RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustanawiające środki odnowienia zasobów dorsza (²) ma na celu zapewnienie bezpiecznego odnowienia w okresie od pięciu do dziesięciu lat zasobów dorsza w cieśninie Kattegat i Morzu Północnym, włączając w to cieśninę Skagerrak oraz wschodnią część kanału La Manche, zachodnią część Szkocji i w Morzu Irlandzkim do bezpiecznego poziomu zalecanego przez naukowców.

(2) Najnowsza opinia naukowa Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) wskazuje na to, że ograniczenia połowów dorsza, wynikające z łącznego skutku całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC), środków technicznych oraz uzupełniających środków zarządzania nakładem połowowym, w tym monitorowania i kontroli, mających zapobiec połowom i wyładunkowi dorsza pochodzącego z nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów, są zdecydowanie niewystarczające, aby ograniczyć śmiertelność połowową do poziomu pozwalającego na odnowienie zasobów dorsza, i że żadne z czterech zasobów dorsza objętych rozporządzeniem (WE) nr 423/2004 nie wykazało wyraźnych oznak odnowy, choć w przypadku zasobów w Morzu Północnym widać pewne oznaki poprawy.

(3) Konieczne wydaje się wzmocnienie tego systemu i wprowadzenie długoterminowego planu umożliwiającego zrównoważoną eksploatację zasobów dorsza opartą na maksymalnym podtrzymywalnym połowie.

(4) Zgodnie z ostatnimi opiniami naukowymi, w szczególności w odniesieniu do długofalowych tendencji w ekosystemach morskich, trudno jest dokładnie określić pożądany w dalszej perspektywie poziom biomasy. Na skutek powyższego cel planu długoterminowego należy zmienić z celu powiązanego z biomasą na cel związany ze śmiertelnością połowową, co powinno mieć również zastosowanie do dozwolonych poziomów nakładu połowowego.

(5) Zasoby dorsza w Morzu Północnym należą również do Norwegii i podlegają wspólnemu zarządzaniu. Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny w należny sposób uwzględniać konsultacje z Norwegią zgodnie z Umową w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (³).

(6) W przypadku gdy Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) nie jest w stanie wydać opinii na temat TAC ze względu na brak wystarczająco dokładnych i reprezentatywnych informacji, należy ustanowić przepisy zapewniające spójne ustalanie TAC nawet w przypadku niewystarczających danych.

(7) Aby zapewnić osiągnięcie celów związanych ze śmiertelnością połowową oraz przyczynić się do ograniczenia odrzutów, uprawnienia do połowów w kontekście nakładu połowowego należy również ustalać na poziomach spójnych z wieloletnią strategią. Wymienione uprawnienia do połowów powinny być w miarę możliwości określane ze względu na rodzaje narzędzi połowowych na podstawie bieżących praktyk połowowych. Należy przewidzieć przegląd okresowy skuteczności systemu zarządzania oraz zadbać w szczególności o to, by dokonano przeglądu systemu regulacji nakładów połowowych, gdy zasoby dorsza osiągną poziomy umożliwiające eksploatację przynoszącą maksymalnie podtrzymywalny połów.

(8) Należy wprowadzić nowe mechanizmy zachęcające rybaków do uczestnictwa w programach unikania połowów dorsza. Wszelkie takie programy unikania połowów lub zmniejszania odrzutów z większym prawdopodobieństwem odniosą sukces, jeżeli zostaną opracowane we współpracy z sektorem rybołówstwa. Zgodnie z powyższym takie programy opracowane w porozumieniu z państwami członkowskimi należy uważać za skuteczne środki propagowania zrównoważonych połowów i należy zachęcać do ich opracowywania. Ponadto państwa członkowskie powinny korzystać z uprawnień do przyznawania dostępu do połowów zasobów dorsza, tak aby zachęcać swoich rybaków do prowadzenia połowów w sposób bardziej selektywny i mniej szkodliwy dla środowiska.

(9) Środki o podstawowym znaczeniu dla wspólnej polityki rybołówstwa to: ustanawianie i przyznawanie limitów połowowych, ustalanie minimalnego i zapobiegawczego poziomu zasobów oraz poziomu wskaźnika śmiertelności połowowej, a także maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego dla każdej grupy nakładu połowowego i państwa członkowskiego oraz wyłączenie pewnych grup statków z systemu nakładu połowowego ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu. Rada powinna pozostawić sobie prawo bezpośredniego wykonywania uprawnień wykonawczych w tych konkretnych kWestiach.

