ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Celem niniejszego rozporządzenia jest przyczynienie się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez ustanowienie zharmonizowanych ram eliminowania zakłóceń wywołanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez subsydia zagraniczne, z myślą o zapewnieniu równych warunków działania. W niniejszym rozporządzeniu określono zasady i procedury prowadzenia postępowań w sprawie subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny oraz kompensowania takich zakłóceń. Zakłócenia takie mogą powstać w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej, a w szczególności w przypadku koncentracji i postępowań o udzielenie zamówienia.

2. Niniejsze rozporządzenie dotyczy subsydiów zagranicznych przyznanych przedsiębiorstwom prowadzącym działalność gospodarczą na rynku wewnętrznym, w tym przedsiębiorstwom publicznym, które są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowane przez państwo. Między innymi, przedsiębiorstwo przejmujące kontrolę nad przedsiębiorstwem lub łączące się z przedsiębiorstwem mającym siedzibę w Unii lub przedsiębiorstwo uczestniczące w postępowaniu o udzielenie zamówienia w Unii uznaje się za przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą na rynku wewnętrznym.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

Artykuł 3

Istnienie subsydium zagranicznego

1. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że subsydium zagraniczne istnieje w przypadku, gdy państwo trzecie wnosi, bezpośrednio lub pośrednio, wkład finansowy, który przynosi korzyść przedsiębiorstwu prowadzącemu działalność gospodarczą na rynku wewnętrznym i który jest ograniczony prawnie lub faktycznie do co najmniej jednego przedsiębiorstwa lub co najmniej jednej branży.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia, wkład finansowy obejmuje między innymi:

Wkład finansowy przekazany przez państwo trzecie obejmuje wkład finansowy wniesiony przez:

Artykuł 4

Zakłócenia na rynku wewnętrznym

1. Uznaje się, że zakłócenie na rynku wewnętrznym istnieje, w przypadku gdy subsydium zagraniczne może poprawić pozycję konkurencyjną danego przedsiębiorstwa na rynku wewnętrznym i gdy wskutek tego dane subsydium zagraniczne faktycznie lub potencjalnie negatywnie wpływa na konkurencję na rynku wewnętrznym. Zakłócenie na rynku wewnętrznym stwierdza się na podstawie wskaźników, wśród których mogą być w szczególności:

2. Jeżeli całkowita kwota subsydium zagranicznego dla przedsiębiorstwa nie przekracza 4 mln EUR w ciągu dowolnego okresu trzech kolejnych lat uznaje się, że jest mało prawdopodobne, by to subsydium zagraniczne zakłócało rynek wewnętrzny.

3. Jeżeli całkowita kwota subsydium zagranicznego dla przedsiębiorstwa nie przekracza kwoty pomocy de minimis określonej w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 na każde państwo trzecie w ciągu dowolnego okresu trzech kolejnych lat, nie uznaje się, że to subsydium zagraniczne zakłóca rynek wewnętrzny.

4. Można uznać, że subsydium zagraniczne nie zakłóca rynku wewnętrznego, o ile ma na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi.

Artykuł 5

Kategorie subsydiów zagranicznych, w przypadku których prawdopodobieństwo zakłócenia na rynku wewnętrznym jest najwyższe

1. Prawdopodobieństwo wystąpienia zakłóceń na rynku wewnętrznym jest najwyższe w przypadku subsydiów zagranicznych, które należą do którejkolwiek z poniższych kategorii:

2. Przedsiębiorstwo objęte postępowaniem otrzymuje możliwość przekazania stosownych informacji na temat tego, czy którekolwiek z wymienionych wyżej subsydiów zagranicznych, należących do jednej z kategorii określonych w ust. 1, nie zakłóca rynku wewnętrznego w szczególnych okolicznościach danej sprawy.

Artykuł 6

Test bilansujący

1. Na podstawie uzyskanych informacji Komisja może równoważyć negatywne skutki danego subsydium zagranicznego pod względem zakłócenia na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 4 i 5, z pozytywnymi skutkami dla rozwoju danej subsydiowanej działalności gospodarczej na rynku wewnętrznym, uwzględniając inne pozytywne skutki tego subsydium, takie jak szersze pozytywne skutki w odniesieniu do odpowiednich celów polityki, w szczególności celów Unii.

2. Podejmując decyzję o tym, czy nałożyć środki kompensacyjne lub czy zaakceptować zobowiązania, Komisja uwzględnia ocenę na podstawie ust. 1, a także charakter i poziom tych środków kompensacyjnych lub zobowiązań.

Artykuł 7

Zobowiązania i środki kompensacyjne

1. Komisja może nałożyć środki kompensacyjne, aby zaradzić zakłóceniu na rynku wewnętrznym faktycznie lub potencjalnie wywołanemu przez subsydium zagraniczne, chyba że na podstawie ust. 2 zaakceptowała zobowiązania zaproponowane przez przedsiębiorstwo objęte postępowaniem.

2. Komisja może zaakceptować zobowiązania zaproponowane przez przedsiębiorstwo objęte postępowaniem, w przypadku gdy takie zobowiązania całkowicie i skutecznie zaradzą zakłóceniom na rynku wewnętrznym. Akceptując takie zobowiązania, Komisja nadaje im moc wiążącą dla przedsiębiorstwa objętego postępowaniem w decyzji nakładającej zobowiązania zgodnie z art. 11 ust. 3. W uzasadnionych przypadkach spełnianie przez przedsiębiorstwo uzgodnionych zobowiązań jest monitorowane.

3. Zobowiązania lub środki kompensacyjne są proporcjonalne i muszą całkowicie i skutecznie zaradzić rzeczywistemu lub potencjalnemu zakłóceniu na rynku wewnętrznym wywołanemu przez subsydium zagraniczne.

4. Zobowiązania lub środki kompensacyjne mogą polegać między innymi na:

5. W stosownych przypadkach Komisja nakłada wymogi w zakresie sprawozdawczości i przejrzystości, w tym wymogi dotyczące okresowej sprawozdawczości w odniesieniu do wdrażania zobowiązań i środków kompensacyjnych wymienionych w ust. 4.

6. W przypadku gdy przedsiębiorstwo objęte postępowaniem zaproponuje zwrot subsydium zagranicznego z uwzględnieniem odpowiedniej stopy procentowej, Komisja akceptuje taki zwrot jako zobowiązanie, wyłącznie wówczas gdy może stwierdzić, że zwrot ten jest przejrzysty, weryfikowalny i skuteczny, jednocześnie biorąc pod uwagę ryzyko obejścia środków.

Artykuł 8

Informacje na temat przyszłych koncentracji i postępowań o udzielenie zamówienia

W decyzjach przyjętych na podstawie art. 11, 25 i 31 i gdy jest to uzasadnione, proporcjonalne i konieczne, przedsiębiorstwo objęte postępowaniem może zostać zobowiązane do informowania Komisji przez określony okres o swoim udziale w koncentracjach lub postępowaniach o udzielenie zamówienia. Wymaganie to pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków zgłoszeniowych zgodnie z art. 21 i 29.

ROZDZIAŁ 2

PRZEGLĄD Z URZĘDU I OGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEGLĄDU SUBSYDIÓW ZAGRANICZNYCH

Artykuł 9

Przegląd z urzędu dotyczący subsydiów zagranicznych

1. Komisja może z własnej inicjatywy badać informacje z dowolnych źródeł, w tym państw członkowskich, osoby fizycznej lub prawnej lub związku, dotyczące domniemanych subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny.

2. Przeglądy z urzędu dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia ograniczają się do udzielonych zamówień.

Skutkiem takich przeglądów nie może być anulowanie decyzji dotyczącej udzielenia zamówienia ani zakończenia obowiązywania zamówienia.

Artykuł 10

Wstępny przegląd

1. W przypadku gdy Komisja uzna, że informacje, o których mowa w art. 9, wskazują na możliwość występowania subsydium zagranicznego zakłócającego rynek wewnętrzny, dąży ona do uzyskania wszelkich informacji, które uzna za niezbędne do przeprowadzenia wstępnej oceny, czy badany wkład finansowy stanowi subsydium zagraniczne i czy zakłóca on rynek wewnętrzny. W tym celu Komisja może w szczególności:

2. W przypadku gdy państwo członkowskie powiadomiło Komisję o planowanym lub wszczętym odpowiednim postępowaniu krajowym, Komisja informuje to państwo członkowskie o rozpoczęciu wstępnego przeglądu. W szczególności Komisja informuje o rozpoczęciu wstępnego przeglądu te państwa członkowskie, które powiadomiły ją o postępowaniu krajowym na podstawie rozporządzenia (UE) 2019/452. Jeżeli wstępny przegląd wszczęto w odniesieniu do postępowania o udzielenie zamówienia, Komisja informuje również daną instytucję zamawiającą lub dany podmiot zamawiający.

