RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmie środki dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (¹) zawiera wymóg przyjęcia środków ochronnych z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym, w odpowiednich przypadkach, sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).

(3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym – w stosownych przypadkach – określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy przydzielić państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub łowiska oraz z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.

(4) Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z odpowiednimi regionalnymi komitetami doradczymi.

(5) W przypadku stad objętych szczegółowymi planami wieloletnimi wielkości TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach. W związku z powyższym TAC w odniesieniu do południowego stada morszczuka, stada homarca i soli w zachodniej części kanału La Manche, gładzicy i soli w Morzu Północnym, śledzia atlantyckiego w wodach na zachód od Szkocji, dorsza atlantyckiego w cieśninie Kattegat, wodach na zachód od Szkocji, w Morzu Irlandzkim, Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak i wschodniej części kanału La Manche oraz tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym należy ustanowić zgodnie z przepisami rozporządzeń Rady (WE) nr 2166/2005 (²), (WE) nr 509/2007 (³), (WE) nr 676/2007 (⁴), (WE) nr 1300/2008 (⁵), (WE) nr 1342/2008 (⁶) („plan dotyczący dorsza” ) oraz (WE) nr 302/2009 (⁷).

Jednakże w odniesieniu do północnego stada morszczuka (rozporządzenie Rady (WE) nr 811/2004 (⁸)) i soli w Zatoce Biskajskiej (rozporządzenie Rady (WE) nr 388/2006 (⁹)) osiągnięto minimalne cele odpowiednich planów odbudowy tych stad oraz zarządzania nimi, należy zatem zastosować się do przedłożonych opinii naukowych w celu osiągnięcia lub utrzymania wielkości TAC na poziomach maksymalnego podtrzymywalnego połowu, zależnie od przypadku.

(6) W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających lub rzetelnych danych pozwalających na oszacowanie ich wielkości, środki w zakresie zarządzania i poziomy TAC powinny być zgodne z zasadą ostrożnego podejścia do zarządzania rybołówstwem, określoną w art. 4 ust. 1 pkt 8) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępnych informacji o tendencjach zachodzących w stadzie i kwestii związanych z połowami mieszanymi.

(7) Zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 (¹⁰) należy określić stada podlegające środkom, o których mowa we wspomnianym rozporządzeniu.

(8) W przypadku gdy TAC w odniesieniu do danego stada przydzielany jest tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie działało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa.

(9) Konieczne jest ustalenie pułapów nakładu połowowego na 2014 r. zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2166/2005, art. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2007, art. 9 rozporządzenia (WE) nr 676/2007, art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 oraz art. 5 i 9 rozporządzenia (WE) nr 302/2009, z uwzględnieniem rozporządzenia Rady (WE) nr 754/2009 (¹¹).

(10) W świetle najnowszej opinii naukowej przedstawionej przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES) i zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami w ramach konwencji w sprawie rybołówstwa na północno-wschodnim Atlantyku (NEAFC) należy ograniczyć nakład połowowy w odniesieniu do niektórych gatunków głębinowych.

(11) W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem podlegać pełnym ograniczeniom w formie ogólnego zakazu ich połowów.

(12) Korzystanie z uprawnień do połowów dostępnych dla statków unijnych i ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (¹²), a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Należy zatem ustalić kody stosowane przez państwa członkowskie podczas przesyłania Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.

(13) W ramach niektórych TAC państwa członkowskie powinny móc przyznawać dodatkowe przydziały statkom, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Celem tych testów jest sprawdzenie systemu kwot połowowych, tzn. systemu, w którego ramach wszystkie połowy powinny podlegać wyładunkowi i wliczaniu do kwot, aby zapobiegać odrzutom i wynikającemu z nich marnowaniu zasobów ryb nadających się do wykorzystania. Niekontrolowane odrzuty ryb stanowią zagrożenie dla długoterminowego zrównoważenia zasobów ryb jako dobra publicznego, a zatem dla celów wspólnej polityki rybołówstwa. Systemy kwot połowowych z kolei zachęcają w swej istocie rybaków do optymalizacji selektywności w ramach ich działalności połowowej. W celu osiągnięcia racjonalnego zarządzania odrzutami w pełni udokumentowana działalność połowowa powinna raczej obejmować każdą przeprowadzoną na morzu operację niż wyładunki w porcie. Dlatego warunki dla państw członkowskich, umożliwiające im przyznawanie takich dodatkowych przydziałów, powinny obejmować obowiązek stosowania kamer telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników (zwanych łącznie „systemem CCTV”). Powinno to zapewnić szczegółową rejestrację wszystkich zatrzymanych i odrzuconych części połowów. System oparty na obserwatorach działających w czasie rzeczywistym na statku byłby mniej wydajny, droższy i mniej niezawodny. W związku z tym stosowanie systemów CCTV jest obecnie warunkiem wstępnym realizacji programów ograniczania odrzutów, takich jak w pełni udokumentowane połowy. W ramach stosowania takiego systemu muszą być jednak przestrzegane wymogi dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹³).

(14) W celu zapewnienia, aby testy dotyczące w pełni udokumentowanych połowów rzeczywiście umożliwiały skuteczną ocenę potencjału systemów kwot połowowych w zakresie kontrolowania bezwzględnej śmiertelności połowowej odnośnych stad, niezbędne jest wliczenie wszystkich ryb złowionych w wyniku tych testów, także tych poniżej minimalnego rozmiaru do celów wyładunku, do łącznego przydziału przyznanego statkowi uczestniczącemu w testach oraz zakończenie operacji połowowej w momencie wyczerpania tego łącznego przydziału przez dany statek. Należy też umożliwić transfery przydziałów między statkami uczestniczącymi w takich w pełni udokumentowanych połowach testowych a statkami, które w nich nie biorą udziału, pod warunkiem że możliwe jest wykazanie, że nie zwiększy to odrzutów dokonywanych przez statki nieuczestniczące w takich połowach.

(15) W listopadzie 2013 r. STECF pozytywnie ocenił plan zarządzania dotyczący odbudowy stad zaproponowany przez Regionalny Komitet Doradczy ds. Zasobów Pelagicznych (PELRAC) w odniesieniu do stada śledzia atlantyckiego w obszarach ICES VIaS, VIIb i VIIc. Rozmieszczenie tego stada śledzia atlantyckiego pokrywa się częściowo z obszarem stada sąsiadującego z nim od północy w strefie mieszanej między 56° N a 57° 30′ N w obrębie obszaru ICES VIa. Aby zapewnić prawidłową ocenę tych dwóch stad, jeżeli chodzi o ich stan ochrony, oraz kontrolować śmiertelność połowową w każdym z tych stad, należy wyłączyć wszystkie połowy dokonywane w strefie mieszanej.

(16) Zgodnie z opinią ICES należy utrzymać i zweryfikować system zarządzania dobijakami w wodach Unii rejonów ICES IIa i IIIa oraz w podobszarze ICES IV. Zważywszy na to, że opinia naukowa ICES będzie prawdopodobnie dostępna w lutym 2014 r., TAC i kwoty należy tymczasowo ustalić na poziomie zero do czasu ogłoszenia opinii.

(17) Ponieważ nie ma naukowych dowodów na to, że obszary TAC dotyczącego rdzawca odpowiadają odrębnym stadom biologicznym, a gatunek ten rozmieszczony jest w sposób ciągły od północnej części Wysp Brytyjskich do południowej części Półwyspu Iberyjskiego, w celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów należy dopuścić wdrożenie elastycznego ustalenia między niektórymi z tych obszarów TAC. Podobnie należy wprowadzić większą elastyczność ustaleń między niektórymi obszarami zarządzania w odniesieniu do pewnych stad, które są rozmieszczone w kilku obszarach zarządzania, oraz w przypadku gdy dotyczy to tego samego stada biologicznego.

