KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (¹), w szczególności jego art. 7 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 3, art. 12 ust. 7 akapit drugi, art. 19 ust. 2 akapit drugi, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 4 akapit drugi, art. 44 ust. 3, art. 49 ust. 7 akapit drugi, art. 51 ust. 6 akapit drugi, art. 53 ust. 3 akapit drugi oraz art. 54 ust. 2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 uchyliło i zastąpiło rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (²) oraz (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (³). Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych. W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych w nowych ramach prawnych należy przyjąć określone uregulowania za pomocą takich aktów. Nowe przepisy powinny zastąpić przepisy wykonawcze zawarte w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1898/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. określającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (⁴) oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1216/2007 z dnia 18 października 2007 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (⁵). Rozporządzenia te uchyla się rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do ustanowienia unijnych symboli chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz w odniesieniu do określonych przepisów dotyczących zaopatrzenia, określonych przepisów proceduralnych i określonych dodatkowych przepisów przejściowych (⁶).

(2) Szczegółowe zasady dotyczące stosowania znaków lingwistycznych w odniesieniu do chronionej nazwy pochodzenia, chronionego oznaczenia geograficznego i gwarantowanej tradycyjnej specjalności oraz tłumaczeń oświadczenia towarzyszącego gwarantowanej tradycyjnej specjalności wymagają określenia w celu zapewnienia, aby podmioty i konsumenci we wszystkich państwach członkowskich byli w stanie przeczytać i zrozumieć zarówno nazwy, jak i oświadczenia.

(3) Obszar geograficzny, do którego przypisane są chronione nazwy pochodzenia i chronione oznaczenia geograficzne, należy wyznaczyć w specyfikacji produktu szczegółowo, precyzyjnie, w sposób niebudzący żadnych wątpliwości, aby umożliwić producentom, właściwym organom i jednostkom certyfikującym oparcie działalności na pewnych i niezawodnych podstawach.

(4) Konieczne jest wprowadzenie obowiązku umieszczania szczegółowych zasad dotyczących pochodzenia i jakości paszy w specyfikacjach produktów pochodzenia zwierzęcego, których nazwy są zarejestrowane jako chronione nazwy pochodzenia, w celu zagwarantowania jednorodnej jakości produktu i zharmonizowania sposobu opracowania tych zasad.

(5) Specyfikacja produktów oznaczonych chronionymi nazwami pochodzenia i chronionymi oznaczeniami geograficznymi powinna zawierać informacje o środkach podejmowanych w celu zagwarantowania, że produkt pochodzi z określonego obszaru geograficznego zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Środki te należy podać w wyraźny i szczegółowy sposób umożliwiający śledzenie produktu, surowców, paszy i innych elementów pochodzących z określonego obszaru geograficznego.

(6) W przypadku wniosków o rejestrację nazwy lub zatwierdzenie zmian obejmujących różne produkty należy określić, kiedy produkty oznaczone tą samą zarejestrowaną nazwą są uważane za różne. Aby uniknąć sytuacji, w których produkty niespełniające wymogów dotyczących nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, zawartych w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, są wprowadzane do obrotu pod zarejestrowaną nazwą, należy wykazać zgodność z wymogami dotyczącymi rejestracji w odniesieniu do wszystkich poszczególnych produktów, których dotyczy wniosek.

(7) Przypadki, w których pakowanie produktu rolnego lub środka spożywczego lub czynności mające na celu nadanie mu określonej postaci, takie jak krojenie w plastry lub tarcie, mogą odbywać się wyłącznie na wyznaczonym obszarze geograficznym, stanowią ograniczenie swobodnego przepływu towarów oraz swobody świadczenia usług. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ograniczenia takie mogą być nakładane jedynie, jeśli są niezbędne, proporcjonalne i służą podtrzymaniu renomy oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia. Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 należy przedstawić uzasadnienie tych ograniczeń, odnoszące się wyłącznie do danego produktu.

(8) Warunkiem niezakłóconego działania systemu jest sprecyzowanie procedur składania wniosków, sprzeciwów, wprowadzania zmian i wycofania rejestracji.

(9) Aby zagwarantować jednolite i skuteczne procedury, należy udostępnić formularze dotyczące wniosków, sprzeciwów, zmian i wycofania rejestracji, a także formularze dotyczące publikacji jednolitych dokumentów odnoszących się do nazw zarejestrowanych przed dniem 31 marca 2006 r.

