(1)

W rozporządzeniu (UE) 2020/741 określono minimalne wymogi dotyczące bezpiecznego ponownego wykorzystania wody do nawadniania w rolnictwie. Art. 6 tego rozporządzenia wymaga, aby otrzymywanie i dostawa odzyskanej wody podlegały obowiązkowi uzyskania zezwolenia oraz aby takie zezwolenie opierało się na planie zarządzania ryzykiem. W art. 5 ust. 3 tego rozporządzenia zawarto z kolei wymóg, aby plany zarządzania ryzykiem dotyczącym ponownego wykorzystania wody opierały się na elementach zarządzania ryzykiem wymienionych w załączniku II do tego rozporządzenia.

(2)

Opracowanie planu zarządzania ryzykiem ponownego wykorzystania wody może być skomplikowanym zadaniem, wymagającym multidyscyplinarnego podejścia i zaangażowania kilku podmiotów w jego przygotowanie. Z tego powodu konieczne jest ustanowienie specyfikacji technicznych kluczowych elementów zarządzania ryzykiem określonych w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2020/741, aby zapewnić, by plany zarządzania ryzykiem dotyczącym ponownego wykorzystania wody były solidne, wysokiej jakości i oparte na podejściu systematycznym. Celem jest bardziej szczegółowe określenie, w jaki sposób autorzy planu zarządzania ryzykiem i zaangażowane w jego ustanowienie osoby oceniające ryzyko powinny odpowiednio uwzględnić wszystkie kluczowe elementy poprzez ustrukturyzowaną i kompleksową analizę systemu ponownego wykorzystania wody. Powinna istnieć możliwość wykorzystania istniejących protokołów oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem do przygotowania planu zarządzania ryzykiem, pod warunkiem że przestrzegane są specyfikacje techniczne określone w niniejszym rozporządzeniu delegowanym.

(3)

Aby plany zarządzania ryzykiem zawierały solidne dowody na poparcie ustanowienia środków zapobiegawczych i barier oraz zapewnienie, aby nawadnianie odzyskaną wodą było bezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, powinno ono być poparte najbardziej wiarygodnymi dostępnymi dowodami naukowymi i innymi źródłami potwierdzającymi, w pełni udokumentowanymi w planie zarządzania ryzykiem.

(4)

Systemy ponownego wykorzystania wody istniejące w państwach członkowskich mogą się różnić pod względem ich struktury i mogą służyć dużej liczbie użytkowników końcowych. Ponadto jeden plan zarządzania ryzykiem może obejmować więcej niż jeden system ponownego wykorzystania wody, jak określono w rozporządzeniu (UE) 2020/741. Specyfikacje techniczne kluczowych elementów zarządzania ryzykiem powinny być wystarczająco elastyczne, aby uwzględnić te różnice, zapewniając jednocześnie kompleksowy przegląd systemu i wystarczające informacje umożliwiające zidentyfikowanie wszystkich potencjalnych rodzajów ryzyka,

1)

źródła ścieków komunalnych, które trafiają do oczyszczalni ścieków komunalnych dostarczającej wodę do odzyskania. Źródła ścieków komunalnych identyfikuje się na podstawie definicji określonych w dyrektywie Rady 91/271/EWG (1). Ścieki komunalne mogą obejmować mieszaninę ścieków bytowych, ścieków i odpływów z działalności przemysłowej, a tym samym zrzuty zawierające różne rodzaje zanieczyszczeń, czynników chorobotwórczych lub innych substancji;

2)

numer referencyjny lub nazwę oczyszczalni ścieków komunalnych, która dostarcza wodę do odzyskania, oraz, jeżeli nie jest to zakład odzyskiwania wody, informacje na temat rodzajów oczyszczania przeprowadzonych w oczyszczalni (pierwotne, wtórne, trzeciego lub czwartego stopnia);

3)

numer referencyjny lub nazwę zakładu odzyskiwania wody, jeżeli jest inny niż oczyszczalnia ścieków komunalnych, oraz informacje na temat procesów i technologii oczyszczania stosowanych w zakładzie. Podaje się również informacje na temat warunków eksploatacji i parametrów kontrolnych procesów, które są istotne dla zarządzania ryzykiem, w tym parametrów kontrolnych procesów, w których traktuje się czynniki chorobotwórcze lub zanieczyszczenia zidentyfikowane jako zagrożenia zgodnie z pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741;

4)

charakterystykę jakości ścieków komunalnych wprowadzanych do oczyszczalni ścieków komunalnych umożliwiającą identyfikację parametrów, które są istotne dla jakości odzyskanej wody i które mogą stać się zagrożeniem w rozumieniu pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741. Charakterystyka ta może zawierać opis jakości wody w różnych punktach systemu ponownego wykorzystania wody, uwzględniając ewentualne wahania spowodowane zdarzeniami niebezpiecznymi, awariami systemu lub wahaniami sezonowymi.