(18) Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowach lub protokołach w sprawie połowów z Norwegią (¹⁴), Wyspami Owczymi (¹⁵) i Islandią (¹⁶) Unia przeprowadziła z tymi partnerami konsultacje w sprawie uprawnień do połowów. Konsultacje z Norwegią i Wyspami Owczymi w sprawie ustaleń na 2014 r. nie zostały jeszcze zakończone. Aby uniknąć przerwy w działalności połowowej Unii, a jednocześnie pozwolić na elastyczność potrzebną do zawarcia tych ustaleń na początku 2014 r., dla stad objętych tymi ustaleniami należy ustanowić uprawnienia do połowów na zasadzie tymczasowej. Nie było możliwe zakończenie konsultacji z Islandią w sprawie ustaleń w dziedzinie rybołówstwa na 2014 r. Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowie i protokole w sprawie połowów z Grenlandią (¹⁷) wspólny komitet ustalił konkretny poziom uprawnień do połowów dostępnych w 2014 r. dla Unii w wodach Grenlandii.

(19) Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) na swoim corocznym posiedzeniu w 2013 r. przyjęła jednoroczne przedłużenie istniejących TAC i kwot w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego oraz potwierdziła TAC i kwoty w odniesieniu do północno-atlantyckiego włócznika, południowo-atlantyckiego włócznika i północno-atlantyckiego tuńczyka białego na obecnym poziomie na okres 2014–2016. W związku z tym unijna kwota w odniesieniu do tych stad pozostaje taka sama jak w 2013 r. Mimo że TAC dotyczący południowo-atlantyckiego tuńczyka białego został utrzymany na obecnym poziomie na okres 2014–2016, pojedyncze kwoty przyznane umawiającym się stronom, w tym Unii, zostały nieznacznie zmniejszone, aby przyznać kwotę innej umawiającej się stronie. Wszystkie te środki należy wprowadzić do prawa Unii.

(20) W następstwie przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej w lipcu 2013 r. przepisy dotyczące uprawnień do połowów dla Chorwacji zostały włączone do niniejszego rozporządzenia.

(21) Komisja do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) na swoim corocznym posiedzeniu w 2013 r. przyjęła limity połowowe zarówno w odniesieniu do gatunków docelowych, jak i tych stanowiących przyłowy. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(22) Na swoim corocznym posiedzeniu w 2013 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) przyjęła rezolucję w sprawie ochrony żarłacza białopłetwego, stosującą się do statków rybackich znajdujących się w rejestrze upoważnionych statków sporządzonym przez IOTC, wprowadzając – jako przejściowy środek pilotażowy – zakaz zatrzymywania na statku, przeładowywania, wyładowywania lub przechowywania jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego. Rezolucja przewiduje wyjątek dla tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, w szczególności dla statków rybackich prowadzących operacje połowowe w wyłącznej strefie ekonomicznej państwa członkowskiego, pod którego banderą pływają.

(23) Drugie coroczne posiedzenie Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) odbędzie się w dniach 27–31 stycznia 2014 r. Do czasu tego corocznego posiedzenia należy tymczasowo utrzymać obecne środki, a TAC w odniesieniu do ostroboka czarnego w obszarze objętym Konwencją SPRFMO – ustalić tymczasowo na tym samym poziomie co w 2013 r.

(24) Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) na 84. corocznym posiedzeniu w 2013 r. przyjęła środki ochronne dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz bonito. Ponadto IATTC podtrzymała swoją rezolucję w sprawie ochrony żarłacza białopłetwego. Należy nadal wprowadzać te środki do prawa Unii.

(25) Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) na corocznym posiedzeniu w 2013 r. przyjęła zalecenie w sprawie nowych dwuletnich TAC na 2014 r. i 2015 r. dla antara patagońskiego i krabów z gatunków należących do Chaceon spp.; utrzymano obowiązujące TAC dla gardłosza atlantyckiego i beryksów ustalone na 2013 r. i 2014 r. podczas corocznego posiedzenia w 2012 r. Stosowane obecnie środki dotyczące przydziału uprawnień do połowów przyjęte przez SEAFO należy wprowadzić do prawa Unii.

(26) Komisja ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) na 10. corocznym posiedzeniu w 2013 r. zmieniła środki dotyczące uprawnień do połowów, ustalając całkowitą liczbę dni połowów na morzu pełnym i dostosowując zamknięcia dotyczące połowów za pomocą urządzeń powodujących koncentrację ryb (FAD). Zmiana środka dotyczącego połowów za pomocą FAD powoduje, że Unia jako umawiająca się strona WCPFC musi zdecydować się na jedną z dwóch dostępnych możliwości: potwierdzenie obecnego okresu zamknięcia dla połowów FAD albo zmniejszenie liczby zestawów FAD. Do czasu podjęcia takiej decyzji obowiązujące obecnie zamknięcie przyjęte przez WCFPC powinno być w dalszym ciągu wprowadzane do prawa Unii.

(27) Strony Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa na corocznym posiedzeniu w 2013 r. nie zmieniły środków dotyczących uprawnień do połowów. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(28) Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) na 35. corocznym posiedzeniu w 2013 r. przyjęła na 2014 r. szereg uprawnień do połowów określonych stad w podobszarach 1–4 obszaru objętego konwencją NAFO. W związku z powyższym na forum NAFO przyjęto procedurę zmierzającą do zwiększenia TAC w odniesieniu do widlaka bostońskiego w podrejonie 3NO objętym konwencją NAFO, ustalonego na 2014 r., pod warunkiem spełnienia pewnych warunków związanych z sytuacją tego stada. Umawiająca się strona NAFO może powiadomić sekretarza wykonawczego NAFO o zaobserwowaniu wyższych niż zwykle połowów widlaka bostońskiego na jednostkę nakładu połowowego w podrejonie 3NO objętym konwencją NAFO. Jeżeli w ciągu 2014 r. zwiększenie TAC zostanie potwierdzone w drodze głosowania na forum NAFO, zostanie ono wprowadzone do prawa Unii, a kwoty zainteresowanych państw członkowskich trzeba będzie zwiększyć.

(29) Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, są przyjmowane przez stosowne regionalne organizacje ds. rybołówstwa (RFMO) pod koniec roku i zaczną obowiązywać przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy wprowadzające te środki do prawa Unii powinny mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności – ze względu na to, że okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a co za tym idzie, niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy na obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się dnia 1 grudnia 2013 r. – odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie zastosowanie z mocą wsteczną pozostanie bez uszczerbku dla zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ członkowie CCAMLR nie mogą poławiać w obszarze objętym konwencją CCAMLR bez upoważnienia.

(30) Zgodnie z deklaracją Unii skierowaną do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach Unii w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli (¹⁸), niezbędne jest ustalenie uprawnień do połowów dostępnych dla Wenezueli w wodach Unii w odniesieniu do lucjanowatych.

(31) W celu zapewnienia jednolitych warunków udzielania poszczególnym państwom członkowskim upoważnień do korzystania z systemu zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.

(32) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznawania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatu arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 (¹⁹).

(33) Aby uniknąć przerwy w działalności połowowej i zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2014 r., oraz niektórych przepisów w poszczególnych regionach, które powinny mieć określoną datę rozpoczęcia stosowania. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(34) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1. W niniejszym rozporządzeniu ustala się uprawnienia do połowów dostępne w wodach Unii oraz – dla statków unijnych – w określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb.