(10) Ze względu na pewność prawną konieczne jest jasne sprecyzowanie kryteriów ustalania daty złożenia wniosku o rejestrację i wniosku w sprawie zmian.

(11) W dążeniu do usprawnienia procesu i ze względu na potrzeby normalizacji konieczne jest ograniczenie objętości jednolitych dokumentów.

(12) Ze względu na potrzeby normalizacji należy przyjąć szczegółowe zasady dotyczące opisu produktu i metody produkcji. Aby umożliwić łatwe i szybkie badanie wniosków o rejestrację nazwy lub zatwierdzenie zmiany, opis produktu i metody produkcji powinien zawierać tylko istotne i porównywalne elementy. Należy unikać powtórzeń, dorozumianych wymogów i zbędnych informacji.

(13) Ze względu na pewność prawną niezbędne jest ustalenie terminów dotyczących postępowania w sprawie sprzeciwu i ustanowienie kryteriów określania dat rozpoczęcia ich biegu.

(14) W celu zachowania zasady przejrzystości informacje dotyczące wniosków w sprawie zmian i wniosków o wycofanie rejestracji, podlegających publikacji zgodnie z art. 50 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, powinny być wyczerpujące.

(15) Dla usprawnienia i uproszczenia postępowania jedynym środkiem łączności dozwolonym w celu przekazywania wniosków, informacji i dokumentów, jest przekaz elektroniczny.

(16) Należy ustanowić zasady stosowania symboli i oznaczeń na wprowadzanych do obrotu produktach oznaczonych chronionymi nazwami pochodzenia, chronionymi oznaczeniami geograficznymi lub produktach będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami, w tym właściwych wersji językowych.

(17) Należy wyjaśnić zasady stosowania zarejestrowanych nazw w powiązaniu z symbolami, oznaczeniami lub odpowiednimi skrótami, o których mowa w art. 12 ust. 3 i 6 oraz w art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(18) Zagwarantowanie jednolitej ochrony oznaczeń, skrótów i symboli oraz podniesienie świadomości opinii publicznej w zakresie unijnych systemów jakości wymaga ustanowienia zasad stosowania oznaczeń, skrótów i symboli w mediach lub nośnikach reklamy w związku z produktami wytwarzanymi zgodnie z odpowiednim systemem jakości.

(19) W celu zapewnienia przejrzystości i pewności prawnej niezbędne jest przyjęcie zasad dotyczących treści i formy rejestru chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności.

(20) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Szczegółowe zasady dotyczące nazwy

1. Nazwa jest rejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub gwarantowana tradycyjna specjalność w oryginalnym alfabecie. Kiedy oryginalnym alfabetem nie jest alfabet łaciński, wraz z nazwą w oryginalnym alfabecie rejestruje się jej transkrypcję w alfabecie łacińskim.

2. Jeżeli nazwie gwarantowanej tradycyjnej specjalności towarzyszy oświadczenie, o którym mowa w art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, podlegające tłumaczeniu na inne języki urzędowe, tłumaczenia te umieszcza się w specyfikacji produktu.

Artykuł 2

Wyznaczenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny, do którego przypisane są chronione nazwy pochodzenia i chronione oznaczenia geograficzne, musi być wyznaczony precyzyjnie, w sposób niebudzący żadnych wątpliwości, z odesłaniem w możliwie największym zakresie do granic fizycznych lub administracyjnych.

Artykuł 3

Szczegółowe zasady dotyczące pasz

Specyfikacja produktu pochodzenia zwierzęcego, którego nazwa jest zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia, musi zawierać szczegółowe zasady dotyczące pochodzenia i jakości pasz.

Artykuł 4

Dowód pochodzenia

1. Specyfikacja produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym określa procedury stosowane przez podmioty w celu podania informacji dotyczących dowodu pochodzenia, obejmujące produkt, surowce, pasze i inne elementy, które zgodnie ze specyfikacją produktu muszą pochodzić z wyznaczonego obszaru geograficznego.

2. Podmioty muszą być w stanie wskazać:

a) dostawcę, ilość oraz pochodzenie wszystkich otrzymanych partii surowca lub produktów;

b) odbiorcę, ilość i przeznaczenie dostarczanych produktów;

c) związek pomiędzy każdą partią przychodzącą, o której mowa w lit. a), i każdą partią wychodzącą, o której mowa w lit. b).