Punktami tymi mogą być:

Charakterystyka jakości wody obejmuje:

5)

objętość wody wprowadzanej do oczyszczalni ścieków komunalnych i przechodzącej przez system ponownego wykorzystania wody w ciągu jednego roku (tj. minimalny, maksymalny i średni przepływ), w tym wszelkie informacje na temat zmienności przepływu spowodowanej zjawiskami pogodowymi lub innymi zdarzeniami (sezon turystyczny), które mogłyby znacząco wpłynąć na ilość i jakość odzyskanej wody, w stosownych przypadkach. Jeżeli do otrzymywania odzyskanej wody wykorzystuje się tylko część oczyszczonych ścieków komunalnych, informacje te ograniczają się do objętości wody wprowadzanej do zakładu odzyskiwania lub powstałej na etapie oczyszczania wtórnego i wykorzystywanej do otrzymywania odzyskanej wody;

6)

określenie punktu kontroli zgodności z przepisami w systemie ponownego wykorzystania wody.

1)

rodzaje systemów przechowywania (zamknięte lub otwarte, w tym środki wprowadzone w celu uniknięcia zanieczyszczenia krzyżowego z innymi źródłami zanieczyszczeń, w tym odpływu z działalności przemysłowej i rolniczej);

2)

tryb pracy systemu (operacyjny lub sezonowy);

3)

średni czas pozostawania odzyskanej wody w systemie przechowywania;

4)

strategie zarządzania kontroli fizycznej, chemicznej i biologicznej jakości odzyskanej wody, w tym odrostu bakterii lub wzrostu glonów.

1)

informacje na temat systemów pompowania;

2)

wykorzystywane rodzaje rurociągów, kanałów lub innych środków dystrybucji;

3)

strategie zarządzania kontroli fizycznej, chemicznej i biologicznej jakości odzyskanej wody podczas dostarczania.

4)

środki mające na celu uniknięcie zanieczyszczenia krzyżowego z systemem wody pitnej lub z systemem kanalizacyjnym, lub z jakimkolwiek innym źródłem zanieczyszczeń, w tym odpływów z działalności przemysłowej lub rolniczej w przypadku kanałów otwartych, w stosownych przypadkach.

1)

opis metod nawadniania na obsługiwanym obszarze, już istniejących lub planowanych, z uwzględnieniem faktu, że w zależności od pory roku lub dostępności wody mogą być stosowane różne metody. Jeżeli użytkownicy końcowi nie zostali jeszcze zidentyfikowani lub jeżeli duża ich liczba jest obsługiwana przez jeden zakład odzyskiwania wody, informacje te mogą obejmować ogólne informacje na temat typowych lub częściej stosowanych rodzajów nawadniania na obsługiwanym obszarze oraz zawierać zalecenia dotyczące metody nawadniania koniecznej do bezpiecznego stosowania danej klasy jakości odzyskanej wody w odniesieniu do niektórych rodzajów upraw.

Metody nawadniania klasyfikuje się według następujących kategorii:

Dalsze informacje istotne dla identyfikacji dróg narażenia populacji lub środowiska, o których mowa w pkt 4 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741, które należy podać, jeśli są istotne dla rodzaju stosowanej metody nawadniania, obejmują, w stosownych przypadkach:

1)

zamierzone zastosowania odzyskanej wody (zgodnie z wybranymi klasami jakości odzyskanej wody, kategoriami upraw i metodami nawadniania określonymi w tabeli 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2020/741), punkty użytkowania, a także przeważającą procedurę sadzenia i zbiorów, okresy i częstotliwość oraz dominującą metodę hodowli roślin na obsługiwanym obszarze. Jeżeli nie zidentyfikowano jeszcze konkretnych użytkowników końcowych ani zastosowań lub jeżeli jeden zakład odzyskiwania wody obsługuje dużą liczbę użytkowników, informacje mogą opierać się na zamierzonym zastosowaniu odzyskanej wody na określonym obszarze lub na najczęstszych praktykach rolniczych i uprawach na tym obszarze. Informacje te mogą również obejmować zalecenia dotyczące sposobu bezpiecznego stosowania danej klasy jakości odzyskanej wody w odniesieniu do niektórych rodzajów upraw i pod pewnymi warunkami.

