ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1898/2006
z dnia 14 grudnia 2006 r.
określające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych
(DUUEL. z 2008 r., Nr 173, poz. 3;ostatnia zmiana: DUUEL. z 2013 r., Nr 158, poz. 74)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 16 i art. 17 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 510/2006 ustanowiło ogólne zasady ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia oraz uchyliło rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92(2).
(2) Dla poprawy jasności przepisów należy uchylić rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2037/93 z dnia 27 lipca 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i oznaczeń pochodzenia produktów rolnych i artykułów żywnościowych (3) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 383/2004 z dnia 1 marca 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w odniesieniu do streszczenia głównych punktów specyfikacji produktu (4), i zastąpić je nowym rozporządzeniem.
(3) Należy określić warunki, na jakich jedna osoba fizyczna lub prawna może złożyć wniosek o rejestrację. Szczególną uwagę należy zwrócić na wyznaczanie obszaru uwzględniając tradycyjną strefę produkcji oraz charakterystykę produktu. Dowolny producent prowadzący działalność na wyznaczonym obszarze powinien mieć możliwość używania zarejestrowanej nazwy, o ile spełnia warunki określone w specyfikacji produktu.
(4) Rejestrowane mogą być wyłącznie nazwy, które są używane w handlu lub w języku potocznym, lub które były historycznie używane do określenia danego produktu rolnego lub środka spożywczego. Należy określić szczegółowe zasady dotyczące wersji językowych nazw, nazw obejmujących kilka różnych produktów oraz nazw, które brzmią w całości lub w części tak samo, jak nazwy odmian roślin lub ras zwierząt.
(5) Obszar geograficzny powinien być wyznaczony z uwzględnieniem jego związku z charakterystyką produktu, szczegółowo i precyzyjnie, tak by podczas weryfikowania zgodności ze specyfikacją produktu producenci, właściwe organy i organy kontroli wiedzieli czy działania prowadzone są na wyznaczonym obszarze geograficznym.
(6) Należy przewidzieć wykaz surowców dotyczący nazw pochodzenia, w przypadku których surowce mogą zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 pochodzić z obszaru geograficznego bardziej rozległego lub różnego od obszaru, w którym następuje przetworzenie. Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, w wykazie mogą być uwzględniane jedynie żywe zwierzęta, mięso i mleko. Dla zapewnienia ciągłości nie proponuje się żadnych zmian do tego wykazu.
(7) Specyfikacja produktu musi obejmować środki podejmowane w celu zagwarantowania dowodu pochodzenia, umożliwiające prześledzenie ścieżki produktu, surowców, paszy i innych elementów, których dotyczy wymóg pochodzenia z wyznaczonego obszaru geograficznego.
(8) Przypadki, w których pakowanie produktu rolnego lub środka spożywczego bądź działania mające na celu nadanie mu określonej postaci, takie jak krojenie na plastry lub tarcie, mogą odbywać się wyłącznie na wyznaczonym obszarze geograficznym, stanowią ograniczenie swobodnego przepływu towarów oraz swobody świadczenia usług. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, ograniczenia takie mogą być nakładane jedynie, jeśli są niezbędne, proporcjonalne i służą podtrzymaniu renomy oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia. Ograniczenia te muszą być uzasadnione.
(9) Aby zapewnić spójne stosowanie rozporządzenia (WE) nr 510/2006 należy określić procedury dotyczące składania wniosków, sprzeciwów, zmian i cofnięć oraz wzory tych dokumentów.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Chronionych Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zakres
Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
Artykuł 2
Szczegółowe zasady dotyczące grup
Jedna osoba fizyczna lub prawna może być traktowana jako grupa w rozumieniu art. 5 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 510/2006, o ile zostanie wykazane, że zostały spełnione następujące dwa warunki:
a) osoba ta jest jedynym producentem na danym obszarze geograficznym mającym zamiar złożyć wniosek;
b) wyznaczony obszar geograficzny posiada charakterystykę odróżniającą go w zauważalny sposób od obszarów sąsiednich, lub charakterystyka danego produktu odróżnia go od produktów wytwarzanych w obszarach sąsiednich;
Artykuł 3
Szczegółowe zasady dotyczące nazw
1. Rejestrowane mogą być wyłącznie nazwy, które są stosowane do określenia danego produktu rolnego lub środka spożywczego w handlu lub w języku potocznym.
Nazwa produktu rolnego lub środka spożywczego może zostać zarejestrowana wyłącznie w języku, w którym jest ona, lub była w przeszłości, stosowana do określenia danego produktu na wyznaczonym obszarze geograficznym.