2. Uprawnienia do połowów, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a) limity połowowe na 2014 r. oraz, w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, na 2015 r.;

b) ograniczenia nakładu połowowego w okresie od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia 31 stycznia 2015 r.;

c) uprawnienia do połowów na okres od dnia 1 grudnia 2013 r. do dnia 30 listopada 2014 r. dla niektórych stad obszaru objętego konwencją CCAMLR;

d) uprawnienia do połowów na okresy ustalone w art. 32 w odniesieniu do niektórych stad w obszarze objętym konwencją IATTC na 2014 r. oraz, w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, na 2015 r.

3. (uchylony).

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących statków:

a) statki unijne;

b) statki państw trzecich w wodach Unii.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „statek unijny” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b) „statek państwa trzeciego” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa trzeciego i zarejestrowany w państwie trzecim;

c) „wody Unii” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z krajami i terytoriami zamorskimi wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

d) „wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego państwa;

e) „całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego ze stad ryb;

f) „ kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii lub państwu członkowskiemu;

g) „oceny analityczne” oznaczają ilościową ocenę tendencji zachodzących w obrębie określonego stada, opartą na danych dotyczących biologii i eksploatacji stada, których jakość w świetle analizy naukowej okazała się wystarczająco wysoka, by możliwe było wydanie opinii naukowej dotyczącej przyszłych połowów;

h) „rozmiar oczek sieci” oznacza rozmiar oczek sieci rybackich określony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 517/2008 (²⁰);

i) „ unijny rejestr floty rybackiej” oznacza rejestr utworzony przez Komisję zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

j) „dziennik połowowy” oznacza dziennik, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 4

Obszary połowowe

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:

a) „obszary ICES” (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 (²¹);

b) „cieśnina Skagerrak” oznacza obszar geograficzny ograniczony od zachodu linią biegnącą od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

c) „cieśnina Kattegat” oznacza obszar geograficzny ograniczony od północy linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a od południa ograniczony linią biegnącą od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

d) „jednostka 16 podobszaru ICES VII” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

– 53° 30′ N 15° 00′ W,

– 53° 30′ N 11° 00′ W,

– 51° 30′ N 11° 00′ W,

– 51° 30′ N 13° 00′ W,

– 51° 00′ N 13° 00′ W,

– 51° 00′ N 15° 00′ W,

– 53° 30′ N 15° 00′ W;

e) „Zatoka Kadyksu” oznacza obszar geograficzny rejonu ICES IXa na wschód od 7° 23′ 48″ W;

f) „obszary CECAF” (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 (²²).

g) „obszary NAFO” (Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 (²³);

h) „obszar objęty konwencją SEAFO” (Organizacji ds. Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (²⁴);

i) „obszar objęty konwencją ICCAT” (Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego) oznacza obszar geograficzny określony w Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (²⁵);

j) „obszar objęty konwencją CCAMLR” (Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki) oznacza obszar geograficzny określony w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 601/2004 (²⁶);

k) „obszar objęty konwencją IATTC” (Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o wzmocnieniu Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. („konwencja z Antigui”) (²⁷);

l) „obszar objęty konwencją IOTC” (Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim) oznacza obszar geograficzny określony w Umowie o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (²⁸);

m) „obszar objęty konwencją SPRFMO” (Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku) oznacza pełnomorski obszar geograficzny na południe od 10° N, na północ od obszaru objętego konwencją CCAMLR, na wschód od obszaru objętego konwencją SIOFA zgodnie z definicją w Porozumieniu w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (²⁹) oraz na zachód od obszarów połowowych znajdujących się pod jurysdykcją państw Ameryki Południowej;

n) „obszar objęty konwencją WCPFC” (Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (³⁰);

o) „obszar pełnomorski Morza Beringa” oznacza pełnomorski obszar geograficzny Morza Beringa leżący poza zasięgiem 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzy się szerokość wód terytorialnych państw nadbrzeżnych leżących nad Morzem Beringa;

p) „obszar podlegający jednocześnie IATTC i WCPFC” oznacza obszar geograficzny wyznaczony przez następujące granice:

– 150° długości geograficznej zachodniej,

– 130° długości geograficznej zachodniej,

– 4° szerokości geograficznej południowej,

– 50° szerokości geograficznej południowej.

TYTUŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW DLA STATKÓW UNIJNYCH

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 5

TAC i przydziały

1. TAC dla statków unijnych w wodach Unii lub w pewnych wodach nienależących do Unii oraz podział tych TAC między państwa członkowskie, a także – w stosownych przypadkach – warunki funkcjonalnie z nimi związane, określono w załączniku I.

2. Statkom unijnym zezwala się na dokonywanie połowów w granicach TAC określonych w załączniku I w wodach, na których jurysdykcję w zakresie rybołówstwa sprawują Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia i Norwegia, oraz w wodach obszaru połowowego wokół Jan Mayen, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 14 niniejszego rozporządzenia, w załączniku III do niniejszego rozporządzenia oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1006/2008 (³¹) i jego przepisach wykonawczych.

3. Na potrzeby specjalnego warunku ustanowionego w załączniku IA dla stada dobijaków w wodach Unii obszarów ICES IIa, IIIa i IV stosuje się obszary zarządzania określone w załączniku IID.

Artykuł 6

Wielkości TAC ustalane przez państwa członkowskie

1. TAC dla pewnych stad ryb są ustalane przez odnośne państwo członkowskie. Stada te określono w załączniku I.

2. TAC, które mają zostać ustalone przez państwo członkowskie:

a) są zgodne z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności z zasadą zrównoważonej eksploatacji stada; oraz

b) prowadzą:

(i) jeżeli dostępne są oceny analityczne – z jak największym prawdopodobieństwem – do eksploatacji stada zgodnej z maksymalnym podtrzymywalnym połowem, począwszy od 2015 r.;

(ii) jeżeli oceny analityczne nie są dostępne lub są niepełne – do eksploatacji stada zgodnej z zasadą ostrożnego podejścia do zarządzania rybołówstwem.

3. Do dnia 15 marca 2014 r. każde odnośne państwo członkowskie przedłoży Komisji następujące informacje:

a) przyjęte TAC;

b) zgromadzone i ocenione przez odnośne państwo członkowskie dane, na podstawie których określono wysokość przyjętych TAC;

c) szczegółowe wyjaśnienie zgodności przyjętych TAC z ust. 2.

Artykuł 7

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Ryby pochodzące ze stad, dla których ustalono TAC, są zatrzymywane na statku lub wyładowywane wyłącznie, jeżeli:

a) połowów dokonały statki pływające pod banderą państwa członkowskiego dysponującego określoną kwotą i kwota ta nie została wykorzystana; lub

b) połowy stanowią część kwoty Unii, której nie przydzielono państwom członkowskim w ramach kwot i która nie została wykorzystana.

Artykuł 8

Ograniczenia nakładu połowowego

Od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia 31 stycznia 2015 r. mają zastosowanie następujące środki dotyczące nakładu połowowego:

a) załącznik IIA – do zarządzania niektórymi stadami dorsza atlantyckiego, soli i gładzicy w cieśninach Kattegat i Skagerrak, części rejonu ICES IIIa poza cieśninami Skagerrak i Kattegat, podobszarze ICES IV i rejonach ICES VIa, VIIa i VIId oraz wodach Unii rejonów ICES IIa i Vb;

b) załącznik IIB – do odbudowy stad morszczuka i homarca w rejonach ICES VIIIc i IXa, z wyjątkiem Zatoki Kadyksu;

c) załącznik IIC – do zarządzania stadem soli w rejonie ICES VIIe.