Rodzaje upraw, oznaczone jako kategorie w tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2020/741, opisuje się zgodnie z zamierzonym zastosowaniem uprawy:

2)

w stosownych przypadkach informacje na temat dodatkowych procesów oczyszczania lub odpowiednich barier, o których mowa w art. 5 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) 2020/741, stosowanych do odzyskanej wody po punkcie kontroli zgodności z przepisami, w tym, w stosownych przypadkach, w infrastrukturze dystrybucyjnej lub magazynowej oraz na nawadnianych polach, stosowanych w celu spełnienia wymogów jakości określonych w tabeli 2 w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2020/741;

3)

w stosownych przypadkach informacje na temat innych źródeł wody przeznaczonej do zmieszania z odzyskaną wodą, a także na temat punktów mieszania, właściwości ilościowych i jakościowych oraz wszelkich zmiennych istotnych dla oceny ryzyka, zwłaszcza gdy mieszanie służy jako bariera. Jeśli użytkownicy końcowi nie zostali jeszcze zidentyfikowani lub jeśli duża ich liczba jest obsługiwana przez jeden zakład odzyskiwania wody, informacje mogą obejmować ogólne informacje na temat typowych praktyk mieszania na obsługiwanym obszarze i zawierać zalecenia mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa tej praktyki;

4)

zakres przepływów odzyskanej wody, która ma być dostarczona, oraz wszelkie wahania sezonowe, a także okres użytkowania (tymczasowy lub doraźny), zgodnie z harmonogramem nawadniania.

-

działania, za które strona jest odpowiedzialna;

-

miejsce lub etap w systemie ponownego wykorzystania wody, gdzie należy wykonać działania;

-

czas wykonania działań.

1)

operatorzy zakładu odzyskiwania wody i oczyszczalni ścieków komunalnych, jeżeli nie są oni tożsami z zakładem odzyskiwania wody, w tym publiczne lub prywatne przedsiębiorstwa wodociągowe;

2)

w stosownych przypadkach operatorzy obiektów służących do przechowywania i dystrybucji odzyskanej wody;

3)

operatorzy, którzy nawadniają pola odzyskaną wodą, w tym rolnicy, stowarzyszenia rolników lub konsorcja irygatorów;

4)

odpowiednie organy, inne niż wyznaczony właściwy organ lub organy, w tym organy ds. wody, organy ds. zdrowia publicznego, organy ds. ochrony środowiska;

5)

inne podmioty, które mogą ponosić odpowiedzialność za dowolną część systemu ponownego wykorzystania wody lub które mają siedzibę na obszarze lokalnym.

1)

czynniki chorobotwórcze (w tym bakterie, wirusy, pierwotniaki i helminty) odpowiedzialne za ogniska chorób przenoszonych przez wodę u ludzi i zwierząt oraz inne skutki dla zdrowia, w uzasadnionych przypadkach, oraz zanieczyszczenia, które są ogólnie obecne w ściekach komunalnych;

2)

czynniki chorobotwórcze, zanieczyszczenia lub inne substancje związane ze zrzutami przemysłowymi lub z odpływem komunalnym ze skażonych powierzchni do miejskiego systemu zbierania, w stosownych przypadkach, które mogą gromadzić się w wysokich stężeniach w ściekach komunalnych, a tym samym wpływać na wykorzystanie odzyskanej wody;

3)

czynniki chorobotwórcze, zanieczyszczenia lub inne substancje zidentyfikowane z uwzględnieniem wymogów wymienionych w pkt 5 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741 lub innych wymogów określonych w odpowiednich przepisach unijnych, krajowych lub lokalnych, warunków specyficznych dla danego miejsca oraz tego, czy odzyskana woda może dotrzeć do obiektów wrażliwych. Wymagania te mogą obejmować następujące aspekty:

4)

czynniki chorobotwórcze, substancje zanieczyszczające lub substancje potencjalnie obecne w odzyskanej wodzie, które mogą szkodzić glebie i nawadnianym uprawom i zostały zidentyfikowane zgodnie z normą ISO 16075-1:2020 (3) lub wszelkimi wytycznymi dotyczącymi nawadniania w rolnictwie, w tym: (i) substancje chemiczne, takie jak sole rozpuszczalne ogółem, sód, chlorek, bór i jony o określonej toksyczności; (ii) inne pierwiastki chemiczne i czynniki chorobotwórcze; oraz (iii) składniki odżywcze;

5)

zanieczyszczenia, które nie zostały jeszcze uregulowane (w tym mikrodrobiny plastiku lub nowo pojawiające się zanieczyszczenia), zidentyfikowane w odzyskanej wodzie i mające znaczenie dla szczególnego kontekstu systemu ponownego wykorzystania wody.

