KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (¹), w szczególności jego art. 19 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 509/2006 uchyliło rozporządzenie Rady (EWG) nr 2082/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie świadectw o szczególnym charakterze dla produktów rolnych i środków spożywczych (²). Ze względu na potrzebę zachowania jasności rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1848/93 (³), ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 2082/92, należy uchylić i zastąpić nowym rozporządzeniem.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 509/2006 stanowi, że aby produkt rolny lub środek spożywczy mógł zostać uznany za gwarantowaną tradycyjną specjalność, musi być zgodny ze specyfikacją produktu. Należy przewidzieć szczegółowe zasady dotyczące informacji zawieranych w specyfikacji produktu, zwłaszcza w odniesieniu do rejestrowanych nazw, opisu produktu, metody produkcji oraz sprawdzania jego specyficznego charakteru.

(3) Należy ustanowić szczegółowe zasady dotyczące nazw, które nie są podawane w alfabecie łacińskim, oraz rejestracji w więcej niż jednym języku.

(4) Artykuł 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 stanowi, że specyfikacja może określać możliwość dołączania do zarejestrowanej nazwy etykiety z określoną formą słowną przewidzianą do tłumaczenia na języki inne niż język, w którym nazwa została zarejestrowana. Chociaż specyfikacja nie musi zawierać tłumaczenia takiej formy słownej, należy w niej zawrzeć oryginalny tekst, który ma zostać przetłumaczony.

(5) Specyfikację produktu należy przedstawić w sposób zwięzły, unikając opisów poprzednich praktyk, które nie są już stosowane, oraz powtarzania wymogów ogólnych. Należy określić maksymalną długość specyfikacji produktu.

(6) Należy zdefiniować symbol wspólnotowy, o którym mowa w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006. Artykuł 22 akapit drugi tego rozporządzenia stanowi, że stosowanie symbolu w odniesieniu do produktów wspólnotowych będzie obowiązkowe, począwszy od 1 maja 2009 r., bez uszczerbku dla produktów wprowadzonych do obrotu przed tą datą. Jednak w związku z tym, że podmioty mogą stosować symbol dobrowolnie przed upływem tego terminu, należy określić zasady dotyczące wykorzystywania symbolu obowiązujące od dnia 1 lipca 2008 r.

(7) Rozporządzenie (WE) nr 509/2006 stanowi, że producent zamierzający po raz pierwszy wyprodukować gwarantowaną tradycyjną specjalność uprzednio powiadamia o tym wyznaczone organy lub jednostki sprawdzające zgodność ze specyfikacją produktu. Aby zapewnić przejrzystość i właściwe działanie kontroli, wyznaczone organy lub jednostki powinny przekazywać państwom członkowskim, a w przypadku krajów trzecich - Komisji, nazwy i adresy producentów, w których przypadku dokonuje się sprawdzania zgodności ze specyfikacją produktu.

(8) W celu spójnego stosowania przepisów rozporządzenia (WE) nr 509/2006 należy określić procedury oraz przewidzieć modele dotyczące specyfikacji produktów oraz wnoszenia sprzeciwów i zmian.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Gwarantowanych Tradycyjnych Specjalności,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Specyfikacja produktu

1. Specyfikacja produktu, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, zawiera informacje wymagane w pkt 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2. Typ produktu rolnego lub środka spożywczego jest oznaczany zgodnie z klasyfikacją podaną w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

3. Specyfikacja produktu jest zwięzła i nie przekracza 10 stron, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków.

Artykuł 2

Szczegółowe zasady dotyczące nazwy

1. Jeżeli oryginalnym alfabetem nazwy, która ma być zarejestrowana, nie jest alfabet łaciński, wraz z nazwą w oryginalnym zapisie rejestruje się również transkrypcję w alfabecie łacińskim.

2. Jeżeli wniosek o rejestrację dotyczy więcej niż jednego języka, specyfikacja produktu zawiera wszystkie formy nazwy, której dotyczy wniosek o rejestrację.