Artykuł 5

Opis kilku różnych produktów

Jeżeli wniosek o rejestrację nazwy lub zatwierdzenie zmiany zawiera opis kilku różnych produktów uprawnionych do oznaczenia tą nazwą, należy wykazać spełnienie wymogów dotyczących rejestracji oddzielnie dla każdego z tych produktów.

Do celów niniejszego artykułu „różne produkty” to produkty wprawdzie oznaczone tą samą zarejestrowaną nazwą, ale rozróżniane podczas wprowadzania do obrotu lub uważane za różne przez konsumentów.

Artykuł 6

Wymogi proceduralne dotyczące wniosków o rejestrację chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności

[1] 1. Jednolity dokument dotyczący chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, zawiera informacje wymagane w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Opublikowane wraz z jednolitym dokumentem odesłanie do publikacji specyfikacji produktu powinno kierować do proponowanej wersji tej specyfikacji.

2. Jeżeli wniosek jest przedkładany Komisji przez państwo członkowskie, jednolity dokument sporządza się zgodnie z formularzem udostępnionym w systemach cyfrowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit pierwszy lit. a).

Jeżeli wniosek jest przedkładany Komisji przez organ państwa trzeciego lub wnioskodawcę mającego siedzibę w państwie trzecim, jednolity dokument sporządza się zgodnie z formularzem określonym w załączniku I. Komisja może wprowadzać dostarczone w ten sposób informacje do swoich systemów cyfrowych.

3. Jednolity dokument musi być zwięzły i nie może przekraczać 2 500 słów, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.

4. Ust. 1, 2 i 3 stosują się również do jednolitego dokumentu objętego wnioskiem o publikację zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014.

5. Specyfikacja produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością, o której mowa w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, zawiera informacje wymagane w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. Sporządza się ją na podstawie formularza zawartego w tym załączniku.

Artykuł 7

Szczegółowe zasady dotyczące opisu produktu i metody produkcji

1. W przypadku wniosku dotyczącego rejestracji chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, jednolity dokument określa produkt przy pomocy definicji i norm powszechnie stosowanych w odniesieniu do tego produktu.

Opis koncentruje się na specyfice produktu oznaczonego zgłoszoną do rejestracji nazwą, z użyciem jednostek miar i powszechnych lub technicznych warunków porównawczych, bez podawania charakterystyki technicznej właściwej dla wszystkich produktów tego typu i powiązanych obowiązkowych wymogów prawnych, które mają zastosowanie do wszystkich produktów tego typu.

2. Opis produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością, o której mowa w art. 19 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienia tylko właściwości niezbędne do identyfikacji produktu i jego specyficznych cech. Nie podaje się w nim po raz kolejny wymogów ogólnych, w szczególności charakterystyki technicznej właściwej dla wszystkich produktów tego typu i powiązanych obowiązkowych wymogów prawnych.

Opis metody produkcji, o której mowa w art. 19 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, zawiera jedynie obowiązującą metodę produkcji. Opis poprzednich praktyk umieszcza się jedynie wtedy, gdy są one nadal stosowane. Opisuje się tylko metodę konieczną do uzyskania określonego produktu, w taki sposób, aby możliwe było jego ponowne wytworzenie.

Główne elementy świadczące o tradycyjnym charakterze produktu zawierają podstawowe elementy, które nie uległy zmianie, wraz z dokładnymi i dobrze udokumentowanymi odesłaniami.

Artykuł 8

Wspólne wnioski

Wspólny wniosek, o którym mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, przedkłada Komisji zainteresowane państwo członkowskie lub dowolna z grup składających wniosek we właściwym państwie trzecim, bezpośrednio lub za pośrednictwem władz tego państwa trzeciego. Wniosek zawiera oświadczenia, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. c) lub w art. 20 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wydane przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie. Wszystkie zainteresowane państwa członkowskie i państwa trzecie spełniają wymogi określone w art. 8 i 20 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

Państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub wnioskodawca mający siedzibę w państwie trzecim przedkładający Komisji wspólny wniosek, o którym mowa w akapicie pierwszym, staje się adresatem notyfikacji lub decyzji wydanej przez Komisję. [2]

Artykuł 9

Przepisy proceduralne dotyczące sprzeciwów

1. Do celów art. 51 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 sporządza się uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie na podstawie formularza zawartego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

2. Okres trzech miesięcy, o którym mowa w art. 51 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, rozpoczyna bieg w dniu, w którym zainteresowane strony otrzymały drogą elektroniczną wezwanie do osiągnięcia porozumienia.