3. W przypadku gdy na podstawie wstępnego przeglądu Komisja ma wystarczające przesłanki świadczące o tym, że danemu przedsiębiorstwu przyznano subsydium zagraniczne, które zakłóca rynek wewnętrzny, wówczas:

4. W przypadku gdy w toku wstępnego przeglądu Komisja stwierdzi, że nie ma wystarczających przesłanek do wszczęcia postępowania szczegółowego, ponieważ subsydium zagraniczne nie istnieje albo ponieważ nie ma wystarczających przesłanek świadczących o faktycznym lub potencjalnym zakłóceniu na rynku wewnętrznym, Komisja zamyka wstępny przegląd, powiadamia przedsiębiorstwo objęte postępowaniem i państwa członkowskie, które zostały powiadomione na podstawie ust. 2, oraz daną instytucję zamawiającą lub dany podmiot zamawiający, jeżeli wstępny przegląd rozpoczęto w odniesieniu do postępowania o udzielenie zamówienia.

Artykuł 11

Postępowanie szczegółowe

1. W toku postępowania szczegółowego Komisja przeprowadza dalszą ocenę subsydium zagranicznego, które wskazano w decyzji o wszczęciu postępowania szczegółowego, oraz dąży do uzyskania wszelkich informacji, które uzna za niezbędne zgodnie z art. 13, 14 i 15.

2. W przypadku gdy Komisja ustali na podstawie art. 4-6, że dane subsydium zagraniczne zakłóca rynek wewnętrzny może przyjąć akt wykonawczy w formie decyzji nakładającej środki kompensacyjne (zwany dalej „decyzją nakładającą środki kompensacyjne"). Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

3. W przypadku gdy Komisja ustali na podstawie art. 4-6, że dane subsydium zagraniczne zakłóca rynek wewnętrzny oraz gdy przedsiębiorstwo objęte postępowaniem zaproponuje zobowiązania, które Komisja uzna za odpowiednie i właściwe, aby całkowicie i skutecznie zaradzić zakłóceniu, Komisja może przyjąć akt wykonawczy w formie decyzji (zwany dalej „decyzją nakładającą zobowiązania"), aby nadać tym zobowiązaniom wiążący charakter dla przedsiębiorstwa. Decyzję akceptującą zwrot subsydium zagranicznego zgodnie z art. 7 ust. 6 uznaje się za decyzję nakładającą zobowiązania. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

4. Komisja przyjmuje akt wykonawczy w formie decyzji o niezgłaszaniu sprzeciwu (zwany dalej „decyzją o niezgłaszaniu sprzeciwu"), w przypadku gdy stwierdzi, że:

Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

5. Komisja dokłada wszelkich starań, aby, o ile to możliwe, przyjąć decyzję w terminie 18 miesięcy od rozpoczęcia postępowania szczegółowego.

Artykuł 12

Środki tymczasowe

1. Aby utrzymać konkurencję na rynku wewnętrznym i zapobiec nieodwracalnej szkodzie, Komisja może przyjąć akt wykonawczy w formie decyzji nakazującej zastosowanie środków tymczasowych, w przypadku gdy:

Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

2. Środki tymczasowe mogą w szczególności, ale nie wyłącznie, obejmować środki wymienione w art. 7 ust. 4 lit. a), c) i d). Środków tymczasowych nie można stosować w odniesieniu do postępowań o udzielenie zamówienia.

3. Środki tymczasowe stosuje się albo przez określony okres, który może zostać przedłużony, o ile jest to konieczne i stosowne, albo aż do przyjęcia ostatecznej decyzji.

Artykuł 13

Wnioski o przekazanie informacji

1. Aby wykonać zadania powierzone jej przez niniejsze rozporządzenie, Komisja może zażądać przekazania informacji zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Komisja może zażądać od przedsiębiorstwa objętego postępowaniem przekazania wszelkich niezbędnych informacji, w tym informacji dotyczących jego oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia.

3. Komisja może zażądać przekazania takich informacji również od innych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw, w tym informacji dotyczących ich ofert w postępowaniu o udzielenie zamówienia, z należytym uwzględnieniem zasady proporcjonalności.

4. We wniosku o przekazanie informacji na podstawie ust. 2 lub 3:

5. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przekazują jej wszelkie informacje niezbędne do wykonania zadań powierzonych jej przez niniejsze rozporządzenie. Ust. 4 lit. a) stosuje się odpowiednio.

6. Komisja może zażądać przekazania wszelkich niezbędnych informacji także od państwa trzeciego. Ust. 4 lit. a) i c) stosuje się odpowiednio.

7. Komisja może przesłuchać osobę fizyczną lub prawną, która wyrazi na to zgodę, w celu zgromadzenia informacji dotyczących przedmiotu postępowania. W przypadku gdy przesłuchanie nie jest prowadzone w pomieszczeniach Komisji, przez telefon ani za pomocą innych środków elektronicznych, Komisja przed przesłuchaniem:

Artykuł 14

Kontrole w Unii

1. Aby wykonać zadania powierzone jej przez niniejsze rozporządzenie, Komisja może prowadzić wszelkie konieczne kontrole przedsiębiorstw i związków przedsiębiorstw.

2. W przypadku gdy Komisja przystępuje do takiej kontroli, urzędnicy upoważnieni przez Komisję do prowadzenia kontroli są uprawnieni do:

3. Przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw poddają się kontroli nakazanej przez Komisję w drodze decyzji. Urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję do prowadzenia kontroli wykonują swoje uprawnienia po okazaniu decyzji Komisji, w której:

4. Komisja z odpowiednim wyprzedzeniem przed kontrolą powiadamia państwo członkowskie, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola, o kontroli oraz o dacie jej rozpoczęcia.

5. Urzędnicy i inne osoby upoważnione lub wyznaczone przez państwo członkowskie, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola, na wniosek państwa członkowskiego lub Komisji aktywnie pomagają urzędnikom i innym towarzyszącym osobom upoważnionym przez Komisję. W tym celu przysługują im uprawnienia określone w ust. 2.

6. W przypadku gdy urzędnicy lub inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję stwierdzą, że przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw sprzeciwiają się kontroli w rozumieniu niniejszego artykułu, państwo członkowskie, na którego terytorium odbywa się kontrola, udziela im koniecznej pomocy i w stosownych przypadkach występuje o pomoc policji lub równorzędnego organu egzekwowania prawa, aby umożliwić tym osobom przeprowadzenie kontroli. Jeżeli pomoc przewidziana w niniejszym ustępie wymaga zezwolenia ze strony organu sądowego zgodnie z przepisami krajowymi, występuje się o wydanie takiego zezwolenia. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić zapobiegawczo.

7. Na wniosek Komisji państwo członkowskie przeprowadza na swoim terytorium kontrole lub inne czynności wyjaśniające przewidziane w prawie krajowym w celu ustalenia, czy istnieje subsydium zagraniczne zakłócające rynek wewnętrzny.

Artykuł 15

Kontrole poza Unią

Aby wykonać zadania powierzone jej przez niniejsze rozporządzenie, Komisja może prowadzić kontrole na terytorium państwa trzeciego, pod warunkiem że rząd tego państwa trzeciego został oficjalnie powiadomiony i nie zgłasza sprzeciwu co do kontroli. Komisja może także zwrócić się do przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw o zgodę na kontrolę. Art. 14 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 lit. a) i b) stosuje się odpowiednio.

Artykuł 16

Brak współpracy

1. Komisja może podjąć decyzję zgodnie z art. 10, 11, art. 25 ust. 3 lit. c) lub art. 31 ust. 2, na podstawie dostępnych faktów, jeżeli przedsiębiorstwo objęte postępowaniem lub państwo trzecie, które przyznało subsydium zagraniczne:

2. W przypadku gdy przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw, państwo członkowskie lub państwo trzecie przekazały Komisji niepoprawne lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę.

3. W przypadku gdy przedsiębiorstwo, w tym przedsiębiorstwo publiczne, które jest bezpośrednio lub pośrednio kontrolowane przez państwo, nie przekazało informacji niezbędnych do ustalenia, czy dany wkład finansowy stanowi dla niego korzyść, można uznać, że przedsiębiorstwo to otrzymało taką korzyść.

4. Wynik postępowania ustalony na podstawie dostępnych informacji może być mniej korzystny dla przedsiębiorstwa niż w przypadku, gdyby to przedsiębiorstwo współpracowało.

Artykuł 17

Grzywny i okresowe kary pieniężne

1. Komisja może w drodze decyzji nałożyć grzywny lub okresowe kary pieniężne, w przypadku gdy przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw celowo lub przez zaniedbanie:

2. Grzywny nałożone na podstawie ust. 1 nie mogą przekraczać 1 % łącznego obrotu danego przedsiębiorstwa lub danego związku przedsiębiorstw w poprzedzającym roku obrotowym.

3. Okresowe kary pieniężne nałożone na podstawie ust. 1 nie mogą przekraczać 5 % średniego łącznego dziennego obrotu danego przedsiębiorstwa lub danego związku przedsiębiorstw w poprzedzającym roku obrotowym za każdy dzień roboczy spóźnienia i są naliczane od daty ustalonej w decyzji do czasu przedstawienia pełnych i poprawnych informacji, o których przekazanie zwróciła się Komisja, lub do czasu poddania się kontroli przez dane przedsiębiorstwo lub dany związek przedsiębiorstw.

