Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2018-12-24 do 2025-01-01
Wersja aktualna od 2018-12-24 do 2025-01-01
obowiązujący
Alerty
DYREKTYWA RADY (UE) 2015/652
z dnia 20 kwietnia 2015 r.
ustanawiająca metody obliczania i wymogi w zakresie sprawozdawczości zgodnie z dyrektywą 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2018 r., Nr 328, poz. 1) Pokaż wszystkie zmiany
Alerty
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 93/12/EWG (1), w szczególności jej art. 7a ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Przy zastosowaniu metody obliczania emisji gazów cieplarnianych pochodzących z paliw i z innej energii ze źródeł niebiologicznych, która ma być określona zgodnie z art. 7a ust. 5 dyrektywy 98/70/WE, sprawozdawczość powinna być wystarczająco dokładna, aby Komisja mogła dokonać krytycznej oceny wywiązywania się przez dostawców z ich obowiązków określonych w art. 7a ust. 2 tej dyrektywy. Metoda obliczania powinna zapewniać dokładność, uwzględniając przy tym złożoność powiązanych wymogów administracyjnych. Jednocześnie powinna ona zachęcać dostawców do redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych dostarczanego przez nich paliwa. Wpływ metody obliczania na rafinerie w Unii wymaga również starannego rozważenia. Metoda obliczania powinna zatem opierać się na średnich wartościach intensywności emisji gazów cieplarnianych stanowiących średnią wartość w danym sektorze, która jest typowa dla określonego paliwa. Zaletą takiego podejścia byłoby zmniejszenie obciążenia administracyjnego dla dostawców i państw członkowskich. Na tym etapie zastosowanie proponowanej metody obliczania nie powinno wymagać rozróżnienia intensywności emisji gazów cieplarnianych z paliwa w zależności od źródła surowca, gdyż miałoby to wpływ na bieżące inwestycje w niektórych rafineriach w Unii.
(2) W kontekście art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE należy w jak największym stopniu zminimalizować wymogi w zakresie sprawozdawczości w odniesieniu do dostawców będących małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MSP) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE (2). Podobnie nie należy wymagać od importerów benzyny i oleju napędowego, które są rafinowane poza Unią, dostarczania szczegółowych informacji dotyczących źródeł ropy naftowej stosowanej do produkcji tych paliw, gdyż informacje takie mogą być niedostępne lub trudne do zdobycia.
(3) W celu zachęcania do dalszej redukcji emisji gazów cieplarnianych należy włączyć do obliczenia emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w odniesieniu do danego dostawcy zgłoszone ograniczenia pochodzące z redukcji emisji w segmencie wydobywczym, w tym ze spalania na pochodniach i uwalniania gazów do atmosfery. Aby ułatwić dostawcom zgłaszanie redukcji emisji w segmencie wydobywczym, należy zezwolić na stosowanie różnych systemów emisji do obliczania i certyfikacji redukcji emisji. Kwalifikowalne powinny być wyłącznie te projekty redukcji emisji w segmencie wydobywczym, które rozpoczynają się po dniu ustanowienia podstawowej normy dla paliw, określonym w art. 7a ust. 5 lit. b) dyrektywy 98/70/WE, tj. po dniu 1 stycznia 2011 r.
(4) Średnie ważone wartości standardowych emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do ropy naftowej wykorzystywanej w Unii zapewniają prostą metodę obliczania, dzięki której dostawcy mogą określić zawartość gazów cieplarnianych w dostarczanym przez nich paliwie.
(5) Szacowanie i zatwierdzanie redukcji emisji w segmencie wydobywczym powinno odbywać zgodnie z zasadami i normami określonymi w normach międzynarodowych, w szczególności ISO 14064, ISO 14065 oraz ISO 14066.