3. Powiadomienie, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014, oraz informacje, jakie należy przekazać Komisji zgodnie z art. 51 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, przekazuje się w terminie jednego miesiąca od daty zakończenia konsultacji na podstawie formularza zawartego w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Wnioski o zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu

[3] 1. Wniosek o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu zgodnie z art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 zawiera:

a) chronioną nazwę, której dotyczy zmiana;

b) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy i jego dane kontaktowe oraz opis uzasadnionego interesu wnioskodawcy;

c) nagłówki w specyfikacji produktu oraz – w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych – w jednolitym dokumencie, których dotyczy zmiana;

d) w przypadku chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych – wyjaśnienie, dlaczego zmiana wchodzi w zakres definicji „zmiany na poziomie Unii”, jak przewidziano w art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012;

e) opis i powody każdej z proponowanych zmian;

f) w przypadku chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych – skonsolidowany jednolity dokument ze zmianami;

g) w przypadku wniosków składanych przez państwo członkowskie, dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych – elektroniczne odesłanie do publikacji skonsolidowanej specyfikacji produktu ze zmianami;

h) w przypadku wniosków składanych przez państwo trzecie, dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych – opublikowana wersja skonsolidowana specyfikacji produktu lub odesłanie do publikacji specyfikacji produktu;

i) wyłącznie w przypadku wniosków dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych składanych przez państwa trzecie – dowód, że zmiana będąca przedmiotem wniosku jest zgodna z przepisami dotyczącymi ochrony oznaczeń geograficznych, obowiązującymi w danym państwie trzecim;

j) w przypadku wniosków dotyczących gwarantowanych tradycyjnych specjalności – skonsolidowana specyfikacja produktu ze zmianami;

k) w przypadku wszystkich wniosków składanych przez państwa członkowskie – oświadczenie państwa członkowskiego, że uznaje ono wniosek za spełniający wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 i przepisach przyjętych na jego podstawie.

Opis i powody, o których mowa w lit. e) akapit pierwszy, oraz jednolity dokument, o którym mowa w lit. f) akapit pierwszy, nie mogą przekraczać 2 500 słów każdy, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.

2. Wniosek o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii musi być zwięzły i nie może przekraczać 5 000 słów, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.

3. Wniosek państwa członkowskiego o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym sporządza się zgodnie z formularzem udostępnionym w systemach cyfrowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit pierwszy lit. a). Wniosek państwa członkowskiego o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością sporządza się zgodnie z formularzem określonym w załączniku VI. Komisja może wprowadzać dostarczone w ten sposób informacje do swoich systemów cyfrowych.

Wnioskodawcy z państw trzecich korzystają z formularza określonego w załączniku V w przypadku zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym oraz z formularza określonego w załączniku VI w przypadku zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością. Komisja może wprowadzać dostarczone w ten sposób informacje do swoich systemów cyfrowych.

4. Zmieniony jednolity dokument dotyczący chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego oraz zmienioną specyfikację produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością sporządza się zgodnie z art. 6. Wniosek państwa trzeciego o zmianę na poziomie Unii dotyczący chronionej nazwy pochodzenia i chronionego oznaczenia geograficznego może zawierać skonsolidowaną wersję specyfikacji produktu zamiast elektronicznego odesłania do opublikowanej specyfikacji produktu.

5. Do celów art. 53 ust. 2 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 w związku z art. 50 ust. 2 tego rozporządzenia, oprócz dokumentów i informacji, o których tam mowa, ze zmianami, Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wniosek o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu.

W przypadku gdy wniosek zawiera dane osobowe, publikuje się je jako część tego wniosku.