Artykuł 9

Limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego przy połowach głębinowych

1. Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 (³²) ustanawiającego wymóg posiadania dalekomorskiego zezwolenia połowowego ma zastosowanie do halibuta niebieskiego. Połów, zatrzymywanie na statku, przeładunek i wyładunek halibuta niebieskiego podlegają warunkom, o których mowa w tym artykule.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby poziomy nakładu połowowego na 2014 r., mierzone w kilowatodniach spędzonych poza portem, dla statków mających dalekomorskie zezwolenia połowowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2347/2002, nie przekraczały 65 % średniego rocznego nakładu połowowego wykorzystanego przez statki danego państwa członkowskiego w 2003 r. podczas rejsów, w trakcie których statki te miały dalekomorskie zezwolenia połowowe lub w trakcie których złowiono gatunki głębinowe wymienione w załączniku I oraz II do tego rozporządzenia. Niniejszy ustęp ma zastosowanie wyłącznie do rejsów połowowych, podczas których złowiono ponad 100 kg gatunków głębinowych innych niż argentyna wielka.

Artykuł 10

Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów

1. Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a) wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1380/2013;

b) odliczeń i przeniesień dokonywanych na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

c) ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008;

d) dodatkowych wyładunków dozwolonych zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e) ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

f) potrąceń dokonywanych na mocy art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

g) transferów i wymian kwot zgodnie z art. 20 niniejszego rozporządzenia.

2. O ile w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie określono inaczej, art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w odniesieniu do których obowiązuje TAC przezornościowy, a art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 tego rozporządzenia – do stad, w odniesieniu do których obowiązuje TAC analityczny.

Artykuł 11

Okres zamknięty dla połowów

1. W okresie od dnia 1 maja do dnia 31 maja 2014 r. zakazuje się połowów w Porcupine Bank lub zatrzymywania na statku wszystkich niżej wymienionych gatunków: dorsz atlantycki, smuklice, żabnicowate, plamiak, witlinek, morszczuk, homarzec, gładzica, rdzawiec, czarniak, rajowate, sola, brosma, molwa błękitna, molwa i koleń.

Do celów niniejszego ustępu Porcupine Bank obejmuje obszar geograficzny ograniczony loksodromami łączącymi kolejno następujące pozycje:

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego tranzyt przez Porcupine Bank, gdy na statku są gatunki, o których mowa w tym ustępie, jest dozwolony zgodnie z art. 50 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Połowy przemysłowe dobijaków włokiem dennym, niewodem lub podobnymi narzędziami ciągnionymi o rozmiarze oczek sieci wynoszącym mniej niż 16 mm są zabronione w rejonach ICES IIa, IIIa oraz podobszarze ICES IV od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2014 r. oraz od dnia 1 sierpnia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Zakaz określony w akapicie pierwszym stosuje się również do statków państw trzecich uprawnionych do połowów dobijaków w wodach Unii podobszaru ICES IV, o ile nie postanowiono inaczej.

Artykuł 12

Zakazy

1. Statkom unijnym zabrania się połowów, zatrzymywania na statku, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) we wszystkich wodach;

b) żarłacz śledziowy (Lamna nasus) we wszystkich wodach, o ile w załączniku IA nie określono inaczej;

c) anioł morski (Squatina squatina) w wodach Unii;

d) kompleks gatunków (Dipturus cf. flossada i Dipturus cf. intermedia) rai gładkiej (Dipturus batis) w wodach Unii rejonu ICES IIa i podobszarach ICES III, IV, VI, VII, VIII, IX oraz X;

e) raja bruzdowana (Raja undulata) w wodach Unii podobszarów ICES VI, XI i X oraz raja siwa (Rostroraja alba) w wodach Unii podobszarów ICES VI, VII, VIII, IX oraz X;

f) rochowate (Rhinobatidae) w wodach Unii podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X oraz XII;

g) manta (Manta birostris) we wszystkich wodach.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Są one niezwłocznie uwalniane.

Artykuł 13

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przedkładając Komisji, zgodnie z art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ II

Dodatkowe przydziały dla statków uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów

Artykuł 14

Dodatkowe przydziały

1. W przypadku niektórych stad państwo członkowskie może przyznać dodatkowy przydział pływającym pod jego banderą statkom, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Stada te określono w załączniku I.

2. Dodatkowy przydział, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać ogólnego limitu ustalonego w załączniku I jako odsetek kwoty przyznanej temu państwu członkowskiemu.

Artykuł 15

Warunki dodatkowych przydziałów

1. Dodatkowy przydział, o którym mowa w art. 14, spełnia następujące warunki:

a) statek stosuje kamery telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników (zwane łącznie „systemem CCTV” ), które rejestrują całość działalności połowowej oraz działalności związanej z przetwarzaniem prowadzonych na statku;

b) dodatkowy przydział przyznany pojedynczemu statkowi uczestniczącemu w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie przekracza żadnego z wymienionych niżej limitów:

(i) 75 % odrzutów ze stada oszacowanych przez dane państwo członkowskie dla typu statku, do którego należy dany statek, któremu przyznano dodatkowy przydział;

(ii) 30 % indywidualnego przydziału dla danego statku ustalonego przed przystąpieniem do udziału w testach;

c) wszystkie połowy ze stad objętych dodatkowym przydziałem, jakich dokona statek, w tym także połowy ryb poniżej minimalnych rozmiarów do celów wyładunku określonych w załączniku XII do rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 (³³), są odliczane od indywidualnego przydziału tego statku, jako pochodzące z dodatkowego przydziału przyznanego na podstawie art. 14;

d) po całkowitym wykorzystaniu przez dany statek dodatkowego przydziału w odniesieniu do któregokolwiek ze stad objętego dodatkowym przydziałem statek ten musi przerwać wszelką działalność połowową w danym obszarze TAC;

e) w odniesieniu do stad, do których niniejszy artykuł może być stosowany, państwa członkowskie mogą zezwolić na przekazanie indywidualnego przydziału lub dowolnej jego części przez statki nieuczestniczące w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów na rzecz statków, które w tych testach uczestniczą, pod warunkiem że można wykazać, że nie wzrosną odrzuty dokonywane przez statki nieuczestniczące w takich połowach.

2. Niezależnie od ust. 1 lit. b) ppkt (i) państwo członkowskie może wyjątkowo przyznać statkowi pływającemu pod jego banderą przydział przewyższający 75 % odrzutów szacowanych dla typu statku, do którego należy określony statek, któremu przyznano dodatkowy przydział, pod warunkiem że:

a) wskaźnik odrzutów ze stada szacowanych dla danego typu statku wynosi poniżej 10 %;

b) włączenie tego typu statku jest ważne dla oceny możliwości systemu CCTV do celów kontroli;

c) wszystkie statki uczestniczące w testach nie przekroczą łącznie ogólnego limitu 75 % szacowanych odrzutów ze stada.

3. Przed przyznaniem dodatkowego przydziału, o którym mowa w art. 14, państwo członkowskie przedkłada Komisji następujące informacje:

a) wykaz statków pływających pod jego banderą uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów;

b) specyfikacje zdalnych elektronicznych urządzeń monitorowania zainstalowanych na tych statkach;

c) zdolności, rodzaj i specyfikację narzędzi połowowych używanych przez te statki;

d) szacowaną wielkość odrzutów dla każdego typu statku uczestniczącego w testach;

e) wielkość połowów ze stada objętego odpowiednim TAC, dokonanych w 2013 r. przez statki uczestniczące w testach.

Artykuł 16

Przetwarzanie danych osobowych

W zakresie, w jakim nagrania uzyskane zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) wiążą się z przetwarzaniem danych osobowych w rozumieniu dyrektywy 95/46/WE, dyrektywa ta ma zastosowanie do przetwarzania takich danych.