4. Przed przyjęciem decyzji zgodnie z ust. 1 lit. a) Komisja wyznaczy ostateczny termin dwóch tygodni na otrzymanie brakujących informacji od danego przedsiębiorstwa lub danego związku przedsiębiorstw.

5. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie zastosuje się do decyzji nakładającej zobowiązania przewidzianej w art. 11 ust. 3, decyzji nakazującej zastosowanie środków tymczasowych przewidzianej w art. 12 lub decyzji nakładającej środki kompensacyjne przewidzianej w art. 11 ust. 2, Komisja może w drodze decyzji nałożyć:

Komisja może także nałożyć takie grzywny lub okresowe kary pieniężne, w przypadku gdy dane przedsiębiorstwo nie zastosuje się do decyzji przyjętej na podstawie art. 11, 25 lub 31, która zobowiązuje je do poinformowania Komisji, na podstawie art. 8, o jego przyszłym udziale w koncentracjach lub postępowaniach o udzielenie zamówienia.

6. Ustalając kwotę grzywny lub okresowej kary pieniężnej, Komisja bierze pod uwagę charakter, wagę i czas trwania naruszenia, z należytym uwzględnieniem zasad proporcjonalności i stosowności.

7. W przypadku gdy dane przedsiębiorstwo lub dany związek przedsiębiorstw spełniły obowiązek, którego wykonanie miała zapewnić okresowa kara pieniężna, Komisja może obniżyć ostateczną kwotę okresowej kary pieniężnej w stosunku do kwoty wynikającej z pierwotnej decyzji nakładającej okresowe kary pieniężne.

Artykuł 18

Cofnięcie decyzji

1. Komisja może cofnąć decyzję przyjętą na podstawie art. 11 ust. 2, 3 lub 4, art. 25 ust. 3 i art. 31 ust. 1, 2 lub 3 i przyjąć nowy akt wykonawczy w formie decyzji w dowolnym z poniższych przypadków:

Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

2. Cofnięcie decyzji i przyjęcie nowej decyzji przez Komisję na podstawie ust. 1 nie wpływa na decyzję instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego o udzieleniu zamówienia. Nie wpływa to także na zamówienie już udzielone w następstwie takiej decyzji o udzieleniu.

ROZDZIAŁ 3

KONCENTRACJE

Artykuł 19

Zakłócenia na rynku wewnętrznym wywołane przez subsydia zagraniczne w kontekście koncentracji

W przypadku koncentracji ocena, czy subsydium zagraniczne zakłóca rynek wewnętrzny w rozumieniu art. 4 lub 5, ogranicza się do danej koncentracji. W ocenie tej uwzględnione zostają wyłącznie subsydia zagraniczne przyznane w ciągu trzech lat poprzedzających zawarcie umowy, ogłoszenie publicznej oferty lub nabycie pakietu kontrolnego.

Artykuł 20

Koncentracja oraz progi powodujące obowiązek zgłoszenia

1. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że koncentracja występuje w przypadku, gdy trwała zmiana kontroli wynika z jednego z poniższych działań:

2. Utworzenie spółki joint venture pełniącej w sposób trwały wszystkie funkcje samodzielnego podmiotu gospodarczego stanowi koncentrację w rozumieniu ust. 1.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że „koncentracja podlegająca zgłoszeniu" występuje wtedy, gdy w przypadku koncentracji:

4. Uznaje się, że koncentracja nie występuje, w przypadku gdy:

Okres jednego roku, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), może zostać wydłużony przez Komisję działającą na wniosek, w przypadku gdy dane instytucje lub firmy mogą udowodnić, że zbycie nie było racjonalnie możliwe w ciągu tego okresu.

5. Podstawę kontroli stanowią prawa, umowy lub inne środki, które oddzielnie bądź wspólnie i z uwzględnieniem okoliczności faktycznych lub prawnych, dają możliwość wywierania decydującego wpływu na przedsiębiorstwo, w szczególności przez:

6. Kontrolę przejmują osoby lub przedsiębiorstwa, które:

Artykuł 21

Uprzednie zgłoszenie koncentracji

1. Koncentracje podlegające zgłoszeniu zgłasza się Komisji przed ich dokonaniem i po zawarciu umowy, ogłoszeniu publicznej oferty lub przejęciu pakietu kontrolnego.

2. Przedmiotowe przedsiębiorstwa mogą również dokonać zgłoszenia proponowanej koncentracji, gdy wykażą Komisji szczerą intencję zawarcia umowy lub, w przypadku publicznej oferty, gdy podały do publicznej wiadomości zamiar złożenia takiej oferty, pod warunkiem że zamierzona umowa lub oferta doprowadziłyby do koncentracji podlegającej zgłoszeniu zgodnie z ust. 1.

3. Koncentracja polegająca na połączeniu w rozumieniu art. 20 ust. 1 lit. a) lub na przejęciu wspólnej kontroli w rozumieniu art. 20 ust. 1 lit. b) zgłaszana jest wspólnie przez strony uczestniczące w połączeniu lub przez strony przejmujące wspólną kontrolę, w zależności od przypadku. We wszystkich innych przypadkach zgłoszenie jest dokonywane przez osobę lub przedsiębiorstwo przejmujące kontrolę nad całością lub częścią co najmniej jednego przedsiębiorstwa.

4. Jeżeli dane przedsiębiorstwa nie wywiążą się z obowiązku zgłoszenia, Komisja może poddać koncentrację podlegającą zgłoszeniu przeglądowi na podstawie niniejszego rozporządzenia, wzywając do zgłoszenia koncentracji. W takiej sytuacji Komisja nie jest związana terminami, o których mowa w art. 24 ust. 1 i 4.

5. Komisja może wezwać do uprzedniego zgłoszenia dowolnej koncentracji, która nie jest koncentracją podlegającą zgłoszeniu w rozumieniu art. 20, w dowolnym momencie przed jej dokonaniem, w przypadku gdy Komisja podejrzewa, że danym przedsiębiorstwom w okresie trzech lat poprzedzających koncentrację mogły zostać przyznane subsydia zagraniczne. Do celów niniejszego rozporządzenia taką koncentrację uznaje się za koncentrację podlegającą zgłoszeniu.

Artykuł 22

Obliczanie obrotu

1. Łączny obrót obejmuje kwoty uzyskane przez dane przedsiębiorstwa w poprzednim roku obrotowym ze sprzedaży produktów i świadczenia usług składających się na normalną działalność tych przedsiębiorstw po odliczeniu rabatów związanych ze sprzedażą, podatku od wartości dodanej i innych podatków bezpośrednio związanych z obrotem. Łączny obrót danego przedsiębiorstwa nie obejmuje sprzedaży produktów ani świadczenia usług pomiędzy przedsiębiorstwami, o których mowa w ust. 4.

Obrót w Unii obejmuje produkty sprzedawane i usługi świadczone przedsiębiorstwom lub konsumentom w Unii.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy koncentracja polega na przejęciu części co najmniej jednego przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy części te stanowią podmiot prawny, bierze się pod uwagę, w odniesieniu do sprzedawcy lub sprzedawców, wyłącznie obrót przypadający na części będące przedmiotem koncentracji.

Jednak dwie transakcje lub więcej transakcji w rozumieniu akapitu pierwszego niniejszego ustępu, które mają miejsce na przestrzeni dwóch lat między tymi samymi osobami lub przedsiębiorstwami, traktuje się jako jedną i tę samą koncentrację zachodzącą w dniu ostatniej transakcji.

3. Zamiast obrotu stosuje się:

Do celów lit. a), w przypadku instytucji kredytowej lub instytucji finansowej obrót w Unii obejmuje pozycje dochodu, zgodnie z definicją podaną w tej literze, wypracowane przez oddział lub filię tej instytucji utworzone w Unii.

Do celów lit. b), w przypadku zakładu ubezpieczeń obrót w Unii obejmuje składki brutto otrzymane od rezydentów Unii.

4. Bez uszczerbku dla ust. 2, łączny obrót danego przedsiębiorstwa oblicza się, sumując odpowiednie wielkości obrotu:

5. W przypadku gdy dane przedsiębiorstwa wspólnie posiadają prawa lub uprawnienia, o których mowa w ust. 4 lit. b), przy obliczaniu łącznego obrotu danych przedsiębiorstw:

Artykuł 23

Agregacja wkładów finansowych

Łączny wkład finansowy na rzecz danego przedsiębiorstwa oblicza się, sumując odpowiednie wkłady finansowe przekazane przez państwa trzecie wszystkim przedsiębiorstwom, o których mowa w art. 22 ust. 2 i 22 ust. 4 lit. a)-e).

Artykuł 24

Zawieszenie koncentracji i terminy

1. Koncentracji podlegającej zgłoszeniu nie można dokonać przed jej zgłoszeniem.

Ponadto, gdy Komisja:

Okres, o którym mowa w lit. a) i b), rozpoczyna się w następnym dniu roboczym po otrzymaniu pełnego zgłoszenia lub przyjęciu stosownej decyzji przez Komisję.