Artykuł 10a

Powiadamianie o zmianie standardowej

[4] 1. Powiadomienie o zatwierdzonej zmianie standardowej w specyfikacji produktu zgodnie z art. 6b ust. 2 akapit drugi oraz art. 6b ust. 3, 7 i 8 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014 zawiera:

a) odesłanie do chronionej nazwy, której dotyczy zmiana standardowa;

b) wyjaśnienie, dlaczego zmiana wchodzi w zakres definicji „zmiany standardowej”, jak przewidziano w art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012;

c) opis zatwierdzonej zmiany ze wskazaniem, czy zmiana powoduje zmianę jednolitego dokumentu;

d) decyzję zatwierdzającą zmianę standardową, o której mowa w art. 6b ust. 2 akapit pierwszy i ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 664/2014;

e) w stosownych przypadkach – skonsolidowany jednolity dokument, ze zmianami;

f) elektroniczne odesłanie do publikacji skonsolidowanej specyfikacji produktu, ze zmianami.

2. Powiadomienie od państwa członkowskiego zawiera oświadczenie tego państwa członkowskiego, że w jego opinii zatwierdzona zmiana spełnia wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 i przepisach przyjętych na jego podstawie.

3. W przypadku wniosków dotyczących produktów pochodzących z państw trzecich w powiadomieniu wysyłanym przez organy państwa trzeciego lub wnioskodawcę z państwa trzeciego, który ma uzasadniony interes, podaje się nazwę państwa trzeciego lub nazwę wnioskodawcy wysyłającego powiadomienie oraz dowód, że zmiana ma zastosowanie w państwie trzecim. Może ono zawierać specyfikację produktu udostępnioną publicznie zamiast elektronicznego odesłania do opublikowanej specyfikacji produktu.

4. Powiadomienie od państwa członkowskiego o zatwierdzonej zmianie standardowej sporządza się zgodnie z formularzem udostępnionym w systemach cyfrowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit pierwszy lit. a). W przypadku powiadomień od państw trzecich stosuje się formularz określony w załączniku VII. Komisja wprowadza dostarczone w ten sposób informacje do swoich systemów cyfrowych.

5. Do celów art. 6b ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014 w powiadomieniu publikuje się nazwę państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, lub imię i nazwisko lub nazwę osoby fizycznej bądź prawnej przekazującej powiadomienie o zatwierdzonej zmianie standardowej w specyfikacji produktu z oznaczeniem geograficznym.

Art. 10b

Powiadomienie o zmianie tymczasowej

[5] 1. Powiadomienie o zatwierdzonej zmianie tymczasowej w specyfikacji produktu zgodnie z art. 6d ust. 1–4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014 zawiera:

a) odesłanie do chronionej nazwy, której dotyczy powiadomienie;

b) opis zatwierdzonej zmiany tymczasowej wraz z powodami uzasadniającymi tę zmianę tymczasową zgodnie z art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012;

c) decyzję właściwych organów formalnie uznającą katastrofę naturalną lub nakładającą obowiązkowe środki sanitarne i fitosanitarne lub odpowiednie odesłania do publikacji elektronicznej;

d) decyzję zatwierdzającą tymczasową zmianę lub odesłanie do publikacji elektronicznej.

2. Powiadomienie od państwa członkowskiego zawiera oświadczenie tego państwa członkowskiego, że w jego opinii zatwierdzona zmiana spełnia wymogi określone w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 i przepisach przyjętych na jego podstawie.

3. W przypadku wniosków dotyczących produktów pochodzących z państw trzecich w powiadomieniu wysyłanym przez organy państwa trzeciego lub wnioskodawcę z państwa trzeciego, który ma uzasadniony interes, podaje się nazwę państwa trzeciego lub nazwę bądź imię i nazwisko wnioskodawcy wysyłającego powiadomienie oraz dowód, że zmiana ma zastosowanie w państwie trzecim. Powiadomienie to może zawierać krajową decyzję zatwierdzającą zmianę tymczasową w wersji udostępnionej publicznie zamiast odesłania do jej publikacji.

4. Powiadomienie od państwa członkowskiego o zatwierdzonej zmianie tymczasowej sporządza się zgodnie z formularzem udostępnionym w systemach cyfrowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit pierwszy lit. a). W przypadku powiadomień od państw trzecich stosuje się formularz określony w załączniku VIII. Komisja wprowadza dostarczone w ten sposób informacje do swoich systemów cyfrowych.

5. Do celów art. 6d ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014 w powiadomieniu publikuje się nazwę państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, lub imię i nazwisko lub nazwę osoby fizycznej bądź prawnej przekazującej powiadomienie o zatwierdzonej zmianie tymczasowej w specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym.

