istniały w 70 % z około 1,86 mln spółek prywatnych, przy czym narastała presja na to, by organizacje partyjne KPCh miały ostateczny głos w odniesieniu do decyzji gospodarczych w swoich spółkach (32). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów produktów z aluminium i ich dostawców materiałów.

(106)

Poniższy przykład ilustruje opisaną powyżej tendencję polegającą na rosnącym poziomie interwencji rządu ChRL w sektorze aluminium.

(107)

Jak ustaliła Komisja w innym dochodzeniu w sprawie niektórych rodzajów folii aluminiowej w rolkach pochodzących z Chin (33), w 2017 r. chiński państwowy producent aluminium, China Aluminium International Engineering Corporation Limited ("Chalieco"), zmienił swój statut, nadając większą wagę roli komórek partyjnych w spółce. Uwzględniono w nim cały rozdział na temat komitetu partii, a art. 113 stanowi: "Przy podejmowaniu najważniejszych decyzji w przedsiębiorstwie zarząd konsultuje się uprzednio z komitetem partii w spółce" (34). Ponadto w swoim sprawozdaniu rocznym z 2017 r. (35) przedsiębiorstwo Aluminum Corporation of China ("Chalco") stwierdziło, że szereg dyrektorów, kierowników i członków kadry kierowniczej wyższego szczebla - w tym prezes i dyrektor wykonawczy oraz przewodniczący komisji nadzorczej - są członkami KPCh.

(108)

Jeżeli chodzi o inne przedsiębiorstwo państwowe w chińskim sektorze aluminium, Komisja ustaliła, że dyrektor wykonawczy i prezes przedsiębiorstwa, He Zhihui, pełnił funkcję sekretarza komitetu partii komunistycznej, a przewodniczący komisji nadzorczej przedsiębiorstwa, Ye Guohua, był członkiem tego Komitetu.

(109)

Bliskie więzi z państwem oraz jego ideologią odzwierciedla także opis innego przedsiębiorstwa - Grupy Xinfa - znajdujący się na tego stronie internetowej. Przedsiębiorstwo "stosuje się do wytycznych Xi Jinpinga dla nowej ery socjalizmu o chińskiej specyfice" (36). Jednocześnie w 2001 r. przewodniczący Grupy Shandong Xinfa, Zhang Gang, otrzymał od Komitetu Prowincji KPCh honorowy tytuł "Wybitnego członka partii komunistycznej w prowincji Szantung". Był on także członkiem 10. i 11. Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych (37).

(110)

Podobnie dyrektor wykonawczy i generalny głównego producenta - Grupy China Hongqiao, Zhang Bo - został w 2010 r. wybrany na członka 12. sesji Ludowego Zgromadzenia prowincji Szantung i otrzymał tytuł "wzorcowego pracownika kraju". W tym samym czasie Zhang Bo pełnił funkcję wiceprezesa chińskiego stowarzyszenia sektora metali nieżelaznych i prezesa stowarzyszenia sektora aluminium Szantung (38). Komisja ustaliła także, że wiceprezes Grupy Hongqiao, Deng Wenqiang, był członkiem 15., 16. i 17. sesji Ludowego Zgromadzenia Okręgu Zouping oraz 9. i 10. sesji Ludowego Zgromadzenia Miasta Binzhou (39).

(111)

W innym przykładzie obecność KPCh w jednym z objętych próbą przedsiębiorstw - Liaoning Zhongwang Group Co. Ltd. - potwierdzono za pomocą następujących informacji: "Spośród siedmiu członków komitetu partii grupy sekretarz komitetu partii pełni funkcję zastępcy dyrektora generalnego grupy, a pozostałych sześciu członków komitetu partii zajmuje stanowiska, odpowiednio, zastępcy dyrektora generalnego, dyrektora fabryki i inne. Wraz ze szczeblem zarządzającym grupy komitet partii grupy ustanowił »wspólne posiedzenia« oraz »regularne dwustronne posiedzenia«, a także inne systemy i należycie przedstawia zarządowi uwagi odnoszące się do opinii i sugestii przekazywanych przez personel i pracowników, aby zapewnić ważne informacje na potrzeby podejmowania decyzji naukowych przez przedsiębiorstwo. Demokratyczny centralizm partii ma zastosowanie do podejmowania przez przedsiębiorstwo decyzji dotyczących najważniejszych kwestii; należy wprowadzić do zarządzania zasobami ludzkimi przedsiębiorstwa partyjny wewnętrzny system oceny, aby zagwarantować podejmowanie decyzji w sposób naukowy" (40).

(112)

Obecność państwa i interwencja państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej) oraz w zakresie zaopatrzenia w surowce i czynniki produkcji na dalszym etapie powoduje dodatkowe zakłócenia na rynku (41). W związku z tym obecność państwa w przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach państwowych, w sektorze aluminium i w innych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektory dostarczające czynniki produkcji), pozwala rządowi ChRL ingerować w ceny i koszty.

(113)

Kierunek chińskiej gospodarki jest w znacznej mierze wyznaczany przez skomplikowany system planowania, który określa priorytety i ustala cele, na których muszą skupić się władze centralne i lokalne. Stosowne plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w ramach instrumentów planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w Chinach powoduje, że zasoby są przeznaczane na sektory uznane przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (42).

(114)

Na przykład rząd odgrywa kluczową rolę w rozwoju chińskiego sektora aluminium. Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących bezpośrednio lub pośrednio sektora i wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym. Za pomocą tych i innych instrumentów władze ukierunkowują i kontrolują praktycznie każdy aspekt rozwoju i funkcjonowania sektora aluminium. Takie strategie mają istotny bezpośredni lub pośredni wpływ na koszty produkcji elementów wyciskanych z aluminium.

(115)

Zgodnie z ustaleniami Komisji w przypadku niektórych rodzajów folii aluminiowej w rolkach pochodzących z Chin (43) do obecnego przypadku dotyczącego elementów wyciskanych z aluminium, które podobnie są produktami niższego szczebla wykonywanymi z aluminium, mają również zastosowanie następujące fakty:

(116)

Chociaż 13. plan pięcioletni na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego (44) nie zawiera szczegółowych postanowień dotyczących aluminium, w odniesieniu do całego przemysłu metali nieżelaznych przewiduje on strategię wspierania międzynarodowej współpracy w zakresie mocy produkcyjnych i produkcji wyposażenia. Aby osiągnąć te cele, w planie potwierdza się, że wzmocni on systemy wsparcia związane z podatkami, finansami, ubezpieczeniami, inwestycjami i platformami finansowania oraz platformami oceny ryzyka (45).

(117)

Odpowiedni plan sektorowy, Plan rozwoju sektora metali nieżelaznych (2016-2020) ("plan"), określa szczegółowe strategie polityczne i cele, które rząd zamierza osiągnąć w odniesieniu do szeregu branż metali nieżelaznych (46), w tym aluminium.

(118)

Plan ma na celu zwiększenie asortymentu rodzajów produktów wytwarzanych przez chiński przemysł aluminiowy, między innymi poprzez wspieranie innowacji. Wzywa się w nim do szybkiego opracowania systemu własności mieszanej oraz do zwiększenia witalności przedsiębiorstw państwowych. Ponadto przewiduje on możliwość gromadzenia zapasów metali nieżelaznych, poprawę bezpieczeństwa zasobów, w tym aluminium, oraz określa konkretne cele ilościowe w zakresie ograniczenia zużycia energii, zwiększenia udziału aluminium pochodzącego z recyklingu w produkcji i zwiększenia wykorzystania mocy produkcyjnych (47).

(119)

Ponadto w planie przewidziano dostosowania strukturalne z surowszą kontrolą nowych zakładów wytopu i eliminowaniem przestarzałych mocy produkcyjnych. Plan przewiduje odpowiednie rozmieszczenie geograficzne zakładów przetwórczych, koncentrację na projektach zwiększających eksploatację zasobów boksytu i tlenku glinu oraz obejmuje politykę w zakresie dostaw i cen energii elektrycznej (48).

(120)

Mając na uwadze ten szeroki zakres środków i strategii politycznych, plan stanowi kontynuację planu dostosowania i rewitalizacji przemysłu metali nieżelaznych z 2009 r., który został przyjęty, aby złagodzić negatywne skutki kryzysu finansowego dla przemysłu metali nieżelaznych. Główne cele określone w planie obejmują między innymi kontrolę wielkości produkcji, restrukturyzację, pozyskiwanie surowców, politykę podatku wywozowego, bezpieczeństwo zasobów, tworzenie zapasów, innowacje technologiczne, politykę finansową oraz planowanie i wdrażanie (49).

(121)

Innym dokumentem strategicznym dotyczącym przemysłu aluminiowego są warunki standardowe mające zastosowanie do przemysłu aluminiowego wydane przez Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych w dniu 18 lipca 2013 r. w celu przyspieszenia dostosowania strukturalnego i ograniczenia nieuporządkowanej ekspansji mocy produkcyjnych w zakresie wytopu aluminium. Warunki standardowe wprowadzają minimalne wielkości produkcji dla nowych obiektów produkcyjnych, standardy jakości i bezpieczeństwo dostaw w odniesieniu do przywożonego i pozyskiwanego w kraju boksytu i tlenku glinu. Warunki standardowe wskazują, że Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych jest organem odpowiedzialnym za standaryzację przemysłu aluminiowego i zarządzanie nim, a także za publikację wykazu przedsiębiorstw uprawnionych do prowadzenia działalności w przemyśle aluminiowym (50).

(122)

W wydanych przez Urząd Generalny Rady Państwa w 2016 r. wytycznych w sprawie tworzenia doskonałego otoczenia rynkowego, wspierania strukturalnego dostosowania i transformacji sektora metali nieżelaznych oraz zwiększania korzyści (2016/42) (51) władze chińskie określają, że główne cele są następujące: "optymalizacja struktury sektora metali nieżelaznych, zasadniczo zrównoważenie podaży najważniejszych kategoriach produktów i popytu na nie, utrzymanie stopnia wykorzystania mocy produkcyjnych aluminium elektrolitycznego na poziomie powyżej 80 %, znaczące zwiększenie potencjału bezpieczeństwa podaży surowców mineralnych takich jak miedź i aluminium" (52). W dokumencie zaleca się także "ścisłą kontrolę nowych zdolności produkcyjnych". Aby to osiągnąć, państwo zaleca: "zapewnienie wdrażania nowych (zmienionych, rozszerzonych) niezbędnych projektów budowlanych z wykorzystaniem elektrolitycznego aluminium, […] stosowanie nadzoru społecznego i innych narzędzi, zwiększenie nadzoru i działań w zakresie kontroli, rygorystyczne badanie nowych projektów z wykorzystaniem elektrolitycznego aluminium, w przypadku których występują naruszenia przepisów" (53). Zapisy te świadczą o znacznym stopniu ingerencji rządu ChRL w sektor metali nieżelaznych, w tym w sektor aluminium.

(123)

Opisana powyżej ingerencja państwa w funkcjonowanie sektora aluminium za pośrednictwem dokumentów dotyczących planowania jest widoczna także na poziomie prowincji. Na przykład w zawiadomieniu samorządu prowincji Szantung w sprawie planu wdrażania mającego na celu przyśpieszenie wysokiej jakości rozwoju siedmiu energochłonnych sektorów przemysłu (2018/248) z dnia 6 listopada 2018 r. wymaga się, aby "popierać rozszerzanie łańcucha sektora elektrolitycznego aluminium" w drodze następujących działań: "dalszego zwiększania udziału dokładnego i wysoce intensywnego przetwarzania płynnego elektrolitycznego aluminium i materiałów do przetwarzania aluminium, przyśpieszenia i wspierania rozszerzania łańcucha przemysłu aluminiowego o produkty końcowe i produkty wysokiej klasy, rozszerzanie zakresu stosowania wysokiej klasy materiałów z aluminium, poszerzenia możliwości rozwoju sektora obróbki aluminium" (54).

(124)

Jak ustaliła Komisja w swoim sprawozdaniu, przez wiele lat przed wydaniem wspomnianych wyżej dokumentów programowych państwo ingerowało w funkcjonowanie sektora aluminium, co obrazują na przykład wytyczne dotyczące przyspieszenia restrukturyzacji przemysłu aluminiowego ("wytyczne w sprawie restrukturyzacji") (55) wydane przez Krajową Komisję Rozwoju i Reform w kwietniu 2006 r. Aluminium uznano w nich za podstawowy produkt w rozwoju gospodarki krajowej. W przedmiotowych wytycznych w sprawie restrukturyzacji stwierdzono, że przy wdrażaniu polityki rozwoju przemysłowego zatwierdzonej przez Radę Państwa należy zrealizować cele szczegółowe w niektórych dziedzinach. Były one następujące: zwiększenie koncentracji w przemyśle; dostęp do kapitału finansowego (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej); organizacja przemysłu; ścisła kontrola wywozu aluminium elektrolitycznego oraz likwidacja przestarzałych mocy produkcyjnych.