3. Jeżeli ma zastosowanie art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, a grupa składające wniosek podaje, że podczas wprowadzania produktu do obrotu etykieta może zawierać informację w innych językach urzędowych o tym, że produkt został uzyskany zgodnie z tradycją regionu, państwa członkowskiego lub kraju trzeciego, z którego pochodzi wniosek, w specyfikacji produktu zawiera się informacje, które mają zostać przetłumaczone na inne języki urzędowe.

Artykuł 3

Szczegółowe zasady dotyczące opisu produktu i metody produkcji

1. Opis produktu wymienia tylko właściwości niezbędne do identyfikacji produktu i jego specyficznych cech. Nie podaje się w nim po raz kolejny wymogów ogólnych.

2. Opis metody produkcji zawiera jedynie obowiązującą metodę produkcji. Nie zawiera opisów poprzednich praktyk, jeżeli nie są już one stosowane.

Opisuje się jedynie metodę konieczną do uzyskania określonego produktu, w taki sposób, aby możliwe było jego ponowne wytworzenie.

3. Główne elementy określające specyficzny charakter produktu zawierają porównanie z kategorią produktów, do której należy dany produkt, wraz z podaniem różnic. Do celów odniesienia lub porównania można zacytować istniejące normy.

4. Główne elementy świadczące o tradycyjnym charakterze produktu zawierają podstawowe elementy, które nie uległy zmianie, wraz z dokładnymi i dobrze udokumentowanymi odniesieniami.

Artykuł 4

Minimalne wymogi i procedury sprawdzania specyficznego charakteru produktu

Specyfikacja produktu określa cechy, które należy sprawdzić celem zagwarantowania specyficznego charakteru produktu, oraz stosowane procedury i częstotliwość kontroli.

Artykuł 5

Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Państwo członkowskie może ustanowić wymóg umieszczania nazwy organów lub jednostek, o których mowa w art. 7 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 509/2006, na etykiecie produktu rolnego lub środka spożywczego oznaczonego jako gwarantowana tradycyjna specjalność, wyprodukowanego na jego terytorium.

Artykuł 6

Wniosek o rejestrację

1. Wniosek o rejestrację sporządza się zgodnie z formularzem zamieszczonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Dostarcza się również należycie wypełnioną kopię formularza w wersji elektronicznej.

2. Jeżeli grupa składająca wniosek jest ustanowiona w państwie członkowskim, do wniosku należy załączyć deklarację, o której mowa w art. 7 ust. 6 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 509/2006.

Jeżeli grupa składająca wniosek jest w kraju trzecim, do wniosku należy załączyć dokumenty, o których mowa w art. 7 ust. 3 lit. d) tego rozporządzenia.

3. Za datę przekazania wniosku Komisji uznaje się dzień zarejestrowania wniosku przez służbę pocztową Komisji w Brukseli.

Artykuł 7

Wspólne wnioski

1. Jeżeli zgodnie z art. 7 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 509/2006 kilka grup z różnych państw członkowskich złoży wspólny wniosek, procedurę sprzeciwu, o której mowa w ust. 5 tego artykułu, przeprowadza się we wszystkich państwach członkowskich.

2. Wniosek wraz z załączonymi oświadczeniami, o których mowa w art. 7 ust. 6 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 509/2006, wydanymi przez wszystkie odnośne państwa członkowskie, przedkłada Komisji dowolne z odnośnych państw członkowskich lub dowolna z grup składających wniosek we właściwym kraju trzecim, bezpośrednio lub za pośrednictwem władz odnośnego kraju trzeciego.

Artykuł 8

Sprzeciw

1. Oświadczenie dotyczące sprzeciwu do celów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 można sporządzić na podstawie formularza zawartego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

2. Przy ustalaniu dopuszczalności sprzeciwu zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 509/2006 Komisja sprawdza, czy oświadczenie zawiera powody i uzasadnienie sprzeciwu.

3. Okres sześciu miesięcy, o którym mowa w art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, rozpoczyna się w dniu, w którym Komisja wezwie zainteresowane strony do osiągnięcia porozumienia.