Artykuł 17

Wycofanie dodatkowych przydziałów

W przypadku gdy państwo członkowskie wykryje, że statek uczestniczący w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie spełnia warunków określonych w art. 15, natychmiast wycofuje dodatkowy przydział przyznany temu statkowi oraz wyklucza go z uczestnictwa w przedmiotowych testach na pozostałą część 2014 r.

Artykuł 18

Naukowy przegląd ocen odrzutów

W celu monitorowania wdrażania wymogów określonych w art. 15 ust. 1 lit. b) ppkt (i) od każdego państwa członkowskiego, które korzysta z możliwości określonych w tym rozdziale, Komisja może zażądać przedłożenia do przeglądu naukowemu organowi doradczemu oceny odrzutów dokonywanych przez każdy typ statku. W przypadku braku oceny potwierdzającej taką wielkość odrzutów dane państwo członkowskie podejmuje wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia spełnienia tego wymogu i informuje o nich Komisję.

Artykuł 18a

Elastyczność w ustalaniu uprawnień do połowów dla niektórych stad

1. Niniejszy artykuł stosuje się do następujących stad:

a) plamiak w obszarze IV, wodach Unii obszaru IIa;

b) błękitek w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId, VIIIe, XII i XIV;

c) makrela w obszarach IIIa i IV; w wodach Unii obszarów IIa, IIIb, IIIc i IIId;

d) makrela w obszarach VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe; w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszaru Vb; w wodach międzynarodowych obszarów IIa, XII i XIV;

e) makrela w obszarach VIIIc, IX i X; w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1;

f) makrela w wodach Norwegii obszarów IIa i IVa;

g) śledź atlantycki w wodach Unii, wodach Norwegii i wodach międzynarodowych obszarów I i II;

h) czarniak w Morzu Północnym;

i) gładzica w Morzu Północnym;

j) śledź atlantycki w Morzu Północnym na północ od 53° N;

k) śledź atlantycki w obszarach IVc i VIId;

l) plamiak w obszarze IIIa;

m) śledź atlantycki w obszarach VIIa, VIIg, VIIh, VIIj oraz VIIk;

n) ostroboki w wodach Unii obszarów IIa, IVa, VI, VIIa–c, VIIe–k, VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe; w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszaru Vb; wodach międzynarodowych obszarów XII i XIV;

o) krewetka północna w obszarze IIIa.

2. W odniesieniu do każdego ze stad określonych w ust. 1 państwo członkowskie może zdecydować o zwiększeniu o maksymalnie 10 % jego kwoty początkowej ustalonej w załączniku I. Dane państwo członkowskie powiadamia Komisję o takiej decyzji na piśmie. Po dokonaniu takiego powiadomienia zwiększoną kwotę uznaje się za kwotę przydzieloną temu państwu członkowskiemu na 2014 r.

3. Wszelkie ilości wykorzystane w roku 2014 w ramach takiej zwiększonej kwoty, które przekraczają kwotę początkową, odejmuje się – na zasadzie „tona za tonę” – do celów obliczenia kwoty danego państwa członkowskiego w odniesieniu do danego stada na 2015 r.

4. Wszelkie ilości niewykorzystane w ramach kwoty pierwotnej w wysokości do 10 % tej kwoty dodaje się do celów obliczenia kwoty danego państwa członkowskiego w odniesieniu do danego stada na 2015 r.

5. Wszelkie ilości przenoszone na rzecz innych państw członkowskich zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz wszelkie ilości odejmowane zgodnie z art. 37, 105 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 są uwzględniane do celów ustalenia ilości wykorzystanych i ilości niewykorzystanych na mocy ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

6. Jeżeli państwa członkowskie skorzystały z możliwości określonej w ust. 2 niniejszego artykułu w odniesieniu do określonego stada, do takiego stada w odniesieniu do danego państwa członkowskiego nie mają zastosowania art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

7. W drodze odstępstwa od ust. 4 odsetek 10 % kwoty zwiększa się o dodatkowe 15 % w odniesieniu do stad, o których mowa w ust. 1 lit. c), d), f), g), j), k), m) oraz n).

ROZDZIAŁ III

Upoważnienia do połowów w wodach państw trzecich

Artykuł 19

Upoważnienia do połowów

1. Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla statków unijnych poławiających w wodach państwa trzeciego określono w załączniku III.

2. W przypadku gdy jedno państwo członkowskie przekazuje kwotę innemu państwu członkowskiemu („swap”) w odniesieniu do obszarów połowowych określonych w załączniku III na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, taki transfer obejmuje przekazanie odpowiednich upoważnień do połowów i jest zgłaszany Komisji. Nie można jednak przekroczyć całkowitej liczby upoważnień do połowów dla każdego z obszarów połowowych określonych w załączniku III.

ROZDZIAŁ IV

Uprawnienia do połowów w wodach regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem

Artykuł 20

Transfery i wymiany kwot

1. W przypadku gdy na mocy przepisów regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) dozwolone są transfery lub wymiany kwot między umawiającymi się stronami RFMO, dane państwo członkowskie („zainteresowane państwo członkowskie”) może prowadzić rozmowy z umawiającą się stroną RFMO i – w stosownych przypadkach – ustalać możliwe zakresy planowanych transferów lub wymian kwot.

2. Po powiadomieniu Komisji przez zainteresowane państwo członkowskie Komisja może zatwierdzić zakres planowanych transferów lub wymian kwot, które były przedmiotem rozmów państwa członkowskiego z odpowiednią umawiającą się stroną RFMO. Następnie Komisja bez zbędnej zwłoki przekazuje swoją zgodę na dokonanie takiego transferu lub takiej wymiany kwot odpowiedniej umawiającej się stronie RFMO i uzyskuje od niej podobną zgodę. Komisja powiadamia następnie o uzgodnionym transferze lub uzgodnionej wymianie kwot sekretariat RFMO zgodnie z przepisami tej organizacji.

3. Komisja informuje państwa członkowskie o uzgodnionym transferze lub uzgodnionej wymianie kwot.

4. Uprawnienia do połowów otrzymane od odpowiedniej umawiającej się strony RFMO lub przekazane jej w ramach transferu lub wymiany kwot uznawane są za kwoty przydzielone zainteresowanemu państwu członkowskiemu lub odliczane od przydziału tego państwa członkowskiego od momentu, w którym transfer lub wymiana kwot zostaną przeprowadzone zgodnie z warunkami porozumienia osiągniętego z odpowiednią umawiającą się stroną RFMO lub zgodnie z przepisami odpowiedniej RFMO, zależnie od przypadku. Taki przydział nie zmienia istniejącego klucza podziału do celów przydzielania uprawnień do połowów między państwami członkowskimi zgodnie z zasadą względnej stabilności działalności połowowej.

Sekcja 1

Obszar objęty konwencją ICCAT

Artykuł 21

Ograniczenia połowów oraz możliwości chowu, hodowli i tuczu tuńczyka błękitnopłetwego

1. Liczbę unijnych kliprów tuńczykowych oraz statków unijnych do połowu wędami holowanymi, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm we wschodnim Atlantyku, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 1.

2. Liczbę łodzi unijnych uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm w Morzu Śródziemnym, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 2.

3. Liczbę statków unijnych dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 3.

4. Liczbę statków upoważnionych do poławiania, zatrzymywania na statku, dokonywania przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz ich całkowitą zdolność połowową wyrażoną jako pojemność brutto ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 4.

5. Liczbę tonarów służących do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 5.

6. Możliwości w zakresie chowu, hodowli i tuczu tuńczyka błękitnopłetwego oraz maksymalną wprowadzaną ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego rozdzielaną między miejsca hodowli we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 6.