(6) Ponadto należy ułatwiać wdrożenie przez państwa członkowskie prawodawstwa dotyczącego redukcji emisji w segmencie wydobywczym, w tym ze spalania na pochodniach i uwalniania gazów do atmosfery. W tym celu należy pod auspicjami Komisji przygotować nieustawodawcze wskazówki dotyczące podejść do kwantyfikacji, weryfikacji, walidacji, monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do takich redukcji emisji w segmencie wydobywczym (w tym redukcji przy spalaniu na pochodniach i uwalnianiu gazów do atmosfery) przed końcem okresu transpozycji przewidzianego w art. 7 niniejszej dyrektywy.
(7) W art. 7a ust. 5 lit. b) dyrektywy 98/70/WE wymaga się ustanowienia metodologii służącej określeniu podstawowej normy dla paliw w oparciu o emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia w przeliczeniu na jednostkę energii z paliw kopalnych w 2010 r. Podstawowa norma dla paliw powinna opierać się na ilości wykorzystywanego oleju napędowego, benzyny, oleju napędowego przeznaczonego do stosowania w maszynach jezdnych nieporuszających się po drogach, gazu płynnego (LPG) i sprężonego gazu ziemnego (CNG) przy zastosowaniu danych zgłoszonych oficjalnie przez państwa członkowskie do celów Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) w 2010 r. Podstawowa norma dla paliw nie powinna być odpowiednikiem kopalnym stosowanym do obliczania ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z biopaliw, który powinien pozostać taki, jak określono w załączniku IV do dyrektywy 98/70/WE.
(8) W związku z tym, że skład stosownej mieszanki paliw kopalnych zmienia się corocznie w niewielkim stopniu, zagregowane odchylenie intensywności emisji gazów cieplarnianych z paliw kopalnych z roku na rok również będzie niewielkie. Podstawowa norma dla paliw powinna być zatem oparta na danych dotyczących średniego zużycia w Unii w 2010 r. zgłoszonych przez państwa członkowskie do celów UNFCCC.
(9) Podstawowa norma dla paliw powinna odzwierciedlać średnią intensywność emisji gazów cieplarnianych w segmencie wydobywczym oraz intensywność paliwa rafinerii o średniej złożoności dla paliw kopalnych. Podstawową normę dla paliw należy zatem obliczać z zastosowaniem odpowiednich średnich wartości standardowych dla paliw. Podstawowa norma dla paliw powinna pozostać niezmieniona przez okres do 2020 r. w celu zapewnienia dostawcom pewności regulacyjnej w odniesieniu do ich obowiązków w zakresie redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych z dostarczanych przez nich paliw.
(10) Art. 7a ust. 5 lit. d) dyrektywy 98/70/WE przewiduje przyjęcie metodologii obliczania wkładu elektrycznych pojazdów drogowych w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia. Zgodnie z tym artykułem taka metoda obliczania powinna być zgodna z art. 3 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE (3). W celu zapewnienia takiej zgodności ten sam współczynnik dostosowania należy zastosować w odniesieniu do wydajności mechanizmu napędowego.
(11) Energia elektryczna dostarczana do wykorzystania w pojazdach drogowych może być przedmiotem sprawozdawczości ze strony dostawców w ramach ich corocznych sprawozdań przedkładanych państwom członkowskim, zgodnie z art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE. Aby ograniczyć koszty administracyjne, metoda obliczania stosowana do celów sprawozdawczości dostawcy powinna opierać się na danych szacunkowych, a nie na faktycznych pomiarach zużycia energii elektrycznej w elektrycznych pojazdach drogowych lub motocyklach.
(12) W przypadkach, w których przetwarzanie biopaliwa i paliwa kopalnego odbywa się podczas tego samego procesu, należy przyjąć szczegółowe podejście do szacowania ilości i intensywności emisji gazów cieplarnianych z biopaliw. Wymaga to szczególnej metody, gdyż uzyskana ilość biopaliwa nie jest mierzalna, na przykład podczas wspólnej hydrorafinacji olejów roślinnych z paliwem kopalnym. Art. 7d ust. 1 dyrektywy 98/70/WE stanowi, że emisje gazów cieplarnianych biopaliw w całym cyklu życia, do celów art. 7a i art. 7b ust. 2 tej dyrektywy, należy obliczać z zastosowaniem tej samej metody. W związku z tym certyfikacja emisji gazów cieplarnianych w ramach uznanych dobrowolnych systemów jest tak samo właściwa do celów art. 7a, jak i do celów art. 7b ust. 2 dyrektywy 98/70/WE.