1)

nieskuteczność środków zapobiegawczych w zakładzie odzyskiwania wody (lub w oczyszczalni ścieków komunalnych, jeżeli nie jest zakładem odzyskiwania wody), w systemach przechowywania i dystrybucji lub w terenie. Może do tego dojść:

2)

przypadkowe lub nieodpowiednie (lub nielegalne) zrzuty, które mogą prowadzić do niekontrolowanego stężenia czynników chorobotwórczych, zanieczyszczeń lub innych substancji w systemie kanalizacyjnym i w ściekach z oczyszczalni ścieków komunalnych i które mogłyby wpłynąć na jakość odzyskanej wody;

3)

błędy ludzkie spowodowane nieodpowiednim przeszkoleniem lub nieodpowiednimi informacjami na temat dozwolonych zastosowań;

4)

w stosownych przypadkach zmiany sezonowe lub ekstremalne warunki pogodowe (w tym powodzie lub susze);

5)

zdarzenia sejsmiczne;

6)

akty wandalizmu lub terroryzmu (w tym cyberataki na infrastrukturę).

1)

operatorzy i pracownicy zakładu odzyskiwania wody (lub oczyszczalni ścieków komunalnych, jeżeli nie jest zakładem odzyskiwania wody) oraz, w stosownych przypadkach, obiektów przechowywania i dystrybucji;

2)

użytkownicy końcowi w polach nawadnianych;

3)

mieszkańcy i pracownicy lokalnej społeczności lub osoby postronne (w tym osoby znajdujące się przypadkowo w ramach systemu ponownego wykorzystania wody lub w jego pobliżu, których obecność nie jest związana z systemem i które nie podejmują działań w celu zmniejszenia narażenia, pracowników lub użytkowników prowadzonych w pobliżu działań), którzy przypadkowo mogliby być narażeni na kontakt z odzyskaną wodą (w tym poprzez udział w zajęciach rekreacyjnych na otwartych kanałach lub w ich pobliżu, które mogłyby odbierać odzyskaną wodę, lub poprzez narażenie na krople odzyskanej wody z systemów nawadniania przy użyciu deszczowni).

1)

wody powierzchniowe, jednolite części wód podziemnych lub wód przybrzeżnych oraz ich ekosystemów wodnych w pobliżu systemu ponownego wykorzystania wody;

2)

zasoby wodne wykorzystywane do zaopatrzenia w wodę pitną, w tym zbiorniki wody do zaopatrzenia w wodę pitną (tj. obszary chronione wody pitnej), w pobliżu systemu ponownego wykorzystania wody;

3)

gleba i uprawy nawadnianego pola i otaczających je pól;

4)

ekosystemy lub obszary chronione (w tym te ustanowione na mocy dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) oraz inne obszary chronione do celów ochrony przyrody) oraz związane z nimi lądowa i wodna fauna i flora określonych elementów środowiska w pobliżu systemu ponownego wykorzystania wody;

5)

obszary wrażliwe pod względem składników odżywczych i strefy narażone na zanieczyszczenia azotanami w pobliżu systemu ponownego wykorzystania wody.

1)

spożywanie odzyskanej wody bezpośrednio lub pośrednio przez uprawy, glebę lub przedmioty, które miały kontakt z odzyskaną wodą;

2)

kontakt z odzyskaną wodą (skóra lub oczy) bezpośrednio lub pośrednio przez uprawy, glebę lub przedmioty, które miały kontakt z odzyskaną wodą;

3)

wdychanie odzyskanej wody (aerozol).

1)

infiltracja odzyskanej wody do wód gruntowych poprzez wycieki (w tym z rurociągów i systemów przechowywania), nawadnianie lub w następstwie ulewnych deszczów;

2)

odpływ odzyskanej wody do wód powierzchniowych lub przybrzeżnych w wyniku wycieków (w tym z rurociągów i systemów przechowywania) lub poprzez nawadnianie;

3)

odpływ odzyskanej wody do obszarów wrażliwych pod względem składników odżywczych i strefy zagrożenia azotanami lub obszarów chronionych (określonych powyżej) w wyniku wycieków (w tym z rurociągów i systemów przechowywania) lub poprzez nawadnianie.