Artykuł 22

Połowy rekreacyjne i sportowe

Państwa członkowskie ustalają w ramach swoich kwot przydzielonych w załączniku ID specjalną kwotę tuńczyka błękitnopłetwego z przeznaczeniem na połowy rekreacyjne i sportowe.

Artykuł 23

Rekiny

1. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy alopiasa (Alopias superciliosus) podczas jakiegokolwiek połowu.

2. Zabrania się ukierunkowanych połowów gatunków kosogonów należących do rodzaju Alopias.

3. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy głowomłota pospolitego z rodziny Sphyrnidae (z wyjątkiem Sphyrna tiburo) w związku z połowami w obszarze objętym konwencją ICCAT.

4. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) złowionego podczas jakiegokolwiek połowu.

5. Zabrania się zatrzymywania na statku żarłacza jedwabistego (Carcharhinus falciformis) złowionego podczas jakiegokolwiek połowu.

Sekcja 2

Obszar objęty konwencją CCAMLR

Artykuł 24

Zakazy oraz ograniczenia połowowe

1. Ukierunkowane połowy gatunków określonych w załączniku V część A są zakazane we wskazanych tam obszarach i okresach.

2. W odniesieniu do zwiadów rybackich, TAC oraz ograniczenia przyłowów określone w załączniku V część B mają zastosowanie we wskazanych tam podobszarach.

Artykuł 25

Zwiady rybackie

1. Wyłącznie państwa członkowskie będące członkami Komisji CCAMLR mogą uczestniczyć w 2014 r. w zwiadach rybackich przy użyciu takli w odniesieniu do antarów (Dissostichus spp.) na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 oraz w rejonach 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej. O zamiarze uczestnictwa w takich połowach zainteresowane państwo członkowskie powiadamia Sekretariat CCAMLR zgodnie z art. 7 i 7a rozporządzenia (WE) nr 601/2004, a w każdym razie nie później niż dnia 1 czerwca 2014 r.

2. W odniesieniu do podobszarów FAO 88.1 i 88.2 oraz rejonów 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a TAC oraz limity przyłowów przypadające na podobszar i rejon, a także ich rozdział między małe obszary badawcze (SSRU) w ramach każdego z nich, określono w załączniku V część B. Połowy w jakimkolwiek SSRU wstrzymuje się, jeśli raportowany połów osiąga określony TAC, a odnośny SSRU zostaje zamknięty dla połowów na pozostałą część okresu połowu.

3. Połowy odbywają się na możliwie jak największym obszarze geograficznym oraz batymetrycznym w celu uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości prowadzenia połowów oraz w celu uniknięcia nadmiernej koncentracji połowów i nakładu połowowego. Jednakże połowy w podobszarach FAO 88.1 i 88.2, a także w rejonach 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a są zabronione na głębokości mniejszej niż 550 m.

Artykuł 26

Połowy kryla antarktycznego w okresie połowu 2014/2015

1. Wyłącznie państwa członkowskie będące członkami Komisji CCAMLR mogą w okresie połowu 2014/2015 poławiać kryla antarktycznego (Euphausia superba) w obszarze objętym konwencją CCAMLR. Jeśli takie państwo członkowskie zamierza poławiać kryla antarktycznego w obszarze objętym konwencją CCAMLR, powiadamia ono nie później niż dnia 1 czerwca 2014 r. o swoim zamiarze poławiania kryla antarktycznego Sekretariat CCAMLR, zgodnie z art. 5a rozporządzenia (WE) nr 601/2004, oraz Komisję, przy użyciu formularza przedstawionego w załączniku V część C.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera informacje, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, w odniesieniu do każdego statku, któremu państwo członkowskie zamierza zezwolić na uczestnictwo w połowach kryla antarktycznego.

3. Państwo członkowskie zamierzające poławiać kryla antarktycznego w obszarze objętym konwencją CCAMLR zgłasza swój zamiar dotyczący tego połowu wyłącznie w odniesieniu do upoważnionych statków pływających pod jego banderą w momencie powiadomienia albo pływających pod banderą innego członka CCAMLR, co do których oczekuje, że w momencie dokonywania połowów będą pływały pod banderą tego państwa członkowskiego.

4. Państwa członkowskie są uprawnione do zezwolenia na uczestnictwo w połowach kryla antarktycznego innemu statkowi niż statek zgłoszony Sekretariatowi CCAMLR zgodnie z ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, jeśli zgłoszony statek nie może uczestniczyć w połowach z uzasadnionych przyczyn operacyjnych lub z powodu siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwo członkowskie niezwłocznie informuje Sekretariat CCAMLR i Komisję, przedstawiając:

a) wszystkie szczegółowe informacje dotyczące statku zastępującego (statków zastępujących), w tym informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004;

b) wyczerpujące wyliczenie powodów uzasadniających zastąpienie i wszelkie odpowiednie dokumenty lub informacje potwierdzające.

5. Państwa członkowskie nie zezwalają na połowy kryla antarktycznego statkowi figurującemu w jakimkolwiek wykazie CCAMLR dotyczącym statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (połowy NNN).

Sekcja 3

Obszar objęty konwencją IOTC

Artykuł 27

Ograniczenie zdolności połowowej statków poławiających w obszarze objętym konwencją IOTC

1. Maksymalną liczbę statków unijnych poławiających tuńczyki tropikalne w obszarze objętym konwencją IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto określono w załączniku VI pkt 1.

2. Maksymalną liczbę statków unijnych poławiających włócznika (Xiphias gladius) oraz tuńczyka białego (Thunnus alalunga) w obszarze objętym konwencją IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto określono w załączniku VI pkt 2.

3. Państwa członkowskie mogą dokonać ponownego przydziału statków przypisanych do jednego z dwóch rodzajów połowów, o których mowa w ust. 1 i 2, do drugiego rodzaju połowu, pod warunkiem że mogą wykazać Komisji, że taka zmiana nie prowadzi do zwiększenia nakładu połowowego w odniesieniu do danych stad ryb.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku propozycji transferu zdolności połowowej na rzecz ich floty statki, które mają zostać objęte transferem, figurowały w rejestrze statków IOTC lub w rejestrze statków innej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa zajmującej się połowami tuńczyka. Ponadto statki figurujące w wykazie statków NNN jakiejkolwiek regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem nie mogą zostać objęte transferem.

5. Aby uwzględnić realizację planów rozwoju przedłożonych IOTC, państwa członkowskie mogą zwiększyć zdolność połowową, przekraczając pułapy, o których mowa w ust. 1 i 2, jedynie w ramach ograniczeń przedstawionych w tych planach.

Artykuł 28

Rekiny

1. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakichkolwiek części lub całej tuszy kosogonów wszystkich gatunków z rodziny Alopiidae podczas jakiegokolwiek połowu.

2. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) podczas jakiegokolwiek połowu, z wyjątkiem statków o długości całkowitej poniżej 24 m prowadzących operacje połowowe w wyłącznej strefie ekonomicznej (w.s.e.) państwa członkowskiego, pod którego banderą pływają, oraz pod warunkiem że ich połowy są przeznaczone wyłącznie na potrzeby lokalne.

3. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wolno okaleczać. Zostają one niezwłocznie uwolnione.

Sekcja 4

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Artykuł 29

Połowy gatunków pelagicznych – ograniczenie zdolności połowowej

Państwa członkowskie, które prowadziły aktywnie połowy gatunków pelagicznych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w 2007, 2008 lub 2009 r., ograniczają całkowitą pojemność brutto statków pływających pod ich banderą i prowadzących w 2014 r. połowy gatunków pelagicznych do łącznego poziomu dla Unii wynoszącego 78 600 ton pojemności brutto w tym obszarze.

