Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2022-07-01
Wersja aktualna od 2022-07-01
obowiązujący
Alerty
Umowa między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka Zmieniająca umowę między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka w sprawie ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych obywatelom Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej
UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”,
z jednej strony,
oraz
REPUBLIKA ZIELONEGO PRZYLĄDKA,
z drugiej strony,
zwane dalej łącznie „Stronami”,
PRZYPOMINAJĄC Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu 23 czerwca 2000 r. (1), zmienioną w dniu 25 czerwca 2005 r. i 22 czerwca 2010 r., jak również szczególne partnerstwo pomiędzy Unią a Republiką Zielonego Przylądka, zatwierdzone przez Radę Unii Europejskiej w dniu 20 listopada 2007 r.,
UWZGLĘDNIAJĄC Wspólną deklarację z dnia 5 czerwca 2008 r. w sprawie partnerstwa na rzecz mobilności pomiędzy Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka, zgodnie z którą Strony dążą do rozwijania dialogu w sprawach dotyczących wiz krótkoterminowych w celu ułatwienia mobilności niektórych kategorii osób,
UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka w sprawie ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych obywatelom Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej (2), zwaną dalej „Umową”, która weszła w życie w dniu 1 grudnia 2014 r.,
UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka o readmisji osób przebywających nielegalnie (3), która weszła w życie w dniu 1 grudnia 2014 r.,
MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z prawodawstwem Republiki Zielonego Przylądka, od dnia 2 stycznia 2019 r. obywatele Unii są zwolnieni z obowiązku wizowego w przypadku podróży do Republiki Zielonego Przylądka na okres nieprzekraczający 30 dni,
UZNAJĄC, że w razie ponownego wprowadzenia przez Republikę Zielonego Przylądka obowiązku wizowego dla obywateli lub niektórych kategorii obywateli Unii w przypadku planowanych pobytów nie dłuższych niż 30 dni, w stosunku do zainteresowanych obywateli Unii stosuje się automatycznie - na zasadzie wzajemności - co najmniej takie same ułatwienia przewidziane w niniejszej Umowie w stosunku do obywateli Republiki Zielonego Przylądka,
UWZGLĘDNIAJĄC wejście w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1155 (4),
PRAGNĄC ułatwiać kontakty między ludźmi, będące ważnym warunkiem stałego rozwoju związków gospodarczych, humanitarnych, kulturalnych, naukowych i innych, poprzez wprowadzenie - na zasadzie wzajemności - ułatwień w wydawaniu wiz obywatelom Unii Europejskiej i Republiki Zielonego Przylądka,
UZNAJĄC, że nie powinno to prowadzić do nielegalnej migracji oraz przykładając szczególną wagę do kwestii bezpieczeństwa i readmisji,
BIORĄC POD UWAGĘ Protokół w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz potwierdzając, że postanowienia niniejszej Umowy nie mają zastosowania do Irlandii,
BIORĄC POD UWAGĘ Protokół w sprawie stanowiska Danii, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz potwierdzając, że postanowienia niniejszej Umowy nie mają zastosowania do Królestwa Danii,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
W Umowie wprowadza się następujące zmiany:
1) | tytuł otrzymuje brzmienie: „UMOWA MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A REPUBLIKĄ ZIELONEGO PRZYLĄDKA W SPRAWIE UŁATWIEŃ W WYDAWANIU WIZ KRÓTKOTERMINOWYCH”; |
2) | w całym tekście umowy odniesienia do Cape Verde zastępuje się odniesieniami do Cabo Verde (nie dotyczy wersji polskiej); |
3) | art. 2 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 Postanowienia ogólne 1. Ułatwienia w wydawaniu wiz określone w niniejszej Umowie mają zastosowanie do obywateli Unii i obywateli Republiki Zielonego Przylądka, o ile nie są oni zwolnieni z obowiązku wizowego na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Unii lub jej państw członkowskich, przepisów ustawowych i wykonawczych Republiki Zielonego Przylądka, postanowień niniejszej Umowy lub innych umów międzynarodowych. 2. W razie ponownego wprowadzenia przez Republikę Zielonego Przylądka obowiązku wizowego dla obywateli Unii lub niektórych ich kategorii w przypadku planowanych pobytów nie dłuższych niż 30 dni w stosunku do zainteresowanych obywateli Unii stosuje się automatycznie - na zasadzie wzajemności - co najmniej takie same ułatwienia przewidziane w niniejszej Umowie w stosunku do obywateli Republiki Zielonego Przylądka. 3. W przypadku planowanych pobytów dłuższych niż 30 dni, ale nieprzekraczających 90 dni, w stosunku do zainteresowanych obywateli Unii stosuje się co najmniej takie same ułatwienia przewidziane w stosunku do obywateli Republiki Zielonego Przylądka w niniejszej Umowie. 4. Do spraw nieobjętych niniejszą Umową stosuje się prawo krajowe Republiki Zielonego Przylądka oraz prawo krajowe państw członkowskich lub prawo Unii.”; |