2. Nazwy są rejestrowane w oryginalnym alfabecie. Kiedy oryginalnym alfabetem nie jest alfabet łaciński, wraz z nazwą w oryginalnym alfabecie rejestruje się jej transkrypcję w alfabecie łacińskim.
3. Nazwy, które w całości są homonimiczne z nazwami odmian roślin lub ras zwierząt wykorzystywanych przy wytwarzaniu podobnych produktów, nie mogą być rejestrowane, jeżeli przed zakończeniem procedury zgłaszania zastrzeżeń, o której mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zostanie wykazane, że dana odmiana lub rasa była przed dniem złożenia wniosku produkowana w celach handlowych, poza wyznaczonym obszarem geograficznym, na taką skalę, że będzie to wprowadzać konsumentów w błąd prowadząc do mylenia produktów opatrzonych zarejestrowaną nazwą z daną odmianą lub rasą.
Nazwy, które w części są homonimiczne z nazwami odmian roślin lub ras zwierząt, mogą być rejestrowane, nawet jeśli dana odmiana lub rasa jest produkowana w celach handlowych na znaczną skalę również poza wyznaczonym obszarem geograficznym, pod warunkiem, że nie będzie to wprowadzało w błąd konsumentów prowadząc do mylenia produktów opatrzonych zarejestrowaną nazwą oraz danej odmiany lub rasy.
4. Jeśli wniosek o rejestrację nazwy lub zatwierdzenie zmian zawiera opis produktu rolnego lub środka spożywczego zgodny z art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, który dotyczy kilku różnych produktów tego samego rodzaju, należy wykazać, że wymogi dotyczące rejestracji są spełnione dla każdego z tych produktów.
Do celów niniejszego ustępu, „różne produkty” to produkty rozróżniane podczas wprowadzana do obrotu.
Artykuł 4
Określenie obszaru geograficznego
Obszar geograficzny jest wyznaczany w odniesieniu do związku, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
Obszar geograficzny musi być wyznaczony szczegółowo i precyzyjnie, w sposób niebudzący żadnych wątpliwości.
Artykuł 5
Szczegółowe zasady dotyczące surowców i pasz
1. Do celów art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, za surowce mogą być uznawane wyłącznie żywe zwierzęta, mięso i mleko.
2. Wszelkie ograniczenia dotyczące pochodzenia surowców w przypadku oznaczenia geograficznego muszą być uzasadnione w odniesieniu do związku, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. f) ppkt ii) rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
3. W przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego oznaczonych nazwą pochodzenia, specyfikacja produktu musi zawierać szczegółowe zasady dotyczące pochodzenia i jakości paszy. O ile to możliwe, pasza musi pochodzić z wyznaczonego obszaru geograficznego.
Artykuł 6
Dowód pochodzenia
1. Specyfikacja produktu określa procedury stosowane przez podmioty, aby podać informacje dotyczące dowodu pochodzenia, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, obejmujących produkt, surowce, pasze i inne elementy, które zgodnie ze specyfikacją produktu muszą pochodzić z wyznaczonego obszaru geograficznego.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, muszą być w stanie wskazać:
a) dostawcę, ilość oraz pochodzenie wszystkich otrzymanych partii surowca i/lub produktów;
b) odbiorcę, ilość i przeznaczenie dostarczanych produktów;
c) związek pomiędzy każdą partią przychodzącą, o której mowa w lit. a), i każdą partią wychodzącą, o której mowa w lit. b).
Artykuł 7
Związek
1. Szczegółowe informacje potwierdzające związek, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, muszą zawierać wyjaśnienie tego, jak charakterystyka wyznaczonego obszaru geograficznego wpływa na końcowy produkt.
2. W odniesieniu do nazwy pochodzenia, specyfikacja produktu musi uwzględniać:
a) szczegółowe informacje dotyczące danego obszaru geograficznego istotne z punktu widzenia omawianego związku, z uwzględnieniem czynników przyrodniczych i ludzkich;
b) szczegółowe informacje dotyczące jakości lub właściwości produktu rolnego lub środka spożywczego, za które w dużej mierze lub wyłącznie odpowiada, dane środowisko geograficzne;
c) opis zwyczajowego związku pomiędzy szczegółami, o których mowa w lit. a) oraz tymi, o których mowa w lit. b).