(125)

Ponadto Komisja ustaliła, że państwo chińskie ingeruje w swobodne działanie mechanizmów rynkowych w sektorze produktów z aluminium wyższego szczebla, a zatem w sektorze produkcji materiałów do produkcji oraz czynników produkcji surowców, które są wykorzystywane przez producentów produktu objętego postępowaniem. W tym względzie na przykład w zawiadomieniu w sprawie wspierania uporządkowanego rozwoju sektora tlenku glinu (2018/1655) wydanym przez Biuro Generalne Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnych dnia 28 grudnia 2018 r. (56) przewidziano w odniesieniu do tlenku glinu (kluczowego materiału w produkcji pierwotnego aluminium), że "działając zgodnie z ideologią Xi Jinpinga dla nowej ery socjalizmu o chińskiej specyfice, [wszystkie odpowiednie strony] kompleksowo i solidnie wdrożą ducha 19. zjazdu krajowego partii; będą trzymać się ogólnego kierunku polegającego na stabilności w pracy nad postępami; będą trzymać się nowej koncepcji rozwoju; będą koncentrować się na reformach strukturalnych po stronie podaży; wykorzystają w pełni decydującą rolę rynku w przydzielaniu zasobów, lepiej zaangażują rząd, […] spełnią krajowe potrzeby w zakresie rozwoju oraz będą propagować zorganizowany i zdrowy rozwój sektora tlenku glinu" (57). W tym samym dokumencie stwierdza się, że "komisje ds. rozwoju i reform na szczeblu prowincji oraz Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych będą: śledzić na bieżąco rozwój sektora tlenku glinu w swoim regionie; łączyć rozwój gospodarczy i społeczny, bazę przemysłową, popyt na rynku, zużycie energii oraz potencjał ochrony środowiska w swoim regionie; wzmacniać planowanie naukowe na rzecz rozwoju sektora tlenku glinu; koordynować skalę i układ rozwoju przemysłu w swoim regionie; zapewniać demonstrowanie projektów; ściśle przestrzegać wymogów w zakresie realizacji budowy; odpowiednio wspierać realizację projektów; wzmacniać nadzór nad całym procesem; zapewniać dostosowanie skali rozwoju przemysłu odpowiadała do popytu na rynku krajowym oraz lokalnej wytrzymałości; zapobiegać pośpiechowi przy realizacji projektów" (58). Aby wdrożyć ostatni punkt, w dokumencie zaleca się wzmocnienie nadzoru i kontroli: "zgodnie z wymogami niniejszego zawiadomienia Krajowa Komisja ds. Rozwoju i Reform, Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych wraz z chińskim stowarzyszeniem sektora metali nieżelaznych oraz inne właściwe strony muszą przystąpić do kontroli projektów budowlanych zakładów przeróbki tlenku glinu polegającej na wysyłaniu pism zawierających pytania, analizach i wyrywkowych badaniach. W razie pojawienia się problemów należy je rozwiązywać ściśle w oparciu o odpowiednie przepisy" (59). Przepisy opisane powyżej świadczą o stopniu ingerencji państwa w chiński rynek tlenku glinu oraz jego kontroli na tym rynku, przy czym tlenek glinu stanowi kluczowy czynnik produkcji w produkcji pierwotnego aluminium, które jest surowcem wykorzystywanym przez producentów elementów wyciskanych z aluminium.

(126)

Innym materiałem do produkcji produktu objętego postępowaniem jest energia elektryczna, której koszt stanowi 2-3 % kosztów produkcji elementów wyciskanych z aluminium. W tym względzie Komisja znalazła dowody świadczące o zakłóceniach spowodowanych interwencją państwa, wpływających na cenę energii elektrycznej dostarczanej chińskim producentom aluminium. Ustalono zwłaszcza, że państwo ingerowało na korzyść chińskich producentów za pośrednictwem zróżnicowanych, korzystniejszych cen energii. W wytycznych w sprawie tworzenia doskonałego otoczenia rynkowego, wspierania strukturalnego dostosowania i transformacji sektora metali nieżelaznych oraz zwiększania korzyści, o których mowa powyżej, władze chińskie uznały za cel polityki "dalsze wdrażanie polityki zróżnicowanych cen energii elektrycznej; zachęcanie kwalifikujących się użytkowników energii elektrycznej do zawierania bezpośrednich umów z przedsiębiorstwami zajmującymi się wytwarzaniem energii elektrycznej; ustalenie cen w drodze negocjacji" (60). Komisja ustaliła także, że podobne strategie wdrażano na szczeblu prowincji. Według informacji przekazanych przez China Industry Journal miało to miejsce na przykład w listopadzie 2019 r. w prowincji Junnan: "Aby wdrożyć ten plan, prowincja Junnan ogłaszała kolejne określone strategie, takie jak »Opinia wykonawcza w sprawie wspierania zintegrowanego rozwoju energii wodnej i materiałów z aluminium« oraz »Plan wdrożenia cen preferencyjnych w celu propagowania wykorzystywania energii wodnej«. Wydaje się jasne, że każde przedsiębiorstwo, które wniesie swój kontyngent produkcyjny do prowincji Junnan, będzie mogło skorzystać z polityki »ceny preferencyjnej i pełnej transmisji«, co oznacza, że przez pierwsze pięć lat produkcja elektrolitycznego aluminium będzie odnosić korzyść z preferencyjnej ceny energii elektrycznej wynoszącej 0,25 RMB/kWh. Jeżeli chodzi o wysoce intensywne przetwarzanie materiałów, zapewniana jest specjalna preferencyjna cena energii elektrycznej wynosząca 0,20 RMB/kWh. Jak wynika ze sprawozdań, w przypadku projektów zintegrowanych Henan Shenhuo i Sichuan Qiya wnoszących swoje kontyngenty, aby zbudować zakłady w Junnan, już skorzystano z polityki projektów zintegrowanych i zawarto odpowiednie umowy z samorządami terytorialnymi, przedsiębiorstwami obsługującymi sieci energetyczne oraz przedsiębiorstwami zajmującymi się wytwarzaniem energii elektrycznej" (61).

(127)

Innym przykładem ingerencji państwa na poziomie prowincji we wspomnianym już zawiadomieniu samorządu prowincji Szantung w sprawie planu wdrażania mającego na celu przyśpieszenie wysokiej jakości rozwoju siedmiu energochłonnych sektorów przemysłu, jest sformułowanie przez władze celów w zakresie transformacji i modernizacji dla sektora elektrolitycznego aluminium w odniesieniu do zużycia energii: "Do 2022 r. zużycie energii elektrycznej do produkcji elektrolitycznego aluminium na tonę aluminium musi ulec zmniejszeniu do około 12800 kWh; stopień wysoce intensywnego przetwarzania aluminium elektrolitycznego w prowincji musi osiągnąć około 50 %, a wartość dodana aluminium na tonę musi wzrosnąć średnio o ponad 30 %" (62).

(128)

W odniesieniu do egzekwowania postanowień zawartych we wspomnianych wyżej dokumentach dotyczących planowania istotną rolę odgrywają chińskie stowarzyszenia branżowe. Podmioty te mają również zapewnić, aby sektor wdrażał strategie rządu ChRL. Odpowiedzialność tę potwierdza także fakt, że prowadząc swoją działalność ściśle współpracują z władzami państwa, czego odzwierciedleniem jest ich status. W przypadku sektora aluminium w statucie chińskiego stowarzyszenia sektora metali nieżelaznych stwierdza się w szczególności, że "[s]towarzyszenie stosuje się do podstawowych założeń partii oraz do różnych zasad i strategii, przestrzega konstytucji, przepisów, regulacji i polityki krajowej oraz kieruje się społecznymi i moralnymi wartościami. Powinno ono: wypełniać swój cel, jakim jest służba na rzecz rządu, przemysłu, przedsiębiorstw oraz zarządzających przedsiębiorstwami; tworzyć i udoskonalać mechanizm samodyscypliny w przemyśle; w pełni angażować pracowników rządu, aby uzyskać pomoc; pełnić rolę łącznika między rządem a przedsiębiorstwami". (Artykuł 3). W podobnym tonie w art. 25 określa się, że pierwszym warunkiem, jaki muszą spełniać przewodniczący, wiceprzewodniczący oraz sekretarz generalny stowarzyszenia, jest: "stosowaniu się do podstawowych założeń, zasad i polityk partii oraz posiadać cechy dobrego polityka" (63).

(129)

Podobnie w statucie chińskiego stowarzyszenia sektora produkcji materiałów nieżelaznych określa się, że "stowarzyszenie akceptuje wsparcie biznesowe oraz nadzór i zarządzanie ze strony Komisji ds. Administracji i Nadzoru nad Aktywami Państwowymi Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej, Ministerstwa Spraw Cywilnych oraz chińskiego stowarzyszenia sektora metali nieżelaznych" (art. 4). Jednym z ustalonych elementów działalności stowarzyszenia jest także "aktywne przedstawianie sugestii i opinii na temat rozwoju sektora, dotyczących go strategii, przepisów i regulacji zgodnie z ogólnymi zasadami i zadaniami partii i państwa w zakresie budowania socjalistycznego systemu gospodarki rynkowej oraz z uwzględnieniem bieżącej sytuacji sektora". (Artykuł 6). Ponadto w art. 22 określono także, że przewodniczący, wiceprzewodniczący oraz sekretarz generalny stowarzyszenia muszą, między innymi, spełniać warunek polegający na: "stosowaniu się do podstawowych założeń, zasad i polityk partii oraz posiadać cechy dobrego polityka" (64).

(130)

W związku z tym wiele planów, dyrektyw i innych dokumentów dotyczących aluminium, wydawanych na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym wyraźnie wskazuje na wysoki stopień interwencji władz chińskich w sektorze aluminium (65). Za pomocą tych i innych instrumentów władze ukierunkowują i kontrolują praktycznie każdy aspekt rozwoju i funkcjonowania tego sektora.

(131)

Poza planami interwencja rządu w tym sektorze przyjęła formę między innymi środków związanych z wywozem, w tym ceł wywozowych, kontyngentów wywozowych, wymogów dotyczących wyników eksportowych oraz minimalnych wymogów dotyczących cen eksportowych w odniesieniu do różnych surowców do produkcji aluminium.

(132)

Rząd ChRL zniechęca ponadto do wywozu pierwotnego aluminium i czynników wykorzystywanych do jego produkcji, dążąc do promowania wyrobów aluminiowych o wyższej wartości dodanej. Cel ten jest realizowany poprzez objęcie pełnymi lub częściowymi obniżkami podatku VAT przetworzonych wyrobów aluminiowych w połączeniu z niepełnymi obniżkami podatku VAT i podatkami wywozowymi w odniesieniu do aluminium pierwotnego (66).

(133)

Jak ustaliła Komisja (zob. motyw 126), na ceny kluczowych czynników produkcji, takich jak energia i energia elektryczna, wpływają różne rodzaje interwencji rządowych (67). Pozostałe rodzaje interwencji rządowych prowadzące do zakłóceń na rynku to między innymi polityka gromadzenia zapasów przez Biuro Rezerw Państwowych oraz rola giełdy Shanghai Futures Exchange (SHFE) (68). Ponadto szereg dochodzeń w sprawie ochrony handlu wykazało, że rząd Chin konsekwentnie przyznawał producentom aluminium różne rodzaje środków pomocy państwa (69). Szeroko zakrojona interwencja rządu ChRL w sektorze aluminium doprowadziła do nadwyżki mocy produkcyjnych (70), co jest zapewne najbardziej oczywistą ilustracją skutków polityki rządu ChRL i wynikających z niej zakłóceń.

(134)

W badaniu OECD wskazano również na dodatkowe wsparcie rządowe mające wpływ na mechanizmy rynkowe w sektorze aluminium. Takie wsparcie zwykle przybiera formę czynników produkcji, w szczególności energii elektrycznej i podstawowego tlenku glinu, sprzedawanych po cenach niższych niż rynkowe (71). W badaniu OECD opisano ponadto, w jaki sposób cele rządu ChRL w odniesieniu do sektora aluminium są przekładane na politykę przemysłową i konkretne działania na szczeblu prowincji i na szczeblu lokalnym, w tym na przykład zastrzyki kapitałowe, prawa pierwszeństwa posiadania zasobów mineralnych, dotacje rządowe oraz subsydia lub zachęty podatkowe (72).

(135)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi nakłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu najważniejszych gałęzi przemysłu, w tym sektora aluminium, obejmującym produkcję elementów wyciskanych z aluminium oraz pierwotnego aluminium - głównego surowca wykorzystywanego do wytwarzania produktów objętych postępowaniem (ponad 50 % jego kosztów produkcji). Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(136)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że wynika to z faktu, że chociaż chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do zasad stosowanych w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż Chiny, to system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym, niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości nadal jest uderzająco niska w stosunku do wielkości gospodarki tego kraju, zwłaszcza dlatego, że postępowania upadłościowe borykają się z szeregiem niedociągnięć, które skutecznie zniechęcają do składania wniosków o ogłoszenie upadłości. Ponadto państwo nadal pełni silną i aktywną rolę w postępowaniach upadłościowych, co często ma bezpośredni wpływ na wynik postępowania (73).

(137)

Oprócz tego niedociągnięcia w systemie praw własności w Chinach są szczególnie oczywiste w odniesieniu do własności gruntów i praw do użytkowania gruntów (74). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (wspólna własność gruntów wiejskich i państwowa własność gruntów miejskich). Ich przydział pozostaje w wyłącznej gestii państwa. Istnieją przepisy prawne, które mają na celu przyznawanie praw do użytkowania gruntów w sposób przejrzysty i po cenach rynkowych, na przykład poprzez wprowadzenie procedur przetargowych. Przepisy te nie są jednak systematycznie przestrzegane i niektórzy nabywcy uzyskują grunty za darmo lub poniżej stawek rynkowych (75). Ponadto przy przydziale gruntów władze często realizują konkretne cele polityczne, w tym plany gospodarcze (76).

(138)

Producenci elementów wyciskanych z aluminium - podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki - podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia.

(139)

Potwierdzają to również tymczasowe ustalenia amerykańskiego Departamentu Handlu, który w następstwie dochodzenia antysubsydyjnego dotyczącego niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chin ustalił, opierając się na dostępnych faktach przeciwnych, że udostępnienie gruntów przez rząd Chin za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia stanowi wkład finansowy w rozumieniu sekcji 771 (5) (D) amerykańskiej ustawy o taryfie celnej z 1930 r., wraz z późniejszymi zmianami (77).

(140)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze aluminium dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.

(141)

W Chinach nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. Chiny nie ratyfikowały szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy ("MOP"), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (78). Zgodnie z przepisami prawa krajowego w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od władz państwowych i w tylko ograniczonym stopniu angażuje się w rokowania zbiorowe i ochronę praw pracowniczych (79). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (80). Ustalenia te prowadzą do zniekształcenia kosztów wynagrodzeń w Chinach.