4) | w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) | art. 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Wydawanie wiz wielokrotnego wjazdu 1. Misje dyplomatyczne oraz urzędy konsularne państw członkowskich wydają pięcioletnie wizy wielokrotnego wjazdu następującym kategoriom obywateli Republiki Zielonego Przylądka:
Jeśli jednak konieczność częstego lub regularnego odbywania podróży jest wyraźnie ograniczona do krótszego okresu, ważność wizy wielokrotnego wjazdu ogranicza się do tego okresu, w szczególności, gdy krótszy niż pięć lat jest:
2. Nie naruszając postanowień ust. 1, misje dyplomatyczne oraz urzędy konsularne państw członkowskich wydają innym osobom ubiegającym się o wizę wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności:
3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2, w indywidualnych przypadkach można skrócić okres ważności wizy w razie uzasadnionych wątpliwości dotyczących spełnienia warunków wjazdu przez cały okres ważności lub gdy ważność wizy przekraczałby okres ważności dokumentu podróży osoby ubiegającej się o wizę. 4. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą przebywać na terytorium państw członkowskich dłużej niż 90 dni łącznie w każdym 180-dniowym okresie.”; |
6) | art. 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Opłaty wizowe i opłaty za usługę 1. Opłata za rozpatrzenie wniosku wizowego wynosi 75 % kwoty pobieranej zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym. Powyższa wartość może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12 ust. 4. 2. Nie naruszając postanowień ust. 1, państwa członkowskie nie pobierają opłaty wizowej od następujących kategorii osób:
3. Nie naruszając postanowień ust. 2 lit. f), w przypadku dzieci w wieku co najmniej 12 lat, ale poniżej 18 lat, pobiera się 50 % opłaty mającej zastosowanie na mocy ust. 1. 4. Jeżeli państwa członkowskie współpracują z usługodawcą zewnętrznym, może zostać pobrana opłata za usługę. Opłata za usługę musi być proporcjonalna do kosztów ponoszonych przez usługodawcę zewnętrznego z tytułu wykonywania zadań i nie może przekraczać 30 EUR.”; |
7) | dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 5a Dowody w postaci dokumentów 1. W przypadku następujących kategorii obywateli Republiki Zielonego Przylądka do zweryfikowania celu podróży wystarczające są następujące dokumenty:
2. Do celów niniejszego artykułu pisemne zaproszenie lub odpowiednie dokumenty urzędowe muszą zawierać następujące informacje:
3. Osoby ubiegające się o wizę, które uzyskały i zgodnie z prawem wykorzystały w ciągu ostatnich 30 miesięcy wizę wielokrotnego wjazdu ważną przez co najmniej rok, są co do zasady zwolnione z obowiązku przedstawienia dokumentów potwierdzających zakwaterowanie lub dowodu posiadania wystarczających środków na pokrycie kosztów zakwaterowania.”; |
8) | art. 8 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 8 Paszporty dyplomatyczne i służbowe 1. Obywatele Republiki Zielonego Przylądka, którzy posiadają ważny paszport dyplomatyczny lub służbowy wydany przez Republikę Zielonego Przylądka, mogą wjechać na terytorium państw członkowskich, opuścić to terytorium lub przejechać przez nie bez wizy. 2. Obywatele Unii, którzy posiadają ważny paszport dyplomatyczny lub służbowy wydany przez jedno z państw członkowskich oraz posiadacze ważnego unijnego dokumentu laissez-passer, mogą wjechać na terytorium Republiki Zielonego Przylądka, opuścić to terytorium lub przejechać przez nie bez wizy. 3. Obywatele, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, mogą pozostać na terytorium odpowiednio państw członkowskich lub Republiki Zielonego Przylądka przez okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.”; |
9) | art. 10 ust. 1. otrzymuje brzmienie: „1. Strony powołują Wspólny Komitet ds. zarządzania Umową (zwany dalej »komitetem«), w skład którego wchodzą przedstawiciele Unii i Republiki Zielonego Przylądka.”; |