3. W odniesieniu do oznaczenia geograficznego specyfikacja produktu musi zawierać:
a) szczegółowe informacje dotyczące danego obszaru geograficznego istotne z punktu widzenia omawianego związku;
b) szczegółowe informacje dotyczące specyficznej jakości, renomy lub innych cech produktu rolnego lub środka spożywczego przypisywanych danemu pochodzeniu geograficznemu;
c) opis zwyczajowego związku pomiędzy szczegółami, o których mowa w lit. a) oraz tymi, o których mowa w lit. b).
4. W odniesieniu do oznaczenia geograficznego specyfikacja produktu musi stwierdzać, czy oznaczenie to opiera się na szczególnej cesze jakościowej lub renomie lub innych właściwościach przypisywanych pochodzeniu geograficznemu.
Artykuł 8
Pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym
Jeśli grupa składająca wniosek uzna w specyfikacji produktu, że pakowanie danego produktu rolnego lub środka spożywczego, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym, należy podać uzasadnienie ograniczenia swobodnego przepływu towarów oraz swobody świadczenia usług w odniesieniu do danego produktu.
Artykuł 9
Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania
Państwo członkowskie może nałożyć wymóg umieszczania nazwy organu lub jednostki, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, na etykiecie produktu rolnego lub środka spożywczego opatrzonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym i wytwarzanego na terytorium danego państwa członkowskiego.
Artykuł 10
Wniosek o rejestrację
1. Wniosek o rejestrację składa się z dokumentów wymaganych zgodnie z art. 5 ust. 7 lub art. 5 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, stosownie do sytuacji, a także elektronicznej kopii specyfikacji produktu i jednolitego dokumentu, jeżeli dokumenty te są wymagane zgodnie ze wspomnianymi ustępami.
Należy również przedstawić informacje dotyczące statusu prawnego, wielkości oraz składu grupy składającej wniosek.
2. Za datę przekazania wniosku Komisji uznaje się dzień zarejestrowania wniosku przez służbę pocztową Komisji w Brukseli.
Artykuł 11
Jednolity dokument
1. Jednolity dokument dla każdego wniosku dotyczącego nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 oraz dla każdego wniosku o zatwierdzenie zmiany w rozumieniu art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia sporządza się na podstawie formularza zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
2. Rodzaj produktu rolnego lub środka spożywczego należy podać zgodnie z klasyfikacją zawartą w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
3. Opis produktu zawarty w jednolitym dokumencie musi obejmować szczególne dane technicznie stosowane powszechnie w przypadku produktu tego rodzaju przy opisywaniu tego produktu, w tym w stosownych przypadkach dane organoleptyczne..
Artykuł 12
Wnioski transgraniczne
W przypadku gdy kilka grup składa wspólny wniosek dotyczący oznaczenia transgranicznego obszaru geograficznego lub tradycyjnej nazwy związanej z transgranicznym obszarem geograficznym, obowiązują następujące zasady:
(i) jeśli wniosek taki dotyczy wyłącznie państw członkowskich, krajowa procedura sprzeciwu, o której mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 przeprowadzana jest we wszystkich zaangażowanych państwach członkowskich; wniosek, wraz z oświadczeniami, o których mowa w art. 5 ust. 7 lit. c) tego rozporządzenia, złożonymi przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie, składany jest przez dowolne spośród tych państw członkowskich w imieniu pozostałych;
(ii) jeśli wniosek taki dotyczy wyłącznie państw trzecich, w odniesieniu do wszystkich tych państw muszą zostać spełnione warunki określone w art. 5 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006; wniosek, wraz z dowodami ochrony we wszystkich zainteresowanych państwach trzecich wymienionymi w art. 5 ust. 9 tego rozporządzenia, przekazywany jest Komisji przez dowolną spośród wnioskujących grup w imieniu pozostałych, bezpośrednio lub za pośrednictwem władz jej kraju;
(iii) jeśli wniosek taki dotyczy przynajmniej jednego państwa członkowskiego i przynajmniej jednego kraju trzeciego, krajowa procedura sprzeciwu, o której mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, przeprowadzana jest we wszystkich zainteresowanych państwach członkowskich, a we wszystkich zainteresowanych krajach trzecich spełnione muszą być warunki określone w art. 5 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006; wniosek, wraz z oświadczeniami, o których mowa w art. 5 ust. 7 lit. c) tego rozporządzenia, złożonymi przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie oraz dowodami ochrony we wszystkich zainteresowanych krajach trzecich wymienionymi w art. 5 ust. 9 tego rozporządzenia, przekazywany jest Komisji przez dowolne spośród zainteresowanych państw członkowskich lub dowolną spośród wnioskujących grup w zainteresowanych krajach trzecich, bezpośrednio lub za pośrednictwem władz danego kraju trzeciego.