(142)

Nie przedstawiono żadnych istotnych dowodów na to, że sektor aluminium, w tym producenci elementów wyciskanych z aluminium, miałby nie podlegać opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze aluminium występują zatem zniekształcenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem lub głównych surowców do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w Chinach).

(143)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w Chinach podlega różnym zakłóceniom.

(144)

Po pierwsze chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (81), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych, banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (82), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności kredytowej stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z polityką przemysłową państwa (83). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują finanse do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (84).

(145)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(146)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (85).

(147)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują finanse do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (86). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(148)

W tym względzie w badaniu OECD wskazano pojedyncze przypadki potwierdzające, że niektórzy producenci aluminium w Chinach uzyskali finansowanie na preferencyjnych warunkach, a ich koszty finansowania nie były, jak się wydaje, uzależnione od stosunku zadłużenia do aktywów. Jak ujawniono w badaniu, jedno z przedsiębiorstw państwowych produkujących aluminium nadmieniło w swoim prospekcie emisyjnym na 2016 r., że otrzymuje znaczne wsparcie finansowe od chińskich banków realizujących politykę rządu, które oferują stopy procentowe poniżej stopy referencyjnej. Z kolei inny producent należący do skarbu państwa wskazał w prospekcie emisyjnym na 2017 r. na swoje silne powiązania z chińskimi bankami, m.in. realizującymi politykę rządu, co zapewnia mu tanie źródła finansowania. W tym kontekście w badaniu stwierdzono, że - o ile możliwych jest wiele powodów, dla których przedsiębiorstwa te uzyskują nisko oprocentowane pożyczki - kontrast między słabymi wskaźnikami finansowymi i niskimi stopami procentowymi może wskazywać na potencjalne niedoszacowanie ryzyka związanego z tymi kredytobiorcami (87).

(149)

Po drugie koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym niedawny wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(150)

Po trzecie, mimo że w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem mechanizmów rynkowych, lecz wpływają na nie zakłócenia spowodowane przez rząd. W istocie odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowi 45 % wszystkich kredytów, a wykorzystanie kredytów celowych wydaje się większe, jako że odsetek ten znacznie wzrósł od 2015 r. pomimo pogarszających się warunków ekonomicznych. Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie - do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(151)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w Chinach wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano przez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa "zombie", lub przez przeniesienie prawa własności do długu (np. przez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(152)

Zasadniczo, pomimo ostatnich kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w Chinach występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(153)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor aluminium, w tym producenci elementów wyciskanych z aluminium, miałby być wyłączony z opisanej powyżej interwencji rządowej w system finansowy. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(154)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.2.1.1-3.2.1.5 oraz w części A sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.2.1.6-3.2.1.8 powyżej i w części B sprawozdania.

(155)

Komisja przypomina, że do produkcji elementów wyciskanych z aluminium niezbędny jest szeroki zakres materiałów. Zgodnie z dowodami dostępnymi w aktach sprawy wszyscy objęci próbą producenci eksportujący pozyskiwali wszystkie swoje materiały do produkcji w Chinach. W przypadku gdy chińscy producenci elementów wyciskanych z aluminium kupują/zamawiają te materiały, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy czynników produkcji wykorzystują nakłady pracy, które podlegają zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(156)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej elementów wyciskanych z aluminium nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują w całych Chinach. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które wyprodukowano w Chinach, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy czynników produkcji wykorzystywanych do wytwarzania czynników produkcji i tak dalej. W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(157)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.2.1.2-3.2.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji Chin w ich gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze aluminium (w tym w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem), wykazała, że ceny lub koszty produktu objętego postępowaniem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych.

(158)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(159)

Komisja dokonała wyboru reprezentatywnego kraju, uwzględniając takie kryteria, jak:

(160)

Jak wyjaśniono w motywach 31-37, Komisja opublikowała dwie noty do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej.

(161)

W nocie z dnia 16 marca 2020 r. Komisja przekazała szczegółowe informacje na temat wspomnianych powyżej kryteriów oraz zidentyfikowała następujące państwa jako potencjalne reprezentatywne kraje: Brazylię, Kolumbię, Ekwador, Islamską Republikę Iranu, Kazachstan, Malezję, Mauritius, Meksyk, Czarnogórę, Federację Rosyjską, Serbię, Sri Lankę, Tajlandię i Turcję. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na ten temat. Komisja otrzymała uwagi dotyczące różnych aspektów wyboru reprezentatywnego kraju od producentów eksportujących, przemysłu Unii i importerów niepowiązanych.

(162)

Następnie Komisja opublikowała notę z dnia 25 czerwca 2020 r. dotyczącą otrzymanych uwag, w której poinformowała zainteresowane strony, że na podstawie kryteriów wymienionych w motywie 159 zamierza wykorzystać Turcję jako reprezentatywny kraj. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag.

(163)

Importer stwierdził że bardziej odpowiednie byłoby rozróżnienie między stopami miękkimi i twardymi. W ramach tego rozróżnienia Turcja stanowiłaby odpowiedni reprezentatywny kraj w przypadku stopów miękkich, a Federacja Rosyjska byłaby bardziej odpowiednia, jeżeli chodzi o stopy twarde.

(164)

Po pierwsze, rodzaje produktów niekoniecznie są czynnikiem decydującym o wyborze odpowiedniego reprezentatywnego kraju. Po drugie, w wyniku dochodzenia stwierdzono, że w rzeczywistości w Turcji produkuje się elementy wyciskane z aluminium z obu rodzajów stopów. Ponadto ustalono, jak wskazano w nocie z dnia 25 czerwca 2020 r., że Federacja Rosyjska nie jest w tym przypadku odpowiednim reprezentatywnym krajem ze względu na ograniczenie wywozowe dotyczące aluminium (88).

(165)

Komisja potwierdziła zatem, że w tym przypadku najbardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem jest Turcja.

(166)

Na podstawie informacji przedstawionych przez zainteresowane strony oraz innych odpowiednich informacji dostępnych w aktach Komisja sporządziła w nocie z dnia 16 marca 2020 r. wstępny wykaz czynników produkcji oraz źródeł, które przeznaczone były do wykorzystania w odniesieniu do wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do wytworzenia produktu objętego dochodzeniem.

(167)

Komisja zidentyfikowała także źródła, które należy wykorzystać w celu skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego (Global Trade Atlas ("GTA"), krajowe dane statystyczne itp.). W tej samej nocie Komisja ustaliła kody systemu zharmonizowanego (HS) czynników produkcji, które zostały początkowo wzięte po uwagę do wykorzystania do analizy GTA na podstawie informacji przekazanych przez zainteresowane strony.

(168)

W nocie z dnia 25 czerwca 2020 r. Komisja potwierdziła, że skorzysta z danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów czynników produkcji, w tym surowców. Komisja potwierdziła także, że będzie korzystała z danych tureckiego instytutu statystycznego w celu określenia kosztów pracy, energii elektrycznej i gazu. Ponadto, Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że w celu określenia niezniekształconych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków wykorzysta dane finansowe następujących przedsiębiorstw:

(169)

W następstwie noty z dnia 25 czerwca 2020 r. skarżący poinformował, że marża zysku określona na tej podstawie jest za niska. Według skarżącego odpowiedni zysk przed opodatkowaniem powinien wynosić 16 %, a nie 7,3 %, jak określiła Komisja. Zdaniem skarżącego był to wymagany zysk, biorąc pod uwagę stałe bardzo znaczące inwestycje potrzebne do długoterminowego zapewnienia zrównoważonego charakteru aktywów.

(170)

Skarżący argumentował dalej, że w przypadku, gdyby Komisja nie zaakceptowała zastosowania proponowanej 16 % marży zysku, powinna wyłączyć z obliczeń średnią marżę zysku dwóch tureckich przedsiębiorstw, które odnotowały najniższe zyski. Według skarżącego byłoby to właściwe, ponieważ te dwa przedsiębiorstwa nie osiągnęły minimalnego zysku na poziomie 6 % wymaganego zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(171)

Komisja odrzuciła ten argument. W nocie z dnia 25 czerwca 2020 r. Komisja wyjaśniła szczegółowo, w jaki sposób na podstawie zysku pięciu tureckich przedsiębiorstw wymienionych w motywie 168 określono zysk, który miał zostać wykorzystany do celów obliczeń. Komisja już wykluczyła w tej operacji te przedsiębiorstwa, które nie zgłosiły zysku. Uwzględniono wszystkie przedsiębiorstwa, które spełniały określone kryteria, niezależnie od poziomu ich zysku, o ile nie przynosiły strat. Odzwierciedla to średnią marżę zysku osiągniętą w reprezentatywnym kraju w okresie objętym dochodzeniem. Komisja zauważyła również, że art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie w kontekście zaniżania cen, podczas gdy w niniejszym kontekście Komisja dąży do ustalenia niezniekształconego zysku w kraju pochodzenia.

(172)

Producent eksportujący, Grupa Press Metal, stwierdziła, że ceny na londyńskiej giełdzie metali stanowią bardziej odpowiednią niezniekształconą międzynarodową cenę aluminium w stosunku do danych GTA. Producent eksportujący stwierdził jednak, że dokonał przeglądu danych GTA dotyczących przywozu do Turcji, w tym dokumentu w formacie excel Komisji sporządzonego po wydaniu noty z dnia 25 czerwca 2020 r. i stwierdził, że dane GTA dotyczące produktów z aluminium w Turcji są zasadniczo zgodne z danymi opublikowanymi przez londyńską giełdę metali.

(173)

Importer zwrócił uwagę, że dane źródłowe dotyczące różnych czynników produkcji (kosztów pracy, średniego zysku i średnich kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, kosztów energii elektrycznej i gazu) opierają się na informacjach z różnych lat. Komisja wyjaśnia, że jeżeli jest to wymagane, uwzględnia ona ten faktu w obliczeniach poprzez zastosowanie, w stosownych przypadkach, deflatorów w celu ustalenia odpowiedniej wartości czynników produkcji w okresie objętym dochodzeniem.

(174)

Komisja starała się sporządzić wstępna listę czynników produkcji i źródeł, które miały być wykorzystane w odniesieniu do wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących podczas produkcji produktu objętego postępowaniem.

(175)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących wykazu czynników produkcji w następstwie noty z dnia 25 czerwca 2020 r., w której w oparciu o informacje otrzymane od zainteresowanych stron Komisja ustaliła wykaz wszystkich tureckich towarów odpowiadających czynnikom produkcji wykorzystywanym w wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem.

(176)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez zainteresowane strony i zgromadzone podczas zdalnych kontroli krzyżowych, w stosownych przypadkach zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i kody:

Tabela 1

Czynniki produkcji i źródła informacji

(177)

W odniesieniu do wszystkich surowców i materiałów pomocniczych Komisja oparła się na cenach importowych w reprezentatywnym kraju. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że wpływ na te ceny miały te same zakłócenia. Podobnie wykluczono również dane dotyczące przywozu w odniesieniu do przywozów w reprezentatywnym kraju z krajów niebędących członkami WTO wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (89). Po wykluczeniu tego przywozu przywóz z innych państw trzecich pozostawał reprezentatywny i wynosił średnio 97 % łącznej wielkości przywozu do Turcji czynników produkcji wymienionych w tabeli powyżej.

(178)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała odpowiednie należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju. Na późniejszym etapie, w trakcie obliczeń indywidualnych marginesów dumpingu, do ceny importowej Komisja dodała krajowe koszty transportu specyficzne dla danej firmy. Koszty transportu krajowego w przypadku wszystkich surowców opierały się na zweryfikowanych danych dostarczonych przez objętych próbą producentów eksportujących.

(179)

W odniesieniu do surowców o niewielkim wpływie pod względem kosztów, których przedsiębiorstwa nie zgłosiły w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu, koszty te uwzględniono w kosztach ogólnych produkcji, jak wyjaśniono w motywie 189. Czynniki produkcji przeniesione do kosztów ogólnych wymieniono w ujawnieniach odnoszących się do danego przedsiębiorstwa.

(180)

Aby ustanowić wartość odniesienia dla kosztów pracy, jak wskazano w nocie z dnia 25 czerwca 2020 r., Komisja wykorzystała dane statystyczne tureckiego urzędu statystycznego.

(181)

W odniesieniu do kosztów pracy, w swojej nocie z dnia 25 czerwca 2020 r. Komisja wskazała, że zamierza wykorzystać godzinowe koszty pracy w przemyśle wytwórczym za 2016 r. dla działalności gospodarczej C.24 (produkcja metali (90)). Aktywność ta odpowiada najlepiej zidentyfikowanym kodom NACE Rev. 2 (91) i kodom NAICS (92) zgłoszonym przez wybrane tureckie przedsiębiorstwa. Są to najnowsze dostępne dane statystyczne (93). Wartości te odpowiednio skorygowano przy użyciu krajowego wskaźnika cen produkcji (94) publikowanego przez turecki urząd statystyczny jako deflatora.

(182)

Aby ustanowić wartość odniesienia dla kosztów energii elektrycznej i gazu, Komisja wykorzystała dane statystyczne tureckiego urzędu statystycznego.

(183)

W odniesieniu do energii elektrycznej w nocie z dnia 25 czerwca 2020 r. Komisja wskazała, że zamierza zastosować średnią cenę jednostkową energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych podaną w komunikacie prasowym tureckiego urzędu statystycznego (95). W odniesieniu do kosztów gazu Komisja wskazała, że miała zamiar zastosować średnią cenę jednostkową gazu dla użytkowników przemysłowych, podaną w tym samym komunikacie prasowym. Zarówno w odniesieniu do energii elektrycznej, jak i do gazu, Komisja odliczyła VAT i obniżyła ceny do poziomu netto. Wobec braku jakichkolwiek uwag na ten temat Komisja zdecydowała się przyjąć to podejście.

(184)

W odniesieniu do cen oleju pędnego Komisja zastosowała średnią cenę oleju pędnego dla sektora przemysłu w Turcji ze źródeł OECD (96).