(13) Wymóg sprawozdawczości dostawcy ustanowiony w art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE należy uzupełnić o zharmonizowany format i zharmonizowane definicje danych objętych sprawozdawczością. Harmonizacja definicji danych jest konieczna w celu właściwego przeprowadzania obliczeń intensywności emisji gazów cieplarnianych w powiązaniu z obowiązkami indywidualnego dostawcy w zakresie sprawozdawczości, gdyż dane te stanowią kluczowy wkład do metody obliczania zharmonizowanej zgodnie z art. 7a ust. 5 lit. a) dyrektywy 98/70/WE. Dane te obejmują dane identyfikacyjne dostawcy, ilość paliwa lub energii wprowadzoną do obrotu oraz rodzaj paliwa lub energii wprowadzony do obrotu.
(14) Wymóg sprawozdawczości dostawcy ustanowiony w art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE należy uzupełnić o zharmonizowane wymogi w zakresie sprawozdawczości, format sprawozdawczości oraz zharmonizowane definicje na użytek przedkładanych przez państwo członkowskie sprawozdań dotyczących poziomu emisji gazów cieplarnianych pochodzących z paliw wykorzystywanych w Unii. Wspominanie wymogi w zakresie sprawozdawczości umożliwią w szczególności aktualizację odpowiednika kopalnego opisanego w części C pkt 19 załącznika IV do dyrektywy 98/70/WE oraz części C pkt 19 załącznika V do dyrektywy 2009/28/WE, a także ułatwią sprawozdawczość wymaganą zgodnie z art. 8 ust. 3 i art. 9 ust. 2 dyrektywy 98/70/WE oraz dostosowanie metody obliczania do postępu technicznego i naukowego w celu zapewnienia osiągnięcia jej zamierzonego celu. Dane te powinny obejmować ilość paliwa lub energii wprowadzoną do obrotu oraz rodzaj paliwa lub energii, miejsce zakupu i pochodzenie paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu.
(15) Państwa członkowskie powinny zezwolić dostawcom na wypełnianie ich obowiązków w zakresie sprawozdawczości w oparciu o dane równoważne zbierane zgodnie z innymi przepisami Unii lub przepisami krajowymi w celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego, pod warunkiem że sprawozdawczość prowadzona jest zgodnie z wymogami określonymi w załączniku IV oraz z definicjami określonymi w załącznikach I i III.
(16) W celu ułatwienia sprawozdawczości grupom dostawców zgodnie z art. 7a ust. 4 dyrektywy 98/70/WE, art. 7a ust. 5 lit. c) tej dyrektywy pozwala na przyjęcie wszelkich koniecznych przepisów. Ułatwianie takiej sprawozdawczości jest pożądane w celu uniknięcia zakłócenia fizycznego przemieszczania paliw, ponieważ różni dostawcy wprowadzają do obrotu różne paliwa w różnych proporcjach i z tego powodu mogą być zmuszeni do angażowania różnych poziomów zasobów, aby osiągnąć cel redukcji emisji gazów cieplarnianych. Konieczne jest zatem zharmonizowanie definicji danych identyfikacyjnych dostawców, ilości paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu, rodzaju paliwa lub energii, miejsca zakupu i pochodzenia paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu. Ponadto, aby unikać podwójnego liczenia w przypadku wspólnej sprawozdawczości dostawców zgodnie z art. 7a ust. 4, należy zharmonizować wdrażanie w państwach członkowskich metody obliczania i sprawozdawczości, w tym sprawozdawczości dla Komisji, tak aby wymagane informacje pochodzące od grupy dostawców odnosiły się do konkretnego państwa członkowskiego.