(10) Środki niezbędne do wprowadzenia w życie niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia, w szczególności związanych z dostosowaniem ograniczeń nakładu połowowego w ramach maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego ustanowionego przez Radę należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁴).

(11) Należy wprowadzić dodatkowe środki kontroli, oprócz przewidzianych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r., ustanawiającym system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (⁵), by zapewnić zgodność ze środkami przedstawionymi w niniejszym rozporządzeniu.

(12) Należy ustalić zasady uznawania planu długoterminowego ustanowionego niniejszym rozporządzeniem, biorąc pod uwagę sytuacje poszczególnych zasobów, za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (⁶) oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (⁷) lub, alternatywnie, za plan zarządzania w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 1 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

(13) Rozporządzenie (WE) nr 423/2004 powinno zostać uchylone i zastąpione przez niniejsze rozporządzenie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia plan dla następujących czterech zasobów dorsza odpowiadających następującym obszarom geograficznym:

a) cieśnina Kattegat;

b) Morze Północne, cieśnina Skagerrak i wschodnia część kanału La Manche;

c) zachodnią część Szkocji;

d) Morze Irlandzkie.

Artykuł 2

Definicje

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (⁸).

Artykuł 3

Definicje geograficzne

Dla celów niniejszego rozporządzenia przyjmuje się następujące geograficzne definicje obszarów geograficznych:

a) „Kattegat” oznacza tę część strefy IIIa, wyznaczoną przez ICES, która jest ograniczona od północy linią ciągnącą się od latarni morskiej w Skagen do latarni morskiej w Tistlarna, a stamtąd do najbliższego punktu na wybrzeżu Szwecji, zaś na południu linią ciągnącą się z Hasenore do Gnibens Spids, z Korsahage do Spodsbjerg i z Gilhjerg Hoved do Kullen;

b) „Morze Północne” oznacza podobszar ICES W oraz tę część strefy ICES IIIa, która nie należy do Skagerrak i Kattegat, a także tę część strefy ICES IIa, która należy do wód znajdujących się pod zwierzchnictwem lub jurysdykcją państw członkowskich;

c) „Skagerrak” oznacza tę część strefy ICES IIIa, która jest ograniczona od zachodu linią ciągnącą się od latarni morskiej w Hantsholm do latarni morskiej w Lindesnes oraz od południa linią ciągnącą się od latarni morskiej w Skagen do latarni morskiej w Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

d) „wschodnia część kanału La Manche” oznacza strefę ICES VIId;

e) „Morze Irlandzkie” oznacza strefę ICES VIIa;

f) „na zachód od Szkocji” oznacza strefę ICES VIa oraz tę część strefy ICES Vb, która znajduje się pod zwierzchnictwem lub jurysdykcją państw członkowskich.

Artykuł 4

[2] (skreślony).

Artykuł 5

Cel planu

[3] 1. Plan, o którym mowa w art. 1, ma na celu zapewnienie eksploatacji, która odnawia i utrzymuje zasoby dorsza powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Każdy środek zarządzania przyjęty na mocy niniejszego rozporządzenia musi być zgodny z wymogami określonymi w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz z zasadami i celami tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ II

CAŁKOWITE DOPUSZCZALNE POŁOWY

Artykuł 6

Poziom minimalny i poziom zapobiegawczy biomasy

[4] Przy przyjmowaniu środków zarządzania poziom minimalny i poziom zapobiegawczy biomasy w odniesieniu do każdego z zasobów dorsza muszą być zgodne z celami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 7

[5] (skreślony).

Artykuł 8

[6] (skreślony).

Artykuł 9

Ustalenie TAC przy niewystarczających danych

[7] W przypadku gdy z powodu braku wystarczająco dokładnych i reprezentatywnych informacji nie można określić uprawnień do połowów zgodnie z art. 5 ust. 1, ustalenia uprawnień do połowów dokonuje się na podstawie podejścia ostrożnościowego zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy uwzględnieniu tendencji zachodzących w zasobach dorsza i w działalności połowowej oraz przy zapewnieniu co najmniej porównywalnego stopnia ochrony odnośnych zasobów.