(185)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skonstruowana wartość normalna powinna obejmować niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski. Ponadto należało ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji. W nocie z dnia 25 czerwca 2020 r. Komisja określiła pięć tureckich przedsiębiorstw wymienionych w motywie 168.

(186)

W celu ustalenia niezniekształconej wartości kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków Komisja wykorzystała odsetek kosztów produkcji, jaki koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne stanowią w strukturze kosztów tych pięciu tureckich przedsiębiorstw. Komisja wykorzystała dane przedstawione w bazie danych Orbis za okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Komisja udostępniła te dane zainteresowanym stronom w formie załącznika do noty z dnia 25 czerwca 2020 r.

(187)

Komisja ustaliła wartość normalną w opisanych poniżej etapach.

(188)

Najpierw Komisja ustaliła niezniekształcone koszty produkcji (obejmujące konsumpcję surowców, pracę i energię). Zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistej konsumpcji poszczególnych czynników produkcji objętych próbą producentów eksportujących. Koszty produkcji pomniejszono o niezniekształcone koszty produktów ubocznych wykorzystanych ponownie w procesie produkcji zgodnie informacjami przekazanymi przez przedsiębiorstwa i zweryfikowanymi przez Komisję.

(189)

Następnie Komisja dodała koszty ogólne produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji. Koszty ogólne produkcji, jakie ponieśli współpracujący producenci eksportujący zostały powiększone o koszty surowców i materiałów dodatkowych, o których mowa w motywie 179, i wyrażone następnie jako udział w kosztach produkcji faktycznie poniesionych przez poszczególnych producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(190)

Na koniec Komisja zastosowała do powyższego obliczenia koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz średnią ważoną zysku pięciu tureckich przedsiębiorstw, jak wyjaśniono w motywie 186 powyżej.

(191)

Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów produkcji i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 15,16 %.

(192)

Zysk wyrażony jako odsetek kosztów produkcji i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 9,07 %, czyli więcej niż marża zysku wyrażona jako odsetek przychodów w motywie 169.

(193)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu w odniesieniu do dwóch współpracujących producentów eksportujących objętych próbą.

(194)

Współpracujący producenci eksportujący prowadzą wywóz do Unii na trzy różne sposoby: bezpośrednio do niezależnych klientów, za pośrednictwem powiązanego importera w Unii lub za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa działającego w charakterze przedsiębiorstwa handlowego.

(195)

W odniesieniu do bezpośredniej sprzedaży lub sprzedaży za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa handlowego niezależnym klientom w Unii, cena eksportowa została ustalona na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem sprzedany na wywóz do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(196)

W odniesieniu do sprzedaży eksportowej za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa działającego w charakterze importera cenę eksportową ustalono na podstawie ceny, po której produkt przywieziony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. W przypadku tej sprzedaży Komisja dokonała dostosowania ceny, uwzględniając wszystkie koszty poniesione między przywozem a odsprzedażą, w tym koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne, oraz osiągnięte zyski.

(197)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową współpracującego producenta eksportującego na podstawie ceny ex-works.

(198)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Cenę eksportową dostosowano tak, aby uwzględniała koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku oraz kredytu, a także opłaty bankowe, inne opłaty przywozowe, rabaty na koniec roku i prowizję niepowiązanego przedsiębiorstwa handlowego w państwie trzecim.

(199)

Komisja dokonała także dostosowania na podstawie art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego pod kątem różnicy w wysokości podatków pośrednich między sprzedażą eksportową z Chin do Unii a wartością normalną z wyłączeniem podatków pośrednich takich jak VAT. W toku dochodzenia stwierdzono, że producenci eksportujący w Chinach ponoszą zobowiązania z tytułu wywozowego podatku VAT na poziomie 17 %, z czego 0 % (sztaby i pręty) lub 13 % (inne elementy wyciskane z aluminium) podlega zwrotowi. W związku z tym różnicę w wysokości podatków pośrednich - w tej konkretnej sytuacji chodzi o podatek VAT podlegający częściowemu zwrotowi w przypadku sprzedaży eksportowej - dostosowano w wartości normalnej.

(200)

Ponadto Komisja dostosowała cenę eksportową jednego producenta eksportującego powiązanego z przedsiębiorstwem handlowym w państwie trzecim zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego. Dostosowanie obejmowało prowizję składającą się z opłat z tytułu pośrednictwa zarejestrowanych w kosztach sprzedaży, kosztach ogólnych i administracyjnych przedsiębiorstwa handlowego po odliczeniu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku przedsiębiorstwa handlowego.

(201)

W przypadku objętych próbą współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(202)

Na tej podstawie wyliczono następujące tymczasowe średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:

(203)

W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą Komisja dokonała obliczenia średniego ważonego marginesu dumpingu zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Margines ten został obliczony jako średnia ważona na podstawie marginesów ustalonych dla objętych próbą producentów eksportujących.

(204)

Na tej podstawie tymczasowy margines dumpingu współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą ustalono na 34,9 %.

(205)

W odniesieniu do wszystkich innych producentów eksportujących w Chinach Komisja określiła margines dumpingu na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym celu Komisja określiła poziom współpracy producentów eksportujących. Poziom współpracy określono z uwzględnieniem wielkości wywozu współpracujących producentów eksportujących do Unii oraz łącznej wielkości przywozu - określonej w statystykach Eurostatu dotyczących przywozu - z Chin do Unii.

(206)

Poziom współpracy w tym przypadku uznano za niski, ponieważ przywóz dokonywany przez współpracujących producentów eksportujących stanowił około 48 % łącznego wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem. Ponadto producent eksportujący celowo nie współpracował, nie odpowiadając na kwestionariusz, mimo iż wyraził zgodę na objęcie go próbą. Na tej podstawie Komisja uznała za stosowane przyjąć rezydualny margines dumpingu na poziomie 48,0 %. Margines ten ustalono na poziomie najwyższego marginesu dumpingu ustalonego na podstawie danych pochodzących od współpracujących producentów eksportujących.

(207)

Podsumowując, tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(208)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez ok. 200 producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(209)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wyniosła około 3,3 mln ton. Komisja określiła tę wartość na podstawie danych dotyczących unijnej produkcji przekazanych przez stowarzyszenie European Aluminium, przy czym dane te zweryfikowano pod kątem wiarygodności i kompletności w stosunku do informacji przekazanych przez producentów unijnych, w tym danych przekazanych przez producentów unijnych objętych próbą.

(210)

W celu ustalenia, czy przemysł Unii doznał szkody, oraz w celu określenia konsumpcji i różnych wskaźników ekonomicznych dotyczących sytuacji przemysłu unijnego Komisja zbadała, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł unijny powinno było być uwzględnione w analizie.

(211)

Aby przedstawić jak najbardziej kompletny obraz przemysłu Unii, Komisja uzyskała dane dotyczące całej działalności związanej z elementami wyciskanymi z aluminium i ustaliła, czy produkcja była przeznaczona na wewnętrzne potrzeby, czy do sprzedaży na wolnym rynku.

(212)

Komisja stwierdziła, że bardzo niewielka część łącznej produkcji producentów unijnych była przeznaczona na użytek własny, jak przedstawiono w tabeli 1 poniżej. Rynek sprzedaży wewnętrznej był stabilny na poziomie jedynie około 2 % konsumpcji. W stosownych przypadkach przedstawiono i uwzględniono w ogólnej ocenie tego wskaźnika wartości dla małego rynku sprzedaży wewnętrznej. W przypadku innych wskaźników, takich jak produkcja, moce produkcyjne, produktywność, zatrudnienie i wynagrodzenia, przedstawione poniżej dane liczbowe dotyczą całej działalności i nie należy rozdzielać wartości liczbowych.

(213)

Przedsiębiorstwo Fuyao Glass twierdziło, że jeżeli nie zostało ono wykluczone z zakresu produktu, docelowe zastosowanie wykorzystania dekoracyjnego elementów wyciskanych z aluminium w sektorze samochodowym powinno zostać uwzględnione we wszystkich aspektach dochodzenia, w tym w oddzielnej ocenie szkody. Jak wyjaśniono w motywach 43-47, te elementy wyciskane mają te same podstawowe cechy fizyczne, techniczne i chemiczne jak elementy wyciskane do innych zastosowań i w związku z tym zaliczane są do produktu objętego postępowaniem, a ocenę szkody przeprowadza się dla całego przemysłu Unii. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(214)

Komisja określiła konsumpcję w Unii, jak wspomniano w motywie 209, na podstawie danych stowarzyszenia European Aluminium dotyczących sprzedaży na rynku unijnym uzupełnionych o dane na temat przywozu z Eurostatu.

(215)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 1

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(216)

Konsumpcja na wolnym rynku w Unii wzrosła w okresie badanym o 7 %. Ze szczegółowej analizy wynika, że w latach 2016-2018 rynek unijny urósł o 11 % z około 3,0 do 3,3 mln ton, a w 2019 r. zmniejszył się o 4 punkty procentowe do około 3,2 mln ton. Wahania i ogólny wzrost w okresie badanym wynikały ze wzrostu w niektórych sektorach użytkowników, np. w sektorze motoryzacyjnym.

(217)

Komisja ustaliła wielkość przywozu na podstawie danych Eurostatu. Produkt objęty postępowaniem przywożony na rynek Unii jest głównie objęty następującymi kodami CN: 7604 21 00 (kształtowniki drążone), 7604 29 10 (sztaby i pręty), 7604 29 90 (kształtowniki o pełnym przekroju), 7608 20 81 i 7608 20 89 (dwa rodzaje rur i przewodów rurowych, niespawanych) oraz 7610 90 90. Ostatni z wymienionych kodów obejmuje różne konstrukcje z aluminium, części konstrukcji oraz zestawy do montażu z aluminium (które nie są produktem objętym postępowaniem), a także niektóre rodzaje produktu objętego postępowaniem, w tym sztaby, pręty i kształtowniki.

(218)

W skardze obliczono przywóz produktu objętego postępowaniem z wykorzystaniem całego przywozu z pierwszych pięciu kodów wymienionych powyżej powiększonego o 95 % kodu CN 7610 90 90 dla przywozu pochodzącego wyłącznie z Chin. Uzasadnieniem zastosowania tej metody jest fakt, iż w okresie objętym dochodzeniem przywóz z Chin w ramach kodu 7610 90 90 został wyceniony na około 2 900 EUR za tonę, a kwota ta była zbliżona do wyceny przywozu z Chin pozostałych pięciu kodów CN. Przywozu z innych państw dokonywano natomiast po średniej cenie wynoszącej około 6 500 EUR za tonę. Z tej informacji na temat ceny wynika, że przywóz z Chin dotyczył produktu objętego postępowaniem, natomiast w przypadku innych państw przywożone produkty obejmowały więcej produktów o wysokiej wartości dodanej, takich jak konstrukcje, które nie są produktem objętym postępowaniem. Skarżący stwierdził, że ze względów ostrożnościowych 95 % kodu CN 7610 90 90 należałoby zaliczyć jako produkt objęty postępowaniem.

(219)

Komisja przeprowadziła wstępne dochodzenie w tej sprawie, analizując przepływy handlowe na poziomie kodów TARIC (dziesięciocyfrowe kody towarów). Informacje te istniały od dnia wszczęcia postępowania (tj. od dnia 14 lutego 2020 r.). Dane te potwierdziły podejście skarżącego w zakresie ceny. Jednocześnie znaczną część przywozu z Chin zgłaszano w ramach kodu TARIC 7610909090, który nie dotyczy produktu objętego postępowaniem. Komisja zdecydowała zatem, że w nocie dołączanej do akt sprawy zażąda opinii oraz danych od zainteresowanych stron. Ponadto skontaktowano się z DG TAXUD i krajowymi organami celnymi w państwach członkowskich z prośbą o przedstawienie większej ilości danych na temat tego kodu z ich rejestrów.

(220)

Dwóch importerów niepowiązanych i stowarzyszenie European Aluminium przedstawiły pewne uwagi i dane po dodatkowym przedstawieniu żądania przekazania informacji.

(221)

Tych dwóch importerów niepowiązanych wskazało, że kod CN 7610 90 90 powinien zwykle obejmować produkty o wyższej wartości, ponieważ obejmuje on między innymi konstrukcje aluminiowe. W związku z tym niższe od średnich ceny importowe z Chin w ramach tego kodu mogą wskazywać, że objęto dużą ilość niezmontowanych produktów, aby skorzystać z niższej konwencyjnej stawki celnej (6 %) w przypadku tego kodu CN niż stawka celna w przypadku pozycji taryfowych 7604 i 7608 (7,5 %).

(222)

Stowarzyszenie European Aluminium twierdziło, że przywóz pochodzący z Chin w ramach kodu CN 7610 90 90 to głównie elementy wyciskane z aluminium "gotowe do użycia w konstrukcjach" objęte zakresem produktu, ponieważ średnia cena jest podobna do ceny produktów deklarowanych w ramach kodów CN 7604 i 7608 (tj. 2 770 EUR/t) oraz średnia cena nie jest zgodna z ceną produktów zgłaszanych w ramach kodu CN 7610 90 90, pochodzących ze wszystkich innych państw trzecich z wyjątkiem Chin (tj. 6 000 EUR/t), która odpowiada gospodarczej wartości dodanej przetworzenia elementów wyciskanych z aluminium w konstrukcje.

(223)

Ponadto krajowe organy celne czterech państw członkowskich oraz DG TAXUD przekazały bardziej szczegółowe informacje na temat przywozu. Na etapie środków tymczasowych nadal oczekuje się jednak na informacje z innych państw członkowskich. Podjęto zatem tymczasową decyzję, że w skardze znajdowały się najlepsze z dostępnych informacji na temat wielkości przywozu oraz że wszystkie przedstawione i przeanalizowane poniżej dane oparto na metodzie zastosowanej w skardze w celu ustalenia wielkości przywozu na rynek Unii. Komisja znów zwraca się jednak do zainteresowanych stron o przedstawienie danych, aby ostateczną decyzję można było podjąć w oparciu o dane, które są tak pełne, jak tylko jest to możliwe.