Artykuł 30

Połowy gatunków pelagicznych – TAC

1. Tylko państwa członkowskie, które prowadziły aktywnie połowy gatunków pelagicznych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w 2007, 2008 lub 2009 r., jak określono w art. 29, mogą dokonywać połowów ze stad gatunków pelagicznych w tym obszarze zgodnie z TAC określonymi w załączniku IJ.

2. Uprawnienia do połowów określone w załączniku IJ można wykorzystywać, wyłącznie pod warunkiem że państwa członkowskie wysyłają Komisji, w celu przekazania Sekretariatowi SPRFMO, wykaz statków prowadzących aktywnie połowy lub zaangażowanych w przeładunek w obszarze objętym konwencją SPRFMO, zapisy z systemów monitorowania statków (VMS), miesięczne raporty połowowe oraz, o ile są dostępne, dane na temat zawinięć do portów, najpóźniej do piątego dnia następnego miesiąca.

Artykuł 31

Połowy denne

Państwa członkowskie, które mają bazę historyczną dla połowów lub nakładu połowowego w odniesieniu do połowów dennych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., ograniczają połowy lub nakład połowowy do tych części obszaru objętego konwencją, gdzie prowadzono połowy denne we wspomnianym okresie i do poziomu, który nie przekracza średniego rocznego poziomu parametrów połowów lub nakładów połowowych w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.

Sekcja 5

Obszar objęty konwencją IATTC

Artykuł 32

Połowy przy użyciu okrężnic

1. Połowy tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), opastuna (Thunnus obesus) oraz bonito (Katsuwonus pelamis) dokonywane przez statki łowiące przy użyciu okrężnic są zabronione:

a) od dnia 29 lipca do dnia 28 września 2014 r. lub od dnia 18 listopada 2014 r. do dnia 18 stycznia 2015 r. w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

– linie brzegowe Ameryk od strony Oceanu Spokojnego,

– 150° długości geograficznej zachodniej,

– 40° szerokości geograficznej północnej,

– 40° szerokości geograficznej południowej;

b) od dnia 29 września do dnia 29 października 2014 r. w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

– 96° długości geograficznej zachodniej,

– 110° długości geograficznej zachodniej,

– 4° szerokości geograficznej północnej,

– 3° szerokości geograficznej południowej.

2. Do dnia 1 kwietnia 2014 r. zainteresowane państwa członkowskie zgłaszają Komisji wybrany okres zamknięcia, o którym mowa w ust. 1. Wszystkie statki rybackie danego państwa członkowskiego poławiające okrężnicami wstrzymują podczas wybranego okresu połowy przy użyciu okrężnic w obszarach, o których mowa w ust. 1.

3. Statki łowiące tuńczyka przy użyciu okrężnic w obszarze objętym konwencją IATTC zatrzymują na statku, a następnie wyładowują lub przeładowują wszystkie złowione tuńczyki żółtopłetwe, opastuny i bonito.

4. Ust. 3 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy ryby uznano za nienadające się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar; lub

b) podczas ostatniej części rejsu, gdy w ładowni może nie być już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić cały połów tuńczyka złowiony podczas tej części rejsu.

5. Zabrania się połowów żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) w obszarze objętym konwencją IATTC, a także zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania, wystawiania na sprzedaż, sprzedaży lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego w tym obszarze.

6. Gatunków, o których mowa w ust. 5, nie wolno okaleczać, jeżeli zostały przypadkowo złowione. Operatorzy statku muszą je niezwłocznie uwolnić, a także:

a) odnotować liczbę uwolnień z oznaczeniem stanu ryb (martwe lub żywe);

b) zgłosić informacje określone w lit. a) państwu członkowskiemu, którego są obywatelami. Państwa członkowskie przekazują Komisji te zgromadzone w poprzednim roku informacje do dnia 31 stycznia 2014 r.

Sekcja 6

Obszar objęty konwencją SEAFO

Artykuł 33

Zakaz połowów rekinów głębinowych

Zabrania się ukierunkowanych połowów wymienionych niżej rekinów głębinowych w obszarze objętym konwencją SEAFO:

– rajowate (Rajidae),

– koleń (Squalus acanthias),

– kolczak (Etmopterus bigelowi),

– Etmopterus brachyurus,

– koleń długopłetwy (Etmopterus princeps),

– kolczak smukły (Etmopterus pusillus),

– Apristurus manis,

– Scymnodon squamulosus,

– rekiny głębinowe z nadrzędu Selachimorpha.

Sekcja 7

Obszar objęty konwencją WCPFC

Artykuł 34

Warunki połowów opastuna, tuńczyka żółtopłetwego, bonito i tuńczyka białego z południowego Pacyfiku

1. Państwa członkowskie zapewniają, by liczba dni połowowych przydzielonych statkom poławiającym okrężnicami opastuna (Thunnus obesus), tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares) i bonito (Katsuwonus pelamis) w części obszaru objętego konwencją WCPFC na pełnym morzu oraz położonej pomiędzy 20° N a 20° S nie przekraczała 403 dni.

2. Statki unijne nie prowadzą ukierunkowanych połowów tuńczyka białego z południowego Pacyfiku (Thunnus alalunga) w obszarze objętym konwencją WCPFC na południe od 20° S.

Artykuł 35

Obszar zamknięty dla połowów przy użyciu urządzeń do sztucznej koncentracji ryb

1. W części obszaru objętego konwencją WCPFC położonej między 20° N a 20° S między godz. 00:00 dnia 1 lipca 2014 r. a godz. 24:00 dnia 31 października 2014 r. zabrania się działalności połowowej statkom poławiającym okrężnicami korzystającym z urządzeń do sztucznej koncentracji ryb (FAD). W tym okresie statki poławiające okrężnicami mogą prowadzić operacje połowowe w tej części obszaru objętego konwencją WCPFC jedynie wówczas, gdy na ich pokładzie przebywa obserwator kontrolujący, czy dany statek w jakimkolwiek momencie:

a) nie stosuje FAD ani powiązanych urządzeń elektronicznych, ani nie obsługuje takich urządzeń,

b) nie prowadzi połowów w ławicach przy pomocy FAD.

2. Wszystkie statki poławiające okrężnicami w części obszaru objętego konwencją WCPFC, o której mowa w ust. 1, zatrzymują na statku i wyładowują lub przeładowują wszystkie złowione opastuny, tuńczyki żółtopłetwe i bonito.

3. Ust. 2 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a) podczas ostatniej części rejsu, jeżeli w ładowni nie ma już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić wszystkie ryby;

b) w przypadku gdy ryby nie nadają się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar; lub

c) gdy wystąpi poważna awaria urządzeń do zamrażania.

Artykuł 36

Obszar podlegający jednocześnie IATTC i WCPFC

1. Statki wpisane wyłącznie do rejestru WCPFC stosują środki, o których mowa w art. 34–37, kiedy dokonują połowów w obszarze podlegającym jednocześnie IATTC oraz WCPFC zgodnie z definicją zawartą w art. 4 lit. p).

2. Statki wpisane jednocześnie do rejestru WCPFC i IATTC oraz statki wpisane wyłącznie do rejestru IATTC stosują środki określone w art. 32 ust. 1 lit. a) oraz ust. 2–6, kiedy dokonują połowów w obszarze podlegającym jednocześnie IATTC i WCPFC zgodnie z definicją zawartą w art. 4 lit. p).