1)

warunki geologiczne, hydrogeologiczne i hydrologiczne na danym obszarze, w tym obecność nieograniczonej lub mieszanej zamkniętej i nieograniczonej przypowierzchniowej warstwy wodonośnej i systemów poboru wód gruntowych (w tym ich główne cechy, na przykład odległość od obszarów nawadnianych, rodzaj systemu, stosowanie systemu pompowania lub studni artezyjskiej, wykorzystanie wody);

2)

obecność, właściwości i zastosowania wód powierzchniowych, w tym wymagane minimalne natężenie przepływu, sezonowe wahania przepływu, udział zrzutów z oczyszczalni ścieków;

3)

strukturę i właściwości gleby zgodnie z właściwościami pedologicznymi obszaru;

4)

obecność obszarów przepuszczalnych (w tym informacji na temat rodzajów roślinności, lasów) oraz powierzchni nieprzepuszczalnych (w tym parkingów lub ulic);

5)

zmiany typowych warunków pogodowych: temperatury, opady, wilgotność, wiatr.

1)

analizę potencjalnych dróg narażenia dla elementów środowiska (określonych zgodnie z pkt 4 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741) oraz odpowiadających im (grupom) zagrożeń (określonych zgodnie z pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741);

2)

badanie zagrożeń (czynników chorobotwórczych, zanieczyszczeń i innych substancji zidentyfikowanych w odzyskanej wodzie) pod kątem odpowiednich norm jakości środowiska lub wszelkich innych limitów określonych w przepisach unijnych, krajowych lub lokalnych w odniesieniu do czynników chorobotwórczych, zanieczyszczeń lub innych substancji istotnych dla danego elementu środowiska (w tym wód gruntowych, wód powierzchniowych, gleby, upraw), z uwzględnieniem warunków specyficznych dla danego miejsca, oraz określenia dopuszczalnego stężenia zagrożenia w odzyskanej wodzie;

3)

ocenę zakresu narażenia na podstawie stężenia każdego zagrożenia zidentyfikowanego w odzyskanej wodzie, dróg narażenia i poziomów narażenia, uszeregowanych według prawdopodobieństwa i dotkliwości, określonych z uwzględnieniem metody i praktyk nawadniania, a także objętości, częstotliwości i czasu trwania nawadniania;

4)

ocenę prawdopodobieństwa, że określone zagrożenie dotrze do jednolitej części wód, z zastosowaniem metody zaproponowanej w normie ISO 16075-1:2020, w której ocenia się podatność wód gruntowych i powierzchniowych na infiltrację lub odpływ odzyskanej wody, z uwzględnieniem hydrogeologii terenu, lub poprzez zastosowanie wytycznych Komisji wspierających stosowanie rozporządzenia (UE) 2020/741 lub innej równoważnej metody;

5)

charakterystykę ryzyka środowiskowego dla każdego zidentyfikowanego zagrożenia lub grupy zagrożeń oraz dla każdej drogi narażenia i zdarzenia niebezpiecznego;

6)

ocenę prawdopodobieństwa narażenia i dotkliwości skutków przy użyciu matryc ryzyka łączących prawdopodobieństwo i dotkliwość, w tym zaproponowanych w normie ISO 20426: 2018 (5) lub w Podręczniku planowania bezpieczeństwa sanitarnego (6) Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), lub w wytycznych Komisji ułatwiających stosowanie rozporządzenia (UE) 2020/741 oraz w wytycznych technicznych przygotowanych przez Wspólne Centrum Badawcze (2022) (7);

7)

ocenę ryzyka dla gleby lub upraw na podstawie istniejących wartości referencyjnych parametrów budzących obawy agronomiczne w zależności od kontekstu lokalnego (w tym rodzaju gleby i kwasowości gleby), a także wartości określone w normie ISO 16075-1:2020 lub równoważne.