Artykuł 11

Cofnięcie rejestracji

1. Wniosek o cofnięcie rejestracji zgodnie z art. 54 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 sporządza się na podstawie formularza zawartego w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Do wniosku o cofnięcie rejestracji dołącza się oświadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 2 lit. c) lub w art. 20 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

2. Informacje podlegające publikacji zgodnie z art. 50 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 zawierają należycie wypełniony wniosek o cofnięcie rejestracji, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

Artykuł 12

Przekazanie informacji między Komisją a państwami członkowskimi, państwami trzecimi i innymi podmiotami

[6] 1. Dokumenty i informacje wymagane do wdrożenia tytułu II i III rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 i powiązanych z nimi przepisów przekazuje się Komisji w następujący sposób:

a) od właściwych organów państw członkowskich – za pośrednictwem systemów cyfrowych udostępnionych przez Komisję, z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszego artykułu;

b) od właściwych organów i producentów w państwach trzecich, a także od osób fizycznych lub prawnych, które mają uzasadniony interes na mocy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 – za pośrednictwem poczty elektronicznej z wykorzystaniem formularzy zawartych w załącznikach I–IX do niniejszego rozporządzenia.

Zasady i wymogi określone w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/1183 (⁷) i rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/1185 (⁸) mają zastosowanie do powiadomień dokonywanych na podstawie akapitu pierwszego lit. a).

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 akapit pierwszy lit. a) właściwe organy państw członkowskich przekazują pocztą elektroniczną następujące dokumenty:

a) uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 9 ust. 1;

b) powiadomienie o wynikach konsultacji zgodnie z art. 9 ust. 3;

c) wniosek o cofnięcie rejestracji zgodnie z art. 11;

d) wniosek o rejestrację gwarantowanej tradycyjnej specjalności zgodnie z art. 6 ust. 5;

e) wniosek o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii w specyfikacji produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością zgodnie z art. 10.

3. Komisja przekazuje i udostępnia informacje właściwym organom państw członkowskich za pośrednictwem udostępnionych przez siebie systemów cyfrowych, zgodnie z ust. 1 akapit pierwszy lit. a). W kontekście procedur, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b) oraz ust. 2, Komisja przekazuje informacje, za pośrednictwem poczty elektronicznej, państwom członkowskim, właściwym organom i grupom składającym wniosek w państwach trzecich, a także osobom fizycznym lub prawnym, które mają uzasadniony interes na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

4. W przypadku oficjalnej komunikacji technicznej dotyczącej chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności każde państwo członkowskie przekazuje Komisji dane jednego punktu kontaktowego składające się z adresu pocztowego wydziału, adresu elektronicznego skrzynki funkcyjnej oraz numeru telefonu wydziału. Państwa członkowskie aktualizują te dane punktów kontaktowych. Dane te precyzują wyłącznie funkcje urzędowe, biura i wydziały. Żadna z danych nie pozwala na identyfikację osób fizycznych ani informacji osobowych zawartych w adresach, numerach kontaktowych lub innych pozycjach danych.

Komisja prowadzi i przechowuje pełny wykaz tych punktów kontaktowych; może go udostępniać, podawać do wiadomości publicznej i okresowo rozpowszechniać, w tym swoim własnym służbom, innym instytucjom i organom Unii oraz wszystkim punktom kontaktowym znajdującym się w wykazie. Komisja może wymagać, aby dane te były przekazywane za pośrednictwem systemów cyfrowych przez nią udostępnionych.

Artykuł 12a

Przekazanie dokumentów i potwierdzenie ich odbioru

[7] 1. Przekazanie informacji i dokumentów zgodnie z art. 12 uznaje się za dokonane w dniu ich otrzymania przez Komisję.

2. Komisja potwierdza właściwym organom państw członkowskich za pośrednictwem systemów cyfrowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), odbiór wszystkich przekazanych powiadomień i dokumentów przesłanych za pośrednictwem tych systemów cyfrowych.

Komisja nadaje numer akt każdemu nowemu wnioskowi o rejestrację, wnioskowi o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii, powiadomieniu o zatwierdzonych zmianach standardowych i powiadomieniu o zatwierdzonych zmianach tymczasowych.

Potwierdzenie odbioru zawiera co najmniej następujące elementy:

a) numer akt;

b) nazwa odnośnego produktu;

c) data odbioru.