(17) Zgodnie z art. 8 ust. 3 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie mają składać corocznie sprawozdanie zawierające krajowe dane o jakości paliwa za poprzedni rok kalendarzowy, sporządzone zgodnie z formatem określonym w decyzji Komisji 2002/159/WE (4). W celu uwzględnienia zmian wprowadzonych do dyrektywy 98/70/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE (5) i późniejszych dodatkowych obowiązków państw członkowskich w zakresie sprawozdawczości oraz mając na uwadze skuteczność i harmonizację, konieczne jest wyjaśnienie, które informacje powinny podlegać sprawozdawczości, a także przyjęcie formatu przedstawiania danych przez dostawców i państwa członkowskie.
(18) W dniu 23 lutego 2012 r. Komisja przedstawiła projekt środka komitetowi ustanowionemu dyrektywą 98/70/WE. Komitet nie był w stanie przyjąć opinii wymaganą większością kwalifikowaną. W związku z tym Komisja powinna przedstawić Radzie wniosek zgodnie z art. 5a ust. 4 decyzji Rady 1999/468/WE (6),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące metod obliczania i wymogów w zakresie sprawozdawczości zgodnie z dyrektywą 98/70/WE.
2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do paliw stosowanych do napędzania pojazdów drogowych, maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach (w tym statków żeglugi śródlądowej, gdy nie znajdują się na morzu), ciągników rolniczych i leśnych, rekreacyjnych jednostek pływających, gdy nie znajdują się na morzu, a także do energii elektrycznej przeznaczonej do stosowania w pojazdach drogowych.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej dyrektywy i w uzupełnieniu definicji zawartych już w dyrektywie 98/70/WE stosuje się następujące definicje:
1) „emisje w segmencie wydobywczym” oznaczają wszystkie emisje gazów cieplarnianych występujące przed wprowadzeniem surowca do rafinerii lub zakładu przetwórczego, w których wyprodukowano paliwo, jak określono w załączniku I;
2) „bitum naturalny” oznacza każde źródło surowca rafineryjnego:
a) którego gęstość mierzona w stopniach Amerykańskiego Instytutu Naftowego (API) wynosi 10 stopni lub mniej, gdy znajduje się w złożu w miejscu wydobycia, zgodnie z metodą badawczą Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań i Materiałów (ASTM) (7) D287;
b) którego roczna średnia lepkość w temperaturze złoża jest większa niż lepkość obliczona na podstawie równania: lepkość (wyrażona w centypuazach) = 518,98e-0,038T; gdzie T oznacza temperaturę wyrażoną w stopniach Celsjusza;
c) które wchodzi w zakres definicji piasków bitumicznych objętych kodem CN 2714, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (8); oraz
d) w przypadku którego wydobycie surowca odbywa się przy użyciu technik wydobycia górniczego lub termicznych metod intensyfikacji wydobycia, w których energia cieplna pochodzi głównie z innych źródeł niż samo źródło surowca;
3) „łupek naftowy” oznacza każde źródło surowca rafineryjnego znajdujące się w formacji skalnej, zawierające kerogen w formie stałej i wchodzące w zakres definicji łupków naftowych objętych kodem CN 2714, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87. Wydobycie surowca ze źródła odbywa się przy użyciu technik wydobycia górniczego lub termicznych metod intensyfikacji wydobycia;
4) „podstawowa norma dla paliw” oznacza podstawową normę dla paliw w oparciu o emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia w przeliczeniu na jednostkę energii z paliw kopalnych w 2010 r.;
5) „konwencjonalna ropa naftowa” oznacza każdy surowiec rafineryjny, którego gęstość mierzona w stopniach API wynosi powyżej 10 stopni, gdy znajduje się w złożu w miejscu wydobycia, zgodnie z metodą badawczą ASTM D287, i który nie wchodzi w zakres definicji odpowiadającej kodowi CN 2714, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87.