1)

analizę potencjalnych dróg narażenia dla populacji (określonych zgodnie z pkt 4 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741) oraz odpowiadających im (grupom) zagrożeń (określonych zgodnie z pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2020/741);

2)

w stosownych przypadkach - ocenę zależności dawka-odpowiedź w celu określenia reakcji populacji narażonej na określone stężenie zagrożenia oraz prawdopodobieństwa wystąpienia potencjalnych niekorzystnych skutków dla zdrowia o określonej dotkliwości, poprzez uwzględnienie, jako minimum, czynników chorobotwórczych w odzyskanej wodzie, które mogą powodować problemy zdrowotne (tj. niekorzystne skutki spowodowane przez substancję w organizmie żywym) dla narażonych populacji (w tym podmiotów gospodarczych lub rolników);

3)

ocenę potencjalnych zakresów dawek lub narażenia istotnych dla zdrowia ludzi i zwierząt na podstawie czynników chorobotwórczych, zanieczyszczeń i innych substancji obecnych w odzyskanej wodzie i ich stężeń, z uwzględnieniem rodzajów upraw (roślin przeznaczonych do spożycia w stanie surowym lub roślin spożywczych przeznaczonych do spożycia po przetworzeniu) oraz metod i praktyk nawadniania (w tym częstotliwości i czasu trwania nawadniania);

4)

charakterystykę ryzyka dla zdrowia dla każdego zidentyfikowanego zagrożenia lub grupy zagrożeń oraz dla każdej drogi narażenia i zdarzenia niebezpiecznego;

5)

ocenę prawdopodobieństwa narażenia i dotkliwości konsekwencji przy użyciu metod określonych w normie ISO 20426: 2018 lub w Podręczniku planowania bezpieczeństwa sanitarnego WHO lub innej równoważnej metody.

1)

wymóg zmniejszania zanieczyszczenia wód przez azotany i zapobiegania mu zgodnie z dyrektywą Rady 91/676/EWG (11): w ocenie ryzyka należy określić wszelkie potencjalne skutki wykorzystania odzyskanej wody do nawadniania w rolnictwie (w tym na skutek odpływu lub infiltracji) i skutkujące możliwym nadmiernym narażeniem na azotany dla wód powierzchniowych lub gruntowych, które państwo członkowskie uznało za potencjalnie dotknięte zanieczyszczeniem (azotanami) zgodnie z tą dyrektywą;

2)

obowiązek, aby obszary chronione wód przeznaczonych do spożycia przez ludzi spełniały wymogi dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2184 (12): w ocenie ryzyka należy określić wody powierzchniowe lub gruntowe, które są sklasyfikowane jako obszar chroniony wody pitnej i na które potencjalnie mogłoby mieć wpływ wykorzystanie odzyskanej wody do nawadniania w rolnictwie (w tym na skutek odpływu lub infiltracji);

3)

wymóg spełnienia celów środowiskowych określony w dyrektywie 2000/60/WE: w ocenie ryzyka należy określić potencjalne ryzyko pogorszenia stanu jednolitych części wód objętych tą dyrektywą ze względu na wykorzystanie odzyskanej wody do nawadniania w rolnictwie (w tym na skutek odpływu lub infiltracji);

4)

wymóg zapobiegania zanieczyszczeniu wód gruntowych zgodnie z dyrektywą 2006/118/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (13): w ocenie ryzyka należy określić potencjalne ryzyko pogorszenia stanu chemicznego jednolitych części wód gruntowych w związku ze stosowaniem odzyskanej wody do nawadniania w rolnictwie;

5)

wymóg spełnienia środowiskowych norm jakości w odniesieniu do substancji priorytetowych i niektórych innych substancji zanieczyszczających, przewidzianych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/105/WE (14): w ocenie ryzyka należy określić potencjalne ryzyko pogorszenia stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych w związku ze stosowaniem odzyskanej wody do nawadniania w rolnictwie;

6)

wymóg spełnienia środowiskowych norm jakości w odniesieniu do substancji zanieczyszczających istotnych z krajowego punktu widzenia, mianowicie zanieczyszczeń specyficznych dla dorzecza ustanowiony w dyrektywie 2000/60/WE: w ocenie ryzyka należy określić potencjalne ryzyko pogorszenia stanu ekologicznego lub potencjału ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych w wyniku wykorzystania odzyskanej wody do nawadniania w rolnictwie;

7)

wymóg spełnienia norm jakości wody w kąpieliskach określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/7/WE (15): w ocenie ryzyka należy określić jednolite części wód wykorzystywane do kąpieli, na które potencjalnie może mieć wpływ stosowanie odzyskanej wody (w tym na skutek odpływu);

8)

wymogi dotyczące ochrony środowiska, w szczególności gleby, w przypadku wykorzystywania osadów ściekowych w rolnictwie ustanowione w dyrektywie Rady 86/278/EWG (16): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie osadów ściekowych na polach uprawnych w połączeniu z nawadnianiem odzyskaną wodą może stwarzać skumulowane ryzyko;