Komisja notyfikuje i udostępnia informacje i uwagi dotyczące takich powiadomień i przekazanych dokumentów za pośrednictwem systemów cyfrowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit pierwszy lit. a).

3. W odniesieniu do powiadomień i dokumentów przekazanych za pośrednictwem poczty elektronicznej Komisja potwierdza ich odbiór również za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Komisja nadaje numer akt każdemu nowemu wnioskowi o rejestrację, wnioskowi o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii, powiadomieniu o zatwierdzonych zmianach standardowych i powiadomieniu o zatwierdzonych zmianach tymczasowych.

Potwierdzenie odbioru zawiera co najmniej następujące elementy:

a) numer akt;

b) nazwa odnośnego produktu;

c) data odbioru.

Komisja notyfikuje i udostępnia informacje i uwagi dotyczące takich powiadomień i dokumentów przekazanych za pośrednictwem poczty elektronicznej.

4. Do notyfikowania i udostępniania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1183 i art. 1–5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1185.

Artykuł 13

Stosowanie symboli i oznaczeń

1. Symbole unijne wymienione w art. 12 ust. 2 i w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 oraz ustanowione w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014 reprodukuje się zgodnie z załącznikiem X do niniejszego rozporządzenia.

2. Umieszczone w symbolu oznaczenia „CHRONIONA NAZWA POCHODZENIA” , „CHRONIONE OZNACZENIE GEOGRAFICZNE” i „GWARANTOWANA TRADYCYJNA SPECJALNOŚĆ” mogą być stosowane w każdym z języków urzędowych Unii, jak wymieniono w załączniku X do niniejszego rozporządzenia.

3. W przypadku gdy symbole Unii, oznaczenia lub odpowiednie skróty wymienione w art. 12 i 23 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 umieszczane są na etykiecie produktu, musi im towarzyszyć zarejestrowana nazwa.

4. Oznaczenia, skróty i symbole mogą być stosowane zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 w mediach lub nośnikach reklamy w celu rozpowszechniania systemu jakości lub reklamowania zarejestrowanych nazw.

5. Produkty wprowadzone do obrotu przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, które nie spełniają wymogów określonych w ust. 1 i 2, mogą pozostać na rynku do czasu wyczerpania zapasów.

Artykuł 14

Rejestr chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych oraz rejestr gwarantowanych tradycyjnych specjalności

1. Po wejściu w życie aktu wykonawczego rejestrującego chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne Komisja wpisuje do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, o którym mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, następujące dane:

a) zarejestrowaną nazwę (lub nazwy) produktu;

b) klasę produktu, o której mowa w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia;

c) odesłanie do aktu wykonawczego rejestrującego nazwę;

d) informację, że nazwa podlega ochronie jako oznaczenie geograficzne lub nazwa pochodzenia;

e) nazwę kraju pochodzenia.

2. Po wejściu w życie aktu wykonawczego rejestrującego gwarantowaną tradycyjną specjalność Komisja wpisuje do rejestru gwarantowanych tradycyjnych specjalności, o którym mowa w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, następujące dane:

a) zarejestrowaną nazwę (lub nazwy) produktu;

b) klasę produktu, o której mowa w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia;

c) odesłanie do aktu wykonawczego rejestrującego nazwę;

d) nazwę kraju lub krajów, z których pochodzi grupa lub grupy, które złożyły wniosek;

e) informację, czy decyzja w sprawie rejestracji stanowi, że nazwie gwarantowanej specjalności tradycyjnej powinno towarzyszyć oświadczenie, o którym mowa w art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012;

f) w przypadku wniosków otrzymanych przed wejściem w życie rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 – informację, czy rejestracja została dokonana bez zastrzeżenia nazwy.

3. W przypadku zatwierdzenia przez Komisję zmiany specyfikacji produktu, która obejmuje zmianę informacji zapisanych w rejestrach, Komisja usuwa oryginalne dane i wprowadza nowe dane z mocą od dnia wejścia w życie decyzji zatwierdzającej zmianę.

4. Kiedy cofnięcie rejestracji staje się skuteczne, Komisja usuwa nazwę z odpowiedniego rejestru.

5. [8] Rejestr chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, o którym mowa w ust. 1, jest publicznie dostępny i ma formę elektroniczną. Opiera się on na systemach cyfrowych zarządzanych przez Komisję i jest aktualizowany zgodnie z niniejszym artykułem.