4. Po zakończeniu procedury, o której mowa w art. 9 ust. 5 akapit drugi zdanie pierwsze rozporządzenia (WE) nr 509/2006, państwo członkowskie, którego dotyczy wniosek, lub kraj trzeci składający wniosek, przekazuje Komisji wyniki wszystkich konsultacji w terminie jednego miesiąca; można w tym celu użyć formularza zawartego w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 9

Oznaczenia i symbole

1. Symbol wspólnotowy określony w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 przyjmuje formę określoną w załączniku V do niniejszego rozporządzenia. Słowa „GWARANTOWANA TRADYCYJNA SPECJALNOŚĆ" umieszczone w symbolu można zastąpić odpowiednim terminem w innych językach urzędowych Wspólnoty, zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy wspólnotowe symbole lub oznaczenia określone w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 zamieszczane są na etykiecie produktu, towarzyszy im zarejestrowana nazwa lub jedna z jej wersji, jeśli nazwę zarejestrowano w kilku językach.

Artykuł 10

Rejestr

1. Komisja prowadzi w swojej siedzibie w Brukseli „rejestr gwarantowanych tradycyjnych specjalności", zwany dalej „rejestrem".

2. Po wejściu w życie instrumentu prawnego rejestrującego nazwę Komisja wprowadza do rejestru następujące dane:

a) zarejestrowaną nazwę produktu w jednym lub kilku językach;

b) informację o tym, czy rejestracja wiąże się z zastrzeżeniem nazwy, czy nie;

c) informację o tym, czy grupa ubiega się o skorzystanie z przepisów art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 509/2006;

d) klasę produktu, o której mowa w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

e) nazwę kraju lub krajów, z których pochodzi grupa lub grupy, które złożyły wniosek; oraz

f) odesłanie do instrumentu rejestrującego nazwę.

3. W odniesieniu do nazw rejestrowanych automatycznie na mocy art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 Komisja wprowadza do rejestru dane przewidziane w ust. 2 niniejszego artykułu do dnia 31 lipca 2008 r.

Artykuł 11

Zmiany specyfikacji

1. Wniosek o zatwierdzenie zmian w specyfikacji produktu sporządzany jest zgodnie z formularzem zawartym w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku wniosku o zatwierdzenie zmian w specyfikacji produktu zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 509/2006:

a) informacje wymagane na mocy art. 7 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 obejmują należycie wypełniony wniosek, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, a w przypadku gdy grupa składająca wniosek jest ustanowiona w państwie członkowskim, także oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 6 lit. d) tego rozporządzenia;

b) informacje przeznaczone do publikacji zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 obejmują należycie wypełniony wniosek, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Aby zmiana mogła zostać uznana za nieznaczną w rozumieniu art. 11 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 509/2006, nie może ona:

a) odnosić się do podstawowych cech produktu;

b) wprowadzać zasadniczych zmian w metodzie wytwarzania;

c) obejmować zmiany nazwy, części nazwy produktu ani stosowania tej nazwy.

4. W przypadku gdy wniosek dotyczy tymczasowej zmiany specyfikacji produktu wynikającej z nałożenia przez organy władzy publicznej obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych, jak przewidziano w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, przedstawia się dowody zastosowania tych środków.

5. Jeśli Komisja podejmie decyzję o przyjęciu zmiany w specyfikacji, prowadzącej do zmiany informacji zapisanych w rejestrze, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia, wówczas Komisja wykreśla początkowe dane z rejestru i wprowadza tam nowe dane ze skutkiem od dnia wejścia w życie wymienionej decyzji.

6. Informacje przekazywane Komisji zgodnie z niniejszym artykułem przekazywane są zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Za datę przekazania Komisji wniosku dotyczącego zmian uznaje się dzień zarejestrowania wniosku przez służbę pocztową Komisji w Brukseli.

Artykuł 12

Przekazywanie informacji przez wyznaczone organy lub jednostki

1. Organy, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, lub jednostki kontroli, o których mowa w art. 15 ust. 1 akapit pierwszy tiret pierwsze tego rozporządzenia, przekazują państwom członkowskim nazwy i adresy producentów, w których przypadku kontrolują one zgodność ze specyfikacją produktu. Państwa członkowskie udostępniają wykaz producentów innym państwom członkowskim i Komisji.