ROZDZIAŁ IIA

OBOWIĄZKI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH [8]

Artykuł 10

Upoważnienia do połowów i pułapy zdolności

[9] 1. W odniesieniu do każdego obszaru geograficznego, o którym mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, każde państwo członkowskie wydaje upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (⁹) w odniesieniu do statków pływających pod jego banderą, które prowadzą połowy na tym obszarze i używają jednego z następujących narzędzi:

a) włoki denne i niewody (OTB, OTT, PTB, SDN, SSC, SPR) o wymiarach oczek sieci:

(i) TR1 równym 100 mm lub większym;

(ii) TR2 równym 70 mm lub większym, ale mniejszym niż 100 mm;

(iii) TR3 równym 16 mm lub większym, ale mniejszym niż 32 mm;

b) włoki rozprzowe (TBB) o wymiarach oczek sieci:

(i) BT1 równym 120 mm lub większym;

(ii) BT2 równym 80 mm lub większym, ale mniejszym niż 120 mm;

c) pławnice, sieci oplątujące (GN);

d) drygawice (GT);

e) takle (LL).

2. Bez uszczerbku dla pułapów zdolności określonych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do każdego obszaru geograficznego, o którym mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, całkowita zdolność wyrażona w kW statków posiadających upoważnienia do połowów wydane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu nie może przekraczać maksymalnej zdolności statków, które prowadziły działalność w danym obszarze geograficznym w latach 2006 lub 2007 przy użyciu jednego z narzędzi, o których mowa w ust. 1.

3. Każde państwo członkowskie sporządza i prowadzi wykaz statków posiadających upoważnienie do połowów, o którym mowa w ust. 1, oraz udostępnia ten wykaz Komisji i pozostałym państwom członkowskim na swojej oficjalnej stronie internetowej.

ROZDZIAŁ III

(skreślony)

Artykuł 11

[10] (skreślony).

Artykuł 12

[11] (skreślony).

Artykuł 13

[12] (skreślony).

Artykuł 14

[13] (skreślony).

Artykuł 15

[14] (skreślony).

Artykuł 16

[15] (skreślony).

Artykuł 17

[16] (skreślony).

ROZDZIAŁ IV

MONITOROWANIE, KONTROLA I NADZÓR

Artykuł 18

(skreślony).

Artykuł 19

(skreślony).

Artykuł 20

(skreślony).

Artykuł 21

(skreślony).

Artykuł 22

(skreślony).

Artykuł 23

(skreślony).

Artykuł 24

(skreślony).

Artykuł 25

Wyznaczone porty

1. Jeżeli ze wspólnotowego statku rybackiego mają być wyładowane we Wspólnocie ponad dwie tony dorsza, kapitan statku dopilnowuje, by takie wyładunki odbywały się tylko w wyznaczonych portach.

2. Każde państwo członkowskie wyznacza porty, w których odbywa się wyładunek dorsza w ilości przekraczającej dwie tony.3. Każde państwo członkowskie zamieszcza na swojej publicznie dostępnej stronie internetowej wykaz wyznaczonych portów i odpowiednie procedury dotyczące kontroli i nadzoru w tych portach, w tym zasady i warunki rejestrowania ilości dorsza przy każdym wyładunku oraz sprawozdawczości w tym zakresie.

Komisja przekazuje te informacje wszystkim państwom członkowskim.

Artykuł 26

(skreślony).

Artykuł 27

(skreślony).

Artykuł 28

(skreślony).

Artykuł 29

(skreślony).

ROZDZIAŁ V

PROCES DECYZYJNY ORAZ PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 30

[17] (skreślony).

Artykuł 31

[18] (skreślony).

Artykuł 32

Szczegółowe zasady

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania art. 11 ust. 3, art. 14, 16 i 17 niniejszego rozporządzenia mogą być przyjmowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Artykuł 33

Pomoc z Europejskiego Funduszu Rybackiego

1. Dla każdego z czterech zasobów dorsza, o których mowa w art. 1, w tych latach, w których dany zasób znajduje się poniżej odpowiedniego poziomu zapobiegawczego biomasy tarłowej określonego w art. 6, plan długoterminowy uznaje się za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

2. Dla każdego z czterech zasobów dorsza, o których mowa w art. 1, w innych latach niż lata, o których mowa w ust. 1, plan długoterminowy uznaje się za plan zarządzania w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

Artykuł 34

Przegląd

Komisja - na podstawie opinii STECF oraz po konsultacji z właściwym Regionalnym Komitetem Doradczym - ocenia wpływ środków zarządzania na odnośne zasoby dorsza oraz ich odławianie, nie później niż w trzecim roku stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie co trzy kolejne lata stosowania niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, postuluje stosowne środki w celu jego zmiany.

Artykuł 35

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 423/2004. Odesłania do przepisów rozporządzenia (WE) nr 423/2004 traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK I

(skreślony) [19]

ZAŁĄCZNIK II

(skreślony) [20]

ZAŁĄCZNIK III

(skreślony) [21]

ZAŁĄCZNIK IV

(skreślony) [22]