10) | art. 11 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 11 Niniejsza Umowa w kontekście umów zawartych między państwami członkowskimi a Republiką Zielonego Przylądka Od momentu wejścia w życie niniejsza Umowa staje się nadrzędna wobec postanowień umów lub ustaleń dwustronnych lub wielostronnych zawartych między państwami członkowskimi a Republiką Zielonego Przylądka w zakresie, w jakim postanowienia tych umów i ustaleń mogą wpływać na zakres niniejszej Umowy lub go zmieniać.”; |
11) | art. 12 ust. 5. otrzymuje brzmienie: „5. Każda ze Stron może zawiesić, całkowicie lub częściowo, stosowanie niniejszej Umowy. Drugą Stronę należy zawiadomić o decyzji w sprawie zawieszenia nie później niż 48 godzin przed jej wejściem w życie. Strona, która zawiesiła stosowanie niniejszej Umowy, bezzwłocznie zawiadamia o tym drugą Stronę z chwilą ustania powodów zawieszenia.”; |
12) | akapit drugi Protokołu do Umowy dotyczącego państw członkowskich, które nie w pełni stosują dorobek Schengen, otrzymuje brzmienie: „Zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 565/2014/UE (*) wprowadzono środki harmonizujące mające na celu uproszczenie przejazdu tranzytem lub pobytów krótkoterminowych posiadaczy wiz Schengen i dokumentów pobytowych Schengen przez terytorium lub na terytorium państw członkowskich, które jeszcze nie w pełni stosują dorobek Schengen. Decyzja nr 565/2014/UE upoważnia jednostronnie Bułgarię, Chorwację, Cypr i Rumunię do uznawania następujących dokumentów za równorzędne z ich wizami krajowymi, nie tylko na przejazd tranzytem przez ich terytorium, ale również na planowane pobyty nieprzekraczające 90 dni w każdym okresie 180-dniowym:
(*) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 565/2014/UE z dnia 15 maja 2014 r. wprowadzająca uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu przez Bułgarię, Chorwację, Cypr i Rumunię niektórych dokumentów za równorzędne z ich wizami krajowymi na przejazd tranzytem przez ich terytorium lub planowany pobyt na ich terytorium nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym oraz uchylająca decyzje nr 895/2006/WE i nr 582/2008/WE (Dz.U. L 157 z 27.5.2014, s. 23)." (**) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1).”." |
Artykuł 2
1. Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu, zgodnie z procedurami wewnętrznymi Stron; Strony dokonują wzajemnej notyfikacji o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.
2. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym Strony dokonają ostatniej notyfikacji, o której mowa w ust. 1.
Artykuł 3
Niniejszą Umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, rumuńskim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest tak samo autentyczny.
Съставено в Брюксел на осемнадесети март две хиляди двадесет и първа година.
Hecho en Bruselas, el dieciocho de marzo de dos mil veintiuno.
V Bruselu dne osmnáctého března dva tisíce dvacet jedna.
Udfærdiget i Bruxelles den attende marts to tusind og enogtyve.
Geschehen zu Brüssel am achtzehnten März zweitausendeinundzwanzig.
Kahe tuhande kahekümne esimese aasta märtsikuu kaheksateistkümnendal päeval Brüsselis.
Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα οκτώ Μαρτίου δύο χιλιάδες είκοσι ένα.
Done at Brussels on the eighteenth day of March in the year two thousand and twenty one.
Fait à Bruxelles, le dix-huit mars deux mille vingt et un.
Sastavljeno u Bruxellesu osamnaestog ožujka godine dvije tisuće dvadeset prve.
Fatto a Bruxelles, addì diciotto marzo duemilaventuno.
Briselē, divi tūkstoši divdesmit pirmā gada astoņpadsmitajā martā.
Priimta du tūkstančiai dvidešimt pirmų metų kovo aštuonioliktą dieną Briuselyje.
Kelt Brüsszelben, a kétezer-huszonegyedik év március havának tizennyolcadik napján.
Magħmul fi Brussell, fit-tmintax-il jum ta' Marzu fis-sena elfejn u wieħed u għoxrin.
Gedaan te Brussel, achttien maart tweeduizend eenentwintig.
Sporządzono w Brukseli dnia osiemnastego marca roku dwa tysiące dwudziestego pierwszego.
Feito em Bruxelas, em dezoito de março de dois mil e vinte e um.
Întocmit la Bruxelles la optsprezece martie două mii douăzeci și unu.
V Bruseli osemnásteho marca dvetisícdvadsaťjeden.
V Bruslju, dne osemnajstega marca leta dva tisoč enaindvajset.
Tehty Brysselissä kahdeksantenatoista päivänä maaliskuuta vuonna kaksituhattakaksikymmentäyksi.