Artykuł 3
Metoda obliczania intensywności emisji gazów cieplarnianych dostarczanych paliw i energii innych niż biopaliwa oraz prowadzenia sprawozdawczości przez dostawców
1. Do celów art. 7a ust. 2 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie zapewniają stosowanie przez dostawców metody obliczania określonej w załączniku I do niniejszej dyrektywy w celu określenia intensywności emisji gazów cieplarnianych dostarczanych przez nich paliw.
2. Do celów art. 7a ust. 1 akapit drugi i art. 7a ust. 2 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie wymagają od dostawców przedstawiania w ich sprawozdaniach danych z zastosowaniem definicji i metody obliczania określonych w załączniku I do niniejszej dyrektywy. Dane przedkłada się corocznie przy zastosowaniu wzoru określonego w załączniku IV do niniejszej dyrektywy.
3. Do celów art. 7a ust. 4 dyrektywy 98/70/WE każde państwo członkowskie zapewnia, aby grupa dostawców, która chce być uznawana za jednego dostawcę, wypełniała w tym państwie członkowskim swoje obowiązki wynikające z art. 7a ust. 2.
4. W odniesieniu do dostawców będących MSP państwa członkowskie stosują uproszczoną metodę określoną w załączniku I do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 4
Obliczanie podstawowej normy dla paliw i redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych
Do celów weryfikacji przestrzegania przez dostawców ich obowiązków wynikających z art. 7a ust. 2 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie wymagają od dostawców porównywania osiągniętej przez nich redukcji emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia paliw i energii elektrycznej z podstawową normą dla paliw określoną w załączniku II do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 5
Sprawozdawczość państw członkowskich
1. [1] Co roku do dnia 31 grudnia państwa członkowskie przekazują Komisji dane za poprzedni rok kalendarzowy dotyczące zgodności z art. 7a dyrektywy 98/70/WE, określone w załączniku III do niniejszej dyrektywy.
2. W celu zgłaszania danych określonych w załączniku III do niniejszej dyrektywy państwa członkowskie stosują narzędzia ReportNet Europejskiej Agencji Środowiska udostępnione zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 (9). Państwa członkowskie przesyłają dane za pośrednictwem elektronicznego transferu danych do centralnej bazy danych zarządzanej przez Europejską Agencję Środowiska.
3. Dane dostarcza się corocznie przy użyciu wzoru określonego w załączniku IV. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o dacie przekazania oraz podają nazwę wyznaczonego do kontaktów właściwego organu odpowiedzialnego za weryfikację danych i ich przekazywanie do Komisji.
Artykuł 6
Sankcje
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach do dnia 21 kwietnia 2017 r. oraz niezwłocznie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach mających wpływ na te przepisy.
Artykuł 7
Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 21 kwietnia 2017 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
2. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
3. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 8
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 9
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 kwietnia 2015 r.
W imieniu Rady |
J. DUKLAVS |
Przewodniczący |
|
(1) Dz.U. L 350 z 28.12.1998, s. 58.
(2) Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. LI 24 z 20.5.2003, s. 36).
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16).
(4) Decyzja Komisji 2002/159/WE z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie wspólnego formatu dokumentów zawierających zestawienie krajowych danych dotyczących jakości paliwa (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 30).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999/32/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 88).
(6) Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23).
(7) American Society for Testing and Materials, http://www.astm.org/index.shtml
(8) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13).
Alerty
ZAŁĄCZNIK I
METODA OBLICZANIA INTENSYWNOŚCI EMISJI GAZÓW CIEPLARNIANYCH W CYKLU ŻYCIA PALIW I ENERGII ORAZ PROWADZENIA SPRAWOZDAWCZOŚCI W TYM ZAKRESIE PRZEZ DOSTAWCÓW [2]
ZAŁĄCZNIK II
OBLICZANIE PODSTAWOWEJ NORMY DLA PALIW DLA PALIW KOPALNYCH
Metoda obliczania
a) Podstawową normę dla paliw oblicza się w następujący sposób, w oparciu o średnie zużycie paliw kopalnych w Unii w postaci benzyny, oleju napędowego, gazu płynnego (LPG) i sprężonego gazu ziemnego (CNG):
gdzie:
„x” oznacza różne paliwa i energię objęte zakresem niniejszej dyrektywy, określone w poniższej tabeli;
„GHGix” oznacza intensywność emisji gazów cieplarnianych sprzedanej na rynku rocznej dostawy paliwa „x” lub energii objętych zakresem niniejszej dyrektywy wyrażoną w gCO2 /MJ. Stosuje się wartości dotyczące paliw kopalnych określone w załączniku I część 2 pkt 5;
„MJX” oznacza całkowitą dostarczoną energię przeliczoną w oparciu o ujęte w sprawozdaniu ilości paliwa „x” i wyrażoną w megadżulach.