Artykuł 13
Sprzeciw
1. Oświadczenie dotyczące sprzeciwu do celów art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 można sporządzić na podstawie formularza zawartego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
2. Przy ustalaniu dopuszczalności sprzeciwu zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 510/2006 Komisja sprawdza, czy oświadczenie zawiera powody i uzasadnienie sprzeciwu.
3. Okres sześciu miesięcy, o którym mowa w art. 7 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, rozpoczyna się w dniu, w którym Komisja wezwie zainteresowane strony do osiągnięcia porozumienia.
4. Po zakończeniu procedury, o której mowa w art. 7 ust. 5 akapit drugi zdanie pierwsze rozporządzenia (WE) nr 501/2006, państwo członkowskie, którego dotyczy wniosek, lub wnioskujący kraj trzeci, przekazuje Komisji wyniki wszystkich konsultacji w terminie jednego miesiąca; można w tym celu użyć formularza zawartego w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 14
Oznaczenia i symbole
1. Symbole Wspólnoty wymienione art. 8 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 reprodukowane są zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia. Oznaczenia „chroniona nazwa pochodzenia” oraz „chronione oznaczenie geograficzne” umieszczone w symbolach można zastąpić ich odpowiednikami w innych językach urzędowych Wspólnoty, wymienionymi w załączniku V do niniejszego rozporządzenia.
2. W przypadku gdy symbole Wspólnoty lub oznaczenia wymienione w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 zamieszczane są na etykiecie produktu, towarzyszy im zarejestrowana nazwa.
Artykuł 15
Rejestr
1. Komisja prowadzi w swojej siedzibie w Brukseli „rejestr chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych”, zwany dalej „rejestrem”.
2. Po wejściu w życie instrumentu prawnego rejestrującego nazwę, Komisja wprowadza w rejestrze następujące dane:
a) zarejestrowaną nazwę produktu zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;
b) informację, że nazwa podlega ochronie jako oznaczenie geograficzne lub nazwa pochodzenia;
c) klasę produktu, o której mowa w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;
d) nazwę kraju pochodzenia;
oraz
e) odesłanie do instrumentu rejestrującego nazwę.
3. W odniesieniu do nazw rejestrowanych automatycznie na mocy art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja wprowadza do rejestru dane przewidziane w ust. 2 niniejszego artykułu do dnia 31 grudnia 2007 r.
Artykuł 16
Zmiany specyfikacji
1. Wniosek o zatwierdzenie zmian w specyfikacji produktu sporządzany jest zgodnie z załącznikiem VI do niniejszego rozporządzenia.
2. W przypadku wniosku o zatwierdzenie zmian w specyfikacji zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006:
a) informacje wymagane na mocy art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 obejmują należycie wypełniony wniosek, o którym mowa w ust. 1, oraz oświadczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 7 lit. c) wspomnianego rozporządzenia;
b) informacje wymagane na mocy art. 5 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 obejmują należycie wypełniony wniosek, o którym mowa w ust. 1, oraz propozycję zaktualizowanej specyfikacji produktu;
c) informacje przeznaczone do publikacji zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 obejmują należycie wypełniony dokument, sporządzony zgodnie z załącznikiem VI do niniejszego rozporządzenia.
3. W przypadku zmian, o którym mowa w art. 9 ust. 3 lub 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, które zostały zatwierdzone przez Komisję, Komisja podaje do publicznej wiadomości zmienioną specyfikację produktu.
4. Aby zmiana mogła zostać uznana za nieznaczną, nie może ona:
a) odnosić się do podstawowych cech produktu;
b) prowadzić do zmiany związku;
c) obejmować zmiany nazwy ani części nazwy produktu;
d) dotyczyć wyznaczonego obszaru geograficznego;
e) zwiększać zakresu ograniczeń dotyczących handlu produktem lub surowcami do jego wytwarzania.
5. Jeśli Komisja podejmie decyzję o przyjęciu zmiany w specyfikacji, prowadzącej do zmiany informacji zapisanych w rejestrze, o którym mowa w art. 15 niniejszego rozporządzenia, wówczas Komisja wykreśla początkowe dane z rejestru i wprowadza tam nowe dane ze skutkiem od dnia wejścia w życie wymienionej decyzji.
6. Informacje przekazywane Komisji zgodnie z niniejszym artykułem przekazywane są zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Za datę przekazania Komisji wniosku dotyczącego zmian uznaje się dzień zarejestrowania wniosku przez służbę pocztową Komisji w Brukseli.