Som skedde i Bryssel den artonde mars år tjugohundratjugoett.
(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.
(2) Dz.U. L 282 z 24.10.2013, s. 3.
(3) Dz.U. L 282 z 24.10.2013, s. 15.
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1155 z dnia 20 czerwca 2019 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 810/2009 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 188 z 12.7.2019, s. 25).
Strony przyjmują następujące wspólne deklaracje, które załącza się do Umowy:
WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ZASAD PRZYZNAWANIA OBYWATELOM UNII WIZ REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA NA POBYT DŁUŻSZY NIŻ 30 DNI I NIEPRZEKRACZAJĄCY 90 DNI
Zgodnie z prawodawstwem Republiki Zielonego Przylądka obywatele Unii są zwolnieni z obowiązku wizowego w przypadku wjazdów i pobytów na terytorium Republiki Zielonego Przylądka nieprzekraczających 30 dni. W przypadku planowanych pobytów dłuższych niż 30 dni obywatele ci są zobowiązani do uzyskania zezwolenia od władz Republiki Zielonego Przylądka. Zgodnie z ustawą Republiki Zielonego Przylądka nr 66/VIII/2014 z późniejszymi zmianami obywatele Unii mogą ubiegać się o wizę ważną przez okres maksymalnie 90 dni i uzyskać ją w urzędach konsularnych Republiki Zielonego Przylądka lub mogą ubiegać się o przedłużenie swojego pobytu u właściwych organów na terytorium Republiki Zielonego Przylądka.
Na mocy art. 2 ust. 3 Umowy w przypadku planowanych pobytów dłuższych niż 30 dni, ale nieprzekraczających 90 dni, w stosunku do zainteresowanych obywateli Unii stosuje się co najmniej takie same ułatwienia przewidziane w stosunku do obywateli Republiki Zielonego Przylądka.
Strony uznają, że Wspólny Komitet utworzony na podstawie art. 10 będzie monitorował wykonywanie tego postanowienia.
WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 12 UST. 5 UMOWY DOTYCZĄCA POWODÓW ZAWIESZENIA STOSOWANIA UMOWY
Każda ze Stron może zawiesić, całkowicie lub częściowo, stosowanie Umowy, a w szczególności może zawiesić stosowanie art. 8, ze względów takich jak porządek publiczny, ochrona bezpieczeństwa narodowego lub zdrowia publicznego, brak współpracy w zakresie readmisji lub kwestie praw człowieka i demokracji. Zawieszenia takiego dokonuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 12 ust. 5.
Jeżeli stosowanie wszystkich lub niektórych postanowień Umowy zostaje zawieszone, Strony rozpoczynają konsultacje na forum komitetu powołanego na mocy art. 10, celem rozwiązania problemów, które doprowadziły do zawieszenia.
Niniejsza Wspólna deklaracja zastępuje Wspólną deklarację w sprawie art. 8 umowy dotyczącą paszportów dyplomatycznych i służbowych.
WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WSPÓŁPRACY W ZAKRESIE DOKUMENTÓW PODRÓŻY
Strony są zgodne, że Wspólny Komitet ustanowiony na mocy art. 10 ocenia, w ramach kontroli wykonywania Umowy, wpływ poziomu zabezpieczeń odpowiednich dokumentów podróży na funkcjonowanie Umowy. W tym celu Strony postanawiają regularnie informować się nawzajem o:
- | środkach podejmowanych, aby zapobiegać mnożeniu dokumentów podróży; |
- | środkach podejmowanych, aby rozwijać techniczne aspekty zabezpieczeń dokumentów podróży; oraz |
- | środkach podejmowanych w odniesieniu do procesu personalizacji wydawania dokumentów podróży. |
Obie Strony deklarują w pierwszym rzędzie gotowość zapewnienia wysokiego poziomu zabezpieczeń paszportów dyplomatycznych i służbowych, w szczególności poprzez zastosowanie identyfikatorów biometrycznych. Unia dokona tego zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2252/2004 (1). Republika Zielonego Przylądka dokona tego zgodnie z dekretem z mocą ustawy nr 21/2014 z dnia 17 marca 2014 r. ustanawiającym specyfikacje techniczne, warunki dotyczące zabezpieczeń i wydawania paszportów biometrycznych przez Republikę Zielonego Przylądka.
Niniejsza Wspólna deklaracja zastępuje Wspólną deklarację w sprawie współpracy w zakresie dokumentów podróży.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez Państwa Członkowskie (Dz.U. L 385 z 29.12.2004, s. 1).