2. Ust. 1 nie stanowi przeszkody w realizacji publicznej oferty lub serii transakcji w obrocie papierami wartościowymi, łącznie z tymi wymienialnymi na inne papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na rynku takim jak giełda papierów wartościowych, dzięki czemu kontrola jest przejmowana od różnych sprzedających, pod warunkiem że:

3. Komisja może, na wniosek, udzielić odstępstwa od zobowiązań określonych w ust. 1 lub 2. We wniosku o udzielenie odstępstwa umieszcza się jego uzasadnienie. Przy podejmowaniu decyzji w sprawie wniosku Komisja bierze pod uwagę w szczególności skutki zawieszenia dla co najmniej jednego z przedsiębiorstw uczestniczących w koncentracji lub dla strony trzeciej, a także wynikające z koncentracji ryzyko zakłócenia na rynku wewnętrznym. Takiego odstępstwa można udzielić pod pewnymi warunkami i po wypełnieniu pewnych zobowiązań, aby zapewnić brak zakłóceń na rynku wewnętrznym. O odstępstwo można się ubiegać i może ono zostać udzielone w dowolnym momencie przed zgłoszeniem albo po przeprowadzeniu transakcji.

4. Terminy przewidziane w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu ulegają przedłużeniu, jeżeli dane przedsiębiorstwa złożą odpowiedni wniosek nie później niż 15 dni roboczych od dnia rozpoczęcia postępowania szczegółowego na podstawie art. 10. Przedsiębiorstwa te mogą złożyć tylko jeden taki wniosek.

Za zgodą danych przedsiębiorstw Komisja może przedłużyć terminy przewidziane w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu w dowolnym momencie po rozpoczęciu postępowania szczegółowego.

Całkowity czas przedłużenia lub przedłużeń terminów na podstawie niniejszego ustępu nie może przekroczyć 20 dni roboczych.

5. Komisja może wyjątkowo zawiesić bieg terminów przewidzianych w ust. 1, w przypadku gdy przedsiębiorstwa nie przekazały jej pełnych informacji, których wymagała na podstawie art. 13, lub odmówiły poddania się kontroli nakazanej w decyzji przyjętej na podstawie art. 14.

6. Komisja może przyjąć decyzję na podstawie art. 25 ust. 3, nie będąc związaną terminami, o których mowa w ust. 1 i 4 niniejszego artykułu, w przypadku gdy:

7. Transakcja przeprowadzona z naruszeniem ust. 1 zostaje uznana za ważną dopiero po przyjęciu decyzji na podstawie art. 25 ust. 3.

8. Niniejszy artykuł nie wpływa na ważność transakcji w obrocie papierami wartościowymi, łącznie z tymi wymienialnymi na inne papiery wartościowe, dopuszczonymi do obrotu na rynku takim jak giełda papierów wartościowych, chyba że kupujący i sprzedający wiedzieli lub powinni byli wiedzieć, że transakcji dokonano z naruszeniem ust. 1.

Artykuł 25

Przepisy proceduralne mające zastosowanie do wstępnego przeglądu oraz postępowania szczegółowego w sprawie zgłoszonych koncentracji

1. Art. 10, art. 11 ust. 1, 3 i 4, art. 12-16 i 18 mają zastosowanie do zgłoszonych koncentracji.

2. Zgodnie z art. 10 ust. 3 Komisja może wszcząć postępowanie szczegółowe nie później niż 25 dni roboczych po otrzymaniu pełnego zgłoszenia.

3. Po przeprowadzeniu postępowania szczegółowego Komisja przyjmuje akt wykonawczy w formie jednej z następujących decyzji:

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

4. Decyzje podjęte na podstawie ust. 3 przyjmuje się w terminie 90 dni roboczych od dnia rozpoczęcia postępowania szczegółowego, który to termin w indywidualnych przypadkach można przedłużyć na podstawie art. 24 ust. 1 lit. b), ust. 4 i 5. Jeżeli Komisja nie przyjmie decyzji w tym terminie, dane przedsiębiorstwa mogą dokonać koncentracji.

5. W każdym z wniosków o przekazanie informacji skierowanym do przedsiębiorstwa Komisja określa, czy terminy zostaną zawieszone na podstawie art. 24 ust. 5, jeżeli przedsiębiorstwo nie przekaże pełnych informacji w wyznaczonym terminie.

6. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że dokonano już koncentracji podlegającej zgłoszeniu na podstawie art. 21 ust. 1 lub zgłoszonej na wniosek Komisji na podstawie art. 21 ust. 5 i że subsydia zagraniczne w tej koncentracji zakłócają rynek wewnętrzny w rozumieniu art. 4, 5 i 6, może ona przyjąć jeden z następujących środków:

Komisja może wprowadzić środki, o których mowa w lit. a) i b) niniejszego ustępu, w drodze decyzji przyjętej na podstawie ust. 3 lit. c) niniejszego artykułu albo w drodze osobnej decyzji.

Komisja może w drodze decyzji przyjąć akt wykonawczy w formie decyzji w sprawie dowolnego ze środków, o których mowa w lit. a) lub b) niniejszego ustępu, w przypadku gdy stwierdzi, że koncentracji dokonano z naruszeniem decyzji przyjętej na podstawie ust. 3 lit. a) niniejszego artykułu, w której stwierdzono, że w przypadku braku zobowiązań koncentracja spełniłaby kryterium określone w ust. 3 lit. c) niniejszego artykułu.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

7. Komisja może też przyjąć akt wykonawczy w formie decyzji nakazującej zastosowanie środków tymczasowych, o których mowa w art. 12, w przypadku gdy:

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

Artykuł 26

Grzywny i okresowe kary pieniężne mające zastosowanie do koncentracji

1. Komisja może nakładać grzywny lub okresowe kary pieniężne określone w art. 17.

2. Komisja może również w drodze decyzji nałożyć na dane przedsiębiorstwa grzywny nieprzekraczające 1 % ich łącznego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym, w przypadku gdy celowo lub przez zaniedbanie przekazały one w zgłoszeniu na podstawie art. 21, lub w jego uzupełnieniu, niepoprawne lub wprowadzające w błąd informacje.

3. Komisja może również w drodze decyzji nałożyć na dane przedsiębiorstwa grzywny nieprzekraczające 10 % ich łącznego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym, w przypadku gdy przedsiębiorstwa te celowo lub przez zaniedbanie:

ROZDZIAŁ 4

POSTĘPOWANIA O UDZIELENIE ZAMÓWIENIA

Artykuł 27

Subsydia zagraniczne zakłócające rynek wewnętrzny w kontekście postępowań o udzielenie zamówienia

Za subsydia zagraniczne, które wywołują lub mogą wywołać zakłócenia w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia, uznaje się subsydia zagraniczne umożliwiające wykonawcy złożenie niezasadnie korzystnej oferty na roboty budowlane, dostawy lub usługi. Ocena na podstawie art. 4, czy na rynku wewnętrznym istnieje zakłócenie i czy dana oferta na roboty budowlane, dostawy lub usługi jest niezasadnie korzystna, ogranicza się do danego postępowania o udzielenie zamówienia. W ocenie uwzględnia się wyłącznie subsydia zagraniczne przyznane w ciągu trzech lat poprzedzających zgłoszenie.

Artykuł 28

Progi powodujące obowiązek zgłoszenia w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia

1. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia zagraniczny wkład finansowy podlegający zgłoszeniu występuje w przypadku gdy:

2. W przypadku gdy instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający postanawiają podzielić dane zamówienie na części, uznaje się, że podlegający zgłoszeniu zagraniczny wkład finansowy w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia występuje w przypadku, gdy szacunkowa wartość zamówienia bez VAT przekracza próg określony w ust. 1 lit. a), a wartość danej części lub łączna wartość wszystkich części, o które ubiega się oferent, jest równa 125 mln EUR lub wyższa i zagraniczny wkład finansowy jest równy progowi określonemu w ust. 1 lit. b) lub wyższy.

3. Procedury udzielania zamówień wchodzące w zakres dyrektywy 2009/81/WE nie są objęte niniejszym rozdziałem.

4. Postępowania o udzielenie zamówienia przewidziane w art. 32 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2014/24/UE i art. 50 lit. d) dyrektywy 2014/25/UE są objęte przepisami rozdziału 2 niniejszego rozporządzenia i są wyłączone z zakresu stosowania rozdziału 4 niniejszego rozporządzenia.

5. Na zasadzie odstępstwa od art. 29 ust. 1 w przypadku gdy roboty budowlane, dostawy lub usługi mogą zostać zrealizowane wyłącznie przez określonego wykonawcę zgodnie z art. 31 ust. 4 dyrektywy 2014/23/UE, art. 32 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2014/24/UE i art. 50 lit. c) dyrektywy 2014/25/UE, a szacunkowa wartość zamówienia jest równa wartości określonej w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu lub wyższa niż ta wartość, wykonawcy składający ofertę lub wniosek o dopuszczenie do udziału informują Komisję o wszystkich zagranicznych wkładach finansowych, jeżeli spełniony jest warunek określony w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu. Bez uszczerbku dla możliwości wszczęcia przeglądu na podstawie rozdziału 2 niniejszego rozporządzenia przekazania takich informacji nie uznaje się za zgłoszenie i nie podlega ono postępowaniom prowadzonym na podstawie niniejszego rozdziału.

6. Instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający informują w ogłoszeniu o zamówieniu lub, w przypadku postępowania bez uprzedniej publikacji, w dokumentach zamówienia, że wykonawcy objęci są obowiązkiem zgłoszeniowym określonym w art. 29. Jednak brak takiej informacji jest bez uszczerbku dla stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zamówień wchodzących w zakres jego stosowania.

Artykuł 29

Uprzednie zgłoszenie lub oświadczenie o zagranicznych wkładach finansowych w kontekście postępowań o udzielenie zamówienia

1. Jeżeli warunki zgłoszenia zagranicznych wkładów przewidziane w art. 28 ust. 1 i 2 są spełnione, wykonawcy uczestniczący w postępowaniu o udzielenie zamówienia powiadamiają instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający o wszystkich zagranicznych wkładach finansowych określonych w art. 28 ust. 1 lit. b). We wszystkich innych przypadkach wykonawcy wymieniają w oświadczeniu wszystkie otrzymane zagraniczne wkłady finansowe i potwierdzają, że otrzymane zagraniczne wkłady finansowe nie podlegają zgłoszeniu zgodnie z art. 28 ust. 1 lit. b). W procedurze otwartej zgłoszenie lub oświadczenie przedkłada się wyłącznie raz, w momencie złożenia oferty. W postępowaniu wieloetapowym zgłoszenie lub oświadczenie przedkłada się dwukrotnie: najpierw z wnioskiem o dopuszczenie do udziału, a potem jako zaktualizowane zgłoszenie lub zaktualizowane oświadczenie wraz ze złożoną ofertą lub ostateczną ofertą.

2. Jak tylko zgłoszenie lub oświadczenie zostaną przedłożone, instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający niezwłocznie przekazują je Komisji.

3. W przypadku gdy we wniosku o dopuszczenie do udziału lub w ofercie brakuje zgłoszenia lub oświadczenia, instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający mogą zwrócić się do danych wykonawców o przedłożenie stosownego dokumentu w terminie 10 dni roboczych. Oferty lub wnioski o dopuszczenie do udziału, które są przekazywane przez wykonawców objętych obowiązkami określonymi w niniejszym artykule, a którym nie towarzyszy zgłoszenie ani oświadczenie przedłożone zgodnie z ust. 1, mimo wniosku instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego złożonego zgodnie z niniejszym ustępem, są uznawane za nieprawidłowe i zostają odrzucone przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający. Instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający informują Komisję o takim odrzuceniu.

4. Komisja bez zbędnej zwłoki bada treść otrzymanego zgłoszenia. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że zgłoszenie jest niepełne, informuje o tym instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający oraz danego wykonawcę i żąda, aby wykonawca uzupełnił treść zgłoszenia w terminie 10 dni roboczych. W przypadku gdy zgłoszenie towarzyszące ofercie lub wnioskowi o dopuszczenie do udziału pozostaje niepełne mimo wniosku złożonego przez Komisję zgodnie z niniejszym ustępem, Komisja przyjmuje decyzję, w której ogłasza, że oferta jest nieprawidłowa. W decyzji tej Komisja zwraca się także do instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego o przyjęcie decyzji odrzucającej taką nieprawidłową ofertę lub wniosek o dopuszczenie do udziału.

5. Obowiązek zgłaszania zagranicznych wkładów finansowych wynikający z niniejszego artykułu ma zastosowanie do wykonawców, grup wykonawców, o których mowa w art. 26 ust. 2 dyrektywy 2014/23/UE, art. 19 ust. 2 dyrektywy 2014/24/UE oraz art. 37 ust. 2 dyrektywy 2014/25/UE, a także głównych podwykonawców i głównych dostawców, którzy są znani na etapie składania pełnego zgłoszenia lub oświadczenia lub pełnego zaktualizowanego zgłoszenia lub oświadczenia. Do celów niniejszego rozporządzenia podwykonawcę lub dostawcę uznaje się za głównego, w przypadku gdy jego uczestnictwo zapewnia kluczowe elementy realizacji zamówienia, oraz w każdym przypadku, gdy udział ekonomiczny jego wkładu przekracza 20 % wartości złożonej oferty.

6. W imieniu grup wykonawców, głównych podwykonawców i głównych dostawców, główny wykonawca w rozumieniu dyrektyw 2014/24/UE i 2014/25/UE lub główny koncesjonariusz w rozumieniu dyrektywy 2014/23/UE zapewniają przedłożenie zgłoszenia lub oświadczenia. Do celów art. 33 główny wykonawca lub główny koncesjonariusz są odpowiedzialni wyłącznie za prawdziwość danych związanych z ich własnymi zagranicznymi wkładami finansowymi.

7. W przypadku gdy podczas analizowania ofert instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający podejrzewają istnienie subsydiów zagranicznych, mimo iż zostało przedłożone oświadczenie, niezwłocznie informują o takich podejrzeniach Komisję. Bez uszczerbku dla określonych w dyrektywach 2014/24/UE i 2014/25/UE uprawnień instytucji zamawiających lub podmiotów zamawiających, w celu przeanalizowania, czy dana oferta jest rażąco tania, instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający nie dokonują oceny, czy dana oferta jest rażąco tania, w przypadku gdy taka ocena byłaby wszczęta wyłącznie na podstawie podejrzeń wskazujących na możliwe istnienie subsydiów zagranicznych. W przypadku gdy Komisja stwierdza, że dana oferta nie jest niezasadnie korzystna w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, powiadamia o tym odpowiednią instytucję zamawiającą lub odpowiedni podmiot zamawiający. Inne osoby prawne lub fizyczne mogą zgłaszać Komisji informacje dotyczące subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny i mogą informować o podejrzeniach, że prawdopodobnie przedłożono fałszywe oświadczenie.

8. Bez uszczerbku dla przysługującej Komisji możliwości rozpoczęcia procedury z urzędu, w przypadku gdy Komisja podejrzewa, że dany wykonawca mógł skorzystać z subsydiów zagranicznych w ciągu trzech lat poprzedzających złożenie oferty lub wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia, może ona przed udzieleniem zamówienia zażądać zgłoszenia zagranicznych wkładów finansowych przekazanych temu wykonawcy przez państwa trzecie w ramach postępowania o udzielenie zamówienia, które nie podlega zgłoszeniu na podstawie art. 28 ust. 1 ani nie wchodzi w zakres stosowania art. 30 ust. 4. Jeżeli Komisja zażąda zgłoszenia takiego wkładu finansowego, jest on uznawany za zagraniczny wkład finansowy podlegający zgłoszeniu w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia i podlega przepisom rozdziału 4.

Artykuł 30

Przepisy proceduralne mające zastosowanie do wstępnego przeglądu oraz postępowania szczegółowego w sprawie zgłoszonych wkładów finansowych w kontekście postępowań o udzielenie zamówienia

1. Art. 10, art. 11 ust. 1, 3 i 4, art. 13, 14, 15, 16, 18 i 23 mają zastosowanie do zgłoszonych wkładów finansowych w kontekście postępowań o udzielenie zamówienia.

2. Komisja przeprowadza wstępny przegląd nie później niż 20 dni roboczych po otrzymaniu pełnego zgłoszenia. W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może jednokrotnie przedłużyć ten termin o 10 dni roboczych.

3. Komisja podejmuje decyzję, czy wszcząć postępowanie szczegółowe w terminie wyznaczonym na przeprowadzenie wstępnego przeglądu i niezwłocznie informuje danego wykonawcę oraz instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający.

4. W przypadku gdy Komisja zamknęła wstępny przegląd bez przyjęcia decyzji i otrzymuje nowe informacje pozwalające jej podejrzewać, że przedłożone zgłoszenie lub oświadczenie były niepełne, lub w przypadku gdy takie zgłoszenie lub oświadczenie nie zostały przekazane Komisji, może ona zażądać dodatkowych informacji zgodnie z art. 29 ust. 4. Komisja może ponownie otworzyć wstępny przegląd na podstawie tych nowych informacji. W przypadku gdy wstępny przegląd zostaje wszczęty na podstawie niniejszego rozdziału i bez uszczerbku dla możliwości wszczęcia, w razie konieczności, wstępnego przeglądu na podstawie rozdziału 2, punkt początkowy do celów określenia okresu realizacji wstępnego przeglądu przypada w momencie otrzymania przez Komisję nowego zgłoszenia lub oświadczenia.

5. Komisja może przyjąć decyzję zamykającą postępowanie szczegółowe nie później niż 110 dni roboczych od daty otrzymania pełnego zgłoszenia. Okres ten może zostać przedłużony jednokrotnie o 20 dni roboczych po konsultacji z instytucją zamawiającą lub podmiotem zamawiającym w należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach, w tym w przypadku postępowań, o których mowa w ust. 6, lub w przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a) i b).