Artykuł 37

Ograniczenia liczby statków unijnych upoważnionych do połowów włócznika

Maksymalną liczbę statków unijnych upoważnionych do połowów włócznika (Xiphias gladius) w obszarach na południe od 20° S w obszarze objętym konwencją WCPFC określono w załączniku VII.

Artykuł 37a

Żarłacz białopłetwy

1. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) w obszarze objętym konwencją WCPFC.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Zostają one niezwłocznie uwolnione.

Artykuł 37b

Żarłacz jedwabisty

1. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza jedwabistego (Carcharhinus falciformis) w obszarze objętym konwencją WCPFC.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Zostają one niezwłocznie uwolnione.

Sekcja 8

Morze Beringa

Artykuł 38

Zakaz połowów w obszarach pełnomorskich Morza Beringa

Zabrania się połowów mintaja (Theragra chalcogramma) w obszarach pełnomorskich Morza Beringa.

TYTUŁ III

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW DLA STATKÓW PAŃSTW TRZECICH POŁAWIAJĄCYCH W WODACH UNII

Artykuł 39

TAC

Statkom rybackim pływającym pod banderą Norwegii oraz statkom rybackim zarejestrowanym na Wyspach Owczych zezwala się na dokonywanie połowów na wodach Unii w granicach TAC określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1006/2008.

Artykuł 40

Upoważnienia do połowów

1. Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla statków państw trzecich poławiających w wodach Unii określono w załączniku VIII.

2. Ryby ze stad, w odniesieniu do których ustalono TAC, nie są zatrzymywane na statku ani wyładowywane, chyba że połowów dokonały statki państwa trzeciego dysponującego kwotą, która nie została wyczerpana.

Artykuł 41

Zakazy

1. Statkom państw trzecich zabrania się połowów, zatrzymywania na statku, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) w wodach Unii;

b) anioł morski (Squatina squatina) w wodach Unii;

c) kompleks gatunków (Dipturus cf. flossada i Dipturus cf. intermedia) rai gładkiej (Dipturus batis) w wodach Unii rejonu ICES IIa i podobszarach ICES III, IV, VI, VII, VIII, IX oraz X;

d) raja bruzdowana (Raja undulata) w wodach Unii podobszarów ICES VI, IX i X i raja siwa (Raja alba) w wodach Unii podobszarów ICES VI, VII, VIII, IX oraz X;

e) żarłacz śledziowy (Lamna nasus) w wodach Unii;

f) rochowate (Rhinobatidae) w wodach Unii podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X oraz XII;

g) manta (Manta birostris) w wodach Unii.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Zostają one niezwłocznie uwolnione.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 42

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 43

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Jednakże art. 8 stosuje się od dnia 1 lutego 2014 r.

Przepisy dotyczące uprawnień do połowów określonych w art. 24, 25 oraz 26 i w załącznikach IE oraz V w odniesieniu do obszaru objętego konwencją CCAMLR stosuje się od wskazanych w nich dat.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 stycznia 2014 r.

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

ZAŁĄCZNIK I:	Poziomy TAC mające zastosowanie do statków unijnych na obszarach, gdzie obowiązują TAC, w podziale na gatunki i obszary
ZAŁĄCZNIK IA:	Cieśnina Skagerrak, cieśnina Kattegat, podobszary ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV, wody Unii CECAF, wody Gujany Francuskiej
ZAŁĄCZNIK IB:	Północno-wschodni Atlantyk i Grenlandia, podobszary ICES I, II, V, XII oraz XIV i wody Grenlandii obszaru NAFO 1
ZAŁĄCZNIK IC:	Północno-zachodni Atlantyk – obszar objęty konwencją NAFO
ZAŁĄCZNIK ID:	Daleko migrujące gatunki ryb – wszystkie obszary
ZAŁĄCZNIK IE:	Antarktyka – obszar objęty konwencją CCAMLR
ZAŁĄCZNIK IF:	Południowo-wschodni Ocean Atlantycki – obszar objęty konwencją SEAFO
ZAŁĄCZNIK IG:	Tuńczyk południowy – wszystkie obszary
ZAŁĄCZNIK IH:	Obszar objęty konwencją WCPFC
ZAŁĄCZNIK IJ:	Obszar objęty konwencją SPRFMO
ZAŁĄCZNIK IIA:	Nakład połowowy dla statków w kontekście zarządzania niektórymi stadami dorsza atlantyckiego, gładzicy i soli w rejonach ICES IIIa, VIa, VIIa, VIId, podobszarze ICES IV oraz wodach Unii rejonów ICES IIa i Vb
ZAŁĄCZNIK IIB:	Nakład połowowy statków w kontekście odbudowy pewnych stad morszczuka australijskiego i homarca w rejonach ICES VIIIc oraz IXa z wyjątkiem Zatoki Kadyksu
ZAŁĄCZNIK IIC:	Nakład połowowy statków w kontekście zarządzania stadami soli w zachodniej części kanału La Manche w rejonie ICES VIIe
ZAŁĄCZNIK IID:	Obszary zarządzania dobijakami w rejonach ICES IIa oraz IIIa i podobszarze ICES IV
ZAŁĄCZNIK III:	Maksymalna liczba upoważnień do połowów dla statków Unii poławiających w wodach państw trzecich
ZAŁĄCZNIK IV:	Obszar objęty konwencją ICCAT
ZAŁĄCZNIK V:	Obszar objęty konwencją CCAMLR
ZAŁĄCZNIK VI:	Obszar objęty konwencją IOTC
ZAŁĄCZNIK VII:	Obszar objęty konwencją WCPFC
ZAŁĄCZNIK VIII:	Ograniczenia ilościowe upoważnień do połowów w odniesieniu do statków państw trzecich poławiających w wodach Unii

ZAŁĄCZNIK I

Poziomy TAC mające zastosowanie do statków unijnych na obszarach, gdzie obowiązują TAC, w podziale na gatunki i obszary

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IB

Północno-wschodni Atlantyk i Grenlandia, podobszary ICES I, II, V, XII oraz XIV i wody Grenlandii obszaru NAFO 1

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IC

Północno-zachodni Atlantyk – obszar objęty konwencją NAFO

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK ID

Daleko migrujące gatunki ryb – wszystkie obszary

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IE

Antarktyka – obszar objęty konwencją CCAMLR

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IF

Południowo-wschodni Ocean Atlantycki – obszar objęty konwencją SEAFO

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IG

Tuńczyk południowy – wszystkie obszary

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IH

Obszar objęty konwencją WCPFC

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IJ

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IIA

Nakład połowowy dla statków w kontekście zarządzania niektórymi stadami dorsza atlantyckiego, gładzicy i soli w rejonach ICES IIIa, VIa, VIIa, VIId, podobszarze ICES IV oraz wodach Unii rejonów ICES IIa i Vb

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IIB

Nakład połowowy statków w kontekście odbudowy pewnych stad morszczuka australijskiego i homarca w rejonach ICES VIIIc oraz IXa z wyjątkiem Zatoki Kadyksu

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IIC

Nakład połowowy statków w kontekście zarządzania stadami soli w zachodniej części kanału La Manche w rejonie ICES VIIe

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IID

Obszary zarządzania dobijakami w rejonach ICES IIa oraz IIIa i podobszarze ICES IV

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK III

Maksymalna liczba upoważnień do połowów dla statków Unii poławiających w wodach państw trzecich

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IV

Obszar objęty konwencją ICCAT

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK V

Obszar objęty konwencją CCAMLR

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VI

Obszar objęty konwencją IOTC

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VII

Obszar objęty konwencją WCPFC

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VIII

Ograniczenia ilościowe upoważnień do połowów w odniesieniu do statków państw trzecich poławiających w wodach Unii

Dokument w formacie PDF