Artykuł 14a

Ochrona danych

[9] 1. Komisja i państwa członkowskie przetwarzają i podają do wiadomości publicznej dane osobowe otrzymane w ramach procedur zatwierdzania zmian na poziomie Unii oraz powiadamiania o zmianach standardowych i tymczasowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (⁹) i (UE) 2016/679 (¹⁰).

2. Komisję uznaje się za administratora w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2018/1725 na potrzeby przetwarzania danych osobowych w ramach procedury, za którą jest odpowiedzialna zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012, rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 664/2014 i niniejszym rozporządzeniem.

3. Właściwe organy państw członkowskich uznaje się za administratorów w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2016/679 na potrzeby przetwarzania danych osobowych w ramach procedury, za którą są odpowiedzialne zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012, rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 664/2014 i niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 15

Przepisy przejściowe

Wniosek o publikację jednolitego dokumentu, złożony przez państwo członkowskie zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 664/2014 w odniesieniu do chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego, które zostały zarejestrowane przed dniem 31 marca 2006 r., sporządza się na podstawie formularza zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 9 ust. 1 ma zastosowanie tylko do procedury sprzeciwu, w przypadku której trzymiesięczny okres ustanowiony w art. 51 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 nie rozpoczął biegu w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Art. 9 ust. 3 ma zastosowanie tylko do procedury sprzeciwu, w przypadku której trzymiesięczny okres ustanowiony w art. 51 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 nie zakończył biegu w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Pierwsze zdanie w pkt 2 załącznika X ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2016 r., bez uszczerbku dla produktów wprowadzonych do obrotu przed tą datą.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich

Sporządzono w Brukseli dnia 13 czerwca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK V

Wniosek o zmianę w specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym [10]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VI

Wniosek o zmianę na poziomie Unii w specyfikacji produktu będącego gwarantowaną tradycyjną specjalnością

(rozporządzenie (UE) nr 1151/2012) [11]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VII

Powiadamianie o zatwierdzeniu zmiany standardowej

(rozporządzenie (UE) nr 1151/2012) [12]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VIII

POWIADAMIANIE O ZATWIERDZENIU ZMIANY TYMCZASOWEJ [13]

(rozporządzenie (UE) nr 1151/2012)

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK XI

KLASYFIKACJA PRODUKTÓW [14]

1. Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu

– Klasa 1.1. Mięso świeże (i podroby)

– Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

– Klasa 1.3. Sery

– Klasa 1.4. Inne produkty pochodzenia zwierzęcego (jaja, miód, różne produkty mleczne z wyjątkiem masła itp.)

– Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

– Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

– Klasa 1.7. Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich

– Klasa 1.8. Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itd.)

2. Produkty rolne i środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

I. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne

– Klasa 2.1. Piwo

– Klasa 2.2. Czekolada i produkty pochodne

– Klasa 2.3. Chleb, ciasta, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

– Klasa 2.4. Napoje z ekstraktów roślinnych

– Klasa 2.5. Makarony

– Klasa 2.6. Sól

– Klasa 2.7. Naturalne gumy i żywice

– Klasa 2.8. Pasta musztardowa

– Klasa 2.9. Siano

– Klasa 2.10. Olejki eteryczne

– Klasa 2.11. Korek

– Klasa 2.12. Koszenila

– Klasa 2.13. Kwiaty i rośliny ozdobne

– Klasa 2.14. Bawełna

– Klasa 2.15. Wełna

– Klasa 2.16. Wiklina

– Klasa 2.17. Len międlony

– Klasa 2.18. Skóra

– Klasa 2.19. Futro

– Klasa 2.20. Pierze

– Klasa 2.21. wina aromatyzowane określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 (¹),

– Klasa 2.22. Inne napoje alkoholowe,

– Klasa 2.23. Wosk pszczeli.

II. Gwarantowane tradycyjne specjalności

— Klasa 2.24. Dania gotowe,

— Klasa 2.25. Piwo,

— Klasa 2.26. Czekolada i produkty pochodne,

— Klasa 2.27. Chleb, ciasta, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze,

— Klasa 2.28. Napoje z ekstraktów roślinnych,

— Klasa 2.29. Makarony,

— Klasa 2.30. Sól.

(¹) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów wina, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 14).