(224)

Udział przywozu w rynku został ustalony na podstawie wielkości przywozu w porównaniu z wielkością konsumpcji na wolnym rynku przedstawioną w tabeli 1.

(225)

Przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 2

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(226)

Wielkość przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrosła w okresie badanym z około 210 000 ton do około 310 000 ton, co stanowi wzrost o 48 %.

(227)

Udział tego przywozu w rynku wzrósł w okresie badanym z 6,9 % do 9,6 %, co stanowi wzrost o 39 %.

(228)

Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie danych Eurostatu, wykorzystując kody CN oraz metodę, o której mowa w motywach 217-223.

(229)

Średnia ważona cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 3

Ceny importowe (EUR/t)

(230)

Ceny importowe z Chin wzrosły w okresie badanym z 2 812 do 2 912 EUR/t, co stanowi wzrost o 4 %. Zmianę tę należy postrzegać w świetle zmian światowych indeksów aluminium, takich jak notowania na Londyńskiej Giełdzie Metali dla wlewków aluminiowych w tabeli 7. Wlewki aluminiowe są głównym surowcem w produkcji produktu objętego dochodzeniem. W tym samym okresie cena wlewków aluminiowych na Londyńskiej Giełdzie Metali wzrosła o 10 %, jak ukazano w tabeli 7. W okresie objętym dochodzeniem, na podstawie średnich cen unijnych w tabeli 7 poniżej, różnica cen między przedmiotowym przywozem a cenami unijnymi wynosiła około 20 %.

(231)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:

(232)

Porównania cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio skorygowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Wykazał on średni ważony margines podcięcia cenowego wynoszący ponad 25 %. Rzeczywiste obliczone wartości nie są tutaj zapisywane ze względu na poufność, ale ujawniono je współpracującym zainteresowanym producentom eksportującym i wahają się one od 15 % do 35 %. W przypadku około 99 % rodzajów przywożonych produktów - pod względem wielkości - stwierdzono podcięcie cenowe. Wszyscy producenci unijni objęci próbą sprzedawali produkty niezależnym klientom bezpośrednio, bez udziału powiązanych podmiotów zajmujących się sprzedażą. Jeden producent eksportujący prowadził sprzedaż na rzecz niezależnych klientów w Unii, bez udziału powiązanych podmiotów zajmujących się sprzedażą w Unii. W przypadku drugiego producenta eksportującego większości sprzedaży dokonywano za pośrednictwem powiązanego podmiotu zajmującego się sprzedażą w Unii. W każdym razie, ponieważ mniej niż połowa łącznego wywozu przedsiębiorstw eksportujących objętych próbą została dostosowana zgodnie z art. 2 ust. 9, Komisja uznała, że wystąpi znaczne podcięcie cenowe w odniesieniu do całego kraju, również ze względu na zaobserwowane różnice cen, o których mowa w motywie 230.

(233)

Jeden importer (Kastens and Knauer) twierdził, że produkt objęty dochodzeniem obejmuje zarówno produkty standardowe o niskiej cenie, jak i produkty niestandardowe o wysokiej cenie, które nie powinny być ze sobą porównywane. Zdaniem tego importera produkty te nie powinny być porównywane.

(234)

Jak wspomniano, wykorzystano bardzo szczegółowy system porównywania cen obejmujący formy i wymiary produktów, różne rodzaje wykończenia i rodzaj stopu będącego surowcem. Stwierdzono wysoki stopień dopasowania produktów przywożonych do produktów przemysłu Unii. W związku z tym Komisja potwierdza, że możliwe były dokładne porównania cen na podstawie szczegółowych i obiektywnych kryteriów.

(235)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu unijnego w okresie badanym.

(236)

Jak wspomniano w motywie 9, w celu określenia potencjalnej szkody poniesionej przez przemysł Unii Komisja zastosowała kontrolę wyrywkową.

(237)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Wskaźniki makroekonomiczne Komisja oceniła na podstawie danych zawartych w odpowiedzi stowarzyszenia European Aluminium, obejmujących dane dotyczące wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(238)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(239)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(240)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 4

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(241)

W całym okresie objętym postępowaniem wielkość produkcji przemysłu Unii wzrosła o 2 %. Ze szczegółowej analizy wynika, że w latach 2016-2018 produkcja Unii wzrosła o 7 %, natomiast w okresie objętym dochodzeniem produkcja Unii spadła o 5 punktów procentowych.

(242)

Ogólny wzrost w okresie badanym wynikał ze wzrostu popytu opisanego w tabeli 1. W okresie badanym przemysł Unii zdołał jednak zwiększyć swoją produkcję jedynie o 2 % na rynku rosnącym o 7 %. Przemysł Unii nie był zatem w stanie odnieść w pełni korzyści z rozwoju rynku.

(243)

W okresie badanym unijne moce produkcyjne wzrosły o 4 %. Ten umiarkowany wzrost mocy produkcyjnych odzwierciedla próby podjęte przez niektórych producentów unijnych, aby zwiększyć moce produkcyjne tak, by odpowiadały one potencjałowi wzrostu w zakresie elementów wyciskanych z aluminium.

(244)

W okresie badanym wykorzystanie mocy produkcyjnych Unii spadło o 2 %, ponieważ producenci unijni nie byli w stanie zwiększyć produkcji w odpowiedzi na wzrost rynku.

(245)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(246)

W całym okresie objętym postępowaniem całkowita wielkość sprzedaży w Unii przemysłu Unii wzrosła o 2 %.

(247)

Wielkość sprzedaży w Unii w okresie badanym wzrosła o 2 %. W latach 2016-2018 wielkość sprzedaży w Unii na wolnym rynku wzrosła o 7 %, a w okresie objętym dochodzeniem spadła o 5 %. Sprzedaż unijna była bardzo zbliżona do tendencji w unijnej produkcji, ponieważ w przemyśle w znacznym stopniu stosuje się system produkcji na zamówienie.

(248)

Udział przemysłu Unii w rynku sprzedaży wewnętrznej (wyrażony jako odsetek całkowitej sprzedaży unijnej) wynosił w całym okresie badanym około 2 %. W okresie badanym mały rynek sprzedaży wewnętrznej odnotował spadek o 8 %, ale miało to nieznaczny wpływ ze względu na ograniczony rozmiar tego rynku.

(249)

W związku z tym ze spadku udziału w rynku wielkości sprzedaży w Unii wynika, że w okresie badanym przemysł Unii nie był w stanie nadążyć za wzrostem na rynku Unii.

(250)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Zatrudnienie i wydajność

(251)

Zatrudnienie w przemyśle Unii wzrosło od roku 2016 do roku 2018 o 8 % pod względem EPC. Po tym wzroście nastąpił spadek o 7 % w okresie objętym dochodzeniem. Również ta zmiana w znacznym stopniu wpisuje się w tendencję dotyczącą wielkości produkcji przedstawioną w tabeli 4.

(252)

Stowarzyszenie European Aluminium wyjaśniło, że przeprowadzało okresowe badania zatrudnienia, które zazwyczaj opierały się na około 40 % unijnej produkcji. W wartościach, o których mowa powyżej, zastosowano ekstrapolację danych, tak aby obejmowały one cały przemysł. Wyniki tych badań uznaje się zatem za reprezentatywne dla całości przemysłu Unii.

(253)

Ponieważ dane dotyczące produkcji i zatrudnienia były do siebie bardzo zbliżone, produktywność pod względem ton na pracownika pozostała w dużej mierze stabilna.

(254)

Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(255)

Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z tym brak było dostępnych danych umożliwiających ocenę skutków ewentualnego wcześniejszego dumpingu.

(256)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Ceny sprzedaży w Unii

(257)

Ceny sprzedaży niepowiązanym stronom na rynku Unii (wolny rynek) wzrosły w okresie badanym z 3 053 EUR/t do 3 619 EUR/t, co stanowi wzrost o 19 %.

(258)

Tę tendencję wzrostową należy postrzegać w świetle ważnych zmian w przemyśle. Po pierwsze, w okresie badanym wszyscy czterej producenci unijni objęci próbą zmienili swój asortyment produktów. W szczególności producenci unijni zwiększyli swoją sprzedaż produktów o wysokiej wartości dodanej, które mają wyższe ceny. Ponadto ceny rynkowe wzrosły ze względu na wzrost ceny wlewków aluminiowych, jak wynika z ceny dostaw w terminie 3 miesięcy na Londyńskiej Giełdzie Metali.

(259)

Na jednostkowy koszt produkcji producentów objętych próbą duży wpływ miały także zmiany cen na Londyńskiej Giełdzie Metali oraz dodatkowe koszty poniesione przez producentów objętych próbą w związku z przejściem na produkty o wyższej wartości dodanej.

(260)

Jednostkowy koszt produkcji wzrósł o (20 %), tj. więcej niż średnie ceny na wolnym rynku Unii (19 %).

(261)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Średnie koszty pracy na pracownika

(262)

Średnie koszty pracy w przeliczeniu na pracownika zwiększyły się w okresie badanym o 2 %.

(263)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Zapasy

(264)

Poziom zapasów w przypadku producentów unijnych objętych próbą wzrósł w okresie badanym o 26 %. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji był jednak niski przez cały ten okres. Wynika to z faktu, że przemysł elementów wyciskanych z aluminium działa na ogół na zasadzie produkcji na zamówienie. Wskaźnik ten ma zatem mniejsze znaczenie w ogólnej analizie szkody.

(265)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(266)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych objętych próbą, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Koszty nadzwyczajne oraz niezrealizowane zyski i straty na transakcjach zabezpieczających nie zostały uwzględnione w danych liczbowych w tabeli 10. Rentowność producentów objętych próbą była dodatnia, ale niska w całym okresie badanym i zmniejszyła się z 4,9 % w 2016 r. do 2,0 % w okresie objętym dochodzeniem. Zmiana ta świadczy o znacznym tłumieniu cen. Jak wyjaśniono w motywie 272, koszty producentów unijnych wzrosły bardziej niż ich ceny. Przemysł Unii nie był w stanie podnieść swoich cen w takim samym zakresie, w jakim rosły koszty, ze względu na presję wywieraną na spadek cen przez przywóz z Chin (zarówno w ujęciu realnym, jak i pod względem niskich cen). W całym okresie ceny chińskie faktycznie były stale niskie i znacznie niższe od cen przemysłu Unii, co ograniczyło wzrost cen, którego można było oczekiwać w kontekście m.in. coraz wyższych kosztów surowców, a także rosnącego popytu. W okresie badanym przywóz z Chin był znaczący. Spowodowało to spadek rentowności.

(267)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Tendencje w zakresie przepływów środków pieniężnych netto ulegały wahaniom. W okresie badanym producenci unijni objęci próbą zanotowali dodatnie, lecz niskie poziomy przepływów środków pieniężnych. W latach 2016-2018 przepływy środków pieniężnych spadły o 77 %, ale uległy znacznej poprawie w okresie objętym dochodzeniem. Źródłem tej poprawy był w znacznym stopniu jeden z producentów objętych próbą, który przekształcił duże ilości pracy w toku na początku 2019 r. w sprzedaż wyrobów gotowych w okresie objętym dochodzeniem.

(268)

Jak wynika z powyższych danych liczbowych dotyczących inwestycji, producenci unijni kontynuowali inwestycje w okresie badanym. Inwestycje były na poziomie 27-47 mln EUR rocznie. Inwestowano głównie w celu osiągnięcia zwiększenia wydajności oraz ukierunkowania przedsiębiorstw na produkty o wysokiej wartości dodanej i zorientowanie na klienta. Było to postrzegane jako niezbędne dla producentów objętych próbą w celu utrzymania konkurencyjności na rynku.

(269)

Zwrot z inwestycji jest procentowym stosunkiem zysku do wartości księgowej netto inwestycji. W okresie badanym wykazywał tendencję spadkową i w rzeczywistości spadł o 71 %. Ta negatywna zmiana pokazuje, że chociaż nadal inwestowano w celu utrzymania konkurencyjności, w okresie badanym zwroty z tych inwestycji znacznie spadły.

(270)

Wszyscy czterej producenci objęci próbą należą do dużych grup przedsiębiorstw i w okresie badanym kontynuowali pozyskiwanie kapitału na inwestycje. Przy tak szybko malejących zwrotach z inwestycji zdolność objętych próbą podmiotów produkujących do pozyskania kapitału w przyszłości jest jednak wyraźnie zagrożona.

(271)

Pozytywne tendencje odnotowano w przypadku kilku wskaźników, takich jak produkcja, moce produkcyjne, wielkość sprzedaży na rynku unijnym i zatrudnienie. Pozytywne zmiany w zakresie tych wskaźników były jednak związane ze wzrostem konsumpcji i wskaźniki te powinny były właściwie jeszcze bardziej wzrosnąć, jeżeli przemysł Unii byłby w stanie w pełni skorzystać z rozwoju rynku. Pomimo wzrostu wielkości sprzedaży przemysł Unii faktycznie stracił udział w wolnym rynku.

(272)

Ceny sprzedaży na wolnym rynku wzrosły o 19 %. Te wzrosty cen nie nadążały jednak za wzrostem kosztów (20 %). Zmiana ta była spowodowana tłumieniem cen. Przemysł Unii nie był w stanie podnieść swoich cen w takim samym zakresie, w jakim rosły koszty, ze względu na presję wywieraną na spadek cen przez przywóz z Chin, która powodowała podcięcie cen przemysłu Unii. Mając na uwadze, że poziomy rentowności były niższe od docelowego poziomu zysku w całym okresie badanym, a także uwzględniając wielkość i niskie ceny przywozu z Chin, Komisja stwierdziła, że wzrost cen był tłumiony w całym okresie badanym. W rezultacie wszystkie wskaźniki dotyczące wyników finansowych, mianowicie rentowności, zwrotu z inwestycji i przepływów środków pieniężnych, wykazywały tendencję spadkową, a osiągane zyski były niższe od docelowego poziomu zysku w całym okresie badanym. Jest to szczególnie szkodliwe, ponieważ rynek produktu objętego dochodzeniem wzrastał w okresie badanym, ale przemysł Unii nadal odnotowywał niskie i spadające zyski. Pomimo utrzymywania jak najwyższych nakładów inwestycyjnych w celu zachowania konkurencyjności, przemysł unijny wyraźnie nie osiągał wystarczająco wysokich zysków na poziomie zachęcającym do przyszłych inwestycji. Ponadto załamanie przemysłu Unii miało miejsce w okresie wzrostu na rynku unijnym. Przemysł Unii stracił 5 % udziału w rozwijającym się rynku i wyraźnie nie był w stanie skorzystać ze wzrostu rynku unijnego.