2. Organy i jednostki kontrolne, o których mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, przekazują Komisji nazwy i adresy producentów, w których przypadku kontrolują one zgodność ze specyfikacją produktu.

Artykuł 13

Cofnięcie rejestracji

1. Komisja może uznać, że wypełnianie warunków zawartych w specyfikacji produktu rolnego lub środka spożywczego noszącego nazwę gwarantowanej tradycyjnej specjalności przestało być możliwe lub nie może zostać zapewnione, w szczególności w przypadku nieprzekazania Komisji informacji od organów lub jednostek kontroli, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, w okresie pięciu lat.

2. Przed cofnięciem rejestracji Komisja zapewnia możliwość wysłuchania opinii grupy, która wystąpiła z wnioskiem o rejestrację, i może wyznaczyć termin przedłożenia uwag przez tę grupę.

3. Po tym, jak cofnięcie rejestracji stanie się skuteczne, Komisja wykreśla nazwę z rejestru, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Przepisy przejściowe

Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się ze skutkiem od daty jego wejścia w życie, z następującymi zastrzeżeniami:

a) przepisy art. 1-4 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do procedur rejestracji i zatwierdzenia zmian, w których przypadku do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie miała miejsca publikacja na mocy art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 lub art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2082/92;

b) przepisy art. 6 i 7 oraz art. 11 ust. 1, 2, 4 i 6 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do wniosków o rejestrację i zatwierdzenie zmian otrzymanych po dniu 19 kwietnia 2006 r.;

c) przepisy art. 8 ust. 1, 2 i 3 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do procedur sprzeciwu, w przypadku których w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie rozpoczął się jeszcze bieg sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 509/2006;

d) przepisy art. 8 ust. 4 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do procedur sprzeciwu, w których przypadku w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie wygasł jeszcze bieg sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 509/2006;

e) przepisy art. 9 ust. 2 mają zastosowanie najpóźniej od dnia 1 lipca 2008 r. bez uszczerbku dla produktów wprowadzonych do obrotu przed tym dniem.

Artykuł 15

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 1848/93 traci moc.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednakże przepisy art. 14 lit. b) stosuje się ze skutkiem od dnia 20 kwietnia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 października 2007 r.

ZAŁĄCZNIK I

(Przy wypełnianiu niniejszego formularza należy pominąć tekst w nawiasach kwadratowych)

ZAŁĄCZNIK II

KLASYFIKACJA PRODUKTÓW DO CELÓW ROZPORZĄDZENIA RADY (WE) NR 509/2006

1. Produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu WE

- Klasa 1.1. Mięso świeże (i podroby)

- Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

- Klasa 1.3. Sery

- Klasa 1.4. Inne produkty pochodzenia zwierzęcego (jaja, miód, różne przetwory mleczne z wyjątkiem masła itp.)

- Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

- Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

- Klasa 1.7. Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty z nich wytwarzane

- Klasa 1.8. Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu.

2. Środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 509/2006

- Klasa 2.1. Piwo

- Klasa 2.2. Czekolada i inne preparaty spożywcze zawierające kakao

- Klasa 2.3. Wyroby cukiernicze, chleb, ciasta, ciastka, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

- Klasa 2.4. Makaron gotowany lub nie, nadziewany lub nie

- Klasa 2.5. Dania przygotowane

- Klasa 2.6. Gotowe sosy zawierające przyprawy

- Klasa 2.7. Zupy lub buliony

- Klasa 2.8. Napoje z ekstraktów roślinnych

- Klasa 2.9. Lody (na mleku) oraz lody (na wodzie).

ZAŁĄCZNIK III

(Przy wypełnianiu niniejszego formularza należy pominąć tekst w nawiasach kwadratowych)

ZAŁĄCZNIK IV

(Przy wypełnianiu niniejszego formularza należy opuścić tekst w nawiasach kwadratowych)

ZAŁĄCZNIK VI

(Przy wypełnianiu niniejszego formularza należy pominąć tekst w nawiasach kwadratowych)