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, w przypadku gdy postępowanie o udzielenie zamówienia jest postępowaniem wieloetapowym, Komisja bada pełne zgłoszenie przedłożone wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w ciągu 20 dni roboczych od daty otrzymania tego zgłoszenia, nie zamykając wstępnego przeglądu ani nie przyjmując decyzji o rozpoczęciu postępowania szczegółowego. Po upływie 20 dni roboczych wstępny przegląd zostaje zawieszony do czasu złożenia ostatecznej oferty lub oferty w przypadku procedury ograniczonej. Po złożeniu oferty lub ostatecznej oferty zawierających pełne zaktualizowane zgłoszenie wstępny przegląd zostaje wznowiony i Komisja ma 20 dni roboczych na jego sfinalizowanie z uwzględnieniem dodatkowych informacji. Komisja przyjmuje decyzję zamykającą ewentualne późniejsze postępowanie szczegółowe w ciągu 90 dni roboczych od daty przedłożenia pełnego zaktualizowanego zgłoszenia.

Artykuł 31

Decyzje Komisji

1. W przypadku gdy Komisja, po przeprowadzeniu postępowania szczegółowego, stwierdzi, że wykonawca korzysta z subsydium zagranicznego, które zakłóca rynek wewnętrzny w rozumieniu art. 4, 5 i 6, oraz gdy dany wykonawca proponuje zobowiązania, które całkowicie i skutecznie zaradzają zakłóceniom na rynku wewnętrznym, przyjmuje akt wykonawczy w formie decyzji nakładającej zobowiązania na podstawie art. 11 ust. 3. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

2. W przypadku gdy dany wykonawca nie proponuje zobowiązań lub gdy Komisja uznaje, że zobowiązania, o których mowa w ust. 1, nie są ani odpowiednie ani wystarczające do całkowitego i skutecznego zaradzenia zakłóceniom, Komisja przyjmuje akt wykonawczy w formie decyzji zakazującej udzielenia zamówienia danemu wykonawcy (zwany dalej „decyzja zakazującą udzielenia zamówienia"). Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2. W następstwie tej decyzji instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający odrzucają ofertę.

3. W przypadku gdy Komisja po przeprowadzeniu postępowania szczegółowego nie stwierdzi, że dany wykonawca korzysta z subsydium zagranicznego, które zakłóca rynek wewnętrzny, przyjmuje akt wykonawczy w formie decyzji na podstawie art. 11 ust. 4. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

4. W wyniku oceny przeprowadzonej na podstawie art. 6 nie wprowadza się zmian do złożonych przez wykonawcę oferty lub ostatecznej oferty, które są niezgodne z prawem Unii.

Artykuł 32

Oceny w ramach postępowań o udzielenie zamówienia obejmujące zgłoszenie i zawieszenie udzielenia zamówienia

1. Podczas wstępnego przeglądu i postępowania szczegółowego wszystkie kroki proceduralne w postępowaniu o udzielenie zamówienia mogą być kontynuowane, z wyjątkiem udzielenia zamówienia.

2. Jeżeli na podstawie art. 30 ust. 3 Komisja przyjmuje decyzję o rozpoczęciu postępowania szczegółowego, zamówienie nie zostaje udzielone wykonawcy przedkładającemu zgłoszenie na podstawie art. 29, dopóki Komisja nie podejmie decyzji na podstawie art. 31 ust. 3 lub dopóki nie upłyną terminy określone w art. 30 ust. 5 lub 6. Jeżeli Komisja nie przyjmie decyzji w mającym zastosowanie terminie, zamówienie może zostać udzielone dowolnemu wykonawcy, w tym wykonawcy przedkładającemu zgłoszenie.

3. W przypadku gdy instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający stwierdzą, że ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie złożył wykonawca, który przedłożył oświadczenie w rozumieniu art. 29, i w przypadku gdy Komisja nie rozpoczęła przeglądu zgodnie z art. 29 ust. 8, art. 30 ust. 3 lub 4, zamówienie może zostać udzielone wykonawcy składającemu taką ofertę, zanim Komisja przyjmie którąkolwiek z decyzji, o których mowa w art. 31, lub zanim upłyną terminy określone w art. 30 ust. 2, 5 lub 6 lub zanim Komisja przyjmie którąkolwiek z decyzji, o których mowa w art. 31 w odniesieniu do innych ofert objętych postępowaniem.

4. W przypadku przyjęcia przez Komisję decyzji na podstawie art. 31 ust. 2 w odniesieniu do oferty, którą instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający uznały za ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie, zamówienie może zostać udzielone wykonawcy, który złożył kolejną najlepszą ofertę i którego nie dotyczy decyzja na podstawie art. 31 ust. 2.

5. W przypadku gdy Komisja przyjmuje decyzję na podstawie art. 31 ust. 1 lub 3, zamówienie może zostać udzielone dowolnemu wykonawcy, który złożył ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie, w tym, w zależności od przypadku, wykonawcy, który przedłożył zgłoszenie na podstawie art. 29.

6. Instytucja zamawiająca lub podmiot zamawiający bez zbędnej zwłoki informują Komisję o decyzjach związanych z unieważnieniem postępowania o udzielenie zamówienia, odrzuceniem oferty lub wniosku o dopuszczenie do udziału złożonych przez danego wykonawcę, złożeniem przez danego wykonawcę nowej oferty lub udzieleniem zamówienia.

7. W odniesieniu do wszystkich wykonawców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie zamówienia przestrzega się zasad regulujących postępowania o udzielenie zamówienia, w tym zasady proporcjonalności, niedyskryminacji, równego traktowania, przejrzystości i konkurencji. Fakt prowadzenia postępowania w sprawie subsydiów zagranicznych na podstawie niniejszego rozporządzenia nie może skutkować traktowaniem danych wykonawców w sposób sprzeczny z tymi zasadami przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający. Do wykonawców mają zastosowanie wymogi prawa ochrony środowiska, prawa socjalnego i prawa pracy zgodnie z dyrektywami 2014/23/UE, 2014/24/UE i 2014/25/UE lub innymi przepisami prawa Unii.

8. Bieg terminów, o których mowa w niniejszym rozdziale, rozpoczyna się w następnym dniu roboczym po otrzymaniu zgłoszenia lub przyjęciu stosownej decyzji przez Komisję.

Artykuł 33

Grzywny i okresowe kary pieniężne mające zastosowanie do wkładów finansowych w kontekście postępowań o udzielenie zamówienia

1. Komisja może nakładać grzywny lub okresowe kary pieniężne określone w art. 17.

2. Komisja może również, w drodze decyzji nałożyć na danych wykonawców grzywny nieprzekraczające 1 % ich łącznego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym, w przypadku gdy celowo lub przez zaniedbanie przekazali oni w zgłoszeniu lub oświadczeniu na podstawie art. 29, lub w ich uzupełnieniu, niepoprawne lub wprowadzające w błąd informacje.

3. Komisja może, w drodze decyzji nałożyć na danych wykonawców grzywny nieprzekraczające 10 % ich łącznego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym, w przypadku gdy celowo lub przez zaniedbanie wykonawcy ci:

ROZDZIAŁ 5

WSPÓLNE PRZEPISY PROCEDURALNE

Artykuł 34

Relacje między procedurami

1. Wkład finansowy zgłoszony w kontekście koncentracji na podstawie art. 21 lub w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia na podstawie art. 29 może mieć znaczenie i może zostać oceniony na podstawie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do innej działalności gospodarczej.

2. Wkład finansowy oceniony w kontekście procedury z urzędu w odniesieniu do konkretnej działalności gospodarczej na podstawie art. 10 lub 11 może mieć znaczenie i może zostać oceniony na podstawie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do innej działalności gospodarczej.

Artykuł 35

Przekazywanie informacji

1. W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że może istnieć subsydium zagraniczne mogące zakłócać rynek wewnętrzny, przekazuje informację o tym Komisji. Na podstawie tej informacji Komisja może postanowić o rozpoczęciu wstępnego przeglądu na podstawie art. 10 lub zażądać zgłoszenia na podstawie art. 21 ust. 5 lub art. 29 ust. 8.

2. Osoba fizyczna lub prawna lub stowarzyszenia mogą przekazywać Komisji informacje, które mogą posiadać na temat subsydiów zagranicznych mogących zakłócać rynek wewnętrzny. Na podstawie tych informacji Komisja może postanowić o rozpoczęciu wstępnego przeglądu na podstawie art. 10 lub zażądać zgłoszenia na podstawie art. 21 ust. 5 lub art. 29 ust. 8.