(273)

Ponadto należy przypomnieć, że przemysł Unii obsługuje różnorodną bazę klientów, której wymogi ulegają ciągłym zmianom. Istotne jest, aby przemysł unijny nadal inwestował w badania i rozwój oraz rozwiązania zorientowane na klienta. Szybko pogarszający się zwrot z inwestycji (-71 %) jest zatem sam w sobie poważnym zagrożeniem dla trwałej rentowności przemysłu.

(274)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(275)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby wszelkie szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Te czynniki to: przywóz z państw trzecich, wyniki wywozu przemysłu Unii, sprzedaż na wewnętrzne potrzeby, ceny surowców oraz ewolucja sposobów konsumpcji.

(276)

Pogorszenie sytuacji przemysłu Unii zbiega się w czasie ze znacznym udziałem przywozu z Chin, który systematycznie podcina ceny przemysłu Unii i w każdym razie spowodowało tłumienie unijnych cen rynkowych, tworząc między tymi dwoma zjawiskami związek przyczynowy.

(277)

Wielkość przywozu z Chin wzrosła (jak pokazano w tabeli 2) z około 209 000 ton w 2016 r. do około 310 000 ton w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi wzrost o 48 %. Pod względem udziału w rynku wzrost w tym samym okresie wyniósł od 6,9 % do 9,6 %, co stanowi wzrost o 39 %. W tym samym okresie (jak pokazano w tabeli 5) sprzedaż przemysłu Unii na wolnym rynku wzrosła jedynie o 2 %, a jego udział w rynku spadł z 85,1 % do 81.1 %, co stanowi spadek o 5 %. Sprzedaż na mniejszym rynku sprzedaży wewnętrznej spadła o 8 %. Przywóz towarów po cenach dumpingowych stale wzrastał z roku na rok, zarówno w kategoriach bezwzględnych, jak i względnych. Jak wynika z tabeli 1, konsumpcja na rynku unijnym wzrosła w okresie badanym o 7 %. Jednoznaczne jest jednak, że z tego wzrostu odniósł korzyść głównie przywóz z Chin.

(278)

Ceny przywozu towarów po cenach dumpingowych wzrosły w okresie badanym o 4 % (jak pokazano w tabeli 3) z 2 812 EUR/t w 2016 r. do 2 912 EUR/t w okresie objętym dochodzeniem. W tym samym okresie światowe ceny aluminium wzrosły o około 10 % (co wskazuje indeks Londyńskiej Giełdy Metali w tabeli 7). Ponadto ceny przemysłu Unii wzrosły w okresie badanym o 19 %, jak przedstawiono w tabeli 7. Z tabeli tej wynika jednak również, że średnie koszty przemysłu Unii wzrosły w tym samym okresie o 20 %. Co więcej, margines podcięcia cenowego obliczony dla producentów eksportujących wynosi średnio ponad 25 %.

(279)

Jak wyjaśniono powyżej, wzrost cen i kosztów przemysłu Unii należy przeanalizować w świetle zmian asortymentu produktów przemysłu Unii oraz wzrostu cen aluminium. Wzrosty cen w przemyśle Unii i jego próby wejścia na rynek produktów o wyższej wartości dodanej (zgodnie z wymogami klientów) nie były jednak wystarczające, aby zapobiec dalszemu spadkowi rentowności jego sprzedaży, która w okresie badanym nadal spadała. Wynikało to z presji wywieranej na spadek cen rynkowych powodowanej rosnącą wielkością przywozu towarów po niskich cenach dumpingowych z Chin. Stwierdzono zatem, że przywóz z Chin spowodował również tłumienie cen i uniemożliwił ich wzrost.

(280)

Jedna z zainteresowanych stron (Airoldi) zakwestionowała sposób, w jaki przywóz z Chin, którego udział w rynku w okresie objętym dochodzeniem był ograniczony, mógł wywrzeć tak znaczący wpływ. W tym względzie zauważa się, że produkt objęty dochodzeniem jest zwykle sprzedawany na podstawie umowy, której ważnym elementem, a często najważniejszym, jest cena. Istnienie na rynku niskich ofert ze strony chińskich producentów eksportujących wyjaśnia, dlaczego ta sprzedaż była w stanie wywrzeć tak znaczący wpływ na ceny rynkowe ogółem. W okresie objętym dochodzeniem Chińscy producenci prowadzili sprzedaż zarówno na rzecz przedsiębiorstw handlowych w Unii, jak i użytkowników końcowych. Oznaczało to, że ich negatywny wpływ na ceny rynkowe był odczuwalny we wszystkich kanałach sprzedaży na rynku, a nie tylko na ceny sprzedaży prostych produktów dystrybutorom.

(281)

Rynek unijny elementów wyciskanych z aluminium w coraz większym stopniu koncentruje się na dostarczaniu rozwiązań dostosowanych do potrzeb klientów z różnych branż, takich jak przemysł motoryzacyjny, inżynieryjny, transportowy oraz budowlany. Zmiana ta oznacza, że producenci zaopatrujący rynek unijny muszą inwestować w badania i rozwój w zakresie nowych produktów oraz oferować złożone rozwiązania w celu zaspokojenia potrzeb klientów. Pomimo tych inwestycji w przemyśle Unii odnotowano jednak postępujący spadek rentowności i utratę udziału w rynku. Zmiana ta wynika z presji cenowej ze strony chińskich producentów eksportujących w znacznych ilościach.

(282)

Ponadto udział chińskiego przywozu w okresie badanym został osiągnięty nie tylko w częściach rynku, które dokonują zakupu prostych produktów podstawowych. Jest to wyraźny dowód na to, że Chiny stopniowo wchodzą na rynek, zwiększając swoją obecność w części rynku sprzedaży na podstawie umów. Cena nie jest jedynym ważnym elementem takich umów, ale jasne jest, że marginesy podcięcia cenowego wspomniane powyżej (ponad 25 %) odgrywają kluczową rolę w podejmowaniu decyzji przez klientów.

(283)

Stwierdzono zatem, że przywóz towarów z Chin wyrządził istotną szkodę przemysłowi Unii. Taka szkoda miała głównie odzwierciedlenie w cenach, ale również pod względem wielkości.

(284)

Wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Przywóz z państw trzecich

(285)

Przywóz z Turcji w okresie badanym wzrósł o 43 % z około 77 000 ton w 2016 r. do około 110 000 w okresie objętym dochodzeniem. Udział w rynku tego przywozu wzrósł z 2,6 % w 2016 r. do 3,4 % w okresie objętym dochodzeniem.

(286)

Średnia cena określona na podstawie ogólnej analizy przywozu produktu objętego dochodzeniem wynosi 3 448 EUR/t w przypadku Turcji w okresie objętym dochodzeniem i jest o 18 % wyższa niż ogólna średnia cena przywozu z Chin wynosząca 2 912 EUR/t. Z bardziej szczegółowej analizy poszczególnych kodów CN wynika, że większość tego przywozu (89 %) była objęta kodami CN 7604 21 00 i 7604 29 90, które dotyczą odpowiednio kształtowników drążonych i kształtowników o pełnym przekroju. Ze względu na ogromne znaczenie tych rodzajów produktów dokonano oddzielnego porównania cen. Średnia cena tych kształtowników wynosiła w okresie objętym dochodzeniem 3 458 EUR/t. Jest ona o 19 % wyższa niż średnia cena przywozu z Chin w odniesieniu do tych samych dwóch kodów CN w tym samym okresie.

(287)

Przywóz z innych państw trzecich (głównie Rosji, Szwajcarii, Norwegii oraz Bośni i Hercegowiny) również obejmował głównie kształtowniki o pełnym przekroju i kształtowniki drążone (69 %). Przywóz z innych państw trzecich wzrósł w okresie badanym o 16 % z około 163 000 ton w 2016 r. do około 189 000 w okresie objętym dochodzeniem. Udział w rynku tego przywozu w niewielkim stopniu wzrósł z 5,4 % w 2016 r. do 5,8 % w okresie objętym dochodzeniem. Średnia cena takiego przywozu wynosiła 3 720 EUR/t, czyli była nawet wyższa niż ceny przywozu z Turcji.

(288)

Biorąc pod uwagę wielkość, cenę i udział przywozu z Turcji i innych państw trzecich w rynku, jego wpływ na przemysł Unii nie jest na tyle znaczący, aby spowodował pogorszenie jego sytuacji.

(289)

Wielkość wywozu objętych próbą producentów unijnych kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Wyniki wywozu producentów unijnych

(290)

Wywóz przemysłu Unii wzrósł w okresie badanym o 3 % z około 202 000 ton w 2016 r. do około 208 000 w okresie objętym dochodzeniem.

(291)

Średnia cena tego wywozu w okresie badanym wzrosła o 11 % z 5 213 EUR/t w 2016 r. do 5 797 EUR/t w okresie objętym dochodzeniem.

(292)

W kontekście jego udziału w łącznej produkcji i sprzedaży przemysłu Unii oraz biorąc pod uwagę wysoką cenę tego wywozu i jego stabilną wielkość, oczywiste jest, że nie wyrządziłby on szkody przemysłowi unijnemu.

(293)

Jak wynika z tabeli 1, w latach 2016-2018 wolny rynek unijny wzrósł o 11 % od około 3 do 3,35 mln ton, a w okresie objętym dochodzeniem zmniejszył się o 4 punkty procentowe do około 3,2 mln ton. Ogólny wzrost w okresie badanym wskazuje, że nie doszło do recesji w popycie.

(294)

Biorąc pod uwagę fakt, że konsumpcja wzrosła w okresie badanym, można było wywnioskować, że zmiany w konsumpcji nie wyrządziłyby szkody przemysłowi Unii.

(295)

Jak pokazano w tabeli 5, w okresie badanym sprzedaż przemysłu Unii na rynku sprzedaży wewnętrznej spadła o 8 %. W każdym roku wielkość ta stanowiła jednak nie więcej niż 2 % całkowitej sprzedaży przemysłu Unii.

(296)

Biorąc pod uwagę bardzo ograniczony rozmiar rynku sprzedaży wewnętrznej, zmiany na tym rynku nie wyrządziłyby szkody przemysłowi unijnemu.

(297)

Głównym surowcem wykorzystywanym przez przemysł unijny są wlewki ze stopów aluminium, chociaż niektórzy producenci mają bardziej zintegrowaną strukturę i produkują również stopy aluminium wykorzystywane do produkcji elementów wyciskanych z aluminium.

(298)

Ceny aluminium są ustalane na Londyńskiej Giełdzie Metali i stanowią około dwóch trzecich kosztów produkcji typowych elementów wyciskanych z aluminium, chociaż odsetek ten jest zmienny i zależy od złożoności sprzedanego produktu końcowego.

(299)

Jak pokazano w tabeli 7, od 2016 r. do okresu objętego dochodzeniem indeksy wlewków na Londyńskiej Giełdzie Metali wzrosły w okresie badanym o 10 %. Oznaczałoby to wzrost kosztów produkcji o około 6-7 % w przypadku produktu objętego dochodzeniem.

(300)

Przemysł Unii zazwyczaj jednak prowadzi sprzedaż na podstawie umów, w których podaje się ostatnią cenę z Londyńskiej Giełdy Metali wraz z kosztami przetworzenia i dostawy. Producenci unijni korzystają następnie z instrumentów zabezpieczających, aby zabezpieczyć się przed różnicą między ceną aluminium określoną w umowie a rzeczywistą ceną zakupu aluminium.

(301)

Biorąc pod uwagę sposób, w jaki ceny aluminium są ustalane z wykorzystaniem umów, oraz fakt, że przemysł Unii chroni się przed wahaniami cen surowców, było oczywiste, że wzrost cen surowców nie wyrządziłyby szkody przemysłowi unijnemu.

(302)

Komisja wyróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Wpływ wszystkich innych czynników na negatywne zmiany w przemyśle Unii w zakresie utraty udziału w rynku, podcięcia cenowego i spadku rentowności, zwrotu z inwestycji i przepływów środków pieniężnych praktycznie nie istniał.

(303)

Uwzględniając powyższe, Komisja stwierdziła na tym etapie, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie wyrządził istotną szkodę przemysłowi Unii, a pozostałe czynniki, rozważane osobno lub łącznie, nie naruszyły związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a istotną szkodą. Na istotną szkodę złożyły się głównie utrata udziału w rynku, podcięcie cenowe i tłumienie cen oraz spadek rentowności, zwrot z inwestycji i przepływy środków pieniężnych.

(304)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy można stwierdzić, że wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu z Chin wyraźnie nie leży w tym przypadku w interesie Unii, mimo stwierdzenia wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów, użytkowników oraz innych zainteresowanych podmiotów gospodarczych.

(305)

W Unii istnieje około 200 przedsiębiorstw produkujących elementy wyciskane z aluminium. Wprowadzenie środków pozwoliłoby przemysłowi Unii odzyskać utracony udział w rynku, poprawiając jednocześnie swoją niską rentowność do poziomów uznawanych za zrównoważone.

(306)

W przemyśle Unii bezpośrednio zatrudnionych jest około 40 000 pracowników, przy czym o wiele większa liczba pracowników jest od niego pośrednio zależna. Producenci są rozproszeni na obszarze całej Unii.