9)

wymogi dotyczące higieny środków spożywczych określone w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (17) oraz wytyczne zawarte w zawiadomieniu Komisji w sprawie wytycznych dotyczących ograniczania ryzyka mikrobiologicznego w odniesieniu do świeżych owoców i warzyw na etapie produkcji podstawowej poprzez przestrzeganie zasad higieny (18): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie odzyskanej wody może stwarzać ryzyko niespełnienia wymogów określonych w odniesieniu do produkcji świeżych owoców i warzyw;

10)

wymogi w zakresie higieny żywności ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (19): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie odzyskanej wody może stwarzać ryzyko niespełnienia wymogów określonych w odniesieniu do produkcji paszy (upraw niespożywczych, w tym upraw wykorzystywanych do karmienia gatunków zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność);

11)

wymóg spełnienia odpowiednich kryteriów mikrobiologicznych określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2073/2005 (20): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie odzyskanej wody może stwarzać ryzyko niespełnienia wymogów określonych w odniesieniu do produkcji żywności;

12)

wymogi dotyczące najwyższych dopuszczalnych poziomów niektórych zanieczyszczeń w żywności, określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) 2023/915 (21): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie odzyskanej wody może stwarzać ryzyko niespełnienia wymogów określonych w odniesieniu do produkcji żywności;

13)

wymogi dotyczące najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy, ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (22): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie odzyskanej wody na polach rolniczych wykorzystywanych do produkcji środków spożywczych i pasz, na których stosowane są pestycydy, może stwarzać skumulowane ryzyko (jeśli w ocenie ryzyka stwierdzono, że pestycydy stanowią potencjalne zagrożenie, które może występować w odzyskanej wodzie);

14)

wymogi dotyczące zdrowia zwierząt określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 (23) oraz w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 142/2011 (24): w ocenie ryzyka należy określić, czy stosowanie odzyskanej wody do nawadniania upraw roślin paszowych lub innych upraw przeznaczonych na paszę dla zwierząt może stwarzać ryzyko niespełnienia wymogów określonych dla zdrowia zwierząt (przez spożycie paszy lub narażenie na polu).

1)

zakładu odzyskiwania wody (lub oczyszczalni ścieków komunalnych, jeżeli nie jest zakładem odzyskiwania wody), w tym w drodze oceny i optymalizacji istniejących procesów lub przez określenie dodatkowych zaawansowanych procesów oczyszczania;

2)

systemów przechowywania i dystrybucji odzyskanej wody, w stosownych przypadkach;

3)

pól nawadnianych lub otaczającego je obszaru, w stosownych przypadkach, w tym w drodze rozważenia alternatywnych metod nawadniania, które minimalizują ryzyko narażenia, zapewnienia stref buforowych lub podobnych metod, lub ochrony pracowników i rolników (wymaganie stosowania specjalnych środków ochrony indywidualnej lub przyjęcie protokołów higieny, oprócz ewentualnych środków już podjętych w celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy).

1)

stosowanie barier musi prowadzić do spełnienia wymogów jakościowych dla klas jakości odzyskanej wody określonych w tabeli 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2020/741. Klasę jakości można określić, biorąc pod uwagę akredytowaną liczbę barier i kryteriów zgłoszonych w wytycznych Komisji dotyczących stosowania rozporządzenia (UE) 2020/741;

2)

bariery obejmują opcje oczyszczania lub inne opcje i mogą być stosowane przed punktem kontroli zgodności z przepisami lub po nim;

3)

w celu osiągnięcia różnych redukcji logarytmicznych (zgodnie z normą ISO 16075-2:2020 (25) lub innymi odpowiednimi wytycznymi) i osiągnięcia wymaganej ogólnej redukcji logarytmicznej niezbędnej do zminimalizowania ryzyka można stosować wiele barier na podstawie wybranej klasy jakości odzyskanej wody (podejście oparte na wielu barierach).