b) Dane dotyczące zużycia
Dane dotyczące zużycia stosowane do obliczania wartości są następujące:
Paliwo | Zużycie energii (MJ) | Źródło |
Olej napędowy | 7 894 969 × 106 | Sprawozdawczość państw członkowskich do UNFCCC z 2010 r. |
Olej napędowy stosowany w pojazdach nieporuszających się po drogach | 240 763 × 106 | |
Benzyna | 3 844 356 × 106 | |
Gaz płynny (LPG) | 217 563 × 106 | |
Sprężony gaz ziemny | 51 037 × 106 |
Intensywność emisji gazów cieplarnianych
Podstawowa norma dla paliw w 2010 r. wynosi: 94,1 gCO2eq/MJ
Alerty
ZAŁĄCZNIK III
SPRAWOZDAWCZOŚĆ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH DO KOMISJI [3]
1. Państwa członkowskie składają sprawozdanie zawierające dane wymienione w pkt 3). Dane te muszą dotyczyć wszystkich paliw i całej energii wprowadzonych do obrotu w każdym z państw członkowskich. W przypadku mieszania różnych biopaliw z paliwami kopalnymi muszą zostać dostarczone dane dotyczące każdego biopaliwa.
2. Dane wymienione w pkt 3 mają być przekazywane oddzielnie w odniesieniu do paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu przez dostawców w danym państwie członkowskim (w tym przez dostawców prowadzących wspólną sprawozdawczość prowadzących działalność w jednym państwie członkowskim).
3. Państwa członkowskie w odniesieniu do każdego paliwa i każdej energii mają składać Komisji sprawozdanie obejmujące następujące dane zagregowane zgodnie z pkt 2 i określone w załączniku I:
a) rodzaj paliwa lub energii;
b) ilość paliwa lub energii elektrycznej;
c) intensywność emisji gazów cieplarnianych;
d) redukcja emisji w segmencie wydobywczym;
e) (skreślona);
f) (skreślona).
Alerty
ZAŁĄCZNIK IV
WZÓR DO CELÓW PRZEKAZYWANIA INFORMACJI DLA ZACHOWANIA SPÓJNOŚCI ZGŁOSZONYCH DANYCH [4]
Paliwo - pojedynczy dostawcy
Pozycja | Wspólna sprawozdawczość (TAK/NIE) | Państwo | Dostawca1 | Rodzaj paliwa 7 | Kod paliwa CN7 | Ilość2 | Średnia intensywność emisji gazów cieplarnianych | Redukcja emisji w segmencie wydobywczym5 | Redukcja wobec średniej z 2010 r. | |
w litrach | w jednostkach energii | |||||||||
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Kod CN | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | Surowiec | Kod CN | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | zrównoważony (TAK/ NIE) |
| |||
Składnik F.1 (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.1 (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
Składnik F.n (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.m (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
|
|
|
| |||||||
k |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Kod CN2 | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | Surowiec | Kod CN2 | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | zrównoważony (TAK/ NIE) |
| |||
Składnik F.1 (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.1 (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
Składnik F.n (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.m (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
|
|
|
|
Paliwo - dostawcy prowadzący wspólną sprawozdawczość
Pozycja | Wspólna sprawozdawczość (TAK/NIE) | Państwo | Dostawca1 | Rodzaj paliwa 7 | Kod paliwa CN7 | Ilość2 | Średnia intensywność emisji gazów cieplarnianych | Redukcja emisji w segmencie wydobywczym5 | Redukcja wobec średniej z 2010 r. | |
w litrach | w jednostkach energii | |||||||||
| TAK |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| TAK |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Razem |
|
|
|
|
| ||||
I |
| Kod CN | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | Surowiec | Kod CN | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | zrównoważony (TAK/ NIE) |
| ||
Składnik F.1 (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.1 (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