3. Komisja udostępnia państwom członkowskim i odpowiednim instytucjom zamawiającym lub podmiotom zamawiającym, za pośrednictwem specjalnej elektronicznej bazy danych, niepoufne wersje wszystkich decyzji przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Badanie rynku

1. W przypadku gdy dostępne Komisji informacje potwierdzają uzasadnione podejrzenie, że subsydia zagraniczne w konkretnym sektorze, na rzecz konkretnego rodzaju działalności gospodarczej lub oparte na konkretnym instrumencie subsydyjnym mogą zakłócać rynek wewnętrzny, Komisja może przeprowadzić badanie rynku dotyczące konkretnego sektora, konkretnego rodzaju działalności gospodarczej lub dotyczące wykorzystania danego instrumentu subsydyjnego. W trakcie tego badania rynku Komisja może zażądać od danych przedsiębiorstw lub danych związków przedsiębiorstw przekazania niezbędnych informacji i może przeprowadzić niezbędne kontrole. Komisja może również zażądać od państw członkowskich lub danego państwa trzeciego przekazania informacji.

2. W stosownych przypadkach Komisja publikuje sprawozdanie na temat wyników badania rynku dotyczącego konkretnych sektorów, konkretnych rodzajów działalności gospodarczej lub konkretnych instrumentów subsydyjnych i zwraca się o zgłaszanie uwag.

3. Komisja może wykorzystywać informacje uzyskane z takich badań rynku w ramach procedur prowadzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

4. Do badań rynku mają zastosowanie art. 13, 14, 15 i 17.

Artykuł 37

Dialog z państwami trzecimi

1. W przypadku gdy w następstwie badania rynku przeprowadzonego na podstawie art. 36 Komisja podejrzewa istnienie powtarzających się subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny lub w przypadku gdy w wyniku kilku działań kontrolnych prowadzonych na mocy niniejszego rozporządzenia stwierdzono istnienie subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny przyznanych przez to samo państwo trzecie, Komisja może nawiązać dialog z tym państwem trzecim w celu zbadania możliwości doprowadzenia do wstrzymania lub zmiany takich subsydiów w celu wyeliminowania ich zakłócających skutków na rynku wewnętrznym. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju danej sytuacji.

2. Dialog z państwem trzecim nie uniemożliwia Komisji podjęcia działań na podstawie niniejszego rozporządzenia. Dialog nie dotyczy indywidualnych środków przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 38

Terminy przedawnienia

1. Uprawnienia Komisji przewidziane w art. 10 i 11 podlegają terminowi przedawnienia wynoszącemu 10 lat, rozpoczynającemu bieg w dniu, w którym przedsiębiorstwu przyznano subsydium zagraniczne. Działanie podjęte przez Komisję na podstawie art. 10, 13, 14 lub 15 w odniesieniu do subsydium zagranicznego powoduje przerwanie biegu terminu przedawnienia. Po każdej przerwie dziesięcioletni termin przedawnienia zaczyna biec od nowa.

2. Uprawnienia Komisji do nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych na podstawie art. 17, 26 i 33 podlegają terminowi przedawnienia wynoszącemu trzy lata, rozpoczynającemu bieg w dniu, w którym miało miejsce naruszenie, o którym mowa w art. 17, 26 lub 33. W przypadku ciągłych lub powtarzających się naruszeń bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się w dniu zaprzestania naruszenia. Działanie podjęte przez Komisję w odniesieniu do naruszenia, o którym mowa w art. 17, 26 lub 33, powoduje przerwanie biegu terminu przedawnienia w odniesieniu do nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych. Po każdej przerwie trzyletni termin przedawnienia zaczyna biec od nowa.

3. Uprawnienia Komisji do egzekwowania decyzji nakładających grzywny lub okresowe kary pieniężne na podstawie art. 17, 26 i 33 podlegają terminowi przedawnienia wynoszącemu pięć lat, rozpoczynającemu bieg w dniu, w którym została przyjęta decyzja Komisji nakładająca grzywny lub okresowe kary pieniężne. Wszelkie działania podjęte przez Komisję lub państwo członkowskie działające na wniosek Komisji, mające na celu wyegzekwowanie zapłaty grzywny lub okresowej kary pieniężnej, przerywają bieg terminu przedawnienia. Po każdej przerwie pięcioletni termin przedawnienia zaczyna biec od nowa.

4. Termin przedawnienia upływa najpóźniej w dniu, w którym upłynął okres dwukrotnie dłuższy od okresu przedawnienia, jeżeli Komisja nie przyjęła:

5. Termin przedawnienia zostaje zawieszony na okres, w którym decyzja Komisji jest przedmiotem postępowania toczącego się przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Artykuł 39

Przeciwdziałanie ryzyku obejścia wymogów

1. Przedsiębiorstwo nie może realizować operacji finansowych ani umów w celu obejścia wymogów dotyczących zgłaszania określonych w art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 29 ust. 1, 5 i 8.

2. Jeżeli Komisja podejrzewa, że przedsiębiorstwo stosowało lub stosuje praktykę, o której mowa w ust. 1, może zażądać od tego przedsiębiorstwa przekazania informacji, które Komisja uważa za konieczne w celu ustalenia, czy przedsiębiorstwo to stosowało lub stosuje praktyki, o których mowa w ust. 1, i może wszcząć przegląd na podstawie art. 21 ust. 4 lub art. 30 ust. 4.

Artykuł 40

Publikacja decyzji

1. Komisja podaje do wiadomości publicznej skrócone zawiadomienie o decyzjach przyjętych na podstawie art. 10 ust. 3 lit. a), umożliwiając wyrażenie opinii osobie fizycznej lub prawnej, państwom członkowskim lub państwu trzeciemu, które przyznało subsydium zagraniczne.

2. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej decyzje przyjęte na podstawie art. 11 ust. 2, 3 i 4, art. 25 ust. 3 i 6 oraz art. 31 ust. 1, 2 i 3.

3. Podczas podawania do wiadomości publicznej skróconych zawiadomień i decyzji Komisja należycie uwzględnia uzasadnione interesy przedsiębiorstw w odniesieniu do ochrony ich tajemnic przedsiębiorstwa i innych informacji poufnych.

Artykuł 41

Adresaci decyzji

1. Komisja niezwłocznie notyfikuje decyzję przedsiębiorstwu lub związkowi przedsiębiorstw, do których jest ona skierowana, i umożliwia temu przedsiębiorstwu lub związkowi przedsiębiorstw wskazanie Komisji, które informacje zawarte w decyzji są jego zdaniem poufne.

2. Komisja informuje daną instytucję zamawiającą lub dany podmiot zamawiający o decyzji przyjętej na podstawie art. 31 ust. 1 i 3 skierowanej do wykonawcy uczestniczącego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.

3. Decyzje podjęte na podstawie art. 29 ust. 4 i art. 31 ust. 2 skierowane są do danej instytucji zamawiającej lub danego podmiotu zamawiającego. Komisja przekazuje wykonawcy, który został objęty zakazem udzielenia zamówienia, egzemplarz tej decyzji.

Artykuł 42

Ujawnianie informacji oraz prawo do obrony

1. Przed przyjęciem decyzji na podstawie art. 11, 12, 17, 18, art. 25 ust. 3, art. 26, 31 lub 33 Komisja umożliwia przedsiębiorstwu objętemu postępowaniem przekazanie uwag dotyczących uzasadnienia, na którego podstawie Komisja planuje przyjąć decyzję.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, decyzja na podstawie art. 12 może zostać przyjęta tymczasowo, a przedsiębiorstwu objętemu postępowaniem nie umożliwia się wcześniejszego przekazania uwag, pod warunkiem że Komisja umożliwi mu to jak najszybciej po przyjęciu swojej decyzji.

3. Podstawą decyzji przyjętej przez Komisję może być wyłącznie uzasadnienie, w odniesieniu do którego dane przedsiębiorstwa miały możliwość przekazania uwag.

4. Aby skorzystać ze swojego prawa na podstawie ust. 1, przedsiębiorstwo objęte postępowaniem jest uprawnione do dostępu do dokumentacji Komisji. Prawo dostępu do dokumentacji nie obejmuje informacji poufnych, dokumentów wewnętrznych Komisji ani państw członkowskich, w szczególności korespondencji między Komisją a państwami członkowskimi.

Prawo dostępu do dokumentacji jest ograniczone uzasadnionym interesem przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw w odniesieniu do ochrony ich tajemnic przedsiębiorstwa i innych informacji poufnych. Komisja może zwrócić się do przedsiębiorstwa objętego postępowaniem oraz przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw, które przekazały informacje Komisji, o porozumienie się w sprawie warunków ujawniania informacji. W przypadku braku porozumienia między przedsiębiorstwami lub związkami przedsiębiorstw co do tych warunków Komisja jest uprawniona do określenia warunków ujawniania informacji.

Żaden przepis niniejszego ustępu nie uniemożliwia Komisji wykorzystania i ujawnienia w niezbędnym zakresie informacji wykazującej istnienie subsydium zagranicznego zakłócającego rynek wewnętrzny.

Artykuł 43

Tajemnica zawodowa i poufność

1. Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, do których je uzyskano, chyba że przekazujący informacje uzgodni inaczej.

2. Państwa członkowskie oraz Komisja, ich urzędnicy i inne osoby pracujące pod ich nadzorem zapewniają ochronę informacji poufnych uzyskanych podczas stosowania niniejszego rozporządzenia zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami. W tym celu nie ujawniają one informacji objętych obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

3. Ust. 1 i 2 nie stanowią przeszkody dla publikacji statystyk i sprawozdań, które nie zawierają informacji umożliwiających identyfikację poszczególnych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.