(307)

Brak środków może mieć znaczący negatywny wpływ na przemysł Unii pod względem dalszego tłumienia cen, obniżając w ten sposób poziom zyskowności i inwestycji. Środki umożliwią przemysłowi Unii wykorzystanie potencjału rynku unijnego, odzyskanie utraconego udziału w rynku i zwiększenie rentowności do poziomów, których oczekuje się w normalnych warunkach konkurencji.

(308)

Aluminium jest znacznie lżejsze od stali i jest uważane w Unii za kluczowy surowiec umożliwiający dokonywanie postępów w realizacji celów w zakresie emisji określonych w porozumieniu paryskim (2015 r.). Przykładem może być zwiększone wykorzystanie elementów wyciskanych z aluminium w branży motoryzacyjnej, w której mają one kluczowe znaczenie dla powstania przemysłu pojazdów elektrycznych w Unii.

(309)

Oprócz reprezentowania przemysłu Unii, stowarzyszenie European Aluminium reprezentuje również dużą część sektora pierwotnego aluminium w Unii. Na elementy wyciskane z aluminium zużywa się około 20 % pierwotnego aluminium produkowanego w Unii. Sektor pierwotnego aluminium zapewnia też wiele miejsc pracy w Unii i opiera się na zdrowiu swoich klientów niższego szczebla. Głównym produktem tego sektora dla przemysłu elementów wyciskanych z aluminium są wlewki. Rentowność tych dostawców wyższego szczebla również będzie zagrożona, jeżeli branża wyciskania z aluminium będzie się dalej kurczyć.

(310)

Sektor importu współpracował w bardzo niewielkim zakresie. Sześciu importerów niepowiązanych przedstawiło formularz dotyczący kontroli wyrywkowej, co odpowiadało tylko około 2 % przywozu z Chin.

(311)

Objęci próbą importerzy elementów wyciskanych z aluminium są specjalistami w branży aluminiowej i około 50 % ich obrotu jest związane z elementami wyciskanymi z aluminium. Importerzy ci zakupili około 50 % swoich elementów wyciskanych z aluminium od państwa, którego dotyczy postępowanie, a pozostałe 50 % pochodziło od przemysłu Unii i z innych państw trzecich. Chociaż elementy wyciskane z aluminium z Chin były zazwyczaj objęte należnościami celnymi w wysokości 6-7,5 %, działalność ta była znacznie bardziej dochodowa niż w przypadku pozostałych przywożonych produktów i bardziej dochodowa niż przemysł Unii, pomimo że sektor przywozu jest obarczony mniejszym ryzykiem niż sektor produkcji.

(312)

Importerzy twierdzili, że nie mogą pozyskiwać wszystkich swoich elementów wyciskanych z aluminium od przemysłu Unii, ponieważ przemysł ten nie może dostarczyć pełnego wymaganego asortymentu. Ściślej rzecz biorąc, jeden importer (Airoldi) stwierdził, że przywozi głównie elementy wyciskane z aluminium wykonane z twardych stopów, w przypadku których jego zdaniem w przemyśle Unii mam miejsce dłuższy czas realizacji. Importer ten twierdzi, że kolejnym dowodem na braki w dostawach jest fakt, że niektóre produkty są zwolnione z opłat celnych w ramach autonomicznych kontyngentów taryfowych. Przemysł Unii obalił to stwierdzenie dotyczące problemów z dostawami, twierdząc, że przemysł dysponuje wolnymi mocami produkcyjnymi i może dostarczyć pełen asortyment produktów żądanych przez importerów i sektory działalności użytkowników unijnych, w tym elementy wyciskane z aluminium wykonane z twardych stopów.

(313)

Zgodnie z informacjami zawartymi w aktach nie wydaje się, że w Unii występują braki jakiegokolwiek konkretnego produktu lub stopu. Dwóch spośród objętych próbą producentów unijnych wytwarza duże ilości elementów wyciskanych z aluminium wykonanych z twardych stopów i dysponuje znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi. Przemysł Unii przedstawił dowody na to, że wielu innych producentów unijnych dysponuje mocami produkcyjnymi umożliwiającymi wytwarzanie elementów wyciskanych z aluminium z twardych stopów. Ponadto w państwach trzecich istnieją alternatywne źródła dostawy.

(314)

Jeżeli chodzi o zwolnienia z należności celnych przywozowych, faktycznie autonomiczne kontyngenty taryfowe wynoszące łącznie 3 000 ton produktu objętego postępowaniem są obecnie zwolnione z należności celnych na podstawie rozporządzenia Rady (UE) 2019/2220 (97). Przemysł Unii wyjaśnił, że zakwestionował te zwolnienia na podstawie tego, że przemysł Unii jest w stanie dostarczać konkretne produkty objęte zwolnieniami. Decyzja w sprawie dalszej potrzeby stosowania tych zwolnień ma zostać opublikowana przed końcem 2020 r. Mając na uwadze, że ilość, której dotyczy sprawa, jest marginalna (około 1 % całego przywozu w okresie objętym dochodzeniem), nie można uznać, że kwestia ta stanowi istotny problem w zakresie dostawy. Jeśli pojawią się dodatkowe informacje, sprawa ta zostanie poddana przeglądowi na ostatecznym etapie dochodzenia.

(315)

Jeden importer (Airoldi) twierdził, że pandemia COVID-19 stanowi przypadek siły wyższej i nałożenie ceł antydumpingowych na przywóz produktu objętego postępowaniem byłoby sprzeczne z interesem Unii. Twierdził on ponadto, że ze względu na epidemię COVID-19 w 2020 r. nie byłoby odpowiednie stosowanie w 2020 r. ceł na podstawie sytuacji z 2019 r. Okres badany w niniejszym dochodzeniu obejmuje jednak lata 2016-2019. Wydarzenia w 2020 r. nie powinny być zazwyczaj brane pod uwagę w odniesieniu do wprowadzenia środków, chyba że nastąpiła trwała zmiana okoliczności. Dowody zawarte w rozporządzeniu nakładającym obowiązek rejestracji przywozu sugerują, że presja wywierana przez przywóz na przemysł Unii w okresie od marca do maja 2020 r. wzrosła. Nie przedstawiono dowodów uzasadniających zakończenie dochodzenia bez zastosowania środków na podstawie interesu Unii. W związku z tym powyższy argument został odrzucony. Airoldi otrzymał już pismo wyjaśniające, że nie ma podstawy prawnej do zakończenia obecnego dochodzenia z powodu pandemii COVID-19 ze względu na wystąpienie siły wyższej.

(316)

Airoldi twierdził również, że przemysł Unii wykorzystuje instrument antydumpingowy do wzmocnienia domniemanego oligopolu, co stanowi nadużycie praw wynikających z orzecznictwa sądów unijnych. Stowarzyszenie European Aluminium zdecydowanie odrzuciło takie twierdzenia. Nic nie wskazuje jednak na to, że ma miejsce zachowanie antykonkurencyjne lub stanowiący nadużycie oligopol ze strony przemysłu Unii, a Airoldi nie dostarczył żadnych dowodów dotyczących ustaleń w tym względzie ani żadnej analizy w celu wyjaśnienia jego znaczenia w kontekście rozporządzenia podstawowego.

(317)

Środki antydumpingowe będą prawdopodobnie miały pewne negatywne skutki dla importerów w Unii, ponieważ środki dotyczące chińskiego przywozu mogą spowodować ograniczenia obrotu i rentowności ich działalności związanej z elementami wyciskanymi z aluminium. Importerzy będą jednak w stanie przenieść cło na swoich klientów, biorąc pod uwagę ich istotne marże zysku wynoszące około 7-13 %. Mają również możliwość znalezienia alternatywnych źródeł dostawy, w tym dostawców z innych państw trzecich i przemysłu Unii. Faktycznie obaj objęci próbą importerzy mają zrównoważoną strukturę dostaw i nie ograniczają się jedynie do przywozu z Chin. Obaj objęci próbą importerzy prowadzą również istotną działalność niezwiązaną z produktem objętym dochodzeniem, na którą nałożenie ceł nie ma wpływu. W związku z tym połączenie innej działalności, innych źródeł dostawy produktu objętego dochodzeniem oraz zdolności do częściowego przeniesienia skutku ceł na swoich klientów oznaczałoby, że nałożenie środków nie wpływa na importerów niepowiązanych w sposób nieproporcjonalny.

(318)

W produkt objęty dochodzeniem zaopatruje się kilka sektorów działalności użytkowników, głównie przemysł budowlany, transport, inżynierię i inne, w tym produkty konsumenckie. Niektóre elementy wyciskane z aluminium są sprzedawane dystrybutorom, a następnie odsprzedawane użytkownikom końcowym.

(319)

Chociaż niektórzy użytkownicy i ich stowarzyszenia zarejestrowały się jako zainteresowane strony, większość sektorów działalności użytkowników nie współpracowała w ramach dochodzenia poprzez wypełnienie odpowiedzi na kwestionariusz.

(320)

Otrzymano tylko jedną odpowiedź na kwestionariusz - od grupy Alstom kupującej elementy wyciskane z aluminium na potrzeby swojej działalności w branży transportu kolejowego. Alstom i Europejskie Stowarzyszenie Przemysłu Kolejowego (UNIFE) złożyły również oświadczenia istotne z punktu widzenia interesu Unii.

(321)

Elementy wyciskane z aluminium są ważne dla przemysłu transportu kolejowego, ponieważ mają kluczowe znaczenie dla modernizacji taboru w celu spełnienia norm związanych z bezpieczeństwem pasażerów, odporności na zderzenia oraz w pomaganiu temu sektorowi w zmniejszeniu jego śladu węglowego poprzez ograniczenie masy taboru i zwiększenie efektywności paliwowej. Sektor ten wyjaśnił, że buduje relacje ze swoimi dostawcami, zarówno w Unii, jak i w Chinach, w celu produkowania elementów wyciskanych z aluminium na zamówienie, co oznacza, że zmiana dostawców staje się niepożądana i wiąże się z dodatkowymi kosztami. Ponadto sektor ten twierdził, że niewielka liczba producentów w Unii jest w stanie spełnić jego specjalistyczne wymogi. Alstom zwrócił uwagę, że niektóre z jego produktów mogą być dostarczane jedynie przez 3 producentów w Chinach i jednego w Unii. Stowarzyszenie European Aluminium twierdziło, że jego członkowie dysponują zarówno mocami produkcyjnymi, jak i wiedzą techniczną potrzebną do zaopatrywania przemysłu transportu kolejowego.

(322)

Komisja stwierdziła, że poniesienie kosztów przez Alstom i inne przedsiębiorstwa w tym sektorze na skutek zmiany dostawców jest nieuniknione. Zakupy produktu objętego dochodzeniem przez Alstom stanowią jednak znaczny odsetek obrotu przedsiębiorstwa, a przedsiębiorstwo dokonuje zakupów w kilku źródłach dostaw, w tym w Chinach i innych państwach. W związku z tym, gdyby przedsiębiorstwo to zdecydowało się zaopatrywać w Chinach i płacić cła antydumpingowe przy przywozie, kwota takich ceł stanowiłaby marginalny dodatkowy koszt poniżej 1 % odpowiedniego obrotu.

(323)

Alstom i UNIFE twierdziły również, że wprowadzenie środków antydumpingowych wobec elementów wyciskanych z aluminium wykorzystywanych w przemyśle transportu kolejowego nie leżałoby w interesie Unii, ponieważ:

(324)

Fakt, że produkty dla sektora transportu kolejowego stanowią nieznaczną część przywozu na rynek unijny, nie jest jednak specyficzny dla przemysłu transportu kolejowego. Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że zaniżanie cen spowodowane przywozem z Chin nie występuje w przypadku elementów wyciskanych z aluminium dla przemysłu transportu kolejowego lub występuje tylko w mniejszym stopniu. Przeciwnie - na podstawie informacji dostarczonych przez jedynego współpracującego użytkownika w sektorze transportu kolejowego przywóz z Chin miał znacznie większy udział w rynku w tym sektorze w okresie objętym dochodzeniem niż ogólnie, przy czym udział ten zwiększał się w znacznie szybszym tempie. W związku z tym szkodliwy skutek przywozu elementów wyciskanych z aluminium dla przemysłu transportu kolejowego nie różni się od szkody spowodowanej przez inne rodzaje produktów objęte dochodzeniem.

(325)

Jeżeli chodzi o przemysł motoryzacyjny, który jest jednym z najważniejszych przemysłów niższego szczebla, w sektorze tym żaden z użytkowników nie podjął współpracy. Stowarzyszenie European Aluminium i objęci próbą producenci unijni wskazali, że elementy wyciskane z aluminium odgrywają coraz ważniejszą rolę, szczególnie w odniesieniu do rozwijającego się rynku pojazdów elektrycznych, na którym elementy te mają istotne znaczenie dla ograniczania masy pojazdu i zwiększania jego zasięgu. Informacje te zostały potwierdzone poprzez odniesienie się do danych dotyczących sprzedaży przemysłu Unii oraz poprzez publicznie dostępne informacje opublikowane przez stowarzyszenie przemysłu motoryzacyjnego. Zakłada się jednak, że w przypadku przemysłu motoryzacyjnego miałyby zastosowanie podobne czynniki łagodzące jak w przypadku przemysłu kolejowego:

(326)

Jeżeli chodzi o przemysł budowlany, który jest najważniejszym przemysłem niższego szczebla, w sektorze tym żaden z użytkowników nie podjął współpracy. Stowarzyszenie European Aluminium i producenci unijni objęci próbą potwierdzili, że elementy wyciskane z aluminium odgrywają ważną rolę, odpowiadając za około 50 % konsumpcji w Unii. Informacje te zostały potwierdzone poprzez odniesienie się do danych dotyczących sprzedaży przemysłu Unii. Chociaż wartość sprzedaży elementów wyciskanych z aluminium do przemysłu budowlanego wynosiła około 5 mld EUR, należy to postrzegać w powiązaniu z ogromnymi rozmiarami sektora budowlanego w Unii. Zgodnie z najnowszymi informacjami opublikowanymi przez Eurostat w 2018 r. wartość zakupów towarów i usług przez przemysł budowlany wynosiła 1 277 mld EUR, natomiast obrót wynosił 1 874 mld EUR (99). Zakupy elementów wyciskanych z aluminium stanowią zatem nieistotną część kosztów i obrotu przemysłu budowlanego.