Składnik F.n (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.m (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
|
|
|
| |||||||
| TAK |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| TAK |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Razem |
|
|
|
|
| ||||
X |
| Kod CN2 | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | Surowiec | Kod CN2 | Intensywność emisji gazów cieplarnianych4 | zrównoważony (TAK/ NIE) |
| ||
Składnik F.1 (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.1 (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
Składnik F.n (składnik - paliwo kopalne) | Składnik B.m (składnik - biopaliwo) | |||||||||
|
|
|
|
|
|
| ||||
|
|
|
|
Energia elektryczna
Wspólna sprawozdawczość (TAK/NIE) | Państwo | Dostawca1 | Rodzaj energii7 | Ilość6 | Intensywność emisji gazów cieplarnianych | Redukcja wobec średniej z 2010 r. | ||||||
w jednostkach energii | ||||||||||||
NIE |
|
|
|
|
|
| ||||||
Informacje o dostawcach prowadzących wspólną sprawozdawczość | ||||||||||||
TAK |
|
|
|
|
|
| ||||||
TAK |
|
|
|
|
|
| ||||||
| Razem |
|
|
|
|
| ||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pochodzenie - pojedynczy dostawcy8
(skreślony)
Pochodzenie - dostawcy prowadzący wspólną sprawozdawczość8
(skreślony)
Miejsce zakupu9
(skreślony)
Całkowita energia ujęta w sprawozdaniu i osiągnięta redukcja emisji w podziale na państwa członkowskie
Ilość (w jednostkach energii)10 | Intensywność emisji gazów cieplarnianych | Redukcja wobec średniej z 2010 r. |
|
|
|
Uwagi dotyczące formatu
Wzór do celów sprawozdawczości dostawcy jest identyczny ze wzorem do celów sprawozdawczości państwa członkowskiego.
Nie wypełniać pól zacienionych.
1) Dane identyfikacyjne dostawcy zdefiniowano w załączniku I część 1 pkt 3 lit. a).
2) Ilość paliwa zdefiniowano w załączniku I część 1 pkt 3 lit. c).
3) Gęstość mierzona w stopniach Amerykańskiego Instytutu Naftowego (API) zdefiniowano zgodnie z metodą badawczą ASTM D287.
4) Intensywność emisji gazów cieplarnianych zdefiniowano w załączniku I część 1 pkt 3 lit. e).5) Redukcję emisji w segmencie wydobywczym zdefiniowano w załączniku I część 1 pkt 3 lit. d); specyfikacje dotyczące sprawozdawczości określono w załączniku I część 2 pkt 1.
6) Ilość energii elektrycznej zdefiniowano w załączniku I część 2 pkt 6.
7) Rodzaje paliwa i odpowiadające im kody CN zdefiniowano w załączniku I część 1 pkt 3 lit. b).
8) (skreślona).
9) (skreślona).
10) Całkowita ilość zużytej energii (paliwo i energia elektryczna).
[1] Art. 5 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (EU) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.Urz.UE L 328 z 21.12.2018, str. 1; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 148 z 6.06.2019, str. 37). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2018 r.
[2] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (EU) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.Urz.UE L 328 z 21.12.2018, str. 1; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 148 z 6.06.2019, str. 37). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2018 r.
[3] Załącznik III w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (EU) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.Urz.UE L 328 z 21.12.2018, str. 1; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 148 z 6.06.2019, str. 37). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2018 r.
[4] Załącznik IV w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (EU) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.Urz.UE L 328 z 21.12.2018, str. 1; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 148 z 6.06.2019, str. 37). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2018 r.