4. Ujawnianie informacji przekazanych na podstawie niniejszego rozporządzenia odbywa się bez uszczerbku dla ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państw członkowskich.

ROZDZIAŁ 6

STOSUNEK DO INNYCH INSTRUMENTÓW PRAWNYCH

Artykuł 44

Stosunek do innych instrumentów prawnych

1. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 101, 102, 106, 107 i 108 TFUE, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (23) i rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004.

2. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 (24).

3. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia (UE) 2019/452.

4. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1031 (25).

5. Niniejsze rozporządzenie jest nadrzędne wobec rozporządzenia (UE) 2016/1035 do czasu, w którym to ostatnie rozporządzenie zacznie mieć zastosowanie, zgodnie z jego art. 18. Jeżeli po tej dacie subsydium zagraniczne objęte jest zakresem stosowania zarówno rozporządzenia (UE) 2016/1035, jak i niniejszego rozporządzenia, nadrzędne jest rozporządzenie (UE) 2016/1035. Przepisy niniejszego rozporządzenia mające zastosowanie do zamówień publicznych i koncentracji są jednak nadrzędne wobec rozporządzenia (UE) 2016/1035.

6. Niniejsze rozporządzenie jest nadrzędne wobec rozporządzenia (EWG) nr 4057/86.

7. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia Rady (UE) 2019/712. Koncentracje określone w art. 20 niniejszego rozporządzenia, dotyczące przewoźników lotniczych, podlegają przepisom rozdziału 3 niniejszego rozporządzenia. Postępowania o udzielenie zamówienia dotyczące przewoźników lotniczych, podlegają przepisom rozdziału 4 niniejszego rozporządzenia.

8. Niniejsze rozporządzenie interpretuje się spójnie z dyrektywami 2009/81/WE, 2014/23/UE, 2014/24/UE i 2014/25/UE i dyrektywami Rady 89/665/EWG (26) i 92/13/EWG (27).

9. Niniejsze rozporządzenie nie stanowi przeszkody w korzystaniu przez Unię z jej praw ani w wywiązywaniu się przez Unię z jej zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych. Nie przeprowadza się postępowania na podstawie niniejszego rozporządzenia ani nie nakłada się ani nie podtrzymuje środków, jeżeli takie postępowanie lub środki byłyby sprzeczne ze zobowiązaniami Unii wynikającymi z zawartej przez nią odpowiedniej umowy międzynarodowej. W szczególności nie podejmuje się działań na podstawie niniejszego rozporządzenia, które oznaczałyby konkretne działanie przeciwko subsydium w rozumieniu art. 32.1 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, przyznanemu przez państwo trzecie będące członkiem Światowej Organizacji Handlu.

ROZDZIAŁ 7

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 45

Kontrola ze strony Trybunału Sprawiedliwości

Zgodnie z art. 261 TFUE Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma nieograniczone prawo orzekania w zakresie kontroli decyzji, w drodze których Komisja nałożyła grzywny lub okresowe kary pieniężne. Może on uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną grzywnę lub okresową karę pieniężną.

Artykuł 46

Wytyczne

1. Najpóźniej 12 stycznia 2026 r. Komisja publikuje, a następnie regularnie aktualizuje wytyczne dotyczące:

2. Przed wydaniem wytycznych, o których mowa w ust. 1, Komisja prowadzi stosowne konsultacje z zainteresowanymi stronami i państwami członkowskimi. Podstawą wytycznych jest doświadczenie zdobyte w trakcie wdrażania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 47

Akty wykonawcze

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych w odniesieniu do:

2. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

3. Przed przyjęciem środków na podstawie ust. 1 Komisja podaje do wiadomości publicznej ich projekt i zwraca się o zgłaszanie uwag w podanym przez siebie terminie. Termin ten jest określony przez Komisję i nie może być krótszy niż cztery tygodnie.

4. Pierwsze akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, są przyjmowane do 12 lipca 2023 r.

Artykuł 48

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 49

Akty delegowane

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu zmiany, w razie konieczności, progu powodującego obowiązek zgłoszenia koncentracji określonego w art. 20 ust. 3 lit. a) polegającej na zwiększeniu lub zmniejszeniu tego progu o maksymalnie 20 %, po tym jak Komisja:

2. Do celów oceny konieczności zmiany, na podstawie ust. 1, progu powodującego obowiązek zgłoszenia Komisja przeprowadza ocenę progu obejmującą określony okres, który nie może być krótszy niż dwa lata, w szczególności na podstawie poniższych obiektywnych kryteriów:

3. Podniesienie progów, o których mowa w art. 20 ust. 3 lit. a), jest możliwe, gdy ocena, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, wykazała, że:

4. Obniżenie progów, o których mowa w art. 20 ust. 3 lit. a), jest możliwa, gdy ocena, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, wykazała, że:

5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu zmiany, w razie konieczności, progów powodujących obowiązek zgłoszenia określonych w art. 28 ust. 1 lit. a) i art. 28 ust. 2 w odniesieniu do zamówień publicznych, polegającej na zwiększeniu lub zmniejszeniu ich o maksymalnie 20 %, po tym jak Komisja:

6. W celu oceny konieczności zmiany, na podstawie ust. 5, progu powodującego obowiązek zgłoszenia Komisja przeprowadza ocenę progu dotyczącą określonego okresu, który nie może być krótszy niż dwa lata, w szczególności na podstawie poniższych obiektywnych kryteriów:

7. Podniesienie progów powodujących obowiązek zgłoszenia jest możliwe, gdy ocena, o której mowa w ust. 6, wykazała, że:

8. Obniżenie progów jest możliwe, gdy ocena, o której mowa w ust. 6, wykazała, że:

9. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu skrócenia terminów na przeprowadzenie wstępnego przeglądu i postępowania szczegółowego określonych w art. 25 ust. 2 i 4 w odniesieniu do zgłoszonych koncentracji i w art. 30 ust. 2, 5 i 6 w odniesieniu do zagranicznych wkładów finansowych w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia. Komisja może przyjąć takie akty delegowane w celu skrócenia terminów określonych w art. 25 ust. 2 i 4 oraz w art. 30 ust. 2, 5 i 6, w przypadku, gdy z praktyki Komisji w stosowaniu niniejszego rozporządzenia wynika, że ocena może zostać przeprowadzona przez nią w krótszym czasie.

Artykuł 50

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 49 ust. 1 i 5, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 12 stycznia 2025 r.

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 49 ust. 9, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 12 stycznia 2025 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

4. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 49 ust. 1, 5 i 9, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

5. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

6. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

7. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 49 ust. 1, 5 i 9 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 51

Odrębne akty delegowane dla poszczególnych delegowanych uprawnień

Komisja przyjmuje odrębny akt delegowany w odniesieniu do każdego z uprawnień przekazanych jej na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 52

Sprawozdawczość i przegląd

1. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie roczne na temat stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia.

2. Najpóźniej 13 lipca 2026 r., a następnie co trzy lata, Komisja dokonuje przeglądu swojej praktyki w zakresie stosowania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do stosowania art. 4,5 6 i 9 oraz do progów powodujących obowiązek zgłoszenia określonych w art. 20 ust. 3, art. 28 ust. 1 i 2 i przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, załączając do niego, w przypadku gdy Komisja uzna to za stosowne, odpowiednie wnioski ustawodawcze. W kontekście tego przeglądu Komisja składa sprawozdanie na temat zmian w stosunkach międzynarodowych w odniesieniu do systemów kontroli subsydiów państw trzecich.

3. W przypadku gdy Komisja uzna za stosowne załączenie do sprawozdania odpowiednich wniosków ustawodawczych, wnioski te mogą zawierać:

Artykuł 53

Przepisy przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do subsydiów zagranicznych przyznanych w ciągu pięciu lat przed dniem 12 lipca 2023 r., w przypadku gdy takie subsydia zagraniczne zakłócają rynek wewnętrzny po dniu 12 lipca 2023 r.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejsze rozporządzenie stosuje się do zagranicznych wkładów finansowych przyznanych w ciągu trzech lat przed 12 lipca 2023 r., w przypadku gdy takie zagraniczne wkłady finansowe zostały przyznane przedsiębiorstwu zgłaszającemu koncentrację lub wkłady finansowe w kontekście postępowania o udzielenie zamówienia na podstawie niniejszego rozporządzenia.

3. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do koncentracji, w przypadku których została zawarta umowa, została ogłoszona oferta publiczna lub został przejęty pakiet kontrolny przed 12 lipca 2023 r.

4. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do zamówień publicznych udzielonych lub postępowań rozpoczętych przed 12 lipca 2023 r.

Artykuł 54

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 12 lipca 2023 r.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu art. 47 i 48 stosuje się od dnia 11 stycznia 2023 r., a art. 14 ust. 5, 6 i 7 stosuje się od dnia 12 January 2024 r.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu art. 21 i 29 stosuje się od dnia 12 października 2023 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 14 grudnia 2022 r.