(327)

W rezultacie wpływ jakichkolwiek środków na ten przemysł uznaje się całościowo za minimalny. Uznaje się jednak, że znaczenie elementów wyciskanych z aluminium dla poszczególnych podmiotów rynkowych w przemyśle budowlanym może być różne. Ze względu na brak współpracy niedostępne są szczegółowe informacje.

(328)

Nie otrzymano weryfikowalnych danych dotyczących pozostałych głównych sektorów użytkowników, którymi są inżynieria i branże konsumenckie. W ramach tych sektorów istnieje wiele branż, a stopień znaczenia elementów wyciskanych z aluminium i czynników łagodzących w przypadku każdej z tych branż nie jest znany. Nie można zatem wykluczyć, że w przypadku niektórych uczestników, którzy nie współpracowali w ramach dochodzenia, mogą wystąpić pewne szkodliwe skutki wynikające ze środków. W aktach nie ma jednak informacji, które uzasadniałyby lub określały ilościowo te skutki.

(329)

Na podstawie powyższego Komisja wstępnie ustaliła, że brakuje przekonujących powodów, aby stwierdzić, że wprowadzenie środków tymczasowych w odniesieniu do przywozu elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chin nie leży w interesie Unii.

(330)

W celu określenia poziomu środków Komisja zbadała, czy cło niższe od marginesu dumpingu będzie wystarczające do usunięcia szkody dla przemysłu Unii spowodowanej przez przywóz po cenach dumpingowych.

(331)

W pierwszej kolejności Komisja ustaliła kwotę cła niezbędną do usunięcia szkody poniesionej przez przemysł Unii w przypadku braku zakłóceń w rozumieniu w art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego. W takim przypadku szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł Unii był w stanie pokryć swoje koszty produkcji, w tym koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, a także konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia do rozporządzenia podstawowego, oraz uzyskać rozsądny zysk ("zysk docelowy").

(332)

Zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego przy ustalaniu zysku docelowego Komisja wzięła pod uwagę następujące czynniki:

(333)

Stowarzyszenie European Aluminium i jeden z producentów unijnych twierdzili, że poziom zysku docelowego powinien wynosić co najmniej 16 %, ponieważ sektor elementów wyciskanych z aluminium wymaga znacznych inwestycji zarówno w urządzenia produkcyjne, jak i w opracowanie produktów wspólnie z klientami. Drugi producent unijny twierdził, że normalny poziom zysku powinien przekraczać 8 %. O słuszności tych argumentów świadczy fakt, że w tej branży na znaczeniu zyskuje podejście zorientowane na klienta, a dodatkowe inwestycje w tym zakresie są kluczowe dla przetrwania branży w przyszłości. Inwestycje te są potrzebne do opracowania indywidualnych rozwiązań dla klientów z branż o największej bazie klientów (sektor motoryzacyjny, przemysł inżynieryjny, sektor transportu oraz budownictwo).

(334)

Aby ustalić zysk docelowy, Komisja przeanalizowała te argumenty wraz z danymi dostępnymi w aktach sprawy, istotnymi w kontekście wymogów określonych w art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(335)

Mając na uwadze, że w całym okresie badanym przywóz towarów po cenach dumpingowych powodował tłumienie cen przemysłu Unii, jak wyjaśniono w motywie 272 powyżej, uznano, że zyski uzyskane w tym okresie nie stanowią odpowiedniej podstawy do ustalenia zysku docelowego. Komisja przeanalizowała zatem rentowność przemysłu Unii przed okresem badanym również w świetle przedstawionych przez przemysł Unii argumentów dotyczących konieczności dokonywania znacznych inwestycji w tej branży.

(336)

Jeżeli chodzi o zysk spodziewany w normalnych warunkach konkurencji, Komisja zwróciła uwagę, że przed 2014 r. na rentowność niekorzystnie oddziaływał kryzys finansowy, a począwszy od roku 2014 nastąpił znaczny wzrost poziomu przywozu z Chin, który zaczął przynosić szkodliwe skutki. Rok 2014 uznaje się zatem za najbardziej reprezentatywny, jeżeli chodzi o rentowność w normalnych warunkach konkurencji w tej branży. W 2014 r. dwóch spośród czterech producentów objętych próbą - Constellium Decin i Impol - osiągnęło rentowność na poziomie co najmniej 10 %. U trzeciego producenta, Hydro Hungary, trwał wówczas proces wprowadzania zmian strukturalnych, w związku z czym osiągnięty przez niego poziom rentowności nie był w pełni reprezentatywny. Brak jest danych dotyczących czwartego producenta objętego próbą, STEP G, który rozpoczął działalność dopiero w 2015 r. Na tej podstawie Komisja uznała, że zysk docelowy na poziomie 10 %, na podstawie poziomów rentowności osiągniętych w roku 2014, odzwierciedlałby poziom zyskowności przed wzrostem przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz poziom zyskowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji.

(337)

W związku z argumentami przedstawionymi przez przemysł Unii, wyjaśnionymi w motywie 333 powyżej, Komisja zbadała następnie kwestie, czy taki poziom pokryłby pełne koszty i inwestycje, działalność badawczo-rozwojową i innowacje zgodnie z wymogiem określonym w art. 7 ust. 2c.

(338)

Zweryfikowane dane dotyczące inwestycji potwierdzają argument, że sektor elementów wyciskanych z aluminium wymaga znacznych inwestycji zarówno w urządzenia produkcyjne, jak i w opracowanie produktów wspólnie z klientami. W praktyce, pomimo spadku rentowności, poziom inwestycji w okresie badanym wzrósł o 72 % w przypadku producentów unijnych objętych próbą stanowiąc 4,4 % obrotów w odniesieniu do przedsiębiorstw objętych próbą w całym okresie badanym oraz 5,4 % w okresie objętym dochodzeniem. Świadczy to o słuszności argumentów przedstawionych przez przemysł Unii, zgodnie z którymi utrzymanie konkurencyjności i podejścia zorientowanego na klienta wymaga znacznego poziomu inwestycji niezależnie od sytuacji przedsiębiorstw i warunków ekonomicznych. W związku z tym w świetle istniejącego dumpingu wyrządzającego szkodę i wpływającego na normalne warunki konkurencji, a zatem również na rentowność przemysłu, taki właśnie poziom inwestycji musi zostać uwzględniony przy ustalaniu odpowiedniego zysku docelowego. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że zysk docelowy na poziomie 10 % pokryłby inwestycje, działalność badawczo-rozwojową i innowacje w sektorze elementów wyciskanych z aluminium, a także zapewniłby marżę zysku rekompensującą pozostałe czynniki produkcji.

(339)

Chociaż taki zysk docelowy na poziomie 10 % jest w dużym stopniu zgodny z poziomem wskazanym przez jednego z producentów unijnych (tj. poziom zysku powyżej 8 %) to jednak stowarzyszenie European Aluminium i inny producent unijny twierdzili, że pokrycie inwestycji wymaga osiągnięcia zysku docelowego co najmniej na poziomie 16 %. Chociaż jedno z przedsiębiorstw objętych próbą faktycznie osiągnęło taki poziom w latach 2014-2016, to jednak stanowiłby on wyłącznie odzwierciedlenie zysków przedsiębiorstwa osiągającego najlepsze wyniki i posiadającego najbardziej zaawansowany asortyment produktów i tym samym największe potrzeby inwestycyjne. Wręcz przeciwnie, poziom 10 % w pełni odzwierciedla asortyment produktów i inwestycje wszystkich producentów unijnych objętych próbą, a zatem również całego przemysłu. W związku z tym argument dotyczący wyższego poziomu zysku docelowego został odrzucony.

(340)

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe ustalenia, Komisja uznaje, że wstępne ustalenie zysku docelowego na poziomie 10 % spełnia wszystkie wymogi określone w art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(341)

Zgodnie z art. 7 ust. 2d rozporządzenia podstawowego Komisja oceniła przyszłe koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, oraz konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia do rozporządzenia podstawowego, które to koszty przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2. Komisja ustaliła dodatkowy koszt na poziomie 0,04 %, który dodano do ceny niewyrządzającej szkody. Notatka do akt w sprawie sposobu, w jaki Komisja ustaliła te dodatkowe koszty, jest dołączona do dokumentacji udostępnionej zainteresowanym stronom do wglądu.

(342)

Koszty te obejmowały dodatkowe przyszłe koszty mające na celu zapewnienie zgodności z unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS). Unijny system handlu uprawnieniami do emisji stanowi fundament polityki UE mającej na celu przestrzeganie wielostronnych umów środowiskowych. Takie dodatkowe koszty obliczono na podstawie średnich szacunkowych dodatkowych unijnych uprawnień do emisji, które trzeba będzie wykupić w okresie stosowania środków (lata 2020-2024). W obliczeniach uwzględniono unijne uprawnienia do emisji z pominięciem bezpłatnych należnych uprawnień skorygowane tak, aby odnosiły się wyłącznie do produktu objętego dochodzeniem. Koszty unijnych uprawnień do emisji zostały ekstrapolowane w celu uwzględnienia przewidywanej zmienności cen w okresie obowiązywania środków. Źródłem tych przewidywanych cen jest wyciąg z bazy danych Bloomberg New Energy Finance z dnia 7 lipca 2020 r. Średnia przewidywana cena unijnych uprawnień do emisji w przedmiotowym okresie wynosi 36,4 EUR/t emisji CO2.

(343)

Na tej podstawie Komisja wyliczyła niewyrządzającą szkody cenę produktu podobnego dla przemysłu Unii.

(344)

Komisja ustaliła następnie poziom usuwający szkodę poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej współpracujących producentów eksportujących, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającej szkody ceny produktu podobnego sprzedawanego przez producentów unijnych objętych próbą na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone w postaci odsetka średniej ważonej wartości importowej CIF.

(345)

Jeżeli chodzi o margines rezydualny, mając na uwadze niewysoki poziom współpracy ze strony chińskich eksporterów oraz inne względy wyjaśnione w motywie 206 powyżej, Komisja podjęła decyzję o ustaleniu marginesu zaniżania cen na poziomie 65,6 %. Margines ten ustanowiono na poziomie najwyższego marginesu zaniżania cen ustalonego dla danego rodzaju produktu sprzedawanego w reprezentatywnych ilościach na podstawie danych udostępnionych przez współpracujących producentów eksportujących.

(346)

Wynik tych obliczeń przedstawiono w poniższej tabeli.

(347)

Jak wyjaśniono w zawiadomieniu o wszczęciu, skarżący przedstawił Komisji wystarczające dowody na występowanie zakłóceń handlu surowcami w państwie, którego dotyczy postępowanie, w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem. Zakłócenia te skutkują cenami niższymi niż notowane na międzynarodowych rynkach tego samego produktu. W związku z powyższym, zgodnie z art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego, w toku dochodzenia zbadano zarzut dotyczący zakłóceń w celu sprawdzenia, czy - w stosownych przypadkach - do usunięcia szkody wystarczy cło niższe od marginesu dumpingu.

(348)

Ponieważ jednak marginesy odpowiednie do usunięcia szkody są wyższe niż marginesy dumpingu, Komisja uznała, że na tym etapie zajęcie się tym aspektem nie było konieczne.

(349)

W następstwie powyższej oceny Komisja stwierdziła, że określenie kwoty ceł tymczasowych zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego leży w interesie Unii.

(350)

Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(351)

W związku z powyższym stawki tymczasowego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

(352)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Powyższe stawki należności celnej mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione osoby prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej względem "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(353)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (100). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, zawiadomienie informujące o zmianie nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(354)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z dużą różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".

(355)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(356)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(357)

W celu zapewnienia należytego egzekwowania ceł antydumpingowych cło antydumpingowe dotyczące wszystkich pozostałych przedsiębiorstw należy stosować nie tylko w odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących w ramach niniejszego dochodzenia, ale także do producentów, którzy nie prowadzili wywozu do Unii w trakcie okresu objętego dochodzeniem.

(358)

Jak wspomniano już w motywie 4, Komisja nałożyła obowiązek rejestracji przywozu elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Rejestracja miała miejsce w celu ewentualnego pobrania ceł z mocą wsteczną zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Rejestracja była zatem w toku w okresie wcześniejszego informowania.

(359)

W świetle ustaleń dokonanych na etapie tymczasowym należy zaniechać rejestracji przywozu.

(360)

Na obecnym etapie postępowania nie podjęto decyzji o ewentualnym stosowaniu środków antydumpingowych z mocą wsteczną. Decyzja taka zostanie podjęta na etapie ostatecznym.

(361)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego Komisja poinformowała zainteresowane strony o planowanym nałożeniu ceł tymczasowych. Informacje te zostały również udostępnione ogółowi społeczeństwa za pośrednictwem strony internetowej DG ds. Handlu. Zainteresowane strony miały trzy dni robocze na przedstawienie uwag dotyczących dokładności obliczeń, które zostały im ujawnione.

(362)

Dwóch objętych próbą producentów eksportujących w Chinach i pozostałe zainteresowane strony w tym jeden objęty próbą importer przedstawiło swoje uwagi. Uwagi te nie dotyczyły błędów pisarskich w obliczeniach i w razie potrzeby zostaną uwzględnione na etapie ostatecznym.

(363)

W interesie dobrej administracji Komisja zwraca się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o przesłuchanie przez Komisję lub przez rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu w określonym terminie.

(364)

Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,

1)

produktów mocowanych (np. za pomocą spawania lub elementami złącznymi) tak, by tworzyły podzespoły;

2)

spawanych rur i przewodów rurowych;

3)

produktów w opakowanym zestawie zawierającym części niezbędne do montażu produktu końcowego bez dalszego wykańczania lub wytwarzania części ("zestaw wyrobów gotowych");