Artykuł 17
Cofnięcie rejestracji
1. Komisja może uznać, że wypełnianie warunków zawartych w specyfikacji produktu rolnego lub środka spożywczego noszącego chronioną nazwę przestało być możliwe lub nie może zostać zapewnione, w szczególności jeżeli warunki określone w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 nie zostały spełnione i istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że sytuacja ta nie ulegnie zmianie.
2. Wniosek o cofnięcie rejestracji zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 sporządzany jest zgodnie z załącznikiem VII do niniejszego rozporządzenia.
Informacje wymagane zgodnie z art. 5 ust. 7 i 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 obejmują należycie wypełniony wniosek o cofnięcie rejestracji, o którym mowa w pierwszym akapicie niniejszego ustępu.
Nie stosuje się art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
Wniosek o cofnięcie rejestracji jest podawany do publicznej wiadomości zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
Informacje przeznaczone do publikacji zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 obejmują należycie wypełniony dokument sporządzony zgodnie z załącznikiem VII do niniejszego rozporządzenia.
Sprzeciwy są dopuszczalne zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 jedynie, jeśli zostanie w nich wykazana stała handlowa zależność zainteresowanej strony od zarejestrowanej nazwy.
3. Po tym jak cofnięcie rejestracji stanie się skuteczne, Komisja wykreśla nazwę z rejestru, o którym mowa w art. 15 niniejszego rozporządzenia.
4. Informacje przekazywane Komisji zgodnie z niniejszym artykułem przekazywane są zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.
Artykuł 18
Przepisy przejściowe
1. W przypadku zastąpienia jednolitego dokumentu streszczeniem specyfikacji zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, streszczenie takie sporządzanie jest zgodnie ze wzorem zawartym w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia.
2. W przypadku nazw zarejestrowanych przed datą wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 510/2006, na wniosek państwa członkowskiego Komisja publikuje przekazany przez to państwo członkowskie jednolity dokument sporządzony zgodnie ze wzorem w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Publikacji towarzyszy odesłanie do publikacji specyfikacji.
3. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się ze skutkiem od daty jego wejścia w życie, z następującymi zastrzeżeniami:
a) przepisy art. 2-8 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do procedur rejestracji i zatwierdzenia zmian, w przypadku których do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie miała miejsca publikacja na mocy art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 lub art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92;
b) przepisy art. 10, 11 i 12, art. 16 ust. 1, 2, 3 i 6 oraz art. 17 ust. 2 stosuje się wyłączenie w odniesieniu do wniosków o rejestrację, zatwierdzenie zmian i cofnięcie rejestracji otrzymanych po dniu 30 marca 2006 r.;
c) przepisy art. 13 ust. 1-3 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do procedur sprzeciwu, w przypadku których w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie rozpoczął się jeszcze bieg sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Przepisy art. 13 ust. 4 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do procedur sprzeciwu, w przypadku których w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie wygasł jeszcze bieg sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006;
d) przepisy art. 14 ust. 2 mają zastosowanie najpóźniej od dnia 1 stycznia 2008 r. bez uszczerbku dla produktów wprowadzonych do obrotu przed tym dniem.
Artykuł 19
Uchylenie
Rozporządzenia (EWG) nr 2037/93 i (WE) nr 383/2004 tracą moc.
Odesłania do uchylonych aktów są interpretowane jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 20
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Przepisy art. 18 ust. 3 lit. b) stosuje się jednak z mocą od dnia 31 marca 2006 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2006 r.
|
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.
(2) Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 1.
(3) Dz.U. L 185 z 28.7.1993, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2168/2004 (Dz.U. L 371 z 18.12.2004, str. 12).
(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2004, str. 16.
ZAŁĄCZNIK I
ZAŁĄCZNIK II
ZAŁĄCZNIK III
ZAŁĄCZNIK IV
ZAŁĄCZNIK VI
ZAŁĄCZNIK VII
ZAŁĄCZNIK VIII
[1] Załącznik V w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. dostosowującego niektóre rozporządzenia i decyzje w takich dziedzinach, jak swobodny przepływ towarów, swobodny przepływ osób, prawo przedsiębiorczości i swoboda świadczenia usług, prawo spółek, polityka konkurencji, rolnictwo, bezpieczeństwo żywności, polityka weterynaryjna i fitosanitarna, rybołówstwo, polityka transportowa, energia, podatki, statystyka, polityka społeczna i zatrudnienie, środowisko naturalne, unia celna, stosunki zewnętrzne i polityka zagraniczna, bezpieczeństwa i obrony w związku z przystąpieniem Chorwacji (Dz.Urz.UE L 158 z 10.06.2013, str. 74). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2013 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00