1)

standardowe procedury działania;

2)

harmonogram eksploatacji i konserwacji;

3)

środki kontroli jakości;

4)

wykaz konkretnych zadań i osób odpowiedzialnych za takie zadania;

5)

wykaz punktów kontroli zgodności z przepisami i wszelkich innych krytycznych punktów kontroli określonych do celów zarządzania ryzykiem, w tym punktów, w których odzyskana woda jest dostarczana do następnej strony w systemie ponownego wykorzystania wody; informacje na temat tych punktów obejmują dokładne położenie (umiejscowienie na mapie GIS lub, w miarę możliwości, z informacjami geograficznymi) oraz metodę pobierania próbek;

6)

procedury pozyskiwania danych za pośrednictwem analiz laboratoryjnych lub systemów internetowych;

7)

procedury pobierania i analizy próbek;

8)

procedury lub protokoły monitorowania odzyskanej wody w odniesieniu do odpowiednich parametrów;

9)

programy konserwacji sprzętu (w tym sondy do wykrywania w internecie);

10)

programy konserwacji środków zapobiegawczych i barier;

11)

procedury szkolenia dla operatorów.

1)

opiera się on na wynikach oceny ryzyka dla zdrowia i środowiska;

2)

obejmuje procedury służące spełnieniu co najmniej minimalnych wymogów dotyczących rutynowego monitorowania zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia (UE) 2020/741 oraz spełnieniu wszelkich parametrów i limitów dotyczących odzyskanej wody, które określono jako dodatkowe wymogi na podstawie wyników oceny ryzyka dla zdrowia i środowiska;

3)

obejmuje procedury monitorowania w odniesieniu do pobierania próbek i analizy odzyskanej wody (z wykorzystaniem analizy laboratoryjnej, czujników w czasie rzeczywistym lub analizatorów), ze wskazaniem lokalizacji i częstotliwości, oraz procedury kontroli uwalniania zidentyfikowanych zanieczyszczeń do środowiskowych przedmiotów oddziaływania (w tym wód powierzchniowych, wód gruntowych i gleby); procedury te obejmują udokumentowane działania mające na celu zapewnienie bieżącej ochrony zdrowia i środowiska, w tym w przypadku ekstremalnych zdarzeń pogodowych;

4)

obejmuje procedury zgodne z obowiązującym prawodawstwem, w szczególności monitorowanie zasobów wodnych musi być zgodne z dyrektywą Komisji 2009/90/WE (26), zapewniając porównywalność wyników z wynikami uzyskanymi poprzez monitorowanie na mocy dyrektywy 2000/60/WE.

5)

obejmuje monitorowanie parametrów w elementach środowiska (w tym w wodach powierzchniowych, gruntowych lub glebie), w stosownych przypadkach i zgodnie z wynikami oceny ryzyka; w przypadku wykrycia czynników chorobotwórczych, zanieczyszczeń lub substancji w którymkolwiek z monitorowanych elementów środowiska, należy ocenić, czy ich obecność wynika z zastosowania odzyskanej wody, czy też pochodzą one z innych źródeł.

1)

wykaz środków naprawczych i osób odpowiedzialnych za zidentyfikowane zdarzenia niebezpieczne;

2)

procedury awaryjne w przypadku awarii jakiegokolwiek oczyszczania przeprowadzonego w oczyszczalni ścieków komunalnych lub w zakładzie odzyskiwania wody, które może spowodować uwolnienie zagrożeń do odzyskanej wody;

3)

procedury awaryjne w przypadku przekroczenia wartości dopuszczalnych, które określa się zgodnie z oceną ryzyka, dla zagrożeń w odzyskanej wodzie mogących stwarzać ryzyko;

4)

procedury awaryjne związane z regularnymi i wyjątkowymi zdarzeniami dotyczącymi konserwacji (w tym obejściową lub przelewową);

5)

procedury i schematy blokowe dotyczące sposobu przekazywania informacji na temat nagłych sytuacji między stronami (w tym wszelkie procedury awaryjne mające na celu zapewnienie, aby produkcja nawadniana potencjalnie skażoną odzyskaną wodą nie była wprowadzana do obrotu);

6)

narzędzia internetowe, czujniki i administratorzy, które/którzy będą uruchamiać alarmy w czasie rzeczywistym na podstawie monitorowania określonych parametrów.

1)

wykaz zawierający odpowiednie dane kontaktowe każdej z zaangażowanych stron, określonych wyłącznie na podstawie ich obowiązków lub stanowiska (kierownik zakładu odzyskiwania wody, kierownik centrum operacji kryzysowych), zapewniający zgodność z normami ochrony danych;

2)

procedury zgłaszania właściwym organom i użytkownikom końcowym incydentów lub nagłych sytuacji;

3)

procedury wydawania ostrzeżeń; wykaz informacji, które należy przekazać różnym podmiotom w przypadku nagłej sytuacji.